NMÉ
KLM
Positie der rechtskundige
adviseurs wordt geregeld
„Gouddroom" door serie onthullingen
in Utrecht voor velen ten einde
U kunt uw fijne goed nu zoveel
malen wassenals u wilt
117
^Qraatótoel
Zierikzee krijgt een propaan-
luch tgas bed rijf
Chefarine „4"
doetwonderen!
Van dag tot dag
Hoe er gestemd ïs
„Mijn" soldaten
Van de „bewijzen" bleef bij onderzoek niets over
Heeft
heeft er
Nederlandse vinding
die personeel
overbodig maakt
^Hoe is het ontstaan
3
P. Visser wordt aangeklaagd wegens oplichting
Voordelig Castella-aanbod
Op drie ankers
NEFF
gasfornuis. -
automatische
ontsteking
Dat is Nieuws i/an Neff!
en
Ontwerp „praktizijnszvet" ingediend
Afdoende bescherming van publiek tegen
beunhazen echter niet mogelijk
0p de
RADIO - TELEVISIE
REPARATIE
H. J. MAERTENS N.V.
Vrijspraak in brandstich-
tings-zaak bij Vredestein
Dit woord: SLAAP
WOENSDAG 28 MEI 1958
Hoe er vandaag bij de gemeenteraads
verkiezingen gestemd is, zal van grote in
vloed blijken te zijn op de politieke ver
houdingen op landelijk niveau, in de krin
gen
van regering en parlement, waar de
raakpunten der partijen liggen. Plaatse
lijke problemen en complicaties van locale
aard zullen echter uiteraard ook hebben
meegesproken, al worden in het algemeen
deze verkiezingen beschouwd als een tus
sentijdse graadmeter een „thermometer
opname" van de competitie der grote
politieke partijen in den lande.
Er is echter een groot verschil met een
directe verkiezing voor het parlement, een
verschil dat tenslotte nog wel een matigen
de invloed zou kunnen hebben gehad, op
de tegenstellingen, die de laatste maanden
aan de dag getreden zijn tussen de grote
rjvalen.En dat is het feit, dat bij plaatse
lijke verkiezingen de persoonlijkheid der
kandidaten indruk maakt op het stemmers
korps. Welke die indruk is. hangt van de
persoonlijkheid en zijn prestaties af, doch
het contact tussen gemeenteraadskandi
daten en kiezers is veel hechter en direc
ter dan bij de parlementsverkiezingen,
vooral ook vanwege het systeem dat bij
deze laatste wordt gevolgd en districts
vertegenwoordiging uitsluit.
Bij de beoordeling van de uitslag, die
hedenavond laat bekend zal zijn, diene
men met deze factor wel degelijk rekening
te houden. Een absolute aanduiding van
de nationale politieke verhoudingen mag
men er zeker niet in zien. Men kan aan
nemen dat de uitslag van deze stemming
plaatselijk en afzonderlijk nog heel wat
meer te vertellen zal hebben dan datgene,
wat de hoofdkwartieren der politieke par-
lijen interesseert. Ondanks alle nivellering,
ook op politiek terrein, behoudt het ge
meenschapsleven van stad en dorp zijn
eigen, betekenisvolle personen en aspecten,
die vandaag door de deelnemers aan dat
intieme leven zijn beoordeeld en op waar
de geschat.
Welk lot Frankrijk beschoren zal zijn,
kan de dag van vandaag wellicht aandui
den. Het kan een rustige overgang naar
een gematigd-dictatoriale procedure zijn,
die het nationale leven van het land in
de handen van generaal De Gaulle legt
mor een langere of korte periode waar-
Sj dan aan de generaal en zijn medestan
ders moet worden overgelaten, of zij de
terugkeer van een gesaneerd democra
tisch stelsel zullen gedogen. Het kan een
burgerooi'log tussen rechts en links zijn,
waarin het beeld van Spanje weerspiegelt
in het bloed. Deze laatste mogelijkheid
was blijkbaar een kolfje naar de hand van
de parachutisten-generaal Massu, een der
doordrijvers van de Algerijnse muiterij.
