Horen en zien
RAI
EEN WOELIGE TIJD
Televisite
r
Agenda voor
Haarlem
Explosies van Sakiet wekten
het Franse geweten niet
BUMBELENDEWENSHOORN
l
Kort en bondig
DINSDAG 18 FEBRUARI 1958
4
radio televisie
XANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Gelijkmoedigheid
Opera van Schubert
De radio geeft woensdag
T elevisiepr o gramma
Krimpen van pijn
Overdracht van wandtapijt
voor Zierikzee
Dat leuke vlotte kapsel
maakt Molendijk voor U!
Karei Appel moet het
overdoen
De oeéem Muzen
Bij Joes Odufré
van 13-23 Februari
AMSTERDAM
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR WERNER STEINBERG
De K.R.O. liet gisteravond een televi
sieprogramma zien zonder veel opmerke
lijkheden. In de rubrieken „Gastenboek
en „Open doekjes" heeft deze omroepver
eniging al te lang geleden haar draai ge
vonden. Ondanks het feit, dat de onder
werpen verschillend blijven en alle af
zonderlijk een verdiende plaats hebben in
de openbaarheid, is er in de behandeling
naar onze mening te veel eenvormigheid
gekomen. Het publiek gaat iets van zijn
belangstelling verliezen als de stof steeds
door dezelfde vingers glijdt. Er ontstaat
bij de kijker een gelijkmoedigheid, waar
in hem nuances ontgaan. Een voorbeeld
van apathie verwekkende eentonigheid
was ook het derde fimpje in de serie, die
sinds enkele weken door de omroepvereni
gingen samen als waarschuwing tegen
brandgevaar wordt vertoond. Met deze
reeks bedoelt men de aandacht te trek
ken van een zo groot mogelijk publiek. De
eerste keer was die uitwerking er zeker
maar de tweede en de derde keer beslist
veel minder. Als men om één waarschu
wing te geven drie keer de stem verheft
tot dezelfde sterkte, wordt men de derde
keer niet meer door iedereen gehoord. De
waarschuwing is dan een slagzin gewor
den en slagzinnen maken indruk op een
veel kleiner publiek dan de waarschuwing
beoogt.
In de Canadese documentaire getiteld
„Shyness" (Verlegenheid) zag men drie
vormen van verlegenheid bij kinderen
met beelden geïllustreerd, dat wil zeg
gen: men zag één verlegenheid en de
psychiater gaf er drie verschillende oor
zaken bij: introversie, angst en gebrek
aan durf. We zagen een paar intelligente
opnamen, maar het filmpje als geheel
overtuigde ons niet, uit bezwaar tegen de
psychiatrische denkwijze, waarin het oor
zakelijk onderscheid zo duidelijk wordt
voorgesteld als hierbij het geval was. Het
daarna uitgezonden muzikabaret „In de
Combof" hebben we niet helemaal uitge
zeten.
Beeldschermer
Franz Schubert was de geniale meester
van het lied, de kunstvorm, waarin hij
uitdrukking kon geven aan zijn gevoelige
lyrische bewogenheid. Maar naast deze
dominerende dichterlijke gerichtheid
werkte in hem een onweerstaanbare drang
tot het componeren van dramatische mu
ziek. Steeds weer zette hij zich tot het
schrijven van een muziekdramatisch werk
ondanks de zeer matige successen, die een
opvoering daarvan konden brengen. Geen
enkele van de zestien opera's of opera
achtige stukken van Schubert hebben een
plaats op het repertoire van theatergezel
schappen gevonden.
Bijzonder teleurstellend waren de erva
ringen van Schubert met zijn opera „Alfon
so en Estrella" (die op 27 februari 1822
werd voltooid). Deze opera, geschreven
op een libretto van Schuberts vriend Franz
von Schober, wekte de belangstelling op
van Carl Maria von Weber en van ande
re vooraanstaande kunstenaars. De thea
terdirecties bleken echter niet bereid het
werk voor een opvoering aan te nemen.
Zij twijfelden aan de dramatische waar
de van de opera en hun door ervaring ge
scherpte intuïtie was juist. Pas op 24 ju
ni 1854 kreeg „Alfonso en Estrella" door
toedoen van de idealistische kunstenaar
Franz Liszt te Weimar zijn eerste opvoe
ring. Er volgde nog een te Karlsruhe op
22 maart 1881 en daarna zijn er nog een
paar vertoningen te Hamburg en Wenen
in een bewerking van de dirigent Johann
Nepomuk Fuchs gegeven. Toen werden
Alfonso en Estrella, de twee hoofdperso
nen uit het Spaanse ridderverhaal, dat
door Franz von Schober als een cocktail
van liefde en politiek, gedragen door een
vervelende onduidelijke actie, dilettan
tisch tot een libretto was verwerkt, niet
zonder reden weer vergeten. Om de muzi
kale waarde van de opera was dit te be
treuren, inderdaad. Want als gescheiden
element kon de muziek moeilijk een zelf
standig bestaan leiden.
