Tweede Kamer behandelt
Geneesmiddelenwet
Tevreden!
r
ian
Vijftig jaar geleden
Nieuwste Amerikaanse atoom
duikboot naar Rotterdam
lil
Van dag tot dag
J. J. VAN K00TEN
3
Persbreidlel
Vlaggen op de Dom
Utrecht heeft thans
250.000 inwoners
„DE KLEINE AUTO"
Onvoorzichtige
expediteuren veroordeeld
NA ZES JAAR
Meerderheid voor verkoop van verpakte genees
middelen uitsluitend door gediplomeerden
Economisch belang of
volksgezondheid voorop
grijze haren?
Examens
De
natuur
boeit
ons
de natuurzuivere
pepersv
0p de
<~Praatótcel
Uit Haarlems Dagblad
van 7 maart 1908
VRIJDAG 7 MAART 1958
Critiek op het regeringsbeleid is een van
de essentiële factoren van het democrati
sche bestel en de mogelijkheid om deze cri
tiek straffeloos te uiten binnen de per
ken, door de wet gesteld vormt een
steunpilaar van de hechte vloer, waarop
zich de wisselwerking tussen regering en
geregeerden kan afspelen. Het parlement
is niet de enige plaats, waar deze critiek
tot uiting kan komen. De pers vormt een
spreekbuis van alle, bij het landsbestuur
betrokken, partijen, dat betekent van
iedereen die ten aanzien van het beleid iets
van belang te zeggen heeft.
Als zodanig vormt de pers een wezenlijk
deel van het parlementah--democratische
stelsel en daarom is iedere geweldpleging
tegen haar een geweldpleging tegen de de
mocratie. Des te betreurenswaardiger is
het, dat in democratisch geregeerde landen
nog steeds maatregelen tegen de persvrij
heid moeten worden geconstateerd, die
duiden op een veronachtzaming van de uit
drukkelijk vastgelegde volksvrijheid van
meningsuiting. Hoe fraai ook vaak de ar
gumenten zijn geformuleerd, waarmee een
regering de mond snoert van haar onwel
gevallige critici, een feit blijft het dat zij
daarmee blijk geeft van een neiging tot
willekeur, die twijfels doet rijzen aan de
oprechtheid en de democratische geaard
heid van haar ganse beleid.
Een regering die bereid is de vrijheid
van meningsuiting te beknotten, moet ge
acht worden bereid te zijn het gehele com
plex van grondwettelijke vrijheden te min
achten, als dat in haar kraam te pas komt.
Dat is een ernstige beschuldiging aan het
adres van de regeringen, wie deze schoen
past. Doch zij moet geuit worden en moet
geuit blijven worden, zolang het verschijn
sel zich blijft manifesteren, omdat het be
leid van de regeringen-in-kwestie van het
grootste belang is voor de internationale
ontwikkelingen en de volken er recht op
hebben, deze ontwikkelingen en hun eigen
aandeel erin zo zuiver mogelijk te zien.
Reeds te vaak zijn naties door eigenmach
tige en oncontroleerbare daden hunner re
geerders in nameloze ellende gesleept, na
dat de oren en ogen des volks waren dicht-
gestopt.
„Persbreidel" is aan de orde van de dag,
niet enkel in de dictatoriaal geregeerde
landen die er een systeem van hebben
gemaakt doch ook daar, waar men vrij
heid zou verwachten. Zelfs de hachelijkste
nationale situaties rechtvaardigen niet, dat
men de stem van de oppositie en de critici
verst iktbovendien is het de stem van hen,
die in hachelijke situaties lijdend voorwerp
zijn en dan het volle pond van fouten en
vergissingen mede zullen te dragen krijgen.
In Utrecht is gistermiddag de 250.000ste
inwoner geboi-en. Het is Cornelia Okhuij-
sen, dochter van het echtpaar A. Okhuij-
sen-Rijkse.
Toen de heer Okhuijsen vanmorgen aan
gifte van de geboorte kwam doen werd
hij in de burgemeesterskamer ontvangen,
waar Utrechts burgemeester, jhr. C. J.
