Wintermans
Bedoeling van Mikojan's
bezoek nog onduidelijk
r
De Gaulle verleent amnestie
aan Algerijnse gevangenen
Van dag tot dag
Les geleerd
V er warmend
Hij stookt vele vuurtjes om officieel
Washington te doen ontdooien
^'Praatótoel
d"Hoe is het ontstaan?^
J
3
anus
Akihito zond brasem
aan Mitsjiko
Zes doc!en en 18 vermisten
door explosie op tanker
„Tijdsverschijnsel"
Makarios mag terugkeren
als de EOKA de vrede
bewaart
Wantrouwende reactie van
Grieks-Cyprische zijde
Onderhandelingen over een
bestand in Algerije?
Leider der Portugese
oppositie mag eruit
Brits-Egyptisch akkoord
wacht op ondertekening
Vastgevroren schepen bij
Montreal weldra vrij?
Nieuwe uitnodiging aan rebellen voor gesprek
Dit woord: GEREIS
WOENSDAG 14 JANUARI 1959
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Ofschoon de uitbarsting van nationalis
me en anti-koloniale gezindheid in Bel
gisch Kongo een lange voorgeschiedenis
heeft gehad, die zeker niet aan de Belgi
sche regering verborgen is gebleven, kan
men toch zeggen dat deze op verrassend
snelle wijze positief heeft gereageerd. De
verklaring van Koning Boudewijn, die ge
volgd werd door een regeringsboodschap
in gelijke zin, bevat elementen die een
zuiver gevoel voor de werkelijkheid ver
raden. België wenst zich niet te storten
in een bloedig avontuur en overweegt geen
strenge onderdrukking van het inheemse
zelfbewustzijn, doch heeft zich gerealiseerd
dat het zijn koloniale verhouding met
Kongo zal moeten ruilen voor een te ont
wikkelen relatie van gelijkheid, een relatie
tussen twee souvereiniteiten.
Daarmee heeft België gekozen voor een
tamelijk rechte en directe weg naar wij
ziging van zijn verband met Kongo, in-
plaats van de kronkelige en onzekere pa
den die andere mogendheden in dergelijke
gevallen zijn ingeslagen.
Onze zuidelijke buren hebben het voor
recht gehad, te worden onderwezen door
de recente geschiedenis aan de hand van
ontwijfelbare voorbeelden. Het gaat er nu
om dat zij diplomatieke middelen zo doel
matig mogelijk zullen gebruiken om tot
een nieuwe stabiliteit in hun betrekkingen
met overzee te komen, opdat hun eigen
belangen zo min mogelijk worden geschaad
en de rechten van het Afrikaanse gebied
zo spoedig en soepel mogelijk zullen wor
den gehonoreerd.
Ook daarvoor is nog veel wijsheid en
zelfbeheersing nodig, doch de eerste stap
naar succes is in ieder geval met loffelijke
realiteitszin gezet.
De rondreis van de Russische vice-pre
mier Mikojan door de Verenigde Staten
begint langzamerhand een clowneske de
monstratie van schijnverbroedering-tot-
elke-prijs te worden en de reactie van de
Amerikanen, met wie hij in contact komt,
kan men niet anders dan grotesk noemen.
Het zou mogelijk moeten zijn, pogingen
te doen zowel van Amerikaanse als van
Russische kant om tot beter wederzijds
begrip te komen, zónder dat men daarbij
zijn toevlucht neemt tot dergelijke wan
staltig overdreven vertoningen. Zulk beter
wederzijds begrip zou stellig de wereld
vrede kunnen dienen, maar of men dat
bereikt door middel van luxueuse feestdi
ners en door uitlatingen als „hij is zo
charmant, zo lief, zo menselijk" betwijfe
len wij sterk.
Deze zelfde charmante, lieve, menselijke
Mikojan is vele jaren lang een van de
naaste medewerkers van Stalin geweest.
Als zodanig, en als prominent lid van het
Politieke Bureau van de Sovjet-Unie, heeft
hij een groot deel van de verantwoorde
lijkheid gedragen voor de wandaden die
het Sovjet-regime de laatste tientallen ja
ren heeft begaan. Men kan zich danook wel
voorstellen, hoe het de uitgeweken Hon
garen in Amerika te moede is als zij zien
hoe deze man nu in hun nieuwe vader
land wordt toegejuicht.
