Pullovers
ZONDER
RENTE
r
heienmode-lip
PeeksCloppenburg
Elfduizend boeren in het westen
kunnen f 1,3 miljoen derven
BRYLCREEM
Een verklaring
4Lr
KLEDING
TERMIJN
Van dag tot dag
J
Al te ernstig
Heftig debat in Produktsdhap Zuivel
Mi
3
Voorjaar in Noordhollands
Duinreservaat
Goed nieuws voor ROKERS
Amsterdams collegium
musicum naar Londen
Kort nieuws
Brief van veehoudersorganisatie maakte slechte indruk
Geërgerd
Om één percent
i
Hilversum wil natuur
schoon offeren voor
woningbouw
Ook vliegveld en marine
kamp zouden moeten
verdwijnen
de
^raatótocl
J
HAARLEMSE
KLEDING CENTRALE
JANSSTRAAT 63
Scholier bestuurde onder
drankinvloed auto
OT öf fjFriFÖFn ïijb
200 Jaai
geleden
DONDERDAG 26 MAART 1959
De hoofdingenieur-directeur van de Cul
tuurtechnische Dienst in Zuid-Holland is
een ernstig man. Dat moet dan ook wel,
want zijn functie en werkzaamheid zijn
geen sinecure in deze tijd van gedwon
gen en veeleisende planning op het gebied
van cultuurtechnische voorzieningen in
het steeds benauwder wordende westen
des lands.
Doch men kan ook té ernstig zijn. Dezer
dagen heeft deze functionaris ten aanzien
van de Bollenstreek verklaard, dat „re
creatieve voorzieningen en met name een
verantwoorde landschappelijke aankle
ding" noodzakelijk zijn, doch „dat stoei-
bosjes en prettuinen" moeten worden
voorkomen.
Wij vrezen oprecht dat deze termen
die van een kansel af tijdens een preek
over onzedelijkheid zouden kunnen zijn
gesproken gekozen zijn uit overwegin
gen die te weinig rekening houden met
het eerste doel van recreatieve voorzie
ningen, namelijk: ontspanning te bieden
aan de mens. Zij klinken men vergeve
ons de kenschetsing zedeprekerig en
puriteins. Wij kunnen niet precies nagaan
wat eigenlijk „stoeibosjes" en „prettui
nen" zijn, doch wij geloven dat dergelijke
aanduidingen de gedachte aan kwaad sug
gereren waar het niet te vinden is.
De Bollenstreek biedt nagenoeg geen en
kele gelegenheid tot uitblazen. Er zijn te
weinig restaurants, maar ook te weinig
natuurlijke „zitgelegenheden" voor ver
moeide families met kinderen. Bloemen
zijn mooi, doch teveel bloemen vermoeien
het oog en een kind moet nu eenmaal eens
even „stoom kunnen afblazen" in een stuk
vrije natuur, waar niet veel te beschadi
gen is. Wanneer de hoofdingenieur bedoelt
dat de Bollenstreek moet worden versierd
met keurige tuintjes en gazonnetjs, waai
de bordjes met „verboden" even talrijk zijn
als grassprieten, dan zouder wij hem dat
ernstig willen ontraden.
De Bollenstreek biedt al zoveel kleurigs
te zien, dat het te ontwerpen landschaps-
schoon niet ook nog in de trant van „kijken
en afblijven" moet worden gevonden.
Een afwisseling van de vele bloemen
velden met bospartijen zou zeer welkom
zijn, doch niet wanneer deze zouden wor
den omprikkeld en tot verboden gebied
verklaard.
Stoeien en pretmaken zijn wérkelijk geen
zonden tegen de openbare orde of zede
lijkheid wat ook zeer ernstige mannen
in zeer belangrijke functies daarover mo
gen denken.
Het Noordhollands Duinreservaat (de
duinen van het Provinciaal Waterleiding
bedrijf Noordholland), dat zich uitstrekt
met een kleine nderbreking nabij de Eg-
monden van Wijk aan Zee tot Schoorl met
een oppervlakte van 4800 ha, beleeft op
het ogenblik het schuchter ontwaken varf
de lente. Dat blijkt niet alleen uit uitbun
dig vogelzang, maar ook door de verande
ring van vele planten. De kamperfoelie is
als uitgelopen, de wilgentakjes prijken aan
de meest nog kale takjes en de popel bal
semt de voorjaarslucht.
