UMPIE IN DE DROOMTUIN J FILTRA Son filtre est si pur IIFORD RUSTIGE LANDING kerho Agenda voor Haarlem Suil Radio Filharmonisch Orkest A Concert door twee juryleden De beste fototip Fotografeer n 's werelds en Zonder glans Suite Bavo-orgel 1958 van en door Cor Kee Duizenden koopjes Horlogerie „Suisse" 5 Meer Como Vioolconcert van Franco De radio geeft zaterdag T elevisie pro gramma Holland van het Concertgebouw in ESPRESSO Prinses Beatrix woonde „Shakuntala" bij Litteraire prijs van Italië Internationaal Orgelconcours Hillegomse jongen in Ruigenhoek verdronken Ons vervolgverhaal door Betty Beaty VRIJDAG 11 JULI 1958 De tweede Perry Como-show die gis teren door de AVRO werd uitgezonden - er komen er nu nog twee - kwam ons heel wat aardiger voor dan de eerste, die we omschreven als een „paardemiddel tegen een ziekte die we niet hebben". Men moet zijn gezondheid blijkbaar niet prijzen voor men ziek is: gisteren was de show aardig. Het meest opvallende blijft natuurlijk de perfectie waarmee regisseur en technici hun werk doen: dat gaat allemaal zo gesmeerd V \Jf-\ kaan lief kan zijn. Op die wijze speelt Como het zelfs klaar met neergeslagen ogen in elke show een pseudoreligieus zal vend lied te kwelen. Wij lachen ons dan tranen, maar misschien moet men zijn gezondheid niet prijzen voor men ziek is Ook het ophemelen van elkaar door twee sterren - een soort naamfetisjisme - hoort erbij de Como-show, evenals het plotse ling heel gemene dingen tegen elkaar zeg gen. Dit is dan weer het persoonlijk be zweren van de mogelijkheid dat de be roemdheid gaat tanen. Misschien moet men zijn gezondheid toch prijzen voor men ziek is. Maar écht aardig was gisteren het op treden van de grootste liedjescomponist in het lichte genre: Richard Rodgers, die onaangedaan door alle flauwekul om zich heen rustig enkele van zijn wereldbe roemde liedjes speelde op een buitenge woon sympathieke en overtuigend aardige wijze, die men noemt: gezond. Wij vonden dat een verademing en prijzen onze ge zondheid, tot de volgende show Beeldschermer Tot de Nederlandse toonkunstenaars, die in het buitenland een tweede vaderland hebben gevonden, behoort ook de compo nist Johan Franco, die op 12 juli 1908 te Zaandam werd geboren, het gymnasium te Den Haag doorliep en zich voor compositie onder leiding van Willem Pijper stelde. Een sinfonietta voor orkest van zijn hand werd in 1933 door het Utrechts Stedelijk Orkest in eerste uitvoering ten gehore ge bracht. Franco's eerste symfonie werd door Eduard Flipse met zijn Rotterdams Phil- harmonisch Orkest ten doop gehouden in 1934. Niet lang daarna ging Johan Franco in de Verenigde Staten wonen en daar schreef hij verscheidene composities. Daar onder zijn een paar symfonieën, waarvan de vierde op het repertoire van het Rot terdams Philharmonisch Orkest zal wor den geplaatst en de vijfde in september in eerste uitvoering door het Noordhollands Philharmonisch Orkest zal worden ge speeld. Ook de AVRO heeft aandacht geschon ken aan het compositorische werk van Johan Franco: donderdagavond bracht deze omroepvereniging een vioolconcert, een Concerto lirico, voor haar microfoon. Het omroeporkest onder leiding van Maurits van den Berg gaf er met de violist Nap de Klijn als solist de eerste uitvoering in Nederland van. De toevoeging „lirico" in de naam van dit concert bleek inderdaad gerechtvaardigd, want het lyrische element is hoofdzaak geworden van het werk en het domineert zo opvallend, dat de con trastwerkingen der muzikale gedachten tot een minimum teruggebracht zijn. Er over heerst in dit concert, dat uitstekend voor het solo-instrument geschreven is, een sfeer van zwaarmoedigheid, waaraan de compo nist enkele malen tevergeefs tracht te ont stijgen. Die zwaarmoedigheid wordt des te nadrukkelijker gevoeld door monotonie der HILVERSUM I 402 M. 7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.23 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 9.05 Gym. v. d vrouw. 