De Franse radio heeft het er maandag
avond op gewaagd weer eens aandacht
HILVERSUM I 402 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 De ontbijtclub. 9.00 Voor de vrouw.
(9.35—19.40 Waterst.). VPRO: 10.00 Schoolradio.
VARA: 10.20 Gram. 11.00 Gevar. progr. 12.00.Dans-
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het
platteland. 12.38 Hammondklanken. 13.00 Nieuws.
13.15 Tentoonstellingsagenda. 13.20 Dansmuz. 13.50
Medische kron. 14.00 Pianorecital. 14.30 Voor de
jeugd. 16.30 Gram. 17.15 Lichte muz. 17.50 Rege-
ringsuitz.: Rijksdelen overzee: Willy van Elten-
Mooyman: Steelbandmuziek van de Antillaanse
eilanden. 18.00 Nieuws en comm. 18.20 Orgel en
zang. 18.40 Act. 18.50 Gram. 19.00 Voor de kinde
ren. 19.10 Wel of niet naar de maan?, toespr. 19.25
VARA-Varia. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA:
20.00 Nieuws. 20.05 Comm. 20.15 Dit is uw leven.
21.10 Lichte muz. 21.35 Geïllustreerde magazine.
22.15 Strijkkwartet. 22.45 Tussen mens en nevel
vlek. caus. 23.00 Nieuws. 23.15 Gram. 23.50- 24.00
Soc. nieuws in Esperanto.
HILVERSUM II 298 M. 7.00 - 24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-ber. 7.10 Gewijde
muz. 7.50 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en
weerber. 8.15 Gram. 8.35 Amus.muz. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Gram. 10.15 Idem.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 De zaak
Vampier, hoorsp. 11.55 Gram. 12.15 Lichte muziek.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Meisieskoor.
12.53' Gram. of act. 13.00 Nieuws. 13.15 Met PIT
op pad. 13 20 Concertork. 13.50 Gram. 15.00 Jeugd-
conc. 15.45 Gram. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Muz.
caus. 17.40 Beursber. 17.45 Gram. 18.00 Leger des
Heilskwartier. 18.15 Spectrum v. h. Chr. organi
satie- en verenigingsleven. 18.30 Kamerkoor. 18.50
Gram. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Op de man
af, caus. 19.15 Orgelconc. 19.30 Buitenl. overzicht.
19.50 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Passiestonde.
21.00 Omr.ork. 22.00 Klankbeeld over Singapore.
22.15 Geestelijke liederen. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Nieuws. 23.15 Zaalsportuitsl. 23.40
24.00 Gram.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. (Om 12.55
Koersen). 13.00 Nieuws. 13.11 Gram. 14.00 School
radio. 16.00 Koersen. 16.02 Gram. 16.25 Idem. 16.30
Ork.conc. 17.00 Nieuws. 17.10 Kamermuziek. 17.50
Boekbespr. 18.00 Kamermuz. 18.30 Voor de solda
ten. 19.00 Nieuws. 19.40 Volkszang. 20.00 Hoorspel.
21.05 Gram. 21.30 Ork.concert. 22.00 Nieuws. 22.15
Kamermuziek met comm. 22.5523.00 Nieuws.
VOOR WOENSDAG
AVRO: 17.00 Voor de kinderen. NCRV: 20.00
Dorp in India, film. 20.25 De gebroken kruik,
TV-spel. 21.50 Dagsluiting.
ADVERTENTIE
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen is onnodig. Togal bevrijdt u snel
en afdoende van die pijnen. Togal baat waar
andere middelen falen. Togal zuivert de
nieren, is onschadelijk voor hart en maag.
Bij apoth. en drog. 0.95, 2.40, 8.88.
