WYBERT Tempo van de wegenbouw is inderdaad te langzaam Regering zal op korte termijn haar standpunt bepalen Een woord <~Pracitótoel VüikcJk Invoering parkeermeters is in studie VOOR EEN SNEL EN GEZOND ONTBIJT! DONDERDAG 20 FEBRUARI 1958 3 Van moord op baby verdachte vrouw vrijgesproken Minister Algera in Tweede Kamer Aandeelhoudersberaad Prinses Wilhelmina bij jeugdige gerepatrieerden Boeren in verzet tegen „dictatuur" DE AMBTENARENSALARISSEN Johannes de Heer in ziekenhuis opgenomen Op de Nieuwe burgemeester van Middelburg geïnstalleerd 'dejQuxe' Verzending van zeepost De Haarlemse rechtbank heeft vanmor gen een dertigjarige vrouw uit de Rivie renbuurt in Haarlem-Noord, die ervan werd verdacht in de zomer van het vorig jaar haar zeven maanden oude baby zo danig geslagen te hebben dat het jongetje aan de gevolgen van deze mishandeling zou zjjn overleden, wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Op 20 januari besteedde de rechtbank de gehele dag aan het verhoor van acht tien getuigen in deze zaak en voorts hield men zich ook bij de voortzetting van de behandeling op 10 februari nog geruime tijd bezig met de vraag of de dood van de baby inderdaad door de verdachte was veroorzaakt. Aan het slot van die laatste zitting vroeg de verdediger, mr. A. D. P. V. van Löben Seis, de onmiddellijke invrijheid stelling van zijn cliënte, een verzoek waar mee de rechtbank, na uren in raadkamer te hebben doorgebracht, akkoord ging. De officier van Justitie, mr. G. W. F. van der Valk Bouman, had even daarvoor zes jaar gevangenisstraf geëist wegens zware mishandeling de dood ten gevolge heb bend, gepleegd tegen een kind. (Van onze Kamerverslaggever In de Tweede Kamer heeft minister Algera gisteren verklaard, dat ook hij het tempo van de wegenbouw te langzaam vindt. Hij deelt de zorgen van de Kamerleden, maar merkte op, dat er toch nog heel wat tot stand komt, in weerwil van de beperkte financiële mogelijkheden. Als er geen geld is, is rentabiliteit niet voldoende om een werk te beginnen. De minister houdt er, wat de wegenbouw betreft, rekening mede, dat de belastinginkomsten uit het verkeer groter worden. Over de verkeersopstoppingen in de ste den heeft de minister zich gewend tot de Vereniging van Nederlandse Gemeenteen, omdat de gemeenten beter in staat zijn die moeilijkheden op te heffen dan het rijk. Dezer dagen heeft de minister het rapport gekregen, waarin als conclusie wordt ge zegd, dat men voorzichtig moet zijn met het maken van vergelijkingen met Ameri kaanse steden. Beperkingen van het parti culiere verkeer in de steden zijn kwesties van plaatselijke omstandigheden en van plaatselijk bestuur. Met verbetering van het openbare vervoer naar de binnenstad kan volgens het rapport geen volledige op lossing worden bereikt. Minister Algera was zelf van mening, dat afsluiting van de binnenstad voor particu lier vervoer een paardemiddel is. De ver- keerscongesties in de steden zijn een moei lijk probleem. Er zullen echter geleidelijk maatregelen worden genomen, zoals de aanleg van ringwegen om de steden voor het doorgaand verkeer. Technische ver beteringen van de verkeersregeling zouden volgens minister Algera ook ten goede kunnen werken. Hij denkt aan gesynchro niseerde verkeerslichten (de groene golf), meer éénrichtingstraten, vermindering van het parkeren op de rijbanen, samenreizen van forensen in één auto en dergelijke. De bouw van de IJtunnel, de Coentunnel en Hemtunnel is een investeringsvraagstuk dat zorgvuldig beraad vereist. Over de IJtunnel