Dronkemansruzie eindigde met een
dodelijke val van een steile trap
Dokter voerde vreemd financieel
beheer over sanatorium
Minister Staf tevreden over
defensie-overleg in Parijs
Conferentie van zéven vrije
Afrikaanse landen in Accra
Amerikaanse projecten voor
bemande ruimteschepen
Prinses Margaret van Engeland
13
Twee jaar tegen Haarlemse werkman geëist
zvegens zware mishandeling
Berovingszaak ie Zaandam
berecht
Drie A nister dammers
veroordeeld
Opnieuw 7 en 5 jaar geëist
tegen de hoofdverdachten
Nederlandse bedenkingen tegen wapengemeenschap
van LondenParijsRome en Bonn weggenomen
Oost-Nigerië oppert pact van wederzijdse defensie
Militairen denken aan ruimtestrijdkrachten, die
zouden opereren zonder tegenstanders te doden
3ril
GEERVLIET heeft
de Firli-trmjB hoor
VRIJDAG 18 APRIL 1958
Twee jaar gevangenisstraf met aftrek
van voorarrest heeft de officier van Justi
tie bij de Haarlemse rechtbank, mr. G. W.
F. van der Valk Bonman, donderdagmid
dag geëist tegen de 54-jarige Haarlemse
los-werkman, wie ten laste was gelegd,
dat hij op 21 januari van dit jaar, in een
woning aan de Drossestraat in de Haar
lemse binnenstad, de 43-jarige werkman
Kees B. opzettelijk van de trap heeft ge
gooid, ten gevolge waarvan deze zodanige
verwondingen aan de halswervels opliep,
dat de dood vrijwel onmiddellijk intrad.
Mr. Van der Valk Bonman achtte niet
bewezen dat de verdachte de opzet heeft
gehad het slachtoffer te doden. Hij achtte
wel het bewijs geleverd voor opzettelijke
mishandeling, welke de dood ten gevolge
heeft gehad.
Evenals bij zijn verhoor door de politie
bleef de verdachte tijdens de behande
ling van deze zaak hardnekkig alle schuld
aan de dood van B., die een goede kennis
van hem was, ontkennen. Ondanks de an
dersluidende verklaringen van een viertal
getuigen benevens die van de getuige-
deskundige, dr. J. Zeldenrust uit Den
Haag die de lijkschouwing had verricht,
hield de verdachte vol, dat B. onder de in
vloed van sterke drank door 'eigen toe
doen van de trap was gevallen.
De zitting begon na de opening door de
president, mr. H. J. Ferwerda, al direct
met een onderbreking toen bleek dat de
voornaamste getuige, een 48-jarige win
keljuffrouw, niet was verschenen, waar
op de rechtbank bevel tot haar voorgelei
ding gaf.
Dr. Zeldenrust gaf hierna een uiteenzet
ting van de doodsoorzaak. Op een desbetref
fende vraag van de president antwoordde
deze getuige-deskundige, dat het slachtof
fer tijdens zijn val niet of nauwelijks in
aanraking was gekomen met de trap. Het
stoffelijk overschot vertoonde, behoudens
een lichte ontvelling aan de neus, namelijk
geen verwondingen, welke erop zouden
kunnen wijzen dat B. na een misstap van
de trap was gerold.
De verdachte onderbrak het betoog van
dr. Zeldenrust hetgeen hij daarna nog
herhaaldelijk zou doen bij het verhoor van
de andere getuigen met de uitroep:
„Hij is wèl uit zichzelf van de trap geval
len. Ik heb hem nog bovenaan de trap
neergezet en gevraagd: „Moet ik je hel
pen of kan je 't zelf?"
Op een vraag van verdachte's raads
man, mr. J. G. Bettink, of het mogelijk
was dat het slachtoffer voorover van de
trap was gevallen, antwoordde dr. Zelden
rust dat dit zeer onwaarschijnlijk was.
Mede gelet op de stand van het hoofd op de
romp toen het lichaam werd gevonden
moet volgens hem als zeker worden aan
genomen d&t B. met kracht achterover
van de trap is geduwd en na een „salto
mortale" over de trap van 25 treden is
neergesmakt.
