STAD IN HET JAAR TWEEDUIZEND
r
Koeweit wil geen
,vreemde troepen'
AMERIKA 1958 EN DE AMERIKAANSE
STOUTMOEDIGE PLANNEN VOOR
TOEKOMSTIGE STEDEBOUW
w PHILIPS
Vijftig jaar geleden
arkant verschil
3
Van dag tot dag
Rijke randstaatjes langs
Perzische Golf bedreigd?
Geen utopie
insectendodende lamp
Nederlandse straaljager
in Duitsland verongelukt
Vlieger om het leven
gekomen
Internationale prijs
voor poëzie
Mooier houw
„Slums" verdwijnen
Den Haag heeft relaties
met Irak nog in studie
0p de
<:Pra.a.tótoel
Dulles nodigt Fanfani
uit voor onderhoud
Tondano in Minahassa
op rebellen veroverd
Uit Haarlems Dagblad
van 22 juli 1908
DINSDAG 22 JULI 1958
j
Ofschoon de Amerikaanse en de Engelse
regering zich hebben beijverd elkanders
optreden in het Nabije Oosten, met name
de troepenzendingen naar Libanon en Jor
danië, te prijzen, is er een belangrijk ver
schil in de doelstelling dezer twee acties,
die de wederzijdse appreciatie ongetwijfeld
zal beïnvloeden zodra de toestand aan een
bezonken oordeel zal kunnen worden on
derworpen.
De Amerikanen, met hun principiële af
keer van alles wat op kolonialisme of on
derdrukking der volksrechten zou kunnen
lijken, hebben in Libanon bemiddelings
pogingen ondernomen teneinde de vijand
schap tussen de Libanese conservatieven
en rebellen te verzachten en zo mogelijk
uit de weg te ruimen. Er zal een presi
dentsverkiezing plaatshebben, en deze zal
mogelijk een compromis doen bereiken
door als opvolger van de gehekelde Sja-
moen een figuur tot de hoogste macht te
verheffen, die de instemming van beide
partijen heeft.
Wanneer deze nog onzekere oplos
sing zou kunnen worden tot stand ge
bracht, zouden de Amerikanen zich met
voldoening kunnen terugtrekken uit het
land, waar zij zeggen gekomen te zijn om
het te beschermen tegen gevaren van bui
ten.
In Jordanië, waar de Britten het heft in
handen hebben genomen in samenwerking
met koning Hoessein, ligt de situatie heel
anders. Daar is geen sprake van pogingen
tot een compromis aangezien dit zou moe
ten inhouden dat koning Hoessein het veld
zou ruimen. Deze mogelijkheid is uitge
sloten, temeer waar de Engelsen zeer uit
drukkelijk naar Jordanië zijn getogen om
het regime van Hoessein voor een val te
behoeden.
Koning Hoessein is een absoluut heerser,
die weinig eerbied heeft getoond voor het
prilie begin van democratische gerechtig
heid dat in zijn land de kop heeft opgesto
ken en daarentegen alle mogelijkheden tot
volksvertegenwoordiging in het regerings
beleid heeft uitgeroeid. Doch koning Hoes
sein is een pro-Engelse figuur, die zijn lot
verbonden weet met de Engelse steun en
daar tegenover erkentelijkheid wil betonen
in de vorm van een „Jordaanse" vriend
schap voor het Westen, met name voor En
geland. „Jordaanse" betekent echter:
„Hoesseinse" en wat de onderdanen van
deze feodale heerser ervan denken, komt
niet in het spel voor.
De rol van de Britten in Jordanië is
daarom niet alleen anders, doch ook moei
lijker speelbaar dan die van de Amerika
nen in Libanon. Het is de vraag, of de
Amerikaanse openbare mening die toch
al niet erg gelukkig was met de Ameri
kaanse koers in deze kwestie op den
duur het optreden van de Engelsen zal
kunnen verdragen en dekken.
CAïRO, (Reuter) Mohammed Soelei-
man El Oneibi, voorzitter van de advies
raad van de vorst van Koeweit, heeft
maandag gezegd, dat Koeweit bezwaar
maakt tegen „concentraties van vreemde
troepen in Koeweit"
El Oneibi, die zich voor een medische be
handeling in Cairo bevindt, zei tegen ver
slaggevers, dat het leger van Koeweit in
slaat is alleen de olie te beschermen. Hij
ontleende, dat er plannen zouden bestaan
voor aansluiting van Koeweit, dat een
speciaal verdrag met Engeland heeft, bij
ie nieuwe Iraakse republiek. Koeweit,
dat rijk is aan olie, had wel vriendschap
pelijke en broederlijke betrekkingen met
de Iraakse republiek.