Want hij had het voornemen, „zijn" para
chutisten naar Parijs te zenden om De
Gaulle met geweld aan de macht te hel
pen. De Gaulle heeft dit voornemen be
zworen door haastig aan de vorming van
een regering te beginnen, doch de herin
nering aan de onverantwoordelijke ge-
weldstaktiek van een militaire hoogvlie
ger blijft. Een hoogvlieger die de sterren
opzijn kraag voor de ogen zijn gaan schit
teren en de machtswaan te pakken heeft
gekregen, misschien doordat zoveel men
sen in uniform op zijn bevel het ene been
voor het andere plegen te zetten.
Massu, de dictator-in-de-dop, die altijd
in gevechtskleding rondloopt en door ra
men naar buiten springt op een balkon om
zijn" soldaten toe te galmen, in plaats
van gewoon de balkondeur te nemen. Mas
su met de baret op één oor, heer en mees
ter van „zijn" parachutisten, losgeslagen
van zijn verantwoordelijkheid aan de re
gering, die hem betaalt en hem een aan
tal jonge Fransen heeft toevertrouwd ter
verdediging van het vaderland.
Zo leeft Frankrijk thans in de hand
van het geweld, onder druk van soldaten-
drijvers, die zelfs door de zo geprezen
krachtfiguur als De Gaulle nauwelijks in
toom zijn te houden. Mannen als Massu
telt de wereld teveel. Zij durven een bur
geroorlog aan, omdat zij weten dat solda
ten tegen burgers een gemakkelijke over-
vanning kunnen bevechten.
„Mijn soldaten"., waar heeft dat woord
el eerder in Europa geklonken? Was het
niet op een balkon? Was het niet een man
met grootheidswaan, die het uitte? En wa
ren het niet miljoenen soldaten, die naar
de ondergang marcheerden op zijn ge-
oaar? En waren het niet miljoenen bur
gers, die daarbij „heil" riepen?
(Van een onzer redacteuren)
MET DE DREIGING VAN EEN AANKLACHT wegens oplichting, verduistering,
diefstal en valsheid in geschrifte, een dringende aanmaning om de statutair vereiste
aandeelhoudersvergadering in de maand juni te beleggen en een lange reeks ont
hullingen over de waarde van zijn „gouddroom" op zijn debet heeft de heer P. Visser
uit Wijde Wormer, de zo langzamerhand befaamde zoeker naar het goud van de
„Renate Leonhardt" de dag van gisteren zien eindigen. Dit alles na een langdurige
vergadering in Utrecht van een kleine honderd „vrije aandeelhouders", die een comité
van onderzoek hadden ingesteld en tussen twee uur en half zes hebben zitten luisteren
naar wat dit onderzoek inzake de „Renate Leonhardf'-affaire heeft opgeleverd. De
mededelingen, die de secretaris van dit comité, de Franse leraar J. Kuyl jr. uit
Gorkum in een lang requisitoir ter tafel bracht, waren vernietigend voor het laatste
restje vertrouwen, dat in de goudzoekerij van de coöperatieve bergingsvereniging
„Renate Leonhardt" nog mocht bestaan en velen uit de vergadering, onder wie de
voorzitter de heer N. P. Landsbergen uit Rotterdam, hadden er dan eigenlijk ook maar
het liefst helemaal een ferme streep onder willen zetten, erkennend, dat zij
„genomen" zijn.
Dat de heer Visser inmiddels toch nog
een aangetekende brief krijgt met een
dringend verzoek, om een vergadering van
alle aandeelhouders bijeen te roepen en
daar verantwoording af te leggen omtrent
zijn beheer en de feiten, die het comité
van onderzoek tegen hem heeft ver
zameld, was meer een gevolg van het feit,
dat de Alkmaarse rechter onlangs dit
„schaduwbestuur" van de bergingsvereni
ging geen rechtsgeldigheid toekende en
zich niet bevoegd verklaarde over de ruzie
tussen deze „afgescheidenen" en de heer
Visser c.s! een oordeel te vellen, dan van
een laatste mededogen met de heer Visser.
