GOLDEN FICTION
In veertig jaar is de dahliacultuur
sterk in belangrijkheid gestegen
Vijftig jaar geleden
gj.olang blijven de tabakken voor
in Virginia narijpen
in het vat om u die
extra zachtheid te geven
<~Praa.tótoel
IiiïiS
v
Geheimzinnigheid
Wat is de top?
NAAIMACHINES
3
Van dag tot dag
Scheuring in Venlose
veilingorganisatie
Ruim 600 tuinders richten
nieuwe veiling op
Biografie van Anne Frank
voor Westduitse radio
Dahliavereniging jubileert
Kerkelijk Nieuws
Van de 18 gemeenten
ven er 6 over
Spoetnik II goed te zien
Receptenboek
Uit Haarlems Dagblad
van 11 maart 1908
DINSDAG 11 MAART 1958
Een aantal vooraanstaande Amerikaan
se geleerden heeft eindelijk krachtig ge
protesteerd tegen de steeds grotere mate van
geheimhouding, die de Amerikaanse rege
ring hun oplegt en die zij beschouwen als
een funeste belemmering van de weten
schappelijke vooruitgang. Zij zeggen te
recht, dat men meer behoefte heeft aan
nieuwe vindingen dan aan het geheim
houden van oude. Volgens een rapport, dat
binnenkort door de Congrescommissie
voor de Voorlichting zal worden gepubli
ceerd, zou tenminste de helft van wat nu
met een etiket „Geheim" of „Topgeheim"
in de kast zit opgesloten, kunnen worden
bekendgemaakt zonder gevaar voor de
nationale veiligheid.
Hieruit blijkt dat „geheimhouding" een
manie geworden is, waardoor het middel
veel erger is dan de kwaal. Bovendien zijn
met de klassificatie en schifting van we
tenschappelijke gegevens om uit te ma
ken of zij al dan niet geheim moeten wor
den gehouden zoveel wetenschapsmen
sen gemoeid, dat er te weinig overblijven
voor het produktieve wetenschappelijke
werk.
De Amerikaanse „secref'-manie leidt tot
de dwaaste situaties. Het kan voorkomen
dat een geniaal uitvinder niet meer in
staat is, de documenten van zijn eigen
vinding in te zien, omdat ze onder „Top
geheim" vallen en hijzelf niet behoort tot
degenen, die bevoegdheid hebben geheime
stukken te bestuderen. Het Amerikaanse
departement van Arbeid heeft indertijd
statistieken over het gebruik van pindakaas
bij het leger tot „Topgeheim" verklaard,
omdat men bang was dat de Russen zou
den kunnen uitrekenen hoeveel mannen
er in het leger zijn. Doch tegelijk worden
door het departement van Defensie maan
delijks officiële rapporten gepubliceerd met
de laatste gegevens over de mankracht
van het leger.
Deze en dergelijke voorbeelden illustre
ren de ernst van de obsessie, die zich van
de autoriteiten heeft meester gemaakt en
daarbij komt nog, dat deze obsessie niet
alleen bestaat ten opzichte van de Russen,
doch bij de afzonderlijke onderdelen van
de Amerikaanse strijdkrachten ook ten
opzichte van elkaar. Dat dit alles de Ame
rikaanse geleer-den voor een hopeloze en
deprimerende toestand stelt, waarin het
genie de moed ontzinkt zich tot het uiter
ste in te spannen, behoeft geen betoog.
„Menig geheim zou men nooit te weten ko
men, wanneer het niet als een geheim werd
bestempeld" is een oeroude, doch- altijd
geldige persiflage op het geheinizinnige
gedoe, dat Amerikaanse geleerden thans de
keel blijkt uit te hangen. Een ander spot
woord, dat eveneens de dwaasheid van
deze overdrijving illustreert, levert ons
Alexander Smith in zijn „Dreamthorp":
„Als ge uw geheim bewaren wilt, verpak
het dan in vrijmoedigheid".
Waarmee slechts gezegd wil zijn, dat een
vrijmoedig, open verkeer tussen de men
sen en de volken de beste waarborg vormt
voor verzekering van die enkele, kostbare
nationale waarden die inderdaad en te
recht als „Topgeheim" kunnen worden be
schouwd.