9.15 Gram 19 35-9.40 Waterst.). VPRO: 10.00 Tijdelijk uitge schakeld, caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Orgelspel. 11.20 Buitend. weekoverz. 11.35 Pianorecital. 12.00 Amus.muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.55 Sport. 13.00 Nws. 13.15 VARA-varia. 13.20 Lichte muz. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Swingmuz. 14.25 Voor de jeugd. 15.00 Koorzang. 15.15 Boekbespr. 15.35 Omr.ork. en solist. 10.25 Problemen rondom het bejaardenvraagstuk. caus. 16.40 Gram. 16.55 Vakantietips. 17.30 Weekjournaal. 18.00 Nws. en comm. 18.20 Lichte muz. 18.45 Regeringsuitz.: At lantisch allerlei: En en ander over de 15 landen, aangesloten bij het Atlantisch Pact. 19.00 Artis tieke staalkaart. VPRO: 19.30 Passepartout, caus. 1940 Gesproken portret. 19.55 Deze week. caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar. muz. 20.35 Prome nade ork. en solist. 21.15 Interpol, klankbeeld. 21.50 Socialistisch comm. 22.05 Cabaret. 20.35 Gram. 23.00 Nws. 23.15 Gram. 23.30—24.00 Ball room ork. HILVERSUM II 298 M. 7.00—1.30 KRO. KRO: 7.00 Nws. 7.15 Koorconc. 7.45 Morgenge bed en lit. kal. 8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. en kath. nws. 13.20 Gram. 1330 Dansmuz. 14.00 Voor de jeugd. 14.20 Gram. 14.40 Kron. van letteren en kunsten. 15.05 De schoonheid v. h. Gregoriaans. Tussen 15.35 en 17.30 Tour de France. 15.35 Voor de jeugd. 16.2o Z-infare-ork. 16.45 Vocaal ens. 17.05 Boekbespr. 17.15 Lichte muz. 17.30 De Springplank. 17.45 Gram. 18.00 Journalistiek overz. 18.10 Gram. 18.15 Van het Binnenhof. 18.25 Strijkork. 18.45 Vragen- beantw. 19.00 Nws. 19.10 Tour de France. 19.25 Filharm. ork. en solist. 20.15 Lichtbaken. 20.30 Nationaal Maria Congres. 20.50 Luchtmachtkapel. 2125 Gram. 21.55 Tour de France. 22.05 Lichte muz. 22.35 Gram. 23.00 Nws. 23.15 NWs in Espe ranto. 23.22 Grain, 23.30—1.30 Nachtwake voor be Zwijgende Kerk en Plechtige Nachtmis vol gens de Slavisch-Byzantijnse ritus. BRUSSEL 324 M. 12.00 Gram. 12.30 Wcerber. 12.34 Caus. 12.45 Gram. 13.00 Nws. 13.11 Muz. Kaleidoscoop. 14.30 Gram. 15.15 Licht muziek, 15.45 Gram. (Tussen lii.no en 17.00 Ronde v. Frankrijk). 16.35 Gram. 1945 Engelse les. 17.44 Nws. 17.10 Dagklapper en Wurg. kal. 17.20 Liturg, gezangen. 17.30 Schlagers. 1900 Gevar. muz. 18.30 Voor de sold. 19.00 Nws. 1930 Wereldtentoonsteling. 20.00 Omr.ork. en sol. 2'.00 Gram. 21.15 Amus.muz. 22.00 Nws. 22.15 l'erz.progr. 23.00 Nws. 23.05 Gram. 23.45—24.00 Zi geunerorkest. VOOR ZATERDAG VPRO: 17.00 Voor de kind. NTS: 20.00 Journaal en weeroverz. KRO: 20.20 Vragenspel. 20.50 Op zoek naar een draak, filmrep. 21.20 Dan is dat zo in orde, TV-spel m. muz. Evenals vorige jaren was ook thans aan het Radio Filharmonisch Orkest onder lei ding van zijn vaste dirigent Bernard Hai- tink in het programma van het Holland Festival plaats ingeruimd. Zoals bekend is, behoort dit orkest tot de beste van ons land. De omschakeling van studio naar zaal brengt echter in menig opzicht een andere speelwijze met zich mee, zowel voor de orkestleden afzonderlijk als voor het gehele ensemble, dat aan bepaalde akoestische verhoudingen gewend is. Het betreft hier een soortgelijk verschil als bij acteurs, die voor de microfoon hun stem geheel anders zullen gebruiken als wan neer zij zich tegenover een zaal publiek bevinden. Het orkest maakte deze avond niet de indruk de „toon" te