A. de Ranitz, hem gelukwenste. De fa
milie Okhuijsen woont achter de Sint Pie-
ter 22 en bestaat nu uit vader, moeder en
vijf kinderen.
Burgemeester De Ranitz had talrijke ge
schenken voor de jonggeborene, onder
meer een rentespaarbrief van 250.- voor
de kleine Cornelia en een zilveren drink-
bekertje, beide geschenken van het
Utrechtse gemeentebestuur.
De stichting Nederlandse Textieljaar-
beurs zond een babyuitzet, de plaatselijke
middenstand een kinderwagen en een
grote speelgoed beer.
Ook de wethouders en de gemeentese
cretaris kwamen de heer Okhuijsen feli
citeren, waarbij volgens Oudhollands ge
bruik een glaasje kandeel werd geschon
ken.
Direct na het bekend worden van het
bericht gingen de vlaggen op de Domtoren.
De beiaard, bespeeld door stadsbeiaardier
Chris Post, speelde kinderliedjes. Plet
Utrechtsch Nieuwsblad liet twee vliegtui
gen boven de stad cirkelen, waarachter
een tientallen meters lange sleep, waarop
men de komst van de 250.000ste kon afle
zen.
ADVERTENTIE
BEZOEKT onze tentoonstelling
PIOUTPLEIN 18,
waarbij u ook een verscheidenheid van
scooters, motoren,
bromfietsen en rijwielen
zult aantreffen.
De tentoonstelling is geopend van des
morgens 9 uur tot des avonds 10 uur
en wel van 8 tot en met 15 maart, be
halve zondag 10 maart.
De rechtbank te Groningen heeft twee
expediteurs uit 't Zandt tot een maand ge-
angenisstraf voorwaardelijk en 150.-
boete veroordeeld. Door hun onvoorzich
tigheid is een motorrijder om het leven ge
komen. Bij het lossen van een kraan van
hun vrachtauto hadden zij een draad
dwars over de weg gespannen. De motor
rijder is hier tegenaan gereden en aan de
gevolgen overleden.
(Van onze Kamerverslaggever)
Blijkens de steun van de woordvoerders van de A.R, de C.H.U., de S.G.P. en de
V.V.D. aan een amendement van de heer Bachg (K.V.P.), wenst de meerderheid van
de Tweede Kamer in de nieuwe Geneesmiddelenwet vast te leggen, dat buiten de
apotheken, populaire verpakte geneesmiddelen in het belang van de volksgezondheid
alleen mogen worden verkocht door winkeliers, die in het bezit zijn van het diploma
drogist. Degenen, die op grond van historische rechten thans drogisterij-artikelen
verkopen, maar geen vakdiploma bezitten, zouden drie jaren de tjjd krijgen alsnog
het diploma te behalen. Eventueel zou deze overgangsperiode kunnen worden ver
lengd tot ten hoogste zes jaar.
Alleen de woordvoerders van de P.v.d.A.
verklaarden zich tegen het amendement-
Bachg, omdat de mogelijkheid bestaat, dat
over zes jaar duizenden verkopers van
verpakte geneesmiddelen economisch
schade lijden. Zij waren het eens met mi
nister Suurhoff, dat deze verkoop moet
worden geregeld via de Vestigingswet, die
de verkoop tot bepaalde bedrijven kan be
perken. In de Geneesmiddelenwet wil mi
nister Suurhoff de verkoop van verpakte
geneesmiddelen echter vrijlaten. Volgende
week dinsdag zal hij het wetsontwerp ver
dedigen. Het is niet onmogelijk, dat in de
verschillende fracties enkelingen een af
wijkende mening hebben over 't amende-
ment-Bachq, maar de minister moet er
toch rekening mede houden, dat een meer
derheid tegenover hem staat. Misschien
vindt hij argumenten om mej. Ten Broecke
Hoekstra (V.V.D) tot andere gedachten te
brengen, omdat zij slechts „geneigd" was
het amendement-Bachg te steunen en de
voorkeur zou geven aan een vergunning
stelsel, waardoor uitzonderingen mogelijk
zouden zijn voor plattelandsgemeenten,
waar slechts één enkele winkel populaire
geneesmiddelen verkoopt.
