Horen en zien A' WYBERT EEN WOELIGE TIJD i v «r BUMBEL EN DE WENSHOORN Piloot en waarnemer vochten in neersuizende„Canberra" Televisite r Agenda voor Haarlem NAAIMACHINES rz Nachtmerrie in een straalbommenwerper Kort en bondig 4 radio televisie AANKONDIGIMGlMlNt1 NABESCHOUWINGEN Roeiende reportage Dienend hoorspel De radio geeft woensdag T elevisieprogramma ctifral-10 PHILIPS -ROXANE Het Zwanenmeer* Zandbak kapseisde na aanvaring Dekknecht geredschipper vermoedelijk omgekomen Vorming van hogere politieambtenaren PTT-loketbeambte bekent verduistering Amerikaanse rakettenbases in het Verre Oosten Ds. van Nieuwenhuyzen De Nederlandse Zeehavens in 1957 ONS VERVOLGVERHAAL DOOR WERNER STEINBERG Wateler-vredesprijs 1957 aan dr. A. Pelt toegekend J A N L A R I 19 5 8 Jan Willem Hofstra is een vlot causeur, doch zijn methode van intervieuwen zou wat minder interpellerend kunnen zijn, zo dat de ondervraagden gelegenheid krijgen uit te praten. Maandagavond introduceerde hij in de K.R.O.-rubriek „Open Doekjes" de mime Jan Bronk, die pas later de ge legenheid kreeg zijn hart te luchten, name lijk in een interessante demonstratie van zijn mimische kunst, uitstekend door de camera gevolgd en geanalyseerd. Een boeiende reportage in de Vee- artsenijkundige faculteit der Utrechtse Rijksuniversiteit kon de hoofdschotel van dit maandagavondprogramma worden ge noemd. Bij dergelijke leerzame en beziens waardige reportages bewijst de televisie haar onschatbaar informatief en didactisch nut. Niet alleen de inrichting en accommo datie der veterinaire kliniek (die beide on voldoende mogen heten in verband met de groeiende behoeften der moderne dier geneeskunde) maar ook de werkwijze werd duidelijk en boeiend verhaald met korte beelden en bondige commentaren. De operatie van een koe die „scherp inhad" leek een verfilming van de spannendste episode uit „Dr. Vlimmen" en zal grote in druk hebben gemaakt op de toeschouwer, die als leek verrast en geïmponeerd moet zijn geweest door de grote zorg en de vlotte deskundigheid, die door deze reportage onthuld werd. Het programma vervolgde met een één- akter, die met enige goede wil een „thril ler" zou kunnen worden genoemd: ,,'n Kopje thee". Vera Bondam vormde als waarzegster t middelpunt van een vreem de geschiedenis (verzonnen door Ken Par ker) en zij werd door Jeanne Verstraete, May Vollenga en Jan Wegter geassisteerd. Deze vier deden hun uiterste best, doch zij konden de indruk niet wegnemen dat ,,'n Kopje thee" eigenlijk een zeer slecht kort verhaal was, dat noch door het goede acteren van Vera Bondam noch door de milieuschildering en de sfeertekening kon worden gered. Maar hoe dan ook in deze thriller vond pater Leopold Verhagen een dankbare aanleiding voor een epiloog, die een zeer menselijke inslag had en zeer beluisterenswaardig was. De N.T.S. sloot met een extra-uitzending van een reportage, die de aankomst der emigranten uit Indonesië en het welkom van Koningin Juliana in beeld bracht. Beeldschermer Het hoorspel van Jan Apon, dat de N.C.R.V. maandagavond uitzond, was ge wijd aan een onderwerp, waarvan men een dramatisering niet zo gauw ver wachtte. Des te meer bewondering kun nen wij opbrengen voor de schrijver, die het op zo'n eenvoudige en direct aanspre kende manier wist te realiseren en er een groot publiek mee heeft geboeid enge diend. Zijn wij goed ingelicht, dan is het een Haarlemse arts geweest, die het on der de aandacht van de hoorspelschrijver heeft gebracht, nadat het overigens ook al eens voor de schoolradio was behandeld. Die arts was een huidarts. Hij wist uit de praktijk hoe huidziekten door de hardnek kigheid, waarmee zij aanhouden en zich verspreiden tot een foltering