wordt nog overleg gepleegd over de constructie en de plaats. De invoering van parkeermeters, voor korte tijd parkeren in de binnenstad, is nog in studie bij de commissie veiligheid weg verkeer. Deze commissie bestudeert ook de Parijse methode van de „blauwe zone". „Goedkope vlag" Het euvel van de „goedkope vlaggen" in de zeescheepvaart kan het beste worden bestreden door internationale samenwer king, maar minister Algera meende dat men zich van het resultaat niet direct te veel moet voorstellen. In Genève zal een conferentie over het zeerecht worden ge houden, uitgaande van de Verenigde Naties. De Nederlandse regering zal er op aan dringen, dat er een duidelijke band moet zijn tussen schip en land, zodat het land in staat is controle uit te oefenen op het schip. De conferentie heeft tot taak het geldende volkenrecht te codificeren, maar in een conferentie van 82 souvereine staten is het moeilijk een bepaald begrip ingang te doen vinden. De financiële uitkomsten van de spoor wegen zijn over 1957 minder gunstig dan over 1956. Bezuinigingsmaatregelen mogen in ieder geval geen ongunstige invloed hebben op de veiligheid. Minister Algera hoopte echter, dat 1958 geen tekort zal opleveren. Het financiële beeld is thans nog niet zo, dat bijzondere maatregelen moeten worden getroffen. Vrije Rijn Bij de besprekingen tussen Nederland en Duitsland over allerlei kwesties is over eengekomen in het openbaar hierover geen mededelingen te doen hangende de onder handelingen. De besprekingen zijn nog niet afgesloten en daarom kon minister Algera niet dieper ingaan op de beschouwingen over de vrije Rijn. Daaruit moet men niet afleiden, dat de kwestie bij de onderhan delingen geen rol heeft gespeeld. „Ik kan de Kamer verzekeren, dat de regering er niet aan denkt af te zien van het recht, het geschil zo nodig aan een internationale rechter1 voor te leggen en er op zal toezien, dat het recht onverzwakt wordt gehandhaafd." In het Benelux-verdrag inzake de econo mische unie is niets geregeld omtrent de Rijnvaartpremies die België verleent ten gunste van de haven van Antwerpen. De ontevredenheid daarover kon minister Al gera begrijpen, maar een internationaal verdrag kan niet steeds voor alle partijen bevredigend zijn. Aan Belgische zijde is veel belang gehecht aan de Rijnvaartpre mies. Een eventuele discussie hierover kan beter worden gevoerd wanneer de goed keuring van het verdrag inzake de Bene- lux-unie aan de orde is. Vissershavens De bestedingsbeperking remt de verbete ringen van de Scheveningse buitenhaven. Minister Algera verklaarde echter dat hij goede nota heeft genomen van hetgeen de Kamer tot uiting heeft gebracht. De haven van Katwijk is nog in onderzoek. Bij een landing op het vliegveld van Cairo is de K.L.M. DC 6 B „Jan Huy- gen van Linschoten", vermoedelijk doordat hij in aanraking kwam met een obstakel op de landingsbaan, ern stig beschadigd, zoals op deze telefoto te zien is. Inzet: De tweede vlieger K. Moraal, die toen hij de cabine door de nooddeur verliet, door een nog draaiende propeller werd getroffen en daardoor om het leven kwam. Renate Leonhardt Dezer dagen is in Utrecht een vergade ring gehouden, waartoe ruim 400 aandeel houders van de Coöperatieve Bergingsver eniging „Renate Leonhardt" waren uitge nodigd. Deze uitnodiging was verzonden door een voorlopig comité van aandeel houders, bestaande uit zes personen. Voor het merendeel zijn dit gewezen „voor lopige" bestuursleden, die sinds 18 augus tus 1955 contact hebben onderhouden met de