El Oneibi noemde de Amerikaanse troe
penlandingen in Libanon „een politieke
vergissing, te vergelijken met de aanval
van Britse troepen tegen Egypte naar
aanleiding van het geschil om het Suezka-
naal."
Het Engelse ministerie van Defensie
heeft berichten over Britse troepenlandin
gen in Koeweit tegengesproken.
GENèVE, (Reuter) Sjeik Ali Bin Ab-
doellah al Thani, vorst van de olierijke
staat Qatar aan de Perzische golf, heeft
oen bezoek dat hij aan koningin Elizabeth
en de Britse regering zou brengen, uitge
steld.
De sheik, die in Genève een medische
behandeling onderging, zou heden naar
Londen zijn vertrokken, maar hij besloot
niet te vertrekken met het oog op de ziekte
van de vorstin en de crisis in het Nabije
Oosten. (Koningin Elizabeth is herstellende
van een ontsteking in de voorhoofdsholte).
Een staking van 24 uur in Qatar, dat een
Brits protectoraat is, is niet doorgegaan
ondanks een oproep aan de arbeiders in
de olie-industrie om door het neerleggen
van het werk te getuigen van sympathie
voor de Verenigde Arabische Republiek.
Alle arbeiders van de oliemaatschappij
van Qatar, een zusteronderneming van de
Iraakse oliemaatschappij, verschenen
ondanks de oproep op hun werk. Qatar is
oen der rijkste vorstendommen aan de Per-
ziche Golf.
Ook in de andere oliecentra aan de Per
zische Golf is het thans rustig.
LONDEN (AFP) De „Daily Tele
graph" weet te melden, dat het Britse fre
gat „Loch Insh" bevel heeft gekregen
"aar Qatar op te stomen. Er zou in dit
olierijke staatje aan de Perzische Golf een
opstand worden voorbereid tegen sjeik Ali
Bin Abdoellah, de vorst van Qatar.
In Washington is de vorige maand de eerste steen gelegd voor een kantoor
gebouw van een grote aannemersfirma; die steen bevatte een rol met voor
spellingen omtrent de stedebouwkundige ontwikkeling in de rest van deze eeuw.
De deskundigen, die deze voorspellingen hadden gedaan, waren het in één
opzicht volkomen met elkaar eens: namelijk daarover, dat er in het jaar 2000
geen auto's meer op de straten van Amerika s grote steden zullen worden toe
gelaten. Zich blijkbaar wel bewust van de toenemende benauwenis van de
moderne grote stad, met haar verkeers-inferno, lawaai en benzinestank, voorspelt
een der architecten dat „het edele karakter van de stad zal terugkeren"„Door
het verbannen van het snelverkeer uit de straten en door de vorming van
buurtcentra zal het gemeenschapsleven weer een soortgelijke rol gaan spelen als
in de middeleeuwen," schrijft hij. „De stad zal opnieuw de haar toekomende
functie in de maatschappij krijgen, als een aantrekkelijk oord om in te wonen
en te werken."
Volgens de meeste voorspellers zullen
personenauto's omstreeks het jaar 2000 niet
verder mogen komen dan tot de verste
buitenwijken, waar ze in gemeentelijke
garages zullen worden opgeborgen; de in
zittenden zullen dan, als ze niet willen
lopen, moeten overstappen op openbare
vervoermiddelen, die óf over viaducten, óf
langs verdiepte wegen maar nooit op
hetzelfde niveau als het voetgangersver
keer naar en rondom het centrum zullen
rijden. Een andere stedebouwkundige voor
spelde, dat straten en wegen zullen worden
voorzien van ingebouwde verwarmings
elementen, waardoor er 's winters geen ijs
of sneeuw op zal blijven liggen. En de al
gemene opinie was, dat er in de steden
over een halve eeuw veel meer plaats voor
bomen, struiken en bloemen zal worden in
geruimd dan nu het geval is.
