GR A TIS
Port is de roem van Portu
r
Minder emigratie naar Canada
Adenauer en De Gaulle komen
elkaar halverwege tegemoet
RECEPTENBOEKJEF
Nescafé
Van dag tot dag
EEN FRAAI
fiescafé
CHoe is het ontstaan?
WOENSDAG 10 SEPTEMBER 1958
J
Vrees
Eerste zending bollen in
Amerika aangekomen
Zondag samenkomst in Colombey-les-deux-Eglises
Prestige kwestie tussen
twee (staats)heren
Argenti jnse luchtmacht
blijft aan de grond
IJsland wil overleg in
UNO-verband
Heerlijke
recepten.
Geef
maar
Amerikaanse kernproeven
in Stille Oceaan afgelopen
REGENJASSEN
van ƒ39.75 tot ƒ154.
Dit woord:
PLAGIAAT
De conclusies van een studiegroep, inge
steld door de Wereldgezondheidsorganisa
tie, ten aanzien van de invloed die de ont
wikkeling der kernenergie op de geestelij
ke volksgezondheid uitoefent, kenschetsen
de situatie van het ogenblik: men staat
nog bevreemd tegenover het ontzagwek
kende verschijnsel der kernenergie en de
ze bevreemding uit zich in angst om het
geheimzinnige, dreigende, dat de nieuwe
vorm van energie omgeeft; een „irratio
nele" vrees noemt de studiegroep dat,
voortkomende uit een „kinderlijke" instel
ling van de grote massa.
Ofschoon wellicht deze analyse op rede
lijke argumenten en ervaringen steunt,
kan zij naar onze mening slechts worden
volgehouden voor zover men de kernener
gie voor vreedzame doeleinden volkomen
apart beschouwt van de toepassing der
atoomsplitsing voor militaire projecten.
En deze absolute scheiding kan wel op pa
pier, doch niet in de gedachtenwereld der
mensheid worden voltrokken, aangezien
deze mensheid voor het eerst met de
kernenergie werd geconfronteerd op het
oorlogsterrein en nadien een zeer reële
dreiging van een allesvernietigende
atoomoorlog onder het oog heeft moeten
zien.
De angst voor de kernenergie lijkt ons
niet het gevolg van een „kinderlijke" in
stelling, doch van de volkomen definieer
bare en waarneembare mogelijkheid dat
de nieuwe energie voor vernietiging van
enorme mensenmassa's zou worden ge
bruikt, vóórdat deze de gelegenheid had
den gekregen er gebruik van te maken
voor vreedzame, productieve doeleinden.
Nu is datzelfde met vele uitvindingen
en ontdekkingen in het verleden ook het
geval geweest en men zou kunnen zeggen
dat de oorlog altijd de grote stimulans is
geweest voor de technische en weten
schappelijke vooruitgang op vredesni-
veau. Doch wat de kernenergie betreft, de
ze is ook na de oorlog wel zeer nadrukke
lijk en voortdurend door de politieke te
genstellingen omhooggeheven als een be
dreiging en een onmeetbaar machtsmid
del van vernietigende allure en de uitspra
ken van politici en regeringsleiders heb
ben jarenlang deze vernietigende allure
onderstreept. Het komt ons voor dat de al
gemene angst voor het nieuwe, onbe
kende in dit geval toch wel zeer sterk
gemengd is geworden met een reële angst
voor het bekende, namelijk dat wat in
Hirosjima en Nagasaki tastbaar duidelijk
werd gedemonstreerd.
De mensheid is, dunkt ons, in het alge
meen veel minder huiverig voor nieuwig
heden dan het rapport van de studiegroep
ons wil doen geloven, doch zij is aan de an
dere kant realistisch genoeg om een wer
kelijk gevaar te onderscheiden en te vre
zen.
