Italiaan Ercole Baldini toonde zich
in Reims veruit de sterkste renner
Zeer matig Nederlands negental
had geen moeite met België
Oostduitse amateur Schur
sterkste in de eindsprint
Nederlandse tennisploeg nam in
Heemstede revanche op België
Belgen reageerden veel te laat
op vroege aanval van Bobet
Werper Urbanus
geheel uit vorm
Martin van der Borgh
werd achtste
Elsy Jacobs was de
sterkste wielrenster
„Campionissimo"
Nederlanders stelden
danig teleur
8
DE WERELDKAMPIOENSCHAPPEN OP DE WEG
Anquetil stapt af
Offensief van Van Looy
Wielrennen
Demarrage
Wilma v. d. Wal laatste
fa*
Om de Europese titel
Nederlandse volleyballers
versloegen België in Praag
Sport in het kort
Schoten moet beslissings
wedstrijden spelen
Voetbal
Om de Zilveren Bal
IJmuiden won „zaterdag-
toernooi" in Zandvoort
MAANDAG 1 SEPTEMBER 1958
„Bal-di-ni" was de gescandeerde vreugdekreet van de
duizenden verrukte Italianen die Ercole Baldini zondag
middag in de laatste ronde over het circuit van Reims
naar de wereldtitel vergezelde. Het was een huldebe
toon voor een groot wereldkampioen, die daar geheel
in zijn eentje tegen een veld van gerenommeerde cou
reurs reed. Achtervolgers, die tegen de fenomenale tijd-
rijder Baldini geen schijn van kans hadden. De Italiaan,
die de laatste 50 km geheel alleen op kop had gereden,
was doof voor de aanmoedigingen. Er was voor hem
slechts één doel: de verlossende finish en dan daarna de
dubbel en dwars verdiende regenboogtrui. Zelfs op
het laatste rechte eind, toen hij desnoods lopend de
titel had kunnen veroveren, gunde hij de mensen langs
de weg geen blik. Zonder ophouden maalden zijn
benen krachtig door, alsof hij aan een achtervolging
bezig was. En pas pal op de witte kalklijn richtte hij zich
flauw op. Even ging zijn hand omhoog ten teken van
triomf, toen viel hij in de armen van zijn gelukkige ver
zorgers. Baldini had het geleverd. Hij had niet geaar
zeld, zoals Rik van Looy, Rik van Steenbergen en al
die andere favorieten, toen Louison Bobet, Gastone
Nencini en Gerrit Voorting na ongeveer 25 km demar
reerden en een kleine voorsprong namen. Baldini nam
geen risico en sprong achter het drietal aan. Samen
bouwden zij aan de nederlaag van al die beroemde
andere cracks. Ongeveer 180 km verder sloeg de Italiaan
zijn slag. Bovenop de lange helling van Premecy schud
de hij Louison Bobet en Nencini van zich af. Gerrit
Voorting had al eerder het tempo niet meer kunnen vol
gen en was uit de koers verdwenen. Baldini sprong in de
ruimte met de wetenschap, dat deze moedige daad ein
delijk wel eens de kanshebbers wakker zou kunnen
schudden. Hij kende echter zijn krachten en toen hij de
twaalfde ronde in 30 min. en 46 sec. rond ging de
snelste tijd van beide dagen wisten de tienduizenden,
dat de titel hem niet meer zou ontgaan. Twee minuten
en 9 seconden eerder dan Bobet, die eveneens een schit
terende race had gereden, ging Baldini als wereldkam
pioen over de eindstreep.
De honkbahvedstrijd BelgiëNeder
land, die op het terrein van Borgerhout
B.C. te Antwerpen werd gespeeld, is het
slechtste na-oorlogse interlandduel ge
worden. Wel won Nederland overtuigend
met 18-6, maar het spel van de oranje-
ploeg was desondanks van een zeer matig
gehalte. Vooral Werper Han Urbanus (2
keer 3-slag, 9 keer 4-wijd en 5 honkslagen
tegen) speelde teleurstellend, maar het
had gelukkig tegen de uitgesproken zwak
ke Belgische formatie geen fatale gevol
gen.
Reeds in de tweede innings profiteerde
Nederland van veldfouten van Bats en
derde honkman De Brauwer (0-2), maar
een homerun van Joske Robijn bracht
de stand op 1-2.
