Bidden
Snelheid
Kinderen
niet zegels
3
Po Prostoe-redacteuren uit
de Poolse partij gezet
Studenten en nozems op
de vuist in Lodz
Op de -X
raatótoel
8
„DE ZYLPOORT"
Koningin Elizabeth in de
V.S. aangekomen
Vier Amerikaanse proeven met raketten mislukt
Twee raketten staan nog
gereed op Eniwetok
Aantal doden bij Valencia
gestegen tot zestig
Staking in Frankrijk trof
ook de ziekenhuizen
Baby's in couveuses in
ernstig levensgevaar
DONDERDAG 17 OKTOBER 1957
f Tuurlijk!
Tijdens de mars
zegt-le: Burgerman.,
lekker man.
Tijdens de rust (als
hij z'n Ibis pakt)
tegt-ie: Dobbelmann.
lekker man.
WARSCHAU (Reuter) Tien leden van
de redactie van het Poolse studentenblad
Po Prostoe zijn uit de Poolse communis
tische partij gezet, onder wie de hoofd
redacteur, Toerski, en diens voorganger
Lasota.
Vijf andere leden van de redactie heb
ben een „berisping met waarschuwing''
gekregen en een ander alleen een „beris
ping", in feite krachtige partijsancties te
gen leden, die tegen de partijpolitiek zon
digen. Het besluit is genomen door zeven
rechters, die zitting hebben in de centrale
commissie van het partij-orgaan, dat be
last is met het toezicht op de partij.
In Lodz, na Warschau de grootste stad
in Polen, is het dinsdagavond tot vecht
partijen gekomen tussen studenten en
„straatschenders", zo meldt het Poolse
jeugdblad „Szandar Mlodych". De inci
denten begonnen volgens het blad toen
een aantal „straatschenders" een groepje
mensen aanviel. De militie heeft drie per
sonen, onder wie een student, aange
houden.
WASHINGTON (Reuter) De Poolse
minister van Buitenlandse Zaken, Adam
Rapacki, heeft gisteren na een bezoek aan
minister Dulles verklaard te hopen, dat
er binnenkort nieuwe economische bespre
kingen tussen Polen en de Verenigde Sta
ten zouden worden gehouden. Rapacki
vertoeft in de Verenigde Staten als leider
van de Poolse delegatie naar de UNO-
Assemblee.
Het hoofdbestuur van de Nederlandse
Vereniging Bescherming Voetgangers heeft
een brief gericht aan de minister van Jus
titie in verband met de op 1 november
Ingaande snelheidsbeperking. De brief
dringt aan op strenge handhaving van het
snelheidsgebod en opsporing van over
tredingen en gewaagt van ongerustheid,
die is ontstaan door de afwijzende reacties
van bepaalde belangengroepen. De ver
eniging vreest ontduiking van het voor
schrift. dat van bepaalde zijden belache
lijk is gemaakt en als zinloos wordt be
schouwd.
Deze ongerustheid is zeer begrijpelijk,
doch het lijkt ons uitgesloten dat het weg
nemen daarvan in de macht van de
minister van Justitie ligt. Het is aan te
nemen dat verbaliseerde overtreders
onder zijn auspiciën zullen worden ge
straft, doch de moeilijkheid met deze snel
heidsbeperking zit voornamelijk in het
constateren van de overtreding. De politie
is niet bij machte, een „waterdichte" con
trole uit te oefenen, omdat zij gehandicapt
wordt door allerlei belemmeringen: on
weerlegbare vaststelling der snelheden,
achterhalen van overtreders en voort
durende controle zijn in vele gevallen
onmogelijk. Daarvoor zijn de politiecorp
sen te klein en zij beschikken niet over de
nodige technische middelen.
Afgezien van dit alles echter doemt een
grotere moeilijkheid op, die wel eens aan
leiding zou kunnen zijn tot een volkomen
averechtse uitwerking van het snelheids
gebod. De grote vraag is namelijk: wat is
bebouwde kom?
De voorbereiding van de snelheidsbeper
king zou hebben geëist dat overal duide
lijk zou worden aangegeven op welk punt
de maximumsnelheid van kracht zou wor
den (wat de invalswegen betreft) en zou
eindigen (wat de uitvalswegen aangaat).
