YLCREE
dubbele
Russische kerk zal wellicht
toetreden tot wereldraad
r
Noorder- en Middensluis gedurende
anderhalve week in reparatie
BRYLCREEH
De jury van het kleinkunstconcours had
een dankbare doch moeilijke taak
<:Pra.atótciel
Vier Hongaarse vluchtelingen op
schip te IJmuiden uitgeleid
„Niets aan de hand"
volgens de politie
3
Van dag tot dag
Onverantwoord
Roof toch drijfveer van
de moord te Ede
SLUISWEG WORDT AFGESLOTEN
Amsterdam voor grote schepen onbereikbaar
Alleen gezond haar Is mooi haar!
heeft die
werking!
The perfect hairdressing
- DOOR DE VELE UITMUNTENDE PRESTATIES
Daverend besluit van
Santpoorts feestweek
Journalist H. Burger, te
Salzburg overleden
Letterkundige opdracht
voor G. J. E. Dinaux
Gp de
Verontwaardiging over optreden der marechaussee
Jacob Marisprijzen
1958 uitgereikt
MAANDAG 11 AUGUSTUS 1958
pe geschiedenis van de stockcar-races,
snelheidswedstrijden voor overjarige, af
gedankte automobielen, is nog jong. Men
js er in Amerika mee begonnen, omdat
daar de voorraad gebruikte wagens het
grootst was. Na enige tijd zagen ook Euro
pese zakenlieden een goede boterham in
deze „sport". In Frankrijk trokken de
wedstrijden tienduizenden bezoekers en
in Zweden organiseerde men hele compe
tities voor de onverschrokken coureurs.
Dat gebeurt in Parijs en Stockholm bij
voorbeeld op dikwijls speciaal voor de
stockcar-races ontworpen banen, waarbij
de veiligheid van het publiek op de eerste
plaats komt. De ervaring heeft bovendien
geleerd, dat het publiek, dat dergelijke
wedstrijden bezoekt, sneller verhit raakt
dan toeschouwers bij een cricketwedstrijd
0f kijkers naar een atletiekontmoeting.
En daarom ook zijn bij de stockcar-races
voldoende politieagenten en brandweer
lieden aanwezig om het publiek te be
schermen en tegelijk in toom te houden.
Ongelukken gebeuren er dan ook zelden.
In Haarlem was dat gisteren anders.
Het hoofd van politie en brandweer, de
burgemeester, had weliswaar zijn toe
stemming voor de wedstrijden gegeven,
maar daarbij was verzuimd de toch wer
kelijk noodzakelijke maatregelen te tref
fen. Het publiek werd aan ernstige geva
ren blootgesteld, terwijl het geringe aan
tal politiemensen weinig kon doen. De
brandweer had geen wagen bij de hand
en moest met voor het doel ongeschikt
materiaal werken.
Er zijn tot veler verwondering overi
gens geen ernstige ongelukken gebeurd
maar het had even goed anders kunnen
aflopen.
Met een „dit was niet te verwachten"
kan men de schuld niet afschuiven. Wan
neer het hoofd van twee diensten, die be
doeld zijn om het leven en goed van de
burgers te beschermen, zijn goedkeuring
aan een dergelijk evenement hecht, dient
er ook gezorgd te worden voor accommo
datie, materiaal en mensen die deze vei
ligheid kunnen waarborgen. Dat is niet
meer dan een plicht. De manier waarop
men te werk ging, met in haast aangeruk
te versterkingen en dit nog op een toch al
weinig geschikt terrein, was onverant
woord.
En daar doet het feit, dat in kleine let
tertjes achterop het entreebewijs ver
meld stond, dat men op eigen risico de
stockcar-races bijwoonde, niets aan af.
De politie te Ede heeft in het huis aan
de Wekeromseweg, waar in de nacht van
2 op 3 augustus de bewoner, de 73-jange
heer Canter Visscher, werd vermoord, de
ledige portefeuille en portemonnaie van
de vermoorde gevonden. Zij waren ver
borgen in een teil, waarin wasgoed te
weken was gezet. De dader heeft ze waar
schijnlijk daarin verstopt om de vingeraf
drukken te doen verdwijnen. In het huis
is voorts een grijs-groene regenjas aange
troffen, die niet het eigendom van de heer
Canter was.