In de derde en vierde Nederlandse
slagbeurten werd België definitief versla
gen. Werper Van Swijgenhoven, zwak ge
steund door De Roeck, moest zes honksla
gen laten passeren en doordat bovendien
Gustav Schur (links) ging als eerste
over de eindstreep, rechts volgen de
Belgen Paulissen en Dewolf.
Op 3 min. 45 sec. na de winnaar volgde
een groepje van vijf man, waarvan Dir-
rigade natuurlijk de spurt won voor Fa-
vero, Forestier, Huot en Junkermann.
Geheel alleen eindigde Martin van den
Borgh als eerste Nederlander op de acht
ste plaats op 4 min. 25 sec. Piet Damen
werd zestiende in een groep met Poblet,
Schils, Géminiani, Nencini en Fausto
Coppi. En de andere Nederlanders? Zij
hadden wegens vermoeidheid of door te
grote achterstand de strijd gestaakt: '.l'im
van Est in de negende, Voorting in de elf
de. Lahaye, De Jongh en Piet van Est in
de twaalfde en tenslotte ook Stolker in de
dertiende en voorlaatste ronde.
Tegen de verwachting in ontbrandde de
strijd al vrij spoedig na de start. De Span
jaard Marigil, de Brit Robinson, de Italiaan
Favero, de Zwitser Hollenstein en de Oos
tenrijker Maresch kwamen na de eerste
ronde met een voorsprong van 13 seconden
door op een groepje van vijf man geleid
door Fausto Coppi. Vlak daarachter zat
het grote peloton, dat nog niet en toen
terecht in de ernst geloofde. Zelfs toen
Louison Bobet in het gezelschap van Nen
cini en Gerrit Voorting na ongeveer 25 km
aan de haal ging en een kilometer verder
Baldini zich bij hen voegde, bleven Rik van
Looy, Rik van Steenbergen, Anquetil,
Géminiani, Vannitsen en Poblet volgens de
voorspellingen met Baldini de grootste
kanshebbers meesmuilend over zoveel
overmoed rustig doorpeddelen. Maar hoe
hadden zij zich vergist. Na de tweede ron
de had het viertal op kop een voor
sprong van 1 minuut en veertig seconden.
Er waren natuurlijk wel avonturiers, die
ook iets voor het spel voelden, maar zij
kenden de afstand al niet meer overbrug
gen. En die afstand werd steeds groter.
Na 6 ronden was het zelfs zes minuten ge
worden.
Er begon al twijfel te rijzen. Men had
gedacht, dat het peloton na honderd kilo
meter wel een eind zou gaan maken aan
hei uitstapje van Bobet en de zijnen. Maar
de tegenstoot, verwacht van de Belgische
vedetten, bleef uit. Het was voor Jacques
Anquetil, die met lede ogen toezag hoe zijn
grote concurrent Bobet steeds verder weg
liep, niet om uit te houden en terwijl het
peloton rustig verder ging stapte Anquetil
na zes ronden af. Hij had er geen zin meer
in en verspeelde op dat moment enorm
veel van zijn populariteit. Want het Fran
se publiek nam geen genoegen met deze
laffe terugtocht en floot de man, over
wiens rijden zaterdag nog twijfel bestond,
uit
De samenwerking in de kopgroep was
uitstekend. In de zevende ronde kreeg Nen
cini een "ekke band. maar zowel Bobet als
Voorting en natuurlijk Baldini wachtten tot
hun strijdmakker weer bij was. Dat neeft
trouwens niet zo lang geduurd, want bin
nen enkele seconden zat een nieuw acn-
terwiel erin. Bobet en Voorting wisten
wel, dat zij zonder de steun van de Ita
lianen hun fraaie positie niet zouden kun
nen handhaven. Precies halverwege de
wedstrijd na 168,5 km bleken zij
slechts enkele seconden verloren te hebben.
Eindelijk dan brandde het lang ver
wachte tegenoffensief los. Rik van Looy
met steun van zijn landgenoten Planckaert
en Aerenhouts, die de Italiaan Pambianco
in hun zog meekregen, begonnen aan de
achterstand te knagen. In de achtste ror.-
de verloren de koplopers twee minuten en
in de negende ronde begon het er donker
voor hun uit te zien, want voor de tribune
was de voorsprong van zes minuten ge
slonken tot 2 min. en 20 seconden op de
groep Van Looy. Daarbij hadden zich in
middels Elliott en Forestier gevoegd. Op
2 min. 32 sec. volgde een peloton, dat door
Poblet werd aangevoerd.
