Prof. dr. Weve zeventig jaar
<~Pracitótoel
Stilte
étSfb
K.P.M. houdt vast aan lijndiensten
en wordt geen tramprederij
Prinses Margarethe beëdigd als
lid van de Deense staatsraad
O
De economie
KARPETTEN
Vloot van 44 schepen thans in revisie
terwijl oudjes naar de sloper gaan
Van dag tot dag
IN UTRECHT ALLES VOOR HET OOG"
NIEUW!
Kerkelijk Nieuws
Over veertien dagen voor het eerst regentes
Kapitein Leegsma dient
een klacht in tegen
generaal Hasselman
Haarbouclé
Haarvelours
•SEZ33
Per dag tweeduizend meer
t.v.-kijkers in Duitsland
Eisenhower over de Franse
Nationale Vergadering
Qantas staakt vluchten
op Djakarta
DONDERDAG 17 APRIL 1958
Ër is een zekere lijn te bespeuren in een
reeks uitlatingen van vooraanstaande poli
tieke figuren ten aanzien van internatio
nale kwesties een lijn die duidelijk loopt
in de richting van een opheldering in de
problematiek der spanningen tussen Oost
en West. Opheldering is niet hetzelfde als
oplossing; als de problemen scherper ge
steld worden, naderen zij niet dichter tot
hun liquidatie, doch is de mogelijkheid om
met die liquidatie een aanvang te maken,
in ieder geval groter geworden.
Zeer interessant was datgene, wat prof.
dr. Robert Oppenheimer, Amerika's groot
ste atoomgeleerde, op het congres van het
Internationale Persinstituut te Washington
heeft verklaard. Deze eminente geleerde,
die getoond heeft inzicht te hebben in de
enorme consequenties voor de wereld
samenleving van de recente en te verwach
ten wetenschappelijke prestaties, is in 1954
slachtoffer geworden van de heksenjagen-
de senator McCarthy, doch heeft deze niet
alleen overleefd, doch ook geestelijk ver
slagen. Zijn aanzien is ongeschokt geble
ven en zijn stem heeft opnieuw groot
gezag in Amerika. Deze man heeft nu af
gerekend met het smalende verwijt, dat
vele zogenaamde realisten de ijveraars
voor wereldvrede voor de voeten werpen,
namelijk de dooddoener dat zij „utopisten"
zouden zijn. Hij heeft daarentegen de po
gingen tot beperkte ontwapening en verbod
van bepaalde wapenen een „utopie" ge
noemd, omdat de enorme beloften der
wetenschap en de onvoorstelbare conse
quenties van de technische toepassingen
dier wetenschap een beperkte ontwapening
en een overeenkomst tot afschaffing van
de atoombom reeds zullen hebben achter
haald voordat deze in werking zullen
kunnen treden. De politieke besluiten ten
aanzien van de internationale veiligheid
dienen veel verder te gaan en veelomvat-
tender van strekking te zijn, willen zij de
feitelijke situatie ten aanzien van de tech
nische mogelijkheden honoreren. Het is
duidelijk dat Oppenheimer geen heil meer
ziet in pogingen om de oorlog voor de
samenleving te behouden in de vorm van
een „conventionele", en dat hij aan de
verste horizon van de aardse samenleving
de onontkoombare noodzaak tot definitieve
uitbanning van ieder gewapend conflict ziet
dagen, als enig redmiddel tegen de ver
nietiging.
Een andere uitlating, namelijk van onze
minister van Buitenlandse Zaken, heeft te
Uew York geklonken. Deze refereerde aan
Je grote verontrusting op de wereld over
de dreigende economische teyugval en
waarschuwde voor het gevaar van een
zware internationale economische crisis,
dat niet uit het oog mag worden verloren.
Nu is het bij de internationale discussie
over wereldproblemen nog steeds zo, dat
de politieke verwikkelingen en de bewa
peningskwesties geheel los van de econo
mische situatie worden beschouwd, terwijl
in feite de bewapeningswedloop een geheel
scheefgetrokken economie aan de wereld
heeft opgedrongen, die tenslotte naar de
ene of andere zijde op catastrofes moet uit
lopen. De woorden van Oppenheimer in
dachtig, zou de bestudering van een nieu
we, wereldomvattende economische orde
ning vele malen te verkiezen zijn boven
het gedokter aan ontwapeningsdetails, dat
niet de grond van de conflictstof wegneemt
doch slechts illussies schept.
