Horen en zien
Groot-Schermerse raad
hield „poseerzitting"
MARCHWOOD
v.
Eduard Heijmans en Michel Lablais
Agenda voor
Haarlem
aankondigingen en
nabeschouwingen
De Kroon van Koning Pompodilio IV
„De Zylpoort"
Kort en bondig
't Silver Stoepke
DONDERDAG 17 APRIL
1958
5
radio televisie
School voor vrouwen
als genrestuk
Nieuwe composities voor
harmonie en fanfare
De radio geeft vrijdag
Studenten stellen zich
kandidaat voor Leidse
gemeenteraad
Dansgezelschap Moisejev
in Verenigde Staten
Verzending van zeepost
TWEE TENTOONSTELLINGEN
Fantastisch
lekker
7.50.per fles
Fa. P. Beaufort
Vragen over niet-toegelaten
verstekelingen uit Indonesië
ONS VERVOLGVERHAAL
DOOR IRIS «ROMIGE
„School voor vrouwen" is een van de
sterkst gebouwde stukken van Molière,
boeiend vooral door het kostelijke gebruik
dat er, zowel in woord als in daad, van
het middel der ironie wordt gemaakt. Dit
blijspel over de veertigjarige Arnolphe,
die het meisje zijner keuze voor zich
heeft pogen te reserveren door haar in
domheid op te voeden en haar ondanks
zijn vermeende listigheid verliest aan een
jeugdige rivaal, die haar in een handom
draai voor zich weet te winnen is in Ne
derland na de oorlog reeds drie keer door
een beroepsgezelschap op het repertoire
genomen. Zelden is het met zoveel geest
en fantasie vertoond als door de groten
deels betrekkelijk onbekende krachten
van het zich in de eerste plaats tot de
jeugd richtende gezelschap „Arena" on
der de gezonde, vindingrijke regie van
Erik Vos.
Met geringe aanpassingen bij de speci
fieke eisen van de televisiestudio waar
bij Fokke Duetz een compliment verdient
voor zijn uitwerking van de decorontwer
pen van Léontien van Beurden is deze
voorstelling woensdagavond door de
N.C.R.V. op het beeldscherm gebracht.
Het gebeurt helaas niet vaak dat men een
zo goed ingespeelde opvoering krijgt voor
gezet. Er was dan ook (afgezien van een
paar versprekingen) geen ogenblik van
hapering, zoals anders door gebrek aan
voldoende rustige tijd van voorbereiding
menigmaal het geval is. Niettemin heers
te er een aanzienlijk verlies aan tempo,
waardoor het bezwaar tegen de wijdlopig
heid van de overigens frisse en kernach
tige vertaling van Bert Voeten terugkeer
de. Want men mag dan door oubollige ty
pering en weloverwogen uiteenzettingen
een vaderlands equivalent hebben gevon
den voor de Franse zwier, hier werd de
wet van de traagheid een duidelijk tegen
werkende factor. Men kreeg verder
het kon misschien moeilijk anders te
veel scènes in close up tegenover zich,
waardoor de aandacht automatisch werd
verschoven naar de niet zo .heel erg inte
ressante, want zeer schematisch gehou
den psychologische aspecten. Molière
speelt men met de benen, zegt men in
Frankrijk doch verwezenlijk zo'n voor
schrift maar eens op de paar vierkante
meters voor de camera!
Van Paul Meyer een van de verras
singen van het thans lopende toneelseizoen
kregen we meer de aanzet tot de stu
die van een karakter, dan de openbaring
daarvan door handeling te zien. Molière
spelen zonder een overzichtelijke situatie
is een teleurstellende bezigheid. Daar kun
nen „mooie plaatjes" weinig of niets aan
veranderen. Het werd al met al een vrij
slome bedoening, ondanks het feit, dat de
hoofdpersoon sprekend op de zeeheld Mi-
c'hiel de Ruyter geleek, waardoor men nog
sterker in de sfeer van het Oudhollandse
genrestuk werd gebracht.
Beeldschermer
Het is niet zo heel lang geleden dat har
monie en fanfare maar matig werden ge
waardeerd. Zo'n korps vond men goed
genoeg om een gezellige mars te spelen
en op nationale feestdagen met luchtige
klanken vrolijkheid te brengen. Men had
geen oog of liever geen oor voor de ar
tistieke mogelijkheden en in de naam
„hoempamuziek" weerspiegelde zich de
het wanbegrip.
Dank zij de volhardende arbeid van
idealistische dirigenten en van de beste
der Nederlandse korpsen en van compo
nisten, die zich niet isoleerden in de ivo
ren toren der „hogere" kunst, is hierin
gelukkig verandering, men mag wel zeg
gen een grondige verandering gekomen.