En toegejuicht waarom? Niet omdat hij
de boodschapper is van een gewijzigde
Russische politiek, maar omdat hij
evenals de oude Romeinse god Janus, naar
wie de maand januari is genoemd be
schikt over twee gezichten, van welke twee
hij op deze reis alleen het „charmante,
lieve, menselijke" laat zien. Dat deze Mi-
kojanus nog een ander gezicht heeft, een
gezicht waarmee bijvoorbeeld de Honga-
len eerder kennis hebben gemaakt, schijnt
men in Amerika glad vergeten te zijn.
Zelfs de eertijds beruchte handlanger van
senator McCarthy, David Shine, is dat
blijkbaar vergeten, want in een hotel, ge
leid door die vroeger zo felle communis
tenjager, heeft Mikojan nu gastvrijheid
genoten!
Zou het niets voor de Amerikanen zijn
om deze gedenkwaardige januari-maand
van 1959 ter ere van hun nieuwe afgod
met-twee-gezichten om te dopen tot Miko-
januari?
Elders in dit blad wordt bij ven foto iets
verteld over een spontane vriendelijkheid
van spoormannen ten behoeve van twee
verlamde kinderen, die in een huisje aan
de spoorbaan te Opheusden wonen en altijd
naar de treinen zwaaien, omdat dit hun
enige afwisseling betekent. De Volkskrant
heeft enige tijd geleden de aandacht op dit
geval gevestigd en daaruit is een grote
hulpactie ontstaan. Het is een voorbeeld
van de hartverwarmende en heilzame wer
king ener perspublikatie, die bemoedigend
afsteeks bij vele kleinzielige en ontmoedi
gende symptomen van menselijke strijd,
waarvan een krant dagelijks melding moet
maken in rechtbankverslagen, politieke be
schouwingen en „gemengd nieuws".
Tekenend is ook, dat vele kranten, zoals
wij heden, deze publikatie hebben overge
nomen en aldus de handen ineen hebben
geslagen voor een goed doel. Het is alle
maal zeer verheugend en het geeft nieuw
vertrouwen, waar het vertrouwen soms
terdege wordt ondermijnd.
Advertentie
Van onze correspondent in Washington
De Russische vice-premier Mikojan
heeft het druk in Amerika, maar wan
neer hij de Amerikaanse kranten inkijkt,
moet hij zich beslist amuseren. Het
wemelt van veronderstellingen over de
oorzaken en over het doel van Mikojan's
komst. Het meest waarschijnlijk lijkt de
veronderstelling, dat Mikojan niets liever
zou willen dan een akkoord in beginsel
bereiken over een bilaterale conferentie
tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde
Staten.
Amerikanen zijn in het algemeen aan de
optimistische kant, een aantrekkelijke
eigenschap, die echter in de politiek ge
vaarlijk kan zijn. Nog altijd zijn velen hier
van mening, dat Mikojan is gekomen, om
dat de Sovjet-Unie een uitweg zou zoeken
uit de impasse, die zij heeft doen ontstaan
met haar voorstellen over Berlijn. De ge-
dachtengang is: Kroesjtsjev zou te ver zijn
gegaan en zou met de handen in het haar
zitten.De kaalhoofdige leider van Rus
land zit echter noch letterlijk noch figuur
lijk spoedig met de handen in het haar.
Met een soort „vrijmoedige" bonhomie kan
hij zich uit allerlei netelige situaties redden
en het kost hem geen moeite bij die ge
legenheden te verzekeren, dat de Sovjet-
Unie opnieuw de vrede heeft gered. Zulk
een draai kan hij ook altijd aan de crisis
over Berlijn geven. Andere optimisten be
weren, dat Kroesjtsjev om zich te kun
nen handhaven aan zijn partij en zijn
volk de verzekering moet kunnen geven,
dat het einde van de koude oorlog in zicht
komt. Zou Mikojan hem daartoe niet in
staat kunnen stellen, dan zou een ander
wellicht Kroesjtsjevs plaats innemen of zou
Kroesjtsjev gedwongen worden stalinisti-
scher dan Stalin zelf te zijn. Beide laatst
genoemde mogelijkheden zouden de kans
op oorlog vergroten. Hoe men aan de ver
onderstelling komt, dat Kroesjtsjev in zijn
eigen land vrij zwak staat, is echter niet
duidelijk. Misschien snijdt het wet meer
hout, wanneer men beweert, dat Kroesj
tsjev als leider der communisten in de
wereld concurrentie ondervindt van Mao
Tse Toeng. Maar is die concurrentie voor
Kroesjtsjev reeds zo groot, dat hij door
toenadering tot de Verenigde Staten zijn
positie moet versterken? Het klinkt nogal
onwaarschijnlijk.