Ook Walther Reuther, de Amerikaanse
vakbondsleider, heeft tijdens het congres
van het Internationaal Persinstituut ge
pleit voor een verschuiving van het zwaar
tepunt naar het economische front, waai
de werkelijke concurrentiepunten met de
Sovjet-Unie gelegen zijn. Ook in zijn ogen
is blijkbaar de zin aan de oorlog ontnomen
en zijn de eisen van de huidige situatie
samengevloeid in de noodzaak tot koorts
achtige inspanning om een economische
gezondmaking op internationaal niveau te
bereiken.
In de wereldeconomie speelt het element
der concurrentie uiteraard een primaire rol.
Wanneer dit element in geordende omstan
digheden door de grote naties als hoofd
argument van hun doen en laten zou wor
den aanvaard, zou de onderlinge verhou
ding weliswaar nog steeds door bittere
rivaliteit, doch niet langer meer door drei
gementen met totale vernietiging der
mensheid worden gekenmerkt. En dat is
een topconferentie waard.
ADVERTENTIE
Het sneeuwwitte Kerko „Es
presso" shirt met de oroni-
zed boord! Een shirt van no-
iron poplin, dat u wérkelijk
niet of nauwelijks hoeft te
strijken. En een boord, die
16 uur per dag onberispelijk
glad blijft! Slechts f 13.50
dank zij zeer grote produktie.
Ned. Herv. Kerk
Bedankt voor Waarder: G. van Estrik te
^ieuwland. Beroepen te Britswerd-Wieu-
verd: F. A. Westhoff te Midsland op Ter
schelling.
Chr. Geref. .Kerken
Bedankt voor Rotterdam-Kralingen: G.
'e Vries te Zeist.
(Van onze medische medewerker)
Zaterdag 19 april hoopt prof. dr. H. J.
M. Weve, hoogleraar in de oogheelkunde
te Utrecht, zeventig jaar te worden. Dit
betekent tevens, dat aan een hoogleraar
schap dat b\jna 30 jaar geduurd heeft, een
einde komt. Prof. Weve heeft in 1929 de
vermaarde prof. dr. II. Snellen jr. als hoog
leraar in de oogheelkunde opgevolgd.
Utrecht kan zich er op beroepen dat steeds
bijzonder vermaarde hoogleraren daar de
leerstoel in de oogheelkunde hebben bezet.
Prof. dr. C. F. Donders was de eerste
hoogleraar in de oogheelkunde te Utrecht,
nu een eeuw geleden, die grote roem ver
wierf door zijn moderne inzichten in de
oogheelkunde en zijn behandeling van
patiënten. Ook stichtte hij oogheelkundige
instituten. De voorganger van prof. Weve,
prof. Snellen, is bekend geworden omdat
hij het oogonderzoek verfijnde en ver
beterde. Hij heeft lettertypen ontworpen,
die nu nog door oogartsen gebruikt wor
den om het gezichtsvermogen van patiën
ten te onderzoeken en in eenvoudige ge
tallen vast te stellen.
Prof. Weve is vooral bekend geworden
door de diverse oogoperaties die hij in de
loop der jaren bij'vele. honderden patiën
ten heeft uitgevoerd. Zo opei-eert hij met
veel succes bij netvliesloslatingen, bij
lenstroebelingen (cataract) en hij heeft
vele keren met succes de gehele lens uit
een oog verwijderd, ten gunste van een
beter gezichtsvermogen van de patiënt.
Men schat dat hij 80 °/o van zijn patiënten
zodanig heeft weten te behandelen, dat hij
ze buiten een speciale inrichting voor
blinden kon houden. Hij was een van de
eerste oogartsen in ons land die bij zijn
operaties wegens netvliesloslating gebruik
maakte van een methode, waarbij het net
vlies diathermisch (met behulp van elek
trische stromen) weer werd vastgeschroeid
op de oorspronkelijke plaats.