Het besluit om een viervoudige aanklacht
tegen hem in te dienen (waarschijnlijk bij
de officier van Justitie te Rotterdam) werd
namelijk met een krachtig applaus begroet
door de aanwezigen in hotel Smits in
Utrecht.
Toch nog?
Er is zelfs nog een kans opengehouden
om door te gaan met de bergingspoging
van het goud, maar dan op de plek, die
door het Loodswezen van meet af aan als
de juiste is aangenomen aan de hand van
de officiële wrakkenkaart, maar daar zou
nog eens 40.000,voor nodig zijn en dan
kan alleen nog maar met zekerheid gezegd
worden, of het wrak goud bevat.
De heer Kuyl was met name door zo
veel sportieve ondernemingslust, zoals hij
het zelf uitdrukte, bezield, dat hij des
noods wilde doorzetten, al moest hij toe
geven, dat de nu aan het licht gekomen
gegevens wel bijzonder negatief zijn ten
aanzien van zelfs een theoretische kans op
rijke buit.
Onthullingen
Voor de vergadering van gisteren was
een officiële agenda samengesteld, die
echter niet is afgewerkt, omdat het kort
geding over de onwettigheid van des he
ren Vissers bestuur niet tot een uitspraak
leidde en de heren comitéleden dus op
geen enkele rechtsgrond steunden.
Eén punt bleef over: de onthullingen.
In een lang betoog heeft de heer Kuyl
de feiten, waarop de heer Visser nu al
jaren lang zyn gouddroom en die van
3300 aandeelhouders baseert, teruggedron
gen tot een fictie: zelfs een „kroonge
tuige", de neef van de loods, die het
Duitse kolenstomertje destijds over de ge
vaarlijke Noordzee moest brengen en die
tegenover de heer Visser, maar ook tegen
over de leden van de commissie van
onderzoek staande hield, dat hy 450 kistjes
met het opschrift „Nikkelstaal-AU" door
zyn handen heeft laten gaan, is gewogen
en te licht bevonden, naar men meedeelde.
Van de andere verhalen, die steeds weer
door de heer Visser als „bewijzen" wer
den aangevoerd, bleef helemaal niets over
en de voorzitter moest dan ook wel te
kennen geven, dat voor hem de zaak afge
sloten en voorbij was „wie er nog wat
in wil zien, moet dat zelf maar weten".
Men heeft namelijk het hele land afge
zocht, om de in diverse prospecti en ver
gaderingen door de heer Visser gespuide
getuigenissen omtrent het vergaan van de
Renate en de aanwezigheid van een grote
goudschat, na te gaan, nadat de heer Vis
ser aldus de woordvoerders van gister
middag op een lachwekkende wijze ge
sold heeft met de democratische rechten
der aandeelhouders en de bezittingen van
de Bergingsvereniging zelfs buiten hen
om ten gelde heeft gemaakt. (Meegedeeld
werd in dit verband, dat de opbrengst van
de „goudtoren", die in het Noordzeekanaal
ligt te roesten nimmer is gebruikt om een
oude schuld aan de schipper-eigenaar van
een kotter af te doen, met wie de heer
Visser geprobeerd heeft het wrak van de
Renate te vinden.)
Requisitoir
De reeks onthullingen kwam hierop neer:
1. Er is nimmer een uitputtend onder
zoek op de zeebodem gedaan naar de aan
wezigheid van het begeerde wrak.
2. Een ooggetuige van de torpedering
van de Renate, de heer De Vries, die een
ondertekende verklaring daaromtrent aan
de heer Visser zou hebben gegeven, blijkt
deze als „belachelijk" en „onzinnig" te
kwalificeren hij heeft deze torpedering
helemaal niet gezien.
