Uitgaan in Haarlem
CIJFERS^
Eindbalans van de raadsverkiezingen
3aat~ta>iia
DE GENERALE REPETITIE VAN „MIRANDOLINA"
DOOR HET BOLSJOI BALLET IN PARIJS
Olga Lepesjinskaja: mannelijk aandoende
virtuositeit en vrouwelijke charme
Dansers in burger
Een ideale soliste
Kind in put gevallen
Kerkelijk Nieuws
KERKELIJK LEVEN
Groot-Brittannië
Kort nieuws
LEZEN EN LATEN
LEZEN
OverzichUvan verlies- en winstzetels der partijen
Ruim 7000 bomen gekapt
ter wille van de verkeers
veiligheid
i r II R D A G 31 M EI 19 5 8
Deze maand vier jaar geleden was ik in Parijs om de
langverwachte voorstellingen van het legendarisch vermaar
de, maar sinds de revolutie nooit in het westen geziene ballet
can het ruim honderdtachtigjarige Bolsjoi Theater uit Mos
kou hij te wonen. Het werd een deerlijke teleurstelling: de
gebeurtenissen in Dien Bien Phoe noodzaakten de Franse
regering tot een verbod van de vertoningen. Het lijkt wel
haast een speling van het noodlot, dat de vierde republiek
opnieuw in verwarrende en schrikbarende moeilijkheden
cei'keert, nu de Russische dansers honderdzevenenvijftig
in getal, vergezeld van een omvangrijke staf van technisch
personeel en drie dirigenten voor de tweede keer met de
gste bedoelingen de rechteroever van de Seine hebben
opgezocht. Maar goed: uiterlijk heerst er het kalme klimaat,
dat de bezoeker verhindert te geloven in de mogelijkheid
can explosies der absurditeit, waartegen men zich trouwens
door duizenden gewapende agenten op alle kruispunten
Deze week is er tweemaal daags op het
kolossale toneel van de Opera gerepeteerd.
Iedere middag en avond kon men het
komen en gaan beleven van de talrijke
baiietomanen. die van deze voorproeven
wilden genieten, maar alle deuren her
metisch gesloten vonden. Het opwachten
en aanspreken van de solisten had niet de
minste zin als gevolg van het ondoor
dringbare van hun natuurlijk incognito:
de vreemde taal. De ondanks zijn ambte
lijke gestrengheid beminnelijke, op een
amicale manier diplomatieke portier van
de artiesteningang, monsieur Ferrari, zei
het ongeveer zo toen ik met een Neder
landse collega een poging deed door het
uit Rusland blijkbaar meegenomen, on
zichtbare ijzeren gordijn te breken: „Ik
zou u graag willen helpen, al was het al
leen maar om uw verlies aan illusies om
trent ons mooie Frankrijk goed te maken
met een bewijs van onze hartelijke gast
vrijheid. doch het heeft geen zin u mijn
toestemming te geven, want alle corridors
worden door de recherche bewaakt!" Een
beleefd verzoek tot de culturele attaché
van de Russische ambassade in de Rue de
Crenelle bleef zonder uitwerking: men
wist van niets. Toen kwam het toeval ons
te hulp, zoals zo dikwijls wanneer men
voldoende gespannen op een doel is in
gesteld.
Wandelend op de Boulevard Haussmann
bemerkten wij plotseling tussen de voor
bijgangers uit de tegenovergestelde rich
ting een vagelijk bekend gezicht. Tien me
ter verder wisten wij het gelijktijdig als
bij toverslag: professor Michael Tsjoelaki,
minister van schone kunsten en gedele
geerd directeur van alle Sovjet-theaters.
Bij de zich automatisch openende glazen
deuren van het weelderige Hotel Ambas
sador hadden wij hem ingehaald. Tot ons
geluk was er in dc hal een tolk aanwezig,
zodat we hem de belofte in herinnering
konden brengen, die hij ons tijdens een
exclusief interview in 1954 had gedaan:
dat wij bij de eerstkomende gelegenheid
bij een repetitie aanwezig zouden mogen
zijn. Hij vernieuwde deze toezegging in
zoverre, dat wij het nummer van zijn
kamer kregen om een der volgende dagen
telefonisch contact te zoeken. Dinsdag-
wond vernamen wij aldus, dat zijn hand-
Skening onze visitekaartjes tot entree
biljetten voor de complete generale van
Romeo en Julia" had gelegaliseerd. Dc
heer Ferrari deelde kennelijk onze vreug
de, toen hij ons een etmqal later in de
donkere, vrijwel lege zaal©p de eerste rij
van de dure fauteuils d'orchestre liet
plaatsnemen.