kunnen wor den voor wie er door getroffen wordt. Die langdurige huidaandoeningen zijn niet be smettelijk, maar dat is maar weinig men sen bekend. Wie het ongeluk heeft er een te krijgen zal spoedig merken dat men hem mijdt. Dat kan psychische spannin gen veroorzaken. Het kan ook in sociaal maatschappelijk opzicht tot zeer onaange name toestanden leiden. De hoorspel schrijver nam het geval van een vertegen woordiger van een suikerwerkfirma. De man ziet zijn omzet dalen. Men wil hem niet meer in de winkel, men uit zijn mis noegen tegenover zijn patroon. Domme lieden, zijn verwanten niet uitgezonderd, vinden hem een gevaar voor zijn omge ving. En als is zijn ziekte niet besmettelijk, zijn verschijning wekt afkeer. Hoe moet hij daarop reageren? De vertegenwoordiger in het spel van Jan Apon trof een begrijpende en liefheb bende vrouw aan zijn zijde, die hem deed beseffen, dat hij de werkelijkheid onder ADVERTENTIE Alle merken, dus ruime keuz« ENGEL. Gr. Houtstr. 18« Tel 14444 ADVERTENTIE HILVERSUM I 402 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 De ontbijtclub. 9.00 Voor de vrouw. VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Gram. 11.00 Gevar. progr. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land- en tuin- bouwmeded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Tentoonstellingsagenda. 13.20 Dansmuz. 13.50 Medische kron. 14.00 Viool en pia no. 14.30 Voor de jeugd. 16.30 Gram. 17.15 Lichte muz. 17.50 Regeringsuitz.: Rijksdelen overzee: Cl. Belloni: Nieuw-Guinea kroniek. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Dansmuziek. 18.50 Act. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Is eenheid in verscheidenheid te duur betaald?, toespr. 19.25 VARA-Varia. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Comm. 20.15 zo waren., de twintiger jaren. 22.30 Hammondtrio. 22.45 Tussen mens en nevelvlek, caus. 23.00 Nieuws. 23.15 Gram. 23.50 —24.00 Soc. nieuws in Esperanto. HILVERSUM II 298 M. 7.00—24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-ber. 7.10 Gram. 7.50 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Gram. 8.40 Lichte muz. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Gram. 10.30 Morgen dienst. 11.00 Gram. 11.10 Uw naaste, hoorsp. 12.00 Gram. 12.10 Musette-ork en soliste. 12.30 Land- en luinb.meded. 12.33 Lichte muziek. 12.53 Gram. en act. 13.00 Nieuws. 13.15 Met PIT op pad. 13.20 Mil. Kapel. 13.50 Gram. 15.00 Meisjeskoor en accord.- ork. 15.45 Gram. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Muz. caus. 17.45 Gram. 18.00 Leger des Heilskwartier. 18.15 Spectrum v. h. Christelijk organisatie- en verenigingsleven. 18.30 Kerkkoor. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws en weerbericht. 19.10 Op de man a£. 19.15 Gram. 19.30 Buitenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Ra diokrant. 20.20 Omr.ork. en solist. 21.35 Bijbel en kunst, caus. en voordr. 22.20 Geestelijke liederen. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Sport uitslagen. 23.2024.00 Gram. BRUSSEL 324 M. 12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.34 Gram. (Om 12.55 Koersen). 13.00 Nieuws. 13.11 Gram. 14.00 Schoolradio. 16.00 Koersen. 16.02 Gram. 16.30 Bal letmuziek. 17.00 Nieuws. 17.10 Zangen piano. 17.50 Boekbespr. 18.00 Pianorecital. 18.30 Voor de sol daten 19.00 Nieuws. 19.40 Volkszang. 20.00 Hoorsp. 20.30 Gram. 21.00 Idem. 21.30 Idem. 22.00 Nieuws. 22.15 Kamermuziek. 