CHINEZENWIJK
Kunstbezit rond Laren
HARRY PRENEN EXPOSEERT
Agenda voor
Haarlem
Het avontuur van Joef en Brum
Zondagssch ilders
bij Felisoti
4
Kidnappers en kikkers
Luisteraars en kijkers in
Nederland
De radio geeft donderdag
T elevisieprogramma
Volksgericht in Hansweert
Bevolking koos partij in
liefdesaffaire
Bovenhuis in Den Haag
uitgebrand
Drie jaar geëist voor ver
duistering van f 100.000
Vrouw deed na drie jaar
aangifte van moordpoging
Rechtbank sprak gewezen
man onmiddellijk vrij
Miljoenenwerk aanbesteed
Geautoriseerde bewerking uit het Amerikaans door E. Veegens-Latorf
DOOR LIN YU TANG
Oorspronkelijke titel
„Chinatown Family"
„O!"
Waarom de Indonesische
regering Dakota's huurde
Ernstig ongeval in de
Velser tunnel
WOENSDAG 13 AUGUSTUS 1958
Het filmprogramma van dinsdagavond
stond onder auspiciën van de N.C.R.V. Het
hoofdnummer, de Engelse film „De kid
nappers" van Philip Leacock, mocht ge
zien worden. Ze vertelt de alleraardigste
geschiedenis van een grimmige grootva
der, die twee kleinzoons op zijn dak krijgt
en dan in vele verwikkelingen wordt ge
stort. wanneer de jongens een babv vinden
en het kleine wicht verbergen in hun hut.
Vermakelijk is de toewijding, waarmee de
jongens hun vondeling verzorgen, geestig
de ernst, die de dorpelingen betrachten,
wanneer zij de „boosdoeners" voor het
tribunaal slepen. Het lijkt allemaal slecht
af te lopen- Toch is het eind-goed-al-goed
verzekerd. Dat er nog zoveel spanning in
de film is gevaren, mag men als het groot
ste compliment aan de maker beschouwen.
Vooraf werd een innemende reportage ver
toond over het leven, dat kikkers leiden
en maken.
Beeldschermer
Op 1 augustus 1958 bedroeg het aan
tal aangegeven radio-ontvangtoestellen
2.438.983 tegen 2.426.902 op 1 juli 1958. Het
aantal geregistreerde televisietoestellen
steeg in hetzelfde tijdvak van 315.878 tot
325.395 (tot 12 augustus 328.773). Op 1
augustus 1958 waren er 514.029 aangeslote
nen op het draad-omroepnet tegen 515.550
op 1 juli 1958.
HILVERSUM I 402 M. 7.00 AVRO.J-50 VPRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8 lo
Gram. 9.10 Voor de vrouw. 9.15 Gram. 9.3o a-
terst. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram. IO.oO Voor
de kleuters. 11.00 Kookpraatje. 11.15 Sopraan en
piano. 11.35 Gram. 11.45 Op een vliegend tapijt
door het land van de Sjah, caus. 12.00 Ballroom-
ork 12.20 Gram. 12.30 Land- en tuinbouwmeded.
12 33 Lichte muz. 12.50 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15
Meded. of gram. 13.20 Metropolc-ork. 13.d5 Beurs-
ber 14.00 Cello en piano. 14.30 De jacht op de da
der, hoorsp. 15.05 Gram. 15.40 Voordr. 15.55 Caba
ret. 16.45 Gram. 17.00 Voor de jeugd. lr.4o Gram.
18.00 Nieuws. 18.15 Theaterork. 18.45 Sportpraatje.
18.55 Gesproken brief uit Londen. 19.00 Gram.
19.50 Act.'20.00 Nieuws. 20.05 Promenade-ork. en
sol. 21.00 Een partij schaak, hoorspel. 22.10 Dans
muziek. (Intermezzo: Gram.). 22.50 Sportact. -3.00
Nieuws. 23.15 Koersen van New York. 23.16 We
reldmuziekconcours. 23.45—24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 M. 7.00 KRO. 10.00 NCRV
11.00 KRO. 14.00—24.00 NCRV
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgengebed
en liturg, kal. 3.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor
de vrouw. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst.
KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Mid
dagklok - noodklok. 12.03 Gram. 12.25 Voor het
platteland. 12.35 Land- en tuinbouwmeded. 12.38
Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath.
nieuws. 13.20 Gram. 13.45 Accord.muziek. NCRV.
14.00 Orkest, kamerkoor en solist. 14.45 Voor de
vrouw. 15.15 Gram. 15.45 Vocaal ens. en solist.
