Nederlands elftal in de tweede helft
verrast door uiterst kwieke Turken
Turkse voetballers sterk in verdediging door
tempoloze aanvallen van het Oranje-team
NEDERLAAG
Gouden duo' Wilkes-Lenstra
zelden op volle toeren
Hartroerende taferelen in
kleedkamer van Turken
De goal-getters
NAAIMACHINES
Nederland scoorde door
Wilkes uit strafschop j
Nederlands zaterdagelftal
won van België
Turkse aanvoerder:
„ploeg is te oud"
Zeer eervol gelijkspel van
Haarlem tegen Sparta: 1-1
7
Toegangskaarten waren
soms heel goedkoop
KNVB steunt basketbal
Telegram van Turkse
minister voor KNVB
Toeschouwers gedupeerd
door stroomloos haanvak
MAANDAG 5 MEI 1958
(Van onze sportredacteur)
Elf uiterst kwieke voetballers uit Turkije hebben de
schone droom van het Nederlands voetbalelftal een
seizoen lang ongeslagen in internationale matches
wreed verstoord. De Turken wonnen gistermiddag in
het met zon overgoten Olympisch Stadion in Amster
dam met 21. En het was geen toevallige overwinning,
maar een volkomen verdiende. In de eerste plaats door
het grotere elan, maar ook en zeker niet in mindere
mate door de veel betere conditie en het uitgekookte
taktische spel. Het Nederlands elftal had kennelijk zijn
dag niet en legde een slechts zelden vertoonde loomheid
aan de dag. Pas nadat de 10 voorsprong binnen ander
halve minuut dat was in de tweede helft was ver
anderd in een 21 achterstand, veerde het team even op.
Maar ook dat duurde niet zo lang. Maar al te duidelijk
bleek dat de elf beste voetballers uit Nederland langza
merhand tekenen van vermoeidheid in ieder geval
voetballoomheid beginnen te vertonen en dat noch de
condiditie, noch de mentale instelling achttien karaats
was. Turkije had te weinig naam gemaakt op voetbal-
gebied om veel indruk te maken op het team dat de
laatste maanden zulke gemakkelijke en doelpuntrijke
wedstrijden had gespeeld en gewonnen. De klap kwam
daarom des te harder aan.
En het gouden duo dan, dat de laatste twee interlandwedstrijden zo voortreffelijk
had gespeeld en in beide gevallen de overwinning had bewerkstelligd. Waren Wilkes
en Lenstra er dan niet? Wel degelijk, maar beiden deelden in de Ioomheidmalaise.
Beiden ook speelden het spelletje, waarmede zy al zoveel succes hoekten en dat ging
nu juist tegen de zo stugge, bekwame en numeriek sterkere verdediging van de
Turken niet op. Erger was evenwel dat beide voetbalvirtuozen volhardden in het
beproefde spelletje en niet overschakelden op het type spel dat nu juist de Turken
niet zouden lusten. Maar hoe dan ook, aanvallend viel het Oranje-team al heel erg
uit de toon. Vooral ook omdat de invaller-middenvoor Schuurman zich slecht aan
paste by de anderen, al ondernam hy soms individueel aardige acties. Hoe dan ook,
Nederland was de mindere van de Turken, die niet in geringe mate verheugd waren
over het verrassende succes.
(Van onze sportredacteur)
De kennismaking met het Turkse voet
bal is gistermiddag in het Olympisch sta
dion in Amsterdam bijzonder plezierig
geweest. Niemand kon vooraf precies ver
tellen wat voor type spel de tegenstanders
van het Nederlands elftal speelden of hoe
hun conditie was. Nu weet men dat heel
erg nauwkeurig. Zowel het vertoonde spel
als de technische capaciteiten waren zeer
behoorlijk, waarbij dan kwam dat de li
chamelijke gesteldheid van de Turken zo
uitstekend bleek, dat zij daarop een tac
tisch plan durfden uitbroeden, dat de Ne
derlanders volkomen moest verrassen. En
het ook deed. Van het begin tot het einde
speelde men sterk defensief en liet de
Nederlanders eenvoudig komen. Een
uiterst domme taktiek als men er niet in
slaagt een behoorlijk tempo te blijven vol
houden. Maar de Turken slaagden daar
dankzij het enorme uithoudingsvermogen
wel degelijk in en waren in de aanval ook
steeds in voldoende aantal aanwezig.