Deze voorbereiding is achterwege ge
bleven, slechts worden de plaatjes met
geneentenamen beschouwd als aanduidin
gen van het begin der „bebouwde kom",
terwijl uitzonderingen daarop worden aan
gegeven met bordjes waarop „70 k.m." is
aangegeven. Deze aanduidingen zijn vol
strekt onvoldoende. In de eerste plaats
bevinden zich nergens plaatjes, waaraan
men zien kan waar de bebouwde kom ein
digt, in de tweede plaats vallen de plaat
jes met gemeentenamen zelden samen met
punten, waar de snelheidsbeperking van
belang wordt.
Deze onvolkomenheid is wellicht nog
voor 1 november te herstellen, door het
plaatsen van de bordjes „70 k.m." op alle
wegen en weggedeelten, waar het snel
heidsgebod niét geldt, of deze birnen dan
wel buiten bebouwde kommen liggen. Men
zou dan komen tot een uniforme aandui
ding van „snelwegen", zoals ook „voor
rangswegen" overal duidelijk kenbaar
zijn.
De verkoop van Kinderpostzegels is weer
begonnen en het is nauwelijks meer nodig,
deze actie nog aan te bevelen. Ten eerste,
omdat vrijwel iedereen zeer sympathiek
tegenover de doelstelling van deze post
zegelactie staat en gaarne naar vermogen
meedoet, ten tweede omdat de bestellingen
al merendeels zijn geplaatst.
Met waarlijk overrompelende energie
zijn de kinderen der hoogste klassen van
de lagere scholen er dinsdag op uit getrok
ken om de bestellingen te noteren en het
had bijna iets van een sprinkhanenplaag.
De aansporing, die deze kinderen hebben
ondervonden door het wedstrijdkarakter
van de zegelverkoop, heeft een uitwerking
gehad die alleen maar bij .kinderen kan
voorkomen: zij hebben geen huisdeur over
geslagen, of liever, zij hebben de huis
moeders een dag van voortdurend bel
gerinkel bezorgd, waarbij zij menige kre
gele bejegening hebben moeten slikken van
slachtoffers, die tot in den treure naar de
deur moesten.
Het is jammei-, dat velen de spontane
ijver der kinderen hebben beloond met
dreigementen, ofschoon het begrijpelijk is
dat de bel tenslotte op de zenuwen ging
werken. Het goede doel lijdt onder derge
lijke wrijvingen! Natuurlijk zouden vele
storingen voorkomen hebben kunnen wor
den door het bewijsje van aankoop duide
lijk zichtbaar op de huisdeur aan te bren
gen, doch dan moet men eerst kopen en
er zijn natuurlijk altijd mensen, die zich
de uitgave niet kunnen of willen getroos
ten.
Waarmee gezegd wil zijn, dat men ieder
zijn vrije wil en recht moet laten en dat
de gevolgde methode soms ging lijken op
dwang.
Misschien is het goed, een volgende maal
de kinderen nog eens duidelijke en ver
standige instructies te geven, opdat zij
zich wat beheersing opleggen in het belang
van het mooie doel, waarvoor zij erop uit
trekken. Daarbij dient te worden aange
tekend, dat de schooloverheden zich dienen
le hoeden voor een al te nadrukkelijke
stimulans van de rivaliteit tussen de scho
len onderling. Op deze wijze brengt men
de Kinderzegelactie in diskrediet, vooral bij
de kinderen zelf, die teveel vervuld wor
den van de „wedstrijd" en vergeten dat zij
in de eerste plaats een charitatief werk
verrichten.
Spoken zien
Laten wij dit, om te beginnen, de vorm
geven van een gewone test. Wat zoudt u
doen, ja u waarde lezer, als u op een
goede dag een brief ontving van een wild
vreemde man, die u de volgende vraag
stelde: „Hebt u ooit in een gebouw dan
wel in de open lucht iets waargenomen,
dat u op de een of andere wijze aan een
spookverschijning deed denken?" Er onder
staan twee vakjes, één met „ja" daarbij
geschreven, één met „neen". (Zwart maken
wat bedoeld wordt).