ondernemer-beheerder der vennoot schap onder firma, de heer P. Visser uit Wijde Wormer. Zoals bekend hebben 3300 Nederlanders in totaal circa 450.000,in deze onderneming gestoken. Uitvoerig, zo deelt men ons van de zijde van het comité mede, is van gedachten gewisseld over de gang van zaken en de mogelijkheden, die men nog ziet tot ber ging. Binnen enkele weken zal op verzoek van een aantal aandeelhouders, onder wie de leden van bovengenoemd comité, een buitengewone ledenvergadering worden bijeengeroepen. Prinses Wilhelmina heeft gisteren het internationaal jeugdhotel te Scheveningen het tijdelijk opvangcentrum voor gerepa trieerde Nederlandse kinderen uit Indo nesië, bezocht. Naar wij vernemen zou de landbouwer H. van de Brink te Kootwijkerbroek, die de heffing van het Landbouwschap niet wilde betalen en bij wie daarna een exe cutieverkoop slechts 5.20 opbracht, als nog deze heffing moeten betalen. Het mis lukken van de executieverkoop was 't ge volg van de achtie van de „Bond van be- drijfsvrijheid in de landbouw" (B.V.L.) De heffing van het Landbouwschap gold over een periode van twee jaar en bedroeg slechts 17, maar met de onkosten van verkoping, deurwaarder en dergelijke is dit bedrag opgelopen tot ruim 230. De deurwaarder heeft in dergelijke gevallen het recht, beslag te leggen op de onroe rende goederen en de uitstaande vorde ringen. Dit laatste zou in Kootwijkerbroek gebeurd zijn. Waarschijnlijk zullen de leden van de B.V.L. het bedrag van 230 aan de heer Van de Brink vergoeden. Inmiddels gaat de actie van de B.V.L. op de Veluwe met onverminderde kracht verder. Tijdens een dinsdag in Voorthui zen belegde protestvergadering van deze bond heeft' een spreker het Landbouw schap „een onwettige.en dictatoriale in stelling" genoemd, die op ondemocrati sche wijze tot stand is gekomen. Elke boer die aan het landbouwschap betaalt, delft zijn eigen graf, aldus spreker, „want als de wet op de vestigingseisen er door komt, wordt 60 pet. van de boerenbedrijven staatsbedrijven". Minister Struycken heeft gisteren in de Eerste Kamer de sprekers beant woord die het woord hebben gevoerd bij de behandeling van de begroting van Binnen landse Zaken. Naar aanleiding van de opmerkingen over de gemeentelijke autonomie zei de minister, dat de controle van de Staten- Generaal een waarborg is, dat niet meer aan de autonomie der gemeenten wordt getornd dan onder de huidige omstandig heden noodzakelijk en verantwoord is. De minister deelde mee, dat in de nieuwe provinciale wet bepalingen zullen zijn op genomen ten aanzien van de verantwoor dingsplicht van Gedeputeerde Staten te genover de rechtstreeks gekozen colleges. Over de bevolkingsconcentratie in de randstad Holland kon de minister thans nog weinig concrete mededelingen doen. Het is de bedoeling dat de regering over niet al te lange tijd een nota over dit vraag stuk aan het parlement zal voorleggen, waarna een alle aspecten omvattend de bat mogelijk zal zijn. Er is geen reden om te vrezen dat de Staten-Generaal voor een voldongen feit zullen worden geplaatst. „Veel eerder moet worden gevreesd, dat de bevolkingsconcentratie ons voor een fait-accompli zal stellen", aldus de be windsman. Het denkbeeld van de stichting van een nieuwe stad wordt ernstig over wogen. In antwoord op de vraag van de heer Derksen (K.V.P.) of er geen aanleiding is de maatstaven voor de filmkeuring te ver anderen zei de minister, dat in andere lan den de filmkeuring aanzienlijk minder streng is. Hij zou deze kwestie bespreken met de