Een meisje, dat schuin tegenover het
huis van de vermoorde aan de Wekerom
seweg woont, heeft verklaard, dat zij de
heer Canter de dag vóór de moord in een
autobus heeft zien zitten, in gezelscnap
van een man, die zij slechts vaag kan be
schrijven. De bus was op weg van het
station Ede naar Apeldoorn. Op deze route
passeert de bus de Wekeromseweg. iVTen
vermoedt, dat de heer Canter vrijdagavond
met deze man bij zijn huis uitgestapt is.
Men heeft de heer Canter zaterdagavond
nog gesproken in de kruidenierswinkel aan
de overkant van zijn huis, toen hij daar
een half pond kaas kwam kopen. Volgens
een nieuwe getuigenverklaring heeft men
'aterdagavond omstreeks elf uur nog licht
:en branden in het huis.
TWEE WEKEN LANG zal het verkeer over de Sluisweg te IJmuidcn gestremd zün,
daar een gedeelte van de baileybrug door Rijkswaterstaat zal worden uitgenomen om
de Zuidersluis in gebruik te nemen. Het schutten via deze kleine sluis is in die twee
weken noodzakelijk, omdat de Middensluis gedurende drie dagen en de Noordersluis
gedurende zeven dagen voor de scheepvaart gesloten zullen zijn. Aan beide sluizen
moeten onderhouds- en herstelwerkzaamheden worden verricht.
De Middensluis zal, op woensdag 27
donderdag 28 en vrijdag 29 augustus buiten
gebruik worden gesteld om het draaipunt
van een van de sluisdeuren te vernieuwen.
De sluis zal zoveel korter als mogelijk of
zoveel langer als noodzakelijk voor de
scheepvaart gesloten zijn. Gedurende de
drie dagen van de stremming van de Mid
densluis zal alle scheepvaart worden ge
schut in de Noordersluis en de Zuidersluis.
Bij de Noordersluis is het verwisselen
van een railbaan de oorzaak van de strem
ming. De railbaan van de oostelijke (bin
nen) deur moet worden drooggelegd. In
zeven dagen in de eerste week van sep
tember hoopt men dit werk te voltooiien,
maar de mogelijkheid bestaat, dat het werk
zoveel korter als mogelijk of zoveel langer
als noodzakelijk zal duren. Tijdens de
stremming van de Noordersluis zal de
scheepvaart via de Midden- en de Zuider
sluis worden geschut.
De Sluisweg zal gedurende de twee we
ken, dat de herstellings- en onderhouds
werkzaamheden gaande zijn, uitsluitend
gebruikt kunnen worden door voetgangers
en wielrijders. Auto's zullen van de Velser
pont of van de tunnel gebruik moeten
maken.
Voorafgaand aan deze herstellingswerk
zaamheden is uitvoerig overleg gepleegd
met de scheepvaartmaatschappijen in Am
sterdam en met de verschillende scheeps
werven, opdat een periode voor het herstel
van beide sluizen werd gekozen, waarin
geen grote schepen worden verwacht.
Wanneer de Middensluis in reparatie is,
kunnen uiteraard zowel kleine als grote
zeeschepen via de Noordersluis worden ge
schut. In de eerste week van september is
men echter uitsluitend aangewezen op de
Zuidersluis en de Middensluis, zodat Am
sterdam dan voor grote tankers en passa
giersschepen onbereikbaar is. De „Oranje"
loopt echter al op 31 augustus binnen en
vertrekt na de werkzaamheden aan de
sluis op 8 september.
Grote tankers worden ook niet verwacht,
maar de mogelijkheid bestaat, dat enkele
grote schepen onverwacht naar Amster
dam koers willen zetten. Dit zou bijvoor
beeld kunnen gebeuren, wanneer een
schip in het dok moet worden opgenomen.
Een dergelijk schip zou dan moeten wach
ten tot de Noordersluis weer geopend is.
Advertentie
Ja. deze beroemde
Engelse hairdressing
verzorgt aw haar
langs twéé
wetenschappelijke wegens
Brylcreem is geëmulgeerd. Daar-
door kan Brylcreem iedere haar
apart soepel, glanzend en vrij van stof
en vuil houden. Geen „geplakte" haren
meer! Met Brylcreem valt uw haar los
en natuurlijk, en blijft toch korrekt
op zijn plaats. Heel dc dag!
