Gillette Rocket
Pleidooi voor de menselijke
verhoudingen in strijdmacht
Pauzetheater toont de andere helft
van een goed gezicht
Pittig en zakelijk betoog van
voorstanders reclame-omroep
Klarinet en piano
„Soldaten zijn óók mensen
VRIJDAG 29 NOVEMBER 1957
15
„De noodzaak van commerciële televisie
Kamermuziek door twee
veelbelovende jongeren
In Assen ging gisteravond
laat het licht weer aan
Ontwikkeling TV in Nederland slechts mogelijk
door verbreding van financiële basis
Kort nieuws
Cultuur
Belgische klachten over de
smokkelarij van boter
Douane op de fiets tegen
smokkelaars in auto's
Koopt bij KAAN!
ook maten 50 en 52
Voor de stormvloedkering in de Hol
landse IJsel zijn gisteren twee grote
vloeddeuren aangebracht, die elk S3
ton wegen. De deuren zijn dertien
meter hoog en elf meter breed.
Het Haarlems Comité voor Kamermu-
rpk gaf donderdagavond gelegenheid tot
optreden in de Renaissancezaal van het
Frans Halsmuseum aan twee jonge musici,
de klarinettist Piet Honing en de pianist
Johan Jansonius, waardoor wij een aantal
composities te horen kregen, die in het
genre „kamermuziek" als een apartje be
schouwd worden dat zelden aan bod komt
op een publiek concert. Voor zever wij
twee van deze werken al eens eeider leer
den kennen, was dit nog in een omwer
king: de Rapsodie voor klarinet en piano
van Debussy (waarvan de pianopartij door
de componist voor orkest gezet is) en de
Sonate in Es van Brahms (waarin de alt
viool de klarinet vervangt). Het was be
langwekkend deze beide composities te
mogen beluisteren in de instrumentale
kleur waarin zij gedacht zijn.
Bovendien brachten Piet Honing en
Johan Jansonius de Sonate voor klarinet
en pianc van Paul Hindemith ten gehore,
waarmee zij een overtuigende indruk van
hun muzikaliteit en hun technische vaar
digheid gaven. Het stuk geeft ruim ge
legenheid tot het exploreren van karak- i
teristieke eigenaardigheden van het in
strumentarium. Dit is ook het geval met
drie stukken voor soloklarinet van Igor
Strawinsky, overigens leuke dingen zon
der meer. Maar wat een volheid van gees
telijk bevruchte klanken treft ons bij het
beluisteren van de Rapsodie van Debussy,
wat een stroom van vloeiend zingende
lijnen, gehuld in een waas van etherische
harmonieën Hierbij kon Piet Honing woe
keren met zijn fraaie toonvorming en zijn
muzikaliteit demonstreren met een door
voelde interpretatie. Ook Johan Jansonius
had in dit rijke stuk een kolfje naar zijn
hand.
Uiteraard doet Brahms na Debussy wat
ouderwets aan. Het stuk had dan ook
beter in het begin van het programma
kunnen staan in plaats van aan het slot
Maar dat neemt niet weg. dat het in zijn
aard een dankbaar stuk is. voortreffelijk
voor klarinet geschreven en karakteris
tiek voor zijn romantische allure. En
wanneer als slotdeel een Andante con moto
aan een gedegen variatietechniek onder
worpen wordt, komt er met een opdrin
gende stuwing een boeiende kracht in,
waarin men de meesterhand gewaar
wordt
Johan Jansonius had het recital met de
eerste Partita (in Bes) van Bach geopend.
Zijn spel was in de delen in matig tempo
Preludium en Sarabande) nogal erg op
pen objectieve precieusheid ingesteld. De
motorische delen klonken daarentegen
zrer fraai. Wat. hij als pianist waard is,
toonde Jansonius op overtuigende wijze
in zijn samenspel met de klarinettist,
maar bovendien bewees hij zijn kunnen
po muzikale distinctie met twee Preludes
van Debussy, die als extra lichtpunten het
programma sierden. Wij hebben deze
avond twee veelbelovende jongeren ge
hoord.
Jos. de Klerk
De brand, die gistermorgen ontstond in
het transformatorstation te Assen, was
gistermiddag omstreeks één uur geblust.