Rondkijken
De hoofdreden van Mikojan's bezoek zal
het niet zijn, maar men mag toch niet ver
geten wat voor de hand ligt: Mikojan wil
eens komen rondkijken in het enige land
voor welks capaciteiten de Russen respect
hebben. Met de weetgierigheid van een
student kijkt de 63-jarige Armeense Rus
rond en die exploratie-tochtjes naar een
motel of een „super-market" lijken meer
dan publiciteits-trucjes: Mikojan wil wer
kelijk opnieuw in contact komen met het
land, dat hij van vroeger al enigszins kent
en waarover men in de Sovjet-Unie vrij
wel steeds eenzijdig wordt voorgelicht.
Een andere manier om de aard en de
kracht van Amerika te leren kennen is
Mikojan's contact met de kapitalistische
industriëlen. Met hen lijkt Kroesjtsjevs af
gezant voortreffelijk overweg te kunnen.
Zowel uit Cleveland, als uit Detroit, kwa
men berichten, dat deze kapitalisten het
zeer op prijs hadden gesteld, dat Mikojan
zo zakelijk-openhartig met hen sprak. Het
lijkt heel goed mogelijk, dat sommige van
De Russische vice-premier Mikojan,
die gisteren Hollywood op stelten heeft
gezet, bracht vorige week in Chicago
een bezoek aan het operagebouw, waar
een Russische groep volksdansers een
voorstelling gaf. De Russische staats
man werd hier, bij uitzondering,
hartelijk verwelkomd.
deze zakenlieden onder meer omdat zij
iets zien in meer handel met Rusland
invloed zullen gaan oefenen op president
Eisenhower, die zijn uren van ontspanning
bij voorkeur doorbrengt in gezelschap van
rijke industriëlen.
Verder is het wel duidelijk, dat Mikojan
zijn best heeft gedaan om vice-president
Nixon voor zich in te nemen. Ook via
Nixon kon Mikojan trachten een gunstige
atmosfeer te scheppen voor de dagen waar
op hij weer te Washington zal zijn. Het
lijkt wel, alsof de Rus bezig is vele vuurtjes
aan te leggen teneinde Eisenhower en Dul
les te ontdooien.
In de politieke kringen van Washington
is er reeds een dooi-proces op gang ge
komen. De best-geïnformeerden hier geven
toe, dat Mikojan met niets concreets over
de brug is gekomen. Dat zou ook niet pas
sen in de stijl van de Armeense handelaar,
die pas „bij het scheiden van de markt" tot
zaken komt. Maar verschillende mogelijk
heden, die Mikojan vaag heeft aangeduid,
hebben de diplomaten, politici en journa
listen te Washington aan het denken en
schrijven gezet over eventuele nieuwe mo
gelijkheden. Zo heel veel betekent dit niet,
zolang Mikojan geen vat heeft op het den
ken van Dulles, maar een zeker succes voor
Mikojan is al dat gespeculeer toch wel.
Tot dusverre heeft men zich te Washing
ton steeds tegen bilateraal overleg met de
Russen verzet, maar nu Mikojan zomaar is
komen binnenvallen, heeft hij tech een
zekere vorm van bilateraal contact afge
dwongen. En nu het eenmaal zo ver is kan
men zelfs in het kamp van Amerika's
westerse bondgenoten de opmerking
horen, dat een Russisch-Amerikaanse con
ferentie, mits met geallieerde waarnemers,
misschien toch wel van belang zou kunnen
zijn. Mikojan zou waarschijnlijk a! dubbel
en dwars tevreden zijn, wanneer hij vor
deringen had gemaakt in de richting van
een topconferentie der grote vier.
Waarom?
