Haarlem's Dagblad | 1958 | 13 augustus 1958 | pagina 3

Velsense raad laakt optreden
burgemeester bij ontvangst

r

Fractievoorzitters verontwaardigd
over dank voor „fanmail"

Motie - excuses aan Bergisch
Gladbach - unaniem aanvaard

Van dag tot dag

Hart en verstand

^Praatótcel

^Hce is het ontstaan?

WOENSDAG 13 AUGUSTUS 1958

HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

3

WELLEVENDHEID NIET IN ACHT GENOMEN"

Universiteit in Luxemburg
voor vergelijkende studie

Breskens wil badplaats
worden

Betreurenswaardig

Niet oprecht

Niet de bedoeling

Strijdig

Autobusje in sloot gereden;
zes gewonden

Twee doden in het verkeer

OOK DE „SKATE"
ONDER HET IJS DOOR

W aardigheid tel ooi

Sherman Adams gezuiverd
van verdenkingen

Dit woord:
SANDWICH

(iHet hart heeft zijn beweegredenen, die
het verstand niet begrijpt", heeft de bur
gemeester van Velsen, mr. M. M. Kwint,
gisteravond tijdens het felle raadsdebat
oVer de recente ontvangst van Duitse jon
geren op het Velsense ï-aadhuis verklaard.
In dat Franse spreekwoord is ongetwij
feld hoogst toepasselijk op een situatie,
waarin iemand die de herinnering aan de
executiepelotons van 1940-'45 niet maar
eenvoudig als een „afgedane zaak" van
zjch heeft kunnen afzetten en die „op een
gewijde plaats, staande voor de aan flar
den gescheurde lijken" een gelofte heeft
afgelegd, zich zelfs dertien jaar later nog
door die gelofte gebonden voelt, ook al
handelt hij daarmee in strijd met de hem
door zijn functie opgelegde taak.

Men moet die „beweegredenen van het
hart" respecteren, vooral in een tijd als
de onze. waarin door velen zo oppervlak-
big wordt geleefd en zo weinig wordt na
gedacht over wat moreel gerechtvaardigd
moreel verplicht is. Er zijn onder ons
maar al te velen, die na 5 mei 1945 niets
liever wilden dan maar zo gauw mogelijk
de reisjes langs de Rijn hervatten om
dat het daar zo mooi en tóch zo goedkoop
is! en doen of er niets gebeurd was.
Dat dat een posthume belediging "an de
in de oorlog en in het verzet gevallen land
genoten betekende, drong tot de meeste
van hen helemaal niet door.

Een heel andere vraag is echter, of een
burgemeester, een hooggeplaatst over
heidsdienaar dus, zich kan veroorloven,
de beweegredenen van het verstand te la
ten overstemmen door de beweegredenen
van het hart, vooral wanneer het hart hem
niet tot actie vóór maar tegen iemand
drijft. Een zo hoog geplaatst ambtenaar
dient er zich rekenschap van te geven,
dat hij wanneer hij in zijn functie als
rodanig optreedt de Koningin vertegen
woordigt van een land, welks regering
niet alleen vrede maar zelfs meerdere
bondgenootschappen heeft gesloten met
de eertijds vijandige mogendheid, bondge
nootschappen die niet alleen op een mili
taire alliantie neerkomen maar die zelfs
op een ver-gaande samenwerking op ve
lerlei gebied in vredestijd aansturen. Hij
kan dat betreuren, maar hij is verplicht
zich bij neer te leggen en dienovereen
komstig te handelen.

De aanwezigheid van burgemeester
Kwint bij de ontvangst ten raadhuize was
niet dringend noodzakelijk; hij had, zoals
tijdens het debat van gisteren is opge
merkt, „ambtelijke hooikoorts" kunnen
hebben. Toegegeven, dat dit geen demon
stratie van grote zedelijke moed zou zijn
geweest; maar het had mr. Kwint een uit
weg gegeven om zijn gelofte gestand te
doen en tóch niet te handelen in strijd met
de eisen van zijn functie. Was hij de me
ning toegedaan geweest, dat hij die zede
lijke moed diende op te brengen, dan
ware de logische konsekwentie hiervan ge
weest, ontslag als burgemeester te vra
gen. Want mr. Kwint was ex officio op
de receptie aanwezig, en niet als een ge
woon staatsburger die onder dergelijke
omstandigheden de beweegredenen van
zijn hart kan laten spreken zoveel hij dat
wenst.