Vrijdag 28 februari zal in Zierikzee de
overdracht plaats hebben van het wand
tapijt „De legende van Schouwen", een ge
schenk aan het gemeentebestuur van Zie
rikzee van maatschappijen, die na de
watersnoodramp met het herstel van het
eiland Schouwen-Duiveland zijn belast. De
overdracht zal onder auspiciën van de Ne
derlandse Kunststichting geschieden door
ir. A. G. Maris, directeur-generaal van de
Rijkswaterstaat. Daarbij zal Albert Vogel
poëzie van Hoornik, Wernmeus Buning en
Engelman voordragen. Het wandtapijt is
een ontwerp van de Cano van der Steene,
het werd in 1944 door Edmond de Cneudt
in Baarn uitgevoerd.
ADVERTENTIE
Schoonheidssalon - Parfumerieën
Santpoorterplein 1 - Haarlem - Tel. 19706
Buslijn 3 en 4
In de hervormde Paaskerk van Zaandam
hingen zondag enkele lakens over een deel
van de decoratie die Karei Appel er heeft
aangebracht. De kerkgangers zagen daarin
een voorbereiding der onthulling van Ap
pels creaties. Deze bestaan uit zes ramen,
voorstellingen van „De Schepping" met
daaronder geschilderde tekst. De lakens
dienden echter niet voor onthulling maar
ter verhulling. Zij verhulden namelijk het
volgende: „De ganse schepping wacht met
reikhalzend verlangen op het openbaar
worden van de zonen Gods".
Enkele bezoekers hadden Karei Appel
zaterdag deze schildering zien uitvoeren, in
vijfentwintig minuten was hij er mee
klaar. Ontsteld waren de bezoekers naar
de kerkvoogdij gesneld. Deze kwam zich
vergewissen en deelde terstond de ontstel
tenis over „die letters, die de indruk ma
ken alsof een reclameschilder aan het werk
is geweest op de etalageruit van een zaak
die uitverkoop gaat houden". Onmiddel
lijk gaven zij de koster opdracht er enkele
lakens voor te hangen toen de architect
K. L. Symans schenker van de schilde
ring zijn veto had uitgesproken.
Maandagochtend zijn enkele huisschil
ders begonnen Appels letters te verwijde
ren. Als de muuur weer schoon is, mag
Karei Appel de tekst opnieuw, maar nu in
overeenstemming met de wensen van de
opdrachtgever aanbrengen.
voor Schuberts opera te vragen, een lof
felijke daad, want de confrontatie van een
oud kunstwerk met een nieuwe generatie
van muziekminnaars kan wel eens een ge
heel andere appreciatie bewerken. In dit
geval echter werd de kennismaking geen
openbaring van vroeger niet opgemerkte
voortreffelijkheid. Weer frappeerde de
muziek voor zover zij niet teveel de
invloed van Webers „Freischütz" liet ho
ren door een Schubert typerende schoon
heid. Maar ook viel weer het tekort aan
dramatische spanning op, behoudens dan
in de recitatieven, die aan de actrices en
acteurs van de Italiaanse omroep, die de
opera uitvoerden, het meest de gelegen
heid tot emotionele zegging boden. Met de
lyriek stonden de meesten van deze voca
listen merkbaar op gespannen voet, met
uitzondering van de ook in ons land be
kende sopraan Suzaane Danco, die uit
muntte in haar rol van Estrella.
Golfbreker
(Van onze correspondent in Parijs)
Frankrijks jonge minister-president Felix
Gaiilard heeft het bloedbad van Sakiet-
Sidi-Joessef officieel met zijn hoge autori
teit gedekt. Hij heeft in de Kamer de
verantwoordelijkheden van het Tunesische
staatshoofd Bourguiba die dan ook zeker
niet te veronachtzamen zijn breed uit
gemeten en verder de nadruk gelegd op de
psychologische reacties van de Franse
militairen, van wie niet kan worden ver
wacht dat zij zich tot in lengte van dagen
straffeloos vanuit de hinderlagen op Tune-
sisch grondgebied door de Algerijnse rebel
len zouden laten bestoken, zonder óók eens
terug te slaan. De klap is gevallen en dat
daarbij ook vrouwen en kinderen het leven
moesten laten, zei Gaiilard wel te betreu
ren, maar nietwaar, wanneer er gehakt
wordt, vallen er spaanders. Kennelijk gaf
voor de premier de omstandigheid de door
slag, dat het burgerlijk bestuur een leger
te velde nooit mag afvallen. Zelfs niet
indien een actie van alle gezichtshoeken
uit strategisch, diplomatiek, politiek en
vooral menselijk, een fout en zelfs een
misdaad moet worden genoemd.