Er komen vooral in het gebied van
Heemskerk en Castricum vele soorten va
riëteiten wilgen en populieren voor. Een
groot aantal van de ongeveer 16 in Neder
land groeiende wilgensoorten zijn te vin
den. Bepaalde soorten zoals kruip wilg, de
waterwilg, de grijze wilg en de oorwilg
zijn bijna altijd in groepjes van mannelijke
en vrouwelijke exemplaren bij elkaar.
Behalve de bomensoorten zijn op de bo
dem ook vele kleine plantjes te ontdekken
welke nu reeds bloeien. In de zomermaan
den is het meestal te droog of te warm
en dan ligt het zaad in het zand. Het voch
tige najaar doet hetweer kiemen en zo
overwintert het as een klein rezetje.
De vroegste bloeier is wel de voorjaars-
vroegeling' en daarna volgen het kande
laartje, het zaaddoddegras, een enkele
vroege ereprijssoort, het ruige vergeet-mij-
nietje en nog vele anderen.
Advertentie
Eindelijk kunt u ro
ken zonder dat uw
landen bruin wor
den. Dank Zij Tee-
lak: Teelak tand-
gelei is niet zomaar
een tandpasta, maar
een speciale behandeling die tandsteen en
nicotine oplost en de tanden een beschermend
laagje geeft. Snel. doelmatig en veilig.
Gebruik Teelak op een droge tandenborstel.
Na enkele dagen is de aanslag weg. uw tanden
zijn als nieuw: gezond en glanzend wit. f 1.95
per tube.
TEELAK - PARIS /DISPECnv - DEN HAAG
Op uitnodiging van de Londense West
minster Abbey zal in de paasweek het
Amsterdams Collegium Musicum onder
leiding van Toon Vranken in de Engelse
hoofdstad een concert geven. Gezongen
worden werken uit de oud-Nederlandse
muziek.
Op deze Engelse tournee zullen onder
meer ook concerten worden gegeven in de
Engelse badplaats Worthing en voor de
B.B.C. Een belangrijk deel van het pro
gramma is gewijd aan de vocale kunst van
de moderne Nederlandse componisten.
Kindje gestikt. Het bijna tweejarig
dochtertje van koster A. van de Veerdonk
te Berlicum heeft een plastic speelgoed-
bloekje in de luchtpijp gekregen en is ge
stikt.
(Van onze Haagse redacteur)
De belangentegenstellingen tussen bijna twaalfduizend in de Coöperatieve Melk-
centrale (C.M.C.) verenigde veehouders in het westen van het land (met name Noord
holland ten zuiden van het Noordzeekanaal, Zuid-Holland en het westen van Utrecht)
en vooral de verwerkende melkindustrie in de rest van het land hebben woensdag
tot langdurige en soms ook felle discussies geleid in de bestuursvergadering van het
Produktschap voor Zuivel. In de hitte van deze woordenstrijd vielen krasse termen
als „quatsch", „demagogie" en een vertegenwoordiger van de veehouders verweet een
spreker namens de industrie zelfs dubbelhartigheid. Hoewel hij deze insinuatie later
ruiterlijk terugnam, kon de aangevallene zich niet weerhouden te. verklaren dat hij
een aanklacht wegens 'smaad had overwogen.
De inzet van dit bewogen debat was een
der factoren van de ingewikkelde reken
som welke tot de melkprijs leidt, namelijk
de zogenaamde meerprijs welke de vee
houders kunnen bedingen boven de zuivel-
waarde der voor consumptiemelk bestem
de boerenmelk. Het Produktschap voor
Zuivel beschouwt deze meerprijs als een
vrije prijsvorming op een open markt en
bemoeit zich er dan ook niet mee. Maar
omdat het Produktschap de regering wel
moet adviseren over de opbouw van de
straatprijs van de melk dient het er wel
rekening mee te houden. Toen het Pro
duktschap dan ook in de loop van het vo
rig jaar een advies moest uitbrengen over
de vaststelling van de prijs van de con
sumptiemelk heeft het, rekening houdend
met diverse factoren, een meerprijs van
een gulden per honderd kilogram als re
delijk beschouwd.
