Sunil wast stralend wit...
Bonn is verontrust over
Britse uitlatingen
WITTER DAN DE
WITSTE KIP
en spaart uw linnenkast
Fransman kan thans belastingopgave
van zijn buurman controleren
f 89.75 - f 169.-
f 79.75
Raketten symptomen van
stervende beschaving
„Belastingen zijn er om
ontdoken te worden"
Opwinding
9
Manchester Guardian:
De verrassing van de
geleide democratie
COSTUUMS
TWEN COSTUUMS
Puzzel-zwendel in
New York ontdekt
Hier is met Sunil gewassen,dat hemels
blauwe Sunil, waarin al het wasgoed
stralend wit wordt, werkelijk stralend
wit!
Bleken en blauwen kunt u zelfs ver
geten, met Sunil hebt u minder was-
werk, minder te wringen, dus... minder
slijtage.
Waar Sunil de was doet, blijft alles
veel langer nieuw, ook wasmachine
en* wringer varen er wel bij
Weens parkeerprobleem
eindelijk „opgelost"
Geen kernwapens voor Westduitse leger
Gedachten van een niet-
elektronisch brein
Akkerbouw moet wijken
voor bosbouw in Zweden
IntcArvCi
Vele Amerikanen weten
niet waar Berlijn ligt
STORMEN VAN VERONTWAARDIGING
INDRUKKEN VAN
EEN RONDREIS
DOOR DE V.S.
Falcon Cameljassen
ƒ105.—
DINSDAG 24 MAART 1959
In een artikel over de geleide democratie
van Sukarno, herinnerde de Manchester
Guardian eraan, dat toen dit concept
ongeveer twee jaar geleden door Sukarno
voor het eerst ter sprake werd gebracht,
het met. wantrouwen werd ontmoet, niet
alleen in het westen, maar ook in Indo
nesië zelf, omdat het inhield, dat de com
munistische partij zou gaan meeregeren.
,,Dat is ook een van de redenen, waarom
dr Hatta zich niet achter Sukarno stelde
bij diens poging de politieke stabiliteit van
het land te hervinden. En het versterkte
de economische grieven, die ertoe leidden,
dat enige der buitengewesten een jaar ge
leden hun banden met de regering op Java
verbraken en de misgelopen revolutie be
gonnen, die nog steeds niet ten einde is".
„De rebellen hebben buitenlandse hulp
gezocht met het motief, dat zij trachtten
Indonesië te bewaren voor een afglijden
naar een communistische heerschappij",
zo vervolgt de Manchester Guardian.
„Kort nadat de gevechten waren begonnen
noemde de heer Dulles geleide democratie
„een mooi klinkende naam voor iets dat
vrees ik op communistisch despotisme zal
uitdraaien". Tot nu toe is het daartoe ech
ter dankzij de hogere legerleiding
niet gekomen en in augustus van het vorig
jaar bleken de V.S. daarvan voldoende
verzekerd te zijn om een overeenkomst
voor wapenhulp met de Indonesische
regering te sluiten. Daarna stemde ook de
Brtise regering in met de levering van
militaire vliegtuigen en gedurende de
laatste maand kwam de Indonesische
minister van Buitenlandse Zaken op een
ongedacht prettige wijze door Australië
heen.
Opeens schijnt de hele conceptie van de
geleide democratie veranderd te zijn. In
plaats van de communisten in de regering
te brengen, schijnt zij hen er thans uit te
houden.