Technici begonnen terstond met het aan
leggen van noodverbindingen, maar het
heeft tot gisteravond halftien geduurd
voordat in de huizen en op straat de lich
ten weer konden branden. Tot dat ogen
blik hadden de inwoners zich met kaarsen
en petroleumlampen moeten behelpen.
De winkels waren reeds vroeg dicht;
bioscopen en café's bleven gesloten. Men
hooft de gehele nacht doorgewerkt om ook
de krachtstroomvoorzicning te herstellen,
''"dat vandaag de bedrijven weer zouden
kunnen gaan werken.
De Asser brandweer was gistermiddag
nog maar nauwelijks ingerukt of er werd
opnieuw alarm gemaakt, ditmaal voor
een brand in een huis in de Oranjestraat.
Vermoedelijk door een lek in de gaslei
ding ontstond brand in enige kamers van
de bovenverdieping. De brandweer wist
uitbreiding te voorkomen, zodat alleen de
bovenverdieping uitbrandde.
(Van een onzer redacteuren)
TOEN WIJ enige maanden geleden een
viertal beschouwingen wijdden aan het
rapport dat een door de VARA ingestelde
commissie over het vraagstuk van de
commerciële televisie had uitgebracht, be
treurden wij de afwezigheid van een dege
lijke verantwoording van de zijde der
voorstanders van de reclame in de tele
visie. In die leemte is thans voorzien door
de publikatie van het standpunt van de
Onafhankelijke Televisie Exploitatie Maat
schappij (O.T E.M.) n.v. De zienswijze van
deze gegadigde voor de verzorging van
commerciële televisieprogramma's wordt
door de titel van haar brochure kort en
krachtig weergegeven: ,.De noodzaak van
commerciële televisie". Het geschrift
wordt gekenmerkt door een prettige nuch
tere en concrete betoogtrant, heigeen al
vast ten opzichte van het bovengenoemde
VARA-rapporl eon winst hetekoni. Men
kan de beschouwingen van de O.T.E.M. in
drie afdelingen onderscheiden: de nood
zaak om tot een groter getal zenduren bij
de Nederlandse televisie te komen en tot
meer verscheidenheid in de programma's,
de stelling dat de reclame evenveel be
lang heeft bjj de televisie als de televisie
bij de reclame en tenslotte de principes
waarop een bevredigend programmabeleid
dient te worden gebaseerd.
Uiteraard wijst de O.T.E.M. op de nog
geringe expansie van dn Nederlandse tele
visie in vergelijking met het stormachtig
gestegen aantal kijkers en met de situatie
in het buitenland. Tegenover de twaalf uur
per week in Nederland staan de zestien
uren (over twee netten) van het pas aarze
lend begonnen Zwitserland, de veertig van
Italië, de achtentwintig (over twee netten)
van België, de dertig van het commerciële
Télé-Luxembourg, de vijfendertig van de
Duitse televisie en de vijfenveertig van de
Franse, terwijl dp Engelse kijker de keuze
heeft uit zesenvijftig uur t.v. per week
en dan nog over twee programmanetten.
Deze beperkte zendtijd heeft funeste ge
volgen: de rijpere jeugd bijvoorbeeld heeft
alleen gelegenheid om in de avonduren
te kijken, aan gerichte programma's voor
de bejaarden komt men evenmin toe, hoe
wel het toch uit een oogpunt van geeste
lijke zorg toegejuicht zou moeten worden
indien zij door middel van de televisie op
ruimer schaal aan het maatschappelijk le
ven deel zouden kunnen hebben. Dit
spreekt te meer omdat de Nederlandse kij
ker in verhouding een hogere retributie
betaalt dan de buitenlander.
Om het programma naar behoren te
kunnen ontplooien is het echter nodig, dat
de Nederlandse televisie een kurk krijgt
om op te drijven: ziedaar het wederzijdse
belang dat reclame en televisie by elkan
der hebben, aldus de O.T.E.M. Enerzijds
heeft de reclame immers een gevarieerde
maatschappelijke functie op grond waar
van zij ook tot het medium televisie dient
te worden toegelaten, terwijl op de grond
slag van de ervaring in de pers ook de
maatschappelijke taak van de televisie op
verantwoorde wijze kan worden vervuld
indien de inkomsten uit reclame worden
getrokken. Die inkomsten 2yn noodzake
lijk wil men tot een uitbreiding van zend-
Instituut voor journalistiek. In d-*
vergadering van het curatorium van het
Katholiek Instituut voor de Journalistiek
heeft de heer Leo Hanekroot na een bijna
10-jarig voorzitterschap afscheid genomen
van het instituut. Zijn plaats is ingenomen
door drs. G. van Lieshout, die tevens tot
voorzitter van het curatorium werd geko
zen.