22.55—23.00 Nieuws. VOOR WOENSDAG AVRO: 17.00—17.40 Voor de kinderen. NCRV: 20.00 Jane Eyre, TV-spel. 22.30 Dagsluiting. van Niet alleen A en D maar alle vitaminen die U nodig hebt. Een flacon van 100 dragees f 2.88 Nu óók voordelige gezins verpakking van ISO dragees f 3.7Ï Philips-Roians Nederland N V. - Amsterdam het oog moest zien en daarnaar handelen. De man kwam goed terecht. Maar tege lijkertijd werd aangeduid, dat het moeilijk is op te roeien tegen de stroom, dat de spanningen teveel kunnen worden en ont sporingen compensatie in de drank, hui selijke tegenstellingen, het verlies van een betrekking of het missen van de kans op promotie niet zelden het ellendige gevolg. De uitzending stond onder regie van Wim Paauw. Dat betekende de zekerheid, dat men een gevoelig uitgewogen en mooi, natuurlijk aandoende, verwerkelijking kreeg. Alleen de muzikale illustratie wek te teveel reminiscenties aan Harry Lime, vooral in het begin. Ze irriteerde, omdat ze te nadrukkelijk en daardoor spoedig eentonig was. Men wilde er klaarblijkelijk een „over-dramatisering" mee verhinde ren. Die was noch in de tekst, noch in de uitvoering. Jammer dus van dit kleine smetje. Golfbreker Het ballet „Het zwanenmeer" op mu ziek van Tsjaikofsky maakt uiteraard deel uit van het repertoire van - het Bolsjoi- Theater in Moskou. Er is in Rusland des tijds een film gemaakt van een opvoering met de wereldberoemde ballerina Galina Oelanova als de witte zwaan. De VARA zal deze film op maandagavond 27 januari in haar televisieprogramma in vertoning brengen. Op de Oude Maas bij Dordrecht heeft gisteravond even na zes uur de 900 ton metende Belgische tankboot „Antwerpen" de zandbak „Volharding I" aangevaren, waardoor de zandbak kapseisde. De op de voorplecht staande 35-jarige dekknecht J. van de Waal zag het ongeluk aankomen en sprong overboord. Hij kon door perso neel van een te hulp geschoten sleepboot gered worden. De schipper van de zandbak, de 46-ja- rige M. V. Verseveld uit Willemstad, heeft men na het ongeluk niet meer gezien. Men nam aanvankelijk aan, dat hij zich in de omgeslagen zandbak bevond, maar acht te later de mogelijkheid niet uitgesloten, dat hij op het moment, waarop de bak kap- seide, overboord geslagen is en verdron ken. Twee sleepboten namen de zandbak op sleeptouw en zetten het vaartuig aan de grond. Personeel van een Dordts bergings bedrijf deed al het mogelijke om de schip per te vinden. Klopsignalen werden ech ter niet beantwoord. Ook andere nasporin gen hadden geen resultaat. De schipper bevond zich volgens de verklaring van de dekknecht in de provisorische stuurstel- ling, toen het ongeluk gebeurde. Deze werd totaal vernield. len vond brokstuk ken ervan op het dek van het tankschip De minister van Binnenlandse Zaken heeft ingesteld een commissie, die tot taak heeft, cursussen te organiseren voor de voortgezette vorming van de hogere ge meentepolitieambtenaren, aan welke cur sussen ook zal kunnen worden deelgeno men door de hogere ambtenaren van het korps rijkspolitie. Voorzitter van de commissie is prof. dr. J. E. de Quay, Commissaris der Koningin in de provincie Noordbrabant. Op het postkantoor te Almelo is een om vangrijke fraude ontdekt. Omtrent de grootte valt nog niets met zekerheid te zeggen, maar er wordt gesproken van aanzienlijke verduisteringen. Van deze fraude wordt verdacht de 18-jarige loket beambte P. M. uit tijssen, die een volle dige bekentenis heeft afgelegd. Er zijn geen verdere arrestaties te verwachten. Zaterdagavond werd op het postkantppr een kasverschil geconstateerd en na een onderzoek werd M. aangehouden. Hij was op 1 december van Rijssen naar Almelo overgeplaatst. WASHINGTON (Reuter) De Verenig de Staten overwegen het aanleggen van bases voor ballistische raketten met mid delgrote reikwijdte in het Verre Oosten, aldus heeft de Amerikaanse ininister van Defensie Mc Elroy gezegd op een beslo ten vergadering van de subcommissie voor toewijzingen van het Huis van