3. De duiker P. v. d. Schans, die volgens
de heer Visser in 1949 peilingen boven het
wrak had verricht en toen een tussendek
op het wrak had aangetroffen, heeft tegen
over de commissie verklaard, dat hij op
de dag, waarop de heer Visser beweert dat
hij dit onderzoek heeft ingesteld, niet eens
in het bezit was van zijn kotter de UK. 132,
omdat deze enige tijd tevoren voor de
sloop naar Zaandam was gesleept. De
enige keer, dat er werkelijk gedoken is, is
in 1947, maar toen is er niets gevonden.
Advertentie
tylon jurkjes, fijne wollen jumpertjes,
''ederlichte lingeriehet is allemaal mooi.
ïïaar allemaal ook teer. Toch kunt u dit alles
^telbare malen wassen, zonder dat de
toetsbare weefsels schade lijden. Daarvoor
er Castella Wolwas in de wereld, het spe
ciale wasmiddel, dat zo behoedzaam omgaat
jet alle tere weefsels. Hoeveel malen uw
;'he spulletjes ook in de was gaan, ze
somen er weer zo nieuw en fleurig uit, alsof
u pe zojuist had gekocht. Zoals altijd geldt
hier: het is een Castella product
ooarom zo goed
En u heeft nu de gelegenheid, op een uiterst
voordelige manier Castella Wolwas in huis
te halen. Zeer tijdelijk betaalt u voor dit
prachtige fijne wasmiddelslechts een
kwartje per pak Alle dames, die twee
pakken Castella Gezinswas of Parels bij haar
winkelier bestellen, hebben recht op een pak
Castella Wolwas tegen de tijdelijk geldende
lage prijs van 25 cent.
Voor deze actie is in iedere winkel een be
perkt aantal pakken Castella Wolwas be-
schikh u\ H" is dus raadzaam, direct op dit
aanbod te i\ ;eren, vóór de normale prijs
weer van kracht is
Tijdens de lichtelijk dramatische ver
gadering van gisteren, waar een com
missie van onderzoek uit de aandeel
houders der Bergingsvereniging „Re
nate Leonhardt" in Utrecht afrekende
met een aantal feiten, waarop de goud
droom van de heer P. Visser is ge
bouwd, kwam toch nog even een plan
naar voren om de vermoede schat van
de zeebodem te halen. Een plan, dat bij
deskundigen onmiddellijk een misprij
zende glimlach opwekte: voor 40.000
zou er een „goed schip" boven de plaats
van het wrak (en dan de officiële plaats
ditkeer) op drie ankers moeten worden
vastgelegd, dat bij niet al te ruw weer
dertig werkbare dagen zou mogelijk
maken. Er was al contact opgenomen
met een bergingsfirma in Rotterdam,
vertelde men. Maar de vergadering, die
in de loop der jaren 450.000 naar zij
zei „in zee heeft zien gooien" (de heer
Visser kon goed bergen, maar dan be
trof het contributie) voelde er weinig
voor, het nog eens te gaan proberen.
4. De verklaringen van de heer G. P.
Wolff uit IJmuiden, waarmee de heer Vis
ser tot nu toe schermde, zijn blijkens het
rapport van de onderzoekingscommissie
goeddeels verzonnen: „Ik kon slecht wat
weigeren en daarom heb ik een aantal
verzinsels, die de goedkeuring van de heer
Visser hadden, bevestigd." Wolff heeft
daarna, omdat hij toch wel onder de in
druk van het gehel kwam, geld in de
Renate-zaak gestoken, maar het enige dat
hij ervan terug heeft gezien is een reis
kostenvergoeding van 25,Hem is door
de heer Visser destijds beloofd, dat hij
1000,zal ontvangen van ieder percent
van de geborgen ladingHet „contract"
daaromtrent is echter nooit ondertekend
of gedateerd
Zo ging de heer Kuyl verder: de bewe
ring, die in één der prospecti de schipper
De Vries in de mond is gelegd, als zouden
de luiken van de Renate op een vreemde
wijze gespalkt zijn, is door hem ten over
staan van de commissie van onderzoek in
duidelijke termen klinkklare onzin ge
noemd de aanwijzingen van de wichel
roedeloper Verloop, die goud in het wrak
„ontdekte", berust volgens dezelfde com
missie op een bijzonder wankel grondje.