Er is tijdens het debat ook gesproken over
de „slechte sfeer", die deze laatste ver
gadering van de huidige raad kenmerkte.
Die slechte sfeer heerste er niet voor het
eerst. En het is heel wel mogelijk, dat het
incident van de receptie voor de raad veel
minder moeilijk te verteren zou zijn ge
weest als burgemeester en gemeenteraad
in het verleden op een prettiger wijze
zouden hebben samengewerkt. Immers,
burgemeester Kwint zal toch de laatste
zijn om te ontkennen dat ook raadsleden
hun „beweegredenen van het hart" kun
nen hebben.

99

HET VELSENSE COLLEGE van burgemeester en wethouders heeft dins
dagavond na bijna twee uur durende debatten en een schorsing van de ver
gadering gedurende een Half uur om overleg mogelijk te maken tussen de
voorzitters van de zes raadsfracties, opdracht gekregen om het leedwezen
van de Velsense gemeenteraad over het gebeurde bij de ontvangst van Engelse
en Duitse jongeren in het raadhuis kenbaar te maken aan het gemeentebestuur
van het Duitse plaatsje Bergisch Gladbach. De raad van Velsen heeft in de met
algemene stemmen aanvaarde motie (waarover hoofdelijk werd gestemd) voorts
zijn spijt uitgesproken over de houding van de burgemeester van Velsen, m r. M.
M. Kwint, tijdens de recente ontvangst van de buitenlandse jongeren èn
tijdens de raadszitting van dinsdagavond. De burgemeester verwekte algemene
verontwaardiging bij de leden van de gemeenteraad, toen hij na het niet aan
vaarden van de uitnodiging om zijn excuses aan de gemeente Bergisch Glad
bach aan te bieden, over de hoofden van de gemeenteraadsleden heen zijn
dank uitsprak jegens de duizenden in het land, die hem in brieven en tele
grammen sympathie zouden hebben betuigd met zijn optreden tijdens de
ontvangst. Vooral de fractievoorzitters der P. v. d. A. en de K.V.P. verklaar
den dat de Velsense raad zich hierdoor beledigd voelde. „We hadden een
compromisvoorstel kunnen bereiken", riep de heer J. N u ij e n s, voorzitter
van de K.V.P.-fractie uit, „Het laatste over de betuigingen van sympathie, die
u zou hebben ontvangen, had u er niet aan toe moeten voegen. Dit acht ik
in hoge mate beledigend. Ik verzoek u, leg uw ambtsketen af; de raad zal in
beraad moeten gaan". De heer J. van Os van den Abeelen van de
P. v. d. A.-fractie stelde: „Een dergelijk woord van dank komt niet van pas
als u de ambtsketen om hebt; we hebben niets te maken met uw fanmail. Die
was gericht aan de heer Kwint en niet aan de burgemeester van Velsen".

LUXEMBURG (Belga) De eerste in
ternationale universiteit voor vergelijken
de studie is maandag te Luxemburg ge
opend. De plechtigheid werd bijgewoond
door groothertogin Charlotte van Luxem
burg, prins Felix en minister-president
Frieden, die de openingstoespraak hield.

De onderwijsinrichting bestaat nog
slechts uit een faculteit, namelijk die voor
vergelijkende rechtswetenschap. De facul
teit staat open voor studenten, die reeds
een graad in de rechtswetenschap hebben
gehaald.

(AFP) Deken van de faculteit is pro
fessor de Sola Canizares van de rooms-
katholieke universiteit van Parijs. De eer
ste cursus wordt gehouden van 11 augus
tus tot 24 september. Negentig professoren
uit 26 landen hebben zich bereid verklaard
aan de werkzaamheden van de faculteit
deel te nemen. Studenten uit 36 landen
hebben zich laten inschrijven.

Breskens gaat overschakelen, nu het in
zijn bestaan bedreigd wordt doordat een
nieuwe weg en haven voor de veerboot
op Vlissingen is gebouwd en Breskens niet
langer als doorgaansplaats fungeert. Op
korte termijn zal een stichting Zeebad
Breskens in het leven worden geroepen,
welke de mogelijkheden onder ogen zal
zien om van Breskens een goed geoutil
leerde badplaats te maken. Plannen om te
komen tot een groot bad- en strandcen-
trum bevinden zich reeds in een vergevor
derd stadium van voorbereiding. Over
wogen wordt onder meer een havendam
tot wandelpier in te richten met aan het
eind een restaurant.