Patiënten uit de gehele wereld
Uit de gehele wereld trokken patiënten
met oogklachten naar Prof. Weve of zij
werden door oogspecialisten uit alle landen
naar hem gezonden voor uiteindelijke
hulp. Tot de bekendste personen die door
hem behandeld zijn behoren premier De
Valera van Ierland en prinses Marijke.
Zijn colleges worden vaak door artsen uit
het buitenland bezocht, hetgeen voor prof.
Weve geen bezwaar oplevert, want meer
malen gaf hij colleges en voordrachten in
andere talen dan het Nederlands met even
veel gemak als in zijn moedertaal. Zijn
studenten en oud-leerlingen hebben zijn
colleges, doorspekt met algemeen wijze
opmerkingen, altijd bijzonder op prijs ge
steld. Hij leerde zijn studenten dat een oog
aandoening een uiting kan zijn van een
ziekte, ergens geheel anders in het lichaam
gezeteld, zoals suikerziekte of tuberculose.
De huisartsen moeten ook de oogspiegel
gebruiken, om in het inwendige van het
oog te kunnen kijken, was zijn uitgangs
punt. Als men de afwijking heeft opge
spoord, aldus citeerde hij z.ijn grote voor
ganger prof. Donders, dan is de behan
deling vaak niet zo moeilijk. Aan de
andere kant drukte hij de a.s. huisartsen
op het hart, hun patiënten met oogklach
ten vooral niet te lang in behandeling te
houden maar ze tijdig door te sturen naar
de deskundiger oogarts.
Prof. Weve heeft het „Nederlands Gast
huis voor behoeftige en minvermogende
ooglijders" zoals het „Utrechts Ooglijders-
huis" eigenlijk heet, gereorganiseerd en
gemoderniseerd. In de werkplaats van dit
ziekenhuis werden de eerste contactglazen
in ons land vervaardigd. Gelijk bekend
zijn contactglazen kleine lensjes, die op de
oogbol zelf rusten. Zij vervangen de brille-
glazen en de bril. De kleine lensjes zuigen
zich vast op de oogbol. Het zijn nauwe
lijks zichtbare brilleglazen. Voor toneel
spelers, acteurs voor film en televisie, kan
het vaak van grote betekenis zijn, dat zij
JENCOUNEUM" GROEN
voor schuttingen
dergelijke nauwelijks zichtbare brillegla
zen in de vorm van kleine lensjes kunnen
dragen.
Prof. Weve is lid en ere-lid van diverse
binnen- en buitenlandse oogheelkundige
genootschappen. Ook maakt hij deel uit
van de Onderwijsraad voor het Hoger
Onderwijs. Hij is officier in de orde van
Oranje Nassau.
Kortgeleden hield hij op de Utrechtse
Universiteitsdag een voordracht over
„vóórkomen en voorkómen van blindheid"
welke door de talrijke aanwezigen als een
waardig sluitstuk van zijn universitaire
werkzaamheden werd beschouwd.
Het is zeker dat het prof. Weve op zijn
zeventigste verjaardag niet aan belang
stelling zal ontbreken. Leerlingen en oud
leerlingen maar vooral ook de talrijke
patiënten die hij in de loop van zijn art-
senbeslaan heeft behandeld, zullen niet in
gebreke blijven de geleerde, docent en
vooral de geneesheer Weve hun hulde te
brengen.
de
KOPENHAGEN, (Reuter) Prinses
Margrethe van Denemarken, troonopvolg
ster van de oudste ononderbroken monar
chie in Europa, is gisteren officieel meer
derjarig geworden, op haar achttiende
verjaardag. De blonde prinses, in de hui
selijke kring „Daisy" genoemd zal, met
haar 58-jarige vader, koning Frederik IX,
voorzitten op de wekelijkse bijeenkom
sten van het kabinet. Zij zal ook optreden
als regentes wanneer haar vader afwezig
is. Dat zal zij voor de eèrste maal doen
over veertien dagen, wanneer koning Fre
derik een particulier bezoek aan Engeland
brengt. De prinses werd woensdagochtend
begroet door 21 schoten van de oude batte
rijen bij de haven van Kopenhagen. Nadat
haar vader haar de versierselen van de
Orde van de Olifant had overhandigd, reed
de prinses naar het Christianborg-Paleis,
waar zij werd beëdigd als lid van de staats
raad. Voor de koning en het kabinet zwoer
prinses Margrethe de grondwet te zullen
eerbiedigen.
