^Praatótcel RECHT Nasser vindt vloedgolf van nationalisme ook lastig HENSEN „Graagstabilisatie, maar dat wil het Westen niet Gomoelka richt verwijt tot de rooms-katholieke kerk Agitatie tegen bewind openlijk en geheim REGENKLEDING LEDEREN KLEDING PAARLAARSTEEG 1 Boeing 707 luchtwaardig Britten zetten alles op alles met Comet IV Koeweit ook bij Liga? Regering van Ghana arresteert stamhoofd Tegenwerping hmc King Size Virginia sigaretten voor het eerst Processen in Beieren wegens fusilleringen Vicepresident van de V.A.R. bedankt de Sovjet-Unie Indonesiërs laten Noors schip „Ringhorn" gaan öp de Kleinzoon van ir. Lely overleden mJ 1ja» Adenauer zoekt contact met de Sovjet-ambassadeur Bonn wil nota-oorlog met Moskou vermijden DONDERDAG 25 SEPTEMBER 1958 CAIRO (Reuter) President Nasser van de Verenigde Arabische Republiek heeft in een vraaggesprek met een ver slaggever van „Blitz", een in Bombay verschijnend weekblad, verklaard dat het Arabische nationalisme sneller groeit dan verwacht werd. „Wij zijn zelfs een beetje bezorgd geweest over de manier waarop de gebeurtenissen zich hebben ontwikkeld" aldus Nasser. „Men heeft mij beschuldigd van ophitsing tot revolutie, maar de waar heid is, dat het Arabische nationalisme al zoveel eeuwen onderdrukt is geworden, dat de sluizen nu zijn doorgebroken en de vloed voortraast. Wij kunnen hem niet meer tegenhouden", zo zei Nasser. Hij verklaarde oprecht te willen dat de situatie zich stabiliseert en de dingen weer hun normale beloop krijgen, zodat men aandacht kan schenken aan de zo noodza kelijke politieke consolidatie, de economi sche stabiliteit en de opvoering van de produktie. Maar dit zijn nu juist de din gen, die de Westelijke mogendheden wil len voorkomen. Zij willen het Nabije-Oos- ten verdeeld houden, aldus Nasser. De president van de V.A.R. vergeleek in dit verband de houding van het Westen WARSCHAU, (Reuter) De Poolse communistische partijleider, Gomoelka, heeft de rooms katholieke kerk van Polen ervan beschuldigd zowel openlijk als in het geheim tegen de regering te ageren. In een toespraak tot onderwijsdeskundigen van de partij zei Gomoelka verder, dat de re gering niet van plan is haar overeenkomst van eind 1956 met de kerk op te zeggen. De facultatieve catechisatielessen op school zullen gehandhaafd blijven. Destijds had een groot deel van de bevolking tegen de instelling van deze facultatieve lessen ge- protesteeerd, aldus Gomoelka. Gomoelka omschreef de houding van de regering tegenover godsdienstonderricht als „verdraagzaam met handhaving van het lekenkarakter der school". Inzake gods dienstige emblemen en handelwijzen staan de zaken echter anders. In het akkoord met de kerk wordt niet over kruisbeelden en gezamenlijke gebeden gesproken die allengs in het schoolbeeld waren ver schenen en het een religieuze aanschijn gaven. Op dat punt kan de staat niet toe geven, aldus Gomoelka. Niet overal is het bevel van de minister van onderwijs tot verwijdering van deze symbolen onver wijld opgevolgd. Gomoelka herhaalde met nadruk geen strijd met de kerk te zoeken. Wij zullen echter een bepaald deel van de kerkelijke hiërarchie, onder invloed van Vaticaanse kringen welke vijandig staan tegenover Volkspolen en niet-reli- gieuze doeleinden nastreven, geen gele genheid geven de wettelijke staat te on dermijnen, aldus de Poolse leider. Advertentie Zware plastic REGENJASSEN 18.50 REGENSCHERMEN met en zonder capuchon v.a. 7-95 REGENBROEKEN zwart en grijs 7.90 - 8.75 LANGE JASSEN - JEKKERS en VESTEN WASHINGTON, (UPI) Het Ameri kaanse verkeersstraalvliegtuig Boeing 707 heeft van de Civil Aeronautics Administra tion het bewijs van luchtwaardigheid ont vangen. De minister van Handel, Sinclair Weeks, reikte het certificaat dezer dagen uit aan de voorzitter van het