1 Brylcreem bevat vele waardevolle
haarvoedende stoffen en zuivere,
natuurlijke oliën - zij houden haar
en hoofdhuid gezond en fris. Massage
met Brylcreem bestrijdt roosvorming
en maakt droog haar weer vitaal.
Brylcreem houdt uw haar gezond I
Beecham (Nederland) N.V.
Voor eng ros: Jacq. Mot N.V. Amsterdam
Het kleinkunstconcours, dat verleden
week onder auspiciën van Haarlems Bloei
en onder leiding van de stichting „d'Op-
rechte amateur" gehouden werd, heeft een
schitterende bekroning gekregen met de
finale, die zich zaterdagavond in de aula
van het Stedelijk Gymnasium afspeelde.
Voor het begin van de wedstrijd hadden
de organisatoren nog de mogelijkheid
onder ogen gezien om het Prinsenhof als
plaats van uitvoering te kiezen. Het -wis
een mooie zomeravond, die alleszins ge
schikt leek om van de prestaties van de
geselecteerde amateur-artiesten te geme
ten. Maar de kleinkunst is in wezen sub
tiel, kwetsbaar voor de geringste ongun
stige beïnvloeding, vereenzaamd en ont
zenuwd zonder een bewust innig contact
met geïnteresseerde toehoorders. En daar
om werd nu toch weer de intieme beslo
tenheid van de gymnasiale gehoorzaal uit
verkoren. Evenals op de voorgaande wed
strijdavonden sprak de directeur van de
stichting Haarlems Bloei, de heer W. van
Willige, een woord van welkom tot de ze er
talrijke toehoorders tot de amateurs, die
zouden optreden en tot de jury, die weer
door mejuffrouw Sanders en de heren
Harm Smedes en Jan van de Ven werd
gevormd. Voor de conferences zorgden op
deze avond de heren K. Bruyn en D. Ngov.
De pittige ritmische vertolkingen van
„The rythm Yellows" werden een pittige
inleiding. Willy Pannebakker demonstreer-
Adr>erl evtie
Zaterdagavond werd de Santpoortse
feestweek op daverende wijze besloten,
baar zorgden twee plaatselijke muziek
korpsen voor, die met veel getrompetter en
tromgeroffel door de straten van dit Vel-
sense dorp trokken.
De kermis werd op deze laatste feest
avond ook bijzonder druk bezocht, waaraan
het prachtige weer ook veel bijdroeg. Vroeg
in de avond tot bet middernachtelijk uur
was het een komen en gaan van opgewekte
feestgangers. En als zij genoeg hadden
gekregen van het kermisjolijt dan togen zij
naar „De Weyman", waar fiks werd ge
danst op de opwindende muziek, dat een
heslist niet onverdienstelijk jazz-orkest
aan de respectieve instrumenten ontlokte.
Maar om twaalf uur was de feestweek
dan toch wel echt ten einde. Alleen een
haringstalletje werd hierna nog druk be
zocht/
De heer H. Burger, chef-redacteur van
het Algemeen Handelsblad te Amsterdam,
is zondagmiddag onverwachts op 58-jarlge
leeftijd in Salzburg overleden. Hij ver
bleef daar voor berichtgeving over de
Salzburger Festspiele.
De heer Burger werd op 9 september
1899 te Amsterdam geboren. Hij studeerde
Nederlands M.O. en deed op 1 oktober 1919
zijn intrede in de journalistiek als redac
teur-verslaggever bij de „Standaard". Al
spoedig toonde hij zich een veelzijdig jour
nalist wiens belangstelling vooral uitging
naar muziek en letteren. Na het begin van
de tweede wereldoorlog legde hij zijn tsok
neer. Op 1 mei 1946 werd de heer Burger
aangesteld als chef-redacteur van het Al
gemeen Handelsblad.
