mmmmm
Tussen vakbonden en strijdkrachten handhaaft
Frondizi een precair evenwicht
Mensen in Amerika j
Vrijdag treedt de Japanse
kroonprins in het huwelijk
OMROEPER
Mikojan junior
over Amerika
Zelfs zijn tegenstanders schuwen overname
van zijn onbenijdenswaardige positie
15
INDRUKKEN VAN
EEN RONDREIS
DOOR DE V.S.
ARGENTINE'S LABIELE DEMOCRATIE
Hitiers politiek testament
verschijnt in Brits blad
Alger bliss naar Nederland
GESCHENKEN KOMEN AL BINNEN
Oostberlijnse burgemeester
bezoekt Stockholm
Lezingen over Berlijnse
problematiek
Weergaloze equilibrist
Ambtenaren in Argentinië
tegen 8-urige werkdag
Tegengestelde krachten
DONDERDAG 9 APRIL 1959
Advertentie
Hofdijkstraaf32 - Haarlem Tel. 121Ö1
CS lordensstraat 53 - Haarlem - Tel. 12J30
BADKAMERS DOUCHECELLEN
BERLIJN (UPI) Sergo Mikojan, de
zoon van de Russische vicepremier, heeft
in het Oostduitse tijdschrift „Vrije We
reld" geschreven over de reis door Ameri
ka, die hij met zijn vader maakte. Hij
heeft op die reis veel nieuwe kennis op
gedaan, zo schrijft hij, maar niets waar
door zijn diepere overtuigingen aan het
wankelen werden gebracht.
Hij heeft zich vooral gestoten aan het
stelen in Amerika en ziet dit als een be
wijs, dat het met die hoge levensstandaard
in Amerika zo'n vaart niet loopt. Hij heeft
opgemerkt, dat Amerikanen hun camera's
en andere waardevolle dingen uit hun
auto's meenemen en deze afsluiten, als zij
ergens binnengaan, iets wat volgens Miko-
jan junior in Rusland of Tsjechoslowakije
niet nodig is. Verder is het hem opgeval
len, dat de grote warenhuizen in Amerika
„waarschijnlijk" veel detectives in dienst
hebben om diefstal te voorkomen.
Mikojan junior vertelt ook, dat een poli
tieman in Chicago hem met „naïef pa
triottisme" de „negatieve zijde van de
Amerikaanse werkelijkheid" heeft ge
tracht te verbloemen en dat hij in Los
Angeles naast iemand aan tafel heeft ge
zeten, die hij eerst hield voor een gepen
sioneerde uit de filmindustrie, maar die
later de president van de Amerikaanse
bank bleek te zijn en blijk „af van „een
primitieve opvatting over demokratie".
Overal in Amerika heeft hij misvattin
gen over Rusland aangetroffen die hem de
overtuiging hebben gegeven, dat meer
Amerikanen zijn vaderland moeten be
zoeken.
Het radiostation WTTM is een van de
vier stations in de betrekkelijk kleine stad
Trenton, New Jersey (150.000 inwoners).
De zendcapaciteit van al die stations is zo
gering, dat ze maar tot een klein stukje
buiten Trenton nog te ontvangen zijn. Er
zijn vele honderden van die stations in
Amerika, meestal klein, altijd met zwakke
zenders. Er zijn geen radio-zenders in de
V. S., die door iedereen van New York tot
San Francisco te ontvangen zijn. Ze geven
vrijwel de gehele dag dansmuziek, afge
wisseld met reclame voor enkele „natio-
naal-verkochte" produkten en voor de
plaatselijke winkeliers en autohandelaren.
