De huidige depressie
heeft
n
een eigen naam: „recessie
Natu-raLax
Keuring van bromfietstypen
Niet fijn
Herstel vóór de
verkiezingen een
Republikeins belang
^Prcicitótoel
Van dag tot dag
G. W. Kampschoër neemt
afscheid van L.T.B.
Hogere vergoeding voor
Kamerleden voorgesteld
Twist over stembusuitslag
in Mexico
3
Protest van V.S. over
verscheping van goederen
De „zaak Goldfine" die Amerikaan
se gemoederen heftig beroert is in een
stadium van intrigante kuiperij gekomen
nadat een subcommissie van het Congres
begonnen is op haar manier een onder
zoek in te stellen naar de waarheid van
de beweringen, als zou men er in hoge
regeringskringen een gewoonte van heb
ben gemaakt regeringsorders uit te ge
ven aan degenen die met geschenken ko
men aandragen.
De kwestie is duidelijk politiek van
aard, vermits de Democraten er alle be
lang bij hebben tegen de komende verkie
zingen corruptie in de Republikeinse
regering aan te tonen. De wijze waarop
thans in naam van „het recht" getracht
wordt de beschuldigingen waar te maken,
doet echter in achterbaksheid weinig on
der voor datgene, wat volgens de tenlas
telegging in regeringskringen zou zijn ge
beurd. Verborgen microfoons, afgetapte
telefoonlijnen, inbraken, diefstallen van
documenten en alles wat uit het oogpunt
van fatsoen verwerpelijk is, vormen de
hulpmiddelen waarmee de beschuldigden
naar de galg der publieke veroordeling
worden gesleept, althans waarmee wordt
getracht de waarheid aan te tonen.
De Democraten speculeren op een
enorm schandaal, dat het prestige der Re-
publikeinen moet verwoesten en zij gaan
daarbij uit van een oude, doch zeer aan
vechtbare regel, namelijk: wie de schuld
van een ander aantoont, wordt zelf als een
Brave Hendrik beschouwd. Wanneer de
publieke opinie in de Verenigde Staten
niet de bedenkelijke faam van naïviteit
genoot, die al zo vaak bevestigd is, zou
men in dit gedoe slechts een benadeling
van het prestige der parlementaire de
mocratie als geheel en niet enkel een
schade aan het blazoen van een politieke
partij kunnen zien. Doch de meeste Ame
rikanen blijken telkens weer een kinder
lijke neiging tot zwart-wit-redeneringen
te bezitten en worden waarschijnlijk
straks zo de Republikeinse kopstukken
gebrandmerkt kunnen worden als onbe
trouwbaar en corruptief heftig geïm
poneerd door de daaruit volkomen onlo
gisch voortvloeiende kwaliteiten der De
mocratische voormannen, met alle gevol
gen van dien voor de politieke keuze.
Het is best mogelijk dat mr. Goldfine
met attenties heeft gewerkt om zichzelf
te bevoordelen en het is evenzeer moge
lijk dat hoge regeringspersonen zich die
attenties hebben laten aanleunen, maar
wat dit te maken heeft met politieke over
tuigingen en op welke manier dit ook maar
in de verte zou kunnen wijzen op de on
kreukbaarheid van personen die in de op
positie zitten, blijft een onduidelijke zaak.
De verborgen microfoontjes en andere
stiekeme gespletenheden wijzen op een
mentaliteit, die de publieke opinie zou
moeten inspireren tot afkeer van beide
partijen.
Maar zo rechtschapen en wijs is de pu
blieke opinie helaas nimmer.
Nadat de heer G. W. Kampschoër de
Katholieke Land- en Tuinbouwbond in de
bisdommen Haarlem en Rotterdam 29
jaar lang oo de allerbeste wijze heeft ge
diend, heeft hij maandagmiddag in het ge
meentelijke Concertgebouw in Haarlem
van de L.T.B. afscheid genomen. Tot op
volger van de heer Kampschoër werd ge
kozen de heer E. J. M. Kolfschoten, bur
gemeester van de gemeente Alkemade.
In zijn afscheidswoord tot de vertrek
kende voorzitter zei de vice-voorzittér de
heer Groen ondermeer: „Met veel idea
lisme hebt u onze belangen gediend. Met
een onblusbare volharding stond u voor
de belangen van de boerenstand op de
bres." De vice-voorzitter memoreerde,
dat de heer Kampschoër ondermeer ver
dienstelijk werk heeft geleverd ten be
hoeve van de Katholieke Emigratiestich
ting, de Centrale Boerenleenbank en de
gewestelijke raad voor Zuid-Holland van
het Landbouwschap. De heer Kamp
schoër werd benoemd tot ere-voorzitter.