Uit dit hele verdichtsel en samenraapsel
van ongecontroleerde feiten haalde de heer
Visser de „ontwijfelbare zekerheid", dat er
goud in de Renate zou hebben gezeten en
daarachter schermde hij met „geheime
bronnen", welke deze bewijslast nog zou
den versterken.
Met een van die „geheime bronnen" werd
tijdens de vergadering van gisteren afge
rekend, terwijl men toezegde ook de an
deren te zullen opsporen. Het gaat hier
namelijk om een neef van de „runnerkapi
tein" die de Renate destijds over de Haaks-
gronden moest brengen. Hij, de heer A.
Lanser uit Vlaardingen, die bij het laden
van het schip heeft geholpen, hield ook bij
het bezoek van de commissie vol, dat er
454 kistjes van ongeveer 10 kilo, gemerkt
„Nikkeistaai AU" door zijn handen waren
gegaan. Zijn bevindingen zijn neergelegd in
een rapport aan de heer Visser, die er
150 en een paar aandelen voor betaalde.
Maar sinds het verhaal van deze Vlaar-
dinger van andere zijde sterk in twijfel
werd getrokken, heeft de commissie ook
deze laatste „kroongetuige" onder het sper
vuur van een kruisverhoor genomen en de
door hem genoemde feiten vergeleken met
de beschikbare officiële gegevens, waaruit
zoveel verschillen naar voren kwamen, dat
ook deze getuige als waardeloos terzijde
moest worden geschoven.
En er dus niets overblijft dan een lege
kas. „Alles, wat bekend was, is onbetrouw
baar bevonden", zo concludeerde de com
missie en als Visser nu nog meer geheime
bronnen heeft, dan moet hij daar maar
eens fluks mee voor de dag komen". Tegen
vijven moest voorzitter Landsbergen dan
ook toegeven: „Wij staan in ons hemd" en
bij handopsteken werd besloten zowel de
heer Visser aan te klagen als van hem te
eisen op korte termijn in een aandeelhou
dersvergadering opening van zaken te doen.
Het plan, om toch nog eens 40.000 in
een laatste onderzoek te steken, werd daar
door voor onbepaalde tijd aangehouden.
Advertentie
"j. y V
Alle inlichtingen: Amvabro. Postbus-1615 .A'dam,
Advertentie
Grote wagens
hebben veel wielen
kleine tongen»
hebben er minstens
één nodig
Vliegen staat vooraan - accoord, maar daar is heel
wat rekenwerk voor nodig: vlieguren, vreemde
valnta, technische berekeningen, enz. enz... 117
FACITS zijn steeds in bedrijf om snel en met uiterste
zekerheid de gegevens te verkrijgen.
Garage Dekker, een bloeiend bedrijf, kan met 1
FACIT al zijn cijferwerk doen. Maar kan ook niet
zonder! Want de tijd die de heer Dekker met zijn
FACIT wint, is productief, is nodig voor een zaken
man die véél zelf moet doen.
Groot of klnin bedrijf -
een FACIT betaalt
zichzelf reeds als hij 2 uur
per week in gebruik is.
Tien cijfertoetsen - voor
alle berekeningen Het kan
eenvoudig niet eenvoudiger.
Aan Blikman Sartorius
Zend mij vrijblijvend
volledige gegevens over uw
FACIT rekenmachines.
NAAM
ADRES.
WOONPLAATS.