In de tiende ronde werden Van Looy
en zijn makkers door de grote groep ach
terhaald, die vlak voor de eerste helling
nog 2 min. achter de vluchters lag. Maar
nu hervonden Bobet, Baldini en Nencini
de kracht voor verweer. En terwijl Gerrit
Voorting 't tempo niet meer kon volgen en
7 seconden achterraakte, wonnen de drie
anderen weer 55 seconden terug. Het bleeK
de dolkstoot in de rug voor de achtervol
gers. Want bq de tiende doorkomst was de
voorsprong weer gegroeid tot vierenhalve
minuut. Voorting was er ook weer bij,
want hq had op het vlakke gedeelte zijn
krachten nogmaals aangesproken. Maar
zijn einde was nabij. In de elfde ronde ver
loor hij snel een paar minuten en stapte
tenslotte ontmoedigd af.
Vlak na het ingaan van de twaalfde
ronde legde Baldini de basis voor zijn
eindzege. Al voor de tribune probeerde hij
Bobet en Nencini van zich af te schudden,
maar het gelukte Bobet nog de aanval te
weerstaan. De tweede demarrage aan de
voet van de eerste klim bracht de beslis
sing. Bobet en Nencini vielen terug. Nen
cini kon zelfs de Fransman niet meer bij
houden, raakte meer en meer achter en
De 24-jarige blonde Luxemburgse boe
rendochter Elsy Jacobs is de eerste vrouw
ter wereld, die het recht heeft verworven
om in een regenboogtrui op de fiets te
zitten. Zq liet zaterdagmorgen aan haar
oppermacht over 29 concurrenten uit acht
landen geen twijfel bestaan. Elsy Jacobs
beheerste de koers volkomen en zij ging
juichend alleen over de streep met een
voorsprong van 2 minuten en 51 seconden
op het peloton, waarin de Russinnen de
boventoon voerden. De tegenpool van de
nieuwe wereldkampioene was de Amster
damse Wilma van der Wal, die al na een
paar kilometers moest lossen en verder
de gehele wedstrijd alleen reed. Het pleit
voor haar doorzettingsvermogen, dat zq
niet afstapte, ofschoon haar achterstand
op de eindstreep tot ruim 18 minuten was
gegroeid.
De prestatie van Elsy Jacobs wordt des
te groter als men bedenkt, dat zij geen
steun van landgenotes kon verwachten,
want die waren er niet. Helemaal alleen
moest de Luxemburgse vechten tegen vol
ledige equipes (zes deelneemsters van
Frankrijk, België en Engeland, vijf Rus
sinnen, twee Duitse meisjes, twee Roe-
meensen en dan Wilma van der Wal).
De slag viel al in de tweede ronde, na
een mislukte ontsnappingspoging van ze
ven meisjes, onder wie Jacobs. De Rus
sinnen hadden dit vergeefse offensief ont
ketend. Toen het peloton de vluchtelingen
achterhaalde demarreerde Elsy Jacobs al
leen. De poging gelukte. Bij het ingaan van
de derde en laatste, bijna 20 km lange
ronde lag zij al 57 seconden voor op al
t ar mededingsters. De sterke Luxem-
b -rgse was niet meer te houden en haar
voorsprong groeide tot bijna drie minuten.
Na de eindsprint van het peloton, gewon
nen door de Russische Tamara Novikova
voor haar landgenote Maria Loekchina,
kregen de tegenstanders van het dames-
wielrennen toch een beetje gelijk. Een der
De enige deelneemster uit Nederland,
Wilma van der Wal, uit Amsterdam
werd laatste.
andere Russinnen sloeg 5 meter na de
eindstreep tegen de grond en bleef roer
loos liggen. De oorzaak was slecht sturen.
De gevolgen vielen gelukkig nogal mee,
want enkele minuten later liep zij weer
rond. De koers van de wielrenners met
wapperende paardestaarten en lange, ge
permanente lokken had een blij slot. Uit
bundiger dan bij de mannelijke collega's
het geval pleegt te zijn werd Elsy Jacobs
door landgenoten en omstanders omhelsd
en gekust.