Dit nu was in het geheel niet naar de
zin van de C.M.C.die nog in 1957 een con
tract had gesloten met de Melkinkoopver-
eniging, een organisatie van standaardi
satiebedrijven en zuivelfabrieken in het
westen van het land waarin de C.M.C. ten
dele zelf ook belangen heeft, waarin een
meerprijs van 1,79 per honderd kilogram
was opgenomen, welk bedrag verleden
jaar tot 1,32 werd verlaagd. Die veel
gunstiger meerprijs kunnen de veehou
ders in het westen bedingen omdat de
standaardisatiebedrijven bij een even
tueel melktekort dure boerenmelk uit an
dere provincies moqten. laten aanrukken.
Wanneer echter ook voor het westen een
meerprijs aangehouden zou worden van
een gulden, zou dit voor de bij de C.M.C.
aangesloten veehouders, die jaarlijks 425
miljoen kilogram boerenmelk aan de
standaardisatiebedrijven leveren, beteke
nen, dat zij ongeveer 1,3 miljoen gulden
minder zouden ontvangen. Het contract
tussen C.M.C. en Melkinkoopvereniging
zou daardoor immers worden doorkruist.
Beide partijen zonden daarop een scherpe
brief aan de minister van Landbouw,
waarin het werd voorgesteld alsof deze
schatting van de meerprijs een gevolg
was van de rivaliteit tussen de rest van
zuivel-Nederland en het westelijke con-
sumptiemelkgebied.
Het was jtlist de ironische toon van'deze
brief, die er overigens toe leidde dat de
dirëctéur-generaal van de voedsel voorzie-;
ning aan het Produktschap om een nadere
argumentatie van de meerprijs vroeg,
welke vele leden van het bestuur van het
Produktschap bijzonder had geërgerd,
vooral omdat beide adressanten het had
den voorgesteld of alleen hun vertegen
woordigers in deze materie als deskundi
gen konden worden beschouwd. „Wie zich
tegen trustvorming verzet wordt belache
lijk gemaakt en niet deskundig genoemd,"
zo zei een vertegenwoordiger van de Ko
ninklijke Nederlandse Zuivelbond en een
andere afgevaardigde van die groep merk
te op, dat de prijsvorming in het westen
ook niet op een waarlijk vrije markt tot
stand komt, omdat de C.M.C. en de Melk
inkoopvereniging in feite de enige partijen
zijn. Een de C.M.C. na staande vertegen
woordiger der veehouders daarentegen
meende, dat men de prijsvorming uitslui
tend op grond van de praktijk mag waar
deren: het is niet meer dan normaal dat
de melkprijs in de grote steden hoger is
dan in plaatsen waar het standaardisatie-
bedrijf op korte afstand wordt omgeven
door een krans van honderden boerde
rijen. De leveringssituatie is in het wes
ten veel ongunstiger door de kostbare aan
voer en de in de winter nodige aanvul-
lingsmelk. De voorzitter van het Produkt
schap, ir. B. van Dam, merkte later op,
dat in het afgelopen jaar de gemiddelde
transportkosten in het westen gelijk wa
ren geweest aan die voor het gehele land.
De vertegenwoordiger van de Vereni
ging voor zuivelindustrie en melkhygiëne,
wiens sympathie naar de Melkinkoopver
eniging uitgaat, bestreed dat er in het
westen slechts twee partijen de dienst uit
maken. Buiten de C.M.C. zijn er immers
nog zesduizend „vrije" boeren en de le
den van de Melkinkoopvereniging kunnen
hun lidmaatschap altijd onmiddellijk op
zegger Hij waarschuwde tegen een in
grijpen in gevestigde prijsverhoudingen
en wees er voorts op, dat de door de
C.M.C. en de M.I.V. voorgestane meer
prijs op de totale melkprijs slechts een af
wijking van één percent betekent. „Het
gaat om het spel, niet om de knikkers,"
zo repliceerde men van de kant van de
Koninklijke Nederlandse Zuivelbond daar
op .De vertegenwoordigers van de werk
nemersorganisaties schaarden zich even
eens achter de thans aan de minister te
Advertentie
'Ooi haar
bekoort Haar
Beecham (Nederland) N.V.