Afgevaar digden op 8 januari. In de verklaring die de commissie bekend heeft gemaakt, zijn geen bijzonderheden gegeven. Op Formosa TAIPEH (UP) Op Formosa zijn nu geleide projectielen van het type Matador, die kunnen worden uitgerust met kernla dingen opgesteld, zo heeft de comman dant van de Amerikaanse strijdkrachten op het Nationalistisch Chinese i eiland, vi- ce-admiraal Doyle meegedeeld. Hij wilde niet zeggen, of de kernladingen op Formo sa aanwezig zijn. De meeste waarnemers zijn van oordeel, dat deze ofwel hier of wel op het Amerikaanse bastion Okinawa in voorraad liggen. De Matador is een tactisch projectiel met een reikwijdte van een 950 kilometer. Samen met de kapitein liep Bumbel naar de kade waar allerlei schepen gemeerd lagen. „Daar ligt mijn schip, de Zonnevogel", wees de kapitein. „Kom. maar mee, dan kun je alles eens goed bekijken". Ze gingen de loopplank op en stapten aan boord. Bumbel gaf zijn ogen goed de kost en bekeek alles; en hij vond, dat het schip er goed en stevig uitzag. „Ja, mijn Zonnevogel is 'n best schip", zei de kapitein. 38-39 LONDEN (UP) Een heel curieuze si tuatie heeft zich onlangs voorgedaan in een Canberra-straalbommenwerper we gens een misverstand, dat tussen piloot en navigator was ontstaan. Het verhaal wordt druk besproken onder de officieren van de R.A.F. en werd vrijdagavond eindelijk of ficieel bevestigd door het ministerie van de Luchtvaart, zonder dat de namen van de betrokkenen werden genoemd. Volgens de officiële versie van het gebeurde ver trokken op een avond twee officieren met een Canberra-straalbommenwerper met orders om tot een hoogte van 35.000 voet te stijgen. Op ongeveer 30.000 voet (9.000 meter) begonnen de moeilijkheden. De piloot hoorde de navigator via het communica tie-systeem aan boord in zichzelf mompe len. Hij dacht er verder niet aan, totdat hem inviel, dat het wel erg lang stil was geweest. Plotseling hoorde hij zijn naam roepen, en toen weer stilte. „Anoxia", flitste het door hem heen. (Anoxia is gebrek aan zuurstof op grote hoogten, die een man als een dronkeman doen handelen). De piloot meende, dat er iets defect was in de zuurstofvoorziening van de navigator en dat hij door dit ge- In het algemeen worden de werkver trekken van de omroepmedewerkers in Hilversum niet gekenmerkt, door een per soonlijkesmaak: die van de Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep vormen daar op een plezierige uitzondei-ing en mis schien verliep daarom het gesprek met ds. J. A. van Nieuwenhuyzen de pre dikant-directeur van de televisiesectie van de V.P.R.O. in zo'n prettige sfeer van een eigentijdse zakenlijkheid enerzijds, verwarmd door een menselijke benade ring der problemen, die van alle tijden is, anderzijds. Wat doet een dominee bij de televisie? Dat wilden we wel eens weten. Het ant woord luidde ontwapenend simpel: pre cies hetzelfde als in zijn kerkelijke ge meente: prediking, catechisatie, huis- en ziekenbezoek. Kortom: zielzorg. De mid delen van de predikant-directeur van de TV-sectie, de visuele tegenhanger van ds. Spelberg, zijn uiteraard een tikje anders dan van zijn ambtgenoten. De prediking van ds. Van Nieuwenhuyzen dient zich aan als pantomime, als cabaret, als TV-spel, als documentaire. Soms heet de predikant wel Gilbert Bécaud en een andere keer Charles Aznavour... Van alle secties tast en zoekt die van de V.P.R.O. misschien wel het meest naar de ware TV-vorm niet alleen, maar ook naar de wijze, waarop het geestelijk ge zicht van de V.P.R.O. voor brede krin gen herkenbaar en aanvaardbaar wordt. Maar met op de man.er van de grootste gemene deler van de programmastof, dat wil zeggen het angstvallig vermijden der zere tenen, waardoor een