16.00 Bijbellezing. 16.30 Strijkkwartet. 17.00 Voor
de jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Metro-
pole-orkest. 13.15 Fries progr. 18.30 Gram. 19.00
Nieuws en weerber. 19.10 Lichte muz. 19.30 Gevar.
muz. 19.50 A.R., pol. caus. 20.00 Radiokrant. 20.20
Gevar. muziek. 21.15 Het Midden-Oosten, kruitvat
van de wereld, caus. 21.30 Gram. 21.40 Radio-philh.
ork. en solist. 22.00 Tijdschriftenkron. 22.10 Orgel-
conc. 22.40 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Nieuws en SOS-ber. 23.1524.00 Gram.
BRUSSEL 324 M.
12.00 Amus.muz. 12.30 Weerbericht. 12.34 Gram.
13.00 Nieuws. 13.11 Gram. 14.15 Idem. 15.00 Alt
viool en fluit, 15.20 Gram. 15.40 Twee violen en
piano. 16.00 Koersen. 16.02 Gram. 17.00 Nieuws.
17.10 Gram. 17.15 Voor de kinderen. 18.15 Omr.-
koor. 18.30 Voor de soldaten. 19.00 Nieuws. 19.30
Wereldtentoonstelling. 20.00 Gram. 20.10 Moderne
tijden. 20.40 Litteraire kron. 21.00 Vlaamse muz.
21.45 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Jazzmuz. 22.55—
23.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journaal en weeroverzicht. KRO-
20.20 Gastenboek. 20.45 Salzburger Festspiele: La
Somnabule, ballet. 21.20 Welkom gast. 21.40 He'
eeuwige Rome, film. 22.10 Epiloog.
In Hansweert heeft een woedende menig
te, gewapend met verf- en kalkpotten, een
textielzaak belegerd en met leuzen volge-
klad en op deze wijze partij gekozen tegen
de winkelier, die de relatie van zijn 18-
jarige dochter met een 18-jarige jongeman
uit het naburige Schore had verbroken,
omdat de jongeman katholiek is en hij
hem bovendien niet als schoonzoon wenst.
Toen het meisje haar ouders had mede
gedeeld dat zij zo spoedig mogelijk wilde
trouwen, besloten de ouders haar naar een
tehuis voor ongehuwde moeders in Breda
te brengen.
De bevolking van Hansweert, voor een
groot gedeelte bestaande uit schippers,
koos partij voor het meisje. Toen het naar
Breda zou worden gebracht, ontstond er
voor de textielwinkel een grote oploop.
Men was van plan de vader, desnoods op
een hardhandige manier, tot andere ge
dachten te brengen. Dank zij het optreden
van een politieman, die de menigte ging
toespreken, bleef het bij dreigementen en
scheldwoorden.
In de nacht keerde echter een grote
groep jongens en mannen naar de winkel
terug, waar een bordje met „Wegens
vakantie gesloten" was opgehangen. Met
verf en kalk werden etalages en voorgevel
bewerkt en voorzien van tegen de ouders
gerichte opschriften.
Gemeentewerklieden hebben dinsdag
middag pogingen gedaan ruiten en muren
van de textielwinkel weer schoon te ma
ken. Zij moesten door de politie tegen het
opdringende publiek, dat deze schoonmaak
wilde beletten, beschermd worden.
In Den Haag is gistermiddag een dub
bel bovenhuis in de Balistraat uitgebrand.
Drie bejaarde dames en een echtpaar met
twee jonge kinderen werden hierdoor dak
loos.
In het benedenhuis was een elektro
technisch installatiebureau gevestigd, dat
grote waterschade opliep. De oorzaak van
de brand is onbekend.
Tot 31 augustus is in het Singermuseum
te Laren - op donderdag en vrijdag ook
des avonds - een tentoonstelling te zien
van beeldhouwwerken, schilderijen, minia
turen en wandtapijten uit de dertiende tot
de twintigste eeuw, gekozen uit het kunst
bezit rond dit schildersdorp, welks kunste
naars voor zo'n groot deel vertegenwoor
digd zijn in de eigen collectie. Het ziet er
hier dus nu wel heel anders uit dan ge
woonlijk: beter. Of echter de bezoeker van
deze tentoonstelling nu zo veel meer
hoogtepunten zal vinden dan anders hangt
af van zijn voorkeuren. De mijne gaan om
te beginnen eerst uit naar de eigen tijd.