O
BLIKMAN A SARTORIUS, ROKIN 17. AMSTERDAM
In een bij de Tweede Kamer ingediend
wetsontwerp wordt de positie der rechts
kundige adviseurs geregeld. Zij krijgen
de beschermende titel „praktizijn" en de
nieuwe wet zal dan ook „praktizijnswet"
heten. Het ontwerp stelt eisen van be
kwaamheid en betrouwbaarheid aan de
praktizijns en geeft een monopolie voor
het optreden als „beroepskantongerechts-
gerechtsdeurwaarders en praktizijns.
Het geeft eveneens een monopolie voor
het bij wege van beroep innen van achter
stallige of betwiste vorderingen, zodat in
cassobureaus niet zonder praktizijn kun
nen werken. Het geeft geen monopolie
voor het geven van rechtskundige advie
zen. „Ontduiking daarvan zou niet te con
troleren zijn," zo wordt in de Memorie
van Toelichting uiteengezet, „en in talrij
ke beroepen worden juridische adviezen
verstrekt door personen, die op een be
paald juridisch terrein deskundig zijn, zo
als belastingconsulenten, notarissen, ac
countants etc."
De praktizijn hoeft niet zelfstandig kan
toor te houden. Hij heeft wel de bevoegd
heid daartoe, maar kan ook in loondienst
zijn bij een incassobureau, een advocaat
of een gerechtsdeurwaarder.
De bedoeling van het wetsontwerp, al
dus de Memorie van Toelichting, is een
zodanige regeling te treffen, dat het pu
bliek niet de kans loopt, de goede rechts
kundige adviseurs te verwarren met de
zich met eenzelfde titel aanduidende min-
der-deskundige en minder-betrouwbare
elementen. De Nederlandse vereniging
van rechtskundige adviseurs heeft uitste
kend werk gedaan door vakkennis en be
roepsmoraal onder haar leden te bevorde
ren, o. a. door een interne tuchtrecht
spraak in te stellen. Zij staat echter mach
teloos tegenover de niet-leden.
Niet „waterdicht"
De geldende wettelijke regeling is even
eens onvoldoende om het kaf van het ko
ren te scheiden. Het wetboek van burger
lijke rechtsvordering geeft de kantonrech
ter de bevoegdheid, te weigeren bepaalde
personen, die van het verlenen van rechts
kundige bijstand hun beroep maken, als
gemachtigde toe te laten. Deze weigering
kan echter uitsluitend op één bepaalde
zaak betrekking hebben wegens hande
lingen, in die zaak verricht. De kanton
rechter kan dus veelal pas optreden als
het te laat is. Bovendien is dit optreden
beperkt tot het optreden als kantonge
rechtsgemachtigde en heeft het geen be
trekking op de andere werkzaamheden der
rechtskundige adviseurs.
Het nu ingediende wetsontwerp is opge
steld door een werkgroep, waarvan, be
halve een kantonrechter, vertegenwoordi
gers deel uitmaakten van de Nederlandse
orde van advocaten, van de vereniging van
gerechtsdeurwaarders, van de Nederland
se vereniging van rechtskundige adviseurs
en van de bond van personeel, werkzaam
in de rechtspraktijk en van kandidaat
deurwaarders. Deze werkgroep heeft zich
behoudens op enkele ondergeschikte pun
ten, eenstemmig achter het wetsvoorstel
geplaatst.
Overgangsregeling
Om in het praktizijnsregister te kunnen
worden ingeschreven moet men Neder
lander zijn, de leeftijd van 23 jaar hebben
bereikt en het kandidaat-deurwaarders
examen of een gelijkwaardig examen
hebben afgelegd. Ten aanzien van de be
kwaamheidseisen is een overgangsrege
ling getroffen voor hen, die voldoende
praktijkervaring hebben. De betrouwbaar
heidseisen treden onmiddellijk in wer
king. De praktizijn mag zich niet bemoeien
met zaken van familierechtelijke aard, die{
uitlopen op een behandeling voor de rech
ter en waarvoor dan bijstand van een ad
vocaat en procureur vereist is.