Om tien minuten over acht een luid ap
plaus: de leden van het voltallige orkest
van de Parijse Opera begroetten de Rus
sische dirigent (Gueorgui Jemstoegien,
naar wij later vernamen). Op het toneel,
waar alleen wat practicabels, tafels en
stoelen stonden, werd het geweldige cyclo-
rama neergelaten het achterdoek, dat in
onze theaters rondhorizon heet van
grijsblauw aluminium. De dansers, vele
tientallen, zochten bedrijvig hun posities
voer het openingstableau, sommigen in
burger, enkelen in rose of witte kostuums
voor wat men noemt het romantische
werk, anderen in wollen maillots die bij de
training gebruikelijk zijn, vastgehouden
met. dassen of sjerpen. De jeune premier
bedwong zijn lokken met een alpinopet,
een 'coryfee liet zich door haar tot beneden
de knie afzakkende kousen niet van haar
acrobatisch vertoon weerhouden. Na de
eerste maten kwam een der solisten aan
rennen, die in de haast had vergeten zijn
fototoestel in glimmend foudraal af te
leggen. Een balletmeesteres gaf door een
microfoon achter haar verlichte lessenaar
in het midden van de zaal nu en dan corri
gerende aanwijzingen. Het gebeurde nogal
eens, dat er discussies ontstonden tussen
de uitvoerenden „boven" en „beneden"
over het tempo of het attaqueren van de
muziek, waarbij een gewezen zanger, van
Russische origine en Franse nationaliteit,
als schorgeschreeuwde verbindingsman
optrad.
Onder deze curieuze omstandigheden
wachtte ons een bijzondere sentatie, of
liever een tot nadenken stemmende er
varing. Als dit spektakel „Romeo en Ju
lia" moest voorstellen, dan hadden wij
daar in de bioscoop een merkwaardig ver
keerd beeld van gekregen. Bovendien
klonk de orkestpartij zelfs niet naar de
nozartiaanse „klassieke symfonie" van
Prokovjev, laat staan naar zijn compositie
die de adaptatie van Shakespeare's spel
der over de dood triomferende liefde be
geleidt. Sterker nog: wat wij hoorden le
ken variaties op de onsterfelijke aria
Sientje laat me los" te zijn, zodat we toch
langs een omweg in een Italiaanse sfeer
werden opgenomen. Dat het „Romeo en
Julia" dus niet kon zijn, was duidelijk, al
deed een amoureus duet in het begin dat
nog even vermoeden. De prima ballerina
was trouwens beslist niet Galina Oela-
"ova, met wie wij enkele uren tevoren al
evenzeer bij wijze van uitzondering nog
hadden gesproken maar dat wordt oen
ander verhaal. Na tien minuten bestond
ev geen twijfel meer: dit was geen ballet
uit het ons bekende repertoire. Wat dan
wel?
Misschien is er een onbewuste associatie
in het geding geweest, doordat ik ergens
f°Peen affiche de overigens weinigzeggen
ds titel „Mirandolina" had zien staan,
uinar opeens herkende ik door het toedoen
van een aantal figuren, zonder enigerlei
aanwijzing uit een verklarend program-
ma- want dat was nog niet verkrijgbaar,
zonder nadere bepaling van tijd en plaats
urn- handeling door de immers afwezige
decors-en verdere aankleding, dat hier de
Vr°lijke plaisanterie „De Herbergierster"
•an de blijspeldichter Carlo Goldoni uit
het midden van de achttiende eeuw werd
vertolkt. De geschiedenis, die mij van de
Olga Lepesjinskaja en Joeri Kondratov
in „Mirandolina" (foto uit Rusland).
destijds enigszins gedenatureerde voor
stellingen vol potsierlijk kabaal door het
gezelschap „Comedia" nog vaag voor de
geest stond, liet zich voor de rest gemak
kelijk raden. Een eigenlijk voor de hand
liggend gegeven voor een choreografie,
deze kluchtige historie van de verlopen
Markies Forlipopoli, de rijke parvenu
Graaf Albafiorita en de stuurse Ridder
Ripafratta, die als verliefde dwazen dan
sen om de rokken van hun snaakse gast
vrouw, totdat deze definitief -haar hart
schenkt aan haar trouwe dienstknecht.
Men kan zich op het standpunt stellen, dat
een dergelijk verhalend ballet met zijn
talrijke duels en divertissementen ouder
wets is, een regelrechte voortzetting van
de romantische traditie uit de laatste de
cennia der tsaristische heerschappij, dat
neemt niet weg dat men de grootste be
wondering moet hebben voor de werkelijk
fenomenale expressiviteit van deze dan
sers, zowel individueel als .collectief, die
zelfs in een gewone „doorlooprepetitie"
zonder enige andere hulp van buiten als
een paar requisieten bij zulke totaal on
voorbereide toeschouwers, als wij die ge
denkwaardige avond waren, beurtelings
plezier en vertedering wisten te wekken.
beschermd kan wanen. En zo kon dan vrijdag de gala-
première doorgaan: „Romeo en Julia" met de fameuze Galina
Oelanova in de vrouwelijke titelrol, bij ons reeds door de in
kleuren gefilmde versie bekend. De belangstelling is enorm.