Maar het zou wel eens veel minder dan
een halve eeuw kunnen duren voordat deze
denkbeelden althans in één Amerikaanse
stad werkelijkheid worden. Forth Worth,
een gemeente met een kleine 400.000 inwo
ners in de staat Texas, is namelijk vol van
een onlangs gepubliceerd plan tot transfor
matie van haar centrum, niet in een halve
eeuw maar in twaalf jaar. Dit plan, ont
worpen door de architect Victor Gruen,
gaat uit van de veronderstelling dat de
bevolking van Fort Worth en het econo
misch daarmee verbonden industrie- en
landbouwgebied tegen 1970 zal zijn ver
dubbeld en dat er dan dagelijks ongeveer
152.000 auto's het stadscentrum zullen bin
nenkomen. Als op de spitsuren „slechts"
30.000 van die auto's door de binnenstad
gaan bewegen, zal daarvoor vier maal zo
veel straatoppervlakte nodig zijn als het
hele centrum van Fort Worth nu beslaat!
De oplossing van dit probleem, in het plan-
Gruen voorgesteld, heeft tot kern de bouw
van een ringbaan voor autoverkeer rond
om het winkel- en zakencentrum en ver
bonden met de wegen waarover het ver
keer van en naar de stad gaat. Daarnaast
voorziet het plan in de bouw van zes
enorme parkeergarages, verbonden met de
ringbaan op punten waar de afstand van
het zakencentrum minimaal is. In het ge
bied binnen de ringbaan dus in heel het
eigenlijke stadscentrum zal alle gemoto
riseerd verkeer zijn verboden; alleen zul
len er geluidloos op batterijen lopende
autobussen beschikbaar zijn voor het pu
bliek. Het vrachtvervoer ten behoeve van
het zakencentrum zal uitsluitend onder
gronds moeten plaatshebben.
Gruen en zijn medewerkers zijn ervan
overtuigd, dat deze hele gedaanteverwisse
ling van de binnenstad van Fort Worth in
12 jaar tot stand kan worden gebracht
zonder dat het stadsleven daarbij hopeloos
in de war wordt gestuurd. Zij beschouwen
hun plan ook als de aangewezen methode
om de aantrekkelijkheid en dus ook de
feitelijke aantrekkingskracht van het
winkelcentrum aanzienlijk te vergroten,
niet alleen omdat het een „paradijs voor
voetgangers" zou worden, maar ook omdat
de afwezigheid van snelverkeer de moge
lijkheid opent om meer plantsoenen aan te
leggen en door de bouw van winkelpavil
joens en overdekte galerijen meer afwisse
ling en fantasie in het stadsbeeld te bren
gen. Gruen ontkent niet, dat uitvoering van
het plan uiterst kostbaar zal zijn (hoe
kostbaar, kan hij niet op een paar miljoen
dollar na zeggen), maar hij meent dat een
groot deel van de kosten zou worden goed
gemaakt door waardevermeerdering van
grond en gebouwen in het stadscentrum,
door de daaruit voortvloeiende vermeer
dering van belasting-opbrengst en door de
revenuen van de gemeentelijke parkeer
garages.
Men mene niet, dat het plan voor Fort
Worth een utopie is. Het is alleen een
stoutmoedige projectie op heel grote schaal
van iets dat zich in 't klein op verscheidene
plaatsen van Amerika al aan het voltrek
ken is. Victor Gruen zelf is de architect
van het zeer imposante „shopping center"
Northland, dat in.de buurt van Detroit ligt
en dat men zou kunnen beschouwen als
een volgens dezelfde pricipes gebouwde
kleine stadskern, zij het met dit verschil
dat het winkelende publiek niet uit de
woonwijken van dezelfde stad komt maar
deels uit enige buitenwijken van Detroit
en deels uit een landelijk woongebied van
tientallen vierkante kilometers. Bij Min
neapolis, in de staat Minnesota, wordt
thans een dergelijk „winkelcentrum voor
buitenwonenden" gebouwd, met winkel
galerijen in twee etages en met enkele
overdekte straten voorzien van air-condi
tioning. In deze „shopping centers", die
men in bescheidener vorm ook overal el
ders in Amerika vindt, zijn altijd ruime
voorzieningen getroffen voor het parkeren
van auto's; maar verder dan tot het par
keerterrein kan men er niet rijden, zodat
men langs de winkelgalerijen (evenals op
de Lijnbaan in Rotterdam) alleen te voet
kan gaan. En volgens soortgelijke beginse
len willen de Amerikaanse stedebouwers
nu ook de verkeersproblemen van de stads
kernen der grote steden oplossen.