Ofschoon Margrethe de oudste is van de
drie dochters van koning Frederik en ko
ningin Ingrid, had zij tot vijf jaar geleden
geen kans om haar vaders troon op te vol
gen, daar de troonopvolging in Denemar
ken alleen voor de mannelijke linie gold.
Deze duizendjarige traditie is in 1953 afge
schaft.
Prinses Margrethe ontving haar eerste
De Legervoorlichtingsdienst deelt me
de, dat kapitein A. Leegsma bij de minis
ter van Oorlog een klacht heeft ingediend
tegen generaal B. R. P. F. Hasselman.
Deze klacht is gebaseerd op artikel 9 van
het regelement betreffende de krijgstucht
aangaande een vermeende krenkende of
onbillijke behandeling, die een mindere
van een meerdere zou hebben ondergaan.
Kapitein Leegsma is namelijk van oordeel
dat generaal Hasselman zich tijdens een
op 13 september 1957 gehouden perscon
ferentie op smadelijke wijze over hem zou
hebben uitgelaten door te verklaren dat
hij reeds eerder blijken van geestelijke on
evenwichtigheid had gegeven.
Kapitein Leegsma was tijdens manoeu
vres, die verleden jaar in Duitsland wer
den gehouden, overspannen geraakt. De
oorzaak hiervan was, dat er onder de sol
daten die in Sennelager gelegerd wax-en,
een griepepidemie was uitgebroken. Naar
de mening van de kapitein was de ver-
zox'ging van de zieken niet voldoende. Ka
pitein Leegsma vestigde hiex'op de aan
dacht in een brief welke hij aan de mi
nister van Oorlog richtte. Hij zelf moest
geruime tijd in een kliniek verpleegd wor
den. Van militaire zijde werden geen maat
regelen tegen kapitein Leegsma getrof
fen.
ondei'wijs op een particuliex-e school in
Denemarken. Toen zij vijftien jaar was
ging zij voor een jaar naar North Foreland
Lodge, een Engelse kostschool. Thans
wox'dt zij opgeleid voor het Deense exa
men dat haar toegang tot de universiteit
zal geven.
De prinses is in een betrekkelijk onoffi
ciële sfeer opgevoed. Zij gaat dikwijls al
leen in Kopenhagen winkelen of met ken
nissen in de pai-ken wandelen. Zij heeft bij
zondere belangstelling voor oudheidkun
de, waarschijnlijk een erfenis van grootva
der van moeders zijde, koning Gustaaf
Adolf van Zweden, die zij meermalen op
excursies in Italië heeft vergezeld.
(UP) De prinses is de eerste vrouw
die ridder in de Orde van de Olifant, een
onderscheiding, die in 1440 werd ingesteld,
is gewoi'den. Haar grootvader. Koning
Gustaaf van Zweden, heeft haar de onder
scheiding van ridder in de oi-de van de Se
raphim verleend en koning Olav van
Noorwegen verhief haar tot gi-ootkx-uis in
de Orde van St. Olav.
De prinses vex-scheen gistei-morgen op
het balkon van het paleis Amalienboi'g,
waar zich duizenden mensen hadden
verzameld om haar geluk te wensen. Uit
de kelen van duizenden kinderen klonk een
Deens volksliedje waarin onder meer de
ze wooi'den voorkomen: „Want zij is zo
jong en ze ziet er zo mooi uit". Op het bal
kon werd Margrethe geflankeerd door ko
ning Frederik en koningin Ingrid. Toen de
kinderen het volkslied zongen omhelsde
de vorst zijn gade. Na dit gebaar zong de
menigte het lied nog eens.