De gevreesde distributie van vlees en andere voedingsmidde
len kon worden uitgesteld, één zwarte markt is niettemin
reeds zeer levendig op gang gekomen: die in toegangs
bewijzen tegen meer dan verdubbelde prijzen voor dit gast-
seizoen van twee weken. Zoals men weet gaan de voor luxe
geenszins onverschillige Sovjet-artiesten (dc danseressen zijn
goede klanten van textielzaken en kapstalons, zij hanteren
vrijmoedig het lippenstift en bewegen zich allang niet meer
op platte schoenen, zoals bij hun aankomst op Le Bourget in
twee machtige T.U.'s 104) vervolgens naar Brussel, waar zij
op 20 juni in het Groot Auditorium van de Wereldtentoon
stelling en daarna in de Muntschouwburg voor een vermoe
delijk wel zeer internationaal publiek zullen verschijnen.
schriften vond ik deze theoretische leuzen:
„Het ballet Mirandolina bezit hoge mense
lijke kwaliteiten doordat daarin de waar
achtige liefde zegeviert. Het is tevens een
illustratieve zedenschildering van de deca
dentie der overbodige aristocratie".
Nu goed, men ka» dit billijken als naïeve
romantiek. Het ballet in Sovjet-Rusland is
nog allerminst een spiegel van een nieuwe
vorm van gemeenschapsleven. Maar het
mag toch in zoverre „revolutionair" heten
als het een protestbeweging is tegen de
verwording van het. oude, zowel wat be
treft de zinloze inhoud als de verstarde
virtuositeit. Dat brengt ons bij punt twee.
Men heeft inderdaad kans gezien de mid
delen van het „vorstelijke" verleden doel
treffend aan te passen en uit te breiden
voor een „democratisch" gebruik tot lering
en vermaak. Deze dansers beheersen de
zogenaamde klassieke techniek tot in de
perfectie, doch zij beperken zich niet tot
stereotiepe bewegingen, strevend naar uit
drukkingskracht eenvoudig en waar
achtig van het hele lichaam. In „Miran
dolina" zag ik daar zelfs in deze gemar
keerde benadering prachtige bewijzen van.
Zoals in alle balletten, die wij op de een
of andere manier uit Moskou kennen, is
de pantomimische inslag zeer sterk. Maar
het blijft niet bij gebarentaal, als een soort
toneel voor doofstommen, door bijvoor
beeld als blijk van genegenheid de hand
op het hart te leggen, nee. het totale we
zen wordt in actie gebracht. Hierbij kan
zowel van inleving als van uitdenken
sprake zijn, al naar gelang de aard van het
werk of de rol in kwestie. In zekere zin
betekent dit bezoek aan Frankrijk het in
lossen van een ereschuld, want wat hier
wordt gepresteerd is de vervolmaking van
de pas d'action, die door Jules Perrot meer
dan honderd jaar geleden in Rusland werd
ingevoerd.
Neem het duet van Mirandolina met
haar oprechte, nederige aanbidder Fabric-
cio in de eerste akte: een gracieuze amou
rette, waarbij de vrouw, door haar partner
hoog op de schouder getild, hem even licht
door het haar streelt, daarmee het at
letische effect een zinrijke plaats gevend
in de spelsituatie. Of ik noem de pas de
trois van de titelheldin met haar dweep
zieke-begunstigers, waarin zij telkens de
beoogde handkussen weet te ontwijken,
aldus de verhoudingen helder demon
strerend in wat tevens een verrukkelijk
dansmotief is. Dit zijn allemaal vertol
kingsfactoren, die in de ontwikkeling van
de balletkunst als uiting van deze tijd hun
functie verliezen maar als openbaringen
van een emotionele toestand of als humo
ristische karakteristieken bij mijn weten
nooit en nergens tot een dergelijke vol
maaktheid werden gecultiveerd. Iets der
gelijks kan men zeggen van de sappig ge
stileerde gezelschapsdansen als de wals.