kleurloze brij, die niemand meer iets te zeggen heeft, resteert. Daarbij kan men natuurlijk fa len, omdat men enerzijds de gevoelighe den van kijker én medium nog niet vol doende kent, anderzijds omdat men wel eens in de valkuil van het snobisme tui melt. -Nu is falen niet erg, want tenslotte is de Nederlandse televisie nog heel jong. Maar de V.P.R.O. ondervindt het nadeel van haar zeer geringe zendtijd, welke con tinuïteit in de programmabouw verhin dert en waardoor de herinnering aan een misslag door een volgende geslaagde uit zending niet spoedig wordt uitgewist. De samenstellers-regisseurs van de V.P.R.O. moeten elke drie maanden een geheel nieuw programma opbouwen voor de maandag, donderdag of zaterdag. Dit staat hun training en specialisatie in de weg. Financieel is het geringe aantal ,a,YQn(ien...ee.n...e.^tra nadeel, omdat men weliswaar per zenduur hetzelfde bedrag als de andere omroepverenigingen krijgt uifgëkeerd, maar de vaste kosten voor directie, administratie en dergelijke per zenduur relatief zwaarder drukken. Deze obstakels verhinderen de V.P.R.O niet te blijven streven naar datgene wal ds. Van Nieuwenhuyzen zijn belangrijk ste taak noemt: het herstel van de inter menselijke relatie 'n een maatschappij welke steeds meer de persoonlijkheid aan tast en waarin de individuele mens ver eenzaamt. De V.P.R.O. wil de mensen ook door middel van de televisie weer een beetje uitzicht bieden op een wereld waar in de naastenliefde is teruggekeerd. De kijker moet echter benaderd worden in een taal die hij, zonder banaal te wor den, verstaat. Daarvan weet de tweeën- veertigjarige predikanl-directeur mee te praten, want hij is geen „traditionele" dominee. Hij komt uit een buitenkerke lijke omgeving en leerde het christendom pas in zijn studententijd kennen. En evenzeer zijn de moderne massa-publici- teitsmiddelen hem bekend, want na de bevrijding nam hij al spoedig de leiding van de V.P.R.O.-jeugdprogramma's op zich. Met deze ervaringen gewapend én met zijn moderne kijk op mensen en din gen lijkt hij wel de aangewezen leider voor de TV-afdeling van de V.P.R.O. Beeldschermer brek tot onverantwoordelijke dingen in staat zou zijn. Hij legde zijn toestel in een steile duikvlucht om zo spoedig mogelijk in zuurstofrijkere lagen te komen. Da> navigator was echtei geheel bij zijn positieven. Hij merkte dus, dat het vlieg tuig een duikvlucht maakte ofschoon de order om tot 35.000 voet te gaan nog niet was uitgevoerd. Hij trachtte de piloot te roepen, maar vergeefs. „Anoxia!", dacht toen ook de navigator. Hij sprong van zijn plaats en begaf zich naar de cockpit om het toestel onder controle te krijgen. Misverstand Zo ontstond de unieke situatie, dat de een van de ander dacht, dat hij anoxisch was en dit leidde tot een merkwaardig tafereel. Otf weg naai de cockpit brak de navigator zijn ver binding met de zuurstofvoorziening, hetgeen een waarschuwingsinstallatie in werking bracht. De piloot bukte zich voorover om het waarschuwings signaal te doen stoppen, toen juist de navigator de cockpit betrad, bij wie de gedachte post vatte, dat de piloot over zijn stuurknuppel in slaap was gevallen of ineen was gezakt. De navigator trachtte de duikvlucht te beëindigen, waarop de piloot reageer de met de stuurknuppel terug te du wen om de daling voort te zetten. Intussen dook het snelle vliegtuig met grote snelheid de aarde tegemoet. De bei de mannen vochten om de controle over het vliegtuig en gingen elkaar tenslotte met de vuisten te lijf. Het vliegtuig dook tot 18.000 voet, toen tot 15.000. Eindelijk slaagde de navigator erin het zuurstof apparaat voor noodgevallen van de piloot in .werking te stellen, want hij dacht dat de anoxia van