Wanneer de kernenergie door de politie
ke ontwikkeling zou kunnen worden ont
trokken aan de sfeer van gewelddadig
heid die haar van het begin af heeft omge
ven, zou de huiver om haar als bruikbare
energiebron te aanvaarden en ermee ver
trouwd te raken wellicht zeer snel ver
smelten in de altijd aanwezige koorts van
progressiviteit, die de mensheid in de loop
der tijden heeft gedemonstreerd bij haar
aanpassing aan de snel opeenvolgende
nieuwigheden, welke de vernuftige techni
sche basis hebben gelegd waarop wij he
den samenleven.
Advertentie
De eerste zending Nederlandse bloem
bollen van 1958 4.715 kisten met een
totaalgewicht van 397 ton is maandag
aan boord van de „Noordam" van de Hot-
land— Amerika-Lijn in de Verenigde Sta
ten aangekomen.
De „Noordam", die 168 passagiex\s aan
boord had, had een vertraging van onge
veer 6'A uur, als gevolg van slecht weer
op de Atlantische oceaan. Door deze ver
traging moest de welkomstceremonie, die
geleid zou worden door de Nedei-land.se
tulpenkoningin, de 23-jarige Leni Quant
uit Leiden, tot dinsdagochtend worden uit
gesteld.
Mejuffrouw Quant, een Leidse studente,
is vorige week per vliegtuig in de Ver
enigde Staten gearriveerd. Tussen 15 sep
tember en 25 oktober zal zij een bezoek
brengen aan negen steden in de Verenigde
Staten en drie in Canada. Zij zal tulpen
aanbieden aan diverse gouverneurs, bur
gemeesters en andere gemeentelijke auto
riteiten en zij zal lezingen houden voor
„tuin-clubs".
Toen generaal Charles de Gaulle einde
mei de macht in handen nam, vond hij het
voor zijn prestige en zijn aanzien in het
buitenland gewenst zo gauw mogelijk
contact op te nemen met de belangrijkste
staatslieden aan gene zijde der Franse
grenzen. Het roer der buitenlandse poli
tiek heeft de generaal niet uit handen wil
len geven, en hij droeg zijn minister aan
de Quai d'Orsay, Couve de Murville op
de ontmoetingen voor te bereiden. Terwil-
le van zijn persoonlijke aanzien drong de
generaal er bovendien op aan dat die
buitenlandse staatslieden de moeite van
een reis naar Parijs zouden nemen, ver
moedelijk om de indruk te wekken dat
Frankrijks hoofdstad, met zijn terugkeer
aan de macht weer „de navel der wereld"
zoals de Fransen zich uitdrukken was
geworden.
Ofschoon men, althans in de westelijke
hoofdsteden, wel niet helemaal ongevoe-
lig zal zijn geweest voor de overwegingen
van de nieuwe generaal-premier, lijken
de besprekingen voor die ontmoetingen
niet overal even vlot te zijn verlopen.
Tot dusver is alleen de Britse premier
Macmillan in Parijs geweest. President
Eisenhower heeft zich bereid verklaard de
generaal te zijner tijd in het Witte Huis te
ontvangen. De ergste teleurstelling om
het woord nederlaag maar te vermijden
die de Franse diplomatie te verduren
kreeg, was echter wel, dat bondskanselier
Adenauer vrijwel geen begrip toonde voor
de invitatie die hem langs de discrete we
gen der diplomatie bereikte. Vrij openlijk
liet hij weten, dat de 67-jarige Franse ge
neraal, die in zijn ogen nauwelijks kwam
kijken, maar naar Bonn moest komen in-
BUENOS AIRES (Reuter) De Argen
tijnse luchtmacht is dinsdag niet in de
lucht geweest doordat veel vliegend per
soneel weigerde dienst te doen ais sympa
thiebetuiging voor collega's, die de vori
ge week ontslag namen wegens „politieke
benoemingen door de Argentijnse rege
ring."
Naar het schijnt heeft de regering dins
dag toegegeven aan de verlangens van de
officieren door bij decreet senor Julio Ce-
sar Krausse op pensioen te stellen, wiens
terugroeping in actieve dienst de golf van
ontslagen tengevolge had, welke de lucht
macht zonder voldoende hoge officieren
voor sleutelposten liet. (Krausse was van
1956 tot maart 1957 minister van lucht-
rpacht). Het leger, blijft intussen door de
crisis in de beide, andere wapens onaan
getast. De minister van Defensie, Del Ma-
zo, heeft zijn ambt „tijdelijk en om ge
zondheidsredenen" neergelegd en overge
dragen aan minister Vitolo van Binnen
landse Zaken, een van president Frondi-
zi's. naaste adviseurs.