De communistische partij is het best
georganiseerd op Java: zij deed het zeer
goed bij de provinciale verkiezingen, die
daar in 1957 gehouden werden en zou het
wellicht nog beter gedaan hebben in de
voor september aangekondigde verkiezin
gen, die nu afgelast zijn. Hoe groter de
theoretische macht van de partijen, hoe
groter de praktische macht van de com
munistische partij. Er is dus een verwij
dering gekomen van een door partijen ge
leide regering. President Sukarno en het
kabinet zijn overeengekomen de revolutio
naire grondwet van 1945 weer van kracht
te doen worden, die de voornaamste macht
in handen van de president legt. In het
parlement zal de helft of meer van het
aantal zetels worden bezet door de ver
tegenwoordigers van „functionele groe
pen" en niet door partijleden. Een her
leefd wantrouwen ten opzichte van de
communisten lost uiteraard niet alle Indo
nesische problemen op. Het lost er op zich
zelf zelfs niet één van op. Er is een gigan
tisch werk van organisatie en verzoening
te doen, dat misschien boven de macht van
Sukarno ligt. De geleide democratie be
tekent geenszins een afstand doen van
aanspraken op westelijk Nieuw-Guinea,
nóch het einde van de vijandigheid ten
opzichte van Nederland. Nog maar kort
geleden werd een wet van kracht, waarbij
de Nederlandse bedrijven werden genatio
naliseerd".
Het verloop van zaken met de geleide
democratie is echter volgens de Manches
ter Guardian wel een waarschuwing tegen
overhaaste gevolgtrekkingen.
Advertentie
grootste sortering
in Terlenka en zuivere
kamgaren
(min 7% spaarrente)
de JONGE mode
(min 7% spaarrente)
Op N.K.-rekening betaalt
U 1/3 per maand
WASHINGTON, (Reuter) Twaalf
Amerikanen zijn gearresteerd wegens
zwendel bij het oplossen van puzzels in
twee Amerikaanse dagbladen. De betrok
kenen gaven voor een reclamebedrijf en
een bank te leiden, die in werkelijkheid
niet bestonden, doch op welker naam zij,
via twee syndicaten te New York, die de
raadselwedstrijden organiseerden, in een
verzegelde enveloppe de uitslagen verkre
gen, die tot na de sluitingsdatum geheim
moesten worden gehouden.
De arrestanten gaven de uitslagen ech
ter door aan met hen samenspannende deel
nemers, die een klein gedeelte van door
hen behaalde prijzen mochten behouden,
maar de rest aan de zwendelaars moesten
afstaan. Laatstgenoemden hebben tussen
november 1958 en februari 1959 meer dan
45.000 dollar met hun praktijken ver
diend. Er kwam een einde aan hun winst
gevende bedrijf, omdat de betrokken dag
bladen argwaan kregen.
Advertentie
Neem meteen
het voordelige
reuzenpak
SUN 12 680
Keizer Frans I, die zijn dochter Marie
Louise aan Napoleon opofferde, was een
goede en populaire vorst, maar had weinig
of geen fantasie. Volgens zijn mening
moest men niet ingrijpen en kon men de
dingen beter op hun beloop laten, want dan
kwam er wel vanzelf een oplossing. Soms
heeft men de indruk, dat de Oostenrijkse
instanties (en in 't bijzonder het gemeen
tebestuur van Wenen) dezelfde tactiek vol
gen. Jarenlang heeft men in de Oosten
rijkse hoofdstad weinig gedaan om een re
delijke oplossing te vinden voor 't nijpen
de verkeers- en parkeervraagst.uk. Pas de
zer dagen heeft men een zogenamde blau
we zone in het leven geroepen. In enkele
straten van de binnenstad mag men nu
slechts een uur parkeren en moet men zich
daarvoor bedienen van een zogenaamde
parkeerschijf, die veel meer misbruik toe
laat dan een echte parkeermeter. Tot het
begin van dit jaar mocht men in alle stra
ten parkeren, maar het bleek, dat men de
ze zaak niet op haar beloop kon laten, om
dat het aantal auto's jaarlijks met tiendui
zenden vermeerdert. Onder de dwang van
de omstandigheden nam nu de gemeente
raad dit jaar zoals gewoonlijk geen alge
meen, maar een voorlopig en gedeeltelijk
besluit. Het is vrees voor sneeuw geweest
die hier 'n wonder heeft volbracht. In We
nen komt de sneeuw gewoonlijk namelijk
onverwacht bij voorkeur 's nachts en
zij valt dan zo dicht, dat de parkerende
auto's vast komen te zitten en het gehele
doorgaande verkeer onmogelijk maken.