Officieel heeft Frankrijk Sakiet, het
Guernica van de Algerijnse oorlog, dus
voor zijn rekening genomen, want een
meerderheid van 335 tegen 179 stemmen
van het parlement heeft zich achter de
regering gesteld. Maar staat het volk, op
zijn beurt, achter het parlement? Men mag
dat, gelukkig, betwijfelen. Het is zoals de
radicale L'Express schrijft: de Fransen
houden er niet van wanneer in hun naam
kinderen worden vermoord. Het is nog een
klein lichtpunt in de beschamende uit
spraak van de Kamer dat vier oud-minis-
ter-presidenten, Robert Schuman, Paul
Reynaud, Edgar Faure en vooral Pierre
Mendès-France, die bovendien een vlam
mend protest deed horen, hun vertrouwen
ditmaal niet in de regering wensten uit
te spreken Het is overigens een publiek
geheim dat ook in het kabinet enkele
fninisters, Pineau en Pflimlin bijvoorbeeld,
zich tegen de premier hebben gekeerd, al
hebben ze blijkbaar niet de moed hun por
tefeuilles neer te leggen.
Het is niet geheel onmogelijk dat voor
de publieke opinie het bombardement de
rol zal spelen van de Dreyfus-affaire
tegen het einde der vorige eeuw. Ook toen
luidde de kernvraag: moet terwille van de
nationale solidariteit en de eendracht een
schreeuwend onrecht worden verdragen?
Er stonden toen de eer en de vrijheid van
een (joodse) officier op het spel. Nu gaat 't
om het leven van enkele tientallen (Alge
rijnse) vrouwen en kinderen.
De kranten geven, op enkele uitzonde
ringen na, de mening van het publiek
zeker onvoldoende weer. Ook de pers in
Frankrijk is te gauw geneigd tot de me
ning, of de waan, dat in een conflict met
het buitenland critiek op de regering of.
nog sterker, op het leger, met hoogverraad
vereenzelvigd moet worden.
Evenmin kan men zeggen dat het publiek
tot dusver een duidelijk, laat staan een
laaiend protest, deed horen. Er zijn geen
betogingen of protestvergaderingen gehou
den. Er werden geen petitionementen ver
zameld. En de regering die bij vorige
gelegenheden over wissewasjes als een
paar opcenten of de positie der particu
liere alcoholstokers, struikelde, wordt dit
keer in geen enkel opzicht bedreigd. In
tegendeel, Gaiilard heeft zijn positie bij de
rechtervleugel zelfs aanzienlijk versterkt,
zodat een krant de cynische opmerking
kon maken dat met een bombardementje
iedere drie maanden het euvel van de
periodieke kabinetscrises uit de wereld zal
zijn geholpenbloeddorstige stomkop
pen, zo heeft de Nobelprijswinnaar Fran
cois Mauriac, die niet gewend is een blad
voor de mond te nemen, de verantwoorde
lijken voor Sakiet genoemd. Er is een
massamoord gepleegd die de regering op
de rekening van Frankrijk heeft geschre
ven. De gevolgen zijn nog nauwelijks te
overzien en gevreesd moet worden dat
Frankrijk zijn Noordafrikaanse aspiraties
nu wel mag afschrijven. Nogmaals: men
zou de Fransen een grof onrecht aandoen
door hen ook collectief aansprakelijk te
stellen. Helaas is van een weerklank, die
indertijd de Dreyfus-affaire wekte, weinig
of niets te bemerken. De explosies van
Sakiet hebben het Franse geweten blijk
baar (nog?) niet uit zijn sluimer gewekt..
(Guernica is de oude hoofdstad van
Baskenland, die op 27 april 1937 door een
zinloze aanval van Duitse jachtvliegers op
bevel van Franco met de grond gelijk werd
gemaakt tijdens de Spaanse burgeroorlog.
Red.)
Wat was het, dat Bnmbel's aandacht opeens trok? Wel... toen zijn oog op de zee
viel, ontdekte hij opeens iets groots, dat door de golven overspoeld werd. En dat
ivas het wrak van De Vrije Vogel!
Ja, daar lag het arme, gehavende schip. Nadat het door de Moorse zeerovers zoveel
mogelijk vernield was en in de steek gelaten, was het langzaam naar de kust gedre
ven en daar gestrand. En zo vond Bumbel zijn schip terug... 85-86
Muziek-pedagogiek. Naar Musica
Sacra, een tijdschrift voor kerkmuziek,
meedeelt, organiseert de Koninklijke Ne
derlandse Toonkunstenaarsvereniging ook
dit jaar muziek-pedagogische studiedagen,
die op 12 en 13 april op de „Drakenburgh"
bij Hilversum zullen worden gehouden
Dr. J. Daniskas, van de afdeling muziek
van het ministerie van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, zal dan spreken
over de bepalingen en richtlijnen voor de
erkenning van rijkswege van conserva
toria, muzieklycea en muziekscholen met
vakopleiding.