Advertentie
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
Tegen pijnen en griep Geschikt voor de gevoeligste maag,
want die wordt beschermd door het bestanddeel (helarox
Herinnering
Voorjaar. ,Zon slingerde kwistig zijn
warmte neer. In koestering stonden bomen
en gewassen, lagen de dieren. Alles kleur
echt. Wij niet, wij verbruinden.
Voor het eerst fietste ik met mijn doch
tertje door Nederland - het is al weer ja
ren geleden - een dag of drie langs aller
lei plaatsen. Zij had pas haar fiets gekre
gen en dat moest gevierd worden met een
tocht.
Wij kwamen in mijn geboortestadje waar
ik alleen papieren contact mee heb omdat
ik er in 't geheel maar drie maanden
woonde.
Zou het huis er nog staan waar jij ge
boren bent? vroeg mijn dochtertje.
Ik wist het niet, ik. had er nooit meer
naar omgekeken, net zo min als een vogel
naar het eenmaal verlaten nest. Toevallig
kende ik nog van oude brieven de straat
naam.
We besloten die geboortestraat op te zoe
ken en hadden hem al gauw. En in een
bakkerswinkel ook het adres van een der
oudste straatgenoten. Spanning van jacht
was er eigenlijk niet bij want deze wist
zich, toen ik mij had bekend gemaakt met
een alles te herinneren. Hij zag mijn vader
nog zó voorbijgaan. Hóe, dat zei hij niet en
daar vroeg ik, ook maar verder niet naar.
En het huis daar schuin aan de overkant
met die stoep, dat was het huis.
Wij bedankten hem, staken de straat
over, een kalme, ordentelijke straat, en
trokken aan mijn geboortebel.
Twee dames deden open, familie van
elkaar, zusters of misschien ook nog wel
moeder en dochter. Toen ik zei dat we mijn
geboortehuis kwamen bezoeken glimlach
ten ze meteenNatuurlijk, dat kon gerust.
Zij ontroerden zichtbaar. Wij bij het bin
nentreden trouwens ook.
Hier is mijn vader geboren, dacht mijn
dochtertje. Hier hebben mijn ouders hun
eerste huwelijkstijd in doorgebracht, was
mijn gedachte. Allebei schoten we een ge
slacht omhoog.
Nu moesten we vooral het huis helemaal
bekijken. De dames gingen ons voor. Als ik
het meubilair en de verdere aankleding
wègdacht kwam elk vertrek, elke muur mij
bekend voor, verwant eerder nog. Het
hoogtepunt van de ontroering kwam in de
slaapkamer met het uitzicht over tuinen
op de oude toren. Hier was het gebeurd
De twee bewoonsters bleven uit kiesheid
in het gangetje staan net alsof wij een
sterfkamer bezochten. Wat gek was om
dat ik daar juist uit het niet was komen
opzetten.
Na de zolder, waar ik mijn moeder nog
duidelijk zag als jonge vrouw bij het op
hangen van de was en de kelder, waarin
ik haar weg zag duiken om wat boter o]
melk naar boven te halen, zoals in die
dagen gebruikelijk was, vroegen de dames
ons op de thee en toen ik me daarbij even
verwijderde schreef ik stiekem op de witte
gangmuur achter een schilderijtje: in dit
huis werd op 21 juli 1902 de schijver Bel-
campo geboren.
Het afscheid was hartelijk, ze wuifden
ons de straat uit als één man met beide
handen.
Diezelfde avond kwamen we, vijftig
kilometer verder, bij een oude tante waar
we zouden overnachten. Zij had indertijd
bij mijn moeder gebakerd.
Tante, u raadt nooit waar we geweest
zijn, zeiden we na de begroeting.
In mijn geboortehuis!
Dat is aardig, zei ze en meteen vlogen
ook haar gedachten zoveel jaren terug.