de piloot dan verdreven zou worden. De piloot, die dacht, dat men nu voldoende was gedaald om de anoxia van de navigator te genezen, bracht het vlieg tuig weer in normale stand. „Dit was eén' vah de'ongelukkige voor vallen, die zich zo nu en dan kunnen voor doen", wa. het commentaar van het mi nisterie van Luchtvaart. ADVERTENTIE Voorkom heesheid door regelmatig gebruik van In 1957 zijn de volgende aantallen zee schepen in Nederlandse havens binnenge komen (cijfers van 1956 tussen haakjes): Rotterdam 22.142 (21.2?"): Amsterdam 7118 (6837); Vlissingen 2185 (2643); Gro ningen 390 (350); Delfzijl 2163 (1662); Dor drecht 1902 (1514); Harlingen 1730 (1512); Zaandam 527 (521); Terneuzen 5.915 (5.563). J 53. Het werd tenslotte weer stil en Heine kreeg gele genheid om nog andere gedichten voor te dragen. Met zijn ogen gericht op Friederike Robert, begon hij: „Die Lotosblume angstigt sich vor der Sonne Pracht, „Und mit gesenktem Haupte erwartet sie traumend die Nacht. „Der Mond, der ist ihr Buhle, er weckt sie mit sei- nem Licht, Und ihm entschleiert sie freundlich ihr frommes Blumengesicht. Sie blüht und glüht und leuchtet, und starret stumm in die Höh, sie duftet und weinet und zittert vor Liebe und Lie- besweh." Friederike Robert had een rode kleur gekregen. De andere aanwezigen waren doodstil. Een ieder besef te, dat hier een nieuwe taal gesproken werd. Het wa ren niet de afgezaagde beelden, die men uit andere gedichten kende, doch hier sprak een fris jong talent, met een intens gevoelsleven. Als Harry Heine die avond niet onmiddellijk gewe ten had, dat hij deze verwende kring van mensen voor zich gewonnen had, d n moest hem dit stellig dui delijk geworden zijn, toen hij een uitnodiging ontving van Elise von Hohenhausen om ook in haar salon werk te komen voordragen. Haar salon was na die van Ra- hel Varnhagen de belangrijkste van Berlijn. De beide vrouwen waren rivalen: toen Madame Varnhagen een ware Goethe-cultus tot "tand bracht, ontfermde Elise von Hohenhausen zich over de Engelse dichter Byron wiens gedichten ze vei taalde en publiceerde. Haar eerste opmerking was dan ook: „Wat, meneer Heine, u kent Byron niet goed? Dat verbaast me! Ik zie in u een tweede Byron! Dezelfde levenssmart, dezelfde gespletenheid, hetzelfde diepe gevoelMet haar warme donkere ogen keek ze Heine doordringend aan. Heine voelde zich gevleid, maar tegelijkertijd dacht hij aan opmerking van Rahel Varnhagen: „Denkt u erom, meneer Heine, niet té veel zielesmart! In Ber lijn draagt men zijn smart, maar men spot erover!" De Varnhagens ontfermden zich geheel en al over Heine. Hij woonde thans in hun huis, Friedrichstras- se no. 20. De weken gingen in een roes voorbij. Zijn eerste gedichten verschenen in de „Gesellschafter" en von den grote bijval. In de salon van Rahel Varnhagen was hij de ge vierde dichter en éven gevierd was hij in de kring van Elise von Hohenhausen. Bij madame Varnhagen ontmoette hij ook Moses Moser, die een voorvechter van de rechten der Joden was. In Heine vond deze strijdbare man iemand, die zich graag wilde inzetten voor de rechten van de ver drukten. Als het om recht of vrijheid ging, dan stond Harry Heine vooraan op de bres! Moses Moser vond in Heine een ware vriend en hij stelde hem aan andere joodse voorvechters voor: Mar kus, Zuns en dr. Gans. De laatste kon Heine echter niet goed uitstaan, en hoewel hij de gevierde jonge dichter graag gebruikte was hij steeds vol stekelige opmerkingen. Langzamerhand merkte Heine, dat er méér mensen waren, die zich onsympathiek gedroe gen, omdat ze jaloers' op hem waren. In de opgewon den roes van het eerste succes in de wereldstad had hij de mogelijkheid van jaloezie en misgunnen over