Twintigduizend. Op de Van Gogh-
tentoonstelling die sinds enkele weken in
Wenen te zien is. werd vrijdag de twintig-
duizendste bezoeker geteld. Dit is een
aantal, dat nog op geen andere tentoon
stelling na de oorlog in Wenen werd be
reikt.
Betonplastieken. Van 21 'februari tot
17 maart zal in het Stedelijk Museum te
Amsterdam een expositie worden gehou
den van betonplastieken van Han Huls
bergen.
De heer Joes Odufré is een van de jong
ste leden van de ook in leeftijdsopbouw
jeugdige Nederlandse televisiefamilie.
Toch is hij er al vijf jaar bij, eerst als
assistent en „floormanager" bij de NTS
en sinds 1955 bij de V.P.R.O. als regis
seur, met name voor documentaires en
kinderprogramma's. Afkomstig uit „De
Werkplaats" van Kees Boeke, waar
aan hij ongetwijfeld het vermogen dankt
om, gesteund door een algemene vorming
en een brede belangstelling in de samen
hang der maatschappelijke verschijnse
len, zelfstandig te denken, te beslissen en
te werken. Omstreeks 1950 vertrok hij als
werkstudent met de cineast Theo van
Haren Noman naar Afrika. Toen hij na
anderhalf jaar terugkwam was hij van
lampensjouwer gepromoveerd tot came
ra-assistent en had hij geen lust meer in
de politieke en sociale wetenschappen.
Deze tweeëndertigjarige is een der wei
nigen, die met overtuiging gelooft in een
specifieke televisie vorm: ..Als men het
gevoel heeft, dat het ook anders had ge
kund, is het mis". Zelf streeft hij die ab
solute televisievorm inzonderheid na in de
vier kinderprogramma's, waarin onder
de titel „Er was eens" sprookjes worden
opgevoerd. Hij wordt in zijn pogen door
de tekstschrijver voor die uitzendingen, Lo
Hartog van Banda, sterk gesteund en hij
betreurt het, dat zo weinigen de kwalitei
ten van deze als het ware visueel geschre
ven tekst opmerken. De charme van deze
kinderprogramma's schuilt in niet gerin
ge mate in de omstandigheid, dat de
hoofdrollen door kinderen worden ge
speeld, maar zeker ook in de geslaagde
verwerking van andere kunstuitingen, zo
als zang en ballet, tot een nieuw, zelf
standig geheel. De heer Odufré beschouwt
de kinderprogramma's dan ook zeker niet
als een noodzakelijk kwaad, maar neemt
ze evenzeer au sérieux als zijn grote
documentaires, die hij als regel opbouwt
op menselijke belevenissen en reacties.
Mede omdat de V.P.R.O. zo weinig aan
de beurt komt, is elke uitzending opnieuw
een experiment. Op zichzelf zou dat geen
ramp zijn, ware het niet dat de kijker
eist, dat elk experiment ook slaagt. Daar
naast klaagt de heer Odufré over de ge
ringe financiële middelen waarover de
Nederlandse televisie beschikt: „Van het
bedrag waarmee ze in het buitenland de
voorbereiding betalen, moeten wij twee
volledige programma's bekostigen".
De heer Odufré heeft kort geleden de
gelegenheid gehad tot een nadere ken
nismaking met televisietoestanden in het
buitenland. Tezamen met enkele collegae
van andere omroepverenigingen bezocht
hij een door de Franse omroep belegde
ontmoeting van televisionisten, welke hij
zowel door de voortreffelijke organisatie
als door de belangwekkende gedachten-
uitwisselingen en demonstraties als bij
zonder geslaagd beschouwt. De heer
Odufré voorziet evenwel, dat er in
de toekomst een duidelijk onderscheid in
beleid en praktijk zal zijn tussen de „gro
te vier" Engeland, Frankrijk, Italië en
Duitsland en de TV in kleinere landen
Er bleek hem namelijk zo'n geweldig ver
schil in materiële mogelijkheden tussen
deze groepen, dat alleen al op grond daar
van een vergelijking der prestaties eigen
lijk onmogelijk wordt. Overigens is de
heer Odufré uit Parijs teruggekeerd met
de erkenning, dat er voor de Nederlandse
televisiemedewerkers van producers, com
mentators en regisseurs als een Etien-
ne Lalou. een Francois Chalais, een Fré-
déric Rossif of een Jlaude Barma en
Stellio Lorenzi nog veel te leren valt. Ook
is hij vol bewondering voor de brede vi
sie en de diepe eruditie van de progi-am-
madirecteur Jean d'Arcy.