Het gezicht uit de slaapkamer is mooi,
op de tuinen en die grote toren, zei ik
De slaapkamer? Maar die lag aan de
voorkant, aan de straat.
Een stoep voor de deur.
Er was geen stoepje, je ging zó naar
binnen.
De gang in 't midden.
Nee, de gang liep aan één kant
We vielen bijna om van de lach maar
toch weten wij nu na zoveel jaar nog al
tijd niet wie van beide het gewonnen heeft
de herinnering of de werkelijkheid.
Bélcampo
In Zierikzee zal op vrijdag een propaan-
luchtgasbedrijf in dienst gesteld worden,
dat de tijdens de watersnood vernielde
steenkoolgasfabriek gaat vervangen. Tot
aanleg van deze installatie werd besloten
Advertentie
Nassaustraat 5 - Haarlem - Tel. 15220
De Haagse rechtbank heeft de 48-jarige
voormalige arbeider J. W. van de rubber
fabriek Vredestein vrijgesproken van de
hem ten laste gelegde brandstichting in
deze fabriek in de nacht van 11 op 12 sep
tember van het vorige jaar. W. zou vol
gens de tenlastelegging uit wraak over
het hem aangezegde ontslag een reeks
branden hebben gesticht, waardoor voor
ongeveer 40.000 schade aan de fabriek
werd aangericht. De officier had ander
half jaar met aftrek en voorwaardelijke
terbeschikkingstelling gevorderd.
Dezelfde arbeider werd veroordeeld tot
een gevangenisstraf van vier maanden,
waarvan twee maanden voorwaardelijk
met aftrek van voorarrest (resulterend in
invrijheidsstelling) veroordeeld, omdat hij
in dronkenschap een portefeuille met 175
van een mede-kostganger had gestolen.
Hij zal zich ook onder toezicht van het
consultatiebureau voor alcoholisten moe
ten stellen. De eis voor deze diefstal luid
de vier maanden met aftrek.
in overleg met het Gasinstituut in Den
Haag. Het is een mengapparaat dat pro
paan met lucht vermengt tot een brand
stof met volkomen constante calorische
waarde. De gehele bestaande gasproduk-
tie-apparatuur wordt hiermee vervangen.
Het apparaat is een Nederlandse vinding,
en wel van de Rijswijker A. Blomsma, in
genieur.
Het propaan wordt in vleoibare vorm
per tankauto van Pernis aangevoerd en
op het terrein in Zierikzee in tanks ge
pompt. Als gas wordt het vandaar geleid
naar de propaan-luchtmenger. Per uur
produceert deze menger 450 m3 mengsel
dat naar de gashouder stroomt. Is de gas
houder vol, dan wordt de installatie auto
matisch uitgeschakeld. De installatie
werkt zonder bedienend personeel. Slechts
wordt dagelijks de stand van de meters
gecontroleerd. Bij gebruik van propaan-
luchtmengsels kunnen de bestaande lei
dingnetten, meters en gebruikstoestellen
(na geringe wijzigingen) worden gebruikt.
Er zijn reeds plannen voor de bouw van
dergelijke bedrijven in Belt ië, Frankrijk,
West-Duitsland en Oostenrijk.
Het woord slaap heeft twee beteke
nissen: het niet-wakker zijn en: het
deel der schedelbeenderen tussen het
oog en het oor. Beide woorden zijn met
elkaar verwant. Niet alleen meende men
oudtijds dat de slaap in de slapen ze
telde, waardoor aannemelijk wordt dat
men het schedelgedeelte de naam
„slaap" gaf, maar ook etymologise:»
moet er samenhang zijn. Slapen immers
is letterlijk: slap zijn, in een toestand
van traagheid verkeren. En het slaap-
been is immers het dunste en slapste
van de beenderen die de hersenen om
sluiten.
Merkwaardig is de in Overijselse dia
lecten voorkomende naam dunnege
voor slaap in de betekenis schedelbeen.
Hierin herkent men onmiddellijk het
woord dun. j