kunnen vinden die voor het bespelen van de, akoestisch toch zeer gunstige grote zaal Amsterdam, noodzakelijk is. Zowel solistisch, in kleine groepen, of als „tutti" had de klank een opvallend ge brek aan intensiteit en ex pansie. In het algemeen moet trouwens gezegd worden dat Festival het een wein'g geïnspireerde muziekavond was. Vóór de pauze werden uitgevoerd de ouverture „Béatrice et Bénédict" van Ber lioz, een vrijwel onbekend werk van deze componist. Wat mij betreft mag men het stuk verder weer vergeten, ik heb er ten minste niet veel anders in gehoord als wat orkestrale rimram zonder substantie. Evenzo vraag ik mij af waarom rnen vier delen uit César Francks „Psyché" van zol der gehaald gehad. Zeker, Franck was een meester, die een half dozijn werken ge schreven heeft die geen muziekminnaar zou willen missen. Dit is zeer veel en meer dan genoeg om er de dank van het nage slacht voor te oogsten. Laten wij dan voor het uiten van die dankbaarheid een andere vorm kiezen dan die welke berust op het misverstand dat nu ook alles van een groot componist grote muziek is. „Psyché et Eros" (het laatste van dit viertal roman ces) is een zoetgevooisde muziek met alle harmonische eigenaardigheden die de Advertentie Met 3 espresso shirts bent u pas goed uit Sneeuwwit en parelgrijs ritmisch-thematische uniformiteit en dooi de abrupte afsluitingen der drie delen, die klinken als een zonder hoop opgeven van een strijdende activiteit. Een prijzenswaar dig geïnstrumenteerde begeleiding hand haaft de karaktereenheid van het concert in alle opzichten. Aan deze eerste uitvoering was alle zorg besteed. Het omroeporkest speelde de be geleiding nauwgezet en de eminente violist Nap de Klijn bracht in zijn spel alle span ning gevende bewogenheid, waarom de muziek vroeg. Golfbreker „père angélique" kenmerkten, overigens niet vrij van een dweperigheid die de „kitsch" gevaarlijk dicht benadert. De overige drie stukken hebben die mystieke zoetelijkheid, die enigszins doet denken aan de, uit dezelfde tijd stammende, wer ken der pré-rafaëlietische schilderschool. Het hoofdwerk van deze avond kwam na de paze met „Le Roi David" de be kende symfonische psalm van Honegger, zijn eersteling op het gebied van het ora torium, waarmee hij een vernieuwing van dit genre inluidde, die later met onder meer „La danse des mots" en „Jeanne au bücher" haar beslag zou krijgen. Dit vroe ge werk heeft alle directheid, maar ook alle schetsmatigheid, die voortkwam uit de zeer korte tijd (twee maanden) waarbinnen de componist zijn werk moest voltooien. Het getuigt ontegenzeggelijk in de aan wending der middelen van een grote tref zekerheid die de beheersing van spontane kracht bewijst. Helaas kon de uitvoering het punt niet halen waarop de wat lapi daire verklanking tot een bijna heidense evocatie van de oud-testamentische sfeer wordt. Een algehele matheid, wellicht ook door de atmosfeer in de zaal, hing over deze uitvoering, waarin de toorn geen toorn en de vreugde geen vreugde was. De medewerkenden waren: de sopraan Suzanne Danco, de alt Aafje Heynis, de tenoren Reinier Schweppe, Raymond Gé- róme en de declamatrice Enny Mols-De Leeuwe. Sas Bunge Donderdagavond heeft Prinses Beatrix in gezelschap van drie vriendinnen in cognito de voorstelling bijgewoond van „Skakuntala" van de Indiase schrijver Kalédasa onder regie van Cees Laseur en in de toneelbewerking van Bert Voeten in het concertgebouw „De Vereniging" in Nijmegen. „Skakuntala" is een onderdeel van het Holland Festival. De Prinses had met haar drie vriendin nen plaatsgenomen op de eerste rijen van de zijgalerij en deelde in het enthousiasme van de toeschouwers, die aan het einde