De rangschikking luidt: 1. Elsy Jacobs
(Lux.) 1.50.05; 2. Tamara Novikova (Rusl.)
1.52.56; 3. Maria Loekchina (Rusl.); 4. Vic-
toire van Nuffel (België); 5. Joan Poole
(G.B.); 6. Vera Gorbatcheva (Rusl.) 7. Bar
bara Harris (G.B.); 8. Liliana Cleiren
(België); 9. Nadia Germonpre (België);
10. Renee Vissac (Fr.) allen in 1.52.56.
26. Wilma van der Wal (Ned.) 2.08.41.
,,:r t
koos toen maar de kortste weg naar buis.
Bobet zette door. Hij moest en zou iets
terugwinnen van zqn populariteit die de
laatste jaren door gebrek aan opvallende
prestaties een geduchte knauw had ge
kregen. En het Franse publiek waardeerde
het doorzettingsvermogen van Bobet, zelfs
al wist het dat hij tegen de tien jaar jon
gere Baldini kansloos was. Bobet bleef
doorvechten voor zijn tweede plaats. Bq
het ingaan van de laatste ronde had Bobet
nog maar een voorsprong van twee minu
ten op de gevaarlijke Darrigade, die aan
vankelijk met de Ier Elliott, later in ge
zelschap van Favero, Forestier en de Fran
se kampioen Huot en Junkermann, op de
loer lag. Het lukte Darrigade niet om de
oud-wereldkampioen van de ereplaats
naast Baldini te stoten.
Martin van der Borgh vocht achter de
.Jagers". Hij was in een groep van zestien
man met onder andere Coppi, Poblet, Gé
miniani en Piet Damen op vijf minuten en
2ü seconden de laatste ronde ingegaan en
toonde toen zijn klimmerscapaciteiten die
ook in de Ronde van Frankrijk zoveel op
zien hadden gebaard. Niemand kon .ijn
wiel houden en geheel alleen kwam Van
der Borgh op de achtste plaats binnen. Dat
Piet Damen in het gezelschap van Poblet,
Schils, Defilippis en Géminiani niet mee
kon doen in de spurt van de groep was
geen schande. Zijn zestiende plaats zal hem
toch veel genoegen doen, want hij eindig
de nog voor Fausto Coppi, die niet voor ten
overdonderende terugkeer had kunnen
zorgen.
De uitslag was: 1. Baldini (It.), 276 km in
7.29.32; 2. Louison Bobet (Fr.), 7.31.41; 3.
Darrigade (Fr.) 7.33.19; 4. Favero (It.) z.t.;
5. Forestier (Fr.) z.t.; 6. Huot (Fr.) z.t7.
Junkermann (Did.) z.t.; 8. Martin van der
Borgh (Ned.) 7.33.57; 9. Aerenhouts (België)
7.34.12; 10. Bugdahl (Did.) z.t. 16. Piet Da
men (Ned.) 7.34.17.
Ercole Baldini, de nieuwe wereld
kampioen der professionals op de weg,
werd op 26 januari 1933 te Villanova-
forli geboren. Hij reed zijn eerste wie
lerwedstrijd in 1951 en werd spoedig
daarna amateurDe s'uccessen kwamen
echter pas in 1954, het jaar waarin hij
op de Vigorellibaan te Milaan het we
reld-uurrecord der amateurs bracht op
44,870 km. De veelzijdige coureur, voor
treffelijk tijdrijder, achtervolger en
(later) ook wegrenner, kreeg bekend
heid door een reeks triomfen, aanvanke
lijk nog slechts in eigen land, later ook
in het buitenland. Vooral in 1956 waren
de prestaties van de nieuwe Italiaanse
„campionissimo" opmerkelijk: eerst
behaalde hij op de Ordupbaan bij Ko
penhagen het wereldkampioenschap
achtervolging der amateurs, onttroonde
vervolgens (als amateur) Jacques An
quetil als „absoluut" wereld-uur record
houder en werd tenslotte te Melbourne
Olympisch kampioen op de weg.
Pas toen ging Baldini over naar de
professionals. En de contracten wer
den steeds lucratiever, dank zij een der
de plaats in de „Giro" (waarin hij de
tijdrit won) en zijn triomfen in de Ronde
van Romagne, de Grote Prijs van Lu
gano, de Trofee Barrachi, terwijl hij
voorts nog nationaal kampioen op de
weg werd.