Als afscheidsgeschenk ontving hij twee
fauteuils. Mevrouw Kampschoër ontving
een boeket bloemen. Rector J. A. G. van
der Hoogte, de bondsadviseur, kenschet
ste de scheidende voorzitter als een „niet
te stuiten lawine" en verder „vasthoudend
sis een foxterrier". „Mede door uw be
ginselvaste houding hebt u zich een groot
aanzien verworven."
De voorzitter van de Koninklijke Neder
landse Boeren- en Tuindersbond de heer
G G. A. Mertens sprak eveneens een
dankwoord. Hij memoreerde dat de heer
Kampschoër vijf jaar voorzitter van de
K.N.B.T.B. is geweest en thans nog vice-
voorzitter van de landelijke bond is. Na
mens het personeel sprak drs. N. H. M.
w. van Wersch, algemeen secretaris. Hij
bood de vertrekkende voorzitter een
staande leeslamp aan.
Aan het afscheid ging een verkiezing
van een nieuwe voorzitter vooraf. Kandi
daat gesteld waren: de heren A. C. Kern
veren uit Slootdorp. E. J. M. Kolfschoten
mt Roelofarendsveen, N. H. van Leeuwen
m Den Hoorn en P. C. van Rijn in Lan-
geraar. Drie van hen zijn vakgenoten; de
heer Kolfschoten is burgemeester van Al
kemade. Na een tweede stemming ver
kreeg de heer Kemmeren 453 stemmen en
de heer Kolfschoten achthonderd, waar
door de laatste benoemd is.
De heer Kolfschoten is 41 jaar en van
la mei 1954 af burgemeester van Alkema
de. Daarvoor was hij zes jaar burge
meester in Eemnes. Tien maanden is hij
tevens waarnemend burgemeester van
voorhout geweest. Hij vervult vele func
ties in het maatschappelijk leven.
Ook het woord „slump" is, om dezelfde
reden, uit de gratie. En dus gebruikt
men alleen het woord „recession", een
uitdrukking die geen enkele Amerikaan
(behalve misschien de beroeps-econo
men) ooit gehoord had voordat hij in de
herfst van verleden jaar plotseling in ernst
met dat verschijnsel werd geconfron
teerd. Maar nu is dit woord danook niet
van de lucht. In elk gesprek dat over za
ken, prijzen, salarissen, bedrijvigheid of
werkgelegenheid gaat, wordt de invloed
van de recessie betrokken en wordt ge
speculeerd over de langere of kortere duur
ervan en over de vraag, welke nieuwe sec-
tors van de economie ze nog zou kunnen
aantasten. Een aantal van vijf miljoen
werklozen laat zich nu eenmaal niet weg
cijferen, ook niet in een land met een be
volking van 172 miljoen. Die vijf miljoen
vertegenwoordigen namelijk zeven per
cent van de totale arbeidende bevolking,
en dat is 'n percentage dat iedere Ameri
kaan met onbehagen vervult.
Toch is dit in vele opzichten een merk
waardige recessie, die gepaard gaat met
een voortdurende stijging van allerlei prij
zen, zodat de kosten van levensonderhoud
dit voorjaar het hoogste peil in de geschie
denis van de V.S. hadden bereikt. In april
van het vorige jaar, toen er dus verschei
dene miljoenen arbeiders koopkrachtiger
waren dan nu, lag dat peil ongeveer vier
percent lager. Volgens regeringsecono
men zullen de kosten van levensonderhoud
nog wel een maand of wat verder blijven
stijgen. Spotters noemen de situatie dan
ook „de welvarendste recessie, die Ameri
ka ooit heeft beleefd".