Centrale Filmkeuringscommissie. De minister verklaarde nog niet te kun nen toestaan, dat de gemeenten weer vrijelijk op de kapitaalmarkt verschijnen. Leningen in het buitenland, zoals de Am sterdamse dollarlening, zijn uitzonderin gen, die bovendien geen invloed hebben op de rentegamma-politiek. Zodra dit mo gelijk is, zal echter de centralisatie wor den opgeheven en de gemeenten weer de mogelijke vrijheid worden gelaten ten aanzien van de financieringspolitiek. Over de geruchten voor dienstplicht bij de B.B. zei de bewindsman dat niet wordt overwogen de vrijwilligheid daar prijs te geven, daar goede resultaten hiermede zijn bereikt. Nagegaan moet worden wat er gedaan moet worden, waar dit niet het geval is. De minister was het niet eens met die gemeenten, die de salarissen van hun top functionarissen niet hebben verhoogd, om dat nog geen salarisverbetering voor de lagere ambtenaren tot stand was geko men. Het overleg over de salarissen van de lagere en midelbare ambtenaren is een zaak van het gehele kabinet. Tal van om standigheden hebben het overleg ver traagd, een vertraging die ook door de minister niet wordt gewenst. In de laatste vergadering van het georganiseerd over leg van 23 december zijn geen standpunten gesteld, maar „hardop is gedacht". Hij zegde toe, dat de regering thans op korte termyn haar standpunt zal bepalen en in het georganiseerd overleg zal brengen. Er behoeft geen angst te bestaan dat niet spoedig over de ambtenarensalarissen via het georganiseerd overleg een conclusie kan worden bereikt. De begroting van Binnenlandse Zaken en P.B.O. en van het Provinciefonds voor 1958 werden zonder hoofdelijke stemming goedgekeurd. ADVERTENTIE ADVERTENTIE Voorkom heesheid door regelmatig gebruik van De thans 92-jarige oud-evangelist Jo hannes de Heer uit Driebergen is ter verpleging in het Diaconessenhuis in Utrecht opgenomen. Hij is destijds zeer bekend geworden door zijn bundel van christelijke liederen en door het zingen daaruit voor de N.C.R.V.-microfoon. De heer De Heer heeft een operatie ondergaan. De medici achten deze operatie geslaagd en hebben goede hoop, dat de hoogbejaarde evangelist zal herstellen en binnen een tweetal weken naar huis zal kunnen terugkeren. Woordenboeken kunnen de spijker zo aardig op de kop tikken. Als men bijvoorbeeld eens precies wil weten wat sentimentaliteit betekent, ver neemt men: „De neiging om zich geheel door tedere ge voelens te laten meeslepen." Daar is geen speld tussen te krijgen. Een sentimenteel mens is hij, die de neiging vertoont de vaste grond der werkelijk heid te verlaten en zich toe te vertrouwen aan de stroomver snellingen van zijn gevoels leven, zonder zich af te vragen of hij al drijvende in staat zal zijn zich op ieder gewenst mo ment weer aan land te bege ven. Wie zich laat meesleuren, weet niet waar hij geraken zal. Hij verliest zijn eigen wil, althans de mogelijkheid om die tot gelding te brengen en loopt gevaar te verdrinken in een poel van nietswaardige ongewisheden, die zich be vindt achter de einder van het werkelijke, nuchtere, tastbare, kei-harde, echte leven. Dat is allemaal af te leiden uit de kernachtige omschrij ving van het woordenboek en de praktijk bewijst, dat vele mensen volgens het evangelie van dat woordenboek leven. Wanneer zij in een bepaalde situatie enige beweging in hun innerlijk bespeuren, dat op een geroerdheid van tedere gevoe lens wijst, roepen zij zich de strenge afkeuring voor ogen, die het woordenboek hun voorhoudt: „De neiging om zich te laten