Koning Gustaf VI Adolf van Zweden wordt 75 jaar Groen &Co Rivaliteit in de Tsjechische partij houdt Praag aan de leiband van Moskou s MOSKOUS VERSTE VOORPOST (2) I I I -I Dulles over schulddelging door de V.S. Bijstand van arrestanten in Zuid-Afrika Centrale Verwarming Pow-R-Matic Olfebranders Gevaar van boycot tegen Nederlanders afgenomen Uitschot van aardappeloogst groter dan ooit Salariëring hij het nijverheidsonderwijs Subsidiëring van Ballet der Lage Landen Slechts heel langzaam dringen luttele lenteverschijnselen door U itsloverij Herkauwerij Lentevleug V er starring v MIJ DAG 8 NOVEMBER 1957 I 4 (Van onze correspondent in Stockholm) Op 11 november wordt, koning Gustaf VI Adolf van Zweden 75 jaar. Dan worden over het hele land de vlaggen uitgestoken, maar er zal geen feest zijn. De vorst heeft te kennen gegeven dit jaar niet gesteld te zijn op eerbetuigingen. Officieel is het hof nog in rouw wegens het overlijden van koning Haakon van Noorwegen en de monarch heeft nog andere zorgen. Er is een langdurig proces gaande, waarbij zijn neef, Carl Bernadotte, betrokken is. Er is genoeg over gepubliceerd, maar nog weet men het rechte er niet van. De prins zou verwikkeld zijn in verschillende belangrijke financiële transacties, die op zonderlinge manier zijn gevoerd. De rechtbank moet uitmaken of er bedrog dan wel domheid van zijn kant in het geding was. Verder is er een beschuldiging van het grootste blad van Scandinavië, de liberale „Dagens Nyheter", aan het adres van de „oude" koning, Gustaf V, ook wel „Mr. G." genoemd. Uit thans gepubliceer de stukken, die de geal lieerden in Duitse ar chieven hebben gevon den, zou blijken hoe tegemoetkomend deze tennisspelende vorst te genover de Duitsers zou zijn geweest. Hij zou hen hebben gefeliciteerd met hun overwinning op de Russen en in voorzichti ge termen wordt hij mede verantwoordelijk gesteld voor de doortocht van Duitse troepen en het doorlaten van Duitse schepen door de Zweedse wateren. Socialistisch regime Daarbij komt nog de politieke ontwikkeling. Voor het eerst sinds 21 iaar hebben de burger lijke partijen een kans ?ehad zonder socialisten te regeren, zonder de partij, die officieel het afschaffen van de mo narchie op haar pro gramma heeft staan. De boeren (centrum partij) durfden het niet aan en dus gaf hij, de spelregels getrouw, de opdracht aan de demissionaire premier, die een minder heids-kabinet van louter socialisten samenstelde. Tenslotte is er de ge schiedenis van het grote geschenk dat hem vijf jaar geleden werd over handigd. Nauwelijks wa ren hem de miljoenen ter beschikking gesteld of de pers schreef al over de verplichting van de vorst om dit symbolische cadeau van een natie ook door de natie te laten verdelen. Hij mocht het geld wel een be stemming geven (voor de kunst)), maar de onderscheidene organisaties behoorden, zo meende de pers, er toezicht op te hebben dat dit „koningsfonds" eerlijk werd verdeeld en dat niet de „hofkliek" het voor het zeggen zou hebben. Ondanks dit alles zal èr in Zweden toch feest zijn als de koning verjaart. Misschien juist dank zij de vrijheid, waarmee men over hem en zijn familie spreekt, de vrij heid om één van zijn neven voor de recht bank te kunnen dagen, de vrijheid om de kunst van zijn zoon „mooi" of „slecht" te vinden. De vrijheid om over prins Bertil, vrijgezel nummer een, de sportieve prins, grappen te maken. Niet meer „bij de gratie Gods" regeert de vorst, maar dank zij het hem persoonlijk geschonken vertrouwen, dat hij in de loop van vele jaren heeft verdiend. De koning houdt zich stipt aan de spelregels en tijdens de regeringscrisis konden de kranten precies voorspellen, ADVERTENTIE Géén wachttijden van een half uur of nog langer..