De wet, waarop thans nog in ons land
de verkoop van geneesmiddelen is geba
seerd, is in werking getreden in 1865 en
dus bijna honderd jaren oud. Aanpassing
aan gewijzigde omstandigheden is dus
hard nodig. In de vorige eeuw waren het
alleen apothekers, die volgens recept, pre
cies afgepast voor de behoefte van een
patiënt, een geneesmiddel bereidden. Dat
ADVERTENTIE
Overal ter wereld schrijven specialisten
Stilbèpan haartonicum voor, omdat het
een vaststaand feit is, dat niets zó daad
werkelijk haaruitval, roos en vroegtijdige
vergrijzing bestrijdt! Stilbèpan is geen
gewoon haargroeimiddel Stilbèpan is een
biologisch haartonicum met hormonale
werking. Koop vandaag nog een fles!
I E M E N
D A G R A N. V
was „maatwerk". Maar de laatste vijftig
jaar zijn steeds meer verpakte geneesmid
delen (confectie) populair geworden. Want
de wet van 1865 liet iedere fabrikant vrij,
een nieuw geneesmiddel verpakt op de
markt te brengen en er reclame voor te
maken.
De nieuwe Geneesmiddelenwet, die
thans in de Tweede Kamer aan de orde
is, stelt als eis, dat verpakte geneesmid
delen moeten worden ingeschreven en
moeten voldoen aan bepaalde voorwaar
den, die blijvend worden gecontroleerd.
Ook kan paal en perk worden gesteld aan
de wijze van reclame. Die controle wil het
amendement-Bachq ook uitoefenen bij de
drogisten, die in het ontwerp niet worden
vermeld, omdat minister Suurhoff de dro
gisten niet wil betrekken bij een wet, die
te maken heeft met de volksgezondheid.
De meerderheid van de Kamer wenst de
verkopers van verpakte geneesmiddelen
wel een positie toe te kennen in de wet,
maar hen dan ook te controleren. Het col
lege, dat over de inschrijving van een
nieuw geneesmiddel beschikt, onderzoekt
of het geacht kan worden de aangeprezen
werking te bezitten, of het niet schadelijk
is voor de gezondheid bij gebruik over
eenkomstig de bijgevoegde voorschriften
en of het voldoet aan nader te stellen
eisen.
Een dergelijke wettelijke controle be
staat reeds in bijna alle Westeuropese lan
den. Ook met het oog op onze vrij grote
export van geneesmiddelen is daarom de
Nederlandse registratie en controle van
belang. Overigens zal het nog jaren duren
voordat de nieuwe wet in werking kan
treden omdat eerst nog vele uitvoerings
besluiten moeten worden opgesteld. Pas
daarna zou de overgangsperiode volgens
het amendement-Bachg in werking
treden.
Degenen, die het vakdiploma-drogist be
zitten, zullen ook volgens het wetsont
werp niet alle geneesmiddelen mogen ver
kopen. Er komt 'n „U.A.-lijst" van genees
middelen, die uitsluitend bij apothekers
mogen worden verkocht. Deze officiële
U.A.-lijst wordt vastgesteld door een ge
neesmiddelencommissie, waarin deskun
digen en vertegenwoordigers van diverse
belangengroepen' zitting zullen hebben.
De gehele Kamer steunde het amende
ment van de heer De Wolf (K.V.P.) om
de mogelijkheid van beroep op de Kroon
open te stellen, wanneer bijvoorbeeld de
drogisten er bezwaar tegen zouden heb
ben, dat een geneesmiddel op de U.A.-
lijst is geplaatst.
Voorlopig dient tot volgende week dins
dag te worden afgewacht wat het lot zal
zijn van de nieuwe Geneesmiddelenwet.
In 1931 is een poging de oude wet van 1865
te moderniseren, in de Tweede Kamer
mislukt. Het thans in behandeling zijnde
ontwerp werd reeds op 12 maart 1952 bij
de Kamer ingediend.