Deze opmerking slaat tevens op de
loonsverhogingen, die de arbeiders in ver
schillende industrieën hebben weten te
verkrijgen en die al evenmin een nor
maal vei'schijnsel in een periode van eco
nomische achteruitgang zijn. Die stijging
van lonen (en dus ook van kosten) in de be
trokken industrieën heeft weer tot gevolg,
dat de concurrentie-mogelijkheden van ge-
importeerde goederen in de betrokken sec
tor groter worden, hetgeen de problema
tiek van dc situatie nog ingewikkelder
maakt. In elk geval kan men sommige za
kenlieden horen beweren, dat niet zij,
maar de Europese exporteurs het meest
gebaat zullen zijn bij de Amerikaanse re-
geringspolitiek om loonsverhogingen aan
te moedigen de federale ambtenaren
zelf hebben de vorige maand verhogingen
gekregen, neerkomend op een bedrag van
550 miljoen dollar per jaar ten einde
meer geld onder de mensen" te brengen
en zo de recessie te bestrijden. Hoe dat
ook zij, de logica van deze politiek is on
duidelijk, gezien het feit dat het totaal der
individuele inkomens in de V.S. tot nog
toe tijdens de hele recessie vrijwel con
stant is gebleven, ondanks de werkloos
heid van zeven percent der arbeidende be
volking, welke groep daardoor slechts on
geveer één-derde van haar normale inko
men ontving. Het heeft sedert het begin
van de recessie dus niet ontbroken aan
„geld onder de mensen", want het peil dei-
individuele inkomens is in het verleden
zelden of nooit hoger geweest dan thans,
(in mei bedroeg 't totaal voor de gehele be
volking 344.300 miljoen dollar per jaar,
dus gemiddeld ongeveer 8000 per jaar
per gezin van vier personen).
Waarschijnlijk gaat de regering uit van
de veronderstelling, dat het constante peil
der individuele inkomens het land behoed
heeft voor een veel ernstiger recessie dan
nu het geval is geweest en dat de remedie
voor de economische achteruitgang dus
moet worden gevonden in een verdere
vergroting van de koopkracht der bevol
king. In elk geval wordt door vakvereni-
gingsleidei-s reeds lang de stelling verkon
digd, dat deze recessie, zoals iedere andere,
e wijten is aan gebrek aan evenwicht in de
economie, maar dat het evenwicht in dit
geval verstoord is door een heel snelle
vergroting van de produktiecapaciteit en
een veel langzamere vergroting van de
koopkracht. „De „regering", aldus bijvoor
beeld Walther Reuther, „weet niet hoe zij
een economie van overvloed moet hante
ren. Karl Marx begreep dat al niet, en
Eisenhower begrijpt het nog steeds niet".
Wellicht is het voor een groot deel aan de
ze campagne van de vakbonden toe te
schrijven, dat regering en parlement nu
besloten hebben door middel van de verho
ging der ambtenarensalarissen, der amb-
tenarenpensioenen, der vergoedingen aan
militairen en dergelijke een totale bijdra-
van ongeveer 1,7 miljard dollar per jaar
te leveren tot de vergroting van de koop
kracht van het publiek. Maar als men in
dustriëlen hoort vertellen, dat de algehele
nationale produktie aan goederen en
dienstverrichtingen op het ogenblik 18 mil
jard dollar per jaar minder bedraagt
dan vlak voor het begin der recessie, be
grijpt men, dat vele van hen ex-aan twij
felen of zelfs deze enorme verhoging van
de vaste lasten der regering die beslissen
de invloed op de economische situatie kan
hebben die Washington er zich van voor
stelt, vooral daar dat bedrag later toch
weer in de vorm van belastingen aan de
koopkracht moet worden onttrokken.
Woningbouw
Over een andere, dit voorjaar genomen
regeringsmaatregel ter bestrijding van de
recessie hoort men in 't algemeen meer
goeds. Dat is het besluit om de particuliere
woningbouw aan te moedigen door het be
schikbaar stellen van i-egeringsgelden
voor goedkope hypotheken. Voor een woon
huis, waarvan de bouw nog niet is begon
nen, kan hierdoor via de „Federal Natio
nal Mortgage Association" een hypotheek
men in Amei'ikaanse regeringskringen nu
ongeveer aangebroken. Maar daarmee is
niet alles weer in orde, want er zijn nog
tal van andere factoren welke minder ge
makkelijk te overzien zijn dan die van de
voorx-aden. Zo vernam ik dat het batig sal
do van de buitenlandse handel in het eer
ste kwartaal van dit jaar maar liefst vijf
honderd miljoen dollar (of 25 percent)
kleiner was dan in het daaraan vooraf
gaande kwartaal en dat een voortgezette
De grote Amerikaanse havens en New York in het bijzonder ondervinden sterker
dan andere steden de terugslag van een economische neergang. De drukte in
de New Yorkse haven (die een bevaarbaar waterfront heeft van meer dan 1000
kilometer!) is een gevoelige graadmeter voor de economische situatie, als brand
punt van de overzeese handel, het symbool van de welvaart.