Met dat al is nog niet verklaard, waarom
Kroesjtsjev en Mikojan in deze periode zo
intensief streven naar vernieuwing van het
handelsverkeer met Amerika en naar een
zekere politieke ontspanning. Dat hun actie
op zwakheid wijst, wil er bij ons niet goed
in. De Russen doen energieke pogingen om
met Amerika in vele opzichten gelijk te
komen en op raketgebied zijn zij Amerika
zelfs vooruit Voldaan zijn zij echter nog
lang niet en het is mogelijk, dat zij hun
race hopen te versnellen - met behulp van
hun grote rivaal Technisch kunnen de
Russen nog altijd heel wat leren van Ame
rika. Nu de Russen militair zoveel sterker
zijn geworden, moet dat ook hun politieke
onderhandelingspositie versterken. Moch
ten zij erin slagen een conferentie van vier.
of van twee. mogendheden tot stand te
brengen, dan kan men erop rekenen dat de
Russen met kracht zullen aandringen op
vérgaande demilitarisatie van Duitsland
Een bilaterale conferentie moet de Russen
extra aantrekkelijk lijken die wf kt ge
makkelijk achterdocht onder Arrerika's
bondgenoten en biedt, alleen reeds door hel
feit dat zij gehouden zou worden, de moge
lijkheid tot breuken in de westerse allian
tie. Enig wantrouwen lijkt Bonn reeds te
tonen: Felix von Eckart. die men als een
persoonlijke waarnemer voor Adenauer
kan beschouwen, schijnt te Washington
een oog in het zeil te houden.
(UPI). In Amerikaanse regeringskrin
gen is nadrukkelijk te verstaan gegeven
dat geen bilaterale overeenkomst tussen
de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie
zal worden gesloten zonder dat Amerika's
bondgenoten hierin worden gekend. Eisen
hower en Mikojan zullen bijvoorbeeld geen
gemeenschappelijke 'erklaring afleggen
zonder dat de inhoud met de regeringen
van Groot-Brittannië, Frankrijk en West-
Duitsland is besproken.
Verloving dus officieel
TOKIO (AFP) Sedert dinsdagmor
gen acht uur is de verloving van de Japan
se troonopvolger, prins Akihito, officieel.
De verloving werd een feit doordat de toe
komstige bruid, mej. Mitsjiko Sjoda de
dochter van een meelfabrikant enkele
geschenken aanvaardde, haar aangebo
den door een boodschapper van de kroon
prins. Deze symbolische geschenken be
stonden uit vijf rollen geweven stof, een
vaatje rijstwijn en een flinke brasem, die
in Japan als een geluk brengende vis
wordt beschouwd.
In Antwerpen worden tegenwoordig
de voetgangers, die op een verkeerde
manier de straat oversteken, terecht
gewezen door een politieman met een
elektrische megafoon. Na een paar
dagen was alleen zijn aanwezigheid al
voldoende om de wandelaars in het
goede spoor te houden. Want niemand
voelt er iets voor in het openbaar door
een stentorstem berisvt te worden.
ISKENDERUN, (Reuter) Bij een ont
ploffing door nog onbekende oorzaak op de
Panamese tankbool Mirador (20.762 ton)
in de haven van de Zuidturkse stad Isken-
derun zijn ninsdag zes mensen om het le
ven gekomen. Achttien worden nog ver
mist. Volgens de officiële lezing bevon
den zich /es bemanningsleden aan boord
van de tanker en 36 op de sleepboot „Im-
roz" (1125 ton) toen de explosie zich voor
deed Slechts een van de zes aan boord
kon worden gered en negentien van de op
varenden van de Imroz, die de tankboot
naar Napels zou slepen.
Ruim twee weken geleden heeft er op de
Mirador tweeënhalve dag een brand
gewoed, die tenslotte door een Ameri
kaanse onderzeebootjager kon worden ge
blust. Vier bemanningsleden van de tan
ker verloren toen het leven. Vele schepen
moesten de haven van Iskenderun verla
ten omdat de brandende olie zich over de
golven verspreidde
(AFP) Volgens de overlevenden
schijnt een arbeider bij het repareren van
een beschot met een lasapparaat een
brandstoftank te hebben geraakt. Hij was
bezig een lek te herstellen, dat ontstaan
was bij de brand in december. Er was
nog 4.400 ton vliegtuigbrandstof aan boord
en de reder en de kapitein waren van me
ning dat de brandstof mogelijk in zee zou
vloeien.