I.pidon. Gepromoveerd tot doctor in de wis- en
natuurkunde op proefschrift getiteld: „The geo
logy and petrology of the Trois Seigneurs Massif"
de heer J. H. Allaart, geboren en wonende te Lei
den. Gepromoveerd tot doctor in de wis- en na
tuurkunde op proefschrift getiteld „Paramagne-
tische relaxatie bij lage temperatuur en lage fre
quenties" de heer L. C. van der Marei, geboren
en wonende te Katwijk. Doctoraalexamen kunst
geschiedenis: W. P. Martens, Den Haag.
ADVERTENTIE
Nog zijn de bomen kaal. maar in het gras
heeft de natuur haar belofte reeds vervuld.
Ook in de natuurzuivere KING pepermunt
komt zij haar belofte na.
In KING schenkt zij nieuwe inspiratie,
door de opwekkende en verkwikkende
eigenschappen van het natuurproduct,
waaruit KING bereid is.
Het beste dagelijkse middel ter opwekking en verkwikking
De Amerikaanse atoomonderzeeboot
„Skate" (SSN 578) die een oefenreis
maakt in de Europese wateren zal van 15
tot 21 maart een niet-officieel bezoek bren
gen aan Rotterdam. Zij is de nieuwste
van de drie door atoom-energie voortge
stuwde onderzeeboten die de Amerikaan
se marine op het ogenblik in gebruik heeft.
De Skate zal ligplaats nemen aan de Rot
terdamse Parkhaven. Er zijn negen offi
cieren en 86 onderofficieren, korporaals
en manschappen aan boord. Het schip
staat onder bevel van kapitein-luitenant
ter-zee James F. Calvert.
De houw van de Skate1', die" 2400 tón
meet en een lengte over alle? heeft van
265 vbët; Was van bijzondere betekenis,
omdat hij het begin vormde van een serie-
produktie van atoomonderzeeboten voor
de Amerikaanse marine. Het Amerikaan
se Congres keurde de bouw van de SSN
578 begin 1955 goed en op 21 juli van
dat jaar, enige uren voordat de tweede
atoomonderzeeboot „Seawolf" te water
gelaten, werd de kiel voor de „Skate" ge
legd. Op 16 mei 1957 verrichtte mevrouw
Lewis L. Strauss, echtgenote van de voor
zitter van de Amerikaanse commissie
voor atoomenergie, de tewaterlating. De
„Skate", die te Groton in de Amerikaan
se staat Connecticut is gebouwd, maakte
op 27 oktober 1957, zijn eerste proefvaart
een half jaar eerder dan men verwacht
had. Op 23 december werd het schip in
dienst gesteld.
Ofschoon de atoomcentrale van de
„Skate" evenals die van de eerste atoom
onderzeeboot „Nautilus" een hogedruk-
waterreactor is, wijkt het voortstuwings
mechanisme toch af van dat van zijn veel
besproken voorganger. De reactorruimte
van de „Skate" is zowel naar vorm als
naar inrichting volgens geheel nieuwe prin
cipers ingericht. Bovendien is de reactor-
bedieningsapparatuur naar een nieuw ont
werp vervaardigd, hetgeen de flexibiliteit
en de betrouwbaarheid ten goede is geko
men.
De „Skate" is de eerste van een klasse
van vier door kernenergie voortbewogen
onderzeeboten in aanoouw. De andere drie
zijn de .,Swordfish„' de „Sargo" en de
„Seadragon." Het .totale aantal in aan
bouw zijnde Amerikaanse atoomonder
zeeboten is ,;enige malen" groter.
De „Skate'! is de derde Amerikaanse
onderzeeboot, die deze naam draagt. De
eerste „Skate," later omgedoopt tot F-4
was reeds voor de eerste wereldoorlog in
gebruik, de tweede „Skate," de SS 305,
was gedurende de tweede wereldoorlog
een geducht jager op groot wild. Hij bracht
namelijk tien Japanse schepen tot zinken,
waaronder een kruiser, een torpedoboot-
jager en een onderzeeboot. Na de oorlog
overleefde de „Skate" twee proefnemin
gen met atoombommen op Bikini. Later
werd het schip afgevoerd en gesloopt.
PORTUGESE DICHTER ALFONSO
DUARTE OVERLEDEN
De bekende Portugese dichter Alfonso
Duarte is woensdag in zijn woning bij
Coimbra in Portugal overleden. Hij is als
lid van de „Esoterische groop" van Coim
bra mede verantwoordelijk geweest voor
het invoeren van de moderne poëzie in
Portugal.