Wat betreft de oudere kunst gaat het er
voor mij dan om in hoeverre deze boven
tijd van ontstaan uitreikt en dan inderdaad
veel van deze tijd in de schaduw kan stel
len. Tot eigen tijd reken ik dan ook altijd
de jaren van het Franse impressionisme.
Het hier geëxposeerde schilderij van
Monet, een stuk Bretonse kunst, had naar
mijn gevoel ook vandaag geschilderd kun
nen zijn. Dit door de eigenaar met meer
voor exposities beschikbaar gestelde doek
is voor mij één van de meesterwerken
dezer tentoonstelling Na eerst verschei
dene oude Hollanders zeker met respect
bekeken te hebben en warm gelopen te
zijn voor enkele hunner werken, na een
licht gevoel van aversie onderdrukt te heb
ben bij werk van C. Troost (1697-1750) en
sommige tijdgenoten, na verder door het
topografische karakter van sommige schil
derijen uit de Romantische School wel ge
ïnteresseerd oude stadgezichten en land
schappen, waaronder ook Haarlem en om
geving, bekeken te hebben, schonk een
landschap van Jongkind me toch pas dat
bevrijdende gevoel, dat. we door grote
kunst ondergaan. En daarop volgden drie
doekjes van Jongkinds tijdgenoot Boudin,
het genoemde werk van Monet. een zelf
portret van Courbet, een bloemstuk van
Monticelli, een prachtige schets van Vuil-
lard en een vroeg stadsgezicht van Raoul
Dufy tenslotte. Daaromheen was wel meer
fraais. Breitner, Verster, Bauer en Is.
Tot 24 augustus exposeert Felison in
Velsen werk van een drietal amateurs of.
zoals op de opening der tentoonstelling
gezegd werd, zondagsschilders. Beslist fout
kan die laatste kwalificatie niet genoemd
worden, al bedenke men dat onder inge
wijden „zondagsschilderkunst" vooral toch
duidt op een kunst van een zekere primi
tieve vormgeving, die wel steunen kan op
meer of minder academische voorbeelden
of althans de schilderijen, die de amateur
heeft leren waarderen als zekerheden. Voor
mij blijft de enige zondagsschilder van be
lang toch de Franse douanebeambte Rous
seau.
In ieder geval is het schilderen en teke
nen voor Kretzschmar, K. Allinger en
M. G. Muller geen beroep. Of misschien
nóg geen beroep. Want zeker Kretzschmar
zou zich kunnen meten met vele lieden, die
als beroepsschilder optreden. Of hij altijd
dezelfde zekerheid vertoont als in het ge-
exposeerde, weet ik natuurlijk niet. Maar
dat zijn uitstekend getekend portret van
een verpleegster alleen het resultaat zou
zijn van een gelukkig moment, kan men
uitgesloten achten. Dit werkstuk getuigt
in de eerste plaats van behoorlijke scho
ling. Voorts is alles zo zeker neergezet, dat
men werkelijk even denkt aan bekende
grote figuren. Bovendien is dit puur teke
nen! Geen schilderen met zwart, grijs en
wit, waartegen overigens geen bezwaar
behoeft te bestaan. Het resultaat geldt en
niet de manier, waarop het tot stand kwam.
Dat Kretzschmar met zijn middelen, die
eigenlijk zo nuchter zijn, tot zoveel uit
drukkingskracht komt, bewijst een, naar
mijn overtuiging, zeker kunstenaarsschap.
Ook Kretzschmars andere werk mag ge
zien worden. Men kan niet- anders hopen
dat hem gelegenheid en kracht worde ge
schonken zich verder te ontwikkelen.
Bij K. Allinger is van zekerheden min
der sprake. Beslist mooi is een landschap
met., naar ik meen, een maan bij dag aan
de hemel. Gezien een ander landschap zou
men geloof in Allingers kleurgevoel kun
nen koesteren. M. G. Muller staat zo'n
beetje tussen beide. De tot door hoeken
gebroken vormen vertekende ellipsen van
het vaatwerk in haar stillevens hebben iets
gemanierds, hetgeen me overigens nu ook
niet zo erg hindert. Duidelijk is aan dit
werk dat de schilderes weet dat het
copiëren van de natuur maar een domme
aangelegenheid is.
Israëls zijn namen, die altijd wel borg
staan voor iets waardevols.