De regering staat voorts voor een drei
gende golf stakingen: het personeel van
postkantoren is reeds twee dagen werke
loos, het personeel van openbare gezond
heidsdiensten, stuwadoors en artsen wil
len ook in staking gaan. En daarbij blijft
het niet, want ook spoorwegpersoneel, on
derwijzers, douanebeambten en vele ande
ren hebben kennis gegeven van hun plan
nen in die richting.
dien hij hem, de 86-jarige bondskanselier,
hoognodig moest spreken.
Op deze prestigekwestie beider heren,
die op dit punt even onverzettelijk geleken
stuitte het plan van een Frans-Westduitse
ontmoeting op het hoogste niveau tot dus
ver af, maar nu is er aan dit protocolaire
probleem, met evenveel politieke als per
soonlijke haken en ogen, dan toch een
mouw gepast. Parijs noch Bonn zal de eer
genieten de twee steile regeringschefs te
ontvangen en beide staatslieden zullen
hun zetel verlaten.
Ze zullen ieder de helft van de afstand
tussen beide hoofdsteden afleggen en de
Fransen smaken daarbij de voldoening
dat de heren elkaar op h u n grondgebied
de hand zullen reiken, want uit Bonn is
men gauw in Frankrijk. Nadat de vinding
rijke diplomaten van de Quai d'Orsay de
lineaal tussen Parijs en Bonn op de kaart
hadden gelegd, kwamen ze ook nog tot
de slotsom dat ongeveer op de helft van
die afstand, een dorpje ligt met de naam
Colombey-les-deux-Eglises, een gehucht
waar toevallig het buitengoed van de ge
neraal ligt. Waarom dus niet daar de
bondskanselier ontvangen?, zo opperden de
Fransen als terloops tegenover hun West-
duitse confraters. Over dat punt hebben
de besprekingen in hun laatste fase ge
handeld. Hoewel de bondskanselier w e 1
van oordeel zou zijn geweest dat de gene
raal toch de sterke indruk geeft beslist
het onderste uit de gulden kan van het
staatkundige prestige te willen hebben zal
de ontmoeting zondag in De Gaulle's per
soonlijke residentie, La Boisserie plaats
hebben. Adenauer zal de nacht op het land
goed doorbrengen als persoonlijke gast
van De Gaulle. Maandagmorgen nemen
de heren afscheid van elkaar.
KOPENHAGEN, (UPI) IJsland is be
reid in het verband van de UNO de kwes
tie der visserijgrenzen te bespreken, aldus
is na een bijeenkomst van de ministers van
Buitenlandse Zaken van Denemarken,
Zweden, Noorwegen en Finland in Kopen
hagen bekendgemaakt IJsland werd op de
conferentie vertegenwoordigd door de am
bassadeur in Washington Thor Thors.
Dergelijke ministerconferenties worden
elk jaar voor de aanvang van de zitting
der UNO-Assemblée gehouden. De ge
noemde landen hebben besloten steun te
geven aan voorstellen, die het bijeenroe
pen van een nieuwe internationale confe
rentie over de territoriale wateren beogen.
Het wordt hoofdzakelijk aan de Noorse
minister van Buitenlandse Zaken Halvard
Lange toegeschreven, dat IJsland zich
thans bereid verklaarde op bepaalde pun
ten concessies te doen.
LONDEN. (AFP) Een woordvoerder
van het Britse ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft dinsdag verklaard, dat de
Britse regegring niet van plan is het con
flict met IJsland over de visserijzone rond
T.Jsland voor het Internationale Gerechts
hof te Den Haag te brengen.
