Horen en zien ("bumbel en de wenshoorn EEN WOELIGE TIJD Agenda voor Haarlem Cato Engelen-Sewing temidden van haar oude collega's Kort en bondig 4 radio televisie AANKONDIGINGEN EN NABESCHOUWINGEN Jan Fabricius in Laren: waardig en treffend De radio geeft woensdag T elevisieprogramma De eens zo gevierde operazangeres Erepenning Brokopondo-akkoord ondertekend Kerkelijk Nieuws Broodoorlog in Amersfoort Hengelo hielp Pools kind Danskampioenschappen in de Haagse Dierentuin Vrouw en vier kinderen uit brandend huis gered ONS VERVOLGVERHAAL DOOR WERNER STEINBERG Plaquette voor Pieter de Hoogh in Delft onthuld DiNSDAG 28 JANUARI 19 5 8 Maandagavond heeft op het podium van de fraaie concertzaal in het Singermu- seum te Laren een hoogbejaarde, zwaar gebouwde man met een donkere bril in het licht der schijnwerpers op het gestoel te der ere voor de televisiecamera's geze ten. Hij werd daar met veel zorg naar toe geleid door het hoofd van de VARA-tele- visiesectie, de heer Piet te Nuyl, en de verslaggever-conferencier Bert Garthoff, want het ging weer om een programma in de reeks „Dit is uw leven" en voor deze gelegenheid „Anders dan anderen" ge doopt. Een motto dat wel uitermate toe passelijk was op de figuur die met zoveel enthousiasme op dit vraag-en-antwoord- spel der herinnering inging. Want degene, wiens carrière op het beeldscherm ver scheen, was de zesentachtigjarige toneel schrijver Jan Fabricius, die onder 't voor- Jan Fabricius zoals hij maandagavond op het televisiescherm te zien was. wendsel dat hij zou medewerken aan een programma over taalstrijd, taalproble men en taalgebruik uit het dorpje Broad- stone in Dorsetshire in Engeland, waar hij al dertig jaar woont, naar Laren was ge lokt. Toen Garthoff hem echter vroeg of hij bereid was mede te werken aan een programma met zijn eigen leven als lei draad reageerde hij spontaan: „U doet wat u wilt, ik ga mee". Dat werd het uit gangspunt voor een uitzending die, wij twijfelen daar niet aan, lang zal genoemd worden als een voorbeeld van een door menselijke benadering teweeggebrachte ontroering zonder sentimentaliteit, van cultuur zonder snobisme. Maar voor de camera's zat dan ook een man voor wie de bluf even ver verwijderd was als de valse, .bescheidenheid en die de taal van elke dag feilloos beheerste in puntige formuleringen. „Het weinige dat ik weet, heb ik moeten plukken van de bo men langs de weg en ik heb heel wat moe ten laten hangen!" was één van zijn eer ste opmerkingen in zijn levensverhaal. En de heer Garthoff moge dan al enige moei te hebben gehad bij de ontmoeting tussen Fabricius en een oude Groningse typo graaf om de laatste binnen de perken van het programma te houden „Maar ik ben nog niet uitgepraat", zei de man vast houdend toen de conferencier hem met zachte drang uit het beeld wilde schuiven in feite was dat toneeltje televisie van de eerste orde, omdat het zo levensecht was. Met de herinneringen aan de eerste opvoeringen van „Met de handschoen ge trouwd" dat Fabricius in zijn Indische jaren schreef verschenen ook de verte genwoordigers van die periode, waarvan de thans éénennegentigjarige oud-acteur Mari van Warmelo met zijn nog steeds zo fraai stemgeluid wel de diepste indruk maakte. Woord en gebaar van deze toneel speler voerden ons rechtstreeks terug naar die van idealisme, van kunstliefde en schoonheidsdrang doortrokken jaren om trent de eeuwwisseling. Garthoff hielp terloops zeer handig de verwarring welke bij velen bestaat tussen Jan Fabricius sr. en Johan Fabricius jr. de schrijver van „Komedianten trokken HILVERSUM I 402 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7,23 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 De ontbijtclub. 