U zoxidtoh ja, zoudt u dat doen
ach, wat aardig. Niet, dat ik verbaasd ben,
hoor. Maar dat kunnen we toch niet in
de krant zetten, vindt u wel?
Maar wacht. U hebt de andere vragen
nog niet gehoord. Het stond allemaal in
een gedrukte brief, die mijn vrouw dezer
dagen ontving. Het epistel was perfect ge
adresseerd, zelfs haar meisjesnaam was
goed gespeld. Het geheel was getekend
door een meneer in Den Haag, die blijk
baar alleen maar in een postbus woont.
Een beetje wonderlijk, eigenlijk. Een soort
postaal psychiatrisch consult - gratis wel
iswaar, maar dan ook zonder genezing of
zelfs maar diagnose. Alleen maar het ver
zoek of hij ook onze naam mag vermelden
bij het publiceren van onze antwoorden.
De andere vragen: „Hebt u ooit in een
droom of terwijl u klaar wakker was een
indruk, visioen of verschijning gehad, ver
band houdende met een gebeurtenis waar
voor het volgende geldt: a. U kon deze op
dat ogenblik langs de normale weg niet
waarnemen, b. U kon op redelijke gronden
niet vermoeden, dat die plaats zou vinden,
c. De indruk, enz., die u kreeg trad, naar
u later hoorde, ongeveer tegelijkertijd met
die gebeurtenis op en stemde er geheel of
gedeeltelijk mee overeen". Volgende vraag:
alsvoren. maar dan ten aanzien van iets
dat later nog moest gebeuren. Derde:
„Woonde of verbleef u ooit in een zgn.
spookhuis of hebt u daarvan gehoord in
uw omgeving? (Onverklaarbare bewegin
gen, geluiden, voetstappen, lichtverschijn
selen)". Dan dit: „Hebt u ooit, onder welke
omstandigheden dan ook, het gevoel ge
had van uw lichaam gescheiden te zijn,
terwijl u toch meende a) bij volle bewust
zijn te wezen, b) waarnemingen te kunnen
doen (zgn. uittredingDe laatste vraag
informeert, of we dan wel eens andere
vreemde ervaringen van dit soort hebben
gehad.
Dat is het, de hele brief, voorzien ove
rigens van een soort vaag wetenschappe
lijke inleiding. U vindt.Ja, echt hoor,
dat moet u toch anders formuleren. Dit
is een keurig dagblad.
De ondertekenaar, ene Z., zit nu op ant
woord te wachten. Misschien zit hij wel
vast wat couleur locale op te doen in een
Haags spookhuisLinks van hem loopt een
geest met ketenen te sjouwen, rechts krijt
de oude gravin (een mooi Haags beeld,
trouwens). En als hij goedin de toekomst
kijkt, ziet hij het formulier dat aan ons
werd gestuurd, steeds verder trekken op
de weg tussen ons huis en de plaats, waar
de gemeente de inhoud van vuilnisauto's
uitstort.
Komt u maar eens praten, heer Z. Ver
telt u eens wat over uw eigen leven, over
uw moeilijkheden en uw strijd, over druk-
kerskosten en knullige uitgevers, over spo
ken en visioenen. U zult dan zeker een
goed glas van ons krijgen. Want wij horen
zulke verhalen graag.
Maar verwacht u verder niet te veel,
meneer Z. U hebt met onze spoken niets
te maken. Ze zijn nog jong - onze flat is
pas twee jaar oud. Het zou zo zielig voor
hen zijn.
Dit is ons antwoord, meneer Z. In ge
dachten maken we het vakje „neen" zwart.