Men ging zich toeleggen op het scheppen
van oorspronkelijke muziek voor harmo
nie en fanfare en wanneer men ging arran
geren dan werd dit gedaan met verant
woordelijkheidsbesef. De „Slag bij Water
loo" werd een steeds zeldzamer te bele
ven muzikale gebeurtenis. En welk korps,
dat zichzelf respecteert, waagt er zich nog
aan „De Fremersberg" te beklimmen?
HILVERSUM I 402 M. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed
en lit. kal. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de
huisvr. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.05 Hongaarse
kamermuz. 10.35 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.40
Gram. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Dans
muziek. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Retour
tjes. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws. 13.20 Lichte muziek. 13.45 Voor de vrouw.
14.00 Zang en piano. 14.25 Instr. trio. 14.45 Pro
menade-orkest en soliste. 15.30 Pianorecital. 16.00
Voor de zieken. 17.00 Boekbespr. 17.15 Kinder
koor. Intermezzo van gram. 17.40 Beursber. 17.45
Lichte muziek. 18.05 Idem. 18.20 Caus. 18.30 Licht
progr. 18.50 Laat je wijzen, hoe te reizen, klankb.
19.00 Nieuws. 19.10 Comm. 19.15 Regeringsuitz.
Emigratierubriek: Het emigratiepraatje van H. A.
van Luyk. 19.25 V.V.D.. pol. caus. 19.35 Verzoek-
progr. voor de militairen. 20.15 Act. 20.30 Pol. fo
rum. 21.00 Cabaret. 21.25 Pianorecital. 22.00 Het
geheim van de appèl-krant. 22.30 50 jaar St. Fran-
ciscus van Assisië, gesprek. 22.40 Gram. 22.50
Priester, leek en huwelijk, causerie. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Jazzmuziek.
HILVERSUM II 298 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.18 De Ontbijtclub. 9.00 Voor de vrouw.
9.40 Schoolradio. VPRO: 10.00 Thuis. caus. 10.05
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de zieken. 11.00
Voor de kleuters. 11.15 Hobo en piano. 11.35 Orgel
en zang. AVRO: 12.00 Gram. 12.20 Regeringsuitz.:
Landbouwrubriek. De betekenis van de Shetland-
se ponies voor Nederland. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Sport en prognose. 12.50 Zang en
prognose. 12.50 Zang en orgel. 13.00 Nieuws. 13.15
Meded. en gram. 13.25 Theater-ork. en solist. 13.5o
14.00 Jeugdkoor. 14.20 Boekbespr. 14.40 Bando
neonrecital. 15.00 Gram. 15.10 Gevar. progr. VARA:
16.00 Dansmuz. 16.30 Muziekcaus. 17.10 Voor de
jeugd 17.40 Draaiorgel. 17.50 Gram. 18.00 Nieuws.
18.15 Act. 18.20 Lichte muz. 18.50 De puntjes op
de i. caus. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Meisjes
koor. VPRO: 19.30 Onder het Melkwoud, hoorsp.
20.55 Nieuws. VARA: 21.00 Politiek cabaret. 21.30
Etherforum. 22.10 Lichte muz. 22.25 Buitenlands
overzicht. VPRO: 22.40 Zorg om de mens. VARA:
23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Caus. 12.45
Gram. 13.00 Nieuws. 13.11 Orgelspel. 14.00 School
radio. 15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.02 Gram. 17.00
Nieuws. 17.10 Cello en piano. 17.45 Duitse les. 18.00
Vlaamse muz. 18.20 Gram. 18.30 Voor de soldaten.
19.00 Nieuws. 19 30 Causerie. 20.00 Symfonie-ork.
'20.45 21.00 Kunstkaleidoscoop). 21.45 Gram. 22.00
Nieuws. 22.15 Jazzmuziek. 22.45 Gram. 22.5523.00
Nieuws.
(Van een onzer redacteuren)
B. EN W. van Groot Schermer hebben
hun belofte aan de Bulgaars-Israelische
fotograaf A. D. Arielli gehouden en reeds
gistermiddag alleen voor diens plezier een
buitengewone raadszitting gehouden met
als enige agendapunt: wachten op Arielli.
Reeds lang voor de aanvang van deze
poseerzitting waren de zeven vroede va
deren (vier P.v.d.A., een K.V.P., een
A.R.-C.H.U. en één vertegenwoordiger van
Gemeente belangen) in het knusse minia
tuur-raadhuisje, dat een der gaafste voor
beelden van vroeg-zeventiende-eeuwse
rustieke bouwkunst is, bijeengekomen; al
lemaal in het zondagse pak om zo plech
tig mogelijk op de foto te komen. De foto
die, zoals hun beloofd was, een plaats zal
krijgen in Arielli's album over de Neder
landse raadhuizen, dat in september ver
schijnt en over de gehele wereld verspreid
zal worden.