Voor engros: Jacq. Mot N.V - Amsterdam
l Brylcreem, de wereldberoemde
Engelse haarcrème, geeft uw
haar een prachtige natuurlijke
l glans. Brylcreem houdt
l haar en hoofdhuid fris en
l gezond - maakt droog haar
I weer soepel en vitaal -
I bestrijdt roosvorming.
the perfect hairdressing
Zolang de voorraad strekt
Kloeke lube van f I.ês mei daarbil
ipeciaal verpaki een a l raardigsle
„junior pol" geheet GRATIS
Vraag uw winkelier I
verzenden brief, waarin het standpunt van
het Produktschap nog eens wordt uiteen
gezet. Zij voegden er echter aan toe, dat
zij het recht'van het westen op een afwij
kende meerprijs niet zouden bestrijden
wanneer de noodzaak daartoe duidelijk
wordt aangetoond. De brief van het Pro
duktschap zal vergezeld gaan van de no
tulen van deze vergadering, opdat de be
windsman kennis kan nemen van alle ar
gumenten welke door voor- en tegenstan
ders in stelling zijn gebracht. Eén be
stuurslid, dat voor de hogere meerprijs
Advertentie
V' *yf /v-
LI»
I rtoh
lïirn i
!L
1
in „light weight"
de grote voorjaarsmode
HeerHik dun
werkte V-hols, zowel met
xondér colbert te drogen.
Nieuwste voorjoorskleuren
o.a. narcisgeel - azalearood -
„rosgroen - hyocinthbloow.
Ee„ exclusieve PhC oon-
bieding voor de bekende
lage tip-p"is-
.wol'
[f
-] Prion „O" P°nt" 1g"
in het westen had gepleit, stemde tegen
deze brief.
Intussen heeft het Produktschap voor
Zuivel de C.M.C. en de M.I.V. gewaar
schuwd, dat de meerprijs welke in het
toekomstige melkleveringscontract tussen
deze organisaties zal worden vastgesteld
geen bindende factor kan zijn in de be
oordeling door het Produktschap over de
verschillende elementen waaruit de melk
prijs wordt samengesteld,
Hilversum, de 100.000 inwoners tellende
„tuin van Amsterdam", zal veel van zijn
natuurschoon verliezen, indien het tijdens
de begrotingsbehandeling ingediende uit
breidingsplan „De Egelshoek" zal worden
gerealiseerd. Het vliegveld, centrum van
de Gooise Aero Club, en het marine-oplei
dingskamp ziillen eveneens dienen te ver
dwijnen. Deze maatregelen zijn nodig om
de snelle bevolkingsaanwas te kunnen op
vangen'.
De bestaande uitbreidingsplannen geven
soelaas tot 1964 bij een zielental van
113.500, maar laarria zal er geen plaats
meer zijn.
Door de samenvoeging van de gemeen
ten Kortenhoef, Ankeveen en 's-Graveland,
als gevolg waarvan Hilversum geen gron
den voor woningen krijgen kan, en het
feit. dat de stichting van een nieuwe stad
in Zuid-Flevoland gesteld, dat het rijk
daartoe zal besluiten pas omstreeks 1980
verlichting voor de Gooise woningnood kan
brengen, zijn B. en W. van Hilversum ge
dwongen het uitbreidingsplan „De Egels-
hoek". dat sterk ingrijpende wijzigingen
brengt in de structuur van Hilversum als
recreatiestad, ter raadstafel te brengen. In
dit. uitbreidingsplan kunnen rond 30.000
inwoners plaats vinden, waardoor Hilver
sum tot 1975 uit de nood is.