Dit keer, nadat hij de „Giro" had ge
wonnen, wensten de Italianen hem als
kopman van de Italiaanse equipe in de
Tour de France te zien. Maar Baldini
was verstandig: twee zware ronden kon
den zijn kansen op de wereldtitel in ge
vaar brengen. Hij weigerde, en kreeg
gelijk.
Gustav Schur, een 27-jarige student aan de hogeschool voor lichamelijke opvoeding
in Leipzig, zette zaterdag de kroon op een reeds succesrijke wielerloopbaan. Na een
zeer enerverende spurt behaalde de Oostduitser met enkele centimeters voorsprong
op de Belg Paulissen de wereldtitel bij de amateurs op de weg. Reeds in 1957 in
Waregem was gebleken, dat Schur tot de sterkste amateurs ter wereld behoort. Een
vierde plaats achter Proost, Pambianco en Schalk Verhoef was toen het resultaat,
dat met ere geboekstaafd kon worden. Dit jaar was de achtste plaats in het algemeen
klassement van de wegwedstrijd Warschau-Berlqn-Praag, die door Piet Damen op
zo'n fraaie wqze werd gewonnen, de inleiding tot de hoogste wielereer. Schur, Pau
lissen en diens landgenoot Dewolf, die het brons veroverde, bezorgden de Italiaanse
kolonie de teleurstelling van het leven. Bq het ingaan van de laatste ronde namelijk
leefden de Italianen nog in de veronderstelling, dat Martini, Venturelli en Trappe
onderling de eerste drie plaatsen zouden verleden, maar het liep heel anders af.
Teleurstellend was dit wereldkampioen
schap ook voor de Nederlandse ploeg, die
op papier tot de grootste kanshebbers be
hoorde. Van het zestal, dat in de eerste
helft van de race de toon aangaf, eindigde
Jan Hugens als best geplaatste Neder
lander op de 15de plaats met een achter
stand van precies twee minuten. Na hem
bereikte alleen nog de nationale kampioen
Jo de Haan de eindstreep, ongeveer 9 mi
nuten na de winnaar, ver achter in het
veld.
Ab van Egmond, die bij het ingaan van
de zevende ronde nog samen met de Ita
liaan Martini op kop had gelegen, had het
hoofd moeten buigen voor een Italiaanse
coalitie, toen Venturelli en Trappe zich
bij hem voegden. Hij werd los gereden en
stapte even later wegens kramp af. Piet
Rentmeester had al een ronde eerder zijn
fiets aan de kant gezet, nadat hij onwel
was geworden. Zwaaiend als een dronke
man kwam de Zeeuw de pits binnen.
Van der Steen had in dezelfde ronde
de materiaalwagen een te lage fiets. Toen
hij van de Nederlandse verzorgers een an
der rijwiel kreeg, bleek dit niet helemaal
in orde te zijn en ontmoedigd staakte ook
hij met een achterstand van bijna acht
minuten na 140 km de strijd.
En tenslotte Harry Scholten. Hij had al
tijdens de training blijk gegeven tegen het
zware parcours op te zien. En al scheen
de zon zaterdag niet op volle kracht en
zorgde een windje voor de nodige afkoe
ling, naarmate de kilometers vorderden
werden de benen van de Hagenaar zwaar.
Tegelijk met Van der Steen ruimde ook
Scholten het veld.
Het officiële klassement van het wereld
kampioenschap voor amateurs op de weg
luidt: 1. Gustav Schur (O.-Dld) 4.53.19;
2. Paulissen (B.) z.t.; 3. Dewolf (B.) z.t.;
4. Bampi (It.) z.t.; 5. Venturelli (It.) z.t;
6. Hamon (Fr.) z.t.; 7. Martini (It.) z.t; 8.
Wierucki (Polen) z.t; 9. Simon (Fr.) 4.54.14;
10. Daems (B.) 4.55.19; 15. Hugens (Ned.)
z.t.
de Belgische velders fout op fout maak
ten leidde Nederland na de vierde innings
met 1-13. De oranjeploeg ging toen wat
slordiger spelen en omdat ook Han Urba
nus maar niet in vorm kon komen was het
in iedere innings toch nog moeilijk om de
Belgen vlot uit te maken. Gunstige uitzon
deringen waren de Nederlandse buiten
ders Houtkamp en Oosterbaan (beiden
EHS), die met enkele zeer moeilijke
vangballen de Belgen scoringskansen ont
namen.