9.00 Voor de vrouw. (9.35—9.40 Waterst.). VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Gram. 11.00 Gevar. progr. 12.00 Lich te muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Pianotrio. 13.00 Nieuws. 13.15 Tentoonstelllngsagenda. 13.20 Dansmuz. 13.50 Me dische kroniek. 14.00 Pianorecital. 14.30 Voor de jeugd. 16.30 Gemengd koor. Gelders ork. en sol. 17.25 Pianoduo. 17.50 Regeringsuitz.Emigratieru briek: Het emigratiepraatje van H. A. van Luyk. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Orgel en zang. 18.40 Act. 18.50 Gram. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Joods progr. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Tussen de regels door. caus. 20.15 Promenade ork.. Omr.koor. ens. en sol. 21.00 Mijn vader en ik. hoorsp. 22.25 Lichte muz. 22.45 Tussen, mens en nevelvlek, caus. 23.00 Nieuws. 23.15 Gram. 23.50—24.00 Socialistisch nieuws in Esperanto. HILVERSUM II 298 M. 7.00—24.00 NCRV. NCRV: 7,00 Nieuws en SOS-ber. 7.10 Gewijde muz. 7.50 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerber. 9.15 Gram. 8.35 Lichte muz. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de huisvrouw. 9.35 Lichte muz. 10.05 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.20 De Murillo, hoorsp 12.10 Alt en clavecimbel. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Kamerork. en koor. 12.37 Middagpauzedienst. 13.00 Nieuws. 13.15 Met PIT op pad. 13.20 Politiekapel. 13.50 Orphée et Euridice, opera (gr.). 15.35 Clavecimbel en viool. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Muzikale causerie. 17.40 Beursber. 17.45 Gram. 18.00 Idem. 18.15 Spectrum van het Christ, organisatie- en verenigingsleven, caus. 18.30 Koorzang met comm. 18.50 Gram. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Op de man af, causerie 19.15 Gram. 19.30 Buitenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Concertgebouworkest en solist. 21.10 Bijbel en kunst. 21.55 Pianoduo. 22.10 Rep. 22.25 Musette-ork. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Zaalsportuitsl. 23.20—24.00 Platen- nieuws. BRUSSEL 324 M. 12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.34 Gram. 13.00 Nieuws. 13.11 Gram. 14.00 Schoolradio. 16.00 Koer sen. 16.02 Gram. 16.15 Ork.concert. 17.00 Nieuws. 17.10 Vlaamse muz. 17.45 Gram. 17.50 Boekbespr. 18.00 Caus. 18.30 Voor de soldaten. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Hoorsp. 21.20 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Pianorecital. 22.55 —23.00 Nieuws. VOOR WOENSDAG KRO: 17.00-17.45 Voor de kinderen. AVRO: 20.00 Filmprogr. 20.2522.00 Miranda, blijspel. De onvergetelijke Nederlandse prima donna Cato EngelenSewing werd maan dagmiddag ter gelegenheid van haar negenste verjaardag in de foyer van de Amsterdamse Stadsschouwburg hartelijk gehuldigd. De generatie die haar nog in haar glansrollen gehoord heeft was op de receptie goed vertegenwoordigd, de jon gere generatie, die alleen maar van „horen zeggen" weet welk 'n verrukkelijk opera sopraan Cato EngelenSewing in haar bloeiperiode geweest is, was uiteraard heel wat talrijker en haar aanwezigheid kon gelden als een teken, dat in dit uit zonderlijke geval de roem geen halt ge houden heeft bij het afscheid van het métier, wat helaas vrij vaak voorkomt. Maar wat aan deze, zoveel dierbare her inneringen oproepende verjaarsreceptie een bijzonder cachet gaf, was de tegen woordigheid van een paar collega's, die met de gehuldigde zangeres nog op de planken gestaan hebben en dus beter dan wie ook over haar carrière, over de charme van haar vocaliteit en over haar bemin nelijke eigenschappen kunnen meepraten. Wethouder mr. A. de Roos opende de rij der sprekers om de negentigjarige namens de hoofdstad te huldigen en haar als blijk