Wethouder Schermerhorn, telg uit een
oeroud Schermers geslacht en broer van
dè professor Schermerhorn, had zijn me
deleden met wijs beleid voorgesteld, maar
in ,,'t secretarie" te wachten, omdat de
raadzaal beter proper kon blijven met
het oog op de foto's. En in die kleine se
cretarie had men zich neergezet om ge-
ADVERTENT1E
Waarom neemt de
RENAULT-verkoop steeds toe?
1. Lage aanschaffingsprijs. 2. Lage onder
houdskosten en benz.verbruik. 3. Minimum
vvegenbelast. 4. Prachtige wegligging (Veilig!)
Geheel vrijblijvend nadere inlichtingen bij
GARAGE DEN HOUT
Er is andere muziek gekomen, mede on
der invloed van goed opgezette wedstrijd
programma's. In haar uitzending van
woensdagavond heeft de N.C.R.V. daar
van enkele uitstekende voorbeelden gege
ven. De bij deze gelegenheid door de Ko
ninklijke Militaire Kapel onder leiding van
de majoor-directeur R. van Yperen uitge
voerde composities vertegenwoordigden
concoursmuziek van de Nederlandse Fe
deratie van Christelijke muziekbonden,
waarvan het grootste gfedeelte bij deze
uitzending een eerste uitvoering beleefde.
De kapel begon het concert met de
„Ouverture miniature" van de Belgische
componist J. Moerenhout, bestemd voor
de eerste afdeling harmonie. De korpsen
in deze afdeling zullen deze goed geïn
strumenteerde, aangenaam klinkende mu
ziek met haar eenvoudige structuur onge
twijfeld met genoegen spelen. Buitenspo
rig moeilijk is zij allerminst, maar wel
zal moeten worden voldaan aan de eisen
van zuivere intonatie en toonstabiliteit.
Behoudens een enkele stroeve overgang
verloopt de ouverture in een evenwichtige
ontwikkeling.
Heel wat moeilijker bleek de suite „In
Tudor days" van de Engelsman Henry
Geehl, waarvan evenals van de ouverture
de eerste uitvoering gegeven werd. Het
werk, dat uit drie in karakter contraste
rende delen bestaat, is geschreven voor de
eerste afdeling fanfare en brengt, de mu-
zieksfeer van omstreeks 1700. Aantrekke
lijke contrapuntiek, fraaie melodieën en
sonore harmonieën gaven aan déze" suite
een bijzondere kunstzinnige waarde. De
ze suite van Geehl leek ons veel meer
geschikt voor de afdeling uitmuntendheid
fanfare dan de Fantasie over drie Kerst
liederen van Meindert Boekei, welk werk
na „In Tudor days" eveneens voor het
eerst ten gehore werd gebracht. Deze
fantasie, die een zeer behoudend karak
ter heeft, klonk in de voor haar bedoelde
fanfarebezetting zeer welluidend, rustig en
evenwichtig, zonder duidelijke sfeercon
trasten. De „Ierse suite" van Gerard Boe-
dijn vormde het besluit, een bewerking
van drie volksliedjes voor de eerste afde
ling harmonie. Als zovele van Boedijns
werken is ook de suite typerend voor deze
knappe harmonie-expert. Hij vermeed
een modern accent en streefde naar melo
dische schoonheid en harmonische warm
te met behoud van doeltreffende tegen
stellingen.
Voor de korpsen in ons land was deze
uitzending zeer belangrijk, want zij heeft
de aandacht gevestigd op de mogelijkheid
van repertoireverrijking met uitstekende
muziek, waarvan de Koninklijke Militai
re Kapel voortreffelijke uitvoeringen gaf.
Golfbreker
huid in dikke wolken sigarenrook te wach
ten op de dingen die komen zouden, ter
wijl de ambtenaren die hier normaal de
belangen der duizend inwoners behartigen,
buiten op de uitkijk stonden. De fotograaf
echter liet zich wachten. Dat kwam, om
dat het "hem in het naburige dorpje De
Rijp nogal tegengezeten had. Eerst had
hij daar geruime tijd moeten verdoen en
vergesticuleren om De Rijpse gemeente
secretaris duidelijk te maken, wat hij pre
cies wilde. Vervolgens was er een langdu
rige maar vergeefse speurtocht gemaakt
naar „un type", dat als menselijke stof
lage voor de foto's van dorpsplein en op
haalbruggetje had kunnen dienen en
tenslotte was Arielli in alle staten van
wanhoop maar de honderdzestig treden
van het stokoude hervormde kerkje op- en
weer afgefladderd, om daarboven een
fraai panorama van de typische houten
huisjes te kunnen vastleggen, waarmee
opnieuw een kostbare drie kwartier ver
loren gingen.