De heer Nuyens voerde aan, dat het hier
een ontvangst betrof van Engelse jongeren
uit het tijdperk „Macmillan en Winston
Churchill" en van jongeren uit het tijd
perk „Adenauer". Later wilde hij hierop
terugkomen. Uit de beantwoording der
vragen was gebleken dat het hier een of
ficiële ontvangst betrof. „In de samen
leving is de wellevendheid een onmisbaar
begrip", meende de heer Nuyens. We
kennen ontvangsten met luister, grote
luister en geen luister". Hij herinnerde de
burgemeester aan een ontvangst van Ko
ningin Juliana, hertogin van Mecklenburg
en Prins Bernhard, Prins Zu Lippe Bies-
terfeld, toen de burgemeester de ambts
keten droeg en een toespraak hield, die
voortreffelijk was.

„Wij brengen hulde aan de twee wet
houders, die eerlijk hebben verklaard hoe
de zaak zich heeft toegedragen", aldus de
heer Nuyens.

„Tegenover de getuigenis van de wet
houders en de pers staat Uw getuigenis
ging de heer Nuyens voort, „U heeft ver
klaard, dat het niet in Uw bedoeling neeft
gelegen beledigend op te treden. Wij ziin
verplicht dit zonder meer aan te nemen.
Uw woord van eer wordt door ons aan
vaard".

De heer Nuyens ging verder in op het
antwoord van mr. Kwint, dat het niet in
zijn bedoeling heeft gelegen beledigen 1 op
te treden. Hij betreurde het dan bovenal,
dat de inhoud van het Engelse woord
„gentleman" niet van toepassing is op de
burgemeester van Velsen. ..We maken
allemaal wel eens fouten", riep de heer
Nuyens uit, „maar wanneer je tot het in
zicht komt, dat je verkeerd bent geweest
of wanneer je op zo'n fout wordt gewezen,
dan bied je je verontschuldigingen aan.
Dit had ik ook van de burgemeester van
Velsen verwacht, omdat hij heeft verklaard
niet te willen krenken".

De heer Nuyens dacht, dat mr. Kwint
hevig geschrokken moet zijn. nadat hij
aanvankelijk naar eigen mening flink was
opgetreden. „Na de schrik bent U gaan
terugkrabbelen", meende de heer Nuyens
„Is dit alles nu niet halfslachtig? Uw op
treden was niet passend voor een ver
tegenwoordiger van de Kroon".

Het speet de heer Nuyens, dat de bur
gemeester niet een bepaalde conclusie uit
het voorval had getrokken en zijn excuses
aan de gemeente Bergisch Gladbach had
aangeboden.

„Nu moet de Velsense gemeenteraad het
college van B. en W. wel opdragen om de
Duitse gemeente de excuses aan te bieden
voor het voorgevallene", aldus de heer
Nuyen, „Het lijkt me, dat U zo'n brief
gaarne wilt ondertekenen. De gemeente
raad haalt U dan uit een vervelende im
passe".

De heer Nuyens vroeg zich vervolgens af
of de burgemeester wel tijdig van zijn ge
voelens aan de twee wethouders heeft doen
blijken. Hij stelde voorts dat het beter was
geweest, wanneer de burgemeester zich
niet op de ontvangst had laten zien. „Amb
telijk had U hooikoorts moeten hebben",
voegde de heer Nuyens er aan toe.

„Het IJmond-adviescoIlege komt straks
weer bijeen", zo ging hy voort, „Ook daar
zal men zich ongetwijfeld gaan afvragen
of het college geleid kan worden door
iemand, die onder bepaalde gewichtige
omstandigheden door zyn geweten geen
besluit kan nemen".

Volgens de heer Nuyens kan men vier
houdingen aannemen naar aanleiding van
het gebeurde in de jaren 1940—1945: niet
vergeven en niet vergeten, geen gemeen
schap hoe dan ook, vergeven maar niet
vergeten en tenslotte de blik naar de toe
komst, naar de eenwording v<m Europa.

Met het oog op de toekomst van deze
jongeren zal men naar de mening van de
heer Nuyens de laatste houding moeten
aannemen. De Engelse jongeren, die op 't
raadhuis werden ontvangen, stamden uit
hel tijdperk Macmillan en Churchill, de
Duitse jongeren uit het tijdperk Adenauer.

„U moet in de toekomst kijken. En dan
moet U er niet gek van opkijken, als U een
Duitse schoondochter zou krijgen", aldus
de heer Nuyens. „Hoewel- dat voor het
meisje verre van prettig zal zijn".