van maximaal 13.500 (een gewoon Ame
rikaans woonhuis kost gemiddeld 15.000)
worden verkregen. Genoemde organisatie
werkt nauw samen met de reeds in 1934
(voor nagenoeg hetzelfde doel) onder Roo
sevelt tot stand gekomen „Federal Hou
sing Administration", welke zelf geen hy
potheken verstrekt maar de particuliere
hypotheekbanken daartoe aanmoe
digt door de gelden, die deze uitlenen, te
gen een lage premie te verzekeren. Als an
ti-recessie-maatregel heeft het Congres de
regering in april gemachtigd, een bedrag
van een miljard dollar ter beschikking van
de „Federal National Mortgage Associa
tion" te stellen en één maand later hadden
bouwlustigen reeds 220 miljoen daarvan
in de vorm van hypotheken opgenomen.
Dit pleit niet alleen voor het enthousias
me, waarmee het publiek.pp de.maatregel
heeft gereageerd, maar ook voofde wel
zeer pn-bvemxcratischo snel heir, waar
mee de F.N.M.A. vexv.oeken om hypothe
ken afwerkt. Als de aanvi-agen in ditzelfde
tempo blijven binnenkomen en worden af
gehandeld, kan het hele bedrag van een
miljard dollar tegen september in de vorm
van hypotheken zijn uitgeleend, zodat dan
nog vóór de winter zal zijn begonnen met
de bouw van een kleine 100.000 woningen
méér dan anders het geval zou zijn ge
weest. Aangezien niet alleen de bouwnij
verheid hiervan profiteert, maar ook de
meubelindustrie, de textielindustrie en
tenslotte iedere leverancier van diensten en
benodigdheden aan nieuwe gezinnen, is
het begrijpelijk, dat de zakenwereld deze
maatregel zeer toejuicht. Te meer omdat
hij neerkomt on een vorm van belegging
van regeringsgelden, waarbij die gelden
niet verloren gaan en niet op zodanige wij
ze in de nationale economie verdwijnen
dat zij door middel van belastingverhogin
gen moeten worden teruggewonnen. Het
zou bijzonder nuttig kunnen zijn voor het
bespoedigen van het einde van de Neder
landse woningnood, als hoofdambtenaren
van ons mi isterie van VoT'shu^vesting en
Bouwnijverheid dit Amerikaanse systeem
eens ernstig zouden bestuderen.
Nog geen opleving
Intussen betekent dit alles nog geenszins
dat het einde van de recessie nu in zicht
is en dat de economie, zoals president
Eisenhower en vice-president Nixon her
haaldelijk hebben voorspeld, zich „kort
na het midden van het jaar" dus van
nu af aan weer ir opwaartse richting
zal ontwikkelen. Deze verwachting was
voor een belangrijk deel gebaseerd op het
feit, dat vele handelaren en fabrikanten
sedert het begin van de recessie in grote
mate op hun vooi-raden hebben geteerd,
omdat zij uit vrees voor een diepere de
pressie en waarschijnlijk ook in de ver
wachting van lagere prijzen, nieuwe be
stellingen tot een minimum wilden beper
ken. Eens raken die voorraden echter uit
geput en dan moet het aantal bestellingen
wel weer toenemen; dat ogenblik acht
ontwikkeling in deze richting ernstig werd
gevreesd. Voorts werd nog slechts enkele
weken geleden in een rapport van de „Na
tional Industrial Conference Board" (een
soort super-Kamer van Koophandel) ge
waarschuwd dat de aanschaffing van ka
pitaalgoederen door fabrikanten nog wel
tot ver in 1959 zou blijven dalen. En daar
het juist de achteruitgang in de afzet van
kapitaalgoederen geweest is, die als een
der voox-naamste oorzaken van de hele re
cessie wordt beschouwd, is het uitblijven
van verbetering op dit punt een slecht te
ken. Wellicht was dan ook hierop de som-
bere voorspelling van de Economische
Commissie van het Congres gebaseerd,
dat ondanks de te verwachten herfst-op-
leving in de zakenwereld, zelfs bij opti
mistische berekeningen moet worden aan
genomen dal. Jw.t, apntal werklozen,, in de
V.S. de volgende winter weer tot boven
de vijf miljoen zal stijgen en dat volgens
minder optimistische berekeningen de
mogelijkheid van zeven miljoen werklo
zen in het eerste kwartaal van 1959 niet
mag worden uitgesloten.