van waardering voor haar hoge verdien sten de bronzen erepenning van de stad Amsterdam te overhandigen. Daarna werd een telegram voorgelezen van fde staats secretaris van Kunsten en Wetenschap pen, die er zijn spijt over uitsprak verhin derd te zijn persoonlijk de gelukwensen van het ministerie te komen aanbieden en verder de gevierde jubilaresse alle goeds toedacht. De heer F. Zaalberg van Zeist, bestuurslid van de Nederlandse Opera, huldigde Cato EngelenSewing als de verbindende schakel van de Nederlandse Opera met het verleden van het Hollandse zangtoneel. Mr. Francois Pauwels, wist als zoon van haar vroegere collega en uit de wereld door deze zoon ook in het spel te betrekken. Fabricius jr. kreeg een extra applaus bij de vérmelding, dat hij in de oorlog aan Radio-Oranje had meege werkt. Een andere bijna legendarische fi guur, indertijd bekend als de auteur van vele boeken en gidsen over Parijs, was Leo Faust. De Engelse acteur David Hor- me verbond als het ware het verleden met het heden. Hij stond in de Engelse premiè re van „Dolle Hans", dat ginds onder de titel „The Insult" werd opgevoerd, maar zijn komst werd ingeleid met een frag ment van de film „The prince and the showgirl", waarin hij met Laurence Oli vier en Marilyn Monroe optreedt. Met zijn rode sokken, zijn bruine kostuum en en blauwe lef zakdoekje vertegenwoordigde hij op het podium het uitheemse element, dat voor de kijker natuurlijk niet zo zicht baar is geweest. Via de Belgische uitge ver Jos. Janssens, de taalkundige Karei Loos, de Groningse streektaal-acteur Koos Kessel (die een grappige herinne ring aan een gezamenlijk gemaakte Ita liaanse reis ophaalde) werd dit levensal bum behendig naar de climax geleid. Twee Drentse figuren Fabricius werd in Assen geboren sloten de kring, dr. H. J. Prakke (voorzitter van het Drents Ge nootschap en uitgever) en de toneelspeel ster Rika Hopper. Stelde de eerste de bete kenis van Fabricius voor het amateurto neel en de volkscultuur in het licht, de tweede liet met de vertaling van het chan son „Travaille" van Xavier Privas („War- ken") horen dat de gehuldigde ook de Drentse streektaal beheerst. Het gebrui kelijke geschenk voor het „slachtoffer" bestond deze keer uit de aankondiging, dat de TV-spelersgroep onder regie van Willy van Hemert op 12 februari het uit 1927 daterende blijspel „Césare" of „De gastheer in de gevangenis" zal opvoeren. Rika Hopper verklaarde zich spontaan be reid daarin een kleine, maar belangrijke rol te vervullen. Het slotwoord van de ondervraagde die terecht de heer Garthoff het compli ment gaf „U heeft alles weggelaten wat weggelaten moest worden" vormde een waardige afsluiting van deze bijzon dere uitzending: „De verrassende komst van deze lui heeft me een onvergetelijke avond gegeven. Dat is alles wat ik te zeg gen heb". Beeldschermer operadirecteur Désiré Pauwels heel wat herinneringen op te halen, die instemmend door de nog pientere negentigjarige wer den beaamd. Karei Mengelberg sprak als vertegenwoordiger van de generatie, die het „van horen zeggen" weet en huldigde de jarige om haar morele kracht en haar muzikale eruditie, erop wijzend hoe zij, als vaardige pianiste, het klaar kon spe len een zo verbazend groot repertoire als zij beheerste, zonder iemands hulp op te bouwen. Verder wees spreker op haar veelzijdigheid als kunstenares, door bij voorbeeld zowel de Venus als de Elisabeth in „Tannhauser" tot ophefmakende crea ties te maken. Mevrouw Faniëlla kwam als jongere oud-collega met 'n rijke schat aan herinneringen; hoe zij in bewondering ge staan had voor de Thaïs, de Marguérite, de Louise en andere creaties van Cato EngelenSewing en hoe deze de situatie redde bij een optreden in „De Hugenoten" te