Als Margx-ethe haar vader opvolgt, zal
zij de 54ste koning van Denemarken wor
den. Eenmaal heeft een vrouw op de Deen
se troon gezeten. Deze koningin heette ook
Margrethe. Als de prinses wordt gekx-oond
zal zij Margrethe II zijn.
ADVERTENTIE
MODERNE HUISKAMER-
280 x 200 115.25
315 x 225 149.50
300 x 200 169.75
315 x 225 197-50
ROND MIDDELLI1N 200 115.00
KRUISSTRAAT 11
HAARLEM TELEFOON 11491
Op het balcon van het koninklijk pa
leis Amalienborg: v.l.n.r. Koning Fre
derik van Denemarken, Koning Gu
staaf Adolf van Zweden en zijn dochter
Prinses Margaretha van Z/weden, Prin
ses Benedikte van Denemarken, Prin
ses Anne-Marie, kroonprinses Marga
retha en Koningin Ingrid
(Van onze correspondent in West-Duitsland)
Het aantal televisie-toestellen in de
Westduitse bondsrepubliek neemt met een
schier ongelooflijke snelheid toe. Om
streeks Kerstmis kon men met enig feest-
vertoon de miljoenste bezitter van zo'n
toestel begroeten. Nu hebben zich er al
meer dan anderhalf miljoen aangemeld.
Nieuws
Het dagelijkse nieuws brult aan de oren
der massa. De felste geluiden blijven het
langst hangen de sensaties rijgen zich
aaneen in de gedachten, onderstreept door
de vette krantenkoppen en de sonore stem
in de radio, die „de voornaamste punten
uit het nieuws" opsomt.
Vandaag is het ongetwijfeld majoor K.,
wiens belevenis boven het lawaai van de
rest uitschreeuwt. Iedereen weet af van de
zaak majoor K. In de bus praat men er
over. In de trein vermelden de kranten
voor de slaperige gezichten der forensen
in forse kapitalen zijn titel en voorletter.
Majoor K. Net zoiets als indertijd het
Marshallplan. Of de opstand op Sumatra.
En niet te vergeten de radiumrel te Put
ten.
In de trein hoorde ik een gesprek, „Ma
joor K. is ideaal", zei een dame„Ik zweer
bij majoor K. Ik heb nooit iets leukers en
onderhoudenders gezien dan majoor K. Ik
ga er ieder jaar heen. En mij man denkt
er net zo over. Sommigen zijn er blasé
van, maar dat zijn snobs. MajocSr K. is
niets voor snobs. Daar moet je eerlijke,
gezellige mensen voor hebben, onbedorven,
mensen, vat je?".
De andere dame vatte het blijkbaar,
want zij knikte. Maar ik vond het een
raadselachtig geval. Ik kon me voorstellen
dat de dame op de hand van majoor K.
wasmaar dat hij een ideaal en een op
perste leukerd is, heb ik in geen enkele
krant gelezen. Het leek me minstens over
dreven om er zo'n romantische deining
over te maken.
„Majoor K. is een stuk goedkoper dan
Oostenrijk", zei de dame advertentieach
tig. En een klimaatOm te zoenen".
Toen begreep ik dat ik, als slaperige fo
rens, de belangstelling van de dame voor
het dagelijkse nieuws overschat had.
Ze had het over Majorca.
Malcom Fris
Men kan een mensenleven
van verschillende standpunten
uit bekijken, doch als men
niet de kunst verstaat de ogen
te sluiten voor onwelgevallig
heden, levert geen enkel dezer
standpunten een bijzonder be
moedigend aspect. Er zijn
niettemir) episoden, waarin
men denkt het uitstekend ge
troffen te hebben, op de dag
van het geslaagde eindexamen
bijvoorbeeld, als volgens de
afscheidsx-ede van de school-
dii'ecteur de wex-eld voor u
openligt. Ook op de eerste goe
de lentedag kan het leven wel
eens een genoeglijk avontuur
lijken, of gedurende een va
kantiereis naar de Dolomieten,
wanneer men van een een
zame bergtop de vrede in het
kleurige dal met de kabouter
huisjes ziet stilstaan als vij
verwater.