De gezichten van de Grootschermerse
raadsleden stonden dan ook niet bepaald
op zonneschijn toen de vreemde sinjeur
daar eindelijk, meer dan een half uur na
het afgesproken tijdstip, zijn entrée maak
te. De stemming verbeterde echter als bij
toverslag toen Arielli, na één verrukte
blik op het sierlijke raadhuisje, de heren
verzekerd had dat dit gebouw en niets an
ders de voorplaat zou worden voor zijn
nieuwe fotoboek in kleuren nog wel. Als
de burgemeester tenminste kon zorgen
voor een groepje volksdansers in streek-
dracht bij wijze van voorgrondvulling. En
dat, zo zei burgemeester Driessen, die in
zijn welgedane persoon tevens de gemeen
te-secretaris belichaamt, kon wel „ver
sierd" worden.
Via een houten wenteltrap, geflankeerd
door een geschilderd bordje: „Gemeen-
tebesluit: voeten vegen, klompen uit
trekken", betrad het gezelschap vervol
gens het intieme raadzaaltje, waar alles
van de blauwe tegels in de schouw tot de
eikenhouten betimmering nog in authen
tiek zeventiende-eeuwse staat verkeert.
Aan het plafond, dat gestut wordt door
zware eiken balken hangt een kapitale ko
peren kandelaar en op de halfronde raads
tafel prijken onder meer een tinnen kwispe
door en een standaard met lange „Gou
wenaars", die beide echter „om estheti
sche redenen", niet meer gebruikt wor
den. Terzijde van het trappenhuis, onder
de antieke glas-in-loodraampjes, is zelfs
een publieke tribune ingericht van drie
bij één meter, afgescheiden door een hek
werk en met alleen staanplaatsen. De ge
bruikelijke perstafel ontbreekt echter en
er is ook geen behoefte aan. Want zoals
de eerste ambtenaar, annex loco-secreta
ris, annex ambtenaar van de burgelijke
stand ons vertelde, krijgt de vroedschap
maar heel zelden bezoek van de pers. „En
als er een enkele keer journalisten ko
men, dan schuiven die gewoon aan de
groene tafel aan..."
Geen wonder dus, dat Arielli, die inmid
dels in wilde vervoering zijn statieven en
lampen was gaan opstellen, er weg van
was. „Formidable, unglaublich, a real
gem" riep hij onophoudelijk in drie, vier
talen tegelijk, terwijl hij de vroede vade
ren rangschikte voor de .groepsfoto: Her-
laas bleek daarbij, dat een der raadsle
den vanwege de beperkte ruimte moest
afvallen en na ampele discussies be
sloot men. dat dit dan maar een P.v.d.A.-
er moest zijn omdat diens fractie dan toch
nog met drie man op de foto vertegen
woordigd zou wezen. Een staaltje van wijs
beleid, dat aantoont, dat men ook in Groot
Schermer niet lichtvaardig met de belan
gen des kiezers omspringt...
Enkele Leidse studenten, die van me
ning zijn, dat de Leidse gemeenteraad te
weinig aandacht aan hun belangen be
steedt. hebben gisteren een kandidaten
lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen
ingediend. Lijstaanvoerder is de heer H.
L. Boter, student in de scheikunde. Als 2
en 3 staan op deze lijst de heer A. J. F.
A. Kerst en D. M. Bakker, die res
pectievelijk medicijnen en Nederlandse
letterkunde studeren. Als naam van deze
studentenpartij is gekozen TERA: Totale
Eengezinde Radicale Actie.
NEW YORK (UP) Het folkloristische
dansgezelschap Moisejev uit Moskou heeft
maandagavond in de Metropolitan Opera
zijn Amerikaanse tournee geopend met
een zeer geslaagde uitvoering. Dit gezel
schap is de eerste belangrijke artiesten-
groep die uit Rusland naar de Verenigde
Staten kwam krachtens het nieuwe pro
gramma voor culturele uitwisseling tussen
de twee landen.
Met de volgende schepen kan zeepost worden
verzonden. De data, waarop de correspondentie
uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan achter
de naam van het schip vermeld.
Argentinië: m.s. „Waterland" 21 april; Austra
lië: t.s. „Essen" 21 april en s.s. „Strathnamer"
24 april; Brazilië: m.s. „Waterland" 21 april en
s.s. „Alhena" 22 apHl: Canada: s.s. „Groote Beer"
21 april en m.s. „Westerdam" 24 april: Chili via
New York 24 april; Indonesië: m.s. „Oranje" 23
april; Ned. Antillen: m.s. „Heenba" 22 april; Ned.