van deze Nederlandse toneelmanifestatie een geestdriftig applaus lieten horen. ROME (UP) De schrijver Dino Buzzati heeft woensdag de litteraire prijs „Premio Strega" gekregen voor zijn boek „Sessanta racconti" (zestig verhalen). Dino Buzzati is de schrijver van het toneelstuk „Un caso clinico", dat door Albert Camus vertaald werd als „Un cas interessant", dat hoog door de critici in Parijs werd geprezen. Zijn boek „De woestijn der barbaren" is een van de belangrijkste boeken van de wereld litteratuur. Umpie liep het tuinpad af; maar toen hij even omkeek, zag hij de muizen, die naar buiten vluchtten „Ojeetje, wat heb ik nou gedaan!" mompelde hij verschrikt. „Ik heb de deur open gelatennou lopen de muizen van Fokko weg!" Hij zag geen kans, de dieren weer naar binnen te krijgen; en hij meende, dat Fokko wel boos zou worden, als hij ontdekte, wat er gebeurde. „Ik zal maar maken, dat ik weg kom!" zei hij. „Het spijt me voor Fokko, maar die vervelende beesten ook! En hij klom vlug over het hek 9091 Advertentie De bekende organist en pedagoog Cor Kee uit Zaandam, docent aan de Zomer- academie, geeft op 15 juli een concert in de Grote Kerk te Haarlem, waarbij onder meer tot uitvoering komt een eigen werk, speciaal voor het instrument van Chris- tiaan Müller geschreven en „Suite Bavo- orgel 1958" getiteld. De hierin verwerkte motieven hebben betrekking op hetgeen zich op en rond dit orgel heeft afgespeeld voor het besluit tot restauratie en de op dracht daartoe aan de firma Marcussen, waardoor het niet meer zal zijn zoals het nu is. Het gaat in het orgelwerk, dat uit vijf delen bestaat, niet om pro of contra bepaalde richtingen. Ter introductie van deze suite zonder de componist ons een beschouwing, waaraan wij hieronder enige bijzonderheden ont lenen. Het eerste deel is een intrade op een steeds terugkerend basmotief van de stadsorganist Joh. Bastiaans uit de negen tiende eeuw. Het wordt gespeeld met de tongwerken. Bastiaans was de man, die stelling nam tegen de naturalistische rich ting, die verzot was op het nabootsen van allerlei vogelgeluiden, hanengekraai, veld slagen met tromgeroffel, kanongebulder, klagen derg ewonden en dergelijke dingen meer. Zijn voorgangers, de beide Raede- kers en niet te vergeten Jan Peter Schu- man, behoorden tot die richting. Vooral de laatste was er een goede propagandist van. Of hij net zo knap was met zijn imitaties als zijn Amsterdamse collega Brachthuizen, die met de registers van het orgel van de Nieuwe Kerk zó natuurgetrouw het ge- kraai kon nabootsen, dat de hanen in de omtrek van de kerk begonnen mee te kraaien. Het tweede deel is het bekende lied „O Kerstnacht, schoner dan de daghen". De melodie is waarschijnlijk van de Haarlem se „mucicijn" Cornelis Padbrué, van 1629- 1635 eerste stadsschalmeyspeler. Zijn klan ken zullen op de vastgestelde speeldagen en -uren „op de trappen van den stadt- huyse" vele Haarlemmers aangename ogenblikken hebben bezorgd. Het lied wordt gespeeld in twee zettingen, uit de zeventiende en twintigste eeuw. Deel III is getiteld: canonische Dusart- klanken. Jean Dusart was in de zeventien de eeuw „orgelist en clockenist" van de stad Haarlem en adverteerde in de Haar lemse Courant van 23 februari 1686 met een nieuwe vinding, het register de Cornet, waaruit blijkt dat hij dus ook in orgelbouw thuis was. „Zijn" register deed het en maakte een zegetocht door ons land. Met dit echt „Haarlems"-orgelregister, tegen woordig niet meer geliefd in ons land, wordt een canon in de quint gespeeld. Er Twee juryleden van het Haarlemse im provisatieconcours, Pierre Segoud en Sieg fried Reda, concerteerden woensdagavond op het orgel van Christiaan