Men kan echter veilig aannemen, dat
de regering zich de grootst mogelijke in
spanning /.al geti-oosten om de situatie in
de komende maanden een gunstige wen
ding te laten nemen, door verhoogde uit
gaven voor wegenbouw en'andere openba-
x-e werken, door versnelde plaatsing van
orders voor militair materiaal, door een
soepeler kredietpolitiek en misschien
zelfs, als het niet anders kan, door belas
tingverlaging. Want de regering beseft
heel goed, dat een voortduren van de re
cessie in de huidige of misschien in nog
grotere omvang onvermijdelijk zijn terug
slag zou vinden in de uitslag der verkie
zingen van november a.s. En daar een
grote Democratische overwinning bij die
verkiezingen de beide huizen van het Con-
gres zo overwegend Democratisch zou ma
ken dat de Republikeinse regering (die
nog tot begin 1961 moet aanblijven) prak
tisch de speelbal van het parlement zou
worden, ligt het voor de hand dat die re
gering geen middel onbeproefd zal laten
om in november tóch nog te kunnen wij
zen op een overwinning in de strijd tegen
de recessie.
Er zijn enige wetsontwerpen ingediend
tot verhoging van de schadeloosstelling en
vergoeding van kosten voor Kamerleden.
Leden van de Tweede Kamer zullen een
schadeloosstelling van 10.000 per jaar
ontvangen met daarboven een vergoeding
van 3.000, 4.000, 5.000 of 5.500 per
jaar al naar gelang het betrokken Kamer
lid minder dan 10, tussen de 10 en 75, tus
sen de 75 en 150 of meer dan 150 km. van
Den Haag woont. Voorts zullen de kosten
voor een algemeen spoorwegabonnement
eerste klasse en andere noodzakelijke kos
ten van vervoer worden vergoed. Voor
gesteld wordt de voorzitter van de Tweede
Kamer een toelage van 10.000 per jaar
te verlenen.
Voor de leden van de Eerste Kamer wordt
voorgesteld een vaste vergoeding van
f 1.000 per jaar en een vergoeding van
dertig, twintig of tien gulden te verlenen
voor elke dag, dat zij in Den Haag moe
ten zijn, een en ander naar gelang de be
trokkene meer dan 75, tussen de 75 en 10
of minder dan 10 km. van Den Haag woont,
voorts een vergoeding van f 10 voor over
nachting buiten de woonplaats en een reis
kostenvergoeding als die voor leden van
de Tweede Kamer. Voor de voorzitter van
de Eerste Kamer wordt een toelage van
5.000 per jaar voorgesteld.
De schadeloosstelling voor leden van de
Tweede Kamer was het laatst geregeld bij
een wetswijziging van december 1953,
waarbij een schadeloosstelling van res
pectievelijk 10.000, 10.600 en 11.200,
al naar gelang de afstand van Den Haag
tot de woonplaats van het Kamerlid, wer
den toegekend. In de toelichting op het
wetsontwerp wordt gewezen op de geste
gen kosten voor levensonderhoud, de vele
werkzaamheden, die aan het Kamerlid
maatschap verbonden zijn en de kosten
die gemaakt moeten worden voor couran
ten- en tijdschriftenabonnementen, boe
ken enz. Leden van de Eerste Kamer krij
gen op het ogenblik, behalve vergoeding
van reiskosten, bedragen van 50, 40
en f 30 per dag uitgekeerd voor verblijf
kosten in Den Haag.
Hardnekkige verstopping
voor de natuurlijke regelmaat
Zomertentoonstelling. In het Stedelijk
Museum in Schiedam zal op 11 juli onder
auspiciën van de Schiedamse gemeenschap
de zomertentoonstelling „Man en paard"
worden geopend door de wethouder van
Culturele Zaken.
0/3 de
Mannen
Duopassagiers voortaan
schrijlings achterop
Alle nieuw, op de weg gebrachte brom-
'ieti
fiètsen moeten voortaan als type- ^worden
gekeurd en bij goedkeuring van een rijks
keurmerk worden voorzien. Dit is het ge
volg van een in het Staatsblad van 4 juli
gepubliceerde wijziging van het Wegen
verkeersreglement.