En Nederland trapte volkomen in het
valletje. De half- zowel als de binnenspe-
lers lieten zich rustig verleiden tot het op
brengen van de bal en combineerden met
elkaar probeerden dat althans alsof
zij een normale verdediging tegenover zich
hadden. Vandaar dan ook dat het Oranje
team het steeds maar weer af moest leg
gen tegen de numeriek sterkere verdedi
ging, die bovendien spelers telde die meer
dan redelijke voetbaltechnici bleken te
zijn. Uiterst kwieke mannetjes die in een
ommezien van tijd aan de andere kant van
het veld in de aanval waren. En aangezien
juist de Nederlanders in een uiterst lome
bui verkeerden, kónden de Turken dat
spel tot het einde toe volhouden. En nu
mocht het aanvankelijk lijken alsof zij
geen grote schutters waren, na rust werd
het plotseling heel duidelijk dat die rappe,
meest kleine, kereltjes op het juiste mo
ment heel venijdige schoten konden geven
als afsluiting van zeer snelle en gevari
eerde aanvallen. En dat deed Nederland
uiteindelijk de das om.
Maar er was nog iéts, een zeer belang
rijke factor bij het verklaren van de ne
derlaag. Tal van voetballers aan Neder
landse zijde bleken duidelijk te vermoeid
om tot een voldoende prestatie te kunnen
komen. Spelers bijvoorbeeld als Lenstra,
Wilkes, Van der Hart, Notermans en
Klaassens speelden niet alleen binnen drie
weken drie interland wedstrijden en zon
dags clubvoetbal, maar ook nog extra
wedstrijden op Koninginnedag. Waarbij
dan nog de gewone, benevens de extra
trainingen kwamen van club en Neder
lands elftal. En dat kunnen zelfs talent
volle voetballers niet volhouden als dat
alles aan het einde van toch al bar zwaar
seizoen komt.
Voor Turkije behoefde men zich typisch
niet in te spannen, zo dacht men. Maar dat
bleek een vergissing. Want Turkije speel
de oneindig veel beter dan de Belgen en
vooral de voetballers uit Curagao hadden
gedaan. Zij waren voorbereid op een ster
ke tegenstander en pakten die met elan
gesteund door het warme weer, dat voor
hen gewoon is aan. Zij slaagden met
ere. Mogen de leiders van het Nederlandse
voetbal er lering uit trekken, dan is de
nederlaag (de eerste sinds 27 mei 1957 in
Wenen!) tenminste niet voor niets ge
leden.
E. Korting
Honderden Amsterdammers hebben
zondag geprofiteerd van de voordelige
aanbiedingen van toegangskaarten voor
NederlandTurkije. Zondagmorgen was
het al begonnen. Toen immers was be
kend geworden, dat de KNVB definitief
toestemming had verleend voor het uitzen
den van de wedstrijd via de televisie. De
directe reactie op dit besluit was 's och
tends op het Rembrandtplein al te mer
ken. Bezitters van kaarten, die in de ca-
fé's in deze omgeving anders vaak goede
prijzen maken, boden nu zitplaatsen voor
de helft van de gewone prijs aan.
En ook op de Amstelveense weg en het
Stadionplein zelf werd later op de dag
„en baisse" gehandeld. Vooral staan
plaatsen, maar ook zitplaatsen op de on
overdekte tribunes werden alom aangebo
den. Naarmate het aanvangsuur naderde
daalden de pi-ijzen en vlak na het begin
van de match moet het zelfs zijn voorge
komen, dat bezitters van extra kaarten de
anders zo fel begeerde plaatsbewijzen aan
jongetjes hebben weggegeven.voor niets.