Men had de rondgang anders kunnen
beginnen en wel bij de oude beeldhouw
kunst. Het is dan mogelijk dat men, wan
neer men opgenomen is in de tijd van ont
staan van dit werk, het even moeilijk heeft
in eigen tijd te stappen. Een tentoonstelling
als deze bevat eigenlijk wat te zeer wer
ken van uiteenlopend karakter. Dat be
hoeft niet te hinderen als er alleen werk
vertoond wordt, dat boven eigen tijd uit
komt, dat spreekt van niet aan tijd gebon
den waarden. Daarvan vond ik te weinig
hier. Dat de respectieve eigenaars ple
zier kunnen beleven aan hun bezit kan ik
me voorstellen, want het merendeel van
het hier geëxposeerde heeft waarde genoeg.
Men begreep misschien dat ik dus zelfs
sommige bruikleengevers zeker benijd om
hun bezit - zij 't niet op onplezierige, want
bewonderende, wijze. Bij enkele werken
verwonderde mij dan wel de grote naam
van de auteur. Het is niet aan ondergete
kende een toeschi'ijving te bestrijden.
Mogelijk werd één en ander bij schoon
maken of restauratie mishandeld.
Men heeft er naar gestreefd een collectie
samen te stellen, die de sfeer van de Ne
derlandse verzamelingen zo volledig mo
gelijk weergeeft, schrijft de heer R. G. de
Boer in het voorwoord tot de catalogus.
Hij en zijn collega, de kunsthandelaar P.
Eilers, beiden zitting hebbende naast ande
ren in de tentoonstellingscommissie, kun
nen daarvan iets weten, aangenomen dat
de sfeer zo is, dan leert men begrijpen dat
de handel in eigentijdse kunst maar een
weinig lucratieve kan zijn. Jammer! Want
al wilde deze expositie blijkens het ver
toonde niet veel verder dan de laatste
eeuwwisseling reiken, het beeld van de
collecties hier lijkt ook mij niet benaderd.
Tegen de 36-jarige boekhouder-kassier
G. J. A. H. uit Nederhorst den Berg, die
in de afgelopen acht jaar volgens eigen
aangifte bijna 100.000 verduisterde, heeft
de officier van justitie bij de rechtbank te
Amsterdam drie jaar gevangenisstraf ge
ëist. De verdachte, die nog een blanco
strafblad heeft, had zich begin van dit
jaar vrijwillig bij de politie gemeld.
In 1946 zette hij in Nederhorst den Berg
een administratiekantoor op en in 1950
kreeg hij het agentschap van de Centrale
Volksbank te Utrecht. Hij stak dikwijls
inleggelden van spaarders in eigen zak.
Het ingelegde geld werd wel op de spaar
bankboekjes vermeld, doch niet inge
schreven op de voor de bank bestemde
dagstaten.
Als soms flinke bedragen op de spaar
bankboekjes aan de eigenaars betaald
moesten worden en er niet voldoende geld
in kas was, vroeg H. extra kasgeld aan,
waarvoor hij zo nodig vervalste kwitan
ties inleverde. Hij had echter geen spaar
ders benadeeld. Bovendien heeft de Volks
bank alle schulden aan de spaarders, zo
als die uit de spaarbankboekjes bleken,
erkend.
De officier van justitie zei, dat de ver
dachte tijdens het vooronderzoek alle mo
gelijke medewerking heeft gegeven om de
zaak volledig tot klaarheid te brengen.
De verdachte had de verduisterde gel
den op vrolijke avondjes en met buiten
landse reizen opgemaakt. Hij zei vast van
plan te zijn de Volksbank gedurende zijn
verdere leven alles terug te betalen.
Op 26 augustus zal de rechtbank uit
spraak doen.
In een groot hos stond een aardig, klein huisje met een strooien dak. En in dat
huisje woonde, met zijn vader en moeder, een kahouterjongetje. Hij heette Joef.
Nu was Joef bevriend met een beertje, dat ook daar in het bos woonde; die twee
zag je altijd samen spelen.
Op een mooie zomerdag rende Joef het huis uit, om Brum, het beertje, op te
zoeken1—2
„In het Goede Uur" te Haarlem zijn deze
maand tekeningen, aquarellen en etsen van
Harry Prenen te zien. 't Is heel goed mo
gelijk dat Prenen niet de pretentie heeft
als beeldende kunstenaar van professie
door te gaan. In dat geval moet hij zijn
werk aan de openbaarheid prijs hebben
durven geven doordat zijn critiscn ver
mogen hem de kennis verschafte, dat zijn
tekenen er best zijn mag. Een enkele teke
ning, die ik eens zag in één onzer week
bladen, leek mij al voldoende om ver
trouwen te koesteren in Prenens critische
arbeid, waarvan ik de resultaten de laatste
tijd echter niet meer onder ogen kreeg.