Nieuw Guinea: m.s. „Sumatra" 21 april; Nieuw
Zeeland via Engeland 19 april; Suriname: m.s.
„Willemstad" 23 april; Unie van Z.-Afrika eri
Z.W.-Afrika: m.s. „Capetown Castle" 26 april;
Brits Oost-Afrika: s.s. „Europa" 24 april.
Inlichtingen betreffende de verzendingsdata
van postpakketten geven de postkantoren.
Zoals we zeiden: koning Pompodilio ging vroeg naar bed; maar hij stond dan ook
's morgens behoorlijk vroeg op. Als de hofhaan zijn eerste gekraai op de binnen
plaats liet schallen, wipte de koning het bed uit.
Maar eens, op een morgen, toen de koning zich had gewassen en zich aankleedde,
kreeg hij opeens een grote schrikWant toen hij zijn kroon wou opzetten, was
die verdwenen!
Ja, werkelijkde stoel, waarop de kroon altijd lag, was leeg! En zeg nou zelf
wat moet een koning beginnen zonder zijn gouden kroon? 1011
Bij zijn afscheid van de Hoogovens heeft
de heer C. F. van Dam ons verteld dat hij
de exposities in het restaurant en de" kan
tines zou blijven verzorgen. Inmiddels had
daar dan een hele reeks plaats. Thans
kunnen de werknemers en bezoekers er
schilderijen van Eduard Heijmans aan
treffen. En omdat Heijmans uit onze buurt
is hij woont in Aerdenhout zijn we
weer eens gaan kijken. Heijmans beoefent
de schilderkunst als beroep pas enkele
jaren. Dat is dan ook wel te zien ondanks
de zekerheid waarmee veel op het doek
werd gebracht. Men bemerkt het vooral
aan de figuren, die in het hier geëxpo
seerde niet zo veelvuldig overigens voor
komen.
Heijmans heeft nogal het een en ander
ervaren in het leven. Na reizen in Europa
zat hij in Palestina en later in Argen
tinië en daar was zijn bestaan niet zonder
avontuur. Voor de oorlog was hij in Ne
derland terug, waar hij gedurende de be
zetting moest onderduiken. Kan men van
een vijfenveertigjarige met zo het één en
ander achter zich verlangen nog opnieuw
het tekenen te studeren als de man meent
zoveel te vertellen te hebben en dat ook
wel meer of minder overtuigend doet?
Enkele landschappen, zoals dat van de
Kennemer Duinen en een kleiner doek,
dat „Bomen" genoemd wordt, zijn zelfs
bijzonder mooi. Het beste komt Heijmans
me voor als hij zich wat betreft kleur
gebruik een beetje intoomde. Bij teveel
verschillende kleurvlakken mist men wel
eens iets van spanning. Te gelijkelijk bie
den die kleuren dan tegen elkaar op. Dat
is jammer, want Heijmans' kleurgevoel
lijkt me niet slecht.
Zijn uitbundig verfgebruik maakt het
verder moeilijk nog eens op één en ander
terug te komen. Hij zou daartoe zijn
techniek moeten veranderen en ik dacht
het mogelijk dat Heijmans aan spanning
in zijn werk kan winnen bij meer afwegen
nog van de kleur. In de door Van Dam
verstrekte inleiding bij Heijmans' werk
wordt verteld, dat deze thans „abstract"
schildert. Gezien het feit, dat het moeilijk
is zijn tekorten in het tekenen nog weg
Kunt u een
heel mooie Sherry
werkelijk waardetenV
Maak dan eens ken
nis (en uw kennissen
ook) met onze
AMONTILLADO
Kinderhuisvest 47-51 - Tel. 10717
te werken, kan ik dit wel begrijpen, al
vind ik het jammer, dat dan bepaalde
beloften, gedaan in naar sfeer en struc
tuur bijzondere landschappen, zo wellicht
niet vervuld worden.
Michel Lablais
In het Tuinhuis van de kunsthandel
Santee Landweer te Amsterdam exposeert
tot 1 mei weer eens een nog betrekkelijk
jonge Fransman.
