Onder craquelé van verdeeldheid
groeit Arabisch nationalisme
GENIET
PANTER ROBIJN
Russin weigerde te scheiden
van haar Britse echtgenoot
als tienduizenden verwende
sigarenrokers nu ook
voor slechts 22 ct. van een „dure" sigaar
„Kwade jonge mannen" zoeken in hun wrok
naar buiten een bezielend element
voor de vernieuwingsdrang
19
„Al umma al Arabia wordt uit vernedering geboren
Franse politie zette Gary
Davis weer het land uit
Relletjes in Zuid-Tirol
Machinefabriek ontslaat
dertig man
Westelijke pogingen om een
Sovjetveto te voorkomen
Kasjmir-resolutie wordt
nog meer gematigd
Britse expeditie nadert de
zuidpool met slakkegang*
Nachtspiegelpoets leidde
tot doodslagpoging
Nergens hebben de negers
het zo goed als in V.S.
Nu gedoemd als een
paria te leven
Drijvers werden prooien
Lugubere jachtpartij van
SS-jodenmoordenaars
DAG 29 NOVEMBER 1957
noodzakelijk en onafwendbaar zal blijken
om tot betere verdeling der natuurlijke
rijkdommen (olie) te komen, die de eco
nomische ondergrond voor gezonder po
litieker ontwikkeling moet vormen. Het
Westen kan proberen die ontwikkeling te
vertragen, het kan daarentegen ook be
seffen, dat de tijd voorbij is, waarin het
de politiek van het Nabije Oosten kon dic
teren, dat het in de huidige periode slechts
zijn gerechtvaardigde belangen kan po
gen te beschermen. Nu de Russische en
tree in het Nabije Oosten is gemaakt, moet
men zich afvragen, of die belangen niet
het beste kunnen worden beschermd door
met geduldig pogen en redelijke bijstand
het Arabisch nationalisme tot welwillen
de neutraliteit te brengen.
PARIJS (UP) Gary Davis, de man,
die zichzelf tot wereldburger nummer één
uitriep, is voorgoed uit Frankrijk uitgewe
zen. De nu al 36-jarige in de Verenigde
Staten geboren oud-oorlogsvlieger Gary
Davis moet vóór de tweede december
Frankrijk verlaten en hem staat een ge
vangenisstraf van zes maanden tot drie
jaren te wachten, mocht hij hierheen ooit
nog terugkeren.
Davis weigerde te zeggen naar welk land
hij nu weer zal gaan.
Het afgelopen weekeinde is Gary voor
de hoofdzetel van de NAVO in het Paleis
van Chaillot gearresteerd, toen hij daar
stembiljetten uitdeelde voor een wereld
referendum.
De eerste vraag bij dat referendum
was: „Moet het volk van de wereld op
directe wijze bij referendum geraad
pleegd worden over belangrijke wereld
kwesties?" Davis zegt op die vraag: „ja".
Hij kreeg voor dit feit een voorwaarde
lijke gevangenisstraf. Davis is op het
ogenblik bezig met het schrijven van een
boek over zijn ervaringen sedert hij negen
jaren geleden in Parijs afstand deed van
zijn Amerikaanse paspoort om de „eerste
wereldburger" te worden. Bij die gele
genheid werd hij door een juichende me
nigte omgeven.
(Van onze reisredacteur)
Het was in Cairo, een jaar geleden. De Suez-campagne was net voorbij, de
schoenen van de Egyptische officieren glommen weer in de zon, een groepje
correspondenten stond in de bar van het Carlton Hotel te luisteren naar een
Egyptenaar, die hun de grondbeginselen van het Arabisch nationalisme wilde
uiteenzetten. Hij was een gezette man die een gele das om de hals en een
whiskey-soda in de rechterhand droeg, een wat verlepte „playboy". Maar zijn
trouwe spaniel-ogen glinsterden, want hij verkeerde in een staat van grote
patriottische opwinding. „Eén wens heb ik nog maar", fluisterde hij hees, „ik
wil in een donkere nacht over de Israëlische grens sluipen en in het duister
wachten tot een jood langs komt. Dan zal ik opspringen en hem grijpen en
dan.... dan zal ik hem opeten. Opeten, versta je me! Hij keek stralend in het
rond, want in het Arabisch is het woord al haast de daad. Toen zei iemand:
„Wat let je? Meld je bij de zelfmoordcommando's". En daarop zakte onze patriot
terug op zijn barkruk, hief mismoedig de handen en zei: „Ik heb een zwak hart."