„Het is altijd een gevaarlijke steile trap
geweest. Nog niet zo lang gelden is een
ouwe man tot tweemaal toe er van af ge
vallen" bracht de verdachte hiertegen -in
het midden.
Intussen was de winkeljuffrouw, die als
de voornaamste getuige moest worden be
schouwd omdat zij het drama voor haar
ogen had zien afspelen, in de rechtszaal
verschenen.
De president las een eerder door haar af
gelegde verklaring voor, waaruit bleek,
dat deze getuige op de bewuste avond om
kwart voor elf de kamer van de verdachte
was binnengekomen. De verdachte lag in
bed en B. bevond zich eveneens in de ka
mer, beiden waren dronken. Op een gege
ven moment was de verdachte, aldus deze
getuige, opgestaan en had hij tegen B. ge
zegd, dat hij weg moest gaan. Toen B.
hiertoe geen aanstalten maakte had de
verdachte hem bij de schouders gepakt en
hem in de richting van de deur geduwd.
„Nee, nee, dat isbegon de ver
dachte, maar mr. Ferwerda wees hem
scherp terecht dat hij niet steeds moest in
terrumperen.
Uit het vervolg van de verklaring van de
De Haarlemse rechtbank heeft donder
dag uitspraak gedaan in een berovingszaak
tegen drie Amsterdammers, een 22-jarige
man, die zich voor taxichauffeur' uitgaf,
een 22-jarige drummer en een 28-jarige
vrouw, tegen wie respectievelijk drie jaar,
twee-en-half jaar en twee jaar was geëist
door de officier van Justitie, mr. dr. R. W.
H. Pitlo. De chauffeur en de drummer
werden achtereenvolgens veroordeeld tot
twee jaar gevangenisstraf met aftrek en
twee-en-een-half jaar jeugdgevangenis.
De vrouw werd van de ten laste gelegde
diefstal vrijgesproken, maar wegens heling
veroordeeld tot één jaar met aftrek. De
„chauffeur" werd voor een andere bero
vingszaak, die zich alleen van de vorige
onderscheidde, doordat er geen geweld
pleging in „nodig" was geweest, aangezien
de prooi zich hier gemakkelijk liet in
spinnen in de liefkozingen van een andere
vrouwelijke medewerkster, vrijgesproken.
Hiervoor was anderhalf jaar gevangenis
straf tegen hem geëist. Wel werd hij we
gens heling veroordeeld tot één jaar.
Van de eerste beroving was een in Zaan
dam woonachtige kelner de dupe, die enige
café's op de Zeedijk in Amsterdam had
bezocht tot op een tijdstip waarna er geen
treinen meer tussen de hoofdstad en zijn
woonplaats reden. Hij had toen een „taxi"
aangeboden gekregen, waarin twee mede
passagiers zaten, die bij het naderen van
Zaandam nogal actief worden geworden:
de chauffeur had „toevallig" een grote
steeksleutel even uit zijn zak gelegd, de
vrouw had een teken naar de voorin zit
tende drummer gegeven en deze had de
sleutel met kracht op het achterhoofd van
de passagier doen neerdalen. Deze was
toen nog niet buiten bewustzijn geweest
maar had zich, mede omdat de stropdas
om zijn hals flink werd aangesnoerd, niet
verzet tegen zijn beroving en was blij dat
bij nog leefde, toen hij, ruim negentig gul
den lichter, uit de „taxi" gestoten werd.
Hij rende naar de dichtstbijzijnde politie
post en in een oogwenk werden de politie
korpsen in de omgeving gewaarschuwd.
Daardoor kon de Velsense mobilofoonwa
gen de auto met de drie verdachten achter
halen terwijl deze juist de tunnel indook
en de inzittenden het geld verdeelden.
getuige bleek dat B„ na op de grond te
zijn gevallen, door de verdachte weer
overeind was geholpen en, zonder dat hij
in staat was geweest zich daartegen te ver
zetten, door de verdachte óp de overloop
was geduwd, waarna de verdachte hem
met geweld van de trap had gegooid.
De getuige: „Het was de bedoeling van
verdachte om B. op de gang te zetten, niet
om hem de trap af te gooien".
De president: „Dit is een andere verkla
ring dan die, welke u tegenover de rechter
commissaris heeft afgelegd".