Müller in de Grote Kerk. Segoud begon met een gregoriaanse hymne gevolgd door een vijfstemmige fuga van Nicolas de Grigny en hij slaagde erin het Franse karakter van deze zeventiende- eeuwse muziek in zijn registratie met tong werken en mixturen raak weer te geven. Dit gold slechts als een aanloop, want met een „Offertoire sur les grands jeux" van de grootmeester Francois Couperin had de Geneefse organist een object onder han den, dat hem toeliet zijn kleurzin nog heel wat rijkelijker uit te buiten, door de capaciteiten van het orgel aan het Franse klank- HoImIM ideaal van de baroktijd te toetsen. Een vlot en bewo gen gespeelde vertolking van Bach's koraalvoorspel „Jesus Christus unser Hei land" ontwikkelde zich in geheel ander idioom, met illustratieve motiefwerking die haar doel niet miste. F6StlV3l Hierbij toonde Segoud zich een interpreet, die het subjectieve karakter van Bach's muziek van harte geeft wat het toekomt. Tenslotte toonde hij zich ook een vaardige improvisator. Als thema koos hij is een tijd geweest, dat men zó trots was op het Bavo-orgel, dat men vertelde, dat als de organist met het „volle werk" durf de te spelen, de „daverende ruiten" zou den bleken. Zo groot en geweldig was het. Maar ook zei men, dat het zó zacht kon klinken, dat men zich afvroeg: hoor ik iets of niets? In het vierde deel van de suite wordt het erop gewaagd ff en pp te spelen. De titel van dit deel luidt: een Hildebrand- monumentje. Gebruikelijk is het, dat het ernstig toegaat op de orgelconcerten. Maar komaan, 'n enkel oolijk Camera-Obscura- nootje zal de sfeer niet bederven! Oninte ressant is het ook niet, want er komt een register aan bod, dat over enige tijd niet meer te beluisteren zal zijn, omdat het op de contrabandelijst staat. Jammer? De finale is een „Fuugsgewijs" (als een fuga) samengaan van de tegenwoordige stadsorganisten Albert de Klerk en Piet Kee, tot uitdrukking komend in twee the ma's, waarin de muziekletters van hun namen zijn verwerkt: Albert de Klerk met a-b-e-d-e-e, Piet Kee met driemaal e. Verder „spelen" zij iets uit de orgellitera tuur.. Alles in hedendaags klankgewaad. Psalm 105. De aanvangsnoten (c-e-f-g) deden in de doorwerking als motief uit stekend dienst om een jubilante terugkeer van de psalmmelodie in de bas voor te be reiden. Met het thema in de discant werd het een apotheose met een verrassende uitwijking, die raak moduierend naar een briljant slot voerde. Siegfried Reda begon zijn bespeling met Samuel Scheidts versetten van het Magni ficat in de „tonus peregrinus" - geen werk om mee te epateren maar wel dienstig om zes keer een andere passende registratie in toepassing te brengen. Ook in een reeks korte op psalmmelodieën geïnspireerde stukken - composities van hemzelf - toonde Siegfried Reda zich een ingenieuze zoeker naar kleurcombinaties. Hij Liet zelfs de tremolo van het orgel niet ongemoeid. Het wekte ondertussen respect, dat hij zich op het hem vreemde instrument, na korte voorbereiding, zo goed thuis voelde, zelfs zonder hulp van de registrant, zoals wij achteraf vernamen. Met Max Regers Toc cata en Fuga opus 65 nr. 11 en 12 demon streerde Reda tevens zijn technisch en muzikaal vermogen in de grote orgelstijl, die op grandioze wijze een periode van zekerheden afgesloten heeft. Het werd een waardig besluit van het juryconcert. Hedenavond is het de feestelijke bekro ning van de concoursdagen. Met medewer king van het Noordhollands Philharmo nisch Orkest speelt Albert de Klerk een Concerto voor orgel van de Vlaamse com ponist Arthur Meulemans. Daar in de prijs vraag voor een orgelcompositie op het thema van het „Veni Creator" geen bekro ning heeft