9
Op de Taag voor Lissabon
liggen enkele tientallen drie-
en viermastschoeners klaar
voor vertrek. Een enorme me
nigte heeft zich langs de ri
vier verzameld. Er staat er
gens een tribune, waarop ker
kelijke en wereldlijke hoog
waardigheidsbekleders heb
ben plaatsgenomen. Dit is een
belangrijke dag voor Portu
gal: de kabeljauwvloot vaart
uit en van het welslagen van
de vangst zal afhangen of het
land het volgend jaar vol
doende voorraad zal hebben
voor het traditionele gerecht
bacalhao.
De vrouwen en andere
naaste familieleden van de
vissers hebben ereplaatsen.
Zij verdienen hun bevoor
rechte positie, want nu al, nog
voor de schepen zijn vertrok
ken, staat vast dat niet alle
opvarenden zullen terugkeren.
Geen visvangst is zo gevaar
lijk als die op kabeljauw, ten
minste volgens de methode,
die de Portugezen nog steeds
trouw blijven.
Een functionaris van de
voorlichtingsdienst brengt mij
in contact met de oude vis
ser, Antonio Lopes. Hij kan
niet meer mee en wil nu ten
minste nog afscheid nemen
van de jongere generatie. Met
zijn barete op ,een soort slaap
muts met afhangende punt,
staat hij een beetje afgezon
derd naar de drukte te kij
ken. Ons gesprek wordt her
haaldelijk onderbroken door
passerende vissers, die hem
de hand komen drukken.
„Daar gaat hij", zegt hij een
tikje weemoedig, terwijl hij
een branie nakijkt, tot hij
tussen de mensen is ver
dwenen. „Zal ik hem in het
najaar terugzien?"
Het. nationale Portugese gerecht is bacalhao stokvis. Men
beweert er wel honderd recepten voor te hebben. Een belang
rijk deel van de kabeljauw wordt door Portugese vissers onder
vaak onmenselijk moeilijke omstandigheden op de visgronden
bij Newfoundland en Groenland gevangen.
„U hebt zeker wel de nodige
avonturen beleefd?" vraag ik
om hem af te leiden.
„Avonturen? Dit bedrijf is
een en al avontuur". En dan
noteer ik in brokstukken zijn
verhaal, sober verteld: een
epos van de zee.
„De laatste jaren wordt de
kabeljauwvangst hoe langer
hoe meer gemechaniseerd. Het
is kinderwerk geworden in
trawlers met netten te vtssen,
zoals de Noren doen. Wij en
ook nog wel de Canadezen
houden vast aan de oude
methode. Wij gaan de kabel
jauw opzoeken tussen de rot
sen en klippen waar geen
trawler kan komen en netten
van geen nut zijn".
De schoeners nemen elk
tientallen platte bootjes mee,
de dories, die op de dekken
als nesten schalen zijn opge
tast. Daarmee wagen de zoge
naamde hand-liners of dorie-
mannen zich ver van het
moederschip. Een waagstuk,
want de planken van de do-
rie zijn tamelijk los aan el
kaar genageld, 's Morgens in
de vroegte rollen zij 't zeiltje
uit en vertrekken, elk voor
zien van een houten kist met
handvat, waarin mondvoor
raad, tabak, een pijp, soms een
horloge worden meegenomen.
Zelden komt het voor, dat zij
nog dezelfde dag kunnen te
rugkeren. Daarop hebben zij
gerekend en de achtergebleve
nen maken zich dan ook niet
ongerust, wanneer zij zich na
drie, vier, vijf dagen nog niet
hebben gemeld. Behalve als
er plotseling een storm op
steekt en dat kan in het
noordelijk deel van de Atlan
tische Oceaan, de beruchte
scheepvaartroute waar het
vaak verschrikkelijk spookt.
„Het is enorm vermoeiend
werk. De hele dag sta je in
het wankele bootje rechtop te
vissen. Elke dorieman heeft
een lange lijn bij zich met wel
honderd mootjes haring eraan.
Dat is het aas".