De getuige: „Ik ben ook zo zenuwachtig
edelachtbare".
„Als een zoutzak"
De president las vervolgens de verkla
ring voor die deze getuige tegenover
de politie had afgelegd. Daarin wordt de
verdachte een dronkaard en een moeilijk
mens genoemd. De getuige ging sedert
1953 met hem om maar geregeld waren
er moeilijkheden. Zij was bang voor hem.
Op de bewuste avond heerste er in de ka
mer van verdachte een vreselijke wanor
de. „Toen verdachte met zijn beide han
den op de schouders van B. deze uit de ka
mer duwde voelde ik dat er iets ging ge
beuren, maar ik koh niets doen. B. hing
als een zoutzak tegen de verdachte aan.
Toen B. van de trap werd gegooid zag ik dat
het lichaam een salto achterover maakte,
eenmaal in aanraking kwam met de trap
en toen beneden tegen de buitendeur
sloeg. Verdachte is hierna zijn kamer
binnengegaan en ging op bed liggen alsof
er niets gebeurd was. Ik heb nog geroepen:
„Ga een dokter halen, je hebt hem ver
moord!" maar verdachte vroeg alleen of
ik hem wilde helpen als de politie kwam.
Uit angst dat hij mij ook iets zou doen heb
ik daarin toegestemd. Verdachte liet dui
delijk blijken dat het hem niets kon sche
len als B. iets ernstigs was overkomen",
aldus deze getuige.
Op de vraag van de president wat hij
hierop te zeggen had, antwoordde ver
dachte: „Ze heeft er een roman van ge
maakt, allemaal fantasie maar ik neem
het haar niet kwalijk, want ze is geestes
ziek, edelachtbare. Vijf jaar geleden heeft
ze me eens een stuk biefstuk gegeven en
nadat ik ervan had gegeten werd ik onwel.
Twee jaar geleden maakte ze een bordje
erwtensoep voor me klaar. Ik kreeg er
een opgezet gezicht van en ik kon een hele
dag niet praten".
De president: „Wilt u daarmee zeggen
dat ze iets in die biefstuk en die erwten
soep heeft gedaan?"
De verdachte: „Ik zeg niet dat zij het
gedaan heeft".
Vervolgens verschenen drie getuigen, de
naaste buren van de verdachte, voor het
hekje.
De eerste, een 26-jarige monteur, ver
telde dat hij die avond te bed lag toen hij
twee zware bonzen hoorde in het huis er
naast. Beneden gekomen kon hij de deur,
die toegang gaf tot de trap van de ver
dachte, niet meer dan tien centimeter
openkrijgen, omdat er iets zwaars tegen
de deur aanlag. Door deze opening kon hij
achter de deur een gedeelte van een paar
benen-zien. Ook had hij een vrouw horen
schreeuwen: „Jullie ook met je rot jene
ver, als je mij er maar buiten laat". Een
mannestem had geantwoord: „Denk er
om, hij is van de trap gevallen, hoor. Je
helpt me wel als de politie komt, hè?"
De vrouw van deze getuige verklaarde
eveneens een harde klap gehoord te heb
ben.
Achter de deur had ze een man horen
zeggen: „Ik gooi hem hardstikke dood en
als 't je niet aanstaat ga je er ook maar
uit."
Een andere bewoonster van de Drosse
straat, die als getuige werd gehoord, deed
een overeenkomstig relaas.
Het commentaar van de verdachte op
deze getuigenverklaringen luidde: „Alweer
een roman. Deze mensen spannen tegen
mij samen, 't Is absoluut niet waar wat
ze verteld hebben."
De drie getuigen a décharge verklaar
den eenparig dat de verdachte een goede,
zachtaardige man is, die nooit moeilijk
heden veroorzaakte. Bij de stukken be
vond zich zelfs een rekest ondertekend
door verscheidene buurtbewoners, waar
in gezegd wordt, dat de verdachte nog
nooit enige last heeft veroorzaakt en dat
de ondertekenaars betreuren hetgeen de
verdachte is overkomen. Zij dringen er
bij de rechtbank op aan hem vrij te spre
ken.