Om nu deze telkens terugkerende en steeds
groter wordende verkeerscatastrofe in de
wintermaanden te voorkomen, verklaar
de het gemeentebestuur dat er van januari
tot en met maart niet in straten gepar
keerd mocht worden, waar tevens een
tram rijdt of waar althans tramrails liggen
Ondanks het protest van de autobezitters
heeft de gemeente aan deze beslissing
vastgehouden, ofschoon er al die tijd geen
vlokje sneeuw was gevallen! De autorij
ders sputterden maar parkeerden noodge
dwongen in de zijstraten met het gevolg
dat zij er aan gewend raakten. En intussen
bleek de maatregel zo goed te werken, dat
de gemeente haar tot een blijvende heeft
verklaard.
(Van onze correspondent in Bonn)
De Westduitse ambassadeur te Lon
den, Von Hervvarth, heeft de opdracht
gekregen bij het Britse ministerie van
Buitenlandse Zaken inlichtingen in te
winnen over bepaalde dagbladberichten,
waarin gezegd is, dat premier Macmillan
zekere voorstellen over de Duitse be
wapening zou hebben gedaan aan presi
dent Eisenhower. Het gaat hier om
mededelingen van een officiële Britse
woordvoerder te Washington, volgens
wie men overweegt om het huidige be
wapeningsniveau te „bevriezen", waar
door West-Du itsland zou moeten afzien
van kernwapens.
Bondskanselier Adenauer is het bepaald
niet eens met de Britse plannen om de be
wapening in Duitsland te beperken. De
Britse woordvoerder te Washington heeft
gezegd dat het niet als een discriminatie
van de Bondsrepubliek opgevat kan wor
den als West-Duitsland van kernwapens
afziet, omdat het land op het ogenblik nog
geen kernwapens heeft. De geruchten dat
Macmillan dit officieel aan Eisenhower
heeft voorgesteld zijn hardnekkig, hoewel
Macmillan hierover tijdens zijn laatste ge
sprek met Adenauer te Bonn met geen
woord heeft gerept.
De Westduitse minister van defensie,
Franz-.Josef Strauss, gaat op 13 april naar
Washington voor besprekingen met het
Amerikaanse ministerie van defensie over
de „opbouw van de Duitse strijdkrach
ten" als de officiële gast van zijn Ameri
kaanse ambtgenoot McElroy.
Vruchteloos gesprek
Inmiddels is de sfeer tussen de politie
ke partijen te Bonn er niet beter op ge
worden. De voorzitter van de Bondsdag
Gerstenmaier wil trachten voor het aan
staande grote debat over de buitenlandse
politiek in de Bondsdag, dat volgende
maand zal plaats hebben, waardig te doen
verlopen. Daartoe heeft hij de voorzitters
van de fracties bijeengeroepen. Dit acht
PASADENA Californië (Reuter) Ons
programma voor raketten en ruimtevaart
schepen is niets anders dan een symp
toom van een stervende beschaving", ver
zuchtte dr. A. R. J. Grosch, bedrijfsleider
van de „International Business Machi
nes", die de „elektronische breinen" voor
geleide projectielen vervaardigt, tegen het
slot van de te Pasadena, in Californië,
gehouden wetenschappelijke conferentie
van het Californische technoligische insti
tuut.
Hij voegde hieraan toe: „Wij hebben geen
betere raketten nodig, om elkander te
vernietigen. Die wij nu hebben zijn méér
dan berekend voor hun taak".
En wat hebben wij eigenlijk in de onein
dige ruimte te zoeken?
Het geld, dat wij hiervoor besteden, zou
den wij beter kunnen gebruiken voor het
oplossen van de vraagstukken van onze
eigen planeet, voor hulpverlening aan de
miljoenen, die ondervoed zijn en nauwe
lijks een onderkomen hebben.