de weer haar verbluffende vaardigheid op
haar accordeon. Tot de amateurs, die op
de voorgaande selectieavonden gekozen
waren voor de eindwedstrijd, behoorde ook
de goochelaar Tip de Boer, die bij deze
gelegenheid weer voortreffelijk werk
leverde. De pianist Henk Driessen deed er
ditkeer met zijn muzikale parodieën nog
een schepje bovenop en Dick Kramer ging
met zijn gitaar weer wat mediteren ovnr
het vrijgezellenbestaan, over levenskansen
en over dakensymboliek. Aukje Hilbers
bereikte met haar vertolkingen van com
posities van Bach opnieuw een hoog niveau
en dit betekende voor de toehoorders een
zich terugtrekken in een soort muzikale
ascese, waarop als reactie een daverende
uitbundigheid en een onbedaarlijke dolle
vreugde volgden. Dit hadden de onver
beterlijke grap-„jassen" „The three Jac
quets" op hun geweten! Het ensemble „The
Greenhorns" dat als eerste na de pauze
optrad toonde zich weer in zijn beste
vorm. Veel vocale schoonheid schonk de
zangeres Hans Struyk met de voordracht
van een paar romantische liederen. Het
trio Wynand le Gué vertegenwoordigde
zeer verdienstelijk de „moderne" muziek
en de tenor Jack van Heumen liet hierna
zijn auditorium genieten van de amoureuze
lyriek van Napolitaanse zangen. Een
klasse apart werd weer de chansonnicre
Margot Fleury, die begeleid door het voor
treffelijke ensemble van Jacques Orland
met enkele geladen of guitig gezongen
Franse liedjes deze eindwedstrijd in een
echt Parijse sfeer besloot.
Een zeer moeilijke taak wachtte daarop
De prijswinnaars tijdens hun optreden
„in burger" tijdens het in ontvangst
nemen van de gelukwensen van de
voorzitter van Haarlems Bloei.
de jury bij het toekennen van de prijzen.
Vrij lang heeft het dan ook geduurd eer
de beslissing genomen was en mr. Harm
Smedes kon mededelen, dat de eerste prijs
(een grote zilveren lauwerkrans) door „The
three Jacquets" behaald was. De tweede
(een kleinere zilveren lauwerkrans) werd
aan Margot Fleury en het ensemble van
Jacques Orland; -*e derde prijs (een zil
veren lauwertak) aan de zangeres Hans
Struyk toegekend. De heer Smedes dankte
de toehoorders voor hun van interesse ge
tuigende aandacht en vroeg hun het ama
teurisme te steunen door zelf ook tot ac
tieve kunstbeoefening te komen, zo goed
als het ontvangen talent maar toeliet.
Hierna gaf wethouder D. J. A. Geluk in
een toespraak uitdrukking aan zijn grote
erkentelijkheid jegens allen, die aan het
welslagen van dit concours hun medewer
king hadden verleend. Hij prees het stre-
ven van de stichting „d'Oprcchte amateur"
om de kunst als liefhebberij tot ontwikke
ling te brengen op verantwoorde grond
slag. Ook tot de winnaars van de wedstrijd
sprak de wethouder bij het uitreiken van
de prijzen waarderende woorden. De af
gevaardigde van de afdeling Den Haag.
die de stedenwedstrijd gewonnen had
mocht een fraaie zilveren beker als prijs
in ontvangst nemen.
P. 7,waanswijk
Na de te Utrecht gehouden besprekin
gen tussen vertegenwoordigers van de We
reldraad van kerken en van de Russi
sche orthodoxe kerk is een verklaring uit
gegeven, waarin onder meer wordt ge
zegd, dat deze eerste ontmoeting ten c.oel
had elkaar beter te leren kennen. Aan dit
doel is beantwoord, doordat men inlichtin
gen uitwisselde, de respectieve standpun
ten uiteenzette en tot een beter onderling
begrip is gekomen.
„Wij concludeerden, dat wij de christe
lijke bezorgdheid om de eenheid der
christenen en de uiting van hun eenheid in
het leven van de kerken deelden", aldus
de verklaring. „De afgevaardigden van
de orthodoxe kerk van Rusland verklaar
den, dat hun kerk bidt en werkt voor de
hereniging van alle christenen. De fge-
vaardigden van de Wereldraad van Ker
ken zetten uiteen hoe deze raad de eenheid
van de kerk probeert te bevorderen zowel
door het theologische werk als door vele
andere methoden.