Politie tevreden
De Amsterdamse verkeerspolitie was
zondagavond weer zeer tevreden. In to
taal had men ongeveer 8.000 personen
auto's en 70 autobussen op de parkeer
plaatsen geteld. Maar voornamer was,
dat zowel het aan - als afrijden in vrij
vlot tempo geschiedde. Om tien voor zes,
dus anderhalf uur na afloop van de wed
strijd, was de laatste en drukste verkeers
stroom die in de richting van het Gooi
volledig verwerkt.
Schuurman (0) en Lenstra denken op
het lege doel te gaan koppen, maar
keeper Seren heeft de bal onder hel
goedkeurend oog van drie landgenoten
al weggestompt.
Dat het Nederlands elftal wat vermoeid
ten stryde trok bleek eigenlijk al spoedig.
Terwijl de Turken een hartverwarmend
enthousiasme lieten zien, speelden de Ne
derlanders alsof zij het wel even zouden I
klaren. Alleen Wilkes was zyn belagers tal j
van malen te snel af. Maar .juist op de mo
menten dat hy zich met grote vaardigheid
had vrijgespeeld en een scherpe pass gaf
aan een van zijn meaevoorwaartsen, bleek
de verdediging van de Turken potdicht te
zitten. En geen wonder. Niet zelden zag I
men zes of zeven spelers rond het straf- j
schopgebied en er zou een knappe techni-
cus aan te pas moeten komen om daar
doorheen te komen. En amgezien die tech-
nicus er niet was, kwam Nederland er
niet door.
Verder viel ook al spoedig op dat het
plaatsen bij de Nederlanders bar slecht
was ditmaal. Vooral Notermans viel op
door zeer onoordeelkundig spel. Hij dreef
de bal steeds maar in traag tempo naar
voren .de Turken lieten het middenveld
aan de Nederlanders en bleek steeds
ubiidelijker niet te weten wat te doen. Wa1
hij deed was dan ook heel dom.
SLECHTE SCHOTEN
Keeper Seren is de Nederlandse aan
valsleider Schuurman te handig af. De
Turkse back Tasengin verheugt dat.
niet grote sympathie bij het publiek door
bij een uitbal het leer kwaad naar de tri
bunes te gooien in plaats van naar de
wachtende Turk.
VIA DE PAAL
Can Bartu (na rust ingevallen) bijvoor
beeld verscheen na een snelle soloactie al
leen voor De Munck. maar knalde de bal
via de paal naast. Moulijn tot dat mo
ment een weinig opvallende speler
zorgde daarna voor menig hachelijk mo
ment in de Turkse defensie. Tal van
malen glipte hij langs Tasengin en be
diende zijn mede-voorwaartsen daarna
met prima voorzetten. Edoch, zowel
Schuurman als Abe Lenstra zelfs hij
en Van der Kuil misten erbarmelijk. De
laatste kwam nog het dichtst bij een tref
fer, maar keepe Seren voorkwam met een
gevaarlijke duik verder gevaar.
Naarmate daarna de tyd verstreek met
mislukte acties, verdween de Nederlandse
moed als sneeuw voor de zon. Men ging
zich steeds meer verzoenen met de ge
dachte dat het deze middag typisch niet
ging en dat het dus toch geen nut meer
had. Nederland was uit de droom ge
holpen. Vooral toen een typische combi-
natie-switch tussen Wilkes en Lenstra op
niets uitliep en Lenstra een prima kans
grandioos verknoeide.
GEVLOERD
Na een half uur werd verder Wilkes nog
eens overduidelijk gevloerd in het straf
schopgebied. Een tenminste even ernstige
overtreding als in de eerste helft tegen
Moulijn was begaan. Nederland zette
daarna nog even door een schot van
Van der Hart werd weer fraai door Seren
uit zijn doel gehouden maar de over
tuiging ontbrak toch. Nederland had zijn
meerdere van dit voetbalseizoen gevonden.
Het Nederlands zaterdagelftal heeft za
terdagmiddag in Wilrijck voor driehonderd
toeschouwers een 1-3 zege behaald op de
Belgische ploeg.