Waarom moeten de Verenigde Staten
voortgaan met het schenken van miljoe-
rien dollars aan maatschappijen, welke
niet in de eerste plaats belang stellen in
de vooruitgang van de wetenschap, maar
wie het vooral te doen is om hun zeven
percent winst?
Reeds die zeven percent zou een aardige
bijdrage vormen voor het oplossen van
maatschappelijke vraagstukken, welke
ooidogsdreiging doen ontstaan en die ruim
tevaart en kolonisatie noodzakelijk ma
ken", aldus dr. Grosch.
men des te meer noodzakelijk, daar het
gesprek tussen Adenauer en de sociaal
democratische leiders Ollenhauer, Schmid
en Erler gisteren zonder resultaat is ge
bleven. Van een gemeenschappelijk
standpunt is geen sprake.
Adenauer heeft zich bij Ollenhauer be
klaagd over uitlatingen van de S.P.D.-lei
der Wehner, die gesproken heeft over „de
onbetrouwbare lieden aan de top van de
C.D.U." en Adenauer „een nageboorte van
Hitier" noemde Gerstenmaier wil de par
tijen er nu toe brengen zich wat gematig
der uit te laten op een ogenblik, dat de
westelijke wereld de grootst mogelijke
eenheid nodig heeft.
Herenigingstwist
Van S.P.D.-zijde is in de strijd om de
herenigingsplannen het uit 1953 stammend
geallieerde voorstel gepubliceerd. Volgens
dit plan, waaraan de toenmalige Ameri
kaanse Hoge Commissaris in Duitsland,
Conant, heeft meegewerkt, moesten zowel
Oost- als West-Duitsland blijven bestaan
op het tijdstip, dat er voor een bepaalde
overgangstijd een gemeenschappelijke
Duitse regering zou komen. Ook dit plan
zou, evenals het S.P D.-plan van de vori
ge week, beogen in etappen tot de hereni
ging te komen. Pas na het van kracht wor
den van een vredesverdrag zouden de
Bondsrepubliek en Oost-Duitsland ophou
den te bestaan en zou de gemeenschappe
lijke Duitse regering alle regeringsbe
voegdheden krijgen.
Volgens de S.P.D. zou de regering-Ade-
nauer destijds akkoord zijn gegaan met
dit geallieerde plan. De C.D.U. heeft ech
ter niets teruggenomen van haar scherpe
critiek op het S.P.D.-plan. Integendeel het
debat daarover wordt met de dag feller
en men verwacht dan ook een fel debat
in de Bondsdag over het buitenlandse be
leid.
Grotewohl
(Reuter) Premier Grotewohl van
Oost-Duitsland heeft op een conferentie in
Oost-Berlijn verklaard, dat, indien Oost-
Duitsland een afzonderlijk vredesverdrag
tekent, er geen plaats meer voor bezet
tingsrechten in West-Berlijn zou zijn, daar
Berlijn een onafscheidelijk deel van de
(Oost)Duitse Democratische Republiek is.
(Van onze correspondent in Stockholm)
Onlangs moest een Zweedse boer opko
men voor militaire dienst. Aangezien zijn
vrouw ziek en zijn zoon te jong was, kon
hij zijn boerderij niet alleen laten. Toch
kreeg hij geen uitstel. De militairen
dachten, dat hij in deze periode van werk
loosheid wel iemand zou vinden, die het
werk gedurende een maand voor hem zou
kunnen overnemen, maar dat was mis.
Hij kreeg niemand. En zo verkocht hij zijn
koeien en gaf het in pacht gekregen land
terug. Dat is weliswaar een uitzondering,
maar er zijn voldoende voorbeelden van
boeren, die alles hebben verkocht om in
de stad gemakkelijker geld te verdienen.
Het is namelijk geen gemakkelijke taak
om van de arme bodem een rijke oogst
te halen. Het hele jaar door is het voor
de kleine man hard werken. Slechts de
grote goed gemechaniseerde bedrijven
gaan met winst.