Hoe kan men het Arabisch nationalisme
:rieus nemen, wanneer het zo op de
':chspieren werkt, wanneer pers en radio
■der uur plannen en dromen uitspuwen,
die krakend ineenstorten zo gauw zij aan
,1c werkelijkheid worden getoetst? Wie
ntkomt dan aan de verleiding het he
bbelijk te maken en de Arabieren tegen
'kaar uit te spelen? Welnu, voor het toe
wen aan die verleiding, hetgeen het
'Vesten zo vaak heeft gedaan, wordt van
daag de rekening gepresenteerd in de on
oplosbaar lijkende moeilijkheden, waar
voor het zich thans in het Nabije Oosten
geplaatst ziet. Want het is niet tijdig tot
het besef gekomen, dat de politieke, reli
gieuze, dynastieke en economische tegen
stellingen in de Arabische wereld slechts
een craquelé aan de oppervlakte vormen,
dat daaronder in het reusachtig gebied
tussen Bagdad en Casablanca een, zij het
vaak nog onuitgesproken gevoel van
saamhorigheid groeit, dat voornamelijk
uit vernedering is geboren en dat maar
liever niet verder -vernederd zou moeten
worden.
Voor 65 miljoen Arabieren in het Nabije
Oosten en Noord-Afrika beginnen de woor
den „Al umma al Arabia", de Arabische
natie, gestalte aan te nemen. De moeder
van dat begrip is het heimwee naar het
glorieus Arabisch verleden der grote ka
liefen, de vader is de verbittering om
eeuwen van Turkse, Britse of Franse on
derdrukking, de woede over het breken
der Britse beloften uit de eerste wereld
oorlog, dat leidde tot de kunstmatige ver
deling van „groter Syrië" en erger nog:
tot de vestiging van de joodse staat Is
rael in het Arabische hartland. Dit gevoel
van gezamenlijk vernederd en bedrogen
te zijn, overbrugt met verrassend gemak
alle raciale verschillen binnen de Arabi
sche wereld, het wordt geschraagd hoe
wel vel minder dan men algemeen aan
neemt —door de gezamenlijk beleden
Islam, het spreekt evenzeer tot de Egyp
tische „fellah" als tot de Algerijnse rebel
ADVERTENTIE
en de christelijke intellectueel in Syrië of
Jordanië.
Ware het nu, dat dit hevig nationalisme
zich uitsluitend grondde op de bittere her
innering aan vreemde onderdrukking, dan
zou men hoewel Israel er een blijvend
souvenir aan zou zijn misschien nog een
geleidelijk afsterven ervan kunnen ver
wachten. Maar aan die verbittering naar
buiten paart zich een even sterke, naar
binnen gekeerde. De Arabische landen zijn
ver ten achter gebleven. De met anachro
nistische tradities overbelaste islam heeft
het door de koloniale overheersing toch
al geremde natuurlijk ontwikkelingspro
ces zwaar gestagneerd, de gevestigde be
langen van min of meer absolute
monarchieën en feodale landeigenaren
drukten als lood op de analfabete, in on
voorstelbare armoe levende, massa's.
Fundamentele scheidslijn
Het is op dit stuk dat de fundamentele
scheidslijn tussen de Arabische leiders
zich voordoet. Aan de ene kant staan de
gevestigde belangen, de monarchen en
grootgrondbezitters, Arabische nationa
listen op hun manier, mogelijk omdat zij
er in geloven, maar zeker ook omdat zij
gaarne zien dat het volk een andere kant
uitkijk, terwijl zij hun zakken vullen. Voor
een werkelijke Arabische integratie voe
len zij niets, want dan zou het snel met
hen zijn gedaan. Voor een verdeel- en
heerspolitiek zijn zij. derhalve de aange
wezen bondgenoten.
Tegenover hen staan jde modernisten,
„kwade jonge mannen", Egypte's Gamal
Abdel Nasser, Syrië's Akran Hoerany,
die aan hun nationalisme een furieuze
maatschappelijke vernieuwingsdrang pa
ren, waarvoor zij overigens nog steeds op
zoek zijn naar een passende wereldbe
schouwing. Zal dat de marxistische zijn'
Het ziet nauwelijks naar uit. Noch de
kleine boeren, noch de arbeiders zijn voor
een klassenstrijd tegen de feodale belan
gen ver genoeg. De Nassers, de Hoeranys
en hun boze jonge effendi's komen uit de
kleine bourgeoisie, zijn puriteinse officie
ren of ontevreden intellectuelen, die be
zems door Augiasstallen willen halen. Zij
hebben hun licht-fascistische tendenzen
van niemand vreemd. Maar een ding kan
men hen niet verwijten: persoonlijke win
zucht. Corruptieschandalen zijn in het
nieuwe Egypte zo goed als niet voorgeko
men. Nassers puritanisme heeft het vijf
jaar ongeschonden uitgehouden, Hoerany
heeft zijn landerijen onder zijn pachters
verdeeld.