Boeing-concern, William M. Allen. De Boeing 707, die waar schijnlijk in oktober gaat vliegen op de transatlantische route, is het eerste Ame rikaanse straalpassagiersvliegtuig, dat luchtwaardig is verklaard. LONDEN, (UPI) In de De Havilland vliegtuigfabrieken wordt hard gewerkt aan het „Cornet IV" verkeersvliegtuig, te hebben afgeleverd aan de B.O.A.C. waarvan men er in november drie hoopt De Havilland had met zijn eerste Cornet-modellen een, ruime voorsprong op Boeing, maar door ongelukken en tegen slag (al kreeg ook Boeing tegenslag te ver werken) is die verloren gegaan. De datum 27 oktober is genoemd als begin van de transatlantische straalvluchten van de °.A.A De De Havillandfabrieken hopen nog iaarvoor hun eerste Comet IV aan de B.O.A.C- te levei-en. Het is duidelijk, dat voor De Havilland •ommerciële en prestige-overwegingen een belangrijke rol spelen in deze laatste fase van de wedloop met Boeing. Het proef model dat thans vliegt, de „P.D.A." wordt thans grondig geëxamineerd met het Engelse ministerie van Luchtvaart als ge committeerde. Men hoopt spoedig het luchtwaardigheidsbewijs te hebben. tegenover de Arabieren met die van de Sovjet-Unie. President Eisenhower heeft gesugge reerd, dat ik zowel een Hitier als een Sta lin ben. De vergelijking met Hitler is be lachelijk, aldus Nasser. De Arabische lan den zijn zwak en minder ontwikkeld. Zij willen op basis van de gelijkheid goede betrekkingen met het Westen onderhouden. Over de Russen merkte Nasser op, dat hij zich geen enkel geval kon herinneren, waarin de Russen getracht hebben de moeilijkheden van de Arabische wereld uit te buiten. Wat de beweegredenen bij de steun, die zij ons geven ook mogen zijn, zij waarderen ons als een onafhan kelijk volk. Zij lichten ons altijd in over elke actie, die zij met betrekking tot ons gebied willen ondernemen, terwijl het Westen altijd onafhankelijk is opgetreden en ons pas, na tot actie te zijn overge gaan, van een en ander in kennis heeft gesteld. Nasser verklaarde dat de V.A.R. de bouw van de dam van Aswan in twee perioden van tien jaar hoopt te voltooien. Hij juich te voorts de vorming van een vrije Alge rijnse regering toe en zei dat de moeilijk heden met Libanon nu waren afgelopen. Generaal Foead Sjehab, de nieuwe presi dent van Libanon en ik zijn goede vrien den, aldus Nasser. CAIRO (Reuter) Koeweit, het Arabi sche sjeikdom aan de Perzische Golf, is bereid tot de Arabische Liga toe te treden en een bijdrage te leveren tot de bank voor ontwikkeling der Arabische landen. Dit heeft de plaatsvervangende heerser van het gebied. Moebarak el Sabah, woensdag te Cairo bekendgemaakt. Koeweit is een Brits protectoraat, dat voor ruim de helft voorziet in de Britse import van ruwe olie. Diplomatieke waar nemers zijn van mening, dat men zich in Londen zal afvragen of het voornemen van Koeweit wel verenigbaar is met het ver drag tussen Koeweit en Engeland. ACCRA (Reuter) Nana Ofori Atta, het 59-jarige opperhoofd van de rijke Ghane- se stam der Akim Aboeakwa, is woensdag bij het aanbreken van de dag door met geweren, traangasbommen en gummi stokken bewapende politie uit zijn paleis gelicht en naar het hoofdbureau van po litie te Koforidoea, dat buiten het gebied van de stam ligt, overgebracht. De Ghanese regering had een op Atta betrekking hebbend afzettingsbesluit uit gevaardigd, doch deze had dit naast zich neergelegd. Nana Ofori Atta en zijn aan hangers werden door de politie verrast. Zij boden geen tegenstand. De Ghanese regering had Atta, na een onderzoek in het gebied van zijn stam afgezet. MONFALCONE (UPI) Een Italiaan, die terecht moest staan voor de politie rechter van Monfalcone heeft dinsdag, toen hij aan zag komen, dat het op een veroordeling uit zou lopen, een hand granaat geslingerd naar zijn advocaat. Toen