En u mag mijn naam voluit gebruiken bij
eventuele publicatie. Deze:
E. Romayn
ADVERTENTIE
O 9
9
lif=Rj SHERRY 9
e
van Beaufort 3
5.50 per fles
o©©Q©ö»o©©e«©o©öoe
Kinderhuisvest 47 - 51
Telefoon 10717
Een staking van het personeel van de
Franse elektriciteits- en gasbedrijven heeft
gisteren het openbare leven in Frankrijk
voor een etmaal verlamd en voor de Franse
produktie een verlies van ongeveer veertig
miljard francs opgeleverd. Voor het eerst
staakte niet alleen het lagere personeel,
maar ook het kader. De staking die door
alle vakbonden was gesanctioneerd, had
als inzet de eisen tot salarisverhoging en
de bezwaren van de vakbonden tegen de
verambtenarisering van de genationali
seerde bedrijven noemen. Zij klagen dat
het vrijwel onmogelijk is besprekingen te
voeren met verantwoordelijke patroons,
omdat de uiteindelijke beslissingen bij een
ministerie liggen.
Hoe zorgeloos en schandelijk de stakers
te werk zijn gegaan, blijkt wel uit het feit
dat in de ziekenhuizen van Dyon, Toulon
en Bayonne een aantal couveuse-kinderen
bijna om het leven zijn gekomen omdat
de stroom, die voor hun verwarming moest
zorgen, uitviel. In Dyon kwam het leger
met een aggregaat te hulp, in Toulon moest
eerst enige uren met de stakers worden
onderhandeld voor zij bereid bleken een
centrale in werking te stellen. Ook moes
ten vele ernstige operaties achterwege
blijven omdat de patiënten in de zieken
huizen niet met de liften konden worden
vervoerd en er evenmin stroom voor koel
kasten en instrumenten was.
In het Cambo-sanatorium hadden elf
slachtoffers van kinderverlamming, die in
elektrische ijzeren longen verblijven, ern
stige moeilijkheden bij de ademhaling.
In geheel Frankrijk stonden de trein
stellen op de geëlektrificeerde baanvakken
stil. Zij werden met stoomlocomotieven
naar de naastbijzijnde stations gesleept,
waardoor eerst vertraging en later een
chaos ontstond.
De Electricité de France, de openbare
nutsmaatschappij die vrijwel alle conces
sies voor de levering van elektriciteit en
gas in handen heeft, komt deze staking op
een derving aan inkomsten van één miljard
frëncs te staan. De staat derft door het
verlies van inkomsten uit de spoorwegen,
enzovoorts een miljard of vijf.
Voor vandaag zijn er nieuwe stakingen
en betogingen afgekondigd, ditmaal alleen
door de communistische vakbonden die een
..nationale dag" voor de vrede in Algerije
willen organiseren. Alle optochten en de
monstraties zijn echter verboden en het:
zag er dan ook niet naar uit dat aan de(
communistische oproep veel gehoor zou i
worden gegeven.
In cellofaan
verpakt
WILLIAMSBURG, (Reuter) Koningin
Elisabeth en prins Philip zijn woensdag
op het vliegveld van Williamsburg in Vir
ginia geland, waarmee hun bezoek van
zes dagen aan de Verenigde Staten een
aanvang heeft genomen. Toen het Cana
dese vliegtuig landde dreunden er 21 ka-
nonsschoten over het veld. Een menigte
van tienduizend mensen sloeg de aankomst
gade. Na de ontvangst door de gouverneur
van de stad Virginia en na een inspectie
van een erewacht reed het koninklijk ge
zelschap naar het historische eiland St.
Jamestown, waar men een bezoek bracht
ter gelegenheid van de herdenkingsfeesten
van deze eerste vaste Brit nederzetting
in de nieuwe wereld 350 jaar geleden.
(UP) Een zegsman van de veiligheids
dienst van het Amerikaanse departement
van Buitenlandse Zaken heeft ontkend dat
de veiligheidsmaatregelen rond Koningin
Elisabeth zouden zijn verscherpt naar aan
leiding van de dreiging van een bomaan
slag. Volgens de „Montreal Herald" zijn er
dreigbrieven geschreven door fanatiek
anti-Britse leden van de Ierse Republi
keinse partij. Koningin Elisabeth is de
eerste Britse monarch die de V.S. bezoekt.