De Nederlanders begonnen direct na de
aftrap tegen hun technisch betere tegen
standers met een vlot offensief. In deze
periode onderscheidde zich de midvoor
van de oranjehemden, Van Dalfzen. In de
17de minuut scoorde de man uit Genemui-
den met een hard schot (1-0). Na rust, was
rechtsbinnen Nieuwstraten de grote man.
In drie minuten schoot hij tweemaal langs
de Belgische doelman daarmee de Neder
landse ploeg naar een veilige 0-3 voor
sprong voerend. Een tegenoffensief van
de Belgen volgde. Bij een der aanvallen
op het Nederlandse doel constateerde de
scueidsrechter een overtreding in het
strafschopgebied en de Belg Vink voltrok
het vonnis 1-3. Hierna is niet meer ge
scoord. Wel kreeg Van Dalfzen vlak voor
het eindsignaal een strafschop te nemen,
maar het slecht gerichte schot vloog langs
het Belgische doel
In de kleedkamer der Turken werd na
afloop veel en vaak hartstochtelijk ge
zoend. Tientallen leden van de Turkse ko
lonie in Nederland, die hun favorieten ty-
dens het duel op meeslepende wijze had
den aangemoedigd, drongen ongeïnvi
teerd en schor sprekend naar binnen, ken
nelijk met slechts één doel: het gelaat van
aanvoerder Turkay Seren, getooid met
een fraai snorretje, tegen hun opgewonden
gezichten te drukken.
Officials en spelers kwamen in de snel
benauwd wordende kleine ruimte handen
en gezichten te kort om de felicitaties
radde, onverstaanbare klanken in
ontvangst te nemen. Maar desondanks
was Turkay Seren nog zo vriendelijk om
voor een tekenaar te poseren en ons te
vertellen, wat hij zo van de wedstrijd
dacht.
Twee Turken (keeper en linksback)
uiten hun vreugde bij het eerste
doelpunt.
„Uw ploeg is te oud.zei hij bedacht
zaam, „maar zij heeft enkele zeer goede
spelers. Die Wilkes bijvoorbeeld, en Len
stra" het gesprek werd even afgebx-o-
ken voor een omhelzing „wat zei ik ook
weer?.oh ja. Wilkes en Lenstra zijn goe
de voetballei'S, maar zij en de anderen wa
ren toch te traag voor onze ploeg. Alleen
die Moulijn..." En weer werd de sympa-
tieke doelman weggetrokken. Zijn ge
dachten over de kleine linksbuiten bleven
daarom vaag.
Rechtsachter Tasengin gaf ons geen kans
om een duidelijker beeld te krijgen, want
met een teleurgesteld gebaar gaf hij te
kennen slechts Turks te spreken en ver-
Na de laatste interlandwedstrijden
zijn er nogal wat van elkaar verschil
lende berekeningen geweest voor de
schutters van het nationale voetbalelf
tal. De ranglijst van de topscorers is na
zondag als volgt:
1. Bakhuijs (HBS) 30 in 23 wedstrijden.
2. Lenstra (Enschedé) 30 in 43 wed
strijden.
3. Wilkes (VVV) 29 in 31 wedstrijden.
4. Smit (Haarlem) 25 in 29 wedstrijden.
5. Vente (Feijenoord) 18 in 21 wedstrij
den.
6. Mannus Francken (HFC) 17 in 22
wedstrijden.
7. Van Melis (Rapid) 16 in 13 wedstrij
den.
8. Thomée (Concordia)» 16 in 16 wed
strijden.
9. Wim Tap (ADO) 16 in 33 wedstrij
den.
Bep Bakhuys
10. Buitenweg (Hercules) 14 in 11 wed
strijden.
11. Lagendaal (Xerxes) 13 in 15 wed
strijden.
12. Snethlage (Quick, H.) 10 in 11 wed
strijden.
13. Appel (Fortuna) 10 in 12 wedstrij-
den.
14. Vos (UW) 10 in 15 wedstrijden.
15. Dé Kessler (HVV) 10 in 21 wedstrij
den.