De kennis had temeer waarde, omdat dit
uit 1946 daterende werk van balletmeester
en regisseur Vassili Vaionen op muziek
van Serguei Vassilenko tijdens het bezoek
aan Londen in 1956 niet op het repertoire
stond en evenmin straks in Brussel wordt
uitgevoerd. Een critische beschouwing mag
ik uiteraard niet geven, gelet op de onvol
ledigheid. Wel kan ik enkele vragen be
antwoorden. Hoe kan men een afwisselend
grotesk en idyllisch carnavalsstuk als „Mi
randolina" rijmen met het ideaal, dat door
Leonide Lavrovski, de artistieke leider van
het Bolsjoi Ballet, in een door het tijd
schrift „Cahiers de la danse" overgenomen
vraaggesprek als volgt werd geformuleerd:
„Het ballet wil, als een kunst van de Sov
jet, niet alleen een schouwspel van schoon
heid bieden, maar vooral gevoelens op
wekken en denkbeelden ingang doen vin
den Een ballet moet mooi zijn en ook
dansant, doch tegelijk in de mens sluime
rende krachten tot bewustzijn brengen"
en zo meer? In twee propagandistische ge-
In het Friese dorp Bergum is vrijdag
een bijna tweejarig jongetje, J. S. achter
de ouderlijke woning in een rioolput ge
vallen en verdronken. De moeder vond het
kind. dat zelf het deksel van de put gelicht
had, kort na het ongeval. Geneeskundige
hulp mocht toen niet meer baten.
Een gelukkiger afloop had een dergelijk
incident in Hilversum waar vrijdagmid
dag een eveneens tweejarig knaapje, P.
V., een putrooster oplichtte en in een put
viel. De moeder kon het kind, dat reeds be
wusteloos was, uit zijn benarde positie be
vrijden. Door kunstmatige ademhaling
werd het jongetje weer bijgebracht.
Ned. Herv./Kerk
Beroepen te Zoetermeer (2de pred.pl.) J.
Spelt te Dinteloord; te Goedereede (toez.)
H. Zethof, kand. te Putten (o.d. Veluwe).
Beroepbaarstelling: Ds. P. H. W. M. van
der Meer de Walcheren, oud-legerpredi-
kant te Parijs, woonachtig te De Steeg, is
beroepbaar.
Geref. Kerken
Beroepen te Sorong (Nieuw-Guinea)
(Evang. Chr. Kerk) S. S. van Dijk te Wit-
marsum.
de farandole (een soort galop) en de ta
rantella, zwierig en feestelijk vertoon, dat
binnen de grenzen van het genre logisch
verantwoord is als bewijs van de gesteld
heid der massa.
Nog enkele woorden over de ster van
deze voorstelling, Olga Lepespinskaja, een
demi-caractère-danseres bij uitstek met 'n
bijna mannelijke bravour en een typisch
vrouwelijke charme, specialiste in briljante
sprongen en snelle draaien, maar niet zeer
fraai van lijn. Zij was met haar plaagzieke
koketterie een ideale Mirandolina, tegelijk
fier en aandoenlijk, met alle gymnastische
vaardigheid om haar meeslepend tempera
ment uit te vieren. Zij moet bijna veertig
jaar zijn, hetgeen haar niet belette met een
levendigheid te repeteren alsof zij in plaats
van met een voorbereiding tot ten minste
de honderdste reprise aan haar debuut be
zig was. Maar ja, het is dan ook stellig de
eerste keer geweest, dat zij voor het voet
licht verscheen in een fonkelende petti
coat.
David Koning
Het nieuwe jaarboek van de Gerefor
meerde Kerken, dat kort geleden ver
schenen is, geeft een goed beeld van de
ontwikkeling en groei van deze kerken.
Op 1 januari 1958 telden de Gerefor
meerde kerken 733.367 leden, wat, verge
leken bij het voorgaande jaar, een voor
uitgang betekent van 8.752 leden. Sinds
de grote terugval in 1945-1946, toen 60.000
leden overgingen tot de nieuw gestichte
Gereformeerde kerken (onderhoudend art.
31 van de kerkenorde) is het ledental ieder
jaar weer gestegen. In 1947-1948 traden
zelfs 14.500 leden toe, hetgeen waarschijn
lijk te verklaren valt uit een terugkeer
van velen, die zich aanvankelijk bij de
zogenaamde „vrijgemaakte" 'kerken had
den aangesloten. Het noordelijk deel van
Friesland is het enige ressort, dat een
achteruitgang in ledental te zien geeft.
De tabel, die de overgangen naar an
dere kerken weergeeft, vermeldt, dat in
1956 vanuit andere kerken 3003 leden tot
de Gereformeerde kerken overkwamen.
Er onttrokken zich door overgang naar
een andere kerk 2570 leden aan deze ker
ken. Er is dus een winst van 433 leden.