plaatsgehad, vertolkt de solist het belangwekende werk van Maurice Duruflé op dit gegeven. Een tenslotte wordt de Derde of Orgelsymfonie van Saint- Saëns ten gehore gebracht. Jos. de Klerk De twaalfjarige zoon van de familie Van Ruiten in de Leembruggenstraat in Hille- gom is woensdagmiddag bij het spelen in een sloot in de Ruigenhoek bij Noordwij- kerhout. verdronken. De jongen werd te gen de avond vermist, waarna men is gaan zoeken, 's Avonds werd het stoffelijk overschot in de sloot gevonden. Op de scholen is een waarschuwing gedaan om niet in de Ruigenhoek in de sloten te gaan spelen. Advertentie Bezoek uit Thailand. Op Schiphol ar riveerden prins Shula van Thailand en zijn gemalin. Zij zullen korte tijd in Ne derland blijven en de gasten zijn van Koningin Juliana en Prins Bernhard. Bijna vijf miljoen. De bouw van het nieuwe hoofdkantoor van de Spaarbank voor de Stad Amsterdam aan het Singel is gegund aan de laagste inschrijver, de Bataafse Aannemings Maatschappij, die bij onderhandse aanbesteding voor 4.946.000 had ingeschreven. Buiklanding. Bij een oefening van een tweemotorige Neptune van de marine- vliegdienst, gestationeerd op het vliegveld Valkenburg, kwam het landingsgestel van het vliegtuig niet naar buiten, zodat de bestuurder een buiklanding moest uitvoe ren. Bij deze landing werd het vliegtuig licht beschadigd. Honderddrie. De oudste inwoonster van Utrecht is gisteren overleden. Eén dag voordat zij de leeftijd van 104 jaar zou heb ben bereikt, is Elizabeth Sofia Flantua ge storven. Zij werd geboren te Utrecht op 11 juli 1854 en verbleef de laatste jaren in een rusthuis. Europaplein. B. en W. van Amster dam stellen de gemeenteraad voor, een deel van de Scheldestraat en het Wester- scheldeplein de naam te geven van Euro paplein, naar aanleiding van het verzoek van de Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa. Bovendien stellen B. en W. voor de namen Ommelanderweg en Van den Dorenweerdeweg ter plaatse, waar een boulevard is ontworpen te doen vervallen en deze boulevard de naam Europaboulevard te geven. Advertentie vindt u in de ENORME OPRUI MING bij Barteljorisstr. 1 - Haarlem - Tel. 13131 KORTINGEN tot 50'/. uitgezondei 50. En in gedachten zag zij een profiel, dat, al was het dan ook menselijk, bijna uit steen gehouwen scheen; een paar ogen, die sterker en meedogenlozer waren dan welke lucht ook en een mond, die wanneer die eenmaal zijn vastbesloten trek had, zo zou blijven in iedere storm, of in iedere nacht, hoe donker, die ook mocht schijnen. Die speciale factor in haar geest koesterend, zei zij hem goedenavond, rende de paar passen, welke haar van de deur van de ontvangstzaal scheidden en wierp die open. Zoals zij al half verwacht had, was men er in geslaagd de man en de moeder van de patiënte over te halen de ziekenkamer te verlaten en zich bij de passagiers te voegen. Zodra zij de deur hoorden, verstomde ieder gesprek. Alle ogen in de kamer wa ren op haar gericht. Gedurende één enkel ogenblik vlo gen de nauwkeurige inlichtingen en de twijfel van de chef haar door het hoofd, als ook de slechte weersom standigheden. Toen glimlachte zij, sloot de deur en zei: „Commandant Prentice is onderweg". Een uur lang zat Patsy naast de beide verwanten van de zieke vrouw. De enige keer, dat zij hen ver liet, was, toen zij even wat koffie ging halen. „Vertelt u ons eens wat over het vliegen", had de oude vrouw gezegd en Patsy had al maar door ge praat, even onophoudelijk als de sneeuw daarbuiten viel. De passagiers zaten in kleine groepjes rustig te praten, maar niemand luisterde eigenlijk. Ieder zat met gespitste oren, om het eerste flauwe geraas van de vliegtuigmotoren op te