„Het begint een tijdsverschijnsel te wor
den, dat boekhouders, filiaalhouders en
wat voor „houders" meer, geld verduis
teren. Zij hebben één ding gemeen: zij
„houden" het geld. Over het algemeen
hebben zij ook gemeen de apathische
houding, waarmee ze het verloop van de
zaken afwachten en het geringe besef
van het door hen geschonden vertrou
wen".
Dit zei de officier van Justitie bij de
rechtbank te Arnhem in zijn requistoir te
gen een 49-jarige gewezen filiaalchef uit
Arnhem, die ten nadele van zijn werkge
ver, een goederenhandel in Rotterdam,
bijna 40.000.- had verduisterd. De ver
dachte wilde slechts verduistering van
10.000.- toegeven.
De rechtbank zal op 27 januari uit
spraak doen.
NICOSIA (Reuter) De Britse gouver
neur van Cyprus, Sir Hugh Foot, heeft in
een radiotoespraak verklaard dat aarts-
bisscshop Makarios en andere van het
eiland verbannenen terug zouden mogen
komen indien het huidige bestand van de
EOKA „een blijvende vredestoestand"
zou kunnen worden. Sedert de EOKA op
kerstavond een bestand afkondigde zijn er
geen terreurdaden voorgevallen.
Daarna zou hij geleidelijk alle gedeti
neerden een 1500 kunnen ontslaan.
De enige voorwaarde is dat alle geweld
voorgoed achterwege blijft. De gouver
neur hield zijn toespraak na de vrijlating
van 35 politieke gevangenen.
Nicosia's nationalistische burgemeester,
dr. Dervis verklaarde na Sir Hugh's radio
toespraak: „Niets dan woorden. We heb
ben niet het minste vertrouwen in de gou
verneur. Ik geloof er niet in dat we tijdens
het bewind-Macmillan tot een vergelijk
zullen komen. De politiek der Tories is
duidelijk tegen een overeenkomst tussen
Griekenland en Turkije gericht".
(UPI) Van regeringszijde in Parijs
is vernomen dat reeds geruime tijd onder
handelingen worden gevoerd over een wa
penstilstand in Algerije. Men hoopt deze
onderhandelingen tegen 20 januari tot
een gunstig einde te kunnen brengen, waar
door de reeds vier jaar durende strijd
voor onafhankelijkheid van de Algerijnen,
althans voorlopig, zou worden gestaakt.
Bij de onderhandelingen-achter-de-
schermen zou ook de Italiaanse premier
Amintore Fanfani zijn betrokken. Fanfani
komt vandaag in Parijs voor de vergade
ring van ministers van Buitenlandse Za
ken van de Europese Economische Ge
meenschap. Hij zal tevens besprekingen
voeren met president De Gaulle. De Fran
se regering zou echter niet van zins zijn
politieke besprekingen te beginnen met het
Algerijnse Nationale Bevrijdingsfront
(F.N.L.) De wapenstilstandsovereen
komst zou een zuiver militair karakter
dragen. De uitgebreide amnestiemaatre
gelen zouden erop wijzen dat de Franse
regering de strijd, die miljarden guldens
en tienduizenden mensenlevens heeft ge-
eist, wil staken.
LISSABON (UPI) De Portugese auto
riteiten zijn bereid generaal Humberto
Delgado, de in de jongste verkiezingen
verslagen leider van de oppositie, die zich
in de Braziliaanse ambassade gemeld
heeft voor politiek asiel, toe te staan het
land te verlaten. Maar zij wensen hem niet
als een politieke vluchteling te beschou
wen.