De verhouding van belijdende- en doople
den verdient hierbij de aandacht. Bij de
belijdende leden verloren de kerken 1019
en kregen 1902, een winst van 883. Bij de
doopleden was het andersom: 1551 gingen
weg en 1101 keerden terug, een verlies
van 540. Een sterke uitwisseling vindt
plaats met de Hervormde kerk. Uit deze
kerk kwamen 1354 leden naar de Gerefor
meerde kerken, doch er gingen 1424 tot de
Hervormde kerk over. Een verlies dus
voor de Gereformeerde kerken van 70 le
den. Met de andere kerken is het proces
van uitwisseling minder sterk.
Van 670 kerken vermeldt het jaarboek
financiële gegevens. Zij brachten voor de
instandhouding van de kerk tesamen een
bedrag van ruim 18 miljoen gulden. Voor
de diaconie gaven zij een bedrag van ruim
5 miljoen, voor de zending bijna 2 miljoen
en voor het evangelisatiewerk bijna 1 mil
joen. Een totaalbedrag van bijna 26'/2 mil
joen gulden. Ook uit dit cijfer blijkt een
groeiende welvaart, daar in 1955 door
een ongeveer gelijk aantal kerken een to
taalbedrag van ruim 24 miljoen gulden
werd bijeengebracht.
Ook van de Anglicaanse kerk verscheen
een dezer dagen het traditionele jaarboek
met talrijke interessante gegevens. Vol
gens deze blijkt dat ongeveer 70 percent
van de Engelsen en Schotten gedoopt is in
de Anglicaanse kerk. Ruim 2 miljoen le
den bezoeken regelmatig het Avondmaal.
Sedert de oorlog zijn er 230 nieuwe kerken
gebouwd of verwoeste kerken hersteld.
De Anglicaanse kerk is ingedeeld in
twee kerkprovincies, Canterbury en York,
(althans wat Engeland betreft), elk met
een aartsbisschop. Er behoren tot deze
kerk verder 111 bisschoppen, 15.000 pries
ters en 6000 lectoren. Deze laatste groep
wordt gevormd door gewone gemeentele
den, die de voorgangers in hun ambtswerk
bijstaan. De kerk van Engeland heeft 25
seminaries voor de opleiding van haar
voorgangers en een reeks van theologische
faculteiten aan de verschillende universi
teiten. In aansluiting aan de academische
theologische studie dienen de toekomstige
geestelijken nog twee jaren in een semi
narium de practische theologie te beoefe
nen
Verder omvat deze kerk 9 monnikenor
den en 48 zusterorden. Onder hen bevinden
zich de oude orden der Benedictijnen. Fran-
ciskanen en Klarissen Deze orden ijn
zeer actief in het werk van zending, evan
gelisatie en opvoedkundige taken. Naast
de orden zijn er tal van religieuze broe
derschappen.
In de „British Weekly" troffen wij nog
een aantal cijfers aan, die betrekking heb
ben op de andere kerken van Groot-Brit
tannië. Naast de 27 miljoen leden van de
Anglicaanse kerk telt de Rooms Katholie
ke kerk ruim 3 miljoen leden. In deze
kerk werden in 1955 ruim 92.000 kinderen
gedoopt, werden 40.000 huwelijken ingeze
gend en traden 13.000 volwassenen als le
den tot haar toe.
De Schotse kerk telde in 1956 njim 1.3
miljoen leden.
Van de Engelse „vrije" kerken tellen de
Methodisten het grootste aantal leden, na
melijk 744.000. Dan volgen de Baptisten
met 327.000, de Congregationalisten met
218.000 en de Presbyterianen met 70.000 le
den Deze vrije kerken zijn in de laatste tijd
druk bezig om onderlinge contacten te leg
gen en nauw met elkaar samen te werken.
Nog de vorige maand werd een gemeen
schappelijke vergadering gehouden
waarbij onder meer een resolutie werd
aangenomen, ondertekend door de verte
genwoordigers van alle vrije kerken, ge
richt aan de Engelse regering. De korte
samenvatting van deze resolutie luidt:
Groot Brittannië dient vooraan te gaan bij
de afschaffing van de atoom-proeven.
Opbrengst collecte. De in Zandvoort
gehouden „Sakor-collecte" heeft een be
drag opgeleverd van 1.065.68.
iliiiililiiliiiiilillllllllinilllliiliifiiilliiii: iiiij^
BEKENTENIS
MULO (I)
Ontvangen een circulaire van de P.
v.d.A.-afdeling Brielle, die daarin
zichzelf aandient als:
Een partij die de kapitalistische geest
bestrijdt, die de mens ondergeschikt
maakt aan het bezit, de arbeids
kracht als koopivaar beschouwt,
massaal sociaal onrecht duldt, het MULO (II)
cultuurleven vervlakt, geestelijke
armoede in grote groepen der ge
meenschap veroorzaakt en het per
soonlijke en gemeenschappelijke le
ven vermaterialiseert.