Ook de publikaties in buitenlandse bla
den werden door de heer Nuyens aange
haald. Hij las een bericht voor uit de
„Neue Rheinische Zeitung", waarin naar
aanleiding van het incident in Velsen het
voorbeeld was aangehaald van Ameri
kaanse militairen, die geld bijeenbrachten
om een ziek Duits kind aan genezing te
helpen. De redactie stelde voor om de Vel
sense burgemeester een reis naar Duits
land aan te bieden/opdat hij met de na
oorlogse mentaliteit 'kan kennismaken en
met een vriendelijker hart naar Nederland
kan terugkeren. De heer Nuyens eindigde
met de wens jegens mr. Kwint: „De Heer
moge u beschermen en bijstaan".

Mevrouw G. E. H e ij k o o p (V.V.D.):
bewonderde het streven van de Velser
Jeugd Centrale. „Het is een luttel begin
van het samenbrengen der volken uit de
gehele wereld", aldus mevrouw Heijkoop.
..Het college wilde de groepen ontvangen.
Bravo, het college toonde vertrouwen in
de komende generatie". Zij had alle lof en
dank jegens het college voor dit besluit,
maar riep ten slotte ontroerd uit: „Nobles
se oblige".

De heer J. van Os van den Abeelen,
fractievoorzitter der P.v.d.A., noemde het
voorgevallene zeer betreurenswaardig.

„By de voorbereiding van de jeugduit
wisseling is in de correspondentie tussen
de gemeentebesturen van Velsen en Ber
gisch Gladbach ook gebruik gemaakt van
de Duitse taal", aldus de heer Van Os,
„De burgemeester ondertekende die brie
ven".

„Tijdens de ontvangst heeft de burge
meester zich echter zodanig gedragen",
aldus de heer v. Os, „dat de bedoelingen

van het college en de raad niet tot hun
recht zijn gekomen. Het tegendeel was
eerder waar". De bewijzen zijn volgens de
heer Van Os voorhanden. Alle betrokke
nen hebben het recht zich beledigd te
voelen; ook de bevolking van Velsen. „U
voert Uw representatieve functie uit of U
doet het helemaal niet", meende de heer
Van Os. „Een middenweg is er niet".

Het verweer van de burgemeester had
op de P.v.d.A.-raadsfractie geen oprechte
indruk gemaakt en werd in geen geval
aanvaard. „Het is kinderlijk dit verweer",
meende de P.v.d.A.-fractievoorzitter. „Hier
past nog slechts één houding: erkenning
van de gemaakte fout en een adres van
spijt aan de gemeente Bergisch Gladbach".

De heer Van Os zag als enige uitweg,
wanneer de burgemeester zijn fout niet
wilde erkennen, dat de raad dan de wegen
moet aangeven om het geschokte vertrou-

Burgemeester mr. M, M. Kwint

wen te herstellen. „Er is opbouwend werk
te verrichten in de IJmond. Er is een bur
gemeester nodig, die achting afdwingt en
die zich boven alle partijen stelt", aldus
de heer Van Os.

„Een dergelijke burgemeester kan in
Velsen zegenrijk werk doen. Als u zo'n
burgemeester was, dan had ik u gaarne
verdedigd, maar nu vrees ik, dat u de ge
meente Velsen opnieuw vijf jaren lang in
opspraak zult gaan brengen".

By de beantwoording op de betogen van
de zes fractievoorzitters voerde de burge
meester in de eerste plaats aan. dat hy
altyd bereid is geweest over onderwerpen
met de raad van gedachten te wisselen.
„By het onderhavige onderwerp is dit zeer
moeilijk", aldus de burgemeester. „Tegen
het afleggen van een verklaring heb ik
echter geen enkel bezwaar".

De burgemeester merkte op, dat hij in
derdaad de belofte heeft afgelegd om nim
mer meer de taal te spreken van de lieden
uit de executiepelotons, die in de jaren
1940-1945 honderdduizenden landgenoten
hebben gedood. „Die gelofte is mij heilig
en zal ik mijn leven lang nakomen. Ik
legde haar af op een gewijde plaats,
staande voor de aan flard-n gescheurde
lijken".