Haarlem, door 'zowel de partij van Va lentine als die van Marguerite de Valois te zingen! Mevrouw Faniëlla gewaagde ook van de beminnelijke gastvrouw, die het in haar villa bij Antwerpen een collega buitengewoon aangenaam wist te maken. Tenslotte nam spreekster de gelegenheid te baat om te pleiten voor een pensioen fonds voor operakrachten en. voor het tot stand komen in Amsterdam van een operagebouw. De tenor Jules Moes maakte het kort, maar volkomen in stijl, door de jarige „Sta mij toe, eenmaal nog uw ge laat te aanschouwen" uit de tuinscène van „Faust" toe te zingen. Het klonk waarach tig als een uitnodiging aan de thans negentigjarige om samen het liefdesduet nog eens te zingen. Ook Rika Hopper en Mien ErfmanSas- bach waren gekomen om haar oude kunst vriendin te huldigen. Jeanne Bacilec sprak de jarige toe als haar „nachtegaal" en zelfs de Amsterdamse studenten toonden warme belangstelling. Nog vete anderen voerden het woord, natuurlijk ook de afgevaardig de van het uitvoerend comité, Henri J. van den Hoeck (nog zo'n oude operanaam). Deze bracht, de carrière van de zangeres schetsende, ook de harde strijd en het idealistische pogen van de pioniers van een Nederlandse Opera te berde. Hij over handigde de jubilaresse tezamen met een pak telegrammen en brieven, het feestge schenk van het comité. Tallozen verdrongen zich om mevrouw EngelenSewing de hand te drukken en het was opmerkelijk, hoe zij iedereen steeds fris van geest te woord stond. Toen ik haar onderhield over mijn jeugdervarin gen betreffende haar optreden als „Koning in van de Nacht waarover ik in „Erbij" verteld heb bleek het, dat zij daar even eens nog levendige herinneringen aan be waarde. Deze huidebetoging aan de eens zo gevierde zangeres was een rijke bekro ning van een welbesteed leven in dienst van de Nederlandse operacultuur. Jos. de Klerk In de koffiekamer van de Amster damse Stadsschouwburg werd maan dagmiddag de Nederlandse operazan geres Cato D. Engelen-Sewing ter ge legenheid van haar negentigste ver jaardag gehuldigd. Mevrouw Engelen wordt op deze foto gelukgewenst door de actrice Rika Hopper. In Paramaribo is maandag de overeen komst inzake het Brokopondo-project on dertekend door de Surinaamse ministers, door de vice-president van de Aluminum Company of America en door de gouver neur van Suriname, de heer J. van Til burg. De overeenkomst houdt in dat Surina me en de Alcoa verklaren een gemeen schappelijk belang te zien in de ontwikke ling van het waterkrachtpotentieel in Su riname, in de mogelijkheid om de winning van bauxiet in Suriname belangrijk uit te breiden en de verwerking van bauxiet tot aluminium in Suriname te doen geschie den. De mogelijkheid van de uitvoering van het Brokopondo-plan, een groot stuw meer in de Surinamerivier voor de opwek king van elektrische energie, hangt gro tendeels af van een onderneming die een belangrijk deel van de opgewekte energie zal afnemen en die tevens de aflossing en rente van de financiering zal garanderen. De Alcoa heeft zich hiertoe bereid ver klaard. Maar nu moet je eens horen: er was aan boord onder de bemanning, een man, dia Fokko heette. Dat was een kerel met een ongunstig gezicht, die altijd om zich heen stond te loeren. Die Fokko wist, dat Bipnbel veel geld aan boord had. Dat had zijn hebzucht gaande gemaakt; hij zou dat geld best willen hebben. En toen begon die kerel de andere leden van de bemanning in het geheim op te stoken49-50 ADVERTENTIE *a Kwaliteitsproduct van da Wybert-Fabrieken. 