LONDEN, (Reuter) De Britse trawler
„King Sol" (486 ton) heeft dinsdagavond
een „aanval" van de 72 ton metende IJs
landse kanoneerboot „Odin" afgeslagen-
De schipper seinde vannacht, dat hij de
„Odin" geramd had toen dat schip bij
draaide om hem te enteren. Daarop was de
IJslander, met een flinke kras op zijn
neus" afgedropen.
Enige uren tevoren hadden opvarenden
van de „Odin" de bemanning van de traw
ler de „Lock Fleet" met gedroogde kabel
jauw bekogeld. De Britten beschikten ech
ter over voldoende vis om de IJslanders
van repliek te dienen.
Advertentie
Vraag Uw winkelier
om inlichtingen
over de Nescafé
receptenboekjes.
Bij aankoop van
een bus Nescafé
ad 50 gram.
OTTAWA, (UPI) Het aantal immi
granten in Canada heeft de eerste helft
van dit jaar slechts 67.744 bedragen, nog
niet de helft van het aantal dat in dezelfde
periode van het vorig jaar binnenkwam.
Deze teruggang trad in, toen de Canadese
reggering in 1957, na het aflopen van het
spoedprogramma voor Hongaarse vluchte
lingen, met het oog op de economische toe
stand bepaalde, dat slechts personen, die
zich reeds werk of iemand die voor hen
verantwoordelijk wilde zijn, hadden gevon
den, toegelaten mochten worden.
Het grootst is de daling van het aantal
Britse immigranten van 73-578 in de eerste
helft van het vorig jaar tot 16.292. De im
migratie uit West-Duitsland daalde met
bijna de helft tot ongeveer 8500, die uit
Italië met 5000 tot 14.000. Het aantal Hon
gaarse immigranten bedroeg 1.164 tegen
26.429 in de eerste helft van 1957.
Verreweg het grootste deel der immi
granten vestigde zich in Ontario, namelijk
34.403: 15.256 gingen naar Quebec, en 7.597
naar Brits Columbia.
„De mooiste streek van de
wereld", zegt de Portugees
trots en zijn uitgestrekte arm
maakt een wijde boog. Ik vind
het niet nodig zijn stelling aan
te vechten, ook al weet ik,
dat overdrijving dit volk is
aangeboren. Laat ik het hou
den op één van de mooiste
streken, dan doe ik de vallei
van de Douro in ieder gevai
geen onrecht.
Ik sta hoog boven de rivier,
vlakbij een scherpe bocht in
de nabijheid van Pinao. Be
neden mij ligt een schijnbaar
minuscule brug, waarop twee
zware vrachtauto's elkaar toch
royaal kunnen passeren. De
wijnterrassen klimmen langs
de flanken van de steile oevers
omhoog tot honderden meters
boven de snelstromende Douro.
Het is een fantastisch gezicht;
het lijkt alof iemand met een
reusachtige kam langs de
berghellingen is gegaan en het
landschap van een golvende
arcering heeft voorzien.
Er is nog niet veel levendig
heid in het beeld, maar over
een paar weken, in de tweede
helft van september, zal hpt
er hier anders uitzien. Dan
strompelen honderden trage
ossen, met enorme bakken
druiven achter zich aan, over
paadjes waarop hun poten
nauwelijks houvast kunnen
vinden. De man, die nu in de
schaduw van een boom zijn
middagdutje doet, zal een
energieke bedrijvigheid ten
toon spreiden. En het zal te
gelijkertijd feest zijn, want
van de oogst, waaruit de kos
telijke portwijn wordt bereid,
hangt in hoge mate de wel
vaart van dit gebied af. Ster
ker nog: de bereiding van en
de handel in port is een van
de hechtste pijlers van de
Portugese economie.
's Zomers is het hier dikwijls
dagenlang windstil. Het kan er
dan verstikkend heet zijn
Na een schijnbare zomerslaap van enkele maanden zal de
vallei van de Douro binnenkort weer een grote bedrijvigheid
te zien geven. Dan worden de druiven geoogst, waaruit het
edelste produkt van Portugal zal ontstaan. Het bereiden van
portwijn is gebonden aan de strengste bepalingen.
de hitte schijnt zich op te
hopen tussen de wanden van
de Douro-oevers. Het land
schap ligt in zwijgende rust,
maar de struiken dragen de
beelofte van een rijke oogst.