Een trouw lezer heeft zich
schriftelijk verwonderd over
de naam van deze rubriek en
de vraag geopperd, of er niet
beter „De Kleine Dingen Op
Deze Wereld" boven kon wor
den geschreven. Deze aange
legenheid lijkt mij van zo
dringend algemeen belang, dat
er openlijk op" moét worden
geantwoord. Ik kan de ge
dachte niet verdragen dat
sinds 1948 reeds mensen wor
den gekweld door dit pro
bleem en het lijkt mij ten-
volle verantwoord, deze ru
briek voor een keer aan de
oplossing ervan te wijden.
Het spijt m;j bijzonder, dat
de naamgeving van deze
wekelijkse, contemplatieve ko
lommetjes indertijd niet is
ontleend aan hooggestemde
filosofische overwegingen' van
kleine, doch waardevolle sie
raden des levens die door de
jachtige mens werden voorbij
gegaan in zijn koortsachtige
ren achter de vulgaire materie,
doch aan een doodgewone,
burgerlijke gemeenplaats. Na
melijk aan het afgesleten
volkse gezegde: Wat. is de
wereld toch klein!
Men ontmoet een vroegere
kennis iemand met wie men
tijdens ontelbare lunchuurtjes
kopjes koffie en ontspannende
gesprekjes over niemendal
heeft genoten na jaren
plotseling op de tweede om
loop van de Eiffeltoren. Dan
zegt men: Wat is de wereld
toch klein!
En men bedoelt er eigenlijk
mee dat het moeilijk is, op
onze wereldbol iemand te ont
lopen.
Een dergelijk onnozel feit
was in 1.948 aanleiding tot. de
eerste aflevering van deze
rubriek. Er werd in verhaald
hoe een klaverjasclub uit een
klein Brabants dorp de aan
gedikte boetepot ging op
maken met een buitenlandse
reis per touringcar. Het reis
doel was een wereldberoemde
kerk op een heuvel ergens in
Zuid-Duitsland, waarvan het
klaverjasbestuur had ver
nomen dat zij een zeskantige
toren had, die op ieder van
zijn zes kanten een klok droeg.
Deze uiterst belangwekken
de curiositeit werd danig be
keken en bewonderd, waarna
men in de late avond voldaan
doch vermoeid weerkeerde op
het intieme Brabantse dorps
pleintje onder de linden. Bij
het uitstappen stelde de se
cretaris met grote tevreden
heid vast, dat het aan de
thuisgebleven huismoeders op
gegeven uur van wederkomst
nagenoeg op de minuut af was
aangehouden. Hij constateerde
dat met een blik op de kerk
toren, die boven de linde
bomen afstak tegen de sche
merende zomeravondhemel.
Tot zijn verlammende ontstel
tenis zag hij toen voor het
eerst van zijn leven, dat de
dorpskerk een zeskantige
toren had en dat alle zes de
kanten van een sierlijke klok
waren voorzien.
Uiteraard moest dit verhaal
eindigen met: Wat. is onze
wereld klein, zelfs voor
klaverjassers! En zo is het na
dien voortgegaan.
Ongetwijfeld is deze simpele
verklaring teleurstellend voor
hen, die er meer achter had-
den gezocht. Doch daarbij
moet onmiddellijk worden
aangetekend dat in de loop
der jaren de gemeenplaats
dwong tot nadere beschou
wing van de afmetingen van
onze aardbol, waarbij het
steeds duidelijker werd dat
men het leven en zijn tref
fendste details het best kan
waarnemen van een afstand
af wég dus uit de brand
punten van dat leven en wég
ook van de bindingen, die men
in dat leven heeft.
En zo ontstond de gewoonte
van een panoramale blik
wat uiteraard iets geheel an
ders is dan een paranormale
op het bruisende leven. Een
blik van de hoogte uit, in
een pogen en verlangen om de
samenhang tussen de dingen
te bespeuren. Een blik die ge
richt is op het begin, het ver
loop en het einde der ver
schijnselen, in de hoop de zin
ervan te begrijpen en het ge
vaar te ontgaan van misver
stand.
Is het immers niet zo, dat
men vele verschijnselen des
levens als onzinnig verwerpt,
omdat men niet bij machte is
de zin ervan te doorgronden?