WASHINGTON (Reuter) De Ameri
kaanse luchtmacht heeft bekendgemaakt
dat er vier pogingen zjjn gedaan om
proefraketten van ballonnen af de ruimte
in te schieten, maar dat de proefnemingen
heofdzakclijk zijn mislukt tengevolge van
slechte weersomstandigheden. De raket
ten hadden tot afstanden van 6500 kilo
meter de ruimte in moeten gaan. Het wa
ren proeven met raketten van het type
Farside, die zelf geen fouten hadden ge
toond.
De bijzonder lage temperaturen op grote
hoogte hadden een verkeerde uitwerking
op de ballonnen, met het gevolg, dat de
raketten niet in de juiste positie waren
gekomen. In twee gevallen waren de ra
ketten afgeschoten in de hoop enige nut
tige gegevens te bemachtigen, hoewel van
te voren bekend was dat zij niet de ver
eiste hoogte zouden bereiken. De twee an
dere raketten waren niet afgevuurd. Bij
de atol van Eniwetok zijn evenwel nog
twee raketten blijven staan, die, zodra het
weer gunstiger wordt, zullen worden af
geschoten.
Volgens de „New York Times" is de
eerste proef mislukt voor de Russen hun
kunstmaan lanceerden. Daarna zouden,
onder druk van de luchtmacht, die op
dracht had gekregen een poging te doen
de psychologische gevolgen van het suc
ces met de Russische kunstmaan te neu
traliseren, nog twee raketproeven gedaan
zijn, die beide mislukt zijn, aldus het blad.
(USIS) Er zouden in totaal zes proef
raketten in de Stille Oceaan worden af
gevuurd. Het zijn viertrapsraketten, die
een aantal instrumenten meevoeren. Het
reservoir met de instrumenten, die te
zamen nog geen twee kilogram wegen, zal
een snelheid van maximaal 27.200 kilo
meter per uur kunnen bereiken.
Volapuk-pionier. Op Crooswijk te
Rotterdam is teraardebesteld het stoffelijk
overschot van de in Putten (Gld.) over
leden 92-jarige polyglot dr. Arie de Jong,
die op 85-jarige leeftijd nog de vier evan
geliën en een sociologisch werk vertaalde
in de door hem weer tot leven geroepen
wereldtaal Volapuk.
Iemand, die over de dingen
van leven en dood terdege
had nagedacht en tot een hel
dere blik op de mensen en
hun bekommernissen gerijpt
was, heeft eens gezegd: „Het
moeilijkste, het nodigste en
tegelijk het meest begerens-
waax-dige voor een mens op
een bepaald moment in zijn
leven is: bidden".
Dat bepaalde moment in
het leven komt voor ieder
een wellicht, doch het is een
moment dat geproduceerd
wordt door de omstandig
heden door een lawine van
ellende, door een muur van
wanhoop die oprijst tot de
wolken, door flitsende doods
angst of een hevig verlangen
naar het onbereikbare. Het
komt bepaald niet eerder,
dan dat de valse heilsbood
schappen zich in hun ontoe
reikendheid en bedrog heb
ben onthuld en het blinde
vertrouwen op eigen kunnen
en eigen kracht ontzenuwd is.
Het komt dus wellicht pas,
wanneer de mens alle toe-
vluchten die het leven lijkt
te bieden, heeft beproefd en
ondeugdelijk bevonden. Pas
dan, wanneer hij is teleurge
steld in de hechtheid van het
bouwsel, dat hijzelf heeft op
getrokken uit illusies en
idealen wanneer hij het
leven om zich heen ziet spot
lachen om zijn nood en hij
zich voelt wankelen op een
rand tussen bestaanszeker
heid en een oneindig vacuum.
Het komt zeker niét, wan
neer men erg jong is.
Dan is het te gemakkelijk,
de knieën te buigen, de ogen
te sluiten en de handen te
vouwen, om de Hemel te
vragen de gekwetste enkel
van tante Amelia spoedig
beter te maken. Want als
men dan de ogen opent om
God duidelijk te doen zien
dat het gebed is afgelopen,
kan men erbij verzuchten:
„Maar niet te vlug liever,
want dan staat ze weer
iedere dag bij ons op de
vloer", zonder duidelijk te
voelen dat deze bijvoeging
een profane en egoïstische
boosaardigheid is.