In het najaar ontwaakt de
Alto-Douro dus. De plukkers
en pluksters, met manden op
de rug, werken systematisch
terras na terras van de wijn
gaarden af. De ossen zorgen
op hun bedaarde manier voor
het transport naar de pers
plaatsen. De rivier, geduren
de enkele maanden bijna zon
der verkeer, krijgt een leven
dig aanzien. De karakteris
tieke barcos rabelos met hun
dwarsstaande zeilen en ver
hoogde stuurplaatsen, boten,
die in honderden jaren niet
van vorm zijn veranderd, gaan
af en aan met elk veertig tot
vijftig pipas van honderdvijf-
t.ig liter aan boord. Zij kiezen
hun weg niet in een rechte
lijn, want de Douro is vol ver
raderlijke stroomversnel
lingen. Wie niet al zijn gehei
men kent, zou zeker zijn reis
ontijdig beëindigen door on
verwachts op een verborgen
rotsblok te stoten.
De druiven worden nog vol
gens de oeroude methode ge
perst. Alleen de menselijke
voet kan zonder de bittere pit
ten te breken de schil vermor
zelen, waardoor het sap vrij
komt. De voeten en benen van
de mannen worden eerst zorg
vuldig onderzocht en vervol
gens grondig gewassen. Daar
na stellen de mannen zich in
de met druiven gevulde grote
kuip op, haken hun armen in
elkaar en beginnen hun rit
misch gestamp. Het is zwaar
werk, maar de arbeid wordt
door muziek en dans verlicht.
De volksdansgroepen uit de
omgeving zijn present, de har
monica's spelen vrolijke wij-
zenn met een melancholieke
ondergrond en de mannen in
de kuip dansen met opgeheven
armen en klikkende vingers
de vira mee. Het is een koste
lijk schouwspel deze mensen
in hun natuurlijke en ook iet
wat kinderlijke blijheid gade
te slaan.
Voor de ontwikkeling va»
de portbouw en de export van
het edele produkt hebben de
Portugezen een organisatie
opgebouwd, die zonder over
drijving uniek in de wereld
mag worden genoemd.
Men moet om te beginnen
goed begrijpen, dat lang niet
alle wijn uit het gebied van de
boven-Douro deze naam mag
dragen. Dat wordt mij duide
lijk in het Instituto do Vinho
do Porto, de toporganisatie, die
de werkzaamheden van hel
syndicaat der wijnverhou-
wers en de grémio (vereniging
met verordenende bevoegd
heid) der exporteurs regelt eti
coördineert. Anders gezegd:
het is het verbindingsorgaan
tussen de producenten, de
handelaren en de regering en
het heeft een wettelijke basis.
De directie wordt gevormd
door deskundigen en men be
schikt over een aantal „proe
vers" en een uitstekend labo
ratorium met geschoold per
soneel voor wetenschappelijk
onderzoek.
„Het komt hierop neer", al
dus mijn zegsman, „dat hier
wordt bepaald welke wijn
waardig wordt gekeurd óe
naam port te dragen. De wijn,
die met een certificaat van
het Instituto do Vinho wordt
afgeleverd, is echt en bezit een
hoge kwaliteit".
„Wordt port daardoor niet
onnodig duur? Ik bedoel: er
zal een legertje ambtenaren
nodig zijn voor controle en als
ik daarbij deze inrichting zie,
dan kan ik alleen maar con
cluderen, dat de kostprijs van
het eindprodukt er belang
rijk door wordt verhoogd".
De deskundige van het wijn
instituut geeft dat allemaal
toe, „maar", zegt hij, „er
kan nu ook een redelijke prijs
worden gemaakt en wat van
veel groter betekenis is: de
hele wereld weet wanneer men
met echte port te maken heeft.