Het behoeven geen belang
rijke, ingrijpende verschijn
selen te zijn: dag In dag uit,
van uur tot uur ziet men het
leven passeren in velerlei
vormen en gedaanten, en men
ziet het vaak slechts zoals
men een sneltrein voorbij een
overweg ziet flitsen: men weet
niet vanwaar hij komt en
waarheen hij gaat of wie hij
vervoert en waarom, doch men
zou geduldiger wachten voor
de slagbomen wanneer men
kon waarnemen hoe hij men
sen van het ene punt naar het
andere brengt, hoe hij gelief
den uit elkander sleurt of
naar elkander voert, hoe hij
verbindingen legt tussen
levensavonturen en „einde"
schrijft onder goede en
kwade ervaringen.
Wanneer men zich verheft
boven de oppervlakte van het
dagelijkse bestaan, kan men
het vertrek en de aankomst
van de sneltrein in één blik
omvatten. Men kan de beteke
nis zien van ogenschijnlijk
losse details in het gehele pa
troon. Men kan de mensen en
dingen beter begrijpen in hun
onbegrijpelijke, eigenzinnige
en eigenaardige bewegingen en
tussen elkander door. tegen
elkander aan. langs elkander
heen.
Waarom loopt een man des
morgens om elf uur te wan
delen met een huisdeur op zijn
nek? Het klinkt als een grap,
doch het is geen grap. De deur
komt uit een huis en er is be
slist een reden om haar er
gens heen te brengen, opdat
er iets aan kon gebeuren wat
noodzakelijk is. En de man
die haar draagt oefent een
functie uit, die hem tot. dragen
roept. Doch buiten alle ver
band gezien is het een
vreemde ontmoeting, die zinne
loos genoeg lijkt om ver
bazing te wekken.
Hoe verder men omhoog-
stijgt boven de oppervlakte,
hoe kleiner de wereld wordt
wat zeggen wil, dat men
beter bekijken kan hoe alles
in elkander grijpt en zin zo
wel als einddoel heeft.
Een vluchtige glimlach van
een meisje, wier naam men
niet kent en wier leventje een
gesloten boek is. dat men niet
eens weet te staan in de tal
loze boekenrijen, kan onbe-
begrepen en daardoor zinne
loos blijven. Doch als men
van de hoogte uit zou kunnen
waarnemen vanwaar zij komt
en waarheen zij gaat wat
haar ervaringen en avonturen
zijn en wat zij nog van het
leven verlangt en hoopt
zou het een glimlach als een
novelle kunnen zijn. die men
in één oogopslag van begin tot»
einde uitleest.
Voor veel mensen is de
wereld te groot. Zij dwalen
tussen hun belevenissen alsof
zij gevangen zijn tussen berg
wanden. Zij begrijpen zich
zelf en anderen niet, omdat zij
niet over de muren heen kun
nen zien en niet weten, dat
achter die bergen de levens
als bergbeken in elkander
vervloeien.
En zo is de kleine wereld
een loutere kwestie van af
stand: men kan haar kleiner
maken door terug te gaan in
de ruimte en zich te bevrijden
van de omknellingen, waar
mee het leven onrechtmatig
de mensen tot slaven tracht te
boeien.
Het is ontstellend, waartoe
een volkse, burgerlijke ge
meenplaats leiden kan, wan
neer men er elf jaren over
kan denken!
J. L.
Druk bezig
Door al dat gedoe met de Tweede Kamer
en de kabinetsformatie ben ik aardig ach
terop geraakt met de meer reële en meer
menselijke actualiteiten. Vooral mijn stille
en voorzichtige werkzaamheden als talent,
scout voor de heer Beel hebben veel van
mijn tijd (en energie, mag ik daar bij voe
gen) gevergd. Ik ben het hele land afge
weest om. ministrabele figuren te zoeken.
Uiteraard mag ik daarover niet in de
tails treden. Maar ik mag wel verklappen
dat door mijn speurzin, inzicht en toe
wijding reeds een zestigtal pientere jon
gens psychotechnisch zijn getest op regeer-
bekwaamheid, het leiden van een groot
personeel en het beheren van bedrijfs-
intensieve organen op het niveau van Staf
functionaris. In Emmen, Koedijk, Sint
Anna ter Muiden en Munstergeleen heb
ik vertrouwend op mijn fijne neus voor
talenteneen paar pientere jongens onU
dekt, waarvan men in Den Haag nooit ver
nomen had; maar zoals ik het zie zijn zij
stuk voor stuk voor minister in de wieg
gelegd. Er ivas er zelfs één bij, die ik in
staat acht de heer Helders onvoorbereid te
vervangen als hopman van het gehele Rijk
over zee, het eiland Sint Ëustatius inbe
grepen.