meeslepen" en zij draaien onmiddellijk de stroomtoevoer naar hun in nerlijk af, zodat het apparaat stilvalt en er van enige tedere beweging dus geen sprake meer kan zijn. En zij stellen dan voor zich zelf met grote voldoening vast, dat zij „met beide benen op de grond zijn blijven staan." De wereld is overvol van mensen, die met beide benen op de grond staan en deze be zigheid wordt zozeer als een zaligmakende deugd be schouwd, dat men moeilijk een compliment bedenken kan, waarmee groter succes te be halen is. Ofschoon we het er dus over eens kunnen zijn, dat senti mentaliteit een afkeurens waardige en noodlottige eigen schap moet worden genoemd, doet zich het merkwaardige probleem voor, waarom het de tederheid is, die zich dusdanig als een volksvijand aandient. Tederheid in het menselijk ge moed immers is de motorische kracht van de meeste zo niet alle zegenrijke daden. Tederheid is door dichters be zongen en door schilders in ontroerende taferelen ver eeuwigd. Tederheid heeft grote mannen tot grote daden ge bracht, slechte mannen tot goede mannen gemaakt en kleine mannen heilzame macht gegeven. Tederheid is in staat mensenmassa's van bloeddorst te doen overgaan op ontroering van de ene seconde in de an dere. Tederheid kan gevaar lijke boosheid beteugelen en drift blussen zij kan leeu wen tot lammeren maken en onheilen bezweren. Zij kan kunstenaars inspireren tot aanbiddelijke voortbrengselen en misdadigers weerhouden van onherroepelijke zonden. Wanneer er geen tederheid zou kunnen leven in het men- selijk gemoed, zouden er geen mensen zijn. Dan zou de aarde bevolkt worden door een me nigte wezens die weliswaar met twee benen op de grond stonden, doch overigens in geen enkel opzicht zouden ver schillen van de viervoeters. En dan komen we tot de verbazingwekkende conclusie, dat niet enkel de tederheid, doch zelfs de neiging om zich geheel door tedere gevoelens te laten meeslepen, de basis vormt van alle goede dingen op aarde, voor zover zij bin nen het menselijke vermogen liggen. Want door de ganse geschiedenis heen heeft op ge zette tijden een mens zich ge heel door zijn tedere gevoelens laten beheersen, om vervol gens alle eigenbelang en boos heid te verzaken en zich te wijden aan een onbereikbaar, dwaas, verheven doel. Een doel dat enkel degene zien kan, die niet met beide benen op de grond staat. En zo zijn vele weldaden van ons bestaan binnen ons bereik gekomen; wij kunnen ervan genieten, zonder een van onze benen van de bodem te verheffen. Doch degenen die ze voor ons plukten uit de bomen die tot boven de wol ken reikten, hebben zich ver stout het woordenboek aan hun laars te lappen en zich te laten deinen op de stromen van hun gevoelsleven naar de onbekende verten der illusies. Dat stemt tot nadenken en verwondering. Het komt mij voor dat wij een wijziging moeten brengen in de omschrijving van de ver boden en gewraakte sentimen taliteit dat wij haar moeten beperken met grote omzichtig heid, om ons niet schuldig te maken aan een generaliserend uitmoorden van alle tederheid op aarde. De uitgever van het woor denboek zal er een nieuwe «flruk voor moeten maken, doch dat was hij toch al van plan, gezien de grote vraag. Het wordt dus een herziene druk, waarin achter sentimentaliteit voortaan geschreven zal staan: „De neiging om zich geheel te laten meeslepen door zijn tedere gevoelens ten opzichte van datgene, waarvan men als nuchter mens kan begrijpen dat het geen tederheid waard is." Wie dan nog strikt volgens het woordenboek wenst te