Maar dat zijn slechts mo
menten. Wie bij momenten
leven kan, van de ene minuut
in de andere, en daarbij geen
gedachte wijdt aan het geheel
van wieg tot graf, kan zich
de illusie scheppen van een
amusant en onderhoudend
verblijf op een spectaculaire
planeet, doch dan gaat dat ten
koste van zijn x-eputatie. Want
dan noemt men hem smalend
een optimist.
Wilt ge een pessimistische
kijk op het leven? Welnu, dan
kunt ge volstaan met het
menselijk avontuur op aai-de
samen vatten in vier bevelen,
die hem van hogerhand wor
den opgelegd: Stilliggen, stil
staan, stilzitten en stilliggen.
Men ziet, het is een tamelijk
eentonige gang van zaken met
weinig afwisseling en slechts
een zeer flauwe culminatie.
En toch is het de lijn. waar-
langs het leven van de mens
zich beweegt.
De mens, die van zijn jeugd
af met grote plannen tot hoog
vliegerij en onafhankelijk
handelen is vervuld, ontmoet
deze vier bevelen als de maat
staven van zijn doen en laten,
ondanks alle illusies en idea
len. Nauwelijks de moedei--
schoot ontvloden en als een
glimmende zuigeling tussen
tule en kant in zijn wiegje
neex-gevlijd, ontwaart de
kleine mens reeds op onge
paste ogenblikken de boze
hoofden van zijn ouders boven
zijn legerstede, en hoox't hij
het tweestemmig bevel: „Stil
liggen!" in velex-lei toonaax--
den. Stilliggen en vex-der niets
terwijl"alles aan hem om
beweging lijkt te schx-eeuwen
en binnen in hem een eeuwen
oude intuïtie hem aanspoort
te experimenteren met alles
wat aan hem beweegbaar is.
Stilliggen! Omdat de maat
schappij is ingericht op een
bewegingloze periode geduren
de de nachtelijke uren, als
alle moegeleefde mensen zich
lamlendig laten wegdx-ijven ;n
een platte nonactiviteit, om
geeuwend en gruwend omhoog
te rijzen bij het ratelen der
wekkers. Daarom moet de
nieuwgeboren mensen volko
men ongemotiveerd en' tegen
alle aanvechtingen in verstijfd
en stil boven zijn lakentje uit
in het duister blijven turen,
tot hij van narigheid in slaap
valt.
Als hij na een schijnbaar
eindeloze periode van vrije be
weging op een kwade dag ge
vangen wordt door de school
en op een houten bank wordt
vastgekluisterd, klinkt het
hoogste, belangrijkste en on
ontkoombare bevel: „Stilzit
ten!" alsof zijn eeuwig heil
afhangt van de nauwlettende
opvolging daarvan. Stilzitten
is het alpha en omega van alle
maatschappelijke ontwikke
ling, van alle kans op succes
in het leven en van de voldoe
ning der ouders over een wel
geslaagde spruit.
Als hij maar stilzit, komt
verder alles in orde.
En het komt in orde, want
al stilzittend dooxdoopt hij de
lagere en iets hogere school
tot het moment, waarop het
einddiploma hem schijnt te
verlossen van alle banden en
bevelen.