Mr. Kwint haalde een Frans spreek
woord aan: „Het hart heeft zijn beweeg
redenen, die het verstand niet begrijpt"
en ging verder met de raadsleden te ver
duidelijken, dat hij uitsluitend een res
pecteren van zijn standpunt wenste. „Ik
verlang niet, dat men het er mee eens
is", aldus de burgemeester. „Het was tij
dens de ontvangst van de jongeren niet
bedoeld als een demonstratie".

De burgemeester voerde aan, dat hij
zich niet heeft verzet tegen de ontvangst
van de Duitse en Engelse jongelui. „Voor
dien heb ik twee maal bedankt om de gast
van Bergisch Gladbach te zijn", aldus mr.
Kwint. „Ik heb geweigerd de vertegen
woordigers van die gemeente bij een vroe
ger bezoek aan Velsen te ontvangen en
ik heb verder geweigerd aan te zitten
met persone uit Bergisch Gladbach aan
een diner. Maar deze jongeren wilde ik
ontvangen, omdat we onze schuldenaren
moeten vergeven en ik hier niet tegenover
oud-nazi's zou komen te staan", aldus de
burgemeester. „Ik besloot geen toespraak
in het Duits te houden en ik heb daar
van de wethouders in kennis gesteld. Ik
onderhield me uitsluitend met enige En
gelse bekenden en heb van de Duitsers
met een handdruk afscheid genomen. Het
heeft me moeite gekost".

De kwalificatie, dat zijn optreden bij de
ontvangst beledigend zou zijn geweest,
werd door hem van de hand gewezen.
„Mocht iemand toch denken, dat er van
belediging sprake is geweest, dan verklaar
ik. dat dit allerminst in de bedoeling heeft
gelegen".

„Ten slotte veroorloof ik me om over
de hoofden van de raadsleden heen dank
te brengen voor de oneindige stroom van
duizenden brieven en telegrammen, waar
in vele personen mij hun sympathie be
tuigen", zei mr. Kwint. „Deze blijken van
sympathie kwamen voor mij als een ver
kwikkende regen op een dorstig land"

Van verschillende fracties wilden enige
raadsleden onmiddellijk het woord hebben,
daar zy zich in hoge mate beledigd voel
den door de laatste woorden van de burge
meester. Eerst kwam echter de wethouder
van sociale zaken, de heer C. P. J. Maas
aan het woord, om, zoals hy zei, de juiste
toedracht te releveren.

Het college had besloten tot de officiële
ontvangst. Op de morgen van de ontvangst

houder De Jong, die meedeelde, dat de
burgemeester uitsluitend in het Engels
wilde'spreken.

De wethouder heeft de bui-gemeester
daarop geadviseerd geen toespraak te hou
den, daar een uitsluitend in het Engels te
houden toespraak beledigend zou zijn.
Hiermee ging de burgemeester akkoord.

„En nu komt het", riep de wethouder
uit: „Vol spontaneïteit ging de burgemees
ter naar de Engelse leiders, met wie hij
langdurige besprekingen voerde. U bent
nog even voorgesteld aan de Duitse leider,
die perfect Engels sprak. U hebt u geen
ogenblik gewend tot de Duitse jongeren.
Wij als wethouders hebben dit trachten
goed te maken, door ons met de Duitsers
te bemoeien. Ik neem aan, dat u niet be
ledigend heeft willen optreden, maar het
was beledigend. U negeerde de Duitse
groep in haar totaliteit".

Tenslotte merkte de heer Maas op: „Ik
heb me geschaamd over het gedrag van de
burgemeester. Ik wist niet dat ik op 64-
jarige leeftijd nog kon blozen. Ik deed
het op die ontvangst".

De wethouder van financiën, de heer
A. de Jong, die ook bij de ontvangst
aanwezig was, stelde vast, dat de jongeren
niet op waardige wijze zijn ontvangen.
„Dat de Duitse taal niet is gebruikt is een
bijkomstigheid", meende de heer De Jong.
„Het gaat om de ontvangst in deze raad
zaal". „U had slechts één ding «op die dag
moeten doen", voegde de heer De Jong de
burgemeester toe, „dat was wegblijven"
„Heel juist", „zeer juist", waren de i-eacties
van de raadsleden. „Uw optreden was nu
in strijd met de waardigheid van het col
lege van B. en W. en van het gemeente
bestuur van Velsen", aldus de heer De
Jong. „Het was bovendien krenkend voor
het idealisme van de jeugd en de jeugd
leiders en bovendien strijdig met de be
langen van handel en industrie in deze
gemeente".