De Koninklijke Nederlandse Voetbalbond
heeft besloten de Nedex-landse Basketbal-
bond een financiële bijdrage te verstrek
ken als tegemoetkoming in de kosten ver
bonden aan de uitzending van een Neder
landse ploeg naar het toernooi om het
Europese kampioenschap voor dames dat
van 8 tot en met 18 mei in Lodz (Polen)
wordt gehouden.
dween daarop onmiddellijk onder de dou
ches.
Op een bank lag een bos tulpen, bijeen
gehouden door een rood-wit-blauw lint, te
vex-welken.
Scheidsrechter Leafe
Scheidsrechter Leafe worstelde ook al
met taalmoeilijkheden, toen wij bij hem
binnen stapten. Hij werd geïnterviewd
door een Turkse verslaggever, die van al
le aanwezigen hulp nodig had om het ge
sprek op gang te houden. Toch begreep
hij, dat dc heer Leafe veel waardering
had voor het spel van de Turkse vier
mans-voorhoede en dat de Brit de zege
van de Turken volkomen verdiend vond.
„Bij vlagen was het Turkse spel zelfs
zeer goed", zei Leafe en na deze waar
derende opmerking verliet de journalist
bijna juichend het vertrek.
Voor ons was het commentaar bondig en
diplomatiek: „Ik heb Nederland wel eens
beter zien spelen, wilskrachtiger ook..."
De heer Leafe doelde daarbij op het duel
Spanje-Nederland (januax-i 1957) dat even
eens door hem werd geleid. „Uw ploeg
speelde vandaag op halve kracht, zonder
overtuiging".
„Weet u, wat u beslist op moet schrij
ven", vervolgde hij opeens verrassend
en de pen ging gehoorzaam naar het pa
per „u moet opschrijven, dat ik die
Turkse aanvoer (doelman Seren) zo een
voortreffelijke sportjongen vind. Hij wist
dat het een strafschop was en zei tegen
de andere spelers dat ze geen flauwekul
moesten maken. Nou en toen gingen we
vrolijk verder. Ik heb het echt niet moei
lijk gehad".
Schwartz: veel te veel wedstrijden
„Ik weet echt niet hoe het komt", was
het schaarse commentaar van Abe Len
stra. Toen draaide de Fries zich om en
het werd stil, heel stil in de Nederlandse
kleedkamer. Totdat wij Elek Schwartz
naar zijn mening vroegen: „Dc gehele
ploeg had een off-day", klonk de harde
stem van de bondscoach, „alleen in de
laatste twintig minuten is er goed gevoet
bald. En nu wil ik helemaal niet zeggen
dat wij onverdiend verloren hebben, maar
die twee doelpunten waren niet nodig ge
weest. Maar ja, wat wil je. Drie dagen
voor een interland moeten nog competi
tie-wedstrijden worden gespeeld. Enkele
spelers hadden deze week zelfs al twee
maal gespeeld. Dat is voor elke voetballer
te veel, zeker aan het einde van het sei
zoen. Dat gaat ten koste van de voorbe
reidingen en zoiets maakt de spelers ner
veus".
Daarna werd het weer stil, heel stil.
Wilkes: zware straf
„Je hebt het zelf wel gezien", zei Faas
Wilkes, „ze lieten ons niet spelen. De Tur
ken hebben een goede ploeg en je speelt
nu eenmaal nooit, beter dan je tegenstan
der dat toelaat. En wat die strafschop be
treft, ik vond het ook wel een beetje zware
straf. Laat ik zeggen als ik zo'n penalty
Hel eerste Turkse doelpunt. De
sliding van Wiersma en de snelle re
actie van keeper De Munck komen te
laat voor het flitsende schot van
Tokay.
Tijdens het banket, dat zondagavond in
een der Amsterdamse hotels werd gehou
den, ontving het bestuur van de KNVB een
bijzonder pi'ettig telegram van de Turkse
minister voor onderwijs en sport, die ken
nelijk voortdurend op de hoogte was ge
houden van het verloop en de sfeer van de
wedstrijd.
De minister zegt in dit telegram dank
aan het Nederlands elftal voor de faire
wedstrijd en .-prak eveneens zijn waar
dering uit voor „de buitengewoon sportieve
houding van het publiek, dat de Turkse
spelers evenveel adhesie heeft betuigd als
de Nederlanders".