De verklaring vervolgt: „Wij delen een
diepe bezorgdheid voor een wereldvrede
met gerechtigheid en vrijheid. De twee af
vaardigingen gaven uitdrukking aan hun
vastbeslotenheid naar zo'n vrede te blij
ven streven. Zij gevoelden de plechtige
verantwoordelijkheid van de kerken in
ieder land er bij hun regeringen en bevol
kingen op aan te dringen alles tr doen wat
in hun vermogen ligt om oorlog te voorko
men. Gedurende de afgelopen jaren heb
ben de Wereldraad van Kerken en het
Moskouse patriarchaat elkaar op de hoog
te gesteld van hun opvattingen over de gro
te internationale problemen als ontwape
ning, oorlogvoering met kernwapens en
proeven met zulke wapens".
„Inzake de toekomst verklaarden de ge
delegeerden van de Russische orthodoxe
kerk, dat zij rapport zullen uitbrengen aan
de patriarch en de synode van hun kerk en
dat zij zulks zullen doen in een geest van
volledige overeenstemming met de funda
mentele principes van de oecumenische
beweging. Zij zullen een dergelijk rapport
ook uitbrengen in de vergadering van die
orthodoxe zusterkerken die hebben deelge
nomen aan de conferentie in Moskou van
1948.
De afgevaardigden van de Wereldraad
van Kerken verklaarden, dat zij verslag
zullen uitbrengen aan het centrale comité
van de raad en dat zij zullen voorstellen,
indien de Russische orthodoxe kerk dit
aanvaardt, dat waarnemers zullen wor
den uitgenodigd om de vergaderingen van
het centrale comité bij te wonen".
Na afloop van de conferentie verklaar
den afgevaardigden van de Wereldraad
van Kerken, dat alles er nu op wijst, dat
de Russische orthodoxe kerk zal toetre
den tot de Wereldraad, nadat deze kwestie
nader in Moskou bezien zal zijn aan de
hand van het rapport van de metropoliet.
De metropoliet Nicciaj heeft zondag
morgen in de Russische kerk in Den Haag
een mis gecelebreerd. Coucelebranten
waren de aartsbisschop van Parijs, bisschop
Michael van Smolensk en bisschop Anto-
nius van Londen. Ongeveer honderd ge
lovigen woonden de mis bij.
De staatssecretaris van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen heeft aan de
auteurs C. J. E. Dinaux in Heerde en H.
Edinga in Bakkum een letterkundige op
dracht verleend. Beide auteurs hebben de
opdracht aanvaard.
De heer Dinaux, medewerker voor litte
ratuur van ons blad, heeft de opdracht
gekregen een biografie te schrijven over
Constant van Wessem, een van de oprich
ters van het tijdschrift de „Vrije Bladen
en een beeld te geven van het letterkundig
leven in ons land omstreeks 1926.
Verspreide buien
Geloof me, het weer is het ergste niet,
ik bedoel als het weer erg is Het is het pra.
ten erover. Ik weet nooit wat ik zeggen
moet wanneer ik, staande in een hotelhal,
door een binnenkomer word aangeklampt
met: „Wat een weertje' niet?" Dan kun je
hoogstens reageren met: „Nou!" of Zegt
u dat wel!" of „Tja!" Maar in werkelijk
heid kom ik er nooit uil.
Ik heb es een middag moeten toeven in
een conversatiezaaltje van een pension,
ergens op het land. Ik heb daar geestelijk
een paar uur rondgehangen tussen de po
len van het intellect.
„Ja. Ik weer er niet van, hoor, maar
m'n man heeft het me uitgelegd. Er komt
een warme luchtstroom van links en een
kouwe van rechts, die botsen dan op me
kaar en dan schuift om zo te zeggen die
warreme stroom over de kouwe, öf de
kouwe over de warreme, daar wil ik van
af weze. Nou, dan krijg je 't, hè!? Dat zijn
dan de plaatselijke buien met hier en daar
onweer. Of plaatselijk wat onweer met
hier en daar buien. Dat hangt er van af!"
„Ik zie het altijd amme hond. Als die
zijn oren in zijn nek legt, tien tegen één.
onweer!"
Mijn dochter heeft een hondDie is
alleen gehoorzaam aan d'r manMe dóch
ter d'r man dan. En hóé gehoorzaam. Als
me schoonzoon zegt: Kom je nou of kom
je niet.... dan komt ie, of dan komt ie
niet. Ik zeg u, je kan met 'em praten! Het
spreken ontbreekt 'em!"