H. Bartman
ADVERTENTIE
j V -j C'
De auto waarover U denkt staat op de
77. „Bent u een Duitser?" vroeg ze nieuwsgierig. En
even later voegde ze eraan toe: „O, monsieur, kunt
u me dan niet een berenhuid bezorgen? Daar droom
ik al jaren van."
Lachend deed Heine haar een belofte.
Ook de volgende dag liet hij zich nog geheel door
het gewone Parijse leven meesleuren. Maar diep in
zijn hart was hij zich ervan bewust, dat hij andere
dingen te doen had dan te babbelen met vriendelijke
restaurant-houders en vrolijke Parijse meisjes...
Hij had verschillende introducties van bevriende
Duitse relaties meegekregen en deze moest hij benut
ten. O.a. had hij een introductie van Baron Cotta voor
Louis Adolphe Thiers, de onderstaatssecretaris van
Financien.
Met veel zorg kleedde Heine zich voor het onderhoud
met deze belangrijke Fransman. De introductie van
Cotta werkte prompt en zonder veel moeilijkheden
werd hij ontvangen. Tot zijn verbazing was Thiers nog
een jonge man, niet veel ouder dan hij zelf.
De begroeting was allerhartelijkst. „Ik kén u, mon
sieur Heine! U moet hier in Parijs vaste voet aan de
grond krijgen. U moet voor één of meer bladen gaan
schrijven. Er moet over u gesproken worden, dan is
de zaak zo aan het rollen".
Hij scheen na te denken. „U bent een man van de
oppositie", zei hij tenslotte peinzend. „De „Globe"
heeft uw naam wel eens genoemd, dat herinner ik
me. Ik zal u een introductie voor Michel Chevalier,
de hoofdredacteur, geven. U zult 't met hem wel eens
kunnen worden".
Hij voegde eraan toe: „U hebt een gelukkig uur ge
kozen, monsieur Heine, om hier aan te komen. Wij
Fransen, hebben Duitsland thans tweemaal 't voor
beeld van een revolutie gegeven. Wij Fransen begrij
pen niet, waarom Duitsland ons voorbeeld niet volgt.
Wij begrijpen de Duitsers niet. Hier ligt een schone
taak voor u, monsieur Heine! Legt u de Fransen uit,
hoe de Duitsers zijn en hoe Duitsland is. U kunt daar
mee nuttig werk doen en uw eigen naam roem ge
ven." Hij glimlachte even. „Men kan het nuttige met
het eigenbelang verbinden. Er is echter nog een twee
de taak voor u, monsieur Heine: Vertelt u de Duit
sers, wat er in Frankrijk gebeurt. Wij hebben mensen
nodig, die buiten onze grenzen begrip voor Frankrijk
weten te wekken. Neemt u rustig de tijd en kijkt u
goed om zich heen en tracht de Fransen werkelijk te
leren kennen! Mijn huis staat voor u open! U kunt
mij steeds uw wensen kenbaar maken en ik zal mijn
best doen ze in vervulling te doen gaan".
De ontvangst bij Michel Chevalier, hoofdredacteur
van de „Globe" was ook allerhartelijkst. Nauwelijks
had Heine zijn naam genoemd, of de ander sloot hem
letterlijk in zijn armen. „Heine in Parijs!" riep hij
vol enthousiasme uit. „Iemand als u hebben wij no
dig! De regeringen in Duitsland verbreiden een be
dompte lucht over het land en verstikken daardoor
de meest briljante geesten. Duitsland zal zich echter
niet aan de grootse vrijheidsbeweging, die gaande is,
kunnen onttrekken! Ik zie 't als een gunstig teken, dat
u naar Parijs bent gekomen, om van hieruit het
zwaard van de geest te hanteren."
Heine voelde zich enigszins onthutst door deze on
stuimige ontvangst. Hij herinnerde zich maar al te
goed, hoe hij zich in zijn eigen land eindeloos veel
moeite had moeten geven, om hier en daar een te
gemoetkomende houding en erkenning te vinden. Hier
werd hij ingehaald als een vriend en als een broe
der omhelsd.
Het onderhoud met Michel Chevalier duurde lange
tijd en allerlei plannen werden besproken. Tot slot
nodigde ook de redacteur van de „Globe" Heinrich
Heine uit om bij hem thuis te komen.