Grootfriese tentoonstelling. Er zijn
plannen om volgend jaar van 25 juni tot
5 juli een tentoonstelling te houden te
Kollum ter gelegenheid van het in die tijd
te houden Groot-Fries congres. Men ver
wacht, dat dit congres door een groot aan
tal buitenlanders uit „Noord- en Oost-
Friesland" zal worden bezocht. Gedepu
teerde Staten hebben zich er daarom over
beraden of bij die gelegenheid de in ver
schillende kringen levende plannen tot het
heuden van een tentoonstelling op het ge
bied van de landaanwinning kunnen wor
den verwezenlijkt.
uren en protere programmamogelijkheden
komen.
Op dit punt rekent de O.T.E.M. af met
de optimistische verwachting in het meer
genoemde VAR A-rapport, dat de N.T.S. na
1960 zich uit de kijkgelden zou kunnen be
druipen. In de eerste plaats heeft deze
commissie het feit verwaarloosd, dat de
door het rijk in de vorm van subsidies
verstrekte voorschotten ten bedrage van
vijfentwintig miljoen gulden behoren ie
worden terugbetaald. Voorts heeft de
commissie, ongetwijfeld om haar rede
nering sluitend te maken, de activiteit van
de N.T.S. tot vierentwintig uur per week
beperkt en daarbij de programmakosten
per uur niet hoger dan vijfendertighon
derd gulden geschat. Een andere Neder
landse televistedeskundige is uitgegaan
van het dubbele van deze schatting en
dan nog is men aan de schriele kant ver
geleken met Frankrijk, waar de kosten
per uur ongeveer elfduizend gulden be
dragen. om nog maar te zwijgen van En
geland waar vierentwintig mille als norm
geldt.
Wat het programmabeleid aangaat wijst
de O.T.E.M. erop, dat een commerciële
beeldomroep onder precies dezelfde om
standigheden werkt als een niet-commer-
ciële: de programma's worden in hoofd
zaak bepaald door de nationale publieke
smaak, welke ook in Nederland voorname
lijk op populaire programma's is gericht.
De O.T.E.M. stelt terecht, dat ook het amu
sement st'il kan bezitten en van een ver
antwoord gehalte kan zijn.
Natuurlijk zijn ook de samenstellers van
deze uiteenzetting niet aan het gebruik
van de ivoorden „cultuur" en „cultureel"
ontkomen. De tegenstelling tussen com
merciële en zogenaamde ideële program
ma-exploitatie wordt een vals contrast ge
noemd. omdat ook de niet-commerciële
organisaties hun beleid volgens bedrijfs
economische overwegingen voeren. De
O.T.E.M. zal eveneens aansturen op een
geleidelijke openstelling van grotere krin
gen kijkers voor culturele waarden, waar
bij een voorzichtig programmabeleid ge
voerd zal moeten worden. Dat zal hen die
te pas en te onpas met de term „cultuur"
schermen wellicht te beperkt schijnen,
maar in wezen is deze opvatting reëler en
oprechter dan de neiging op alles, met
name ook op ontspanningsprogramma's,
het etiket „cultuur" te willen plakken.
Evenzeer verwerpt de O.T.E.M. het ar
gument, dat haar programma's een bloed
arm neutralisme zullen vertonen: men
stelt zich integendeel ten doel de verschei
denheid van het gehele volksleven onver
kort tot uiting te laten komen, hetgeen
meer is dan van het vigerende omroepbe
stel kan worden getuigd. Een financieel
gezonde opzet van de Nederlandse tele
visie zal ook de opleiding van artistiek en
technisch personeel een hechtere basis
kunnen verschaffen dan thans het geval is.
Reclame in het kader van het huidige be
stel moet op praktische gronden beslist
worden ontraden.