Toch gaat men intussen vrijwel overal in
de V.S. rustig door met, dwars tegen dit
stedebouwkundige streven in, de stadsker
nen tot barstens toe vol te bouwen met
wolkenkrabbers. Dat men daarmee „rustig"
doorgaat, moet vooral niet letterlijk wor
den opgevat, want heel Amerika lijkt op
het ogenblik wel van een fanatieke bouw
woede te zijn bezeten. En het is juist in de
centra van de grote steden, dat die bouw
woede het heftigst tot uiting komt. In de
New Yorkse binnenstad rijzen de nieuwe
wolkenkrabbers als paddestoelen uit de
grond en er is nauwelijks een plekje, waar
er nog geen staat, of er is er al één voor
ontworpen. Een New Yorkse bouwonder
nemer vertelde mij, hoe moeilijk het tien,
twaalf jaar geleden was om firma's tot het
bouwen van grote kantoorpanden over te
halen, omdat algemeen gevreesd werd dat
een enkele atoombom die gebouwen op
zekere dag tot poeder zou maken. „Intus
sen is de kracht van de atoombom vertien-
of verhonderdvoudigd en is ook nog de
waterstofbom uitgevonden en wat gebeurt
er nü? Nu kunnen we 't in het bouwbedrijf
haast niet bijbenen omdat iedereen overal
wolkenkrabbers wil neerzetten! 't Is onbe
grijpelijk!" En zo is het dan niet alleen in
New York, maar ook in Los Angeles en in
Detroit, in Houston en in Chicago.
ling in Amerikt over 't algemeen wel bui
tengewoon lelijk gebouwd werd, is er vol
op reden om enthousiast te zijn over de
huidige bouwwoede. Want dat wat er
wordt afgebroken is in de meeste gevallen
afzichtelijk, terwijl datgene, wat ervoor in
de plaats komt, dikwijls aan hoge architec
tonische eisen beantwoordt. Dit geldt niet
voor Hollywood, waar de voornaamste
winkelstraat, de Hollywood Boulevard, die
enige jaren geleden nog een eigen, ietwat
on-Amerikaans karakter had, met grote
snelheid wordt herschapen in een gewone
straat vol hoge gebouwen precies zoals
men ze in elke andere Amerikaanse stad
vindt, terwijl buitenaf de meest smakeloze
lintbebouwing kilometers en kilometers ver
wordt voortgezet. Maar het geldt zeer
zeker voor Detroit en Pittsburgh, welke
steden naast New York op dit gebied wel
toonaangevend zijn. In Detroit (hoe zou
het in de stad van de auto-industrie trou
wens anders kunnen?) heeft men boven
dien zeer veel zorg besteed aan de bouw
van enorme aan- en afvoerwegen voor het
gemotoriseerde verkeer, die tot tamelijk
dicht bij het centrum volkomen vrij van
gelijkvloerse kruisingen en zijwegen zijn;
hier zou een plan volgens de principes van
Victor Gruen dus betrekkelijk gemakkelijk
kunnen worden verwezenlijkt.
In genoemde steden wordt op het ogen
blik ook buitengewoon energiek gewerkt
aan de oplossing van het woningprobleem,
dat daar minder een probleem is van wo
ning nood dan van woning ellende. In
de tijden van snelle industrialisatie zijn er
tienduizenden goedkope arbeiderswoningen
gebouwd, die al jaren geleden mens-on
waardige krotten waren geworden. Op tal
van plaatsen worden deze nu bij vele hon
derden tegelijk afgebroken om ruimte te
maken hetzij voor grote openbare gebou
wen, hetzij voor moderne flats voor dezelf
de arbeidende bevolking. In Pittsburgh bij
voorbeeld reed ik door een soort van woes
tijn van circa 40 hectare in het hart van
de stad, waar een jaar geleden nog een be
ruchte achterbuurt was en waar over en
kele jaren zonnige nieuwe gebouwen in
ruime plantsoenen zullen staan; wat ver
derop was een vervallen buurt van onge
veer 30 hectare al herschapen in een nieuw
stadscentrum rondom een plein vol bloe
men, waaronder zich op zes ondergrond
se etages parkeerplaatsen voor duizend
auto's bevinden. (Tussen haakjes zij ver
meld, dat Pittsburgh, door zijn talrijke fa
brieken en hoogovens eens de meest door
rook geplaagde stad van Amerika, dank zij
strenge maatregelen in betrekkelijk korte
tijd bijna geheel van die plaag is bevrijd.)