70 an 90 ot alléén bij Apothekers en Drogisten Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Almen-Harfsen (wijkge- meente Harfsen) (toez.) A. van Leeuwen te De Kaag. Aangenomen naar Woubrugge G. F. Overgaauw te Woudrichem. - naar Ens (N.O.P.) M. A.' Visser te Warffum. Benoemd tot vicaris te Zeist J. G. van der Vlist, kand. te Benschop. Bedankt voor Zoetermeer M. H. Geertse- ma te Stedum (Gron.). Geref. Kerken Bedankt voor Haulerwijk H. R. Groene- velt te Urk. Benoemd tot hulpprediker te Nordhorn (Graafschap Bentheim, Duitsl.) (voor de arbeid onder de verstrooiden) A. Klaassen, kand. te Echtelerveld (Duitsl.). Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O Aangenomen naar Wetsinge-Sauwerd B. van Zuylekom, kand. te Rotterdam, die bedankte voor Blokzijl, Musselkanaal, Velp-Oosterbeek en voor Winterswijk. Bedankt voor Beverwijk H. D. van Herk- sen te Hilversum. Chr. Geref. Kerken Tweetal te Zaandam G. Langbroek te Nieuwe-Pekela en P. Op den Velde te Hilversum. Tweetal te Ermelo H. C. van der Ent te Werkendam en J. Keuning te Barendrecht. Bedankt voor Devénter R. Slofstra te Harderwijk, Geref. Gemeenten Tweetal te Nieuw-Beijerland H. van Gilst te Dirksland en A. Verhagen te Gouda, van wie laatstgenoemde is be roepen. In Amersfoort en omgeving, waar de Amersfoortse Broodfabriek en De Graafs Bakkerijen uit Spakenburg brood leveren, is de prijs van gesneden wittebrood van 800 gram van 43 op 38 cent gebracht, ge sneden verpakt wittebrood van 48 op 43 cent en melkbrood van 53 op 48 cent. Het regeringsbrood daalde van 40 op 38 cent, tarwebrood met 1 cent, volkorenbrood met 2 cent en gesneden en verpakt tarwebrood met 3 cent. De actie werd vorige week begonnen door de Amersfoortse Broodfabriek, die zich keert tegen de concurrentie van De Graafs Bakkerijen. Deze laatste onderne ming is onmiddellijk met de prijsverla ging meegegaan, evenals de federatie van Amersfoortse bakkerspatroons. De Spa- kenburgse fabriek heeft het voornemen de prijs van het brood met 12 cent te verla gen. De Nederlandse Bakkerijstichting heeft nog niet ingegrepen. De Hengelose bevolking heeft zes maanden geleden ruim drie duizend gul den bijeengebracht om een Pools jonge tje uit de stad Hildesheim, dat met vele andere kinderen van ontheemden met va kantie in Hengelo kwam, te genezen van de gevolgen van kinderverlamming. Het 7-jarige kind, dat kreupel was, is de afge lopen maanden enkele malen geopereerd. Het afgelopen weekeinde heeft men het kind weer aan zijn ouders overgedragen. Het gemeentebestuur van Hildesheim had een officiële ontvangst georganiseerd waarbij de bevolking van Hengelo dank werd gebracht voor hetgeen men voor het kind heeft gedaan. Dansleraren, beroepsdansers en ama teurs hebben zaterdagnacht tot drie uur in de Haagse Dierentuinzaal gedanst om het sterkampioenschap van Nederland. Uit alle provincies waren deelnemers aan wezig. De jury bestond ditkeer uit vijf bui tenlanders, ex-wedstrijddansers van naam. Eric Hancox en Ann Green gaven in de loop van de avond een demonstratie ten beste, die aantoonde dat Engeland, baker mat van ballroomdancing, wat het stijl dansen betreft nog steeds vooraan staat. De verplichte dansen waren moderne wals, slow-fox, de tango en de quick-step. De Engelse demonstratie muntte vooral in het laatste onderdeel uit. Van de leraren werden de heer H. J. Iaebregs en mejuf frouw M. Otte uit Amsterdam kampioenen. Bij de professionals werden de heer J. Daniels en mejuffrouw L. van Altena, eveneens uit Amsterdam, winnaars. Ook de Gouden Ster voor de kampioen bij de ama teurs is dit jaar naar Amsterdam gegaan en wel naar de heer en mevrouw Holzhui- zen. De tweede prijs bij de amateurs is ge wonnen door de heer en mevrouw Klein- hout, ook uit Amsterdam. Dank zij het doortastend optreden van een buurman zijn gisteren een vrouw en vier kinderen uit een brandende woning te Wageningen met moeite gered. De bewoner was al naar zijn werk, toen zijn vrouw