De tot nu toe gebruikelijke keuring van
de hulpmotor wordt vervangen door een
typekeuring van de complete bromfiets.
Het blijft mogelijk op tweewielers, die "wat
betreft hun bouw de normale eigenschap
pen van een rijwiel bezitten, een goedge-
og
keurde hulpmotor te monteren. Deze motor
zal dan ook van een rijkskeurmerk moeten
zijn voox-zien. De vóór 1 juli 1958 in om
loop gebrachte bromfietsen, die dus geen
rijkskeurmerk krijgen, moeten binnen vijf
jaar uit het verkeer verdwenen zijn.
De keuring zal geschieden door het
R.A.I.-T.N.O.-Instituut te Delft, waar de
snelheidskeuring reeds geruime tijd plaats
heeft. In de eerste plaats zal worden gelet
op de voorgeschreven maximum snelheid
van 40 km per uur. Bovendien zal worden
nagegaan of de bromfietsen, wat hun con
structie en uitrusting betreft, voldoen aan
bepaalde eisen.
Ten aanzien van de duopassagier is
voorgeschreven „dat deze op een doel
matige zitplaats moet zijn gezeten en zijn
voeten aan Weerszijden van de bromfiets
doet rusten op voetsteunen". Het rijden
met twee voeten naar één kant wordt dus
hierdoor verboden.
De keuring van bromfietsen zal geen
bijzondere moeilijkheden opleveren, aan
gezien op grond van de vrijwillige af
spraak van de R.A.I.-leden het over
grote deel van de nieuwe bromfiets
modellen in de afgelopen anderhalf jaar
reeds is goedgekeurd.
v
MEXICO CITY (UPI) Het hoofdkwar
tier van de P.R.I. (Partido Revoluciona-
rio Institucional) heeft beweerd, dat zijn
kandidaat voor de zondag in Mexico ge
houden presidentsverkiezingen, Adolfo
Lopez Mateos ongeveer negentig percent
der uitgebx-achte stemmen heeft behaald.
Het kan echter nog verscheidene weken
duren voor de officiële uitslag bekend is.
De kandidaat van de P.A.N. (Partido
Accion Nacional) Luis H. Alvarez heeft
de P.R.I.die reeds veertig jaar aan het
bewind is, van fraude beschuldigd.
De president wordt voor een periode
van zes jaar gekozen.
(Reuter) Alvarez is een grootin
dustrieel uit het noorden en kandidaat van
de conservatieve „partij van nationale ac
tie". De ambtstermijn van de huidige pre
sident Adolfo Ruiz Cortines, loopt tegen
december aanstaande af.
Voor de kamei-verkiezingen zijn kandi
daten gesteld door vijf partijen namelijk,
behalve de twee reeds genoemde, de
volkspartij, de nationalistische partij en
de partij van de Mexicaanse revolutie. De
communistische partij heeft niet de voor
kandidaatstelling benodigde 75.000 handte
keningen bijeen kunnen brengen.
(AFP) Volgens de jongste, onvolledi
ge uitslagen heeft Mateos 652.604 stemmen
behaald tegen de kandidaat van de oppo
sitiepartij Alvarez, 170.952 stemmen. In de
verkiezingen voor het parlement heeft de
regeringspartij tot dusver 596.018 stemmen
en de oppositiepartij 224.917.
WASHINGTON (Reuter). - Een woord-
voerder van het Amerikaanse ministerie
van Buitenlandse Zaken heeft maandag
medegedeeld, dat een half dozijn West-
europese landen te Washington heeft ge
protesteerd tegen de bepalingen volgens
welke de verscheping van bepaalde goede
ren wordt voorbehouden aan onder Ameri
kaanse vlag varende schepen. De woord
voerder noemde geen namen der landen,
maar deelde nog mee, dat de nota's bestu
deerd worden.
U
6 JULI 1958
Er schijnt in de Vereniade Staten een soort, van stilzwijgende afspraak te
bestaandat niemand ooit het woord „depressie" zal gebruiken als hij het over
de tegenwoordige economische toestand heeft. liet ivoord „depressie" moet
vermoedelijk gereserveerd blijven voor de economische crisis in net begin van
de jaren dertig, die van zulke catastrofale afmetingen was dat zij, die zich die
periode nog goed kunnen herinneren, er nóg van gruwen. Dat was niet zo-maar
„een' depressie; dat was „de" depressie, en alleen onruststokers zouden de
huidige situatie daarmee over één kam willen scheren, zo redeneert men.