In ondernemingsgeest op het gebied van
stedebouw wordt Pittsburgh echter nog
overtroffen door Detroit, waar sinds 1951
met geweldige energie gewerkt wordt aan
een zeer ingrijpende gedaanteverwisseling
van een groot deel der oude binnenstad,
een plan dat de kleinigheid van 650 miljoen
dollar kost. De uitgestrekte achterbuurten
langs de rivier, waaraan de stad ligt, zijn
voor het merendeel al afgebroken,, en op
de vrijgekomen terreinen verrijst Het ene
complex van fraaie openbare gebouwen na
Advertentie
Een Nederlandse Thundcrflash-straalja-
g:er is gisteren tijdens een oefenvlucht bo
ven West-Duitsland in de buurt van de
Möhnedam verongelukt. De vlieger, de 23-
jarige ongehuwde tweede-luitenant-vlieger
J. M. Helsloot uit Amsterdam, is om het
leven gekomen.
Het toestel maakte met een andere Thun-
derflash een oefenvlucht, waarbij zij, door
slecht weer gedwongen, boven de wolken
stegen. Een der vliegers hoorde plotseling
een noodsignaal van zijn collega. Hij keer
de terstond terug en ontdekte de wrak
stukken van de andere Thunderflash tegen
een heuvelrug nabij Oberkirchen in West-
Duitsland.
Evenals in vorige jaren wordt in Italië
ook in 1958 een internationale prijs voor
poëzie uitgeloofd door de vereniging voor
vreemdelingenverkeer van de provinc'e
Catania. Die prijs bedraagt tweehonderd
duizend lire en zal op 24 oktober worden
uitgereikt tijdens een galasoirée in het
hotel Excelsior in Catania.
Drie jaar geleden nam onze landgenoot
Bcrtus Aafjes de derde plaats in.
Gedichtenbundels, die in de jaren 1956
tot 1958, in Europa, Azië, Noord-Amerika,
Argentinië of Brazilië gepubliceerd zijn,
komen in aanmerking. De jury bestaat uit
de buitenlandse leden W. H. Auden en
Allen Tate en voorts uit vooraanstaande
dichters, schrijvers en critici van Italië.
Inzendingen in de Nederlandse taal zullen
voornamelijk worden beoordeeld door pro
fessor Bonaventuro Tecchi, prof. Mario
Praz en Goffredo Bellonci.
De meeste gemeentebesturen proberen
nu wel, een verzuim van vroeger dagen
goed te maken door voor te schrijven dat
elk groot kantoorpand of flatgebouw voor
zien moet zijn van voldoende garage- of
parkeerruimte, maar nu verzuimen ze weer
iets anders: ze verzuimen er rekening mee
te houden, dat elke nieuwe wolkenkrabber
niet alleen het aantal te parkeren auto's
vergroot maar ook de verkeers-intensiteit
in de straten om die gebouwen heen; en
die straten zijn, juist in de stadscentra,
dikwijls al lang onvoldoende om het ver
keer op de spitsuren te verwerken. Hoe
talrijker de wolkenkrabbers worden, hoe
dringender dus de noodzaak wordt om het
hele verkeersprobleem op radicale wijze
(vermoedelijk dus door een algeheel ver
bod van autoverkeer in de binnenstad) op
te lossen.
Als men echter het verkeersprobleem
buiten beschouwing laat en bedenkt dat er
in de jaren rondom de laatste eeuwwisse-
het andere. Voor de bewoners van de
vroegere achterbuurten zijn eenvoudige
maar zeer behoorlijke flats gebouwd, die
niet aan de oude nauwe steegjes maar aan
ruime, beplante straten liggen. Het mag
zeker niet onvermeld blijven dat een aan
zienlijk deel van de kosten van dit grootse
vernieuwingsplan door vrijwillige giften
bijeen is gebracht.