Vervelend, maar...
a,5KCOOO!XCCXXXCCODCCOCCO<XCCOCCOODOOOCOSOOOOOCC>3000
Deze opname werd gemaakt in Bolzano,
I de hoofdstad van Alto Adige (Italiaans g
Zuid-Tirol), tijdens het optreden van g
de Italiaanse politie met gummistokken 8
tegen een demonstratie van de Ita-
liaanse neo-fascistische partij (M.S.I.) g
voor het hoofdkwartier van de Zuid- R
tiroolse Volkspartij (S.V.P.), die vorige g
wee/c een massale betoging heeft ge- 8
houden ter ondersteuning van de eis 8
'ot onafhankelijkheid van de Zuidtiro- 8
'ers. De menigte, die de neo-fascisten op B
de been hadden gebracht probeerde in 8
k breken in de kantoren van de Duits- 8
'uiige krant „Dolomiten", het orgaan g
der Zuidtirolers. Onbekenden hebben 8
vorige week de graftombe van de R
Italiaanse senator Ettore Tolomei te g
Montagne Di Egna, bij Bolzano, opge- 8
olazen. Tolomei, die in 1952 overleed, g
Publiceerde enige werken waarin wordt g
betoogd dat Alto Adige niet aan Oos- 8
'enryk maar aan Italië behoort. Ge- 8
durende de oorlog werd zijn bibliotheek R
j door de nazi's in beslag genomen. g
■'■'■''^Kcccocooocooooooooooocoooocoooocoooocooooccooooo©^
Nu weet ik wel, dat u Gamal Abdel Nas
ser vermoedelijk een bijzonder vervelende
man vindt. Hij chanteert- het Westen,
koopt Russische wapens, nationaliseert
het Suezkanaal, bedreigt Israel, probeert
bevriende Arabische monarchieën van de
troon te stoten, stuurt geweren naar Al
gerije en is echt een demagogische dicta
tor, helemaal geen democaat. Akkoord.
Maar het is nuttig hierbij te bedenken,
dat de man aan het hoofd staat van een
land waar driekwart van de bevolking an
alfabeet is en een groot deel aan inge
wandsziekten lijdt, waar het jaarinkomen
van de meerderheid onder de zestig gul
den ligt, waar in de woestijn geen land
meer te winnen is om de bevolking, die
met 375.000 zielen per jaar toeneemt, te
voeden, waar zelfs de hooggeroemde
Aswan-dam, wanneer hij al ooit wordt ge
bouwd, slechts de daling in de levensstan
daard zal kunnen vertragen!
Had Nasser zich dan niet beter kunnen
bezighouden met het op gang brengen van
zijn gestagneerde land, instede zich in de
wereldpolitiek te mengen en het Westen
voor de voeten te lopen? Hij heeft het,
men moet hem dit nageven, aanvankelijk
geprobeerd. Maar het Westen heeft aan
zijn aanbiedingen voor noodzakelijke eco
nomische steun, politieke verplichtingen
gekoppeld, die in het klimaat van het
Arabisch nationalisme onaanvaardbaar
waren. Zijn interne vernieuwingsprogram
slaagde er niet in Egypte's eigen traag
heid te overwinnen, stuitte zelfs op con
servatieve weerstanden. Een bezielend
element was nodig: het Arabisch nationa
lisme lag voor de hand.