Rekest van de buurt
„De drank heeft in dit drama een be
langrijke vol gespeeld," aldus de officier
van Justitie in zijn requisitoir. Van het
meeste belang voor de bewijsvoering acht
te hij de verklaringen van de winkeljuf
frouw, welke in grote trekken zowel met
de verklaring van de getuige-deskundige
als van die dér overige getuigen overeen
kwamen. Merkwaardig noemde mr. Van
der Valk Bouman de houding van de ver
dachte om na het gebeurde rustig naar
bed te gaan zonder naar het slachtoffer
om te kijken. Hij achtte echter de opzet
van de verdachte om B. te doden niet aan
nemelijk en niet wettig en overtuigend be
wezen, wèl de opzet om B. zwaar licha
melijk letsel toe te dienen.
Verdachte's raadsman wees erop dat
dit de eerste keer was dat zijn cliënt in
aanraking met de strafrechter kwam. Dit
in aanmerking nemende was het volgens
mr. Bettink niet zo vreemd dat verdach
te hevig schrok toen B. van de trap viel
en met de winkeljuffrouw afsprak om te
gen de politie te zeggen dat B. van de trap
gevallen was. Mr. Bettink meende overi
gens dat de verklaringen van deze getui
ge met een korreltje zout genomen moes
ten worden. Die van de buren van ver
dachte achtte hij van weinig waarde om
dat deze personen niets van belang heb
ben gezien. Bovendien trok de raadsman
de objectiviteit van deze getuigen in twij
fel omdat zij volgens hem graag zouden
zien, dat zijn cliënt uit het huis verdween.
Tenslotte wees hij op de verklaringen van
de andere getuigen, die de verdachte zon
der uitzondering als een goed mens schets
ten. Mr. Bettink was van oordeel dat nóch
voor de opzet om B. te doden nóch om
hem zwaar lichamelijk letsel te bezorgen
het wettig en overtuigend bewijs was ge
leverd. Hij verzocht de rechtbank de on
middellijke invrijheidsstelling van zijn
sliënt.
Nadat de rechters zich hiervoor in de
raadkamer teruggetrokken hadden, deel
de de president mede dat de rechtbank het
verzoek van de raadsman had afgewezen.
De uitspraak in deze zaak werd bepaald
op 1 mei a.s. om half tien.
Een recente opname van prinses Margaret van Engeland, in Clarence House te
Londen, gemaakt door de Engelse fotograaf Cecil Beaton.
Voor het gerechtshof te Arnhem stond
terecht een 44-jarige arts uit Zwollerker
spel, die zich volgens de dagvaarding had
schuldig gemaakt aan oplichting en aan
verduistering van aan patiënten van het
sanatorium „Zandhoeve" toekomende
gelden in de jaren 1952-1954. De rechtbank
te Zwolle had hem veroordeeld tot drie
maanden onvoorwaardelijke gevangenis
straf. De procureur-generaal bij het hof
eiste thans vier maanden voorwaardelij
ke gevangenisstraf en 500 boete.
De arts was medisch leider van het sa
natorium „Zandhoeve" te Zwollerkerspel.
Nadat bij een controle ontdekt was dat
de arts reisdeclaraties onjuist had inge
vuld, kwam verder aan het licht, dat de
medicus op vreemde wijze omsprong met
gelden, die door collecten waren verkre
gen om de inrichting van het sanatorium
te verbeteren en de ontspanningsmogelijk
heden voor de patiënten uit te breiden. De
politie stelde een onderzoek in en het
bleek, dat de dokter ontvangsten voor het
sanatorium in hetzelfde „potje" bewaar
de als zijn 'salaris. Hij boekte noch in
komsten noch uitgaven. Daar stond tegen
over dat de dokter aanzienlijke aankopen
heeft gedaan voor het sanatorium en dat
hij die in de jaren vóór 1952 voor een deel
heeft bekostigd uit zijn privé-inkomen. Na
1952 kwam hij in financiële moeilijkheden
en toen gebruikte hij sanatoriumgeld voor
privé-doeleinden. Hij had twee gironum
mers: een voor het „potje" en een voor
persoonlijk gebruik. Begin 1954 schreef hij
f 1.000 over van het „potje" naar zijn pri-
vé-rekening. Ook betaalde hij met geld
uit het „potje" belastingschulden en de
aanleg van zijn tuin.