John Brooks is omroeper bij WTTM. Hij
werkt daar al tien jaar en hij heeft zijn
eigen programma, iedere ochtend van tien
tot twaalf. Dan draait hij populaire gram
mofoonplaten en tussen iedere twee platen
vertelt hij, dat de een of andere cola-drank
beter is dan alle andere, dat Ambassador
bier meer bier in het
bier heeft of dat Le
wis' meubelwinkel op
State Street een nieu
we voorraad hemel
bedden heeft ontvan
gen en bereid is die te
verkopen voor de
verbazingwekkende
prijs van 299 dollar.
De werkdag van
Brooks blijft niet tot die uitzending van
twee uur beperkt. De rest van de dag
besteedt hij aan het voorbereiden van het
programma van morgen en aan het ver
kopen van „zend-minuten" aan de plaatse
lijke winkeliers. Want Brooks krijgt maar
een klein vast salaris van WTTM; de rest
van zijn inkomen moet hij verkrijgen uit
de commissie die het station hem geeft
voor alle door hem verworven reclame
opdrachten. Het is dus zaak, dat hij zoveel
mogelijk advertenties in zijn programma
van twee uur verwerkt. Soms doet hij
enthousiast over wel twee of drie ver
schillende zakelijke onderwerpen tussen
twee grammofoonplaten van Pat Boone
door.
De grootvader van deze Brooks is uit
Engeland naar Amerika geëmigreerd. Hij
was boer. Zijn zoon John's vader wil
de niet meer boeren en is politie-agent ge
worden in New York. Hij heeft het tot
luitenant bij de politie gebracht en zijn
zoon heeft kunnen studeren aan de univer
siteit van Ann Arbor in Michigan. Na die
studie heeft hij eerst een paar jaar gewerkt
als journalist bij een krant in het midden
westen van de V. S., daarna is hij door
puur toeval bij WTTM in Trenton terecht
gekomen.
En bij WTTM voelt hij zich op zijn
plaats. Hij heeft zich de ontembaar enthou
siaste toon aangemeten, die bij Amerikaan
se radio- en televisiestations als overredend
geldt en weet nu bijzonder veel van top
hits en dergelijke zaken. Zijn gehele pro
gramma is afgestemd op de eisen van de
huisvrouw en dat betekent, dat zijn pro
gramma voornamelijk bestaat uit platen
van Frank Sinatra, Pat Boone en Nat King
Cole. Maar af en toe, vertelde hij mij trots,
draait hij ook een plaat van Dolf van der
Linden en van een Amsterdams draaiorgel.
Zo praat hij twee uur per dag weg in
een van de twee kleine studio-ruimten van
het station, dat gevestigd is in het sou
terrain van de Nationwide verzekerings
maatschappij, die eigenares is van WTTM.
John Brooks is tevreden. Misschien wil hij
op den duur nog wel eens overstappen
naar een televisie-station. Maar dan zou
hij zijn alleraardigste landhuis (gekocht
voor 18.000 dollar) buiten Trenton moeten
opgeven. Want van de elf kanalen, waar de
Trentonian op zijn televisie-toestel uit kan
kiezen, komen er zes uit New York, vier
uit Philadelphia en een uit Newark. Tren
ton zelf heeft geen televisie-stations. Al
leen die vier radio-zenders, die bekend
staan onder de moeilijk te onthouden „na
men" WTTM, WBUD, WTOA-FM en
WTNJ.
Radio is in Amerika niet erg belangrijk
meer. Het :s typerend voor de situatie, dat
John Brooks met zijn ochtendprogramma
de „beste", meest-beluisterde periode van
de dag wordt geacht te hebben, 's Avonds,
dat weten alle betrokkenen, luistert er
niemand naar de radio. Dan staat de
televisie aan. Die televisie (alle elf kanalen)
zendt weliswaar ook van 's ochtends zes
uur tot 's nachts één uur, maar 's ochtends
komen de meeste huisvrouwen er niet toe
om eens rustig naar de beeldbuis te kijken.
Dan luisteren ze naar John Brooks, die
juicht over Sinatra en filtersigaretten.