U blijft Gamal Abdel Nasser desondanks
een vervelende man vinden? Dat neemt
niet weg, dat het nieuwe Arabisch natio
nalisme, waarvan hij de onomstreden
voorman is, op weg is, of wij het leuk
vinden of niet. Het neemt evenmin weg,
dat Arabische integratie, in de vorm van
regionale unies of federaties tenslotte
De directie van de machinefabriek-en
metaalgieterij Bosch n.v. te Nijverdal
heeft wegens een interne reorganisatie be
sloten ongeveer dertig man ontslag aan
te zeggen. Het betreft hier zowel leden van
het technisch als van het administratief
personeel.
gens Russische begrippen welgesteld om
dat ze o.a. een cape van sabelbont, een
bontjas en waardevolle juwelen van haar
moeder had geërfd. Zij leefde gelukkig
met haar Engelse echtgenoot gedurende
het jaar voordat hij Rusland moest ver
laten. Toen hij naar Engeland terugkeer
de verzocht hij haar, trouw te blijven wat
er ook met haar gebeuren mocht. Zij be
loofde dat. Via de diplomatieke Britse
post stuurde zij hem later al haar kost
baarheden toe. Acht jaar lang bleef zij
in een gevangenis, 300 kilometer buiten
Moskou. Haar werd de vrijheid beloofd
als ze zou toestemmen in een echtschei
ding. Zij weigerde hardnekkig op deze
vorm van omkoperij in te gaan. Twee jaar
geleden, toen zij vrij gelaten werd, tracht
te zij inlichtingen te krijgen over haar
echtgenoot. Natasja leeft thans in arme
lijke omstandigheden. Door het geven van
Russische lessen aan Engelsen en Ame
rikanen, die haar soms kleren geven,
houdt zij zich staande. Normaal werk
wordt haar geweigerd omdat de autori
teiten zeggen, dat haar Britse echtgenoot
haar moet onderhouden. De enige arbeid
die haar wordt aangeboden, was stenen
sjouwen op een bouwwerk. Aangezien zij
officieel geen werk heeft, kan zij ook
geen kamer te huur krijgen. Tegen een
zwarte prijs heeft ze nu ergens bij een
Russische familie een hokje gehuurd, dat
door platen board afgescheiden is van een
kamer. Als ze naar een andere woning
zoekt, moet ze opgeven dat ze acht jaar
gevangenisstraf heeft ondergaan. Ieder
een is dan huiverig haar onderdak te ver
schaffen. Het enige dat zij wil is een Rus
sische uitreis-visum als Brits onderdane.
Ze kan in Engeland in haar eigen onder
houd voorzien en zal niet op financiële
steun zijn aangewezen.
Zo eindigde Rhona Churchill's schokken
de verhaal, dat een wrange aanklacht
vormt tegen het Sovjet-regiem.
LONDEN (UP). - De hoofdgroep van de
Britse trans-arctische expeditie heeft de
twee eerste dagen van haar tocht van 3.200
kilometer over het Zuidpoolcontinent 32
kilometer afgelegd. Volgens een telegram,
dat gisteren op het hoofdkwartier van de
expeditie in Londen werd ontvangen, on
dervond de hoofdgroep die onder bevel
staat van dr. Vivian Fuchs, enige moeilijk
heden bij het oversteken van spleten in
de ijsvelden, maar dat haar vooruitgang
bevredigend was. Fuchs en zijn groep ho
pen na Kerstmis contact te maken met een
Nieuwzeelandse expeditie, die geleid wordt
door de overwinnaar van de Mount Eve
rest, Sir Edmund Hillary, in de buurt van
de zuidpool.
ADVERTENTIE
Ook Uw sigarenwinkelier heeft Panter Robijn in voorraad
Het Arabisch nationalisme.furieuze
strijdlust
of verbijsterde ontgoocheling
Tegen de 59-jarige A. M. uit Groningen
heeft de officier van Justitie bij de recht
bank te Groningen een jaar en zes maan
den gevangenisstraf met aftrek geëist we
gens poging tot doodslag. Verdachte had
een medebewoner van een logement in
de Raamstraat te Groningen, een zekere
Van der W. met een hamer enkele tikken
op het hoofd gegeven, terwijl het slacht
offer in bed lag. De verdachte wilde name
lijk wraak nemen voor een poets, die Van
der W. hem had gebakken. Van der W.
had, toen M. nogal laat en rumoerig thuis
was gekomen, een nachtspiegel leeg ge
gooid boven zijn hoofd.
De raadsvrouwe, mevrouw mr. Smilde
Nienhuis vond, dat hier enkel sprake kon
zijn van poging tot mishandeling en vroeg
een lichtere straf. Uitspraak wordt over
veertien dagen gedaan.