De fractievoorzitters kregen thans ge
legenheid in tweede instantie het woord
te voeren. De heer J. Nuyens was op
nieuw als eerste aan het woord om te ver
klaren, dat hij en alle andere raadsleden
zich ernstig beledigd voelden door het ant
woord van de burgemeester. „De betogen
van alle fractievoorzitters zijn waardig ge
weest. Er is geen rel ontstaan en de raad
is u op waardige wijze tegemoet getreden",
aldus de heer Nuyens, „maar als u niet
de bedoeling heeft gehad om krenkend te
zijn, dan was het een zaak van burger
fatsoen geweest om uw excuses aan te
bieden". „Nü heeft u gezwegen. U'is zelfs
een stap verder gegaan en hebt dank ge
bracht aan duizenden afzenders van brie
ven en telegrammen, die op deze wijze
van hun sympathie zouden hebben blijk-
gegeven".

„Waar is nu eigenlijk de goede wil",
riep de heer Nuyens uit. „Wanneer u niet
heeft willen krenken, dan had u over die
fanmail moeten zwijgen. Is dit soms een
vorm van zelfverheerlijking? Met een com
promis hadden we vanavond veel kunnen
bereiken".

En met verheffing van stem zei de heer
Nuyens: „het seniorenconvent zal nu in

werd wethouder Maas opgebeld door wet- beraad moeten gaan. Legt u uw ambts-

Dinsdagmiddag is op de Leeghwaterweg
tussen Zaandijk en Purmerend een auto
busje door nog niet opgehelderde oorzaak
van de weg geraakt, tegen een boom ge
botst en vervolgens in een sloot gekomen.
Voorbijgangers slaagden er in alle acht in
zittenden, de familie Kruidenier uit Rot
terdam, uit de wagen te bevrijden. Met
drie ziekenauto's werden zij naar het ge
meenteziekenhuis te Zaandam vervoerd.
Twee broers, van wie een de auto had be
stuurd, werden later omdat ze in mili
taire dienst ziin naar het militair hospi
taal in Den Haag overgebracht. Nog twee
mannelijke leden van de familie hadden
alleen een nat pak opgelopen en konden
in de loop van de middag naar huis terug
keren. De overige vier, de heer A. L. Krui
denier, mej. A. E. Kruidenier, mevr. Kos
ter-Kruidenier en de heer Koster zijn met
respectievelijk arm- en beenbreuken, een
bekkenfractuur en een hersenschudding in
het ziekenhuis opgenomen.

De 69-jarige wielrijder G. Santes - te
Donderen (bij Norg) is, toen hij een paard
en wagen wilde passeren terwijl een
vrachtauto uit de tegenovergestelde rich
ting kwam, aangereden. De man werd
naar het Academisch Ziekenhuis te Gro
ningen vervoerd. Aanvankelijk leek zijn
toestand redelijk maar de verwondingen
waren toch van zo ernstige aard dat het
slachtoffer is overleden.

Op de Kruic'ng Amstelveenseweg-Ko-
ninginneweg te Amsterdam is het drie
jarig jongetje P. C. M. Leeuwe, dat bij zijn
vader achter op de fiets zat, gevallen en
onder de wielen van een autobus gekomen.
Het kindje was op slag dood.

WASHINGTON (Reuter) De Ameri
kaanse marine heeft dinsdag bekendge
maakt, dat een tweede atoomonderzee
boot, de „Skatc", onder de ijskap van de
noordpool is doorgevaren. Volgens de be
kendmaking :'s de „Skate", die op dertig
juli uit New London, in de Amerikaanse
staat Connecticut, was vertrokken voor
verkenningen onder het ijs van het noord
poolgebied, dinsdag om 2.47 uur Neder
landse tijd de pool gepasseerd. Ongeveer
65 km. verder kwam de onderzeeboot in
een ijsveld aan de oppervlakte en de com
mandant maakte melding van het passe
ren van de pool. Daarop zette de „Skate
zijn tocht onder het ijs voort.

Uit de bekendmaking blijkt, dat de „Skate
de tocht in tegenovergestelde richting als
de Nautilus heeft gemaakt en wel van de
Atlantische naar de Grote Oceaan, al
werd dit zo niet met name gezegd.

Dc „Skate" staat onder commando van
James F. Calvert. Aan boord bevonden
zich tien officieren, zevenentachtig man
schappen en negen wetenschapsmensen

Advertentie

keten af. Ik wens geen woord meer over
dit onderwerp met u te wisselen".