Een schier masochistische zelfbe
schuldiging. Wij zijn geen socialist,
maar zó hadden wij het niet durven
te zeggen.
„Geheel en al overtuigend was deze
fasgade overigens niet", schrijft de
Haagsche Courant.
In ieder geval geheel en al niet wat
het spellen van het woord facade be
treft.
Het Vaderland daarentegen beweert:
„the fault of the Dutch is -giving so
little and asking to much"
Twee fouten in' één citaat is two too
much.
REUZE
WIENS?
„Deze tocht" schrijft Het Vaderland
„veroorzaakte even opwinding toen
reisleider Jan Goderie in Bern door
een wielrijder werd aangereden,
ivaarbij diens bil het moest ontgel
den".
Wiens bil, was dat nu, Vaderland?
Die van Jan of die van de wielrijder
toen Jan kwaad werd?
In Algemeen Dagblad las ik deze:
45.000 mensen gingen u voor en lieten
door Hendriksen in één dag van hun
oude bed een keurig nieuw bed ma
ken. Prima en niet duur. Vraag eens
prijs. Beddenmakerij Hendriksen
Oostplein 51 (naast Vrije Volk).
45.000 van die karweitjes in één dag
Of Hendriksen heeft een reuze-be
drijf, of Hendriksen is een reuze
opschepper.
Talarius
TONEEL
Zondag 1 juni Stadsschouwburg 20 uur:
Voor leden van de Vereniging „Geloof
en Wetenschap" geeft het cabaretgezel
schap Wim Kan een voorstelling van
„En'gelen en spoken".
Dinsdag 3 juni Stadsschouwburg 20 uur:
Demonstratie van het eindexamen der
Toneelschool.
MUZIEK
Zaterdag 31 mei Bloemendaal 19.30 uur:
In het Jeugdhuis aan de Donkerelaan
geven piano- en vioolleerlingen van Pie
van der Glas-Boosman en Chris van der
Glas een voordrachtsoefening.
Zondag 1 juni Frans Halsmuseum 20 uur:
Die Haerlemsche Musyckcamer geeft een
kamermuziekavond; het programma
luidt: Suite b kl. t., vierde Brandenburgs
concert van J. S. Bach en werken van
Vivaldi, Sammartini en Riciotti.
Zondag 1 juni Bakenesserkerk 19 uur: Het
Haarlems Bachensemble zal de cantate
nummer acht van J. S. Bach ten gehore
brengen.
Maandag 2 juni, Restaurant Brinkmann,
19.30 uur: Uitvoeringen door leerlingen
van Aad en Jan Plas.
Dinsdag 3 juni Grote Kerk 20 uur: Albert
de Klerk zal drie koralen van César
Franck op het orgel in de Grote Kerk
ten gehore brengen.
Dinsdag 3 juni Concertgebouw 20 uur: De
Chr. Oratoriumvereniging „Door Zang
Vriendschap" onder leiding van .Simon
C. Jansen, zal een uitvoering geven van
„Die Jahregzeiten" van Jos. Haydn.
Woensdag 4 juni Concertgebouw (grote
zaal) 20 uur: Het Koninklijk' Mannen
koor „Caecilia" biedt Haarlemse ouden
van dagen en invaliden een concert aan,
waarbij Anton de Beer de leiding heeft.
Medewerking verlenen Jo Hekkert-Van
Eysden (sopraan), Agaat Slichting (de-
clamatrice), Willy Doornebosch (piano),
Tiny Verhoef (begeleiding).
Woensdag 4 juni Concertgebouw (turn
zaal) 19.30 uur: Derde leerlingenuitvoe
ring van Haarlems Muziekinstituut.
Donderdag 5 juni Grote Kerk 15 uur: Al-
bert de Klerk speelt op het orgel wer
ken van Girolamo Frescobaldi, Tomas
de Santa Maria, Francisco Peraza, Se-
bastiaan de Heredia, Dietrich Buxte-
hude, Carl Ph. E. Bach en Ernst Pep
ping.
Donderdag 5 juni Concertgebouw 20.15
uur: Voor de Vereniging van Vrienden
van het N.Ph.O. geeft het Noordhollands
Philharmonisch Orkest een concert on
der leiding van Henri Arends. Het pro
gramma luidt: Concert voor vier violen
van Vivaldi; Eine kleine Nachtmusik
van Mozart; concert voor altviool van
Horvath; ouverture Die Fledermaus van
Joh. Strauss.