NEW YORK (Reuter). - De Verenigde
Staten en Groot-Brittannië zijn het er in
de Veiligheidsraad over eens geworden dat
de speciale vertegenwoordiger van de
UNO, die naar India en Pakistan zal wor
den gestuurd, eerder moet trachten tot een
vreedzame regeling te komen van het ge
schil tussen India en Pakistan over Kasjmir
dan te proberen, dat er een demilitarisatie
van Kasjmir tot stand komt. De Sovjet-
Unie heeft met een veto gedreigd als de
ontwerpresolutie, waarin verzocht wordt
dr. Frank Graham namens de UNO naar
India en Pakistan te zenden om te onder
handelen over de demilitarisatie van Kasj
mir, wordt ingediend.
De Zweed Gunnar Jarring, die dit jaar
in India en Pakistan een onderzoek heeft
ingesteld, heeft amendementen op de ont
werpresolutie ingediend, waarin niet ge
sproken wordt van „demilitarisatie". De
Pakistaanse minister van Buitenlandse
Zaken. Firoz Khan Noon, en de minister
van Defensie van India, Krisjna Menon,
verklaarden beiden in de Veiligheidsraad
dat zij meer tijd willen hebben om de
Zweedse amendementen te bestuderen.
De bijeenkomst van de Veiligheidsraad
werd daarna verdaagd tot maandag.
Nehroe gegriefd
NIEUW DELHI (Reuter). - Premier
Nehroe heeft donderdag in de Indische
volksvertegenwoordiging verklaard dat hij
zich „gegriefd'' gevoelt door het standpunt
van de Britse vertegenwoordiger in de
Veiligheidsraad. Hij zei dit naar aanleiding
van de eis, door enkele volksvertegen
woordigers gesteld, dat India, vanwege de
Britse houding inzake de geschillen van
India met Pakistan en Portugal om het
bezit van respectievelijk Kasjmir en Goa,
zijn betrekkingen met Groot-Brittannië
zou moeten verbreken. In antwoord op de
eis zei Nehroe: „Het feit, dat India deel
uitmaakt van het Britse gemenebest, be
ïnvloedt zijn politiek niet.
De hedendaagse wereld heeft meer en
niet minder behoefte aan banden, zoals die
tussen India en Groot-Brittannië".
Louis Armstrong:
RIO DE JANEIRO (U.P.). Louis
Armstrong, de beroemde jazztropettist,
heeft in Rio de Janeiro zijn mening over
het rassenvraagstuk gegeven in zijn
kleedkamer, even voordat hij „opging".
„Ik ben overal in de wereld geweest", al
dus Armstrong, en ik heb geen enkele
plaats gezien waar de neger het zo goed
heeft als in de V. S. en dat geldt óók voor
het zuiden".
Dat is een mening, die Armstrong niet
vandaag of gisteren gevormd heeft. Zijn
eerste internationale tournee maakte hij in
1932 en sindsdien heeft hij alle zes conti
nenten bezocht.
„Ik ben in negerclubs in de Zuidelijke
V. S. geweest waar alle leden millionairs
zijn. Nergens anders ter wereld heb ik een
club van negermillionairs gezien. Buiten
de V. S. vind je de negers in de goot".
In Europa, Afrika en Zuid-Amerika pre
dikt men wel gelijkheid en verbroedering
der rassen, maar de praktijk is er anders.
„In Amerika hebben we negers in allerlei
hoge functies, maar in andere landen krij
gen ze alleen het vuile werk te doen. Ik
heb in de V. S. gespeeld in zalen, die hele
maal uitverkocht waren aan negers. Hier
(Zuid-Amerika) is een neger blij, als hij
een van de goedkoopste plaatsen kan beta
len".
„Hoe kun je verwachten, dat de rassen
verbroederen als alle blanken rijk zijn en
alle negers arm. De rijke en de arme ont
moeten elkaar eenvoudig niet".
C. Oost overleden. De voorzitter van
de Centrale van Rijkspersoneel, de heer
C. Oost, is te zijnen huize in Den Haag in
de leeftijd van 44 jaar overleden. De heer
Oost was hoofdambtenaar op het ministe
rie van Marine.
(Van onze correspondent in Londen)
De kwestie van de tijdens en kort na
de oorlog in de Sovjet Unie door Britse
onderdanen met Russische vrouwen aan
gegane huwelijken is reeds jarenlang on
oplosbaar en wordt in feite als afgedaan
beschouwd. De meeste betrokkenen heb
ben de hoop dat zij nog ooit herenigd kun
nen worden opgegeven. Een aantal hun
ner is in de Sovjet-Unie of in Engeland
opnieuw in het huwelijk getreden.