In de zevende Belgische slagbeurt pro
duceerde de tengere Jos Robijn door
een armbl essure voorlopig als werper uit-
«^Honkbal
geschakeld zijn tweede homerun; een
homerun, die vier punten waard was, want
alle honken waren bezet door een honk-
slag van Waroux en twee keer 4-wijd. De
fraaie slag bracht de stand op 6-17. Een
honkslag van De Zwart en een fout van
de Belgische eerste honkman Vertommen
bepaalden tenslotte de eindstand op 6-18.
Nol Houtkamp en Jos Robijn kregen bei
den, als beste spelers van hun ploegen, een
speciale beker.
De prestaties van de Belgische werpers
waren: Van Swijgenhoven (3l/2 innings):
lx3-slag, 2x4-wijd, 6 hsl. tegen, Van Looy
(ö'/a innings): 9x3-slag, 7x4-wijd, 5 hsl. te
gen.
Nederland revancheerde zich met deze
zege voor de enige naoorlogse nederlaag,
die het in 1956 in de laatste uitwedstrijd
tegen België incasseerde. Ook toen sloeg
Robijn een fraaie homerun.
Zaterdag is in Praag het vijfde toernooi
om de Europese volleybaltitels voor dames
en heren begonnen. Er nemen 20 heren- en
12 dames-teams aan deel; zij zijn ingedeeld
in vier groepen van vijf en drie teams,
waarvan de twee hoogstgeplaatsten zich
kwalificeren voor de finale-poules.
Het Nederlands damesteam leed op de
eerste dag een 3—0 nederlaag tegen Hon
garije (1511, 1510, 155).
De Nederlandse herenploeg won na een
spannend duel met 32 van België (1015,
15—6, 13—15, 12—13, 12—15).
De uitslagen waren:
Heren: Groep A: Joegoslavië—Turkije
3—0; groep B: BelgiëNederland 23;
groep C: DenemarkenEgypte 0—3;
PolenFinland 31; groep D: Albanië
Oostenrijk 30.
Dames: Groep B: JoegoslaviëWest-
Duitsland 3—0; groep C: Hongarije—Ne
derland 30; groep D: RoemeniëOosten
rijk 30.
CHIPPENDALE. Het paard Chippendale
heeft onder G. Moore de Grote Prijs van
Deauville over 2600 meter gewonnen. De
race was gedoteerd met een bedrag van
10.000.000 francs.
De honkbalcompetitie
In de hoofdklasse van de KNHB zqn
twee wedstrqden gespeeld. Sparta moest
in Rotterdam nog drie innings tegen VVGA
spelen en zondag moest Sparta in Haar
lem tegen HHC haar laatste competitie
wedstrijd spelen. Geen van beide wed
strijden leverde succes op voor de Rotter
dammers. Tegen VVGA werd een 4-3 en
tegen HHC werd een 7-6 nederlaag ge
leden. Het gevolg van deze uitslagen is,
dat Schoten en Volewijckers twee beslis
singswedstrijden moeten spelen om uit te
maken, wie naar de eerste klasse degra
deert.
De stand is nu:
EDO 14—22
EHS 13—20
OVVO 13—18
HHC 14—12
Sparta 1412
VVGA 14—10
Schoten 148
Volewijckers 148
In de eerste klasse zijn dit weekeinde
twee wedstrijden gespeeld. HCK verplet
terde TYBB met 20-0 en kampioen
WVHEDW versloeg het Utrechtse UW
met 8-3. Door deze resultaten heeft HCK
beslag kunnen leggen op de tweede plaats.
Kennemerland heeft door de nederlaag
van TYBB haar kans op een beslissings
wedstrijd tegen TYBB behouden.
De stand is nu:
WVHEDW 14—23 ABC 14—12
HCK 14—20 Blauw Wit 14—10
Ajax 1419 Kennemerl. 146
UVV 13—16 TYBB 13— 4
SC Haarlem heeft haar eerste promotie
wedstrijd tegen de Schoten-reserves za
terdagmiddag op het EDO-terrein met het
kleinst mogelijke verschil gewonnen ten
aanschouwe van 500 toeschouwers (1-0).
Ge van Berkel wierp de wedstrijd van zqn
leven en behaalde een no run, no hit-zege.