Het zijn meestal niet de schilders „a la
mode", die men daar leert kennen. En zo
voegt deze kunsthandel steeds iets toe aan
wat we van hetgeen in Parijs leeft dan al
weten. Nu is dat het feilloos getekende
werk van Michel Lablais: het zijn schilde
rijen waarin de tekening namelijk erg
belangrijk is. Wel bewust vertekent La
blais de uit de natuur betrokken vormen
ter ondersteuning van de uitdrukkings
kracht van zijn verbeeldingen en maakt
hij ze passend in zijn eenvoudige compo
sities, die soms licht naar het decoratieve
neigen. De aard van de kleur, de materie
van de verflaag en de wijze waarop die
verf is aangebracht vullen die neiging nog
aan. Van invloed op Lablais' visie was
onder meer kunst uit het verre Oosten,
waar hij een tijd verkeerde en waaruit hij
ook wel zijn zo simpele onderwerpen be
trok. Ondanks het sterk lineaire accent
en de meestal zo ingehouden kleur is La
blais' werk niet droog te noemen. Zijn
humor alleen al beschermt hem daar
tegen. Tederheid vermag bij hem soms
hetzelfde te doen.
Bob Buys
Het lid van de Eerste Kamer mr. R.
H. baron de Vos van Steenwijk heeft aan
de ministers van Justitie en van Buiten
landse Zaken de volgende vragen gesteld:
„Is het waar, dat onlangs aan twee jon
gens uit Indonesië, die met het Italiaanse
s.s. „Sydney" als verstekelingen te Ge
nua waren aangekomen, de doortocht naar
Nederland geweigerd is, omdat zij geen
Nederlands paspoort hadden? Is het waar
dat de consul te Genua heeft geweigerd
medewerking te verlenen om deze jon
gens gelegenheid te geven naar Neder
land te gaan, opdat daar hun status zou
kunnen worden uitgezocht? Is het waar,
dat deze jongens met de „Sydney" zijn
teruggezonden om weer in Indonesië aan
land te worden gezet, waar hun een on
barmhartige behandeling en wellicht de
dood te wachten staan? Is de regering niet
van oordeel, dat deze handelwijze in schril
le tegenstelling staat tot de wijze, waar
op de Hongaarse vluchtelingen evenzeer
zonder papieren in ons land werden ont
vangen? Is de regering bereid maatrege
len te nemen om te bevorderen, dat deze
jongens gelegenheid wordt gegeven voor
nader onderzoek naar Nederland te ko
men en in elk geval te voorkomen, dat zij
in Indonesië aan land worden gezet?"
30. „Laten we hopen, dat de nieuwe onderneming suc
ces heeft", zei Deverel.
Celia bedankte hem en ging voor de piano zitten
om iets van Chopin te spelen.
„Een zeer interessante interpretatie", zei Deverel.
Ik heb nog nooit eerder zo'n krachtige weergave ge
hoord. Ik heb het altijd voor een luchthartig stukje
gehouden, maar u maakt er een complete veldslag
van. Ik vraag me af, wat Chopins werkelijke bedoe
ling is geweest?"
Celia glimlachte een beetje verdrietig en hield zo
wel haar geest als haar vingers bij de .veergave van
de beroemde Polonaise. Toen sloot zij de piano en
draaide zich op de kruk om.
„Dank u, juffrouw Howard. U speelt goed".
Daar zij nu wel wist, dat Deverel nooit iets zei,
wat hij niet meende en daar zij tot de conclusie geko
men was, dat hij wel iets van muziek af wist, beteken
den deze enkele woorden geen ijdele loftuiting en ver
dienden zij een historische plaats onder de enkele
vriendelijke woorden, die hij sedert hun eerste ont
moeting ooit tot haar had gericht.
Het was elf uur voor hij heenging. Indien hij al ver
baasd was, toonde hij dit toch niet, toen Celia, in plaats
van zijn: „Goedenavond juffrouw Howard" te beant
woorden, een beetje hakkelend zei:
„Ik ga tot de hoek van de laan met u mee, mijn
heer Deverel. Ik laat Gay altijd graag nog even lopen
en er is iets, wat ik u /ragen wilde".
Het was een heldere lichte avond met een lichte aan
duiding van vorst in de lucht. Celia stopte haar han
den in de zakken van haar tweedjas en bevond, dat
de woorden even moeilijk op te diepen waren als dia
manten.
„Er is mij vanavond een nare gedachte door het
hoofd gegaan, mijnheer Deverel en daar moet ik u
even wat over vragen".
„Ga uw gang".
„Over die affaire met Bruce. U hebt toch geen mo
ment verondersteld, dat er wat mij betreft financiële
motieven in het spel waren? Het trof mij vanavond
voor de eerste keer, toen u over dat boekwinkelavon-
tuur sprak, dat u misschien gedacht kon hebben..."
„Dat u uw deel van de transactie financierde met
hetgeen u van Bruce had losgekregen?"
„Ja. Maar het idee is eenvoudig belachelijk. U heeft
dit toch niet werkelijk gedacht, wel?"