Verder had hij met geld van het sana
torium voor de verpleegsters een bunga
low laten bouwen, die hij als zijn eigen
dom beschouwde. Aan de directrice ver
kocht hij een piano voor 750.- ten behoe
ve van de patiënten. De directrice kwam
met de arts overeen, dat zij hem met de
opbrengst van zilverpapier en dergelijke
zou afbetalen. Dit geschiedde ook, maar
de arts schreef de 750.- bovendien over
naar zijn particulier gironummer. Zo
kreeg hij de piano twee keer betaald.
Het merkwaardige in deze zaak was, dat
er geen tekort bleek te zijn. Volgens een
accountant is er 4.000 meer uitgegeven
dan ontvangen, maar toch was er een
klein saldo in het potje. Veel kon niet
meer worden nagegaan, want de dokter
had de meeste girobescheiden vernietigd.
De directrice die in deze zaak als ge
tuige werd géhoord, verklaarde dat de
dokter zo in zijn praktijk verdiept was,
dat hij zich geen tijd gunde om orde op
-zijn financiële zaken te stellen. Hij had
volgens getuige alles voor de patiënten
over. Zelf leefde hij uitermate sober.
De procureur-generaal erkende, dat de
dokter zich ten volle heeft ingezet voor
het sanatorium, maar dat wast de straf
bare feiten niet weg.
De verdediger, mr. J. P. Hoogerzeil,
noemde de dokter een toegewijd medicus,
die fantastisch veel gedaan heeft voor het
sanatorium. Volgens mr. Hogerzeil had
hij geen verduistering gepleegd, want
iedere cent die hij als gift ontving kon hij
als een bijdrage beschouwen om het enor
me tekort kleiner te maken, dat hij ten be
hoeve van het snatorium had gefinan
cierd. Jarenlang heeft hij uit privémidde-
len aankopen gedaan voor het sanatorium.
Dat hij later, in geldnood gekomen, over
de inhoud van het „potje" beschikte voor
eigen doeleinden, mag sociaal minder ge
slaagd zijn, het is geen strafbaar feit.
Hij heeft het sanatorium een goede naam
gegeven. Tienduizenden gulden heeft hij
ten goede laten komen aan patiënten. Ver
liezen van het sanatorium heeft hij omge
zet in winst. Pleiter zóu het een groot on
recht noemen als de dokter in de gevan
genis zou moeten komen. Hij heeft niet
nagelaten om zijn sanatorium te bevoor
delen. Nu is hij arm als een rat, zijn repu
tatie in de medische wereld is geschokt.
Maar in „Zandhoeve" zitten thans gere-
patrieerden, die profiteren van de voorzie
ningen van deze arts. Niemand is gedu
peerd, meende pleiter. Als men alles cor
rect geboekt had, zou er nog 8.000.- over
zijn, aldus de verdediger.
Het hof zal op 1 mei uitspraak doen.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
joocccoccoccoooooo«»oc<xcoocc<xjoc>3axo32cco3oocx»ocoaxS
De officier van Justitie bij de rechtbank
te Leeuwarden heeft in zijn requisitoir in
de moordzaak-Anjum gepersisteerd bij
zijn eis van vorig jaar juni: tegen de beide
hoofdverdachten, de 20-jarige landarbeider
J. D. en de 26-jarige timmerman A. S„
werd respectievelijk zeven en vijf jaar
gevangensstraf geëist en ter beschikking
stelling van de regering.
De eis tegen de moeder van D., de 38-
jarige F. D.—D., luidde vijf jaar gevange
nisstraf wegens uitlokking van het mis
drijf, en tegen de vader, de 43-jarige land
arbeider A. D. tweeëneenhalf jaar gevan
genisstraf. Voor laatstgenoemde had de
officier vorig jaar vrijspraak-gevraagd.
De officier trok de onschuldige rol,
welke de vader in do hele zaak wilde
spelen, sterk in twijfel. Hij vroeg zich af
of hij wellicht het leeuwendeel van het
graafwerk heeft verricht bij het begraven
van het lijk van Steegstra.