Een schitterende prestatie tegen de sterke
slagploeg van Schoten, die nog altijd ster
ke hitters als Kuykhoven, Nonnekens en
Kleyn telt.
Van Berkel kreeg echter voldoende
steun van zijn velders. Nico Ootes zorgde
voor een der hoogtepunten van deze span
nende wedstrijd door een verre tik met
een schitterende snoekduik onschadelijk
te maken. In de eerste innings reeds
scoorde SC Haarlem door afdoende te pro
fiteren van het nog niet op temperatuur
zijn van de Schoten-werper Sauer. Later
mocht SC Haarlem van geluk spreken,
toen een machtige uithaal van Kuykhoven
vlak voor het hek werd gevangen. Het
voorkwam de gelijkmaker. De volgende
week wordt de tweede wedstrijd gespeeld
tussen beide ploegen.
De uitslagen waren:
Interland: BelgiëNederland 6-18.
Hoofdklasse: SpartaVVGA 3-4; HHC
Sparta 7-6.
Eerste klasse: TYBB—HCK 0-20;
WVHEDW—UVV 8-3.
Promotie naar de eerste klasse: SC
HaarlemSchoten 2 1-0.
Overgangsklasse: HFC HaarlemTIW
2-9.
Tweede klasse B: HHC 2Rood Wit 14-2.
Promotie naar de derde klasse: Vliegen
de Vogels—HCK 4 7-10 (HCK prom.)J
HCK 5—Schoten 4 4-22 (Sch. prom.).
Bekercompetitie: SC Haarlem—Blauw Wit
1-5; HCK—Schoten 2-5; EHS—Kennemer
land 4-3; De Spartaan—De Volewijckers
2-1.
HOCKEY. Zaterdag werd een oefen
hockeywedstrijd gespeeld tussen de ver
sterkte ploeg van Venlo en het voorlopig
Nederlands team, dat aantrad onder de
naam Pioniers. De „voorlopigen" wonnen
een lekke band gekregen en ontving van met 2-0.
De voorsprong van twee punten, die de
Nederlandse ploeg in de landenwedstrijd
tegen België op de banen van het tennis
park Groenendaal bij Heemstede op de
eerste dag had veroverd werd op de twee
de dag opgevoerd tot vier. Van 9-7 werd de
einduitslag 19-15 waarmede dus revanche
genomen werd voor de verleden jaar te
Brussel geleden 14-20 nederlaag.
De Belgische ploeg beschikte ook dit
jaar weer over twee spelers van de Euro
pese klasse. Christine Mercelis bij de da
mes en Brichant bij de heren. Ook zon
dag betekende dat zij voor winstpunten
zouden zorgen, maar Brichant en Christi
ne Mercelis hebben daarvoor hard moe
ten werken, een bewijs, dat onze spelers
vooruit gaan. De jonge Nederlandse kam
pioen Maris heeft Brichant uitstekend
partij gegeven. Het hoge tempo, de sterke
aanval en de sterke service van de Belg
gaven echter de doorslag. Maar de strijd
was toch veel minder eenzijdig dan deze
cijfers zouden doen vermoeden. De neder
laag was in alle opzichten eervol.
Het heren dubbel Van de Weg-Maris
heeft het de sterke Belgische combinatie
Brichant-Froment, die ook voor België in
de Davis Cup is uitgekomen, niet gemak
kelijk gemaakt. In deze partij, die door het
talrijke publiek met veel spanning werd
gevolgd heeft vooral Van de Weg zeer
sterk gespeeld. Zijn volleren stelde de Bel
gische combinatie dikwijls voor onoplos
bare problemen. Door de zeer sterke ser
vice van Brichant en het wat afzakken van
het spel van Maris met het vermoeiende
enkelspel nog in de benen wonnen de
Belgen met 6-1, 6-4, 4-6.
Christine Mercelis is zelfs niet aan een
nederlaag ontkomen. Na mevr. Fenny de
Soet in 't enkelspel met 6-3, 6-3 te hebben
verslagen, verloor de Belgische combina
tie mevr. Van Culsem-mej. Mercelis
in het damesdubbelspel van het Neder
landse dubbel mevr. De Soet-Fredy Marin-
kelle. De Nederlandse combinatie liet zich
geen moment door de naam en faam van
mej. Mercelis intimideren, zij speelde
vrijuit en ook sterk, waarbij niet onver
meld mag blijven dat mej. Mercelis dik
wijls onvoldoende gesteund werd door
mevr. Van Cutsem. De Nederlandse com
binatie won met 6-1, 2-6, 6-3, een ongetwij
feld verrassend en uitstekend resultaat.