bemerkte, dat brand was ont staan op de benedenverdieping. Zij kon de trap niet meer gebruiken wegens de sterke rookontwikkeling. Op haar hulpgeroep kwam een buurman te hulp, baande zich een weg door rook en vlammen en bereikte via de trap de bovenverdieping. Hij liet de vrouw en de vier kinderen uit het raam zakken, waar zij door andere huurlieden werden opgevangen. Het huis brandde ge heel uit. De oorzaak van de brand is onbe kend. 59. Zelfs Salomon Heine was verrast. En ook voelde hij zich gevleid. De naam Heine in de Duitse littera tuur! Het was niet alleen de naam van zijn neef, maar het was ook zijn eigen naam! Moses Moser glimlachte tegen Salomon en zei tot prof. Gubitz: „Wij zijn u zeer erkentelijk, professor! Zonder u ervan bewust te zijn, hebt u met uw oor deel iets zeer belangrijks gedaan." Eindelijk sprak Salomon Heine de verlossende woor den: „Goed Lipke, we zullen hem dus verder beta len. Naar ik vernam sta je er niet goed voor, niet waar Harry?" Hij overlegde even en vervolgde dan: „We zullen dus met 200 Taler beginnen, die je nu on middellijk kunt krijgen. En voor nóg twee studieja ren zal ik 400 Taler per jaar beschikbaar stellen. Je kunt ze per kwartaal opnemen." Harry Heine, die bij het raam met een vouwbeen stond te spelen, liet het voorwerp uit zijn handen val len. Het kletterde op de grond. Twee jaar lang kreeg hij dus nog de tijdHet beklemmende gevoel van de voortgejaagde hardloper viel van hem af. Harry Heine bleef voorlopig in Berlijn. Hij zou thans ernst maken met zijn rechtenstudie en deze zo spoedig mogelijk afmaken. Zijn hoofdpijnen werden echter steeds erger en de arts, die hij raadpleegde, wist niet goed, wat hij moest aanbevelen. Baden in zee, stelde hij voor, en voettochten in de bossen. Harry Heine kon echter geen tijd verliezen. Twee ja ren waren snel voorbij en binnen die tijd moest hij klaar zijn met zijn studie! Hij begon zich minder te vertonen in de salons van Rahel Varnhagen en Elise von Hohenhausen. Hij voelde zich terneergeslagen en ziek. Men nam het hem kwalijk dat hij zich nergens meer vertoonde. Hij besefte, dat dit niet ongevaarlijk was, want de meeste schrijvers leefden van eikaars gunsten. Wanneer men zich buiten sloot, kon men min der goede en zelfs boosaardige recensies verwach ten! Zijn hoofdpijnen waren echter van dien aard, dat ze hem een normaal leven onmogelijk maakten. Die herfst scheen de regen zonder ophouden uit de hemel neer te vallen. Alles leek triest en grauw en zonder doel. Tenslotte kwam de winter met donzige witte sneeuw, die alles bedekte. Heine zat met zijn hoofd in de handen boven zijn boeken. Hij droomde niet meer. Hij kon ook niet denken, doch voelde en kel de borende pijn bij zijn slapen. Vaag zag hij de toekomst voor zich: nog twee jaar studie in Berlijn,, dan zijn doctoraal-examen en daarnazich vesti gen als advocaat in een of ander oord. Met de uitgever Ferdinand Dümmler was hij intus sen tot overeenstemming gekomen over de uitgave van „Almansor" en een tweede tragedie, welke hij had geschreven, onder de titel „Ratcliff"; er zouden in deze uitgave ook enkele gedichten worden opgeno men en het boek zou heten: Tragedies met Lyrisch Intermezzo, door H. Heine. Het drukken vorderde slechts langzaam. Veel hoop op succes in het theater had Heine niet. Hij kende de zwakke zijde van zijn stukken, ze hadden te wei nig handeling. Harry Heine voelde zich in die tijd heel eenzaam. Moses Moser, die zich zo'n vriend-in-de-nood had be toond, had het te druk met zijn zaken en zijn vele ande re besognes, om zich veel te occuperen met zijn pessi- mistisch-geötemde en daarbij lichamelijk-zieke jonge vriend. En boven alles ad Heine in die dagen mede gevoel en geduld nodig. Kerstmis 1823: achter alle ramen brandden kersbo men, overal waren geschenken, overal heerste liefde en gezelligheid, maar Harry Heine was alleen. In zijn wanhoop besloot hij een brief te schrijven aan Immermann, de enige, die zijn gedichten werkelijk doogrond scheen te hebben. Bij deze hem persoonlijk onbekende man hoopte hij het begrip te vinden, dat hij zo nodig had. Uit de roezige, fel-levende stad Berlijn stuurde hij een brief naar het stille Münster. Hij koos zorgvuldig zijn woorden, als schreef hij een gedicht. Telkens weer moest hij denken aan Immermann's lo vende woorden over zijn gedichtenbundel. Hij wilde zijn dank hiervoor uitdrukken in deze brief aan Im mermann. Er waren maanden verstreken, sinds diens recensie over zijn gedicht was verschenen. Intussen had hij alles van Immermann gelezen, wat hij te pakken kon krijgen. Immermann zou moeten beseffen, dat hij in Berlijn een goede vriend had met belangrijke rela ties. Zijn hoofdpijn was op deze kerstavond weer ondraag lijk. Hij stond op en uit het raam kijkend, zag hij over al achter de ramen van de andere huizen kaarsen branden. Overal zong aen op dit ogenblik Kerstliede ren. Wat wilde hij eigenlijk van Immermann? Alleen maar een literaire vriendschap? Nee, hij wilde meer, hij had in deze schrijver een man ontdekt, die zijn diepste bedoelingen begreep, een medestrijder Het lot scheen hem ditmaal welgezind: Immermann antwoordde hem onmiddellijk en wel op allerhartelijk ste wijze. Heine's adviezen inzake Berlijnse uitgevers accepteerde hij met genoegen en vol ijver begor Heine zijn invloed voor zijn onbekende vriend aan te wenden. In die dagen, waarin hij zich vol ernst voorbereidde op zijn rechten-examen, viel plotseling een harde slag van het lot, welke niet hèm alléén trof. Het Edict van 1812, dat de bur-gelijke gelijkstelling der joden waar borgde, werd opgeheven! Opnieuw waren er thans dus gepriviligeerden en niet-gepriviligeerden. Het werd de joden in Pruisen verboden om het le raarsambt of academische functies te vervullen en ook mochten ze niet meer jurist worden of professor. Heine's vastberaden besluit om thans zijn rechtenstu die af te maken, werd door het raderwerk van de tijd, dat van Wenen uit gedirigeerd werd, te niet gedaan. Hij mocht studeren, zo lang als hij wilde, hij mocht ook examen doen, maar hij zou daarmee niet zijn dagelijks brood in een burgerlijk beroep in Pruisen kunnen ver dienen! Hij behoorde niet meer tot die bevoorrechten! Nuchter trachtte hij de eiten onder ogen te zien, maar een gevoel van beklemming kwam over hem, door het besef dat de geschiedenis zich zó snel voltrok: niet lan ger dan tien jaren waren nodig geweest om de vrijheid te onderdrukken die even haar hoofd had geheven. Het was thans zinloos geworden om in Berlijn te blij ven studeren. Harry Heine verzonk in een stemming van diep pessimisme en dagenlang wilde hij geen mensen zien. Hij trok zich geheel en al terug en iso leerde zich volkomen. Vaag droomde hij: hij zou in Pa rijs gaan studeren! Daar was meer frisse lucht! Hij zou in Parijs studeren en in het Frans schrijven! (Wordt vervolgd) Inbraken. Er gaat bijna geen nacht voorbij, waarin in Den Haag niet wordt ingebroken. Tijdens het weekeinde werd de reeks inbraken met drie vermeerderd. Uit een huis in de Hovylaan verdween een tas met 1400.en uit een school aan de Haviklaan namen inbrekers een pick- up-installatie met platen (een cursus Fran se taal) mee. Uit een kantoor aan de Ko ninginnegracht bleek de brandkast ver dwenen te zijn. Later werd de kast open gescheurd in de Leeghwaterstraat gevon den. De inhoud 2000.was ver dwenen. Tandverzorging. Deskundigen uit vijftien Europese landen komen van 3 tot 7 februari in Brussel bijeen om mogelijk