Simon Koster
De Tupolev 104, xvaarmee de Russische
luchtvaartmaatschappij Aeroflol op 26
juli een zaterdagse dienst Moskou-
Amsterdam v.v. opent, arriveerde gis
teren na een proefvlucht van 3 uur en
17 minuten uit Moskou op Schiphol.
Het toestel is 37 meter lang en 12 me
ter hoog. De vleugellengte is 35 meter.
De 54.500 kilogram wegende machine
kan zeventig passagiers vervoeren. De
kruissnelheid bedraagt 800 kilometer
per uurAeroflot he.eft zeventig van
deze toestellen, die zijn uitgerust met
twee straalmotorenDe Tupolev blijft
twee dagen in Amsterdam en zal enke
le proefvluchten boven het vliegveld
maken.
Advertentie
Geen gewoon laxeermiddel! Zorgt dat de ingewanden
weer r eg e Imaiig gaan functioneren. Ook bij
zonder geschikt voor hen die buitenshuis werken.
Flacon 60 tabletten versterkte werking) II. 1 35
r-
„Mijn man is net een kind", zei mijn
buurvrouw, toen we bij de kruidenier ston
den en ik naar haar man informeerde, die
pas geopereerd was.
„O, de operatie is prima gelukt, maar
hij had daarna zo'n dorst, dat hij een slok
uit de bloemenvaas genomen zou hebben,
als de zuster het net niet gezien had - hij
mocht helemaal nog niet drinken, gut-gut
nog an toeZe lachte ietwat superieur.
„Ja mannen zijn net kinderen
„Ik weet er alles van", zei een voor mij
wildvreemde dame, die naast haar stond..
De mijne, doodsbenauwd voor de tand
arts. .een boom van een kerel, maar zo
bang als een wezel. Denk maar niet, dat
hij zijn slechte kies eruit zal laten halen -
liever elke nacht kiespijn, dan hem laten
trekken.Mannen, kinderen zijn het
neem nou mijn vader: dol op roze puddin-
kies - mijn broer: woest, als je aan zijn ge
reedschap komt, mijn oom: als de dood voor
onweer.en mijn buurman steekt als
liefhebberij altijd al het cellophaanpapier
in de asbak op tafel in brand
Ja, mannen - precies kinderen zijn het -
wij vrouwen zijn veel flinker - mens schei
uit, wij verdragen veel beter pijn ook, za
niken niet overal zolang over, doen niet
mee aan achturige werkdag, maar lopen
van 's morgens zeven, tot je 's avonds - als
de kinderen op bed liggen - aan je krantje
begint. Hebben ivij ooit een snipperdag?"
Ik dacht, stelje voor, dat ik een Mars
vrouwtje was, dat hier op de aarde even
boodschappen kwam doen en ik had nog
nooit een Aardeman gezien, dan zou ik
denken, dat deze planeet geregeerd werd
door een stel half zwakzinnige, doodsbange
lui: dol op puddinkjes - woest als je aan
hun speelgoed komt en brandstichten op
het pluchen tafelkleed.
Zo en passant bouwen ze dan zeker brug
gen en tunnels, kruipen voor ons in de
mijnen om kolen te halen, schieten een
kunstmaantje af - zoals jongens een vlie
ger oplaten en zitten met elkaar om een
ronde tafel om een watje naar elkaar toe
te blazen.... Er klopt toch iets niet hele
maal.
Zou de vrouw van Kroesjtsjev ook zeg
gen: „O, wat ben jij toch nog een kind" -
en de vrouw van Nasser: „O, jij doordrij-
vertje!"
Waren de roofridders en piraten avon
tuurlijke kinderen in hun hart? Waren
Barends en Heemskerk een stel stoute
waaghalzen en was Jan van Schaffelaar
een dwaze driftkop?
Dreef een kinderlijke onbezonnenheid
hen tot het ondernemen van hun daden?
Tja, het leven zit vol grote problemen
en schrille tegenstellingen, waarmee ik
geen raad weet, maar uit een bloemenvaas
drinken, kan nooit gezond zijn.*.
Marianne van Raait
Dit zijn de stewardessen van de Tupo
lev, Valentina Rilownikowa en Tamara
Borodielina. Beiden zijn 22 jaar oud.
De eerste vliegt een jaar, de tweede
een halfjaar op de buitenlandst lijnen
van Aeroflot.