vangen. Iedere keer, dat de wind harder blies, verstomde automatisch ieder ge sprek. Dan liep er soms een naar het raam om naar buiten te kijken en vervolgens weer te gaan zitten en het eindeloze gesprek voort te zetten, dat hun onrust moest verbergen. Een zacht aanhoudend gezoem deed ieder naar de ramen snellen, maar men ging onmiddellijk terug toen het van een snel naderende jeep afkomstig bleek te zijn. Op het ogenblik, dat het geluid van vliegtuigmotoren zich inderdaad deed horen, was het de echtgenoot van de zieke, die het het eerst hoorde. Patsy zag, dat zijn handen, die onophoudelijk in elkaar geknepen en weer losgelaten werden, tot rust kwamen, terwijl zijn ge hele lichaam plotseling scheen te verstijven. Zijn ogen glinsterden van hoop. En daarna scheen de stilte, die van hem uitging, zich over de gehele kamer te doen gevoelen. Heel vaag, zodat het aanvankelijk nauwelijks een geluid leek, toen aanzwellend tot een zacht geruis, dat evenals hun hoop iedere seconde sterker werd, kwam onmiskenbaar het gedreun van een vliegtuig vanachter de zwarte nachtelijke deken. De man stak zijn hand uit en legde die op de hand van de oude vrouw, die naast hem zat. Daarna keek hij naar Pat sy. En voor het eerst sedert zij hem gezien had, glim lachte hij. Rustig glipte Patsy de kamer uit en bleef daarbuiten in de duisternis staan. Het was heel koud. De sneeuw en de wolken hadden iedere omlijning van de zieken zaal doen vervagen en zelfs de lichten van de hangar gaven nog maar een vage glans. De motoren waren echter scherp en geruststellend te horen. Patsy knip perde met de ogen tegen de ronddwarrrelende ijs- deeltjes en poogde een glimp op te vangen van de rode en groene navigatielichten, die in de duisternis daarboven toch aanwezig moesten zijn. Maar er was nog niets te zien. Uit het gedreun van de motoren kon zij evenwel opmaken, dat het toestel laag vloog, zoekend naar de lichten van de startbaan en vertrouwend op de instru menten. Plotseling voelde zij zich bevreesd. Zij hield zich vast aan de houten waranda, terwijl de sneeuw vlokken en haar eigen tranen haar wangen bevoch tigden. Haar gedachten en hoop gingen in een wilde verwarring door elkaar. Kóm, riep zij naar de duis ternis daarboven, denkend aan de zieke vrouw en haar man en moeder. Ga door, zei zij toen weer tegen de brullende motoren, denkend aan de bergketens, die nu in de sneeuw verborgen waren, de bijna onzicht bare startbaan en de gevaren van het landen onder dergelijke omstandigheden. Zij hoorde de deur achter zich open gaan en zag een glimp van licht op de sneeuw, voordat die weer gesloten werd. Zonder zich om te keren wist ze dat de man en de oude vrouw bij haar stonden. Het vliegtuig scheen nu om het veld heen gevlogen te zijn, gereed om te landen. Ademloos stond Patsy te kijken. Het leek haar plotseling van buitengewoon veel belang, dat zij de eerste glimp van zijn lichten zou opvangen. Het gedreun van de motoren was zach ter geworden. Zij stak haar handen in de jaszakken, zodat zij ze met meer kracht in elkaar kon knijpen. Het kon haar niets schelen, of men zou zien, dat zij huilde. Zij wist het zelf nauwelijks. Als zij tot tien telde, moest hij geland zijn. Een, twee, drie, vier, vijf Plotseling klonk er een geweigig geraas, dat de ge bouwen deed trillen. Vlak boven hun hoofden zwol het aan tot een verschrikkend geweld. Heel langzaam, blij, dat er iemand was, die zij gerust kon stellen, zei Patsy bedaard: „Hij zet zijn motoren weer aan om nog eens rond te gaan. Het betekent, dat hij de startbaan nog niet zien kan. Hij zal het nog eens pro beren". Maar het gedreun van de motoren werd al vager en vager, tot het niet meer