Overigens blijkt uit de Amerikaanse si
tuatie weer eens temeer, hoe bezwaarlijk
het in de praktijk van de huidige wereld
constellatie is, een soort van nationale iso
latie te handhaven, wanneer die isolatie
niet zoals in het dictatoriale staatsbe
stel een principe van het systeem is. De
halfslachtigheid van een democratisch re
gime, dat op zekere punten probeert zijn
autocratische mededinger te imiteren,
schept voor bepaalde facetten des levens
een onhoudbare, vruchteloze en ondraag
lijke situatie zoals in dit geval voor de
wetenschap, die haar drang naar onder
zoek, kennis en vooruitgang niet kan ver
loochenen en daarom haar vrijheidsrecht
gebruikt om tegen die halfslachtigheid
protest aan te tekenen.
(Vervolg van pagina 1)
even belangrijke zaak als de Duitse her
eniging, en dus de verdwijning van die
afzonderlijke communistische staat, voor
West-Duitsland is. Het zou wel een enorme
concessie van westelijke kant moeten zijn,
die Moskou ertoe zou kunnen bewegen,
Oost-Duitsland op te geven.
Onder deze omstandigheden kan een
topconferentie, van welke samenstelling
dan ook, slechts weinig direct en praktisch
nut hebben, en hoe groter het aantal deel
nemers, hoe kleiner het te verwachten
nut. De conclusie hiervan zou dus zijn,
dat, men met het kleinst mogelijke aantal
deelnemers zou dienen te beginnen, dus
met alleen de Verenigde Staten en de Sov
jet-Unie. Bij zulk 'n tête-a-tête zouden wel
licht misverstanden uit de weg geruimd
en grondslagen voor een betere verstand
houding gelegd kunnen worden, waarbij
niet aan de concrete belangen van andere
landen zou mogen worden geraakt. Daar
na zouden die andere landen geleidelijk
bij het overleg kunnen worden betrokken.
Door een weigering van één hunner op
een bepaald punt zou dan echter datgene,
wat tevoren bereikt was en wat in al
gemene zin voor verwezenlijking vatbaar
is niet meer ongedaan behoeven te
worden gemaakt.
Simon Koster
Ongeveer 650 leden van de Coöperatie
ve Venlose Groentenveiling hebben beslo
ten zich van deze organisatie af te schei
den en een nieuwe veiling op te richten.
Men hoopt in 1959 de nieuwe veiling te la
ten functioneren. Met de bouw van de ge
bouwen, opslagplaatsen en dergelijke zal
voor de nieuwe veiling een investering van
1.600.000 nodig zijn.
Een commissie van goede diensten, be
staande uit de voorzitter van de Limburg
se Land- en Tuinbouwbond, de directeur
van de Coöperatieve Boerenleenbank te
Eindhoven, de voorzitter van het Produkt-
schap voor Groenten en Fruit en de voor
zitter van het Centraal Bureau van Tuin
bouwveilingen in Nederland, heeft de
splitsing, die door de groothandelaren en
de exporteurs wordt betreurd, omdat de be
staande veilingapparatuur van voldoende
omvang is om alle tuindersprodukten uit
Noord-Limburg te kunnen verwerken, niet
kunnen verhinderen.
Het bezwaar van de afgescheiden te
gen de lange duur der veilingen wordt dooi
de handel niet gedeeld, omdat Venlo door
zijn ligging vlak bij het Westduitse export-
gebied toch nog een voorsprong van vier
uur op de Westlandse veilingen heeft. De
voornaamste bezwaren van de afgeschei
denen betroffen interne organisatiekwes
ties, met name de overwegende invloed
van de numeriek veel talrijkere tuinders
bonden uit de Noordlimburgse dorpen op
de dagelijkse gang van zaken.
Na deze splitsing zal Venlo niet meer de
grootste groentenveiling van Nederland
hebben. Op de eerste plaats komt dan de
Rotterdamse groentenveiling. De tuin
ders uit Venlo, Blerik en Tegelen menen
echter dat een kleinere veiling ook goed
kan renderen en spiegelen zich hierbij aan
het voorbeeld van het Westland, waar ook
verscheidene kleine veilingen zijn.