Maar, zoals gezegd, ik'mag mij hierover
niet uitlaten en bovendien moet de eer
voor de keuze gereserveerd blijven voor de
heer Beel.
Alvorens nu op weg te gaan teneinde
jongelui te vinden ter vervulling van de
drie open plaatsen in de Raad van State
(in Harlingen weet ik een puntgaaf ju
weeltje te zitten), heb ik mijn kranten zit
ten bijlezen en bemerkt, dat ik allerlei
nieuws gemist heb door mijn activiteiten
voor het Gemenebest en deszelfs bestier.
Zo ben ik er nu pas van op de hoogte
geraakt, dat de verloving van Brigitte Bar
dot is afgeraakt; dat twee geleerden ver
klaard hebben, dat de tijd voor menselijke
ruimtevaart nog niet rijp is en dat de heer
Staf heeft medegedeeld, dat de boter die
hij op het hoofd heeft, niet zal worden
uitgesmeerd over de kuch zijner man
schappen. Van die boter vind ik niet zó
erg, omdat ik juist in de krant heb ge
lezen, dat kinderen door het gebruik van
margarine zelf hun schoenen gaan aan
trekken. Een voedingsmiddel dat dit'be
werkstelligt moet ook voor soldaten aan
lokkelijk zijn.
Dat wij voor de ruimtevaart nog niet
rijp zijnals ik een eerlijke bekentenis
mag doen: dat had ik (zonder proffen) en
slechts met mulo-opleiding, reeds lang
vermoed. Bovendien heeft mijn gehele fa
milie een redelijk bestaan op aarde weten
te vinden en ik zie niet in, waarom an
deren dan zo hoog nodig de oneindigheid
in moeten.
Maar dat van Brigitte heeft mij wel ge
schokt. Ik tvas zo blij, dat het voor haar
nu helemaal in orde leek te zijn gekomen.
Ik heb in haar altijd het nijvere huis-
vrouwtje vermoed, dat gelukkig zou zijn
bij de soepterrein en onder de leeslamp.
Dat dit nu niet doorgaat schokt mij wel.
Als ik met de Raad van State klaar ben,
zal ik voor haar gaan zoeken. Ik ken in
Kaatsheuvel een jongen
Maar laat ik daar nu maar niet op voor
uit lopen.
Floris Flanear
Advertentie
zonder prijsverhoging
op
RUIME KEUZE:
Leuke modellen
Japonnen - Mantelcostuums
Zom er-Regenmantels
Costuums in moderne dessins
Sportcolberts en Pantalons
enz. enz.
De 19-jarige scholier E. van W. van een
internaat in Amersfoort is door de ver-
keerskamer van de rechtbank te Rotter
dam veroordeeld tot 7 dagen hechtenis en
twee jaar ontzegging van de rijbevoegd
heid. Hij had op 25 januari onder in
vloed van sterke drank te Rotterdam een
auto bestuurd. De eis was vier weken
hechtenis waarvan twee voorwaardelijk
en twee jaar ontzegging van de rijbevoegd
heid.
Uit de Oprechte Donderdagse Haerlemse
Courant van 27 Maart 1759
ALKMAAR. Morgen word haare Vorste-
lyke Doorluchtigheid de
Princesse Douarrière van
Nassau Oranje van
Leeuwaarden over Enk-
huyzen alhier verwagt;
zullende die Vorstin ten
hu3'ze van de Heer Mr. P.
Ou wens, Raad is de Vroed
schap en Thesaurier deezer Stad, alhier
overnachten en Donderdagmorgen over
Haerlem van hier vertrekken, om noch
voor den avond by de Vorstelyke Oranje-
Spruyten in s'Hage te arriveeren.