Er is gezegd, dat hij op de avond
van de moord in de polder was
maar de getuigen willen niet praten. An-
jum zwijgt en hierdoor werd het onderzoek
zeer bemoeilijkt. Als typisch voorbeeld
noemde de officier de houding van de
veehouder R. die eerst verklaarde op de
avond van de moord niets te hebben ge
zien, maar later toegaf drie mannen te
hebben opgemerkt. Ook sprak de officier
over de man op de achtergrond, P. B.,
wiens gedrag op de avond van de moord
zeer verdacht is geweest. B. heeft volgens
de officier geweten, wat er gebeurd is.
.Maar", aldus de officier, „zwijgen is in
Anjum voordeliger en veiliger dan spre
ken".
De raadslieden van de hoofdverdachten,
mr. Keuning en mr. Stoop, vroegen de ion-
gelui onmiddellijk in een inHchting op te
nemen, omdat zij in detentie psychisch
hard achteruitgaan. De raadslieden van de
ouders, mr. Cornelis en mr. Schootstra,
vroegen onmiddellijke invrijheidstelling
van hun cliënten en vrijspraak.
De rechtbank wees het verzoek tot in
vrijheidstelling af en bepaalde de uit
spraak op 1 mei.
(Van onze correspondent in Parijs)
De conferentie van ministers van Defen
sie der landen van de Noordatlantische
Verdragsorganisatie en der zeven leden der
Westeuropese Unie is gisteren in Parijs, na
twee dagen, beëindigd. In een onderhoud
dat wij met ir. Staf mochten hebben, noem
de de Nederlandse minister van Oorlog de
besprekingen met zijn collega's vruchtbaar,
nuttig en vooral belangwekkend omdat dit
soort samenkomsten, die op gezette tijden
zullen worden herhaald, niet tevoren door
de permanente NAVO-vertegenwoordigers
worden voor- en uitgekauwd, zodat men de
problemen vaak in veel spontaner geest
kan benaderen.
De ministers van Oorlog hebben zich in
het bijzonder beziggehouden met de voor
uitzichten der Europese verdediging, waar
bij zij verplicht waren zich de stand van
zaken in 1963 of 1965 voor ogen te stellen.
Men is er zich in Atlantische kringen sterk
bewust van, dat de militaire ontwikkeling
zo snel gaat, dat men voortdurend zowel
aan het heden als aan de toekomst moet
denken en werken. Over het algemeen is
men echter de overtuiging toegedaan, dat
West-Europa, vooral met afstandsraketten
over 2500 kilometer, die de Sovjet-Unie nog
niet bezit, een voorsprong op de Russen
heeft. Om die betrekkelijke veiligheid te
kunnen handhaven zal men zich oriënteren
op een staand Atlantisch leger van 28 tot 32
divisies. Vandaag zijn er ongeveer vijftien,
een aantal dat, volgens minister Staf, einde
volgend jaar tot 25 zal kunnen stijgen. In
Lissabon richttte men zich in 1952 nog op
zestig tot negentig divisies, een doelwit
dat zelfs in de verte nog nimmer kon wor
den benaderd.
Minister Staf prees de werkelijkheidszin
van de Atlantische opperbevelhebber, de
Amerikaanse generaal Norstad, die voort-
durendstreeft naar aanpassing bij de mo
dernste wapens, zonder de economische
mogelijkheden der betrokken landen uit
het oog te verliezen. Wij moeten, zo heeft
zijn voorganger, generaal Gruenther, eens
opgemerkt, een schild oprichten, dat zo
stevig zal zijn, dat een Russische aanval
pas zal worden ondernomen, als ij et Krem
lin besloten heeft een nieuwe wereldoorlog
te ontketenen. In dat geval zal het Atlan
tische opperbevel in Europa tijdig de nood
zakelijke tegenmaatregelen, met inbegrip
van een algemene mobilisatie, kunnen
nemen.