Enkele honderden voetballiefhebbers,
die op weg waren naar de interlandwed
strijd NederlandTurkije in het Amster
damse stadion, zijn te laat in het stadion
aangekomen, doordat de stroom uitviel op
een der bovenleidingen van het spoorweg
baanvak Halfweg-Amsterdam. Door deze
storing kon slechts over enkel spoor ge
reden worden. De Spoorwegen, die voor
de taak stonden de honderden reizigers
tijdig naar Amsterdam te vervoeren, zet
ten enkele bussen in tussen Haarlem en
Amsterdam. Ondanks deze maatregel ont
stonden ernstige vertragingen. Om kwart
voor drie was de storing opgeheven.
Haarlem is uitgebekerd. De eredivisie
club Sparta heeft de grootste moeite ge
had om tegen de roodbroeken een gelijk
spel te bereiken. Haarlem heeft Sparta
goed partij gegeven en lange tijd zag het
er naar uit dat de roodbroeken zelfs met
de overwinning zouden gaan strijken. In
de eerste helft was er van enig krachts
verschil nauwelijks sprake. Haarlem, dat
zich meer en betere kansen wist te schep
pen, had eigenlijk bij rust moeten lei
den. Goedhart bv. miste een opgelegde
kans en het Sparta doel kwam herhaalde
lijk in ernstig gevaar. De roodbroeken
voorhoede miste echter op het beslissen
de ogenblik doortastendheid, zodat Schil
der c.s. steeds tijdig konden ingrijpen.
De Spartaanse voorhoede, waarin Bos-
selaar op de linkervleugel en Van Ede op
x-echts, de bal soms aardig opbrachten,
had het tegen De Voogd, Kors en Oepkes
niet makkelijk en veel gevaar dreigde er
dan ook niet voor Snijders, hoewel deze
laatste niet mocht klagen toen Daniëls een
pass van V. d. Gijp lelijk naast schoot.
Zo bleven doelpunten dus uit in deze
eerste helft, maar drie minuten na de her
vatting kon Haarlem juichen. Een fraaie
combinatie tussen Groeneveld en De Graaf
bracht de bal bij Goedhart, die weer op
tijd een pass aan Groeneveld gaf. En de
hierna volgende kogel van Groeneveld
was de Sparta doelman Muring te mach
tig, een-nul.
Sparta begon het gevaar in te zien en
wijzigde de opstelling. Met Schilder in de
voorhoede en Bosselaar alsmede Van Ede
steeds afwisselend zowel op rechts als op
links opererend, probeerde men de sterk
spelende roodblauwe defensie uit verband
te spelen, hetgeen echter niet gelukte om
dat de Rotterdammers over te weinig ca
paciteiten beschikten. Wel probeerden zij
met minder prettige trucjes de roodbroe
ken te intimideren, maar ook zulks leid
de niet tot succes.
Maar tien minuten voor het einde ont
stond na een vrije trap een worsteling
voor de Haarlem veste waaraan tenslot
te De Vries een einde maakte door de bal
het laatste tikje over de doellijn te geven.
Dit betekende dus een gelijke één-één
score. In de resterende tijd konden de be
zoekers, zij het met grote moeite, het fel
le slotoffensief van de thuisclub de baas
blijven.
ADVERTENTIE
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr 181. Tel. 14444
tegen krijg, dan zou ik daar zeker tegen
protesteren. Overigens hadden wij beslist
een strafschop verdiend toen die Turk mij
in de tweede helft van de bal zette. Als je
het zo bekijkt staan we dus quitte..."
Wiersma: inzicht beslissend
Roe] Wiersma had enkele woorden van
lof voor zijn tegenstanders. „Het inzicht
is hier beslissend geweest. Die Turken
trokken zich met zeven of acht terug in
de verdediging en als de aanval dan was
afgeslagen gingen ze weer met zes man
naar voren. Door hun goede conditie kon
den ze dat twee maal drie kwartier vol
houden. Positioneel vond ik ze zeer goed
spelen".