Ik zakte af naar een hoek waar een een
zame heer zat met een verschaald biertje
voor zich. Hij kromp even ineen bij een
verse donderslag.
„Bent u bang voor onweer?"
„Voor onweer niet", bromde hij. „Maar
me vrouw, die is naar de stad! Voor een
midaggie-uit".
„Och", bemoedigde ik. „Die is wel een
winkel binnengevlucht.".
„Daar ben ik juist zo bang voor", zei de
heer en hij nam weer een aarzelende duik
in zijn verschaalde biertje.
Toen inééns, kwam de zon en liep het
zaaltje leeg, het zonlicht tegemoet. Het
licht dat lijf en geest verwarmt, doch
zwijgt.
Het is zoals Mark Twain het zei:
„Er wordt veel gepraat over het weer,
maar niemand dóét d'r es wat an!"
Jan van Ees
RUIM DRIEHONDERD personen, waaronder vele Duitse en Franse toeristen, zijn
zondagavond bij de Noordersluis te IJmuiden getuige geweest van een onverkwikke
lijk schouwspel. Op het moment, dat het Argentijnse vracht- en passagiersschip
„Alberto Dodero" (11.521 ton) van Amsterdam ïn de Noordèrsluïs aankwam om naar
de-Noordzee te,-wqrdei>. geschut, kwam bij de sluis ook een auto aan, waarin zich vier
Hongaren bleken te bevinden. Het viertal, dat zich in Zuid-Amerika als versteke
lingen aan boord van de „Alberto Dodero" had begeven om terug te keren naar
Europa en dat eind vorige week met het schip in Amsterdam aankwam, werd uit
gewezen door de Amsterdamse vreemdelingenpolitie. Bij de uitleiding werd assisten
tie aan de Amsterdamse vreemdelingenpolitie verleend door leden van de brigade
IJmuiden van de Koninklijke Marechaussee.
Felle verontwaardiging over de wijze,
waarop deze uitleiding geschiedde, is
kenbaar gemaakt door een aantal per
sonen. dat bij het aan boord brengen
van de vier Hongaren tegenwoordig was.
De heren P. en K. Althuisius uit Haar
lem hebben onze redactie hierover ge
schreven: „Toen het schip „Alberto Do
dero" de sluis binnen, kwam. zagen we
de marechaussee en nog een auto. Hierin
zaten, naar ons later bleek, vie Hongaarse
vluchtelingen, die aan boord van het schip
terug moesten. Toen de Hongaren zich ver
zetten. werden we getroffen door een af
schuwelijk schouwspel. De marechaussee
sloeg en trapte de Hongaren op beestach
tige wijze. Zelfs werd een van hen een
stuk touw om de nek gedaan. Dit touw
werd aangetrokken tot de man blauw
aanliep. Daarna werd hij op de loopplank
bijna gewurgd. Toen de man nog weigerde,
stonden zeven mensen op de man te slaan
en te trappen. Zij sloegen hem bewusteloos.
Nu is de vraag: kan dit niet op mens
waardiger wijze en zonder publiek ge
beuren?"
Ook de heer Albers uit Beverwijk
heeft op soortgelijke wijze gereageerd. Hij
heeft de vier personen uit de auto zien
sleuren en met schoppen en slagen van
leden der Marchaussee-brigade aan boord
zien brengen. De heer Albers verklaarde
ons verder: „Ik ergerde me zo, dat ik er
tussen in gevlogen ben. Ik heb naar de
verantwoordelijke man bij deze uitleiding
gevraagd, maar niemand wenste me te ant
woorden. Ik ben wel gedreigd. Ik zou
ondera rrest worden gesteld, als ik me niet
verwijderde. Daarna heb ik nog gezien,
hoe een van de Hongaren zich aan de
loopplank vasthield met zijn benen. Aan
de armen stonden twee marechaussees te
trekken, aan de voeten een derde mare
chaussee Deze marechaussee heeft ten
slotte de benen van de Hongaar losgetrapt
van de plank".
De heer Albers heeft ook vernomen hoe
de leden van de vreemdelingendienst el
kaar verwijten begonnen te maken. In die
kring was men van mening, dat men de
vier Hongaren beter in Amsterdam aan
boord had kunnen brengen. De heer Albers
besluit zijn commentaar met.: „Ik protes
teer tegen de onwaardige en beestachtige
wijze, waarop de marechaussee te keer is
gegaan".