Reeds de volgende dag kon het Parijse publiek in
de „Globe" het volgende bericht lezen: „De beroemde
Duitse schrijver dr. Heine bevindt zich sinds eergis
teren in Parijs. Hij behoort tot de jonge en moedige
mannen, die de zaak van de vooruitgang dienen, zon
der bang te zijn zich daarmee de vijandschap van de
hofkliek en de aristocratie op de hals te halen. Mon
sieur Heine, die over een zeer originele geest beschikt,
wijdde in Duitsland zijn pen met grote openhartigheid
aan de verdediging van de grondrechten van het volk
en weigerde zich te onderwerpen aan een bekrom
pen nationalisme".
Spoedig daarop meldde zich Victor Bohain, de di
recteur van „Europe littéraire" bij Heine. Het nog
jonge tijdschrift had zich in korte tijd reeds een zeer
goede naam verworven. „Ik heb een artikel nodig,
monsieur Heine, voor mijn blad", begon hij. „Een ar
tikel over Duitsland. We weten te weinig van Duits
land. Parijs wil er graag méér van weten". Hij liep op
en neer door Heine's kamer en vervolgde: „Weet u,
waarom ik in de naam van mijn blad Europa noemde?
Omdat het niet alleen in Parijs, maar ook in Berlijn en
Wenen en Rome gelezen moet worden. Daarvoor werk
ik, voor dat doel bereid ik de bodem voor. Éénmaal
zullen wij in Europa allen dezelfde taal spreken.."
En ook deze enthousiaste man eindigde zijn onder
houd met een uitnodiging. „Komt u bij mij eten mon
sieur Heine! U zult bij mij thuis allerlei mannen van
naam treffen, allen mijn medewerkers: Victor Hugo,
Balzac, GautierMaar denkt u vooral aan uw arti
kel over Duitsland voor mij!"
De druk waaronder Heinrich Heine in Duitsland ge
leefd had, scheen te verdwijnen. Datgene, waarvoor
hij al zo lang gestreden had, werd hem thans op een
presenteerblad aangeboden. In volledige vrijheid kon
hij zich thans ontplooien. Zijn nieuwe taak lokte hem
aan. Hij zou in Frankrijk over Duitsland vertellen,
maar t.z.t. zou hij ook in Duitsland over Frankrijk
spreken. Het was een mooie taak en hij voelde dat hij
in staat zou zijn deze te volbrengen. Overal kwam men
hem vol voorkomendheid .egemoet. En in korte tijd
was hij in Parijs een gevierd man.
Zijn kleine hotelkamer in het lawaaiige hotel ver
wisselde hij voor een appartement in de rue de l'Echi-
quier, op de rechteroever van de Seine. Hij had een
rustige omgeving nodig om te kunnen werken.
HOOFDSTUK II
Heine besloot een van de bijeenkomsten der Saint-
Simonisten 1) in de rue Taibout, waarvoor Chevalier
hem had uitgenodigd, bij te gaan wonen. Deze bijeen
komsten vonden steeds op zondagmiddag plaats. Met
een gevoel van bevreemding bleef hij bij de ingang
van de zaal staan. Een bonte menigte drong zich hier
opeen, meisjes en vrouwen bewogen zich vrij tussen
de mannen en spraken en gesticuleerden als mannen.
1) volgelingen van Saint-Simon, een der eerste, zeer
utopistische, Franse socialisten.
(Wordt vervolgd)
Raad van State. Aan mr. dr. L. N.
Deckers, is op zijn verzoek met ingang
van 1 maart 1958 eervol ontslag verleend
als lid van de Raad van State, met dank
betuiging voor de gewichtige diensten in
die functie aan den lande bewezen.
Moeflons. Het nationale park „De
Hoge Veluwe" heeft een aantal moeflons,
een soort bergschaap, ten geschenke ge
geven aan Prins Bernhard. Twee rammen
en vier ooien zijn reeds overgebracht
naar het kroondomein. De dieren zijn oor
spronkelijk afkomstig van Corsica en Sar
dinië. Men verwacht dat zij zich gemak
kelijk aan hun nieuwe omgeving zullen
aanpassen.
Geraffineerd. Op donderdag zal de
Caltex raffinaderij te Pernis officieel be
ginnen met de levering van raffinaderijgas
aan het staatsbedrijf. Dit gas zal voor
lopig hoofdzakelijk verwerkt worden door
de gasfabriek te Utrecht en in de toekomst
door de centrale kraakinstallatie aldaar.