Zoals alle mensen, die aan
gevaren gewend zijn, moeten
hem de bijzonderheden over
de risico's van het vak uit de
mond worden getrokken. Och.
die horen er nu eenmaal bij.
Hij kende ze al, voordat hij
eraan begon. Ook hij heeft
eens als achttienjarige zijn
eerste reis van vijf, zes maan
den gemaakt en op de plaats
van bestemming elke dag
urenlang benedendeks gezeten.
Daar wordt de aangevoerde
kabeljauw meteen schoonge
maakt en gezouten. En hij
heeft er met zijn kameraden
ongeduldig gewacht op het
tijdstip waarop hijzelf in een
van de ranke bootjes mocht
uitvaren.
Het grootste gevaar ontstaat
bij een exceptioneel goede
vangst. De verdiensten van
de dorieman worden bepaald
door het gewicht van de door
hem aangebrachte kabeljauw.
Wanneer hij geluk heeft, is hij
al gauw geneigd te veel te
wagen, wat in dit geval be
tekent: zijn bootje te zwaar te
laden. Een plotselinge ver
raderlijke windstoot kan hem
dan fataal worden één golf
water is in staat de dorie te
doen kapseizen en dan is de
visser reddeloos verloren. Zijn
zware laarzen en dikke olie-
kleding trekken hem mee
dogenloos naar de bodem van
de zee, nog afgezien ervan, dat
het ijskoude water hem al
spoedig verstijft.
„Zou het niet veel veiliger
zijn wat meer zeewaardige bo
ten te gebruiken en bijvoor
beeld met z'n tweeën erop uit
te trekken?"
Antonio Lopes heeft zijn
aandacht een ogenblik nodig
gehad voor de plechtige zege
ning van de schoeners door
de patriarch van Lissabon. Hij
heeft er zijn muts voor afge
zet. De schippers staan trots
en zelfbewust rond te kijken.
Zij zijn de helden van deze
dag. Of zijn het hun vrouwen,
van wie slechts enkelen hun
ontroering tonen?
„Misschien hebt u gelijk",
erkent de oude man, „maar
dat doen we nu eenmaal niet".
Hij kent geen grote woorden,
anders zou hij hebben gezegd:
daarvoor zijn wij te veel in
dividualisten. De traditie wil,
dat elk voor zichzelf zorgt en
elk dus zijn eigen gevaren
trotseert.
De gemiddelde jaarlijkse
aanvoer bedraagt ver boven
een miljoen balen van zestig
kilo. Geleidelijk is het aan
deel van de Portugese kabel-
jouwvloot hierin gestegen;
thans wordt ongeveer twee
derde van de nationale be
hoefte door eigen produktie
gedekt.
Eenendertig schoeners, elk
met een bemanning van veer
tig tot vijftig koppen, gaan
dezer dagen weer de tocht
naar de Noordatlantische
wateren ondernemen. In het
late najaar zullen zij binnen
lopen in de havens van Lissa
bon, Aveiro, Figueira da Foz
en Viano do Castelo, waar
krachtige hoofden de balen
aan wal zullen dragen. De
schepen worden veelal door
vrouwen gelost, iets doodge
woons in Portugal. Zij han
teren deze vrachten schijn
baar met speels gemak en
men ziet ze vele uren achter
een over de loopplank gaan,
in regelmatige rijen, zestig
kilo op het hoofd. Daar heb
ben zij hun soepele gang aan
te danken, zegt men.
De ceremonie is intussen
geëindigd en men maakt zich
aan boord van de schoeners
gereed voor vertrek.. Lang
zaam loop ik met Antonio Lo
pes de kade af. Hij maakt een
berustend gebaar in de rich
ting van de schepen en spuwt
onverschillig voor zich uit.
„Er zullen er wel weer blij
ven", zegt hij. „Op het kerk
hof van Holsteinsborg in
Groenland of ergens in New
foundland. Als het maar nooit
meer zo'n ramp wordt als een
jaar of tien geleden. Dat was
een van mijn laatste reizen.
We verloren toen in één nacht
tweehonderd doriemannen".