deze het projectiel verbaasd op pakte en bekeek, had de verdachte al berouw en riep hij: „Gooi weg, het is een granaat". De advocaat keek een ogenblik nog verbaasder en slingerde het gevaarlijke voorwerp toen in een aangrenzende kamer, waar enkele ty pisten zaten te werken. Gelukkig had de verdachte de gra naat niet goed op scherp gesteld. Vol gens de politie hadden veel mensen gedood of gewond kunnen worden. De rechtzaal was vol mensen, toen het in cident zich voordeed. De verdachte, die Gaetano Tomba (Graftombe) heet, werd onmiddellijk gearresteerd wegens onwettig wapenbezit en bedreiging. Als de handgranaat goed blijkt te zijn, kan hij ook nog beschuldigd worden van poging tot moord. Advertentie Toen ik probeerde, werd ik spoedig overtuigd van hun uitmuntende (sublieme) kwaliteit, en bovendien hun zacht, voldoening schenkend, heerlijk aroma. Echt, ze zijn h onvergelijkelijk. Gladstone, met of zonder Silk Filter houdt de smaak waarvan U houdt (Van onze correspondent in Bonn) Te Neurenberg en Traunstein zijn twee processen begonnen tegen respectievelijk een oud-S.S. officier en een voormalig ge neraal van het Duitse leger, die beiden ter verantwoording geroepen zijn omdat zij in de laatste oorlogsdagen van 1945 mensen hebben laten fusilleren, die de witte vlag zouden hebben gehesen. In het proces te Neurenberg gaat het om de 42-jarige ex-S.S. Hauptsturmführer Müller, die in april 1945 de burgemeester van het Zuidduitse dorpje Burghann, Fi scher liet doodschieten. Fischer zei: „Ik heb de vlaggen moeten hijsen, anders had den de Amerikanen mij doodgeschoten". Müller antwoordde: „Dan was u tenmin ste als een held gestorven. Nu sterft u als een Duits varken". Müller ontkent nu dit gezegd te hebben. Een soortgelijk voorbeeld wilde de 49-jari- ge voormalige generaal Tolsdorff, stellen in de meidagen van 1945. Tolsdorff is in 1954 tot 3l/t jaar gevangenisstraf veroor deeld, wegens zijn bevel op 3 mei 1945 de Duitse kapitein Holzhey te fusilleren zon der een voorafgaand proces. Holzhey zou aan de rand van een Zuidduits plaatsje een Rode Kruis bord en een witte vlag heb ben geplaatst. De ex-generaal geeft toe dat hij de kapitein liet fusilleren om een af schrikwekkend voorbeeld voor zijn troepen te stellen. Ook hij beroept zich op een be vel van Hitler om een ieder die witte vlag gen zou hijsen dood te schieten. De tekst van dit „Führerbefehl" is echter niet meer te vinden. CAIRO (UPI) De Sovjet-Unie is de beste vriend van de Verenigde Arabische Republiek, aldus de vicepresident van de V.A.R. en opperbevelhebber van de strijd krachten, Abdel Hakim Amer. Amer sprak op een receptie die werd ge geven ter gelegenheid van een bezoek van N. A. Moechitdinov, lid van het centraal comité van de communistische partij van de Sovjet-Unie, aan Cairo. De vicepresident dankte de Russische re gering voor „de waardevolle steun" die zij de Verenigde Arabische Republiek heeft verleend. „Toen wij door vele vijan den werden bedreigd en slechts weinig op rechte vrienden hadden stond de Sovjet- Unie aan het hoofd van de ons vriend schappelijk gezinde staten". DAMASCUS (UPI) Op verzoek van de regering van de Verenigde Arabische Republiek zijn in Damascus onderhande lingen begonnen met de directie van de „Transarabian Pipeline" („Tapline"). een maatschappij, die oliepijpleidingen exploiteert welke door Saoedi-Arabië, Jor danië, Syrië en Libanon lopen. De onder handelingen hebben voor wat de V.A.R. betreft ten doel hogere inkomsten uit de doorgepompte olie op te leveren. Eerder was reeds gesteld, dat de winst uit de olieleiding door de ondernemer en de er bij betrokken staten verdeeld moest wor den op fifty-fifty basis. De daarover ge voerde onderhandelingen zijn echter mis lukt. DJAKARTA (UPI) De Indonesische procureur-generaal