In het bestek van dit artikel moeten wij
volstaan met deze bloemlezing uit de be
schouwingen van de O.T.E.M. Op andere
in de brochure genoemde aspecten hopen
wij binnenkort terug te komen: deze pit
tige en intelligente verdediging van een
aantrekkelijk standpunt verdient het ten
volle. Wel willen wij nu reeds op twee
punten wijzen, welke naar onze mening
duidelijker gesteld hadden kunnen wor
den. In de eerste plaats had men nadruk
kelijker de waarde der reclameboodschap
pen als positief programma-element naar
voren kunnen brengen. Met name de af
wijzing van de zogenaamde „sponsored
programs" lijkt ons niet houdbaar, temeer
niet omdat de door de auteurs van de
brochure gegeven definitie daarvan on
juist, althans te beperkt, is. In de tweede
plaats blijkt uit het geschrift, dat de
O.T.E.M. zich een plaats samen met de
bestaande organisaties in het televisiebe-
stel wenst en zich een meer of minder
aanvullende taak indenkt. Wij menen, dat
ook deze opvatting als onpraktisch ver
worpen dient te worden, al ware het
slechts omdat de beste uren voor de ad
verteerders dan reeds bezet zijn. Overi
gens twijfelen wij er niet aan of de be
staande organisaties zouden al spoedig na
het optreden van de O.T.E.M. het beeld
scherm moeten ruimen. Hetgeen wij niet
betreuren.
(Van onze correspondent in Brussel)
De smokkelarij van Nederlandse boter
naar België heeft zo'n omvang aangeno
men. dat de Belgische landbouworganisa
ties hebben aangedrongen op verscherpte
controle aan de grens. Nu binnenkort de
verdragen op de economische unie Bene
lux zullen worden ondertekend is het wel
merkwaardig dat de controle aan de grens
verscherpt moet worden, maar het prijs
verschil verklaart genoeg. In Nederland
kost verse boter ongeveer 55 Belgische,
frank per kilo en In België 85 tot
100 frank. l»e Nederlandse prijs is ver
geleken met België zo laag, doordat
de regering grote hoeveelheden boter uit
de koelhuizen op de markt heeft gebracht.
Belgische zuiveldeskundigen zeggen, dat
de Nederlanders nog grotere hoeveelheden
boter moeten opruimen, waardoor het
smokkelen naar België weer zal toenemen.
De douaneambtenaren en de politie moe
ten het met de fiets opnemen tegen de
smokkelaars, die met snelle van stalen pla
ten voorziene Amerikaanse wagens rijden.
Nu is echter besloten in beslag genomen
auto's aan de douane en de gendarmen
ter beschikking te stellen. De smokke
laars zullen in hun eigen wagens achter
volgd worden.
Loyale samenwerking
„Onze Nederlandse collega's helpen ons
zoveel zij kunnen," aldus de Belgische
douane en rijkswacht. Maar vele zuivel
fabrieken in de Nederlandse grensstreek
zouden hun inkomsten drastisch zien ver
minderen, wanneer het smokkel handeltje
naar België niet langer interessant en zo
winstgevend zou zijn. De meeste smokke
laars zijn Belgen uit de streken van Sint-
Niklaas-waas, Eekloo, Wuustwezel, Brecht
en Poppel. De smokkelaarsbevolking is ge
concentreerd in het gebied ten noorden
van Turnhout. Hun durf is ongelooflijk.
Terwijl de douane en de gendarmen hun
volle kracht inzetten tegen de botersmok-
kelarij, herleeft elders intussen de vee
smokkelarij want in België wordt voor
jonge kalveren meer betaald dan in Ne
derland.... De Belgische autoriteiten zijn
van oordeel dat het niets zou helpen als
men enkele honderden gendarmen meer
aan de grenzen opstelde. Langzamerhand
zullen evenwel de produktiekosten in Ne
derland toenemen en de Belgische prijzen
waarschijnlijk iets dalen. Dan wordt de
winstmarge niet langer interessant en
houdt de smokkelarij vanzelf op. Intussen
is de vrije invoer van twee pondjes bo
ter per persoon, een goedgunstigheid van
de Belgische douane, ingetrokken. En de
„oorlog" gaat verder.
Trouwens in de Belgisch-Franse grens
streek duurt de tabaksmokkelarij van de
gebieden ten zuiden van Kortrijk en Mee-
nen naar Frankrijk reeds meer dan een
eeuw
ADVERTENTIE
nieuwe GILLETTE scheerapparaat, het ideale geschenk
voor elke man. In practisch etui, met Dispenser en
4 Blauwe Gillette mesjes. Een cadeau waar hij het hele
jaar plezier van heeft, zowel thuis als op reis.