Wederwoord
Ik heb de onaardige gewoonte om lange
en volkomen verzonnen conversaties te
houden met afwezige personen. Deze ge
sprekken worden van mijn kant gevoerd
met scherpe agressie. Ik ben bepaald on
aardig tegen deze hulpeloze, gedachte per
soonlijkheden. Ze antwoorden natuurlijk
mijn aanvallen met verdedigende argu
menten. Maar met één snel gevonden
wederwoord leg ik hun het beschaamde
zwijgen op.
Kom ik zo'n persoon dan in werkelijk
heid tegen, dan ben ik uiterst beleefd en
verlegen.
In de werkelijkheid tracht ik namelijk
vriendelijk en bescheiden te zijn. In mijn
hart ben ik dat blijkbaar niet en ik vraag
me af, of het niet beter ware mijn inner
lijk tot uiterlijk te keren en gewoon on
aardig, onbeleefd, onbescheiden en natuur
lijk te zijn.
Als je op straat loopt en een heel gek
gezicht trekt, valt dat niemand op. Hoe
kunnen de voorbijgangers weten, dat dat
niet je echte gewone dagelijkse gezicht is?
Evenmin zou het opvallen, als je keurig
heid en terughoudendheid liet varen en
luidruchtig, onbetaamd en ellebogend ver
der door het leven ging.
De eerste miljoen gulden kan zo mis
schien ingepalmd, worden en alle miljo
nairs weten, dat het eerste miljoen verre
weg het moeilijkste is.
De eerste weken zou het wellicht wat
lastig zijn. Maar alles went. En als het
werkelijk mijn innerlijke natuur is, dan
zou de rol mij niet moeilijk vallen, „Wat
is er toch met hem aan de hand?", zou
bevriende of familiaire relatie misschien
zeggen. Vroeger zo gezeglijk en hartelijk
en nu kil en harteloos".
Mensen, in romans en films, gaan door
zulke veranderingen. Oom Fred was een
lieve man. Maar door die teleurstelling
met Anemarie is hij nu een hardvochtige
oude vrek; weduwen en wezen snoert hij
de penningen af. Totdat op kerstavond
Of ook omgekeerd. De hardvochtige
vrekkige oude meneer Fred en Miepepiep,
het vijfjarig dochtertje van de behoeftige
weduweIk bedoel, met een brede grin
nik ziet oom Fred op. De weduwe mag in
het huisje blijven iconen en als hij dood-
oaat, oom Fred, loopt het dorp achter de
baar en Miepepiep erft zeventigduizend
gulden of dollars al naar gelang de auteur.
Wat oom Fred kan, kan ik ook. Wat
Sagan kan. kan ik ook. Wat Onassis kan,
kan ik ook. Wel, wie durft nee te ant
woorden? U soms? Laat mij u dan ver
tellen, waarde lezer, dat...
Maar daar ga ik weer. Zei ik niet dat
ik lange en volkomen verzonnen nutteloze
conversaties houdt met afwezige personen?
TI. B. Fortuin
ADVERTENTIE
Vanaf 15 maart ook verkrijgbaar
in 10 stuks 45 ct
J. J. F. Kemming m
nlllll^
LONDEN Het is geen onvermengd
genoegen Sjah te zijn in Perzië en het
is bovendien levensgevaarlijk. Dat heeft
thans Sjah Ali Mirza ondervonden, die
zijn leven te danken heeft aan het feit,
dat hij niet gezeten was in een auto
mobiel, maar in het daarachter gaande
rijtuig. In een nauwe straat in de
hoofdstad werden van een plat dak
twee bommen op de automobiel ge
worpen, waarin behalve de chauffeur
niemand zat. De wagen werd vernield,
maar de chauffeur kreeg wonder boven
wonder geen ernstige kwetsuren.
In den eersten schrik schoot het
escorte van den Sjah er maar op los,
waarbij drie dooden en twintig ge
kwetsten, allen onschuldigen, vielen.
Het onderzoek ter opsporing van de
werkelijke daders heeft geen resultaat
opgeleverd.
Dat de politieke hartstochten fel woe
den in Perzië, blijkt, behalve uit dezen
aanslag, ook uit de vermoording, kort
geleden, van den gehaten grootvizier
Emin-es-Sultan.