De autoriteiten hebben dit ingezien. Men
kan om een produkt te noemen de
mensen niet dwingen appelen te eten als
de sinaasappelen belangrijk goedkoper
zijn en daarom heeft de regering het pro-
gronden in studie laten nemen.
Het resultaat van deze studie is, dat men
jaarlijks 10.000 hectaren niet lonende
landbouwgrond weer tot bos wil bewer
ken. Hout brengt meer op dan aardappe
len, rogge of tarwe. Dit wil echter niet
zeggen, dat de oogst zo belangrijk minder
zal worden. Men hoopt namelijk enkele
verlaten gebieden bij nog bestaande be
drijven te kunnen voegen. De grote lap
pen grond zullen dan rationeler kunnen
worden bewerkt.
Advertentie
net vertrouwde merk
maand tampons
géén verband - géén gordel
onmerkbare onzichtbare bescherming
volkomen veilige, hygiënische methode.
In het bekende blauw/witte doosje
Het past in het kleinste handtasje.
Uw apotheker ol drogist heelt het
Interna
1 0 tampons f 1
Interna z.k.
(zonder
inbrengsysteem)
1 0 tampons I 1
NEW YORK (UPI) De Ne.v York
Times heeft onder zijn Amerikaanse le
zers een enquête gehouden over de kwes
tie Berlijn en is tot de bevinding gekomen
dat vele Amerikanen niet eens weten waar
Berlijn ligt. Van de 470 personen wisten
185 niet dat Berlijn een enclave vormt in
Oost-Duitsland. Deze groep wist ook wei
nig van vele andere aspecten van het pro
bleem. Uit de enquête bleek dat onder de
jongeren en studenten meer kennis be
staat onder de ouderen. Zij „bekommeren
zie hook meer om het probleem." Velen
van de ondervraagden menen dat de Rus
sen slechts bluffen.
(Van onze correspondent in Parijs)
ER ZIJN VELE ZAKEN waaraan de Fransen onder de nieuwe vijfde republiek nog
moeten wennen, zoals aan de omstandigheid dat de regeringscrises zijn afgeschaft en
hun ministers onder De Gaulle nu niet meer voor enkele weken of maanden, maar
voor een periode van vijf jaar bezit van hun fauteuils en portefeuilles hebben ge
nomen. De vernieuwing waarmee ze vooralsnog wel de meeste moeite lijken te heb
ben, betreft een eerste begin van hervorming van het belastingstelsel. Van een gron
dige herziening en een radicale herverdeling der lasten tussen directe en indirecte
belasting is voorlopig nog geen sprake. Niettemin is toch wel een eerste stap naar
grotere sociale rechtvaardigheid gedaan doordat de regering, op voorstel van de
links-katholieke minister Buron en op bevel van De Gaulle zelf, nu besloten heeft
dat in de toekomst iedere burger vrijelijk toegang kan krijgen tot de belastingregis-
ters. Opening van zaken door de belastinginspecteur is een oude leus van de linkse,
en speciaal socialistische, partijen in Frankrijk en inderdaad kan erkend worden dat
door instandhouding van het belastinggeheim de fraude sterk in de hand wordt
gewerkt.
Zoals in alle zuidelijke, en speciaal Ro
maanse, landen heeft ook Frankrijk altijd
zwaar met zijn belastingen getobd. De
burgerzin is hier nu eenmaal een tikkeltje
minder gezond ontwikkeld dan in het
noorden en de betrouwbaarheid van het
ambtenarenkorps liet soms ook nog wel
eens iets te wensen over. Het gevolg is dat
een geringe of soms ook wel. aanzien
lijke vrijheid met de waarheid die men
zich tegenover de belastinginspecteur bij
het invullen van zijn aanslagbiljetten per
mitteert. in Frankrjjk nauwelijks als vorm
van oneerlijkheid wordt beschouwd. Men
meent dat belastingen er zijn om ontdoken
te worden en de burger, die in die opgaaf
het kundigst slaagt wordt hier door zijn
landgenoten eerder bewonderd dan ver
acht. Behalve dan natuurlijk door die bur
gers, die niet in staat zijn diezelfde vir
tuositeit te demonstreren, omdat zij nu
eenmaal niets kunnen verbergen.