Alle Westduitse radiostations hebben
zondagavond gedeelten van een nieuw boek
over Anne Frank uitgezonden. Het boek
is geschreven door Ernst Schnabel. Het
draagt als titel „Anne Frank Spur eines
kindes". De Duitse auteur bracht achttien
maanden door met het inviewen van men
sen, die Anne Frank in Duitsland, Amster
dam en tenslotte in de concentratiekampen
van Birkenau en Belsen hebben gekend.
De uitzending geschiedde, aldus de inleider
van het programma, omdat ei; bij de Duit
sers een groot verlangen bestaat meer te
weten te komen over Anne Frank, haar le
ven en haar omgeving. Het toneelstuk „Het
dagboek van Anne Frank" heeft een groot
publiek getrokken in Duitsland. Een Duit
se vertaling van „Het Achterhuis" werd
door honderdduizenden gekocht.
ADVERTENTIE
18 maanden
Eer gulden
genieting
voor gj cent
(Van onze medewerker voor
bloembollencultuur)
Dit jaar bestaat de Nederlandse Dahlia
vereniging veertig jaai. Een feit, dat
voor geheel ons land van belang is, want
mede dank zij het werk van deze ver
eniging is de dahlia een exportartikel
geworden dat jaarlijks voor minstens vier
miljoen gulden aan deviezen opbrengst.
Voor het zover was, heeft men eerst voor
een eerste klas en ziektevrije cultuur
moeten zorgen, waarvoor de vereniging
tien jaar geleden een speciale keurings
dienst heeft opgericht. Daarna kon men
er weer over gaan peinzen een van de
grootste afnemers, Engeland, te gaan
bewerken om de grenzen voor dit pro-
dukt open te stellen.
De dahlia hoort, evenals bijna alle an
dere siergewassen, die van Nederland een
bloemenland hebben gemaakt, niet in ons
klimaat thuis. Nadat zij in Europa bekend
was geworden, waren de Nederlanders be
slist niet de eersten, die met de teelt er
van begonnen. Aanvankelijk begonnen en
kele bloemisten met het telen van dit Cen-
traal-Amerikaanse produkt te experimen
teren. Door allerlei oorzaken raakte de
bloem weer in diskrediet tot wijlen de
heer Hornsveld in 1900 met de pioenbloe-
mige dahlia's op de markt kwam. Daar
na is de teelt in Nederland snel in be
langrijkheid gestegen. Met de toename van
het aantal handelskwekers kwam ook de
lust tot een georganiseerd streven tot
verbetering van alles wat met de teelt
en handel van dahlia's te maken had. In
februari 1918 werd besloten over te gaan
tot oprichting van de Nederlandsche
Dahlia Vereeniging. Er werd met dertig
leden begonnen. De heren J. F. Ch. Dix
uit Heemstede, D. Bruidegom uit Aals
meer en H. Hornsveld uit Baarn zagen
hun initiatief met succes bekroond. Ze
hebben de vereniging zien groeien tot wat
zij thans is; een sterke organisatie met
470 leden, waaronder samenwerkende ver
enigingen.
Een van de opmerkelijkste verschijnse
len is, dat in deze vereniging van profes
sioneel geïnteresseerden ook een plaats
is ingeruimd voor amateurs. Er is een uit
stekende samenwerking ontstaan, waar
door het peil van de produktcn der lief
hebbers zeer hoog is komen te liggen. Zij
tonen hun aanwinsten op plaatselijke ten
toonstellingen en laten deze door de keur
meesters van de Dahliavereniging keuren.
Keuringen
Het spectaculairste werk van de vereni
ging vormen de tentoonstellingen, die
eigenlijk een keuring zijn. Deze keuring
is in de loop van de jaren uitgegroeid tot
de schitterende manifestaties, zoals wij ze
in Hillegom hebben gezien. De opzet was
de keuring ieder jaar in een andere plaats
te houden, maar in 1952 zag men kans in
de demonstratietuin van het Centraal
Bloembollen Comité in Hillegom dahlia's
op te planten. Daardoor is er een unieke
combinatie ontstaan van een buiten- en
binnententoonstelling. Daarom had Hille
gom al drie maal de eer van de grote
dahliakeuring. Voorts worden keuringen
georganiseerd om de houdbaarheid van do
bloemen op water te onderzoeken.