„Neen. Het is wel heel even mij mij opgekomen,
maar ik was er per saldo zeker van, dat uw reactie,
toen ik u vertelde, dat Bruce de weide toch verkocht
had, inderdaad echt was. Overigens heeft Bruce, naar
ik geloof, de financiële mogelijkheden van de situatie
van het eerste ogenblik af door gehad. Hij had in ieder
geval een zeer beslist idee over de prijs, die hij wilde
hebben en ik kan u verzekeren, dat die niet mals was.
Is die mogelijkheid van winst nooit bij u opgekomen?"
„Nooit. Ik was er zeker van, dat Bruce net zulke
ideeën over de weide had, als ik. Hij heeft me aar
dig voor gek laten staan hè?"
„En voor mijn rekening," merkte Deverel droogjes
op. „Misschien kunt u nu begrijpen waarom ik uw
hooghartige houding niet erg op zijn plaats vond."
„Ja. Ik kan alleen maar zeggen, dat als ik er ook
maar het minste idee van had gehad, dat Bruce zo
zou handelen, ik hem die inlichting nooit zou hebben
gegeven. Het was de weide, waar het voor mij op aan
kwam."
„Het zou beter geweest zijn, indien u er wat rusti
ger over had nagedacht. Het zou aanleiding hebben
kunnen geven tot een hoop onplezierige praatjes over
u en uw vader."
„Hetgeen de reden was, waarom u het allemaal
stil hebt gehouden."
„Ik dacht in de eerste plaats aan uw vader."
„Ja, dat begrijp ik maar al te goed. Ik geloof ech
ter, dat de naam van mijn vader, voor wat hem be
treft, ieder idee van een onjuiste handelwijze zou heb
ben uitgesloten."
„Over het geheel genomen is de mensheid niet erg
goedgelovig, wanneer het om motieven gaat. Maar en
fin, dat is nu allemaal achter de rug."
„Uw opinie over mij staat op een vrij laag niveau
is het niet, dr. Deverel?, maar nu we niet langer werk
gever en werknemer zijn, staan we als gelijken tegenover
elkaar, en zou ik dat graag weten."
„Waarom?"
„Zuiver nieuwsgierigheid."
„Ik houd er niet van om een oordeel te geven, wan
neer ik daar niet officieel toe verplicht ben."
„Dat Is niet waar. We geven allemaal wel eens een
oordeel over andere mensen. Daar ontkomen we toch
niet aan. behalve dan dat sommigen het met wat meer
toegevendheid doen dan anderen. Ik vraag u al
leen om er rond voor uit te komen."
„Ik zie niet, in hoeverre mijn opinie er voor u op
aan komt en in tegenstelling met zovelen van uw sek
se heb ik er een hekel aan om een situatie uit te plui
zen. Vergeet, wat er gebeurd is en laat het daarbij."
„Het komt er voor mij op aan, mijnheer Deverel,
omdat ik als oneerlijk beschouwd word. Het kan mij
niets schelen of men mij schuldig bevindt aan leder
mogelijk ander misdrijf en misschien verdien ik dat
ook wel, maar een beschuldiging van oneerlijkheid
gaat te ver. Dat heeft mij gestoken van het ogenblik
af, dat u mij ontslagen hebt."
„Als u zelf weet, dat u eerlijk bent en ik zei, dat
het niet zo is, dan maakt dat mij tot leugenaar. Wat
hindert u in die gevolgtrekking?"
„Oh, doe er niet zo wetenschappelijk over!" barstte
Celia los. „Dat één plus één twee is, weet ik waar
achtig ook wel, maar denk er in 's hemelsnaam eens
om, dat ik er net als andere mensen ook menselijke
gevoelens op na houd."
„Behalve ik dan. zoals u, naar ik geloof, al eens
eerder te kennen hebt gegeven. U maakt uzelf gewoon
weg overstuur met deze hele kwestie, is 't niet? Ik
moest me eigenlijk gevleid voelen. Maar daar u er
op staat mij in de rechterstoel te duwen, vraag ik
me af of de zaak er mee afgedaan is als ik de be
schuldiging van opzettelijke oneerlijkheid intrek en
die vervang door: „een markante neiging om emoties
de overhand te laten krijgen en overigens gezonde
principes op een ogenblik te verdringen?"
Er speelde een plagend glimlachje om zijn lippen,
toen hij op haar neerkeek en zij werd zich bewust
van een vriendschappelijkheid zijnerzijds, die voor
haar nieuw was.
„Er zijn." zei Deverel „een of twee andere zaken
die mij gefrappeerd hebben."
„Als daar zijn?" vroeg Celia, toen zij op de hoek
bij de kersenboom bleven staan.
„Een paar buitengewoon mooie benen! Maar dat
weet u natuurlijk evengoed als ik. Goedenavond."