Op het gebied van de coördinatie der be
wapeningsprogramma's zijn er in Parijs
ook vorderingen gemaakt. Van Nederland
se zijde waren er wel enige bedenkingen
tegen de club van Frankrijk, Italië, Groot-
Brittannië en West-Duitsland. die een
eigen wapengemeenschap overwegen,
maar de vrees voor een onderonsje van die
landen is vrijwel volledig opgeheven. Voor
een samenwerking in het grotere verband
der Westeuropese Unie bevindt men zich,
ook op dit terrein, op de goede weg, waar
bij in beginsel Amerikaanse steun verkre
gen werd. Ook met een gemeenschappelijke
luchtverdediging en logistiek is men goed
gevorderd. Over de installatie van de start
banen voor kernraketten besloten de mi
nisters nog niet te spreken, zolang alle mi
litaire kanten van een keuze nog niet af
doende zijn bestudeerd. Vermoedelijk zul
len Groot-Brittannië, Frankrijk en Italië
wel, en Nederland hoogstwaarschijnlijk
niet, voor installatie van deze startbanen
in aanmerking komen.
Voedselvoorraad
Van Canadese zijde is nog een plan ter
tafel gebracht, dat voorziet in het aanleg
gen van voedselvoorraden ten behoeve van
de Europese burgerbevolking. Reserves
zouden onontbeerlijk zijn gedurende de
eerste weken na een aanval, wanneer Rus
sische onderzeeboten, waarvan er binnen
twee tot drie jaar zevenhonderd zullen zijn
Europa van de buitenwereld zouden af
snijden.
Al deze vraagstukken van de Europese
veiligheid zullen nu in andere Atlantische
organen en, gedeeltelijk door de ministers
van Buitenlandse Zaken de volgende
maand in Kopenhagen verder worden be
studeerd. De eindindruk van de jongste
conferentie is echter wel, dat de ministers
van Defensie nuttig en vruchtbaar werk
hebben verricht.
WASHINGTON (Reuter) De Ameri
kaanse luchtmacht bestudeert verscheide
ne voorstellen voor bemande kunstmanen,
die naar de aarde kunnen terugkeren. Een
dergelijke onderneming kan binnen korte
tijd succes hebben, aldus heeft luitenant-
generaal Putt in de commissie voor de
ruimte van het Amerikaanse huis van Af
gevaardigden meegedeeld. Generaal Putt
drong aan op een „positieve benadering"
van nieuwe ontwikkelingen. „Het is zelfs
mogelijk," zo zei hij, „dat het een of an
dere fantastische apparaat onze bemande
ruimtestrijdkrachten in staat stelt een
aanvaller te neutraliseren of te verlam
men zonder mensenlevens of goederen te
vernietigen." Hij ging hier niet verder op
in.
De directeur van de nationale advies
commissie voor aeronautica, dr. Dryden,
zei tot de commissie, dat Amerikaanse
deskundigen werken aan plannen voor
tweehonderd 'proeven met bemande ruim
teschepen.
Toen een verslaggever president Eisen
hower op diens wekelijkse persconferen
tie vroeg of hij wist of het waar is, dat
het leger binnenkort een man 250 kilome
ter in de ruimte kan schieten en veilig op
aarde kan doen terugkeren, zei de presi
dent onder gelach der aanwezigen: „Geeft
u zich er als vrijwilliger voor op?" De
journalist, die een ogenblik uit het veld
geslagen was, herstelde zich gauw en ant
woordde, dat hij het aanbod van de pre
sident afsloeg, omdat het leger al genoeg
vrijwilligers heeft.
ROME (UP) Volgens de wetenschap
pelijke medewerker van het pro-commu
nistische Italiaanse blad „Paese Sera",
kunnen de Russen een raket naar de maan
sturen als zij zulks zouden willen. Volgens
professor Fiodorov, directeur van het geo
fysisch instituut van de Russische Acade
mie van Wetenschappen, zal van een lan
cering van een maanraket voorlopig ech
ter weinig komen, omdat de positieve we
tenschappelijke resultaten van een derge
lijke reis „betwistbaar" zijn. De profes
sor vertelde aan de medewerker van
„Paese Sera", dat de volgende Russische
spoetnik waarschijnlijk nog zwaarder zal
zijn dan „spoetnik II. „Van technisch oog
punt bezien kunnen we een raket naar de
maan sturen, maar de satelliet zou veel
lichter zijn, waardoor het wetenschappe
lijk belang zeer betwistbaar wordt. We ge
ven er de voorkeur aan onze krachten te
concentreren op spoetniks, die we naar
verschillende hoogten zullen sturen en uit
rusten met steeds modernere waarne
mingsinstrumenten," aldus de geleerde.