Die tekening verraadde toen overigens
meer studie van anderer tekenen dan van
de natuur zelve. Op deze tentoonstelling,
waaruit weer Prenens eruditie blijkt, is me
geen hinderlijk tekort betreffende studie
naar de natuur meer opgevallen. Wat mij
betreft kan Prenen tot de Nederlandse
tekenaars gerekend worden, die men in
deze tijd van belang acht. Deze man heeft
geest.!
Mocht hij het in zijn beschouwingen
mogelijk al bewezen hebben, hij doet dat
evenzeer in dit tekenen, dat gevoelig kan
zijn, puntig, getuigend, zoals ik al op
merkte. van eruditie, van enthousiasme
voor grote figuren, Daumier onder meer,
van het de ogen wijd open hebben voor
wat vandaag de dag in de beeldende kunst
betracht wordt en dit critiserend of mis
schien zelfs bespottend. Het gevoel tegen
over sommige uitingen in de moderne
kunst van „dat kan ik ook" heb ik al
eerder aan Kees Verwey toegeschreven.
Maakte Prenen uit ditzelfde gevoel enige
tekeningen van laat ik het gemakshalve
maar noemen „experimenteel" karakter of
stelde hij op sublieme wijze zijn critiek op
enig gebeuren in de hedendaagse beelden
de kunst of wat daarvoor door wil gaan?
Welke kant ook zijn bedoelingen opgingen,
men kan deze tekeningen toch „au serieux"
nemen door de plezierige schriftuur en de
evenwichtige vulling van het vlak.
Gezien al dit werk lijkt Prenen de
gedachte te koesteren dat de vorige eeuw
hem een betere geweest zou zijn. Het ligt
echter geenszins in zijn bedoelingen ons
eenzelfdé-gevoel op te dringen. Wel sleept
hij ons mee in zijn bewondering voor één
en ander uit die tijd. Uit enkele zaken
blijkt ook meer liefde dan voor de kunst
alleen- Bob Buus
Eleonara Duse. Italië zal de geboorte
dag, honderd jaar geleden, van de grote
actrice Eleonora Duse met een reeks fees
telijkheden vieren. Het programma omval
onder meer een officiële hèrdenking in
Rome, een internationaal studiecongres en
een tentoonstelling van documenten en
curiositeiten die op haar betrekking heb
ben in de Scala van Milaan.
Een 34-jarige fabrieksarbeider uit Die-
men is terstond na de behandeling van zijn
zaak door de rechtbank in Amsterdam
vrijgesproken van de hem ten laste geleg
de poging tot moord. Hij was ervan be
schuldigd, dat hij bijna drie jaar geleden
zijn toemalige echtgenote de keel had
dichtgeknepen. De vrouw was na een ru
zie het huis in Loosdrecht uitgelopen en
was naar een inwoner van Hilversum ge
gaan, met wie ze thans gehuwd is. De
verdachte was haar daar 's avonds gaan
opzoeken en had haar vergeefs gevraagd
terug te komen, De volgende dag moest hij
naar zijn werk. Maar hij wilde de vijf klei
ne kinderen niet alleen laten, ging weer
naar Hilversum en vroeg zijn vrouw op
nieuw naar huis terug te gaan. Zij wilde
dit echter eerst met haar vriend bespre
ken, die niet thuis was op dat moment.
Woedend greep haar man haar tenslotte
bij de keel. Zij riep om hulp en de dochter
van haar vriend kwam haar juist bijtijds
te hulp.
De man keerde naar huis terug en riep
de hulp in van zijn overbuurman, een op
perwachtmeester der rijkspolitie. Die
zocht de vrouw in Hilversum op en wees
haar op haar plicht voor haar kinderen te
zorgen. Diezelfde avond ging zij terug
naar huis.
In 1956 volgde er een scheiding, maar
daarmee waren de moeilijkheden nog niet
van de baan. Toen de vrouw haar kinderen
die aan de man waren toegewezen, niet
mocht bezoeken, deed zij bij de politie
aangifte van hetgeen in 1955 was gebeurd.
Destijds had zij met geen woord van de zo
genaamde poging tot moord gerept.
Nadat de rechtbank dit vernomen had,
sprak zij de man conform de eis onmiddel
lijk vrij.