Kinderen bidden, zoals de
ouderen hun dat geleerd
hebben en zij verdiepen zich
daarom meestal slechts in de
di-ingendste wenselijkheden,
zoals zij hun verlanglijstjes
voor Sinterklaas opstellen.
Hun gebed is een behartiging
van persoonlijke en familie
belangen, omdat zij de over
tuiging hebben aangepraat
gekregen dat de Hemel zich
zeer speciaal voor hen en hun
dierbaren interesseert, ter
wijl de buiten die kring le
vende mensen door de Schep
per slechts met een zekere
antipathie worden geduld.
Dit eigenaardige misver
stand is zonder twijfel niet
alleen bij de kinderen te con
stateren, doch kan een wijd
verbreid en internationale
naïviteit worden genoemd,
waardoor het gebed in veler
lei opzicht slechts een uiter
lijk verschijnsel zonder enige
betekenis kan worden ge
noemd.
Er is voor de rechtgeaarde
Engelsman geen discussie
mogelijk over het feit, dat
God een Engelsman is en dat
dientengevolge de bij hem
binnenkomende verzoeken in
de Engelse taal een zekere
preferentie genieten.
Ook dat moet natuui'lijk
een misverstand worden ge
noemd, doch dat zulke aan
vechtbare overtuigingen niet
altijd louter uit nationale
zelfoverschatting voortkomen,
leert ons het voorbeeld van
een oud Italiaans moedertje
in een bergdorp. Dit bekoor
lijke vlek, met zijn boerde
rijtjes en hutjes tegen een
groene bergwand leunend,
deed elke zomer een proces
sie uittrekken door de
glooiende velden om de He
mel te bewegen, een bruik
bare en aangepaste hoeveel
heid regenwater te doen
neerdalen over de smachten
de weiden, opdat de wankele
economie van het dorp niet
geheel en al tot de ondei'gang
zou zijn gedoemd.
Toen de processie was uit
getrokken en weergekeerd op
haar basis, en iedereen te
vreden naar huis ging in af
wachting van het frisse he
melwater, verbaasde een oud
moedertje het ganse dorp
door een krachtig staaltje van
ongeloof. Zij legde namelijk
haar omvangi-ijke was uit op
de bleekweide, sloot de deur
van haar ax-melijk stulpje en
aanvaai'dde een voettocht van
anderhalf uur om haar zoon
in een naburig dorp te gaan
opzoeken. Aldus te kennen
gevend, dat wat haar be
trof iedere speculatie op
een goedgunstige regenbe
schikking achterwege kon
worden gelaten. Deswege
ei-nstig onderhouden door de
parochieherder, verklaarde
de oude opgewekt, dat zij ge
beden had om het nog twee
dagen droog te laten wezen,
in verband met de was.
En toen de herder haar
verbaasd en ontsteld vroeg,
of zij meende dat haar ge
bed zou zijn opgewassen te
gen de gezamenlijke smeking
van het hele dorp, met pro
cessie en al, was het schalkse
en overtuigde antwoord: „Dat
misschien niet, maar ik heb
het 't laatst gevraagd".
Ziedaar een kenschetsend
voorbeeld van overschatting
en vervorming der gebeds-
ki-acht, die in dit geval zelfs
gebaseei'd waren op de voor
zichtige veronderstelling dat
de Heer zich door een tac
tische manoeuvre gemakke
lijk laat overrompelen en een
menselijk aandoende wankel
moedigheid bezit, die men
handig moet weten uit te
buiten.
En telkens weer ontmoet
men de volkomen onbegirijpe-
lijke vermenselijking der
maatstaven met betrekking
tot het gebed. De wereldge
schiedenis is er vol van.
Heeft men bij de kruistoch
ten niet eerst met een merk
waardig inzicht in de be
schikkingen en doeleinden
des Hemels vastgesteld, dat
het met geweld der wapenen
binnenvallen in de landen
van het Oosten uitdrukkelijk
door God gewenst werd, om
daarna bij tegenslag en ne
derlagen de Hemel gestreng
te hulp te roepen?