CAIRO, (UPI) In gezaghebbende kring
te Cairo is dinsdag vernomen, dat een
overeenkomst tussen Engeland en Egypte
over de regelng van wederzijdse schade
waarschijnlijk een dezer dagen onder
tekend zal worden. Engeland eist schade
vergoeding voor nationalisering van Britse
eigendommen in Egypte (banken en ver
zekeringsmaatschappijen) en Egypte eist
vergoeding van de schade die is ontstaan
door de actie tegen Suez.
cle
Symbolen
Een Amerikaanse vroeg me eens of ik
haar Nederland wilde laten zien. The
r e al stuff, noemde ze dat, want ze
wilde het land echt goed leren kennen. En
aangenaam verrast door dit ongewoon
verzoek toonde ik haar ons brave land van
noord tot zuid, van oost naar west, en geen
belangrijk ding sloegen we over. Ik meen
de me te mogen prijzen, dat ik haar Neder
land leerde kennen zoals geen Hollander
het kent. En ze was na afloop diep en
hevig teleurgesteld. Ze zei het wel niet
met zoveel woorden, maar ze kwijnde als
een verlepte bloem.
Ik vroeg haar of ze griep had. „Nee",
zei ze, „maar ehwhat about wooden
shoes and national costumes?"
Ik heb haar toen meegenomen naar de
woeste inheemse volksstammen van onze
duisterste achterlanden, en ik heb haar
ook meegenomen naar ons nationale in
sectenrestaurant, en eerst toen was ze vol
maakt tevreden. Ze had Nederland „ge
daan" en hoe!
Een ander maal ondervroeg me een Mar-
seillaanse zeeman diepgaand aangaande
onze havensteden, die aan gevaarlijkheid
hun weerga niet hadden op de hele we
reld. Zoveel moorden als er op de „Séedi-
que" gebeurden hadden er zelfs in Chi
cago niet plaats. Ik vertelde hem o, heel
voorzichtig dat we hier net zo over Mar
seille spraken. En hij was hevig geschokt,
om niet te zeggen gegriefd.
En dat bracht me aan het nadenken over
wat we ons zo in het algemeen voorstellen
van een land. Ik kwam tot vreemde resul
taten en ontdekte, dat ieder land zijn eigen
symbolen, vooral voor aanstaande toe
risten, had.
Zwitserland: wintersport, koekoeks
klokken.
Frankrijk: Place Pigalle, rare juffen,.
BB, bistrootjes en eethuisjes.
Oostenrijk: Tirolers, jodelen, schuh-
platterl.
Amerika: gangsters, glamour, droom-
keukens.
Italië: macaroni, dieven.
Spanje: stierengevechten, goedkoopte.
Nederland: klompen en rare pakkies.
Afrika: negers en wilde beesten.
En toen begreep ik ineens waarom zo
vaak mensen hevig teleurgesteld zijn als
ik over Afrika vertel. Want dan krijgen ze
géén bloed, géén niet na te vertellen
orgiën, géén rituelen waarbij je de griezels
over de mg lopen, géén luipaarden op.
schoot, niets daarvan. Maar wel wolken
krabbers, bromfietsen, moderne havens,
gewone kleren.
Maar zei men vroeger al niet: Tout
c ompr en dr e c 'est tout par-
do nn e r
Sporry
MONTREAL (UPI) De autoriteiten
verwachten, dat de ijsbrekers er binnen
de komende twee dagen in zullen slagen
de buitenlandse schepen, die al ruim een
maand .vast zitten. in_het ijs in de haven
van Montreal en op de bovenloop van de
St. Lawrencerivier, te bevrijden. Het
zijn er nog twaalf, waarbij één Neder
lands schip, de Prins Frederik Willem.
Oorspronkelijk waren 13 buitenlanders in
gesloten, maar de ijsbrekers hebben dins
dag het Duitse vrachtschip Poseidon vrij-
gekregen. Dit schip is nu op weg naar open
zee. Verwacht wordt dat de andere twaalf
schepen in konvooi naar open water zullen
varen, geëscorteerd door ijsbrekers. Aan
vankelijk heeft het er naar uitgezien, dat
de 13 schepen er zouden moeten overwin
teren.