het hoofd gezien; in zijn roes van bevrijding uit de sfeer van Frankfurt en Hamburg, was 't hem ont gaan, dat in de grond de dingen hier niet anders wa ren dan elders! De vaak honende woorden van dr. Gans en anderen deden hem pijn, maar hij trachtte er niet al te veel aandacht aan te besteden. Bovendien waren er dingen, die hem de jaloezie van anderen deden vergeten. Men zag hem „Unter den Linden" vaak met licht zinnige jonge meisjes wandelen. En intussen dacht hij aan Amalie, die hij vergeten moést, en aan Ma- thilde, die hem haar jonge, hartstochtelijke liefde had gegeven. Hij dacht ook aan zijn protegerende vrien dinnen hier, in Berlijn: Rahel Varnhagen was als een zorgzame moeder voor hem, een vrouw van de we reld, die hem leiding gaf, maar met haar hart had hij stellig niets te maken! En Elise von Hohenhausen, die hem ervan overtuigen wilde, dat hij een tweede Byron was, hoe bleek en bloedeloos was deze vrouw..! Nee, hij verlangde naar een warm kloppend vrou wenhart, dat hèm toebehoorde en waarbij hij zijn verontwaardiging over al het onrecht in de wereld even kon vergeten Harry Heine had een ruime kamer ter beschikking waar hij rustig kon werken. Hij moest zich inspan nen en was niet gauw tevreden met zijn werk. Zijn imitators hadden het gemakkelijker, zij schreven zon der veel moeite gedichten in de Heine-stijlProf. Gubitz was hem zeer behulpzaam en soms ging de ze zelfs zover, dat Harry Heine in de „Gesellschafter" gedichten van zijn hand aantrof, waarin de professor enkele woorden had veranderd. Hij zei niets, hij had de professor zéér nodig. Prof. Gubitz was 't niet geheel eens met Heine's levenswandel. Volgens hem moest een geslaagd dich ter een ernstig belangrijk man zijnnaar zijn eigen patroon. „U neigt soms naar frivoliteit," wees hij Harry op een keer terecht. „Hoewel ik véél in uw werk zie, bevalt me dat niet." Heine zweeg en keek voor zich uit. Er was een kop pige trek om zijn mond. „Bent u 't niet met mij eens?" vroeg Gubitz, ver wonderd dat de jonge man zijn mening niet scheen te willen aannemen. I-Ieine antwoordde op kalme toon: „Ik hoor aan alle kanten, hoe er over mij gesproken wordt, pro fessor. De één is vol lof, de ander vol kritiek. Het deert me niet, ik ga mijn eigen weg, die ik nu een maal gekozen heb. Sommigen zeggen, dat deze weg me in het verderf zal voeren, anderen menen dat het de weg naar de top van de Parnassus is. Hoe dan ook, 't is geen gewone afgezaagde weg, en ik zoek nieuwe belevenissen." Prof. Gubitz zweeg en scheen na te denken. Ten slotte merkte hij op: „Goed, meneer Heine, u gaat langs een ongewone weg en u zoekt het nieuwe. Maar zult u stand kunnen houden? Zoalt u waarschijnlijk wel hebt gemerkt, heb ik soms in uw gedichten, wel ke ik in mijn „Gesellschafter" publiceerde, enkele veranderingen aangebracht, die mij nuttig toesche nen. Ik moét dat wel doen. Vergeet u vooral niet dat we niet de volle vrijheid hebben om alles te schrij ven! (Wordt vervolgd) Kapittel M.W.O. Bij Kon. Besluit is met ingang van 1 januari 1958 aan H. Behrens, generaal-majoor titulair der in fanterie K.N.I.L. b.d„ op zijn verzoek eer vol ontslag verleend als lid van het kapit tel der Militaire Willems-Orde, met dank betuiging voor de goede diensten als zoda nig bewezen. Tot lid van het kapittel is benoemd H. Mulder, reserve-kolonel der infanterie b.d., thans plaatsvervangend lid van genoemd kapittel. Tot plaatsvervan gend lid is benoemd A. van Santen, adju dant van Hare Majesteit de Koningin i.b.d., kolonel van het garderegiment grenadiers b.d. Benoeming. Bij de „Fondation Euro- péenne de la Culture", waarvan Prins Bernhard voorzitter is, zal binnenkort mr. W. Veenstra, algemeen secretaris der di