Rijkswaterstaat in Den Haag heeft aan
besteed het uitvoeren van grondwerken en
het maken van verhardingen voor het
knooppunt van de wegen 's-Gravenhage-
Rotterdam en Amsterdam-Burgerveen-
Ypenburg-Rotterdam en aansluitende
weggedeelten met. bijkomende werken in
de gemeente Rijswijk (Z.H.).
De laagste inschrijving werd ontvangen
van de n.v. Transport- en Aannemingsbe
drijf voorheen K. Barendregt te 's-Graven-
hage voor 2.185.200, de hoogste van het
aannemingsbedrijf Oosterwijk n.v. te Rot
terdam met f 2.645.000.
Advertentie
10. Zij kon het niet laten een nieuwe theepot te ko
pen met een dozijn kopjes en schoteltjes. Zij kon
het niet laten een dozijn glazen te kopen, allemaal
Amerikaans fabrikaat. Zij vond het een heerlijk ge
voel om nieuwe dingen te kopen. En waar moest va
der blijven toen Loy op zijn eigen houtje blauwsel en
zeepvlokken ging kopen en moeder en Flora steeds
dieper in haar beurzen tastten? Hij dacht erover een
gouden lijst voor het portret van de grootvader te ko
pen. Waarom niet, daar het toch net was of zij een
nieuw huis hadden? Loy ging met hem mee.
Na een half uur kwam Tom beneden en zei, dat
Yiko ook gauw zou komen. De inkopen waren gedaan
en Yiko was niet teruggekomen, evenmin als de va
der en Loy.
„Tom, waar heb je Yiko achtergelaten?"
„Op de zevende verdieping".
Tom ging naar boven en Yiko kwam beneden.
„Waar is Tom?"
„Wij hebben hem gezegd dat hij jou moest gaan
zoeken."
„Had ik niet gezegd, dat wij elkaar hier allemaal
zouden vinden?"
Tom was hem gaan zoeken. Hij had overal op de
zevende verdieping rondgelopen en kon Yiko niet vin
den. Loy en de vader kwamen terug en hoorden, dat
Yiko en Tom zoek waren. Loy ging naar boven om
Yiko te zoeken. Tom en Yiko ontmoetten elkaar op de
tweede verdieping en gingen weer naar beneden.
„Waar is Loy?" vroeg Uiko.
„Hij is jou gaan zoeken."
„Maar ik heb jullie toch gezegd, dat wij elkaar al
lemaal hier zouden vinden," zei Yiko wanhopig.
Loy kwam terug en het gezin was gelukkig her
enigd. Langzamerhand had iedereen honger en ieder
een was doodop behalve de moeder. Zij rekende uit
dat zij het buitensporige bedrag van drieënveertig dol
lar en zeventig cent had uitgegeven en zij was nog
nooit zo opgewonden en blij geweest
„Maar waar zijn nu de kopjes en schoteltjes en de
glazen en de nieuwe keukenklok?"
Flora verzekerde haar, dat Macy's alles bij hen
thuis zou bezorgen.
Zij vertrokken om in de Chinezenwijk te gaan eten.
Het ogenblik kwam waarop iemand van Macy's aan
belde en de pakken afgaf.
„Ze zijn van Macy's," verklaarde Flora.
De moeder wilde het niet geloven, want de man
moest twee keer de hele trap opkomen en hij zette
vier enorme dozen op de grond in de keuken.
„Het moet een vergissing zijn," dacht moeder.
De opwinding van het uitpakken begon. Het was
geen vergissing, maar Macy's was verkwistend. Ei
genlijk was het Amerika, dat verkwistend was. Het
W.C.-papier en de koffie namen een boel plaats in.
Het dozijn glazen zat in een reusachtige doos van zes
tig centimeter breed en bijna een meter diep en zij
waren in fijn vloeipapier verpakt en wel vijf pond
zaagsel.
„Betekent dat dus, dat wij een dozijn glazen beta
len en zij geven ons dit allemaal erbij? Wat een
mooi papier, Eva. Strijk het glad en vouwt het op,
dat kan nog wel eens te pas komen. En zulk mooi
touw!"
Zij pakten de kleinere witte doos uit waar de keu
kenklok in zat. Flora mocht het touw niet doorknip
pen, maar de moeder maakte voorzichtig de knopen
los. Er zat een zee van dun, sneeuwwit papier in.
„Wat is dat?"
De moeder groef en groef. Op de bodem van de zee
van wit papier vond zij de klok. Terwijl zij langzaam
het touw opwond en het papier glad streek, zag zij
hoe Flora de doos in de vuilnisbak gooide. Met een
sprong was zij er bij.