In soortgelijke zin uitte zich de heer
J. van Os van den Abeelen
(P.v.d.A.). „Wij raken niet aan het ge
weten van de heer Kwint, wij hebben het
over datgene, wat u hebt nagelaten bij de
ontvangst van de jongeren".

Ook de heer Van Os verklaarde zich
niet langer bereid over dez kwestie met
de burgemeester van gedachten te wisse
len. „Ik vraag schorsing van de vergade
ring", merkte hij tot besluit op.

„Het gehele weekeinde heb ik geworsteld
met het idee, hoe ik hieruit zou komen
zei de burgemeester ten slotte nog.
„Ik ben twee dagen lang in telefonisch
contact geweest en heb alle mogelijkheden
overwogen. Ik dacht dat h op deze ma
nier te spelen was ik heb ze toch de
hand gedrukt".

Er ontstond enig rumoer in de raadzaal
Enige raadsleden liepen van hun zetels
weg. De burgemeester zei nog: „De fractie
voorzitters zijn er verontwaardigd over.
dat ik bedankt heb voor fanmail. Die brie
ven en telegrammen betreffen echter m'n
burgemeesterschap".

„Nu is het voldoende geweest", zei de
heer Nuyens tot slot. „Schors dc zitting of
ik spreek geen woord meer". „Daar is geen
bezwaar tegen", zei de burgemeester, die
er nóg aan toevoegde: „Ik heb er ook geen
bezwaar tegen als er een brief uitgaat naar
Bergisch Gladbach, waarin staat, dat het
mijn bedoeling niet is geweest om te be-
l.digen. Het is misschien een fout van me
geweest. Ik ben er nog steeds mee bezig"

De heer Van Os van den Abeelen, de
fractievoorzitter der P.v.d.A. sprong op
dat moment op.

„Ik maak er bezwaar tegen, dat de bur
gemeester de waardigheid van de raad
thans te grabbel gooit", sprak hij onder
doodse stilte. „Nu eis ik schorsing".

„De vergadering is gëschotst".

Een half uur later werd de motie, op
gesteld door de zes fractievoorzitters, met
algemene stemmen aangenomen.

de

Onze juffrouw

,Zo mevrouw, nou bent u weer fijn aan
kant, mevrouw, en dan zal ik maar zeg
gen tot de volgende keer „van de river-
dicerti" totdat ik weerom kom begin sep
tember, mevrouw, van de reis terug, me
vrouw, met me man en me zoontje, me
vrouw, we hopen dan maar dat we niet
van de bergen afvallen, mevrouw,

Zeven landen, mevrouw, met alles in
begrepen, behalve het drinken en de prent
kaarten, mevrouw, maar wel de cabarets
en een kwart fles champagne de man, me
vrouw. Maar ja, is maar ééns per jaar,
de rest is het boenen en dweilen, mevrouw,
de trap heb ik nog gauw gestofzuigd en de
roeien gepoetst, mevrouw, dus als meneer
niet te stoffig in huis komt, en zijn voeten
veegt van de tuin als hij geharkt heeft,
mevrouw, dan houdt u het huis heus wel
keurig tot ik weerom ben in september,
mevrouw, prompt op de eerste, mevrouw,
acht uur en dan geef ik meteen de kelder
een beurt, mèvrouw, die kan er mee doen,
trouwens u ook, met vakantie, jammer dat
meneer net met de olie van Irak klappen
gehad heeft, nfet mevrouw, anders was
u net als vorig jaar naar de Italiaanse
rivièra toen meneer gearresteerd werd
voor fotograferen zonder badpak, weet u
wel, mevrouw, ach toch aardig als een man
zijn liefhebberijen heeft; mijn man vist,
mevrouw, en vorige dinsdag is hij ook be
keurd, mevrouw, omdat hij zonder licht
thuis gekomen is na donker, mevrouw.