heden voor verbetering van de tandver- zorging voor kinderen te bestuderen. De Nederlandse deskundige op deze confe rentie is dr. J. W. Feitsma uit Den Haag. Er komen ook een Russische en een Zuid- slavische deskundige naar deze conferen tie, die door het Europese bureau van de Wereldgezondheidsorganisatie is georga niseerd. Verdronken. De 54-jarige machinist M. L. Mulkens van de Nederlandse kust vaarder „Evertsen IV" is verdronken in de rivier de Charente bij Tonnay-Charen- te aan de Franse kust. De heer Mulkens is bij het terugkeren aan boord in het duis ter te water geraakt. Zijn stoffelijk over schot is later opgehaald. Wegenaanleg. De rijkswaterstaat heeft het maken van een asfaltverharding met betonfundering op de aarden baan voor het wegvak Garrelsweer - Delf zijl in de gemeenten Loppersum, Appin- gedam en Delfzijl gegund aan de laagste inschrijfster, de n.v. Noord-Nederlandse Wegenbouw Maatschappij te Loppersum voor 1.210.450. „Doe het zelf" In Amsterdam is op gericht de stichting „Döè het Zelf". Het doel der stichting is het bevorderen van de zelfwerkzaamheid mede als vrije-tijd- besteding. Voorzitter is de heer C. G. Kempen te Amsterdam; secretaris de heer L. J. M. Kooy te Naarden, Godelindeweg 66. De r.-k. studentenvereniging „Sanctus Virgilius" in Delft heeft een daad van vijf jaar geleden, waarmede zij een grote fi guur uit de Delftse geschiedenis wilde eren, herhaald. Werd bij het vorig lustrum een plaquette ter nagedachtenis aan de Delftse priesterdichter Stalpaert van der Wielen op het Bagijnhof onthuld, maandag werd ter gelegenheid van het twaalfde lustrum aan de gevel van het pand Oude Delft 161,, waarin de openbare Leeszaal is gevestigd, een plaquette onthuld, die de herinnering levendig houdt aan de schilder Pieter de Hoogh, die in het begin van de tweede helft der zeventiende eeuw in Delft woon de en werkte. De plaquette is een eenvou dige bronzen plaat, vervaardigd door de beeldhouwer H. J. Etienne. Onder het mo nogram van de schilder staat „Pieter de Hoogh schilder en knecht 16291648". DINSDAG 28 JANUARI Stadsschouwburg: Leerlingen van het Triniteitslyceum met „De waaier", 20 uur. Concertgebouw: Improvisatieconcert door Albert de Klerk en Piet Klee, 20 uur. In de tuinzaal: Concert, 20.15 uur. Minerva Thea ter: Het Noordhollands Philharmonisch or kest, 20.15 uur. FILMS Cinema Palace: De Familie Trapp, a.l., 19 en 21.15 uur. Frans Halstheater: Een meisje in slecht gezelschap, 18 jr., 20 uur. Lido Theater: Casino de Paris, a.l., 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: Mijn geld of mijn leven, 19 en 21.15 uur. Rembrandt Theater: De nachten van Cabiria, 18 jr., 19 en 21.15 uur. Roxy Theater: „Guerilla in de jungle", 14 jr., 19 en 21.15 uur. Studio Theater: „De man met de gouden arm", 18 jr., 19 en 21.15 uur. WOENSDAG 29 JANUARI Stadsschouwburg: Operagezelschap „Fo rum" met „La Traviata", 20 uur. Concert gebouw: Concert door de Haarlemse Kla- varscribo Accordeonclub, 20 uur. TENTOONSTELLINGEN: Galerie Espace: Expositie van tekeningen en aquarellen van Alechinsky 11—17 uur. FILMS Cinema Palace: „De familie Trapp", a.l., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Frans Halsthea ter: „Een meisje in slecht gezelschap". 18 jr., 14.30, 19 en 21.15 uur. Lido Theater: „Casino de Paris", al.l., 14. 16.15, 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: „Mijn geld of mijn leven", a.l., 14, 19 en 21.15 uur. Rembrandt Theater: „De nachten van Cabiria", 18 jr. 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Roxy Theater: „Guerilla in de jungle", 14 jr., 14.30, 19 en 21.15 uur. Studio Theater: „De man met de gouden arm", 18 jr., 14.15, 19 en 21.15 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 6