„Mijn Boeddha! Tim ho hap!"
Flora was verbaasd. Zij begreep zo ongeveer, dat
haar schoonmoeder bedoelde „zo'n goede doos".
„Het zal je leven bekorten als je zulke dingen weg
gooit," zei de moeder in het Kantonees. Gelukkig ver
stond Flora het niet.
De doos, blauw met een deksel van zilverpapier,
was inderdaad een voorwerp van schoonheid en ver
rukking. Alles was nieuw en prachtig. Er stonden zul
ke mooie letters op gedrukt, de zilveren randjes glom
men en de klok zelf was verchroomd. „Om zo'n doos
voor niets bij de klok te krijgen!? De doos werd moe
der Fongs naaidoos en deed bijna twee jaar dienst.
De touwtjes waren opgerold, het bruine pakpapier
en het vloeipapier waren gladgestreken, opgevouwen
en weggeborgen. Wat moesten zij met de kartonnen
dozen doen? Zij namen zoveel plaats in. Na enig over
leg kwam de moeder tot een compromis met Flora
en vond het schoorvoetend goed, dat er een werd weg
gegooid, terwijl de andere met het mooie schone zaag
sel achter het zolderluik werden gezet. Op den duur
echter bezweek de moeder. Nadat zij vijf of zes kof
fieblikken en een dozijn jampotten had verzameld,
begon de moed haar een beetje te begeven. Zij wist,
dat zij verkeerd deed. De kwestie was, dat de Ame
rikaanse artikelen te goed waren. De blikken waren
minstens tweemaal zo dik als Chinese blikken. Hoe kon
Amerika zoveel dingen weggooien en toch blijven be
staan? Er zaten genoeg weggegooide eetwaren in de
vuilnisbakken van een klein deel van de stad om een
heel Chinees dorp van te voeden.
Deze dingen kwetsten moeder Fong persoonlijk en
hevig. Het streed tegen alle traditie, alle geweten.
Amerika was een land van overvloed en de Ameri
kanen zouden heel goed kunnen eten als zij konden
koken. Maar dat konden zij nu juist niet.
Van moeder Fong kan echter gezegd worden, dat
zij haar leven lang geen touwtjes en geen pakpaier
weggooide, zelfs niet toen zij in Amerika was.
HOOFDSTUK 3
Toen moeder Fong pas In Amerika kwam, was het
niet zo, dat zij nog nooit een Amerikaan gezien had.
Op de film had zij Jean Harlow, Clara Bow en vele
andere Amerikaanse schoonheden gezien, voor wie zij
een grote bewondering had en daarnaast een stuk of
wat sterke kerels met haar op de borst zoals Wallace
Beery, voor wie zij bang was. Tom en Eva wisten al
hun namen in het Chinees. Hun moeder herinnerde
zich maar één enkele acteur Barry Fitzgerald, die zij
kende als „Fi-choy", hoewel zij later haar hart ver
loor aan William Bender. Zij had Barry Fi-Choy in
een bepaalde film gezien, waar hij toen een kleine rol
in had en hij beviel haar zo goed, dat zij zijn naam
boven alle anderen onthield.
(Wordt vervolgd)
DJAKARTA, (Reuter) Een regerings
woordvoerder in Djakarta heeft maandag
verklaard, dat de Dakota-toestellen, welke
de Indonesische regering van de Garuda
Indonesian Airways heeft gehuurd, niet
voor militaire operaties worden gebruikt.
De vliegtuigen, die het grootste deel uit
maken van de twintig Dakota's van de
GIA, zullen vandaag weer aan de maat
schappij worden teruggegeven, zodat de
binnenlandse vliegdiensten, die op 9 augus
tus werden gestaakt, dan kunnen worden
hervat.
Westerse diplomaten verklaarden, dat
er geen aanwijzingen zijn, dat Indonesië
een onmiddellijke actie heeft voorbereid
om zich met geweld meester te maken van
Westelijk Nieuw-Guinea.
De woordvoerder van het ministerie van
Buitenlandse Zaken verklaarde later dat
de GIA-toestellen niet zijn gebruikt voor't
vervoer van troepen. ..Zij werden gebruikt
voor het overbrengen van voedsel- en kle-
dingvoorraden naar de buitengewesten". Hij
ontkende, dat ergens in Indonesië strijd
krachten zouden worden geconcentreerd.