Geef hem ook zo'n mooie
99
Goede menselijke verhoudingen tussen
chefs en ondergeschikten berusten op een
oprechte aanvaarding van de onderge
schikten als mens en niet als een instru
ment van dienstbaarheid. Datzelfde geldt
voor de verhoudingen in de strijdkracht:
ook daar is geen wederzijds vertrouwen
mogelijk als de mindere het onderwerp is
ADVERTENTIE
De manifestaties van het Pauzetheater
in Haarlem zijn donderdagmiddag even
vertrouwenwekkend voortgezet als ze af
gelopen dinsdag omstreeks dezelfde tijd -
het middaguur - werden begonnen. We
hoorden het eerste van een reeks grammo-
foonplatenconcerten. die men in het ver
volg elke donderdagmiddag van tien minu
ten over half één tot tien minu
ten voor half twee in het centrum van
Haarlem kan gaan beluisteren. Voor de
eerstvolgende bijeenkomsten wordt nog de
radiozaal van Brinkmann aan de Grote
Markt gebruikt, wanneer de bezoekers in
aantal zullen toenemen staat de sociëteit
Teisterbant onder de gewelven van het
zelfde etablissement ter beschikking. Het
zinrijke van zulke onderbrekingen hoeft
niet meer te worden toegelicht. Het Is
echter kennelijk niet overbodig er regel
matig aan te herinneren. De ervaring met
de vorig jaar in de Haarlemse concertzaal
door de stadsorganisten Albert de Klerk
en Piet Kee begonnen pauzeconcerten heeft
dat wel aangetoond. Aanvankelijk is de
belangstelling voor die uitvoeringen van
half één tot kwart over één niet overmatig
groot geweest. Toen men echter na verloop
van tijd door het steeds weerkeren ervan,
uiteraard vermeld in de krant, gewend
raakte aan de mogelijkheid zagen de beide
organisten, die natuurlijk vóór iedere uit
voering even in de zaal hebben gekeken
om te zien voor hoeveel mensen ze moesten
spelen (ze hebben zelfs de portier elke keer
gevraagd het aantal te tellen) steeds meer
dezelfde gezichten en regelmatig meer
andere. Er groeide een kern van vaste be
zoekers en deze heeft de basis gelegd voor
de voortzetting van soortgelijke uitvoerin
gen in dit seizoen. Het is dan ook niet ver
wonderlijk. dat er gistermiddag maar tien
of twaalf mensen naar het grammofoon-
platenconcert zijn komen luisteren. Er is
evenwel reden voldoende voor de ver
onderstelling. dat ook deze manifestaties
gaan leven als een begrip. De initiatiefne
mers. de heren J. C. Hulsman en mr. D.
Overbos, hebben geen haast, zij wachten
geduldig af hoe de belangstelling zich ont
wikkelt. Zij stellen zich een Pauzetheater
Club voor, die na verloop van tijd zal be
staan uit mensen voor wie de muzikale
onderbreking op één dag in de week een
vanzelfsprekendheid Is. Zij hebben ver
trouwen in hun zaak en dat steunt zeker
voor een flink deel op de bijdrage van de
aan het N.Ph.O. verbonden hoboïst Jacques
Moolenijzer, die zij bereid hebben gevonden
iedere keer voor een toelichting te zorgen.
Hij lijkt ons daarvoor de aangewezen man,
getuige zijn eerste optreden, dat een op
treden-en-passant bleek te zijn. Hij is
voorzichtig begonnen met twee stukken die
niet te onbekend zijn: de ouverture tot de
opera „De macht van het noodlot" van
Verdi en de Notenkrakersuite van Tsjai-
kofsky. Zijn toelichting bestond in enkele
opmerkingen over de compositie, de com
ponist en zijn tijd. Hij hield geen betoog
in het besef dat men komt voor de muziek
en niet voor het gepraat daarover, maar
bracht in de eerste plaats de bezoeker vlug
even in een sfeer, die hem voor het „tussen
neus en lippen door" luisteren naar muziek
op de meest effectieve manier toegankelijk
maakt. Hij maakte daarbij de indruk even
zeer vakman te zijn als op het concert
podium. Het ligt in de bedoeling de belang
stellenden zelf het programma te laten be
palen. Men wordt verondersteld zijn voor
keuren op de volgende bijeenkomst ken
baar te maken.