leven, behoeft niet bevreesd te zijn dat hij sentimenteel zal worden genoemd bij de loutere inwerkingtreding van zijn te dere gevoelens. Er zijn ontel bare dingen in het leven, die de tederheid waard zijn dingen die men slechts kan zien en voelen en waarderen, wanneer men eenmaal de bei de benen ontrukt heeft aan de vaste grond der klei-lemen werkelijkheid, en zich heeft toevertrouwd aan de omar ming van de golfstroom, die de gedachten meevoert naar een wereld boven en buiten deze wereld. Tederheid betekent onver antwoordelijkheid. Een blinde, lichtzinnige onverantwoorde lijkheid voor eigen heil en ma teriële belangen en een roe keloos vertrouwen in alles wat als gouden belofte in ieder mens van den beginne af is neergelegd. En niemand zal kunnen ontkennen dat gouden beloften in zijn binnenste voortdurend verwachtingen hebben gewekt, door het leven heen, door deprimerende uren en episoden van ellende. Ver wachtingen die in seconden van gevaSrlijke tederheid plot seling gingen glanzen als op gepoetste koperwaar. In die seconden hebben wij, op bevel van het woorden boek, de stroom uitgeschakeld en onszelf gepantserd tegen de ontroeringen, die het noodlot voor ons had uitgezocht. Dat hoeft nu niet meer. Want het moet toch een voudig zijn te onderzoeken, wat onze tederheid waard en waaraan zij verspild zou wezen? Eenvoudig genoeg, om dat er geen zwaarwichtige re deneringen voor nodig zijn. Men behoeft slechts de vrees voor tederheid te overwinnen en op gezette tijden de senti mentaliteit vrijwillig te aan vaarden als een metgezel, zon der aan het woordenboek te denken. Want dit is het geheim: wat sentimentaliteit gedoopt wordt, is meestal niets anders dan de oeroude, onuitroeibare en le- venverwekkende romantiek, die de mensheid heeft doen ge boren worden, in leven houdt en steeds opnieuw zal doen herboren worden. De romantiek, die een levend wezen bereid gemaakt heeft, als mens de wereld binnen te gaan. J. L. Mooie tijd Het is een mooie tijd. Ook al vanwege de medische encyclopedieën. Want dat zijn prettige, gemakkelijke boeken. Een voorbeeld. Op een dag staat gij op en onder de ribben zit een pijntje. Men be tast de zwakke stede en denkt: „De gal, de lever, de blinde, de dikke, de doffe, de kromme of de schele darm, een van drieën". Men bekijkt behoedzaam de pijn lijke plek. Men ziet niets. Men haalt dus de medische encyclopedie uit de kast en zoekt onmiddellijk op. Het is altijd het ergste wat het had kunnen zijn: een kwaadaardige tumor, een gemene verzak king, kortom een dodelijke aan doening. En dat nu is prettig. Dat kon vroeger niet! Vroeger? Vreselijk! Vroeger, toen de medische wetenschap nog slechts te puren viel van de lippen van doktertje en opge borgen zat in de curieuze, worstachtige valiesjes waarmede hij de ziekenkamers binnentrad, vroeger was dat minder mooi. Wat moest men doen bij pijntje? Er zat niets anders op dan het maar effe an te zien. De zaak te laten zoals zij was. Hopen dat het in de tram minder zou worden en over zou gaan. Vroeger moest je gewoon flink aan het werk en ferme wandelingen maken. En minder eten. Minder zout. En dan een maand later dacht men ineens: „Hé ja, ik heb toen ook 'es zo'n raar pijn tje gehad; ik voel er nu niets meer van; dat is vanzelf overgegaan". Als het héél erg werd, kwam dokter erbij met zijn lorgnet en zijn goochelkar- bies; een onzekere, bange tijd was het vol drukkende onbekendheden. Vol geheime darmkanalen, vol onverwachte leverpar tijen en spijsverteringskanalen die maar hot en her heen en