Soeprapto heeft, blij kens een officiële mededeling, opdracht doen uitgaan om het sinds 10 september vastgehouden Noorse vrachtschip „Ring- horn" vrij te geven. Het schip was door de Indonesische ma rine onder de kust van de Sangihe-eilan- den aan de ketting gelegd. Reisplannetje Omdat ik altijd het liefst op reis ga als iedereen weer thuis is, zit ik nu reisplan netjes te maken met achter in mijn hoofd de geruststellende gedachte dat, als het bij plannetjes zou moeten blijven, dat nóg zo'n ramp niet wezen zou. Vorig jaar was ik een week of wat in Ascona. Kennis gemaakt met een Byzan tijnse prinses die later een hélemaal Amerikaanse juffrouw uit een cafetaria in Denver (Colorado) bleek te zijn en met een New Yorkse rijkaard die, naar wij later vernamen, een welvarende elektri cien uit Londen (Engeland) was. Allemaal helemaal niet erg of schadelijk of emotio nerend, maar kenmerkend voor verblijven buitenslands: allemaal een beetje anders dan je het je allemaal voorstelt. Toch zou ik dit jaar best wéér naar Ascona willen gaan. Anderzijds heb ik met een soort schaamtegevoel zitten te bedenken, dat ik nog nooit in de Achterhoek en de Graaf schap ben geweest, nooit in Giessen- Nieuwkerk, Hengelo (O. en G.), Harkema- Opeinde, Valkenswaard, Sint Maartens zee, Heinkenszand, Sittard en Raalte. En die lijst is gemakkelijk te vervijfvoudigen. Van onze musea nog niet de helft be zocht. Op Rottum en Roozenburg geen voetstap staan. Nooit de Utrechtse Dom beklommen. Van alle natuurmonumenten geen dertig percent gezien. Van alle kas telen geen twintig. Een soort landverraad, of onvaderlands lievende schobberigheid. Daar staat, tegenover dat in het buiten land altijd meer kans is op Byzantijnse prinsessen dan in Stad- en Ambt Harden- berg. En om nu met een lerares uit Sneek of een asvirant-vroedvrouw uit Heerlen nachtwandelingen in de buurt van Me- demblik of door de weilanden rondom Dokkum te maken ten slotte ligt Ascona aan het Lago Maggiore. Ik kan ook rustig voor het raam in een stoel gaan zitten en alleen maar dro men over alles, omdat ik precies zo goed als u weet dat de droom altijd mooier is dan de werkelijkheid, mits u uw ogen maar goed dicht houdt en het onuitputte lijke brein ongestoord laat werken. Trouwens, die prinses ging mij op den duur wel echt op de zenuwen werken. Ze bleef maar praten. En altijd sherry en nooit eens een gewone kop koffie. Misschien rvordt het tóch Delfzijl. Elias Ir. C. F. Lely, adjunct-directeur van openbare werken te Breda, die per 1 okto ber benoemd was tot mededirecteur van de dienst van gemeentewerken te Eind hoven, is woensdag plotseling in Eindhoven aan een hartaanval overleden. ..m. Nog steeds blijkt de pu blieke opinie een zomerse af kerigheid van bezonnen en diepzinnige beschouwingen te hebben, weshalve ik ander maal opgewekt een greep doe in de dossiers van de misdaad, om als een kleuter-in-de-cri- minologie mee te huppelen tussen Simenon en Agatha Christie in over de geheimzin nige paden van de rillectuur. Hier is het dan: Wij treden binnen in de ge dempte sfeer der rechtzaal, waar zich het laatste tafereel van een menselijk avontuur ontrolt. Er is in volgorde der belangrijkheid een par ketwacht, een rechter met raadsheren, een officier van Justitie, een rechtskundig raadsman en een verdachte. Deze laatste figuur hult zich in de gestalte van een be daagde dame, wier gepunt ge zicht en snelle oogopslag doen vermoeden dat zij tot de familie der drakerigen be hoort. Zij staat terecht wegens mis handeling en in de afdeling getuigen bevinden zich de voorwerpen van deze laakbare daad: een vader met zoontje die beiden een ontstellend beeld geven van de spinnigheid, waarmee verdachte het kind moet hebben afgetuigd. Het kleine slachtoffer vertoont er nog littekens van. „En dat