- in 10 minuten van Haarlem ih 20 minuten van Amsterdam naar 2 Interessante bezienswaardigheden de Velser tunnel de grootste moderne woninginrichting van Nederland WONINGINRICHTING BE VE.RWIIK ■r*c»tr. 74-84 250 modelkamers Geopend 8-l?30«ni4-i8u. Dinsdag8-ltu. DJAKARTA (ANP). In een door hem te Amahai, op het eiland Ceram, gehouden redevoering heeft de vroegere minister van Buitenlandse Zaken, Ruslan Abdulgani onthuld, dat de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken hem kort na de annu lering door Indonesië van zijn schulden aan Nederland heeft medegedeeld, dat ook de Verenigde Staten niet al hun schulden aan Groot-Brittan nië hadden betaald. Slechts vijf percent van de overeengeko men schulden zouden zijn betaald. Ruslan Abdulgani had, toen hij in de omer van 1956 president Sukarno op lens reis naar de Verenigde Staten verge- aide, een beleefdheidsbezoek gebracht aan minister John Foster Dulles. Uit de verklaring van minister Dulles 'tad Ruslan Abdulgani de conclusie getrok ken, dat Indonesië beslist niet het enige land is, dat bij een dergelijke kwestie be trokken is. „We moeten op de ingeslagen weg blijven voortgaan", zo besloot hij. Deze foto van koning Gustaf VI Adolf wercl twee jaar geleden in het voor jaar gemaakt, toen de vorst met de trein uit Stockholm vertrok naar Ne derland. Hij bracht toen met koningin Louise een officieel bezoek aan ons land. wie hij voor nader advies zou ontvangen. De berekening van „konings zetten" was trouwens eenvoudig, omdat er in het Zweedse politieke leven weinig grote figu ren zijn. De koning is een dagelijks vooorbeeld van zijn leus „De plicht boven alles". Regelmatig houdt hij contact met alle groepen van de bevolking en toont daarbij zijn belangstelling. Alvorens een zieken huis, dorp, instituut of tentoonstelling te bezoeken, stelt hij zich op de hoogte van de voorgeschiedenis. Hij kan meepraten, luistert naar wat tegen hem wordt gezegd en doet wat hij belooft. Hij blinkt uit door het vermogen een gesprek met een geleerde in begrijpelijke taal weer te geven. Men kan gemakkelijk aantonen, hoe be mind hij is. Ons verbaast het meest dat hij ongehinderd door de straten van Stock holm kan lopen, zo maar een warenhuis binnen gaan om kerstcadeautjes te kopen. De liefde en het respect van de bevolking zijn zo groot, dat zij hem gaarne de vrij heid gunt mens te zijn. „Laat hem rustig uitzoekenzo hoorden wij eens zeg gen. Een andere keer zagen wij hem aan de uitgang van een tentoonstelling afscheid van de koningin nemen, die door de ko ninklijke chauffeur werd afgehaald. „Ik loop naar huis", zei hij en niemand liep hem achterna. In een boekwinkel raakte hij eens zo in gedachten, dat hij met een verkeerde hoed naar huis wandelde. De eigenaar ging later met 's konings hoofd deksel naar het paleis en vroeg of hij het mocht ruilen. Op 11 november zal er geen feest in Stockholm zijn, maar wij zijn er zeker van dat de Zweden innig hopen dat zij de gelegenheid krijgen zijn volgend jubileum jaar des te warmer te vieren. Tot het verlenen van bijstand aan 156 door de Zuidafrikaanse politie reeds maanden geleden „wegens hoogverraad" gearresteerde negers en blanken met hun gezinnen is thans ook in Nederland een comité opgericht. Ook in verscheidene andere landen heeft zich zulk een comité gevormd. Men is on gerust over het lot van deze mensen, die zelf onbekend zijn met de reden van hun arrestatie en waartegen nog steeds geen proces is begonnén. Het doel van deze comité's is, door geldinzamelingen en door openbare verkopingen van kunstwei-ken, die kunstenaars daarvoor beschikbaar hebben gesteld, gelden bijeen te brengen, ten einde advocaten te kunnen honoreren. In het Nederlandse comité hebben zit ting: dr. J. Buskes, prof. dr. N. Donker sloot, J. van der Ham, prof. J. Presser, H. M. van Randwijk, mevrouw De Sa- blonnière, Otto Sterman, pater Suasso de Lima de Prado, dr. Schulte Nordholt, mr. J. in 't Veld en H. Wielek. Op 25 november wordt in het Amster damse Minervapaviljoen een openbare bijeenkomst gehouden. Pater Suasso de Lima de Prado zal spreken. ADVERTENTIE (Van onze correspondent in Djakarta) Woensdag en donderdag werden in verscheidene delen van Djakarta op straat en in de Nederlandse bedrijven pamfletten verspreid, waarin in de periode van 710 november tot een algehele boycot van Nederlanders wordt opgeroepen. De oproep is onder meer gericht tot hen die in dienst zijn van Nederlanders, tot, verkopers, be stuurders van opelettes en tot betja-voer- ders. De pamfletten werden