De eisen die aan de bloemen en planten
worden gesteld om in aanmerking te ko
men voor getuigschriften zijn hoog. Een
aantal planten moet op de proeftuin in
Aalsmeer worden opgeplant, waar ze vol
gens een puntentelling worden beoordeeld.
Pas daarna gaat men onderzoeken of de
rest ook zo goed is, dat een getuigschrift
eerste klasse kan worden uitgereikt.
Al dit werk van de keuringen wordt ge
daan door een dahlia-comité, waarin leden
van de Koninklijke Algemeene Vereeni
ging voor Bloembollencultuur en van de
Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkun
de zitting hebben. (Er is met deze organi
saties al van den beginne af een zeer nau
we samenwerking, evenals op het gebied
van de onpersoonlijke reclame. Onder
meer worden gekleurde platen verspreid
en wordt deelgenomen aan buitenlandse
tentoonstellingen.
Sinds tien jaar worden de dahlia's ook
op virus gekeurd. Aanvankelijk had men
hiervoor weinig aandacht. De heren H.
Carlée en K. Velthuys brachten dit virus
in 1929 al ter sprake, maar hot advies van
de Plantenziektenkundige Dienst was vrij
geruststellend. Men onderkende het ge
vaar nog niet. Pas later toen er interna
tionale handelsbelemmeringen kwamen
heeft men de hulp van de P.D. en profes
sor Van Slogteren ingeroepen, hetgeen re
sulteerde in de Dahliakeuringsdienst. De
ze werkt thans uitstekend en nu kunnen
de kwekers trots zeggen, dat zij een ge
zond produkt op de markt brengen.
Ook op het gebied van de handel is de
vereniging zeer actief geweest. Zelfs sprak
men reeds kort na de oprichting over mi
nimumverkoopprijzen. Het is er niet van
gekomen, hoewel er later wel regelingen
werden getroffen.
In de loop van veertig jaar is er een zeer
gevarieerd aantal groepen dahlia's ont
staan. De heer A. P. Csizik nam op zich
een index samen te stellen, niet wetend,
dat hij aan een zeer moeilijk werk begon.
In 1938 was de index klaar. Hierin werden
alle tot dan toe bekende dahlia's, in groe
pen onderverdeeld, opgenomen. In dit ju
bileumjaar zal er weer een worden uit
gegeven.
De vereniging wordt nu al achtentwintig
jaar geleid door de heer J. F. Ch. Dix,
die haar dus door de allermoeilijkste pe
rioden heen heeft geloodst. Dit jubileum
is echter geen aanleiding tot uitbundige
feestvreugde, een herinnering tijdens de
jaarvergadering was alles wat de leden
er van bemerkten.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Wannepcrveen (toez.) J. Fol-
kertsma, vicaris te Meppel; beroepen te
Hoogeveen (vac. G. C. Severijn) (toez.) C.
J. P. Lam te Poortvliet (Zld.), te Voorburg
(vac. P. A. Elderenbosch) A. Th. Rothfusz
te Renkum.
Geref. Kerken
Beroepen te Grootegast B. Smilde te Ga
rijp; te Helpma (Gron.) W. M. de Bakker te
Maasdijk. Aangenomen naar Goes (vac.
R. A. Flinterman) E Jansen te Aduard.
Evang. Luth. Kerk
Bedankt voor Zwolle en Enschedé H. L.
G. Ouwerkerk le Tiel.
Remonstr. Broederschap
Aangenomen naar Arnhem D. Tjalsma te
Groningen; aangenomen naar Bussum P.
Pols te Hengelo. (O.).
Herindeling Schouw en-Duivel end
Gedeputeerde Staten van Zeeland heb
ben thans aan de gemeentebesturen van
Schouwen-Duiveland het wetsontwerp ge
stuurd, dat de nieuwe gemeentelijke her
indeling van het eiland zal regelen. Van de
achttien gemeenten zullen er, indien dit
ontwerp te zijner tijd door do Staten-Ge-
neraal wordt aanvaard, slechts zes over
blijven. Zij zullen de volgende namen krij
gen: Wcsterschouwen (thans de gemeenten
Burgh, Haamstede, Renesse, Noordwelle en
Serooskerke, totaal aantal inwoners onge
veer 4000); Middenschouwen (thans de ge
meenten Kerkwerve. Eikerzee, Ellemeet en
Duivendijke. totaal aantal inwoners onge
veer 1900); Tergouwe (thans de gemeenten
Brouwershaven, Dreischor, Noordschouwe
en Zonnemaire), totaal aantal inwoners on
geveer 3800); Zierikzee, ongeveer gelijk
aan de huidige gemeente, met een geringe
uitbreiding met gebied van Ouwerkerk en
Nieuwerkerk, namelijk de polders Groot-
en Klein-Bettewaerde en de Gouweveer-
polder); Duiveland (thans de gemeenten
Ouwerkerk, Nieuwerkerk en Öosterland,
totaal aantal inwoners 3700) en Bruinisse
(gelijk aan de huidige gemeente met en
kele grenswijzigingen).