alles om een bal, die tegen de ruit kwam", zegt de rechter lakend. „Het was een zware bal, edelachtbare, en het gebeurde aan één stuk door al dagen lang". De gezichten van vader en mishandelde zoon drukken opperste verbazing uit over deze mate van verdorvenheid. „Zij liegt alsof het gedrukt staat", zegt de vader gram storig. „Het staat ook gedrukt", zou de rechter hier hebben moeten zeggen, als hij de krant van heden al onder oog ~ou hebben gehad. Doch hij zei: „De mishandeling zou in een geheel ander licht komen te staan, wanneer zou blijken dat verdachte inderdaad is ge treiterd. Volgens getuigen liegt verdachte. Blijft zij bij haar verklaring?" „Dat doet zij", zegt de raadsman. „Mijn cliënte is af komstig uit een hoogstaand milieu. Zij is een eerbare vrouw die het met iedereen goed meent. Nooit is er een leugen over haar lippen ge komen. Zij zou er niet a .n denken door middel ve t een valse verklaring te ontkomen aan een rechtvaardige straf, wanneer zij ervan overtuigd zou zijn dat deze ook inder daad rechtvaardig was. Doch zij heeft in tegendeel de zekerheid, dat zij slachtoffer is van een mensonterende onrechtvaardigheid. Zij kan zich voorstellen dat getuigen proberen, hun handelingen in een goed daglicht te stellen om niet te doen blijken dat niet mijn cliënte, doch zij zelf in de verdachtenbank thuis horen. De bal heeft dagenlang ononderbroken tegen de ruit van verdachte gebonsd, opzet telijk gemikt en onfeilbaar zeker gegooid op het doel. Mijn cliënte heeft er spijt van, dat zij ten einde raad haar zelfbeheersing heeft verloren, naar buiten is gestormd en de vlegel een afstraffing heeft toegediend. Zij had dit niet mogen doen doch zij is slechts een mens. Een onge lukkig mens bovendien, die een hard leven achter de rug heeft „Mijn leven is niet over rozen gegaanfluistert de dame met een afgewend ge laat. „Dat. neem ik aan", zegt de rechter, na haar onderzoekend te hebben bekeken. „Doch rozen of niet, u mag niet mis handelen en niet liegen". „Och, ik begrijp dat u mij niet geloven wilt. Ik ben in een zwakke positie. Ik ben een vrouw en een verdachte bo vendien". „U bedoelt dat u een vrou welijke verdachte bent. wat ik onmogelijk kan ontkennen, doch dat is geen zwakkere positie dan die van iedere verdachte. U moet echter niet liegen". „Ik spreek altijd de waar heid, edelachtbare. Dat. is een principe van me". „Dan moet ik aannemen dat getuigen onwaarheid spre ken". „Reken het hun niet aan, meneer. Zij hebben het mis schien niet kunnen helpen. De kleine jongen zal niet be\ t getreiterd hebben. Ofschoon als men dagenlang een bal tegen de ruit krijgt, helt men over naar de mening, dat. „Zij liegt als een engel", zegt de vader, nu meer be wonderend dan boos. Hij ziet eruit alsof het hem spijt, óók niet zo te kunnen liegen. Doch het zoontje houdt huilerig vol, dat hij één keer per ongeluk heeft misgegooid en toen de ruit raakte. Dat mens had zitten loeren om hem te kunnen grijpen. Zij was als een dolle furie op hem neergevallen en had hem ge knepen en gestompt waar maar iets te knijpen of te stompen viel. „Verdachte, hoe verklaart gij de afwijkende lezing van het geval, zoals die door deze kleine, ongekunstelde jongen wordt gegeven?" „Influisteringen van zijn vader, edelachtbare". De zo geheten influisteraar springt bijna over de reling, doch de parketwacht grijpt hem in volle vlucht. „Er is iets", zegt verdachte zacht en mysterieus, „wat ik wilde vertellen, edelachtbare. Het is een voorval dat wel licht een ander licht werpt op het gebeurde. Misschien krijgt u dan een inzicht in de d!ep- ten der menselijke ziel, en in de oorzaken van mijn gedrag. En ik ben er zeker van dat u mij dan zult begrijpen en ver geven". „Hum", zegt de rechter puntig. „Ik heb eens in mijn familie een zeer naargeestig en