De vervanging van krottenbuurten door
moderne, fleurige woonwijken gaat in New
York eveneens in snel tempo voort. In de
negerwijk Harlem zijn sommige van de
ergste „schandvlekken" der stad al op deze
wijze verwijderd en andere staan op af-
Het ontwerp van het in aanbouw zijnde
winkelcentrum Southdale in de buurt
van Minneapolis, Minnesota, dat geheel
vrij van rijverkeer wordt gehouden en
voor het winkelend publiek een oase van
rust en stilte zal zijn.
Waar voordien krotwoningen een onder
komen van onbeschrijfelijk allooi boden
aan de armsten der stadsbevolking, zijn in
vele Amerikaanse steden riante flatge
bouwen temidden van groen en bomen op
getrokken, die weliswaar nog „collectief
wonen noodzakelijk maken doch een
geriefelijk en hygiënisch tehuis bieden, dal
de bewoners gelegenheid biedt buitenlucht
te genieten in onmiddellijke nabijheid.
Links een aantal nieuwe flats, gebouwd
op de plek waar eertijds krotwoningen
stonden-van 't soort als op de rechtse foto.
braak te wachten. Maar ook sommige
„blanke" wijken van New York, die in
woningellende weinig of niets voor Harlem
onderdeden, zijn reeds getransformeerd in
aantrekkelijke woonoorden, waar hoge
slanke flatgebouwen ver genoeg van el
kaar staan om de zon ongestoord te laten
schijnen op wandelplantsoenen en speel
plaatsen.
Nóg vijf jaar van de huidige bouwbedrij-
vigheid en het zal in vele Amerikaanse
steden moeilijk zijn, nog iets terug te vin
den van de rotte plekken, die kort geleden
nog berucht waren als bronnen van mis
daad en ellende.
Simon Koster
Het vraagstuk van de diplomatieke be
trekkingen met Irak is, naar van bevoegde
zijde desgevraagd werd medegedeeld, on
derwerp van zorgvuldige studie, niet alleen
in Nederland doch eveneens in andere lan
den, die het nieuwe bewind in Bagdad nog
niet hebben erkend.
De Iraakse gezant in Nederland, de heer
Ali Haider Sulaiman, die tevens ambas
sadeur is bij de Duitse Bondsregering en
die in Bonn is gevestgd, heeft, zoals reeds
werd gemeld, met het gehele personeel van
de ambassade in Bonn de zijde van de re
volutionaire regering gekozen.
Redder
O, neenZeg niet dat er geen romantiek
meer mogelijk is in onze moderne wereld.
Dat jonkvrouwen niet meer door schurken
belaagd en door ridders gered worden.
Dat zij zich niet meer laten leiden door
haar hart en geen onderscheid meer ken
nen tussen adeldom en voosheid.
Het is pas kortgeleden gebeurd dat een
jongeman een aanbiddelijk meisje trof op
het terras van een plattelandscafé - en dat
hij zodanig door de aanblik van dat schoons
gegrepen werd, dat hij vurig verlangde
kennis met haar te maken. Hij prikte ter
sluiks een heel klein gaatje in haar fiets
band, wachtte tot zij een kwartiertje op
weg was en reed haar toen achterop. Zij
liep met wanhoop in het hart en zonder
lucht in haar band te wandelen en aan
vaardde dankbaar zijn aanbod, haar te
helpen bij het zoeken naar een banden
plakker.
De conversatie vlotte zeer en de lege
band schiep een band tussen hen. Er dook
plotseling een rijdende rijwielhersteller
op, die vlug en voordelig het euvel ver
hielp. Toen konden ze samen verder fiet
sen - alsmaar verder, alsmaar banden
scheppend, alsmaar elkander verder door
vorsend.
Zij verloofden zich, maakten plannen en
togen op een zonnige dag ten stadhiuze.
„Als ik je band niet doorgeprikt had des
tijds, zouden we elkander niet gevonden
hebben", fluisterde de gelukkige jonge
man bij het bestijgen der trappen.
De bruid in het wit stond op de derde
trede stil en keek hem aan.
„Dus jij hebt mijn band, doorgeprikt des.
lijds", zei ze ijzig. Zij kreeg een visioen
van de angst en de verlatenheid en de
hulpeloosheid, die haar hadden overval
len toen zij destijds het euvel ontdekte.