Dit zijn noodzakelijke maat
regelen van zelfbescherming"
Brengt dit instituut, geves
tigd in Oporto, mij al enigs
zins op de hoogte van het in
genieuze systeem van port-
bereiding, verkoop en kwali
teitscontrole, bepaald verhel
derend werkt een bezoek aan
de Casa do Douro in Regua.
een plaatsje, dat een goede
honderd kilometer stroomop
waarts ligt. Het is een gebouw
van verrassend grote afme
tingen, waarin de administra
tie van de wijnproducenten
is gevestigd. De ruime maga
zijnen, sommige ervan splin
ternieuw en volgens de mo
dernste principes gebouwd,
liggen verspreid in het gebied
van de Alto-Douro.
De kern van de administra
tie wordt gevormd door het
kadaster, een waarlijk be
wonderenswaardig stukje or
ganisatie. Elke vierkante me
ter van het in 1907 afgebaken
de gebied, dat vijfenzestig ki
lometer lang is, staat er gere
gistreerd en tot in bijzonder
heden beschreven. Het is een
bijzonder ingewikkeld kaart
systeem, omdat het alle ele
menten heeft vastgelegd,
waaruit elk jaar de prijs wordt
bepaald, die de eigenaar van
een wijngaard zal ontvangen.
Mijn gids haalt een kaart uit
een van de tientallen lange
bakken en wijst de punten
aan.
„U ziet hier de naam van de
de eigenaar. Dit is slechts een
kleine stukje van zijn grond,
want andere delen zijn weer
geheel verschillend van sa
menstelling en dus krijgt hij
daarvoor andere kaarten. U
ziet nu, dat hierop staan aan
gegeven de ligging, de aard
van de grond, de mate van
blootstelling aan de zon, de
beschutting, helling en hoogte,
het percentage stenen in de
grond, de produktiviteit, het
ras, de installaties van de ei
genaar en nog veel meer. Be
grijpt u wat een werk het is
geweest dit kadaster op poten
te zetten? Maar nu is het com
pleet voor alle tijden. Volgens
een systeem van puntenwaar
dering voor alle genoteerde
elementen wordt elk jaar de
basisprijs van de wijn vastge
steld. In feite is het heel een
voudig".
.Ta, heel eenvoudig, denk ik
later, wanneer de directeur
van Constantino mij in zijn
„garrafeira", zijn ontvang-
ruimte in de kelders te Vila
Nova de Gaia, met een bijna
liefdevol gebaar een glas in
schenkt. Hij spreekt over zijn
wijn als over een beminde
vrouw en ik krijg een straaltje
begrip voor zijn houding van
eerbied. Beter dan ik proeft
hij in elk teugje de zorg, die
aan de roem van Portugal is
besteed.
J. J. FKemming
Vliegen
In de grote vertrekhal van Air France
in Parijs zat ik te wachten tot ik naar het
vliegveld zou worden vervoerd. Naast mij
had een Afrikaanse negerkoning plaats
genomen, gehuld in een met leeuwen
staarten omzoomde rode mantel, zijn don
ker gelaat beschilderd met het kleuren
gamma van zijn waardigheid. Kennelijk
was hij weer op weg naar zijn dorp in het
oerwoud, na de zegeningen van de wes
terse beschaving van nabij te hebben aan
schouwd. Zo te zien was hij er niet kapot
van. In zijn plaats zou ik trouwens óók de
vrijheid van de jungle verkozen hebben
boven de robot-achtige perfectie van de
moderne samenleving.
Neem bijvoorbeeld zo'n vliegreis. Je ar
riveert in de vertrekhal van de luchtvaart
maatschappij. Daar zetten ze je op een lijst
met dertig andere namen. Vanaf dat mo
ment ben je een stukje van een mense
lijke kluit, die met vlucht XYZ van Parijs
naar Amsterdam moet worden vervoerd.
In plaats van een label op 'je voorhoofd
krijg je een „instapkaart" in je hand ge
drukt. De kluit gaat zitten en wacht.