„Dieu le veut" was de
leuze der Europese legers,
die de aarde in het Nabije
Oosten doordrenkten met
mensenbloed. „Dieu ne le
veut pas" was de zwijgende
reactie der Saracenen, die
met hun kromzwaarden een
even heilig geloof verdedig
den als dat, wat Europa
ti-achtte te verbreiden.
Waarmee een felle ver-
zuchting is geslaakt de
vei-zuchting dat het een tra
ditie der mensen geworden
is, hun God te spannen voor
hun groepsbelangen en van
Hem te eisen, dat hij partij
kiest in de conflicten die zij
zelf geschapen hebben.
Ook vandaag aan de dag
gebeurt dat. Men heeft kun
nen lezen dat in Little Rock
een groep predikanten een
gebedsactie op touw heeft
gezet om de rassenvermen
ging op de scholen ongedaan
te maken, terwijl een andere
groep zich met gebeden tot
de Hemel richtte om de ge
lijkberechtiging volledig te
doen voltrekken.
Er werd bij gemeld, dat
president Eisenhower zich
achter deze laatste gebedsac
tie had geplaatst, doch deze
toevoeging maakt het geheel
nog bedenkelijker. Men zou
er namelijk uit dienen te
concluderen, dat na de partij
keuze van de pi-esident de
Goddelijke keuze niet moei
lijk meer zou behoeven te
zijn, wat een kinderlijke ge
dachte zou moeten heten.
De geborneerdheid des
mensen uit zich wel bijzon
der pijnlijk in zijn bidden,
zou men kunnen zeggen. Hij
leeft in de volstrekt onrede
lijke overtuiging, dat hij in
staat is uit te maken wat de
Hemel op een bepaald mo
ment zou moeten doen of na
laten, aldus zichzelf de hou
ding gevend van de inge
nieuze adviseur eens zwak
ken monarchs. In zijn zelf
overschatting stelt hij zich
op het standpunt dat het wel
en wee der wereld slechts ge
diend is met de behartiging
van zijn eigen belangen en
dat dit de Hemel ondubbel
zinnig dient duidelijk te wor
den gemaakt.
Hij moet wel een zeer po
ver idee hebben van zijn
God, wanneer hij zich ver
stout zijn aanwijzingen voor
de bestiering van het Heelal
omhoog te zenden en dat
in de vorm van een onder
danig verzoek, doch met de
ondertoon van: „U moet
het natuurlijk zelf weten,
maar.
Zo zijn wij op het uit
gangspunt teruggekomen,
waar een zeer wijs en er
varen mens het bidden als
het moeilijkste, maar ook het
nodigste en meest begerens
waardige bestempelde. Moei
lijk is het zeer zeker nodig
en begerenswaardig echter
wordt het pas, wanneer men
zijn eigen onmacht en klein
heid heeft zien wegsijpelen
tot niets in de verblindende,
versmeltende schijn ener op
perste majesteit
J.
VALENCIA (Reuter/AFP) Het aantal
doden als gevolg van de overstromingen
in en om Valencia is tot zestig gestegen.
Men vreest dat honderd mensen om het
leven zijn gekomen. Sommige overstroom
de gebieden heeft men nog niet kunnen
bereiken. Het dorpje Nazaret is vrijwel
geheel verwoest. In Pedralba zijn dertien
lijken geborgen. Het dorpje Mai'ines, waar
zes mensen om het leven zijn gekomen, is
ontruimd. Het loopt gevaar bedolven te
worden door een heuvel die door het water
ondermijnd is. Woensdag hebben zeven
hefschroefvliegtuigen van het Amerikaanse
vliegdekschip „Lake Champlain" levens
middelen naar geïsoleerde plaatsen ge
bracht.
Valencia biedt een troosteloze aanblik.
In de straten staan een vijfhondei-d zwaar
beschadigde auto's. De stad is verstoken
van vei's water en benzine. Brood is
schaars. In enkele delen van de stad is de
elektriciteitsvoorziening hei-steld. Vier
Spaanse ministers hebben woensdag het
rampgebied bezocht.
(Van onze correspondent in Parijs)
Weet je het verschil
tussen een militair op mars
en in rust, Lekkerman?
ADVERTENTIE