verspreid door een zich noemend „comité voor Boycot van Nederlanders", dus niet door het officiële „comité voor de bevrijding van West Irian", dat onder voorzitterschap staat van de minister van voorlichting Sudibjo. Deze particuliere actie is intussen in strijd met de woensdag afgelegde verkla ring van premier Djuanda, dat de Indone sische regering prijs stelt op „ongestoorde voortzetting der bedrijfsuitoefening van alle bedrijven", hetgeen immers ook de Nederlandse bedrijven impliceert. En wel licht mede als gevolg hiervan was er hedenmorgen, voor zover wij te weten kwamen, onder de Indonesische employé's van de Nederlandse bedrijven geen animo om aan de boycot-oproep gehoor te geven. Men wenste zich kennelijk aan de offi ciële richtlijnen te houden, ook al omdat bij het gehoor geven aan de particu liere oproep doorbetaling van lonen bij voorbaat uitgesloten werd geacht. ADVERTENTIE Op een te Groningen gehouden vergade ring van het Produktschap voor Aard appelen is medegedeeld, dat een stichting voor de zuivering van afvalwater is opge richt. Men wil een heffing op het aard appelmeel leggen, om een beginkapitaal te verkrijgen voor dit belangrijke werk. Uit het overzicht van de opbrengsten per hectare blijkt, dat de uitschotpercen tages, die vorig jaar reeds abnormaal hoog waren, dit jaar hoger zijn dan ooit tevoren. Voor late klei-aardappelen was het uit schotpercentage 35,2 pet., voor late zand- aardappelen 20,3 pet. De opbrengst van de zandaardappelen, zowel bruto als netto, is hoger dan vorig jaar. In het Staatsblad zijn gepubliceerd een wijzigingsbesluit en een Koninklijk esluit, die betrekking hebben op de salariëring van personeel bij het nijverheidsonderwijs, onder meer op verhoging van de kinder toelage en een wijziging van de uitkering bij overlijden (msartegeld) van 12 pet. in 25 pet. van de jaarwedde. De in deze besluiten vastgestelde salarisverhogingen zijn inmiddels, reeds bij wijze van voor schot uitgekeerd. KWART EEUW TONEELMEESTER Op maandag 18 november zal Cor Rid derhof vijfentwintig jaar als toneelmees ter aan Theater Carré verbonden zijn. De gemeenteraad van Amsterdam heeft van B. en W. het voorstel ontvangen aan de stichting „Ballet der Lage Landen voor het seizoen 1957/58 een subsidie te verle nen van 45.000 (voor het seizoen 1956/57 werd een subsidie van 48.500 verleend). De stichting had een subsidie van 50.000 gevraagd ter gedeeltelijke dekking van het exploitatietekort van het seizoen 1857/58, dat wordt geraamd op 167.450. Het be stuur verwacht dat het rijk, de gemeen ten Den Haag en Rotterdam, een aantal provincies en andere gemeenten samen met de gemeente Amsterdam de gelden zullen beschikbaar stellen tot het bedrag van het geraamde tekort. BLOEMENDAAL TELEFOON 54855 (Van onze reisredacteur) PRAAG Op een heuvel boven Praag staat een groot gebouw, dat er op deze regenachtige zondagmiddag voor namelijk uitziet als een elektrische cen trale, maar dat is het niet. Want treedt men er binnen, dan geraakt men in de pluchen plechtigheid, van de communis tische bourgeoisie. Er klinkt langzame orgelmuziek, geen Bach maar Tosti en twintig passen voorbij een paar onbe weeglijke schildwachten staat men in het heiligdom van de partij, aan de baai- van Klement Gottwald, cle eerste com munistische president van Tsjechoslowa- kije. Dit mausoleum is tien keer zo groot als dat van Lenin en Stalin op Moskou's Rode Plein. Doch waar daar dagelijks een kwart miljoen Russen langs hun ge storven leiders schuifelt, is dit mauso leum alleen cles zondagsmiddags open en luttele autobussen met rode sterren zijn voldoende om de belangstellenden erheen te brengen. De mystiek van het Rode Plein mankeert. Maar aan myste ries ontbreekt liet niet. Want hier ligt de man, die daags na Stalins begrafenis on der vreemde omstandigheden ziek werd en in Moskou stierf. „Longontsteking" volgens het eerste communiqué, „breide van de aorta" zei het laatste. Werd. Klement Gottwald in Moskou vermoord? Men zoekt in het mausoleum het ant woord op zijn gezicht af te lezen. Een bleek en intelligent gezicht, met scherpe neus, dat koel zijn geheimen