rectie van Unilever, de functie van secre taris-generaal gaan vervullen. Tot het aan vaarden van deze benoeming voor de tijd van twee jaren is de heer Veenstra door de directie van Unilever in de gelegenheid gesteld. Het bureau van de stichting zal voorlopig gevestigd zijn aan de Oranje Nassaulaan 5 in Amsterdam. Naar men zich kan herinneren heeft deze stichting in november in Amsterdam haar eerste con gres gehouden, dat gedeeltelijk werd bijge woond door Koningin Juliana en waar on der anderen dr. Konrad Adenauer en de heer Paul Henri Spaak het woord hebben gevoerd. Het bestuur der Carnegie-stichting te 's Gravenhage, belast met de toekenning van de Wateler-vredesprijs heeft voor het jaar 1957 deze prijs toegekend aan dr. A. Pelt, die op 1 januari 1958 de dienst der Verenigde Naties wegens het bereiken van de leeftijdsgrens heeft verlaten. Dr. A. Pelt heeft de volkenbond van dé oprichting af gediend als chef van de informatiesec tie en de Verenigde Naties achtereenvol gens als adjunct-secretaris-generaal, hoge commissaris in Libye en directeur van het Europese Bureau te Genève en heeft als zodanig een waardevolle bijdrage gele verd tot de bevordering van de samen werking tussen de staten en van de vrede in de wereld. De wateler-vredesprijs is ingesteld door de heer J. G. D. Wateier, in leven direc teur der Oranje-Nassau-Hypotheekbank te 's Gravenhage. Hij heeft in 1927 zijn ver mogen vermaakt aan de Carnegie-stich ting, onder beding, dat uit het revenu jaar lijks een vredesprijs zou worden toegekend aan degene, die op enigerlei wijze de zaak van de vrede het beste zou hebben ge diend of die zou hebben bijgedragen tot het vinden van de middelen ter bestrijding van de oorlog. De toekenning geschiedt beurtelings aan een Nederlander en aan een buitenlander. DINSDAG 21 JANUARI Stadsschouwburg: Cabaret Wim Sonne- veld, „A la carte", 20 uur. Concertgebouw: Bonte avond winkeliersvereniging Amster damstraat, 20 uur. Minerva Theater: Jan P. Strijbos vertoont zijn film „Land en volk van het Iberische Schiereiland", 20.15 uur. FILMS Cinema "alace: „De familie Trapp", a.l, 19 en 21.15 uur. Frans Halstheater: „The girl he left behind" 14 j., 20 uur. Lido The ater: „April love", a. 1., 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: „De glorie van het moe derschap", 14 jr., 19 en 21.15 uur. Rem brandt Theater: „De nachten van Cabiria", 18 j., 19 en 21.15 uur. Roxy Theater: „De gouden Havik", 14 j., 19 en 21.15 uur. Studio Theater: „The king and I", a. 1., 18.45 en 21.15 uur. DIVERSEN Brinkmann: Afdeling Haarlem van Ge nealogische Vereniging. H. la Gro spreekt over: „Geslachten in het Old-Ambt" en „Genealogische bronnen in het Old Ambt", 20 uur. Boekenrode (Heemstede): D. van der Meulen over: „Christendom en Islam". 20 uur. WOENSDAG 22 JANUARI Stadsschouwburg: Cabaret Wim Sonne- veld, „A la carte", 20 uur. Concertgebouw; „Anders dan anders", K.R.O.-revue, 20 uur. Grote Kerk: Bidstond voor de Indonesische évacués. Spreker is G Snijders, 20 uur. TENTOONSTELLINGEN Galerie Espa.ce: Expositie van teke ningen en gouaches van Alechinsky, 11— 17 uur. FILMS Cinema "aiace: „De familie Trapp a. 1-, 14, 16.15, 19 en 2115 uur. Frans Halstheater: „The girl he left behind", 14 j.. 14.30, 19 en 21.15 uur. Lido Theater: „April love", a. 1. 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: „De glorie van het moederschap", 14 j., 14, 19 en 21.15 uur. Rembrandt Theater: „De nachten van Cabiria", 18 j., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Roxy Theater: „De gouden Ha vik", 14 j., 14.30. 19 en 21.15 uur. Studio Theater: ..The king and I", a. 1., 14.15. 18.45 en 21.15 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 8