Vrijdag 6 juni Concertgebouw 20 uur: Het
Symfonie-orkest „Haerlem" onder lei
ding van Marinus Adam geeft een con
cert ter gelegenheid van het twintig
jarig bestaan. Solist is George van Re-
nesse. Het programma bevat werken
van Franz Schubert, Edvard Grieg, Ser
ge Rachmaninoff en Franz Lachner.
AMATEUR TONEEL
EN DANS
Zaterdag 31 mei Stadsschouwburg 20 uur:
Mevrouw Van der Ree-Van Tricht geeft
een uitvoering met haar leerlingen.
Maandag 2 juni Stadsschouwburg 20 uur:
Door de stadsbibliotheek zijn de volgende wer
ken aangeschaft.
Romans: Arvay, Schrei niet, Natasja; Chilton,
Sprong in het heelal, dl. 2: De rode planeet: van
Eemlandt, Een Rubens op drift: Michiels, Het ai-
scheid: Bender, Eine Sache wie die Liebe; Mathi,
Wenn nur der Sperber nicht kommt; Hanley,
Drinkers of darkness: Sava, A ring at the door.
Populair-wetenschappelijke boeken: Brummel,
Miscellanea libraria. opstellen over boek- en bi
bliotheekwezen: Marcel, De mensen contra het
menselijke, over de ontwaarding van het leven
door fanatisme, techniek en massificatie; Den-
dermonde. Het water tot de lippen, wat wij de
den via het Nationaal Rampenfonds; d'Espalller
en Pelgrims, Het kind op de drempel van de la
gere school, dl. 2: De leesrijpheid: Bouwmeester,
Schaakstukken spelen u voor; Vriend, De prak
tijk van het bouwen (reeks: Wonen in de Lage
Landen); Jacob, Me- yesterday and to-day (auto
biografie van een Engelse schrijfster); Brom.
Vijf studies (Het Wilhelmus - Wolff en Deken en
de Katholieken - Bijbel en Romantiek - De do
minee in onze litteratuur - De roem van Gezelle);
Arents, De Vlaamse schijvers in het Engels ver
taald, 1481—1949 (inlichtingen, kast B); Croy,
ïototechnik mit allen Registern; Lorrain, Guil-
laume Lekeu (componist); Alma, De ongepoetste
laars, een reis door Zuid-Italië en Sicilië; van
Winter, Westerwolde generaliteitsland; Endt e.a.,
Weet je nog wel.., een boek vol pluche en ple
zier (1900—1929); Boulle. De brug over de Kwai,
het drama van de Blrma-spoorweg.
„De beste der werelden" wordt gegeven
voor de Interscholaire Toneelalliance.
Woensdag 4 juni Stadsschouwburg 20 uur:
Voor leden van de Letterlievende Ver
eniging „J. J. Cremer" zal de première
worden gegeven van „De duiventil",
blijspel in drie bedrijven met een voor-
en naspel door Henk Bakker.
Donderdag 5 juni Stadsschouwburg 20 uur:
De toneelvereniging „De Kennemer
Kunstkring" geeft een voorstelling van
„Als de klok waarschuwt".
TENTOONSTELLINGEN
Galerie Espace. Tentoonstellingen van
sculptures en gouaches van Haber tot
7 juni, 1117 uur (alleen op werkdagen).
Woonhuis Jacobus van Looy: Geopend^
iedere dag van 1012.30 uur en van 13.30
17 uur en zondag van 14—17 uur.
Frans Halsmuseum: Permanente tentoon
stelling van werken uit de Haarlemse
School van de zestiende eeuw tot heden.
Onder meer de meesterwerken van
Frans Hals. Het museum is geopend op
werkdagen van 1017 en op zon- en
feestdagen van 13—17 uur
Teylermuseum: Schilderijen uit de negen
tiende en twintigste eeuw. Tekeningen
uit de Hollandse, Italiaanse en Franse
school van de zestiende tot de twintigste
eeuw. Fossielen, mineralen, natuurkun
dige instrumenten Geopend iedere werk
dag behalve maandag, van 11—15 uur.
De eerste zondag van elke maand van
13—15 uur.
Bisschoppelijk museum, Jansstraat 78
Middeleeuwse en latere schilderijen,
sculpturen, paramenten, kantwerk, hand
schriften en munten. Geopend op werk
dagen behalve maandag van 10—17 uur,
des zondags van 13—16 uur.
Galerie Espace: Tentoonstelling van sculp
tures en gouaches van Haber. Geopend
op werkdagen van 1117 uur, tot 7 juni.
De Ark (Klein Heiligland 13): Tentoon
stelling van werken van Norbert André
de la Porte, tot 1 juni geopend.
Stadskweektuin. Tot en met 1 juni is de
Stadskweektuin aan de Kleverlaan ge
opend van 1012, 1417 en 1921 uur.