bewaart. Alleen de in de licht laatdunkende, ironi sche glimlach omlaaggetrokken mond hoeken loken wat te willen zeggen. Die stalinistische nachtmerrie is zelfs in Tsjechoslowakije voorbij; misschien zal eens het licht der historie de duistere ver borgenheden ervan blootleggen. Maar wat vandaag al vaststaat is, dat zij de Tsjecho- slowaakse communistische partij een aan tal bittere rivaliteiten heeft nagelaten, een leiderschap, dat „collectief" optreedt, niet uit eensgezindheid, maar uit innerlijke verscheurdheid, een groep mannen, die elkaar met haviksblik gadeslaan. En het gevolg daarvan is een onvermijdelijke ver starring. Noch na het twintigste partijcon gres in de Sovjet-Unie, noch tijdens de ge beurtenissen in Polen en Hongarije, zijn de Tsjechische communisten werkelijk ge- evolueerd. Traag en behoudend hebben zij getracht zich tegenover Moskou zeker te stellen. Vandaar dat de Poolse communisten thans zeggen: „in oktober en in novemoer van het vorig jaar hebben de Hongaren zich gedragen als rebelse Polen, de Polen als voorzichtige Tsjechen en de Tsjechen als zwijnen". Is er dan in Tsjechoslowakije niets ver anderd? Ja, iets wel, maar vergeleken bij Polen uitermate weinig. De terreur van de S.T.B., de geheime staatspolitie, is afgeno men. Maar de Tsjechen zijn een voorzichtig volk, dat psychisch nog steeds niet over het westelijk verraad in 1938 te München heen is en dat bovendien een zekere mate van welstand te verliezen heeft. Waar in Polen de rooms-katholieke kerk zich weel een grote mate van zelfstandigheid heeft weten te verwerven, is zij in Tsjechoslo wakije nog steeds volkomen gelijkgescha keld en de priesters in functie worden door het Vaticaan niet meer erkend. Aarts bisschop Beran zit nog steeds vast. Terwijl men in Polen overal binnen kan lopen, moet men als buitenlander in het Praagse gebouw van „Rude Pravo", het partijblad, zijn paspoort laten zien aan een gewapende bewaker, die ook de identiteits kaarten van het personeel nauwkeurig controleert. Het ritselt trouwens in Praag van mannen met rode banden om de arm en pistolen, die een uitsloverige achterdocht jegens „spionerende vreemdelingen" aan de dag leggen. Dezelfde uitsloverij wordt betoond in het overal en altijd beklemtonen van de de „Rude Pravo" zei, dat na het befaamde twintigste partijcongres in Moskou men ook in Praag aan het discussiëren was geslagen. Maar dan over „concrete onderdelen", zo als de medezeggenschap van de vakbonden in de bedrijven en niet gelijk in Polen over abstracties zoals de vrijheid"! Een Tsjechisch student, hoewel nieuws gierig naar de gebeurtenissen in Polen, vond de Polen toch maar Don Quichote's. Dat gesprek met Tsjechische studenten was zeer verhelderend. Waar het in Polen on mogelijk zou zijn zes studenten te vinden, die braafjes de partijlijn herkauwen, ge beurde dat in Praag wel. Zij vonden het vanzelfsprekend, dat men niet tot de uni versiteit werd toegelaten wanneer men een „negatieve houding had jegens het marxis me", zulks ter beoordeling van de leraren, mede-leerlingen en nationale comité's. (Een meisje, dat uitstekende cijfers had op de middelbare school werd geweigerd omdat i zij een 1-mei-parade niet had bijgewoond. Op haar rapport stond „schaamt zij zich j voor haar volk?".) Een joodse studente j vond, dat Israel inderdaad een voorpost was van het westelijk imperialisme en ja zeker, tegen de complotten van het inter nationale zionisme moest men eeuwig waakzaam zijn. Het anti-semitisme, dat in het Slansky-proces tot uiting kwam, was natuurlijk erg naar. Maar een sterker kwa lificatie dan „grote fout" voor deze mis daad kwam er toch niet uit. Men geloofde aan Slansky's schuld, zij het dan niet hele maal aan de akte van beschuldiging, maar vond het een troost, dat hij met zijn eigen stalinistische methodes uit de weg was ge ruimd. Vreemde rechtsmentaliteit voor jonge intellectuelen. En wat de Hongaarse Een beeld, dal vele Tsjechen niet ver geten kunnen. Hitlers troepen trekken het land binnen, nadat het Westen Tsjechoslowakije in de steek had gelaten. Klement Gottwald, die bij zijn leven meer dan een anti-stalinistisch