Het raffinaderijgas wordt hier door het
gasbedrijf Centraal Nederland omgezet in
stadsgas voor Utrecht, Amersfoort, Baarn,
Zeist en Woerden.
Nieuw uniform. Als op 1 april de
K.L.M.-zomerdienst ingaat, zullen de
eerste stewardessen in de nieuwe unifor
men verschijnen. De invoering van het
nieuwe uniform voor de 240 lucht- en 30
grondstewardessen zal geleidelijk geschie
den. Het nieuwe uniform heeft een donker
blauwe kleur en is van wollen kamgaren
gemaakt. Het is praktischer dan de huidige
kledij, in 1949 ingevoerd, en kreukt min
der. Achter in de rok zijn twee plooien
aangebracht met een overvallend pand.
Volgens de tegenwoordige mode is het
jasje minder getailleerd. Voor de tropen is
een jurk ontworpen van lichtblauw met
wit geblokt katoen.
125.000. Nijmegen heeft thans 125.000
inwoners door de geboorte van Marike,
dochter van het echtpaar Sanders. Nij-
megens carnavalsprins, Nico I, heeft de
vader tot ridder geslagen, het gemeente
bestuur heeft de heer Sanders een geschenk
aangeboden.
Zwendel. In Rotterdam zijn drie ver
tegenwoordigers van een financierings
maatschappij gearresteerd. Zij hadden zes
tien fictieve auto's door hun maatschappij
laten financieren en het geld in eigen zak
gestoken.
„Zuiderkruis". Het s.s. „Zuiderkruis"
zal waarschijnlijk in de nacht van dinsdag
op woensdag te Amsterdam aankomen. De
ontscheping van de 820 évacués zal op
woensdagachtend om halfnegen beginnen.
Naar New York. De burgemeester van
Amsterdam, mr. G. van Hall, is zondag
avond van Schiphol naar New York ver
trokken, waar hij besprekingen zal voeren
over de lening van 15 miljoen dollar, die
Amsterdam in de V.S. wil aangaan ter fi
nanciering van openbare werken.
DINSDAG 18 FEBRUARI
Stadsschouwburg: Toneelgroep Theatei
met „Het Dagboek van Anne Frank", 20
uur.
FILMS:
Cinema Palace: „Santa Lucia", alle leef
tijden, 19 en 21.15 uur. Frans Halstheater:
„De vrouw die de liefde ontdekte", 18 jaar,
19 en 21.15 uur. Lido Theater: „Pajama
Game", alle leeftijden, 19 en 21.15 uur.
Luxor Theater: „Op leven en dood", 18
jaar, 19 en 21.15 uur. Minerva Theater:
„Je kunt het toch niet meenemen", alle
leeftijden, 20.15 uur. Rembrandt Theater:
„Nathalie". 14 jaai-, 19 en 21.15 uur. Roxy
Theater: „De zonen van de musketiers",
14 jaar, 19 en 21.15 uur. Studio Theater:
„Zondige vrouwen", 18 jaar, 19 en 21.15
uur.
DIVERSEN:
Haarlemse Jongemannenver., Lange
Margarethastraat 13: Voor Pacifistisch So
cialistische Partij: de heer G. Nabrink
over: „Oorlog en Agressiviteit", 20 uur.
WOENSDAG 19 FEBRUARI
Stadsschouwburg: Toneelgroep Theater
met „Het Dagboek van Anne Frank", 20
uur.
TENTOONSTELLINGEN:
Galerie Espace: Expositie van gouaches
en tekeningen van Lucebert, 11 tot 17 uur.
FILMS:
Cinema Palace: „Santa Lucia", alle leef
tijden, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Frans
Halstheater: „De vrouw die de liefde ont
dekte". 18 jaar, 14.30, 19 en 21.15 uur. Lido
Theater: „Pajama Game", alle leeftijden,
14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Luxor Theater:
„Op leven en dood", 18 jaar, 14, 19 en 21.15
uur. Minerva Theater: „East of Eden", 14
jaar, 20.15 uur. Rembrandt Theater: „Na
thalie". 14 jaar, 14, 16.15, 19 en 21.15 uur.
Roxy Theater: „De zonen van de muske
tiers", 14 jaar, 14.30, 19 en 21.15 uur. Stu
dio Theater: „Zondige vrouwen", 18 jaar,
14.15, 19 en 21.15 uur.
uuuuuuu uuuuuuuu dur
DIVERSEN:
Brinkmann: Vereniging voor Pedago
giek: de heer E. J. Lodewijks over: „Auto
matisering en Qjaderwijs", 20 uur.