leek, dan een tot hen overkomende echo. De man en de oude vrouw ston den nog naar boven te staren. „Neen", zei de man zacht. „Neen". Hij sloeg met een liefderijk gebaar zijn arm om de schouders van de oude vrouw. „Hij komt niet terug. Hij gaat weg". „Ik zal meteen naar de ziekenboeg gaan en de pleeg zuster helpen", zei Patsy. Ieder woord kostte haar moeite, omdat haar lippen te veel trilden. „Mijnheer Prentice (en de naam op zichzelf was reeds een steun) zal niet lang hier blijven. Maar hij kómt wel", zei zij naar de zwarte ruimte daar boven starend. Intussen was er niets meer te horen, behalve dan het gehuil van de wind en het even kraken van de sneeuw, als de man zijn gewicht van de ene voet op de andere overbracht. Ineens was er weer een zacht gezoem, dat niet wegstierf als een windvlaag. Het werd sterker en zwol aan tot het tot het mooiste ge luid, dat hun oren nog ooit hadden waargenomen. Het machtige gedreun van de motoren daar boven hen, deed het drietal tot volstrekte onbeweeglijkheid verstrakken. Met opgeheven gezichten, die net als hun haren met sneeuwvlokken bedekt waren, schenen zij nauwelijks adem te halen, alsof zij, door zich stil ge noeg te houden en sterk genoeg te denken en te ho pen, de piloot tot gids zouden kunnen dienen. Patsy kon in gedachte de stille cockpit bijna zien, het blauw achtige instrumentenbord, het sterke profiel en de vas te nooit trillende handen. (Wordt vervolgd) VRIJDAG 11 JULI Concertgebouw: Concert voor orgel en orkest met medewerking van het Noord hollands Philharmonisch Orkest, 20 uur. TENTOONSTELLINGEN Kunstzaal „De Ark": Expositie van teke ningen en schilderijen van J. Pool, 10—23 uur. FILMS Cinema Palace: „Das Schloss in Tirol", a.l., 19 en 21.15 uur. Frans Halstheater: „Kindermeisje voor papa gezocht", a.l., 19 en 21.15 uur. Lido Theater: „School voor misdaad". 14 j., 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: „Bij de kannibalen", a.l., 19 en 21.15 u. Minerva Theater: „Silk stockings", a.l., 20.15 uur. Rembrandt Theater: „De lange hete zomer", 18 j., 19 en 21.15 uur. Roxy Theater: „Mannen zonder wet", 14 j., 19 en 21.15 uur. Studio Theater: „De inspec teur-generaal", a.l., 19 en 21.15 uur. DIVERSEN Terrein Sportpark (Heemstede): Voor stelling van circus Strassburger, 20 uur. ZATERDAG 12 JULI Openluchttheater: Concert door de Dutch Swing College band, 20 uur. TENTOONSTELLINGEN Huis Van Looy: Tentoonstelling van een collectie van moderne kunstwerken, 10 12.30 en 13.3017 uur. Galerie Espace: Een zomertentoonstelling met werken van Ap pel, Lucebert, Sanders en anderen, 1117 u. Kunstzaal „De Ark": Expositie van teke ningen en schilderijen van J. Pool, 1023 uur. „In 't Goede Uur": Expositie van werk van Wim Steyn van 10—19 uur. Kunst handel J. R. Bier: Expositie van werk van Jan Sluyters. Dagelijks geopend van 10 17 uur. FILMS Cinema Palace: „Das Schloss in Tirol", a.l., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Frans Hals theater: „Kindermeisje voor papa gezocht", a.l., 14.30, 19 en 21.15 uur. Lido Theater: School voor misdaad", 14 j., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Luxor Theater: „Bij de kanni balen", a.l., 14, 19 en 21.15 uur. Minerva Theater: „Geef 'm de ruimte", a.l., 14.30 u. „Silk Stockings", a.l., 19 en 21.15 uur. Rem brandt Theater: „De lange hete zomer", 18 j., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Roxy Thea ter: „Mannen zonder wet", 14 j„ 14.30, 19 en 21.15 uur. Studio Theater: „De inspec teur-generaal", a.l., 14.15, 19 en 21.15 uur. DIVERSEN Terrein Sportpark (Heemstede): Voor stelling van circus Strassburger, 14 en 20 u. k

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 5