ADVERTENTIE
Wollen damesvesten
Gen. Cronjéstr. 129, Hrl.
van een kleinmoedig afgedwongen servi
liteit. Een op wederzijds respect berus
tend partnerschap ten dienste van vorsten
en vaderland en van de westerse levens
idealen is de beste basis voor een gezonde
mentaliteit in alle rangen en tussen de
rangen onderling.
Dit was de kern van een rede, die de
reserve-kapitein drs. J. M. RL Hornix uit
sprak op de algemene vergadering van
de Vereniging van officieren van de Ko
ninklijke Land- en Luchtmacht. Het
vraagstuk van de menselijke betrekkingen
in de strijdmacht, zo betoogde de spre
ker, is vooral Van hoog tot laag een meft-
taliteitskwestie, organisatie-structuur en
instelling. Houding en gezindheid beïn
vloeden elkaar wederzijds, zeker wanneer,
zoals in de strijdmacht het geval is, de
sociale rollen en de sociale spelregels vrij
dwingend zijn voorgeschreven. Van de
kwaliteit der officieren en onderofficie
ren, zo ging spreker voort, hangt vrijwel
alles af: de soepelheid der defensieorga
nisatie, de mentale waarde der strijd
krachten, de vorming der jongelui cn bo
venal de kracht der gevechtseenheden.
Het zal daarom heel vffat tact vragen van
de kaderleden om in deze organisatie
structuur nieuwelingen goed op te vangen
en dezen als personen bij de opleiding te
introduceren, als medewerkers aan de
strijdmachtorganisatie in een functie die
van hen verlangt dat ze zo snel en zo goed
mogelijk de ingewikkeld wapens en ap
paratuur leren bedienen, daarbij gedre
ven door hun staatsburgerlijke plicht
Drs. Hornix citeerde een zinsnede van
de Duitser Below in diens werk „Armee
und Soldat im Atomzeitalter" waarin
wordt gezegd: „De schepping van een
menselijke atmosfeer zal er het meeste
toe bijdragen dat de aan de moderne sol
daat te stellen geestelijke en lichamelijke
eisen niet door het breken van de wil van
zijn persoonlijkheid doch juist door een
opwekken en vorming daarvan worden
vervuld".
„Geen gereglementeer"
Praktische regels voor succesvolle om
gang in militaire dienst wilde de spreker
niet formuleren. Het spreken over „human
relations" zoals dat veelvuldig in de
Amerikaanse litteratuur geschiedt acht
hij gevaarlijk. De meeste mensen door
zien namelijk al heel spoedig het onechte,
het onwaarachtige van de aangeleerde
tact en handigheid en reageren dan ave
rechts. Waar gereglementeerde maatrege
len genomen worden om de onderlinge
goede verhouding te beveiligen, wordt
niet die graad van verzekerdheid, gene
genheid en verstandhouding bereikt als
tussen mannen die elkaar vertrouwen. Het
is juist de paradox van het vertrouwen
dat hoe meer men de persoon aan zich
tracht te binden, hoe minder de ver
trouwdheid en vertrouwelijkheid mogelijk
wordt. De meester die over allerlei
machtsmiddelen beschikt om zich dienst
baarheid te verzekeren kan minder op zijn
slaaf rekenen dan op zijn vriend, die hem
toch in alle vrijheid zijn diensten be
wijst Het vraagstuk van de menselijke
verhoudingen, zo zeide drs. Hornix ten
slotte nog, dient onderwerp van weten
schappelijk speurwerk te zijn.
Nederlands Toneelverbond. In de ver
gadering van het Nederlands Toneelver-
lx>nd op 26 november Is de heer A. van
Santen benoemd tot voorzitter van het
bestuur der afdeling Amsterdam. Het da
gelijks bestuur is thans als volgt samen
gesteld: A. van Santen, voorzitter; drs. J.
H. Smitt, secretaris en J. G. Hanneman,
penningmeester.
Verlengd. De tentoonstelling „De on
bekende Bauer" ingericht in de zaal voor
wisselende exposities en in de drie ten
toonstellingszalen van het prentenkabinet
van het Museum Boymans te Rotterdam
wordt tot en met zondag 8 december 1957
verlengd.
ADVERTENTIE