In de Velser tunnel heeft zich dinsdag
omstreeks het middaguur een ernstig ver
keersongeval voorgedaan, waarbij een
kanelaan uit Bergen (Noordholland) ern
stig aan beide benen werd gewond. De
man, die op een scooter reed, moest door
de Velsense ongevallendienst worden
overgebracht naar het Antoniusziekenhuis
in IJmuiden-Oost, waar bleek dat z(jn
rechterbeen moest worden geamputeerd.
Dc kapelaan reed in een kolonne in
de richting Beverwijk de zuidelijke tunnel
ingang binnen. Toen door enige voor hem
rijdende auto's in de kolonne vaart werd
verminderd, meende hij deze auto's wel te
kunnen passeren. Hij week uit naar de
linker rijbaan, maar op het zelfde moment
passeerde daar een vrachtauto. Hij heeft
deze auto nog zien naderen en heeft ge
tracht terug te komen in de file, rem
de, maar de scooter slipte, waardoor de
kapelaan onder de vrachtauto kwam. Hij
bleef voor de geblokkeerde achterwielen
liggen.
WOENSDAG 13 AUGUSTUS
TENTOONSTELLINGEN
Kunstzaal „De Ark": Expositie van acht
jongere schilders, onder anderen Karei
Bous, Joop Seldenthuis en Hans de Vries,
10—22 uur.
FILMS
Cinema Palace: „Tarzan en de verloren
Safari, 14 j., 19 en 21.15 uur. Frans Hals
theater: „Tante Jutta uit Calcutta", a.l., 19
en 21.15 uur. Lido Theater: „Hartstocht in
de tropen", 14 j., 19 en 21.15 uur. Luxor
Theater: „De rode Pimpernel", 14 j., 19 en
21.15 uur. Minerva Theater: „Achterdocht",
18 j., 20.15 uur. Rembrandt Theater: „Scam-
polo", a.l., 19 en 21.15 uur. Roxy Theater:
„Richard Leeuwenhart", 14 j., .19 en 21.15
uur. Studio Theater: „Christel van de post"
a.l.., 19 en 21.15 uur. ZAND VOORT: Thea
ter Monopole: „Sissi, roman van een prin
ses", a.l., 19 en 21.15 uur.
DIVERSEN
Grote Kerk: Avondstilte, spreker ds. D.
ter Steege, organist Hendrik Lasschuit, alt
Dien Toeset. Vrij, 20 uur.
DONDERDAG 14 AUGUSTUS
Grote Kerk: Orgelconcert door Albert de
Klerk, 1516 uur. Vleeshal: Poppentheater
Jan Nelissen met „De draak in het zwarte
bos", 14.30 uur.
TENTOONSTELLINGEN
Kunstzaal „De Ark": Expositie van acht
jonge schilders, onder anderen: Karei
Bous, Joop Seldenthuis, Hans de Vries en
Jos Krak, 1022 uui.
Huis Van Looy: Herdenkingstentoonstel
ling van Tinus van Doorn, 10—12.30 en
13.3017 uur. „In 't Goede Uur": Tekenin
gen en etsen van Harry Prenen, 1019 uur.
Kunsthandel J. R. Bier: Expositie van werk
van Jan Sluyters. Dagelijks geopend van
10—17 uur. Teyler's museum: Expositie
„Goltzius als tekenaar", 1017 uur.
FILMS
Cinema Palace: „De gelaarsde kat", 10.30
uur. „Tarzan en de verloren Safari", 14 j.,
14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Frans Ilalsthcater
„Tante Jutta uit Calcutta", a.l., 14.30, 19 en
21.15 uur. Lido Theater: „Tien kleine ne
gertjes", 10.30 uur; „Hartstocht in de tro
pen", 14 j., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Luxor
Theater: „Donald Duck en zijn vriendjes",
a.l., 10.30 uur; „De rode Pimpernel". 14 j.,
19 en 21.15 uur. Minerva Theater: Het Tom
en Jerry Festival, a.l., 14.30 uur; „Achter
docht", 18 j., 20.15 uur. Rembrandt Theater:
„Montagne's jeugdvariété", 10.30 u.: „Scam-
polo", a.l., 14, 16.15, 19 en 21.15 uur. Roxy
Theater: „Richard Leeuwenhart", 14 j.,
14.30, 19 en 21.15 uur. Studio Theater: Films
van Stan Laurel en Oliver Hardy, 10.30 u.;
„Christel van de post", a.l., 14.15, 19 en
21.15 uur. ZANDVOOORT: Theater Mono
pole: „Stille getuige", 18 j., 19 en 21.15 uur.