Prof. Fiodorov zei, dat kleine kunstmanen
vrijwel geen wetenschappelijke waarde
hebben omdat zij geen belangrijke weten
schappelijke instrumenten en elektrische
batterijen kunnen meevoeren.
Prof. Subbotin, directeur van het insti
tuut voor theoretische astronautica te Le
ningrad, zou er tegenover de medewer
kers van „Paesa Sera" over hebben ge
klaagd, dat de Verenigde Staten, Groot-
Brittannië en Frankrijk „tot nu toe" nog
geen gegevens hebben doorgegeven over
de waarnemingen die zij hebben gedaan
in de dagen die aan het einde van „Spoet
nik II" voorafgingen.
ACCRA (Reuter-AFP) Afgevaardig
den van acht Afrikaanse staten zijn te
Accra, de hoofdstad van Ghana, een con
ferentie van negen dagen begonnen met
de bedoeling tot nauwere banden op het
gebied van buitenlandse aangelegenhe
den, economie en cultuur te komen. De
vertegenwoordigde landen zijn Ghana,
Ethiopië, liberia, Libië, Marokko, Soedan,
Tunesië en Egypte. Er wordt van gedach
ten gewisseld over de toekomst van af
hankelijke Afrikaanse gebieden, het Alge
rijnse probleem en de rassendiscrimina
tie.
De premier van Oost-Nigeria, Azikiwe,
stelde in een openingsboodschap voor te
pogen tot een verdrag van wederzijdse
verdediging te komen, waarbij hij ver
wees naar de „inval in Egypte en de in
Algerije bedreven wreedheden."
De conferentie werd geopend door de
Ghanese premier Kwame Nkroema, die
de Afrikaanse staten voorhield „zich er
voor te hoeden betrokken te geraken in de
twisten der grote mogendheden." Hij ver
oordeelde alle „vormen van kolonialisme
en het maken van rassenonderscheid" en
waarschuwde tegen het „nieuwe imperia
lisme dat poogt zijn doeleinden niet slechts
met militaire middelgn te bereiken, doch
ook wapens aanwendt als economische
doordringing, het aanknopen van culture
le banden, ideologische overheersing, psy
chologische infiltratie en ondergrondse ac
ties, waarbij wordt aangezet tot de klas
senstrijd en zelfs niet wordt teruggedeinsd
voor het aanprijzen van moord." Hij deed
een beroep op „alle betrokken mogendhe
den" de proefnemingen met kernwapens
te staken.
Nkroemah zei ervan overtuigd te zijn,
dat alle vormen van kolonialisme in Afri
ka, het laatste bolwerk van het kolonia
lisme, zullen verdwijnen. „Wij hebben de
plicht de totale bevrijding van Afrika te
verhaasten." Duurzame vrede en veilig
heid zijn niet denkbaar zolang hét kolonia
lisme in enigerlei vorm bestaat. De dyna
mische kraphten van het Afrikaanse na
tionalisme kunnen slechts weerstaan wor
den met wapengeweld zoals in Algerije.
In de huidige omstandigheden is het niet
langer mogelijk dergelijke koloniale con
flicten afzonderlijk te behandelen, aldus
de premier van Ghana.
De leiders van de andere delegaties
drongen er op aan, een eind te maken aan
het kolonialisme en het maken van onder
scheid tussen rassen, sterkere banden te
smeden van vriendschap en op handels
gebied en te werken voor de vrede en het
staken van kernproeven.
Een woordvoerder van de Algerijnse op
standelingen heeft donderdag op de con
ferentie de Verenigde Staten verzocht
druk op Frankrijk uit te oefenen om een
realistischer politiek tegenover de Noord-
afrikaanse gebieden te bedrijven.
ADVERTENTIE
U hoort er weer bij door.
beter te horen
die maakt.dat U zich weer vrij
in gezelschap kunt bewegen.
Siert zowel dames als heren.
Geen klcdinggeruis en snoeren.
N V. Instr. handel v/h Fa. P. GEERVLIET - Keizersgracht 411 - A'dam-C - Tel. 37728
Haarlem - Koningstraat 11 - Telefoon 16171
Vraagt geheel vrijblijvend onze brochures