Doch juist als hij zich uit
rekt om zijn verstijfde spie
ren- te wennen aan de onmete
lijke vrijheid in een eindeloos
grote wereld, vangt men hem
opnieuw. Men kleedt hem in
een uniform, noemt hem
landsvex-dediger en schreeuwt
hem toe: „Stilstaan!" Stil
staan onbeweeglijk, als uit
ijzer gegoten, bevroren en le
venloos stilstaan met de ogen
op het verre niets gevestigd en
de gedachten opgesloten in een
betonnen kluisje in het diep
ste innerlijk dat is het ge
heim van alle succes als mili
tair en de sleutel tot roemrijke
carrière. Soldaten die niet
kunnen stilstaan alsof zij reeds
dood zijn voordat de slag be
gonnen is, zijn geen soldaten
en zullen geen slag kunnen
winnen. „Stilstaan!" klinkt
het langs de rijen en de
arendsblik van de meerdere
schaaft het gelid netjes recht,
als de vlijmscherpe beitel van
een machine. Zoals de temmer
in het circus buigt naar het
ademloze publiek, wanneer
zijn zeven tijgers roerloos op
hun tonnetjes zitten, zó snelt
de meerdere naar zijn meer-
dex-ste en dan staat ook hij
roerlöos stil. Iedereen staat
roerloos stil in dit plechtige
ogenblik van opperste ceremo
nieel geeft de bewegingloosheid
wijding aan het tafereel. Er
gebeurt niéts. Dat is de hoog
ste, edelste prestatie van het
soldatendom. Dat is de bekro-
(Van onze reisredacteur)
SINGAPORE „Wij hebben een harde klap gehad, maar zijn over de toe
komst niet pessimistisch", aldus verklaarden de president-directeur De Geus en
de directeur Ter Brake van de K.P.M. ons in een interview te Singapore. De
K.P.M.-directie, die zich voorlopig op Singapore teruggetrokken heeft en over
weegt daar een bureau te vestigen, is thans bezig een nieuw arbeidsterrein in
Azië aan te snijden, terwijl de vloot van 44 schepen op de rede van Singapore
wordt nagezien en gerepareerd. Wat er daarna zal gebeuren?
Men denke slechts aan de veeschepen, die
alleen de KPM heeft. Voorlopig hebben de
emoties in Djakarta echter nog de over
hand, zodat de KPM-voorstellen, die geen
verkoop van schepen maar wel nieuwe
vormen van samenwerking behelsden, in
de afgelopen maanden door Djakarta zijn
afgewezen. Nasution zelf zo zeide men
ons was tegen inbezitneming van de
KPM.
Hoewel de KPM op politieke en econo
mische gronden met een geleidelijke terug
gang van het bedrijf in Indonesië had
rekening gehouden en eind van het vorig
jaar al een verlies leed, was de december-
overname een uiterst pijnlijke operatie,
waarbij voor vele tientallen miljoenen gul
dens aan wal-outillage teloor ging en
tweehonderd leden van het walpersoneel
zijn afgevloeid. Deze gebeurtenis sneed
diep in het vlees van de maatschappij.
De directie staat thans voor de taak het
bedrijf te stroomlijnen en van een enorm
veelomvattend apparaat tot een normale
rederij terug te brengen. Gelukkig is de
KPM redelijk welkom in Singapore, waar
het bedrijf werk voor arbeiders en secun
daire industrieën brengt. Ondanks de ge
drukte vrachtenmarkt en de algemene
wereldrecessie behoudt de directie haar
vertrouwen in de toekomst.
WASHINGTON (Reuter) President
Eisenhower heeft op zijn persconferentie
de critiek in de Franse Nationale Vergade
ring op de Verenigde Staten een politiek
foefje genoemd. De president sprak als
zijn mening uit, dat de val van het kabi-
net-Gaillard geen invloed zal hebben op
de voorbex-eidingen voor een topconferen
tie en evenmin op de conferentie van mi
nisters van Defensie van de NAVO-lan-
den te Parijs. Volgens Eisenhower heb
ben de Verenigde Staten hun politiek glas
helder uiteengezet. Hij zei in december
een lang gesprek met Gaillard te hebben
gehad, waarna hij de indruk had, dat zij
het volkomen eens waren over de politiek.
Zij wax-en van oordeel, dat er stex-ke tra
ditionele en histox-ische vi'iendschapsban-
den tussen Frankrijk en grote delen van
Afrika bestaan en, dat deze banden zou
den bijdragen tot het ontstaan van betere
betrekkingen tussen de twee gebieden.
Eisenhower wilde zich niet uitlaten over
de mogelijke gevolgen van de val van het
kabinet-Gaillard op de internationale po
litiek. Niemand weet wat er gaat gebeu
ren, zo zei hij.
(UP) De president wees iedere sug
gestie, dat de Verenigde Staten zich heb
ben gemengd in de Franse politiek in
Noord-Afrika met nadruk van de hand.