Als datum van ingang van deze nieuwe
indeling noemt hot wetsontwerp 1 januari
1960. De raden van de nieuw te vormen ge
meenten zullen voor 1 december 1959 geko
zen moeten worden. Het aantal zetels van
deze raden is dan als volgt: Duiveland 11
zetels, Middenschouwen 7 zetels, Tergouwe
11 zetels, en Weslerschouwen 11 zetels.
De raden van de 18 gemeenten op het
eiland moeten vóór 15 april aan Gedepu
teerde Staten hun mening over het ont
werp kenbaar maken.
De tweede Russische kunstmaan zal
volgens de Sterrenwacht te Utrecht, de
komende dagen steeds beter te zien zijn.
Tijdens het weekeinde zal zij als een zeer
helder stralende ster in de morgenuren
reent over Nederland koersen op oen hoog
te van ongeveer 750 kilometer boven het
aardoppervlak. De onzekerheid der voor
spellingen is voor het begin van deze week
niet groter dan twee lot drie minuten,
maar de tijdstippen voor het einde van de
week kunnen tien tot vijftien minuten fout
zijn.
De kunstmaan beweegt zich van noord
west naar zuid-oost. In het begin van de
weck is zij in het noord-oosten te zien,
later in het zenith.
datum tijdstip hoogte
dinsdag 5.42 50 graden
woensdag 5.35 50 graden
donderdag 5.27 70 graden
vrijdag 5.18 70 graden
zaterdag 5.07 zenith
zondag 4.55 zenith
maandag 4.42 zenith
ADVERTENTIE
Alle me/ken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181 - Tel 14444
Een reddingsbrigade in de Amerikaan
se staat Massachusetts specialiseert
zich in hel werken in ijskoud water.
Het zijn allemaal vrijwilligers, die zich
verenigd hebben in een club, met het
doel bij ongelukken hulp te kunnen
bieden. Zij maken gebruik van een
speciaal soort kleding, zoals de foto
toont, en wagen zich niet. in het water
zoals de Z aandam.se club van de
„ijsberen" doet.
de
fT"
,,'n Beetje tè"
In het Zwitserse wintersportplaatsje
kocht ik verleden week een Hollandse
krant en binnen enkele minuten werd het
mij duidelijk, dat er op dat moment waar
schijnlijk meer sneeuw in de Kennemer
Duinen lag dan op de mij omringende hel
lingen. Waaruit weer duidelijk blijkt hoe
onbezonnen die depressies en hoge druk-
gebieden daar boven aan het stoeien zijn.
Zonder zich ook maar iets aan te trekken
van de fragiele bovenleidingen van de Ne
derlandse Spoorwegen of de lokkende fol
dertjes van de reisbureaus. En wat de
wintersport betreft, dat is toch al een be
drijf waarbij het gauw een beetje „te" is.
Er ligt óf te weinig sneeuw om te skiën,
öf het sneeuwt er te veel en dan is er
weer te weinig zon. Als de weersomstan
digheden eindelijk ideaal zijn, ga je in de
rij staan voor de skilift en duurt het te
lang voor je boven bent in verhouding
tot de afdaling, die meestal te snel ver
loopt met alle daaraan verbonden kwet
suren.
Overdag paradeert in het plaatsje het
niet-skiënd publiek in te mooie kleren
langs te dure winkels en 's avonds zitten
de wintergasten in te dikke truinen in te
heet gestookte danslokalen. De gebronsde
skileraren zijn te knap om nog als eerlijke
concurrenten te kunnen worden be
schouwd en de gipsverbanden zijn te tal
rijk om je niet een dodelijke angst voor
de skisport bij te brengen.