Willen de passagiers voor de vlucht
XYZ in de bus plaats nemen', kirt een
stemmetje lief maar dwingend door de
luidspreker. Je schuift met dertig andere
menselijke colli naar de uitgang. Je stapt
in. Je wordt geteld en beschreven, dan ver
trekt de bus. Een half uur later maant een
ander meiske je dringend om via de groene
lampjes naar een loods te wandelen, waar
je m.oet wachten. Op de bagage, op de
d.ouane, op de witte kruisjes op je koffers,
en op de stem, die de kluit weer verder
dirigeert. Naar de hal waar je mag zitten
om te wachten op de grond-stewardess, die
met lijsten en documenten al klaar staat om.
haar levend postpakket te controleren. Je
bent opgenomen in een gigantisch ver
zendsysteem en het is onmogelijk om uit
het pak te kruipen. Dan zegt de luidspre
ker honingzoet maar onverbiddelijk:
„Willen de passagiers voor Amsterdam
zich naar de uitgang begeven en hun in
stapkaart gereed houden".
Je sjokt naar de deur. Geeft netjes ja
kaartje af. Je wordt wéér in een bus ge
loodst. Je stapt zoet in en wacht. Als het
hele pak ingeladen is krijgt de chauffeur
een seintje. Je rijdt. Twee minuten over
het platform. Dan sta je weer. En wacht.
Tot je uit de bus mag. En in het vliegtuig.
Je zit. „Wilt u uw riemen vastmaken en
niet roken. Dank u!"
Je gespt de gordel om. Je krijgt een
zuurtje tegen het oorsuizen. Je ijlt over
de startbaan ,je voelt je stijgen. Er is geen
ontkomen meer aan. Zelfs geen nood
rem
Na een uurtje: Schiphol-
„Wilt u de riemen vastmaken en niet
roken. Dank u!"
„Wilt u in de bus plaats nemen?"
„Wilt u uitstappen en uw paspoort ge
reed houden!"
Je schuift langs de marechaussee, langs
de douane. Je wacht.
„Deze kant. op, alstublieft!"
Aan de uitgang staan je dierbaren. Je
mag ze een zoen geven. Je mag weer lopen
waar je wilt. Je bent onbeschadigd aange
komen, afgeleverd, uitgepakt. Kortom, je
bent franco verzonden, van Parijs naar
Amsterdam.
En het is eigenlijk een wonder, dat je
vrouw niet iets moet aftekenen. Een pak
lijst bijvoorbeeld, of een ontvangstbe-
ivijsje
Am. de Vita
WASHINGTON (Reuter) De Verenig
de Staten hebben hun kernwapenproeven
in de Stille Oceaan voor dit jaar beëindigd,
zo heeft de Amerikaanse commissie voor
kernenergie bekendgemaakt. De proeven
zijn met succes bekroond. Het gevarenge-
bied bij Eniwetok, dat in april werd inge
steld is opgeheven.
(AFP) De commissie heeft bekendge
maakt, dat de slotfase van de serie kern
proeven van dit jaar op 15 september in
de woestijn van Nevada zal beginnen. Dan
zal boven het proefterrein een kernwapen
aan een ballon tot ontploffing worden ge
bracht. Er staan tien vrij zwakke ont
ploffingen op het programma, die door
journalisten mogen worden bijgewoond.
Verscheidene ontploffingen zullen onder
de grond teweeg worden gebracht.
Advertentie
Gen. Cronjéstraat 40 - 44 - Tel. 54679
Het Nederlandse woord voor plagiaat
is letterdiefstal. Men verstaat eron
der: het overnemen van gedachten, re
deneringen of geschreven stukken van
anderen die men voor eigen werk laat
doorgaan.
Voor de verklaring van het woord
moet men teruggaan tot het Griekse
werkwoord pleko: vlechten, draaien,
waarvan de verleden tijd luidde: epla-
kèn. Het daarmee samenhangende La
tijnse woord plaga betekende: het ge-
vlochtene, dus: het jachtnet. Hij die
dit net hanteerde, heette plagiarius,
maar weldra kreeg dit woord de bete
kenis: verstrikker, mensenrover, ziel-
verkoper. In de vorm plagiaire werd
het in het Frans overgenomen en daar
verengde zich de betekenis tot: dief
van andermans geestelijk bezit, pla-
giaris. Het misdrijf gelf noemt men
^dan plagiaat.
t