weer liepen. Dat is nu gelukkig dus anders. Elk pijn tje is feilloos op te slaan. Hebt gij pijn in de bast, lezer? Even bladeren met een natte vinger: ja, de gal! De gal is altijd prijs. En de lever is ook heel bruikbaar. Zit rechts-middenvoor, zeg maar. Met het hart kan men ook heel dankbaar alle kan ten op. En de niertjes zijn eveneens zeer trouwe makkertjes. Kijk en daarvoor hoef je dan niet meteen naar dokter te draven. Men staat op, men voelt een scheut, men pakt de encyclopedie, en op de fiets al heeft men de zekerheid: de hartkleppen, de twaalfvingerige, de milt. En de gal dus. Wij willen meteen de waarheid kennen, zonder die hals van een dokter met zijn medicijnmannen-trucjes die het trouwens ook lang niet ernstig genoeg ziet allemaal. Als er eens een kliertje ontstoken is, wil len me me de en na kunnen gaan of het een pijnlijk kwaadaardig gezwel is of zo maar een kwaadaardig gezwel. Als we een gevoelig plekje hebben, dan is het een voudig onze plicht vast te stellen dat het inderdaad het symptoom is van de dode lijke grolgrauw. Als we een tranend oog hebben, willen we met het andere oog zelf opzoeken (vóór kantoor) wanneer de volledige blindheid in zal treden. En dat zonder dof doktersgebabbel over koutje en gesprongen aartjes. Als we een oorsui zing hebben, dan moeten we echt even thuis lekker de mogelijkheid hebben om op te zoeken hoe doofheid verder doorzet. Een mooie tijd: ieder zijn eigen dokter tje. En toch: is het niet wonderlijk, dat de wachtkamers der dokters zo vol zitten en de psychiaters in volle bloei staan? Het doet er niet toe: hoera voor de encyclopedieën. Au! Effe opzoeken! Duif In de burgerzaal van het stadhuis van Middelburg is woensdag de nieuwe bur gemeester der Zeeuwse hoofdstad mr. Joh. de Widt, voorheen burgemeester van Avereest, geïnstalleerd door de loco-bur gemeester, de heer J. W. Kögeler, die in zijn installatierede onder meer zei: „Ongetwijfeld zijn er tijdens de vacatu re van zeven maanden die aan deze be noeming is voorafgegaan, velerlei wen sen geweest ten aanzien van de geestes richting van de te benoemen burgemees ter. Dat met uw benoeming in dit opzicht niet alle wensen in vervulling zijn gegaan, is begrijpelijk, doch dit zou eveneens het geval zijn geweest met ieder ander, die in de plaats van u zou zijn benoemd. Uw komst betekent de vervulling van ons al lesoverheersend verlangen naar een vol waardige bezetting van het ambt van eerste burger van onze stad". De nieuwe burgemeester merkte in zijn antwoord op, dat Middelburg inderdaad nog betrekkelijk vreemd voor hem is. Hij hoop te zich zo spoedig mogelijk in te leven in de historie, doch- ook in de actuele proble men van de stad. „Niet wat wij gisteren waren, maar wat wij morgen gezamenlijk zullen doen, verenigt ons tot een stad", zei spreker met een kleine variatie op de uit spraak van Ortega y Gasset. ADVERTENTIE CREAM CRACKERS met het geheel eigen karakter. Per groot pak 80 ct. Los 28 ct per 100 gr. Ook zoutloos. Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan achter de naam van het schip vermeld. Argentinië: m.s. „Yapeyu" 27 februari; Austra lië via Engeland 1 maart; Canada: m.s. „Seven Seas'' 27 februari: Chili via New York 27 februari; Indonesië: m.s. „Oranje" 26 februari; Nieuw Zee land via Engeland 1 maart; Suriname: m.s. „Wil lemstad" 26 februari en Brits-Oost-Afrika: s.s. „Europa" 27 februari. Inlichtingen betreffende de verzendingsdatn van postpakketten geven de postkantoren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 5