trekje heeft getoond, die vandaag - wie weet - de Go- moelka van Tsjechoslowakije had kunnen zjjn, zou veel van de sluiers kunnen op lichten, die de Tsjechoslowaakse commu nistische partjj tot de raadselachtigste van alle hebben gemaakt. Over het lugubere Slansky-proces on 1952, hoogtepunt van de stalinistische conspiratie-mania en het plotseling oplaaiende anti-semitisme. Elf van de dertien beklaagden in dit proces, onder wie Slansky zelf, waren joden en de akte van beschuldiging vermeldde dit na drukkelijk. Het Kremlin bereidde zijn pro- Arabische politiek voor. De vrije wereld huiverde over de hallucinerende zelfbe schuldigingen van de beklaagden, over de nog hallucinerender publieke eisen van een moeder en een zoon om een echtgenoot en vader als vijanden van de staat en het volk de hoogste straf op te leggen. Het Tsjechoslowaakse leger in een 1- mei optocht. Het ziet er zo vrolijk uit. Het is ook erg gezond er aan mee te doen, „politiek gezond" wel te ver staan. Een foto, waarop in de 1-mei optocht een levensgroot portret van Malenkov werd, meegedragen, kon het officiële fotopersbureau voor mij helaas niet laten afdrukken. vriendschap met de Sovjet-Unie. Nu haten de Tsjechen de Russen niet zoals de Polen dat doen en de Tsjechoslowaakse commu nisten onderstrepen te pas en te onpas het pan-slavisme. Hetgeen niet wegneemt, dat het publiek bij recente internationale boks wedstrijden van verrukking loeide wan neer een Russische bokser een klap op zijn gezicht kreeg. Is er niets veranderd? Een journalist van De drie mannen op de weegschaal: links de „progressieve" premier Siroky, rechts de „orthodoxe" partij-secretaris Novotny, in het midden de voor zichtige president Zapotocky. opstand betrof, ja dat was een fascistische contra-revolutie. Bovendien hadden de Hongaren aanspraken op Slowakije (een visie, die ik ook van andere partijleden in Praag als geldig excuus voor de Tsjechi sche houding vernam). Is er dan helemaal geen politieke lente in Tsjechoslowakije? Ja, in het blad „Li- terarni Noviny" beginnen ook hier de jonge schrijvers, zij het voorzichtig, andere ge luiden te laten horen. En dat vreemde westelijke wapen, de jazz, dringt ook hier door. Er zijn eens in de week dixieland- concerten, in een nachtclub werd zelfs voorzichtig gejitterbugd. En op een juke box vond ik tot mijn stomme verbazing zes platen van Elvis-the Pelvis Presley. Maar wat gaat het allemaal langzaam, zelfs op het gebied van de door Moskou goedgekeurde beleidswijzigingen. Zou er een Gomoelka-figuur zijn, dan zou men misschien aan de verlangens van het volk tegemoet kunnen komen. Maar in de par tijleiding houden de rivalen elkander in evenwicht, enerzijds de „orthodoxen", zo als de secretaris-generaal van de partij Novotny, de politieke secretaris Jiri Hen- drych en de tweede vice-premier Kopecky, anderzijds de „progressieven" zoals pre mier Viliam Siroky, de eerste vice-premier Dolansky en de secretaris van de Slowaak se communistische/partij Karol Bacilek. En op het midden van de balans troont presi dent Antonin Zapotocky, de enige man in het regime, die nog enige werkelijke popu lariteit bezit. Over een moedig initiatief zijnerzijds behoeft men zich geen illusies te maken; hij is ten slotte een door de com munisten gelijkgeschakelde sociaal-demo craat. Diepgaande ver anderingen in Praag kan men van binnen uit niet verwachten. De progressieven hebben geen sterke figuur en de Sovjet- Unie is niet gebaat bij een lawine van liberalisaties in de satellieten, die haar over het hoofd zou den kunnen lopen. Slechts de vrees voor al te grote isolering van de andere volks democratieën zal Tsjechoslowakije misschien langzaam naar liberaler koers sturen. Maar inmid dels komt voor alle zekerheid bij het vertrek uit Praag een breedgeschou derd man in uniform in het vliegtuig nog eens alle paspoorten controleren, die in het stationsgebouw reeds nauwkeurig bekeken waren. Men kan immers nooit weten of er geen burgers zijn, die on voldoende geduld hebben om op die koerswijziging te wachten? L

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1957 | | pagina 11