Denk nu evenwel niet, dat ik een hekel
heb aan wintersporten. Integendeel, nadat
ik die Hollandse krant gekocht had, spoed
de ik mij naar een riant café-terrasje,
waar de thee iveliswaar te slap was, maar
vanwaar ik uitzag over een landschap, dat
haast te mooi was om écht te zijn. De zon
straalde over de besneeuwde daken van
chalets en oude Walliser huisjes. Kleurige
arresleden voerden, onder vrolijk belge
rinkel, nieuwe gasten naar de talloze ho
tels. Een skileraar passeerde met een
schare bontgeklede peuters, op weg naar
de kinder-skischool. En de melkboer gleed
vredig door de dorpsstraat, de kist m.et
flessen vóór zich op z'n bobsleetje.
Toen naderde er een kostbaar uitge
voerd echtpaar van onmiskenbaar Ameri
kaans origine terwijl uit tegengestelde
richting een gezelschap in zicht kwam, dat
evenmin de letters USA op de skitruien
behoefde te dragen om zijn herkomst te
bewijzen.
Zij passeerden elkaar vlak bij mijn ta
feltje en plotseling bleef de man van het
echtpaar, als door de bliksem getroffen,
staan .en brulde:
„HeyH How are you, old boy?"
De aangesproken landgenoot kon hem
niet direct thuis brengen en nu riep ook
de vrouw met schelle stem:
„Don't you remember? Vijf jaar geleden
hebben we jullie hier ook ontmoet!!"
„Toen had je net je been gebroken", da
verde de man weer, breed lachend alsof
hij zich een goeie mop herinnerde.
„Heil, yes!" kreet iemand van de tegen
partij ineens. „Jouw naam is Bird! Is 't
niet?"
„Yes, the name is Bird!", schetterde de
vrouw opgewonden. „Ik herkende jullie
meteen!!! How nice
En er volgde een hereniging, die tot ver
in het dal hoorbaar moet zijn geweest.
Zoals ik al zei: in zo'n plaatsje is alles
gauw een beetje „te", en zelfs echte
Amerikanen doen in die stille wereld van
sneeuw en zacht belgerinkel soms net even
tè Amerikaans aan.
Am. de Vita
ADVERTENTIE
Zaterdag heelt uw vakman-slager voor u klaar
liggen een reuze handige boekhand „Wat
zullen wl| morgen eten?" Gratia krijgt u
Iédere week van hem een nieuw receptenblad
met: vijl recepten voor héérlijke schotels die
mékkolijk zijn klaar te maken, één leestrecept
uit do hoge keuken van telkens een andore
beroomde chel-kok én een hoekje met nuttigs
tips over vlees en vleeswaren! Zo krijgt u een
onschatbaar Receptenboek mat moer dan
300 apociale rocopten (ook dieet- en ver-
magorlngsrocopten) bij elkaar - niet voor (7 90
maar gratia Vraag vast uw doolnemendo
elogor, een band voor u te reaerveren!
UTRECHT De aanmerkelijke ver
betering, door Gedeputeerde Staten
aangebracht in de jaarwedden van
burgemeesters, secretarissen en ont
vangers, is allerminst naar den zin van
den gemeenteraad van Willeskop, om
dat deze van meening is, dat deze
functionarissen veel te duur worden
voor de gemeente. De raad wil nu, dat
de burgemeester tevens secretaris
wordt, om de jaarwedden tot één te
combineeren. Men heeft geprobeerd den
secretaris, tegen wie overigens geene
bezwaren bestaan, tot bedanken te
nopen, doch deze is daartoe vrijwillig
niet bereid.
De raad heeft er nu wat anders op
gevonden door de kantooruren van den
secretaris zoodanig te wijzigen, dat hij
wel genoodzaakt is zijn ontslag te vra
gen. Wat is toch het geval. De secre
taris is tevens secretaris van het na
burige Montfoort, dat hem een hogere
wedde betaalt dan Willeskop. De raad
van Willeskop heeft voor hem nu de
zelfde kantooruren vastgesteld als in
Montfoort, zoodat de secretaris wel ge
dwongen wordt, één van de twee ge
meenten vaarwel te zeggen. En gezien
het verschil in belooning is het niet
twijfelachtig, welke dat zijn zal.