SINGAPORE (UP) De Australische
Qantas Empire Airways heeft bekend
gemaakt dat zij „voorlopig" alle vluchten
op Djakarta heeft gestaakt.
In een in Singapox-e uitgegeven verkla
ring werd gezegd dat dit besluit het gevolg
was van de aankondiging door de regering
te Djakarta van nieuwe restricties ten aan
zien van het luchtruim in de buurt van de
luchthaven Kemajoran. Een woordvoer
der zeide dat deze restricties het gebied
waar gemanoeuvreerd moet worden om
te landen dusdanig beperkt hebben dat de
Super-constellations van de Qantas moei
te hebben gehad om aan de grond te ko
men.
De KPM-directie houdt haar concrete
plannen nog geheim, maar, zo zeide men
ons: „Een ding is zeker. Wij kunnen de
schepen vandaag-_de-dag weer in de vaart
brërfgën reh cfe köstëri 'góed makeh. Wij
doen dit echter nog niet omdat de vx-ach-
ten- ons met-liggen. Wij, willen geen vrach-
tenstrijd ontketenen of de vrachtenmarkt
bederven". De algemeen te volgen politiek
zal aldus zijn: Een aantal verouderde
schepen, zoals de bejaarde „Tasman",
waarmee de KPM veelal in Indonesië ver-
lieslijntjes gaande hield, wordt afgestoten
in sloop of verkoop. Met de overblijvende
vloot van moderne of gespecialiseerde
schepen wil men in de eerste plaats vaste
lijndiensten gaan onderhouden volgens de
solide KPM-tradintie van regelmaat die
vx-achten aantrekt. Het scheepvaartmotto
luidt „Trade follows flag". Wanneer de
diensten gaan lopen, komt de lading ook
wel. Daarnaast zal men trachten ook
lucratieve ongeregelde vx-achten te krij
gen, maar de KPM zal zeker geen tramp
maatschappij worden. Reeds vaart de
KPM op de Perzische Golf en -havens en
andei-e gei-egelde vei'bindingen zullen vol
gen. Wanneer de Indonesische verhoudin
gen tot x-ust zijn gekomen, moeten zelfs
vaarten van uit Singapore op Indonesië
niet onmogelijk worden geacht, want hoe
wel de interinsulaix-e vaai't aan de KPM
is verboden, is buitenlandse vaart gelijk
ook door de Nederlandse Lloyd geschiedt,
nog wel mogelijk. Ook in Djakartaanse
regeringskringen zien bepaalde groepen
het belang in, dat zij bij de KPM hebben.
ning der discipline, die vol
gens sommigen er zijn
moet.
Maar ook dit stilstaan ein
digt met vrijlating en de stil
staanders komen in beweging
om zich uit te storten over de
smalle wegen der burgermaat
schappij, zoekend naar een be
stemming.
Zij verkopen hun arbeids
kracht node en zo duur moge
lijk, zij laten zich dubbel en
dwars betalen voor hun op-
offering, in beweging te zijn
van acht uur 's morgens tot
vijf uur 's avonds. Want tot-
nutoe zijn zij slechts geschoold
in het stilliggen, stilzitten en
stilstaan als de drie voornaam
ste deugden van het leven.
Zij blijven moeizaam en
plichtmatig in beweging voor
het dagelijks brood, steeds
moeizamer en moeizamer
tot het laatste bevel komt:
„Stilliggen".
Dan liggen zij voor eeuwig
stil en niemand behoeft dat
met arendsogen te controleren.
Men beweert wel eens, dat zij
zich omdx-aaien het is be
slist niet waar. Zij hebben
geen enkele reden daartoe. Zij
liggen zo volkomen en plichts
getrouw stil, dat het lijkt als
of zij zelfs die geheimzinnige
intuïtie tot actie en beweging
hebben prijsgegeven.
Het is jammer, dat men de
levende mens reeds zo vaak
tot bewegingloosheid dwingt.
Want het leven is zo kort en
die laatste stilte duurt zo lang
zo lang. J. L.