Toen kwamen ook enkele Turkse journa
listen de kleedkamer van het Nederland
se elftal binnen. De eerste naam die op
hun lippen kwam was die van Abe Lenstra
Maar Abe bleek al verdwenen. Die zat
op een van de banken van het Olympisch
stadion en staax-de naar het veld waar de
„slag" zojuist was gestreden.
De Tux-ken tx-okken tussen de bedrijven
door met heel handig individueel spel ten
aanval, maar besloten hun acties met bar
slechte schoten. Donyadis speelde zich tot
di-ie keer toe heel handig vrij, maar knalde
de bal steeds maar ver naast het doel van
De Munck. Zijn collega Oktay deed het in
de gevallen dat hij zich vrij kon maken
van de Nederlandse stopper Van der Hart
niet veel beter.
Met dit spelbeeld verstreek een belang
rijk deel van de eerste helft en iedereen
besefte steeds duidelijker dat de doelpun
ten duur zouden zijn in deze interland.
Toch zou Nedei'land nog scoren voordat
de prima scheidsrechter Leafe voor de rust
zou blazen.
STRAFSCHOP
Juist nadat Leafe een typisch buiten-
speldoelpunt van Donyadis had afgekeurd,
glipte de lenige Moulijn langs rechtsback
Tasengin en spil Erdem, maar werd toen
duidelijk ten val gebracht. Scheidsrechter
Leafe wees resoluut naar de penaltystip,
hetgeen ons juist voorkwam. De Turken
protesteerden hevig, maar kregen nul op
liet request. Wilkes plaatste zich achter de
bal en knalde die op een meter hoogte in
de uiterste rechterhoek van het tot dat
moment perfect door Seren verdedigde
doel.
In de resterende tijd tot de rust dat
was dertien minuten vielen de Turken
verwoed aan, maar zij boekten door het
slechte schieten geen succes. Van der Hart
jubilaris, omdat hij zijn 25ste interland-
wedstrijd speelde verspeelde nog wel
een keer weer ,een stukje van zijn toch al
PITTIGER
De tweede helft bleek al direct wat pit
tiger voetbal te brengen. Nadat keeper
Seren met een lenige duik een droog schot
van Schuui-man tot hoekschop had ge
slagen, Wilkes en Wiersma prima voorzet
ten hadden gegeven en Schuurman een
fraaie kans had gemist uit een pass van
Wilkes, begonnen de Turken op volle
kracht te spelen. Midvoor Oktay stelde
plotseling de Nederlandse verdediging voor
niet geringe problemen door met onna
volgbare wendingen gaten te spelen in de
tot dat moment vrij hechte verdediging.
En zowaar, in de tiende minuut wrong
hij zich wederom langs een drietal be
lagers en besloot toen zijn actie met een
vlijmend schot, dat zelfs De Munck te
machtig bleek. Een schot ook dat zeer
grote vreugde teweegbracht bij de Tur
ken, die dat blijkbaar als onwaarschijn
lijk hadden bestempeld. Zij zouden nog
een keer en nog heviger juichen. Want
nauwelijks een minuut later omspeelde
Oktay nadat hij Van der Hart de bal
had afgepakt drie belagers en schoot
toen wederom onhoudbaar in. Dat be
tekende 21.
Nederland werd toen wakker. En
meteen was er de sfeer uit zovele vroegere
intei'landwedstrijden. Het publiek voelde
dat hier voetbal gespeeld was dat niet in
verhouding was met de betaalde toegangs
prijs. Het schreeuwde hartstochtelijk om
een goal en het leek er lange tijd aardig
op dat het die zou krijgen. Want plotse
ling vlotte alles beter. Het Oranje-team
verhoogde het tempo in niet geringe mate.
hetgeen de extra spelers in de Turkse de
fensie uit de aanval weg hield. De druk
op het doel van Seren werd allengs groter,
maar toen de Turkse aanvallers voor en
kele bijzonder gevaarlijke, uitvallen zorg
den werd het evenwicht toch weer meer
hersteld.