Nu alle resultaten der woensdag gehou
den raadsverkiezingen van alle gemeenten
bekend, zijn geworden, is het mogelijk een
overzicht te geven van de verdeling der in
totaal 11.552 raadszetels, dit is 162 meer
dan de aftredende raden telden.
Zoals reeds bekend was, heeft de V.V.D.
verreweg de grootste winst geboekt. Deze
partij verwierf niet minder dan 235 winst
zetels. Op grote afstand volgen de katho
lieke groeperingen met een gezamenlijke
winst van 57 zetels.
De communisten verloren van hun 189
zetels er 59. De P v.d.A. zag van haar 2387
zetels, ondanks de uitbreiding van het
totale aantal raadszetels, er 47 verloren
gaan. Ook de Christelijk Historischen en de
Anti-Revolutionairen zij de laatste in
iets mindere mate leden verliezen, na
melijk respectievelijk 43 en 18 zetels.
In onderstaand overzicht hebben wij de
cijfers gegroepeerd volgens de officiële
benamingen, onder welke aan de verkie
zingsstrijd werd deelgenomen. Van de
groep „Gemeentebelangen" is de politieke
kleur moeilijk te bepalen, daar vaak vol
gelingen van diverse partijen onder deze
naam aan de stembusstrijd deelnamen, zo
dat wij deze groep afzonderlijk hebben ge
houden. Onder kleine groepen hebben wij
alle overige kleine partijen gerangschikt,
die niet in relatie stonden met een andere
politieke groepering.
Onder de „r.-k.-groepen" bevinden zich
zelfstandig aan de verkiezing deelnemende
groepen, die niettemin tot de K.V.P. be
horen. In Noord-Brabant en Limburg ge
schiedt zulks in praktisch alle gemeenten,
waar geen partijen van een andere scha
kering zijn.
1958
1953
winst
verli
K. V. P
2096
2039
57
2458
2443
15
Anti-Revolutionaire Partij
1262
1280
18
Christelijk Historische Unie
1147
1190
43
Staatk. Gereformeerde Partij
296
286
10
41
38
3
Protestants Christelijke
291
282
9
V. V. D
1038
803
235
Partij van de Arbeid
2340
2387
47
C. P. N
130
180
59
54
28
26
399
425
26
182
162
11.552
11.552
355
355
Voor Noordholland zijn de aantallen be
haalde zetls: K.V.P 466 12). r.-k. groe
pen 2 (—2); P.v.d A 401 (—19)» A.-R. 116
groepen 102 (+15). Totaal 1440 38).
(—6): C.H. 97 (—6); St. Geref. 1 (—1); Chr.
groepen 13 5); V.V.D. 195 65); C.P.N.
46 26) Gemeentebelang 1 1); kleine
In de afgelopen twee jaar z(jn ter
wille van de veiligheid langs de yvegen
7.250 bomen geveld. Langs de Zuider
zeestraatweg tussen Njjkerk en Wezep
vielen 3000 bomen, van Voorthuizen
naar Nieuw-Millingen 3000 bomen,
langs de weg van Zwolle naar Raalte
650 en van Markelo naar Goor 600
bomen.
Op een weg, waar de versleten klinker
verharding door asfalt werd vervangen,
steeg door een verhoging van de gemid
delde snelheid der auto's het dodencijfer
door botsingen met dicht langs de weg
staande bomen onrustbarend. Het resul
taat van het vergroten van de onderlinge
afstand tussen de bomen door dunning
bleek onvoldoende, zodat tot totale velling
moest worden besloten.
Andere vellingen waren noodzakelijk
wegens maatregelen van verkeersteek
nische aard: wegverbreding, verbetering
van het uitzicht op de weg, afsnijden van
bochten, het maken van parkeer- en halte
plaatsen. Langs vele provinciale en rijks
wegen 2£jn dientengevolge kleine aantal
len bomen opgeruimd, die, waar mogelijk,
door een bermaanplanting werden ver
vangen.
Nieuwe aanplant
Nieuw geboomte van herbeplantingen
overtreft echter het verdwijnende hout in
aantal. De verliezen zullen dan ook gro
tendeels van tijdelijke aard zijn, zo deelt
het ministerie van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening mede.
Over elk geval van kappen van be
planting langs rijkswegen wordt overleg
gepleegd tussen Rijkswaterstaat en Staats
bosbeheer. Alle aanvragen voor een kap-
vergunning van ingrijpende aard worden
voorts in de commissie van overleg voor
de wegen behandeld, een adviescommissie,
waarin o.a. zijn vertegenwoordigd de
A.N.W.B., de K.N.A.C., het wegvervoer en
de natuurbescherming.