Globaal gesproken wordt die laatste
categorie gevormd door de ambtenaren en
de arbeiders en in het algemeen de loon
trekkers, die onmiddellijk naar hun sala
rissen worden aangeslagen. In verhouding
betalen die loontrekkers dan ook een veel
en veel te hoog percentage, terwijl de
vrije beroepen zich heel coulant weten te
laten behandelen en de boeren een der
mate politiek-krachtige positie bekleden
dat ze praktisch bijna geheel van belas
tingplichten ontslagen zijn.
Een eerste poging aan deze wanverhou
dingen een einde te maken ondernam on
langs de huidige minister van Financiën.
Antoine Pinay, toen hij de mogelijkheid
schiep de belastingen te berekenen aan de
hand van de „uiterlijke tekenen van wel
stand". Het bezit van een auto, van ren
paarden, van buitenhuizen en jachten kan
nu volgens nieuwe tabellen, in geval van
manifes'ce fraude, worden omgerekend in
belastingbedragen waarover de inspecteur
niet meer wenst te discussiëren. De af
schaffing van het belastinggeheim sluit on
middellijk bij die maatregel aan. Doordat
de taak van de belastinginspecteur nu
eigenlijk in feite over alle burgers wordt
verdeeld omdat iedereen de opgave van
iedereen mag controleren hoopt de re
gering de fraude in de toekomst te kunnen
beperken.
Dit initiatief wordt, zoals men al wel kan
aanvoelen, onstuimig verwelkomd ofwel
verguisd, al naar gelang de belastingbe
taler tot de niet of wel bevoorrechte cate
gorieën behoort. De tegenstanders uit het
kamp der boeren en der vrije beroepen
schreeuwen moord en brand, omdat ze in
de verordening een bron zien van chan
tage, laster en laaghartige wraaknemingen.
Het gevaar dat Frankrijk een volk wordt
van onderlinge spionnen lijkt misschien
wat overdreven, al is het risico dat de
sociale rust nog eens extra zal worden
bedreigd niet helemaal uit te sluiten. De
belastingbetaler met een volkomen rustig
geweten behoeft zich intussen niet op te
winden. Maar hun aantal is beperkt
Overigens behoeft de regering zich niet
te vleien met de hoop dat ze alleen met
deze beide maatregelen waardoor nu al
stormen van verontwaardiging en protest
werden ontketend, haar doel van een
redelijk belastingsysteem zal bereiken. In
1959 zal door de Fransen op een nationaal
inkomen van ongeveer twintigduizend mil
jard, zesduizend miljard belasting moeten
worden betaald, zodat van iedere honderd
verdiende francs er dertig aan de staat
dienen te worden afgedragen. Een derge
lijk hoog percentage zal op den duur al
leen kunnen worden bereikt, indien het
belastingstelsel op een geheel nieuwe ba
sis van sociale rechtvaardigheid wordt op
gebouwd. Er is een nieuwe commissie aan
het werk gezet die voorstellen in deze
richting mag voordragen. Maar er zal nog
veel water door de Seine stromen alvorens
die voorstellen in werkelijkheid zullen
kunnen worden omgezet
Advertentie
Gen. Cronjéstraat 40 - 44 - Haarlem
Telefoon 54679
Ik heb voetbal gezien in Italië en wiel
rennen in Frankrijk, hanengevechten in
Indonesië en paardenraces in Engeland,
maar nog nooit had ik zoiets gezien als
ijshockey in New York.
Deze inleiding, met een verschuldigde
buiging naar Buning's Maria Lecina, is
nodig om de lezer duidelijk te maken, dat
ik geen nieuweling ben in de beoordeling
van wat men „sportenthousiasme" noemt.