We hebben ons vanmorgen gewend tot
de Vreemdelingenpolitie te Amsterdam en
vervolgens tot de brigadecommandant van
de brigade IJmuiden van de Koninklijke
Marechaussee. „Er is niets aan de hand",
verklaarde een 'nspectrice van de vreem
delingenpolitie. „Deze mensen hadden een
visum voor Brazilië en moesten terug op
de „Alberto Dodero". Het viertal wilde
niet. De Hongaren zijn toen door de mare"
chaussee te IJmuiden aan boord gebracht.
Het is niet met geweld gebeurd. Er is
zelfs niet met de wapens gedreigd. Een
gummistok is er niet eens aan te pas ge
komen".
De inspectrice verklaarde, dat de vier
Hongaren in de auto waren gaan liggen
en lijdelijk verzet hadden gepleegd. „Het
viertal ging van de mening uit: sleep me
maar aan boord. En dat is gedaan", aldus
de inspectrice.
De brigadecommandant van de Mare
chaussee bevestigde ons deze lezing van
de vreemdelingenpolitie. „Wij verleenden
assistentie bij het aan boor brengen van
de vier Hongaren", aldus de commandant.
„Twee van de vier mannen weigerden
en daaro hebben wij hen met enigszins
harde hand aan boord moeten brengen.
Geweld is daarbij niet gebruikt; er is be
slist niet geschopt of geslagen". De com
mandant was van mening, dat dergelijk
verzet altijd met de nodige strubbelingen
gepaard gaat, en hij kon zich voorstellen
dat een dergel ijl. tafereel voor buitenstaan
ders altijd een reactie oplevert van „kan
het niet anders"
Ook de commandant van de brigade zei,
dat. er geen gebruik van de gummistok is
gemaakt.
„Uit het oogpunt van de politie is hier
niets geschied, dat niet door de beugel kan.
Twee van de vier Hongaren pleegden ver
zet en moesten aan boord worden „gedra
gen", aldus de brigadecommandant. „En
touw is er niet aan te pas gekomen".
De burgemeester van Den Haag mr. H.
A. M. T. Kolfschoten heeft zaterdagmiddag
"in Pulchri Studio de Jacob Marisprijs voor
de schilderkunst ten bedrage van duizend
gulden uitgereikt aan W. Sinemus voor
zijn gouache „Compositie" De jury onder
voorzitterschap van mevr. dra. J. V. C.
Bakker-Hofting. oud-directrice van de
dienst voor schon° kunsten en bestuurslid
van de Jacob Marisstichling, achtte dit
werk een persoonlijke en zuivere uiting
van een fijnzinnig in vorm en kleur gerea
liseerd gevoelen. De beide materiaalprijzen
van driehonderd gulden gingen naar Meike
Sund voor haar schilderij „De wonderlijke
tuin" en naar Chiel van Houweninge voor
zijn schilderij „Bloemenstilleven". Er wa
ren honderddrieenvijftig mededingers voor
de schilderkunst.
De Jacob Marisprijs voor de beeldhouw
kunst 1958 werd dit jaar niet toegekend,
omdat geen der mededingende werken
naar het oordeel van de jury hiervoor in
aanmerking kon komen. De materiaal-
prijzen voor de beeldhouwkunst vielen ten
deel aan mevr. Jos van Riemsdijk voor
haar plastiek in was „Moeder en kind" en
aan mevr. Lotti van der Gaag voor haar
beeldhouwwerk „Tortakel". Het werk van
laatstgenoemde, dat in chamott is uitge
voerd. was volgens de jury van krachtige
spanningen getuigend, een levendig spel
van vormen. Voor de beeldhouwkunst
waren er vierentwintig mededingers.
De Jacob Marisprijs voor de tekenkunst
ten bedrage van duizend gulden werd toe
gewezen aan W .Hussem voor diens teke
ning in oostindische inkt ,,'t VIII 1958".
Gerard Coljé ontving de eerste materiaal-
prijs voor zijn tekening „Parasols". De
tweede materiaalprijs kwam toe aan M.
Overmans voor zijn tekening in oostin
dische inkt „Fabriek". Voor de tekenkunst
waren er vierenzestig mededingers.