(Van onze correspondent in Parijs)
Tijdens de eerste zitting, die de nieu
we Franse regering gisteren onder voor
zitterschap van president De Gaulle ge
houden heeft, is besloten een aantal Alge
rijnse leiders, die zich in gevangenschap
bevinden, hun straffen kwijt te schelden
of te verzachten. Zo zal de bejaarde lei
der van de gematigd nationalistische
M.N.A., Messali Hadj, die geruime tijd
geleden naar een Frans eilandje werd ver
bannen, op vrije voeten worden gesteld,
al mag hij dan ook nog niet terugkeren
naar zijn vaderland. Ben Bella, de beken
de jonge F.L.N.-leider, wiens vliegtuig op
weg naar Tunis twee jaar geleden door
Franse militairen, buiten medeweten van
de toenmalige regering-Mollet, werd on
derschept, wordt met zijn kameraden uit
de Parijse Santé-gevangenis overgebracht
naar een vesting, waarschijnlijk Belle lie
Voor alle ter dood veroordeelde Algerij
nen (naar schatting tweehonderd) is de
straf in levenslange dwangarbeid gewij
zigd, terwijl tenslotte nog zevenduizend
Algerijnen uit concentratiekampen in Al
gerije zullen worden ontslagen. Gevange
nisstraffen worden met e^n tiende ver
minderd.
Deze maatregelen van amnestie en cle
mentie hingen al enige dagen in de lucht.
Het is in Frankrijk trouwens gebruike
lijk, dat een nieuwe president der repu
bliek zijn ambtsaanvaarding laat begelei
den door een amnestie jegens gevangenen
en veroordeelden. Niettemin is het duide
lijk, dat men dit keer ook een uitgespro
ken politieke betekenis aan dit gebaar van
De Gaulle mag toekennen. Men is in Pa
rijs zelfs vrij algemeen geneigd hier een
eerste stap te onderkennen voor een nieu
we uitnodiging aan de Algerijnse rebellen
met Frankrijk in overleg te treden voor
het sluiten van een wapenstilstand.
Het is ook opmerkelijk, dat De Gaulle
deze amnestie een vrij opzienbarend ka
rakter heeft gegeven, nu premier Debré
morgen zijn eerste regeringsverklaring in
het nieuwe parlement zal afleggen.
President De Gaulle heeft zo tevens nog
maals duidelijk gemaakt, dat hij Algerije
nog steeds als het centrale en fundamen
tele probleem voor de Franse vijfde repu
bliek beschouwt, en ook dat hij geens
zins van plan is zich zijn gedragslijn dooi
de ultra's onder zijn aanhang of pseudo-
aanhang te laten voorschrijven.
Onder de Algerijnse afgevaardigden
heerste de laatste dagen een niet geringe
consternatie naar aanleiding van de voor
nemens, die De Gaulle, eerder dan ver
wacht werd, in daden heeft omgezet. Het
ziet er echter naar uit, dat noch onder de
Franse „colons" in Algerije, noch onder
hun vertegenwoordigers in het parlement
openlijke weerstand zal worden geboden
tegen de liberale politiek, die De Gaulle
op dit punt steeds onverbloemder en door
tastender blijkt te willen volgen.
(Reuter) —In een communiqué werd
medegedeeld dat de amnestie onderdeel is
van belangrijke te nemen clementiemaat-
regelen. Volgens de minister van Voor
lichting Roger Frey heeft premier Debré
het kabinet medegedeeld, dat geen onder
handelingen over de politieke status van
Algerije worden overwogen. Er is geen
wijziging gekomen in de vastbeslotenheid
van de regering om de rechten van Frank
rijk in Algerije te handhaven.
RABAT (Reuter) In Rabat is de cle
mentie voor Algerijnse nationalistische
leiders toegejuicht. „Een uitstekend begin
voor president De Gaulle," zo merkte een
van de adjudanten van premier Abdoellah
Abraham op. „Wij zouden in deze beslui
ten gaarne een goed begin zien en wij
wachten thans op het openen van werke
lijke onderhandelingen" zo voegde hij hier
aan toe.
Wanneer een kamer geert, is haar
grondvlak niet een vierkant of recht
hoek, maar een al dan niet recht
hoekig trapezium. Voor de verklaring
moet worden uitgegaan van het woord
geer dat: werpspies betekende en in het
bijzonder: de driehoekige, spits toelo
pende punt daarvan. Dan wordt geer
ook gebruikt voor lappen en stoffen die
puntig toelopen. Het werkwoord geren
betekent dus: een schuine, scheve rich
ting hebben.
Een oorspronkelijk dialectische vorm
naast geren is gieren. Men kent nog
woord m als gierpont: pont die giprend
(scheef) het water oversteekt en Gier
straat: een straat die met een scheve
^hoek op een andere staat.