Ik dacht alle vormen van opwinding gezien
te hebben, maar ik vergiste mij.
Zestienduizend mensen vulden gisteren
de Madison Square Garden aan de Eighth
Avenue in New York. Zij waren gekomen
om de New York Rangers te zien optreden
tegen de Montreal Canadians. De eerste
vijftig minuten hebben al die mensen ge
huild. gekrijst, gebruld van opwinding om
dat hun Rangers met 1-0 voor stonden; de
laatste tien minuten stootten zij niet zo erg
verschillende gelui
den uit omdat de Ca
nadezen even hun
best gingen doen en
de score tot 1-5 ver
anderden. Toen was
het afgelopen. Een
twee dozijn ijs
hockeyers verliet uit
geput de arena, zes
tienduizend toeschou
wers gingen niet minder uitgeput door de
smalle gangen rond dit Newyorkse sport
paleis weer in de richting van de neon-
overgoten straten.
IJshockey in dit land wordt niet alleen
bijzonder goed gespeeld, men deinst ook
bepaald niet voor een duwtje of een klap
terug. Drie maal ontwikkelde de sportwed
strijd zich tot een algemeen vuistgevecht,
twee spelers en een scheidsrechter hebben
een ferme klap met een stick op het hoofd
gehad en toen het feest was afgelopen
ontstond op het ijs de laatste kleine vecht
partij en op de tribunes waren op zeker
zes plaatsen nogal lichamelijk georiënteer
de meningsverschillen aan de gang. Maar
mijn begeleider zei, dat het een mooie,
faire strijd was geweest.
Naast mij, aan de andere kant, zaten
Maurice Figuère en zijn vrouw uit Mon
treal in Canada. De heer Figuère, die de
vijftig al jaren geleden is gepasseerd, is
assistent-bedrijfsleider in een bakkerij aan
St. Catherine Street in Montreal. Zijn
vrouw en hij waren zaterdagavond uit
Montreal vertrokken om de afstand van
650 kilometer per trein naar New York af
te leggen. Zondagavond, onmiddellijk na
de wedstrijd, moesten zij terug naar het
station. De rest van die nacht zouden zij in
de trein doorbrengen, want maandagoch
tend moest Maurice Figuère weer present
zijn in de bakkerij. Er waren trouwens nog
driehonderd andere Canadezen, die de eer
ste vijftig minuten van de wedstrijd wat
sip zaten te kijken, maar de laatste tien
minuten in hartstochtelijke vreugde hebben
doorgebracht. Zwaaiend met spandoeken
„Les Canadiens sont la" verlieten zij „The
Garden".
De taxi-chauffeur, die ons van het toneel
van de strijd wegvoerde, zei: „Oh yeah,
vroeger ging ik ook nog wel eens naar
hockey kijken, maar de kwaliteit is er uit,
mister, en het is te tam geworden. De géést
is er uit." Ik heb hem gevraagd hoe het
vroeger dan toe ging en hij heeft me een
beschrijving gegeven, die slechts in nuan
ces afweek van wat ik zojuist had gezien.
Het brullend lawijt van zestienduizend ijs-
hockev-fans raasde nog in mijn oren. Er
gens, binnen in het sportpaleis, moesten op
dat moment nog de Amerikaan en de Ca
nadees liggen die elkaar met de hockey
stick op de bol geslagen hadden. Het
publiek had knopen verloren en haren en
paraplu's, brillen en waarschijnlijk ook wel
een enkele portefeuille.
De menigte verspreidde zich weer over
New York. Het vuurtorenlicht van het
Empire State Building draaide statig zijn
ronden in de koude nacht. New York had
verloren, maar vanavond wordt er weer
ijshockey gespeeld in The Garden.
De journalist, die de term „Hel van
Deurne" heeft bedacht, heeft overdreven.
Hij heeft de hel nog niet gezien. Dit is
pas opwinding. Ik geloof, dat ik ook wat
heb geroepen.
E. Romayn