(Wordt vervolgd)
Duurtetoeslag. De staatssecretaris van
Sociale Zaken heeft besloten, dat bij de
toepassing van de aanvullende sociale
voorzieningen voor werklozen en zelfstan
digen (waaronder begrepen de beeldende
kunstenaars) over 1958 eveneens een duur
tetoeslag kan worden verstrekt van 10 cent
per dag voor elk kind of gezinslid, waar
voor kinder- of gezinsledenbijslag wordt
ontvangen. Deze maatregel is ook van
toepassing op de voorziening voor blinden.
Federatie. In Den Haag is opgericht
een internationale federatie van marga
rinefabrikanten, waarbij Nederland, Bel
gië, West-Duitsland, Noorwegen, Zweden,
Denemarken, Engeland, Frankrijk, Italië
en Zwitserland zijn aangesloten. Tot voor
zitter is benoemd de Nederlander A. Bak
ker, president van de Nederlandse Fede
ratie van Margarinefabrikanten.
Joodse schadeclaims. De stichting
JOKOS (Joodse Kerkgenootschappen en
Sociale Organisaties in Nederland voor
Schadevergoedingsaangelegenheden) te
Amsterdam deelt mede, dat de termijn
voor indiening van schadeclaims op Duits
land is verlengd. Aanvragen van formu
lieren via een notaris-kantoor moet uiter
lijk geschieden vóór 15 mei 1958. Het te
rugzenden wan ingevulde formulieren aan
het kantoor van de stichting moet plaats
hebben vóór 1 juni 1958.
ADVERTENTIE
Bij het uitzoeken van een
cadeau
bij
slaagt u altijd zo
De kleine zaak met de grootste keuze
Grote Houtstr. 49, Tel. 20049, Haarlem
DONDERDAG 17 APRIL
Concertgebouw: Het mannenkoor „Cae-
cilia" geeft een concert o.l.v. Anton de Beer,
20 uur.
Minerva Theater: Gezelschap Johan
Kaart met „Potasch, Perlemoer en de Pe
kinees", 20.15 uur.
Frans Halsmuseum: Avondopenstelling
met verlicht interieur en oude muziek,
20.30—21.30 uur.
TENTOONSTELLINGEN
Vleeshal: Benelux-Fotosalon 1317.30 en
19.30—22.00 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De grote bluf", 14 jr.,
19 en 21.15 uur. Frans Halstheater: „Geen
liefde duurt eeuwig", 18 jr., 19 en 21.15 uur.
Lido-thcater: „Cavaleria Rusticana", 18
jr., 19 en 21.15 uur. Luxor-theater: „Slacht
offers van het trottoir", 18 jr., 19 en 21.15
uur. Rembrandt-theater: „Peyton Place",
18 jr., 19.30 uur. Roxy-theater: „Dwars
door de bloedvallei", 14 jr., 19 en 21.15 uur.
Studio-theater: „De lord, de lady en de
butler", a.l., 19 en 21.15 uur.
DIVERSEN
Nassauplein 8: Voor de vereniging Theo-
sofia spreekt mevr. dra. C. Keus over „De
Graal", 20 uur.
VRIJDAG 18 APRIL
Concertgebouw: Een concert door het
Italiaanse Strijkorkest „Angelicum" o.l.v.
Aladar Janes, 20 uur.
Concertgebouw: Eerste avond vocale-
cyclus door Alida Rebeira, 20 uur.
Frans Halsmuseum: Avondopenstelling
met verlicht interieur en oude muziek
20.30—21.30 uur.
De Vleeshal: Internationaal Poppenthe
ater van .Tan Nelissen, 20.30 en 21.30 uur
(bovenzaal).
TENTOONSTELLINGEN
Vleeshal: Benelux-Fotosalon 1317.30 en
19.3022 uur.
FILMS
Cinema Palace: „Het vlees is zwak", 18
jr., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur; Frans Hals
theater: „Een man kwam terug", 14 jr.,
14.30, 19 en 21.15 uur. Lido-theater: „Sa-
yonara", 14 jr., 14, 18.30 en 21.15 uur.
Luxor-theater: „En schiep de vrouw", 18
jr., 14, 19 en 21.15 uur. Rembrandt-theater:
„Quo Vadis", 14 jr., 14, 16.15, 19 en 21.15 u.
Roxy-theater: „Mohawk", 14 jr., 14.30, 19
en 21.15 uur. Studio-theater: „De lord. de
lady en de butler", a.l., 14.15, 19 en 21.15
uur. Minerva-theater: „Dwars door Parijs",
14 jr., 20.15 uur.
DIVERSEN
Nassauplein 8: Voor de vereniging Theo-
sofia spreekt mevr. dra. C. Keus over „De
Graal", 20 uur.