De eerste dag van de tennislandenwed-
strijd werd afgesloten met een 9-7 voor
sprong voor de Nederlandse ploeg, nadat
de enkelspelen met een 6-6 stand waren
geëindigd.
Een zeer goede partij speelde Van de
Weg in het enkelspel tegen de nummer
drie van de Belgische ploeg, Jamar. In een
hoog tempo en sterk aanvallend werd de
Belg in de eerste set volkomen overrom
peld: 6-0 voor de Nederlander. In de twee
de set had Van de Weg wat meer missers
en won de Belg met 6-3. Onze landgenoot
hervond daarna zijn sterke spel van de
eerste set en won de derde met 6-1. De Ne
derlandse kampioen Maris speelde een
uitstekende wedstrijd tegen Froment. In
de eerste set had hij moeilijkheden met de
service van de Belgische speler, maar
toen hij die onder de knie had, kwam hij
tot steeds sterker spel, en waren het met
name de cross-volleys, die Froment voor
onoplosbare problemen stelden en die Ma-
ris de partij in drie sets deed winnen.
Bitter kreeg twee matchpoints tegen
Bruloot maar verloor na een partij, die
twee uur en drie kwartier duurde met 9-
7, 7-9, 8-10. Op de vastgestelde tijd bleek
Brichant nog niet aanwezig en speelde
Van Eysden tegen Rooman. De Nederlan
der kreeg van de Belg geen tempo, kon
zelf niet de juiste diepte en lengte voor
zijn slagen vinden, zodat Rooman het spel
kon blijven dirigeren en Van Eysden met
straight sets verloor (3-6, 2-6).
Van Gasselt kwam in de eerste set te
gen Lemaire met 5-2 en 30-0 voor, maar
kreeg daarna met een morele inzinking te
kampen, verloor negen games achtereen
en de partij met 5-7, 2-6.
Bij de dames wonnen mevrouw Fenny
de Soet-Ten Bosch, mevrouw Rouwenhorst
en mej. C. Crosveld. Winst kwam ook uit
de gemengde dubbelspelen. Nadat me
vrouw Roos en Maris kansloos en snel van
mej. Ch Mercelis en Brichant met 0-6 en
2-6 hadden verloren, zorgden Fredy Ma-
rinkelle en Van Eysden, mevrouw De
Soet en Biesheuvel en Francine Ferir en
Van de Weg ervoor dat de 6-7 achterstand
in een 9-7 voorsprong werd omgezet.
Op het terrein van HVV in Den Haag
werden Zondag voor 2000 toeschouwers de
wedstrijden voor de eerste ronde van het
toernooi om de „zilveren bal" gespeeld.
De uitslagen waren: Quick (H)—RFC 3-0
(rust 2-0); HVV—VUC 2-3 (rust 1-2); DCG
CW 0-2 rust (0-0); HerculesLaakkwar
tier 0-3 (rust 0-2).
Het programma voor de halve finales,
die op zondag 7 september worden ge
houden, is: Quick (H)VUC; Laakkwartier
CVV.
Het jaarlijkse zaterdagmiddagtoernool
van Zandvoortmeeuwen werd ditmaal
door IJmuiden gewonnen. In de eerste
ronde versloeg IJmuiden met drie-twee
Telefonia en won Kinheim met drie-een
van Zandvoortmeeuwen. De strijd tussen
de verliezers Telefonia en Zandvoort
meeuwen eindigde in een twee-een zege
voor de Zandvoorters.
IJmuiden en Kinheim gaven elkaar in
de winnaarsfinale weinig toe. Na span
nende strijd won IJmuiden met vier-drie
en won de wisselbeker voor een jaar. De
eindstand luidde: 1. IJmuiden, 2. Kin
heim, 3. Zandvoortmeeuwen, 4. Telefonia.
VOETBAL. De zaterdag in Praag ge
speelde wedstrijd Tsjechoslowakije—Rus
land is met 2-1 door Rusland gewonnen.
Bij rust stonden de Tsjechen met 1-0 voor.