Zij keerde zich om en ging weg - zo wit
als ze was.
Zij liep meteen door naar de rijwielher
steller en trouwde met hem - zo zwart als
hij was.
Zo zie je.
R. Azteran
ROME (Reuter) Premier Fanfani
van Italië heeft medegedeeld, dat de Ame
rikaanse minister van Buitenlandse Za
ken, Dulles, hem heeft uitgenodigd voor
een gesprek over de huidige internationa
le toestand. Volgens het Amerikaanse de
partement van Buitenlandse Zaken wil
Dulles deze week met Fanfani over het
Nabije Oosten spreken. Dulles heeft voor
gesteld het onderhoud voor of tijdens de
buitengewone zitting van de UNO-Assem-
blee te doen houden.
(UPI) In officiële kringen in Rome
wilde men berichten, als zou Fanfani Ita-
liaans-Westduitse bemiddeling in het con
flict in het Nabije Oosten hebben voorge
steld, ontkennen noch bevestigen. Fanfa
ni zei in de kamer dat Italië nauw aan het
Westen verbonden is, doch dat men reke
ning dient te houden met het verlangen
naar onafhankelijkheid en vooruitgang
van de volken van het Nabije Oosten.
Vertrouwen
(Reuter) De Italiaanse Kamer van
Afgevaardigden heeft zaterdag haar ver
trouwen uitgesproken in het kabinet van
Fanfani, dat bestaat uit christen-democra
ten en sociaal-democraten. De senaat had
zich een week geleden al voor het kabi
net uitgesproken. De uitslag van de stem
ming was: 295 voor, 287 tegen en negen
onthoudingen. Alleen de vertegenwoordi
gers van de regeringspartijen stemden
voor. De republikeinen en leden van de
Zuidtiroolse partij onthielden zich.
DJAKARTA (ANP) Het legerhoofd
kwartier in Djakarta heeft maandag de
verovering van Tondano, ten zuiden van
Menado, de hoofdstad van Noord-Celebes,
bekend gemaakt. Tondano, dat 'n der laat
ste bolwerken van de opstandelingen was,
werd op 17 juli, na een strijd van tien
dagen, door de regeringstroepen bezet. Tij
dens deze operaties werden de grondtroe
pen door de luchtmacht gesteund. De op
standelingen vluchtten, met achterlating
van tientallen doden, naar Tomohon, tus
sen Tondano en Menado.
Volgens eerdere berichten zouden de op
standelingen in Tondano onder commando
hebben gestaan van overste Ventje Su-
mual, een der leiders van de opstandige
beweging in Noord-Celebes.
Volgens het legercommuniqué hadden
de regeringstroepen heftige tegenstand te
overwinnen. De legerleiding uitte in het
communiqué waardering voor de samen
werking tussen leger, vloot en luchtmacht.
's-GRAVENHAGE. Volgens de hier
ontvangen couranten uit de Europee-
sche hoofdsteden is de politieke hemel
zwaar bewolkt. Er hangen dreigende
onweerswolken en elk oogenblik kan
de bliksem lichten en de donder grom
men. Het Duitsche Rijk, dat 37 jaar den
vrede heeft bewaard, arbeidt, onafge
broken aan de uitbreiding van zijn
vloot en aan de sterkmaking van ziin
leger. Frankrijk beeft sinds 1871 voor
Duitschland, maar het is er nooit toe
gekomen, zich sterk te maken voor de
revanche. In Engeland heerscht een
nerveuze stemming. Men heeft daar be
nauwde droomen over spionneerende
kappersbedienden en ziet in gedachten
reeds een stroom van luchtschepen bo
ven het Britsche eiland. In een Rus
sische courant schrijft zekere Sjaparof:
„Oorlog met Duitschland is de wensch
van alle groote patriotten. Duitschland
heeft zich nu met de bescherming der
Turksche onderdanen in China belast.
Zoo komt Keizer Wilhelm door een in
het geheel niet opgemerkt achterdeurtje
binnen het Chineesche Rijk, waar de
Engelschen en Russen hem niet willen
hebben. Zoo is er op het oogenblik in
de internationale staatkunde een groote
beroering. Waar die op zal uitloopen
weet niemand".