droe vig geval meegemaakt. Ik \vas toen nog jong". De rechter kijkt hevig geïnteresseerd, alsof deze laatste mededeling van verdachte een unieke nieuwigheid is. „Ik was jong en ontvanke lijk van gemoed, en het geval heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Een oude dame van onze familie zat in haar gezellige, ouderwetse kamer bij de kachel te doeze len en droomde over vervlo gen tijden. Zij dacht aan de oorlog van veertien, en aan al het lief en leed dat zij toen had meegemaakt. Zij dacht aan de beschieting van haar huis zij woonde toen in het Belgische grensgebied en aan de angsten, die zij toen had moeten uitstaan. In haar oren klonken weer de ontplof fingen der granaten en de doffe klappen van instortende huizen. Toen bonsde plotseling een stuk hout tegen haar raam, geworpen door onna denkende kinderen die op straat speelden. De dame in kwestie schrok toen zo, dat zij op slag dood bleef. Begrijpt u, edelachtbare? Ik heb dat nooit vergeten en toen die voort durende geluiden van de bal tegen mijn raam klonken, moet iets binnen in mij een doodsangst hebben veroor zaakt. Obsessie, weet u? Dat kan. Toen. De rechter schoot overeind en hief de hand op. „Ik verzoek u, mij de rest van uw droeve historie te be sparen. Ik ben nu volledig op de hoogte en ik heb iedereen aangehoord. Ik veroordeel u wegens mishandeling tot. En het was de maximum straf. De dame zonk grauw ineen en haar raadsman staar de ongelovig naar de rechter. Maar deze zei, staande en ma jestueus, als de verpersoon lijking van het recht' „Ik wil gaarne menselijk zijn. Maar ik heb een hekel aan mensen die liegen. En ik heb een nog grotere hekel aan mensen die liegen met een droevig gezicht en een traan in het oog. Want, alle donders an toe, hoe wist uw cliënte waarover haar betovertante aan de kachel zat te dromen, aangezien zij zonder verwijl meteen overleed?" J. L. Een rangerende locomotief reed woens dagochtend bij Urft in de Eifel in West-Duitsland op een personentrein in, waarvan twee wagons werden versplinterd. Zes mensen kwamen hierbij om het leven en later over leed ook nog een zwaargewonde passa gier. (Van onze correspondent in Bonn) Bondskanselier Adenauer wil voorko men dat het tot een „nota-oorlog" met de Sovjet-Unie over de Duitse hereniging komt. Daarom heeft hij de Russische am bassadeur te Bonn, Smirnov, uitgenodigd voor een gesprek dat volgende week zal plaats hebben. De regering te Bonn meent dat de vele nota's, die de laatste maanden tussen beide landen worden gewisseld, zinloos zijn. Adenauer wil liever een ge sprek en daartoe zijn de Russen kennelijk bereid. Drie maanden hebben Smirnov en Adenauer elkaar niet meer gesproken. Van Westduitse zijde zit de bedoeling voor de kwestie der hereniging op interna tionaal niveau weer in de openbaarheid te brengen. Men meent te Bonn dat hierop kans is daar de Russen zelf een week gele den in een nota aan de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Frankrijk hebben ge zegd, dat een vredesverdrag met Duits land door de grote vier nader bekeken moet worden. Te Bonn meent men dat de hereniging belangrijker is dan een vredes verdrag, omdat dit laatste de bondsrepu bliek geen stap verder brengt. Bonn onder houdt alle mogelijke betrekkingen met Rusland en de westelijke landen. Men maakt zich in de bondsrepubliek overigens geen illusies dat Smirnov bereid zou zijn de eenheidskwestie met Adenauer te be spreken. Die eenheid, aldus Moskou, is een kwestie tussen Oost- en West-Duits- land. Adenauer krijgt, zo redeneert men, in ieder geval de kans de aandacht van Moskou via Smirnov te vestigen op de toe stand in Oost-Duitsland en om te proberen via Moskou een keer in het lot van de Oostduitsers te brengen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1958 | | pagina 3