Kroes.jtsjev heeft zich in deze even onver
murwbaar getoond als destijds Stalin.
Huwelijken met personen uit de westelij
ke wereld blijven als regel verboden.
Maar er is een Russische vrouw, die on
danks de als gevolg van de gedwongen
scheiding ontstane ellende blijft geloven
in de mogelijkheid van hereniging. Zij is
Natasja Whitehead, de echtgenote van de
heer Clifford Whitehead, vroeger code
ambtenaar aan de Britse ambassade in
Moskou, met wie zij in 1945 getrouwd is.
Zij heeft haar treurige levensgeschiede
nis sinds het vertrek van haar man thans
verteld aan Rhona Churchill, redactrice
van het Londense dagblad „Daily mail",
die juist van een vierweeks verblijf in de
Sovjet-Unie naar Londen is teruggekeerd
en die deze tragedie uitvoerig beschrijft.
Natasja was niet bevreesd, de bijzonder
heden over haar leven te vertellen omdat
haar lot niet erger kan worden dan het
tot nu toe reeds geweest is, zei ze. Zij
is thans 37 jaar en gedoemd als een door
iedereen angstvallig ontziene lepralijdster
te bestaan, ten eerste wegens haar Engel
se achternaam en ten tweede door het
feit dat zij door haar weigering om
haar man op te geven, in 1948 werd ge
arresteerd en tot acht jaar dwangarbeid
veroordeeld.
Clifford Whitehead is opnieuw getrouwd
en heeft twee kinderen. Hij staat daar
door thans volkomen machteloos. Volgens
hem zou iedereen in zijn omstandigheden
gehandeld hebben zoals hij deed. Natasja
was bovendien van de nieuwe situatie op
de hoogte. Whitehead heeft alles gedaan
om haar uit Rusland te krijgen, maar
het was tevergeefs. Natasja zeide tot Rho
na Churchill dat zij haar laatste hoop was.
Indien haar pogingen zouden falen, zei
Natasja, dan zou zij een einde maken aan
haar leven. Rhona Churchill gelooft inder
daad dat zij dit zal doen. Toen de intel
ligente en zeer ontwikkelde Natasja op
25 jarige leeftijd met Clifford Whitehead
trouwde, was zij een buitengewoon knap
pe verschijning. Zij is de dochter van een
hoogleraar 'n de anthropologic. Haar moe
der was een van de meest vooraanstaan
de vrouwelijke chirurgen. Natasja was vol-
alle
met
kenmerken van een
ktvaliteits - sigaar!
licht van smaak en kleur.
heerlijk aroma,
krijtwitte brand,
afgesneden punt I
Iedere sigaar apart
verpakt in cellofaan.
de doos en kistverpakklng
exclusief en zeer gedistingeerd.
HAGEN (UP) In het proces tegen
Paul Thomanek, een ss-officier, wie moord
op meer dan 100 in een concentratiekamp
gevangen joden ten laste is gelegd, heb
ben vandaag twee exgevangenen getuigd.
Zij verklaarden dat Thomanek tijdens een
jachtpartij een jood in koelen bloede had
neergeschoten, omdat er geen wild was.
De beide getuigen, een chirurg en een
zakenman, waren uit Israel, hun nieuwe
vaderland naar Hagen gekomen om te
gen Thomanek te getuigen. Zij verklaar
den dat tijdens een jachtpartij, gearran
geerd ter ere van Fritz Redel, een ss-lui-
tenant, die chef van de gestapo in Tarno-
pol was, joden uit de drie kampen, die
Thomanek commandeerde, als drijvers
werden gebruikt. Toen na verloop van
tijd bleek dat er geen wild was, werd de
jacht op de joden geopend.
De chirurg (dr. Samuel Reichenbach,
oud 49 jaar) verklaarde dat er geen spra
ke was van een ongeluk, toen Thomanek
een jood neerschoot. Er werden tijdens
die jachtpartij verschillendene joden neer
geschoten.
Thomanek ontkende. Op de dag van de
jacht was hij weggeweest. Hij had, toen
hij 's avonds in het kamp terugkeerde, Re-
del gevraagd of hij iets geschoten had.
„Alleen 'n jood", zou Redel toen geant
woord hebben.
Gisteren hadden drie andere getuigen,
voor het proces overgekomen uit de Ver-
enige Staten, verklaard dat Thomanek al
tijd had staan toekijken wanneer gevan
genen doodgeschoten of opgehangen wer
den.