Trouwens meneer hier kwam ook laat
thuis, zei mevrouw van hiernaast, me
vrouw, gisteravond zei ze, de hele buurt
was wakker geworden, toch leuk als een
man zijn genoegen in het leven heeft, niet
mevrouw? En in het salon heb ik nog gauw
stof afgenomen en de zilveren kandela.bers
gewreven, mevrouw, antiek nietBij Gruyt
Hommelaa staan ze voor zestien gulden
in de etalage, maar dan verguld, maar ja,
daar is voor ons mensen geen aankomen
aan, u m.oet denken we hebben er het
hele jaar voor gespaard-, voor die reis be
doel ik, anders waarvoor denkt u dat ik
twaalf maanden hier zwoeg en schrob,
mevrouw, de zolder heb ik ook leeggehad
en helemaal nat afgenomen met wat azijn,
mevrouw, voor de frisse lucht, ach wat
een stof, me hele haar zit vol. Maar ja, ik
kan het gewoon niet over me verkrijgen
u veertien dagen alleen te laten dat u zon
der iemand zit. Bij mijn schoonzuster haar
mevrouw, mevrouw, die neemt een ver
vangster als me schoonzuster op haar va
kantie gaat, dit jaar naar de Fjorden, me
vrouw, per boot dan, en hoeveel denkt u
dat ze van haar mevrouw voor de vakan
tie heeft gehad? Vijfentwintig gulden,
mevrouw, gewoon als present cadeau, ach
haar mevrouiv is toch zo dankbaar, zo'n
lief beschaafd mens ook, ja, dat zul je
tegenwoordig niet overal vinden, tien gul
den is al het beste wat je kan verwachten,
vijf misschien op z'n hoogst, ik weet van
mensen die al voor een daalder dankbaar
zijn

En op de zolder vond ik nog zo'n koffer
met goed mevrouw, zo'n verouderd strand-
completje wat u vorig jaar in Italië hebt
gedragen, daar komt anders de mot maar
in, zou ik dat liever niet mee naar huis
nemen, voor de reis, mevrouw, de andere
dames in de bus zullen toch zulke ogen
opzetten, mevrouw, als ik daar mee kom
aanzetten en dan is er ook nog dat lichte
linnen pak van meneer, mevrouw dat past
mijn man toch zo keurig, het kon voor hem
gemaakt zijn en meneer draagt het toch
niet dit jaar met de olie, jammer, niet me
vrouw? Zal ik dat dan maar meteen in
pakken?

En de arepels heb ik nog geschild voor
morgen, mevrouw, dus voor de eerste da
gen hoeft u geen zorgen te hebben en daar
na ziet u wel. Als er straks meteen atomen
vallen moet u zich toch ook zelf redderen.
Misschien ben u nog gelukkig ook dat u
niet net met vakantie gaat nu ze zo inter
nationaal rommelen, maar ja, we gaan
maar één keer per jaar, dus met wat ge
luk ziet u me op de eerste zoals gewoonlijk
om acht uur, mevrouw.

En de voordeurbel zal ik nog gauw even
oppoetsen en dan ga ik maar en nog wel
bedankt, mevrouw, al wist ik zo gauw niet
waarvoor".

H. B. Fortuin

WASHINGTON (UPI) Een commis
sie uit het Amerikaanse Huis van Afge
vaardigden heeft in een rapport de con
clusie neergelegd, dat Eisenhowers advi
seur Sherman Adams voor zover men
heeft kunnen nagaan geen poging gedaan
heeft invloed uit te oefenen op het Penta
gon (departement van Defensie ten be
hoeve van een bevriende textielfirma. De
commissie heeft het proces-verbaal van
alle verhoren 535 pagina's gepubli
ceerd benevens een rapport van één pagi
na. De commissie zegt vastgesteld te heb
ben dat Adams door zijn navragen het
Pentagon ongetwijfeld heeft „aangepord"
tot het nemen van een spoedige beslissing,
doch men heelt geen aanwijzing dat hij,
of iemand anders, gepoogd heeft het Pen
tagon te beïnvloeden. Het gaat om een
order ter waarde van 653.500 dollar (on
geveer twee en een half miljoen gulden).

Zoals de Oostenrijkse baron Hop zijn
onsterfelijkheid dankt aan de op zijn
aanwijzingen samengestelde „hopjes",
zo leeft de cacaofabrikant Caspar Flick
voort in de flikjes en de Leidse foto
graaf Kiek in de kiekjes.

De belangrijkste verdienste van John
Montague, graaf Sandwich, een van
1718 tot 1792 levend Engels edelman,
is geweest dat hij het gerecht verzon
dat bestaat uit twee dunne sneedjes
brood zonder korst met een of ander
belegsel er tussen. In het buitenland ge
bruikt men het woord ook voor wat
wij een belegd puntbroodje noemen.

Een in oorsprong komische samen
stelling is sandwichman: een man die
op straat loopt met een reclamebord
voor de borst en een op de rug. Zo
noemt men het middelste van een drie
stal kinderen ook wel een sandwichkind^y