E. Romayn
Zelfbediening. Uit een zelfbedienings
winkel aan de Bos en Lommerweg te Am
sterdam-West zijn enige geldkistjes gesto
len met een totaal bedrag van 10.200. In
dezelfde nacht heeft men in dezelfde om
geving een sigarettenautomaat gestolen
met een inhoud yan ruim 1300 gulden.
Stakende zeelieden voor hun vak
bondskantoor in Buenos Aires. Hun
staking is er een van een ganse serie,
die de regering voor ernstige
problemen stelt.
(Van onze reisredacteur)
(Van onze correspondent in Londen)
Een Londens zondagsblad zal volgende
week beginnen met de publikatie van de
laatste beschouwingen die de belaagde
Adolf Hitler in de Berlijnse bunker aan
zijn plaatsvervanger Martin Bormann
heeft gedicteerd over de Duitse nederlaag
en waarin hij het conflict tussen de Ver
enigde Staten en de Sovjet-Unie voorspelt.
Hij verwijt Churchill dat deze niet in
staat was Hitler's „sportieve" gebaar te
waarderen door er van af te zien de Britse
troepen in Duinkerken te vernietigen,
zulks om een onherstelbare breuk met
Groot-Brittannië te voorkomen. Door
Groot-Brittannië te sparen, zou hij zijn
grote strategie hebben geschaad en daar
om, en daarom alleen, verloor Duitsland
volgens hem de oorlog.
Het getypte document liet Bormann op
17 april 1945 door een koerier naar een
schuilplaats in de Alpen brengen. De koe
rier kon echter niet door de geallieerde
omsingeling heenbreken en verborg Hit
ler's politieke testament. Later gaf de
koerier een vriend opdracht het document
tevoorschijn te halen en te verbranden.
Deze deed dit nadat hij er een fotokopie
van had laten makenDeze kopie is
thans beschikbaar voor publikatie.
NEW YORK (Reuter-UPI) Alger Hiss
een van Roosevelts raadslieden op de con
ferentie van .Jalta en negen jaar geleden
veroordeeld wegens meineed omdat hij
ontkende en nog steeds ontkent ge
heime regeringsdocumenten aan commu
nistische spionnen te hebben gegeven,
krijgt zijn paspoort terug. Volgens het
State Department heeft Hiss zijn paspoort
gevraagd om naar Nederland, Groot-Brit
tannië en Frankrijk te kunnen reizen.
deurs in Japan zullen wel tegenwoordig
zijn op de verschillende festiviteiten. De
keizerlijke familie heeft ongeveer 2.700
mensen uitgenodigd.
Maar de enige buitenlandse gasten, die
zijn uitgenodigd om op vrijdag de plech
tigheid in het keizerlijke heiligdom bij te
wonen, zijn de Amerikaanse Elizabeth
Vining, die gouvernante is geweest van de
kroonprins en vier journalisten.
Dinsdag zijn de Japanse kroonprins Aki-
hito en zijn bruid, Mitsjiko Sjoda, ge
schenken van zes staatshoofden aangebo
den. Daaronder waren van Paus Joannes
een mozaïek voorstellend een Romeins
landschap, van koning Boudewijn van
België een kristallen-glazenservies, van
de Poolse president een grote kristallen
vaas en van president Tsjiang Kai Sjek
van nationalistisch China een stel kostba
re antieke rijstkommen. In de komende
dagen zullen nog meer geschenken van
staatshoofden overhandigd worden.
TOKIO (UPI) Ter gelegenheid van het
vorstelijk huwelijk zullen ruim 211.000
personen amnestie krijgen. De meesten
zijn verkeersovertreders wier rijbewijs
werd ingetrokken en personen, die de
kieswet hebben geschonden en hun kies
recht verloren.
Het huwelijk zal, alle plechtigheden en
alle vertoon mee inbegrepen, de Japanse
schatkist een bedrag van ongeveer 470.000
guldon kosten. Dat is aanzienlijk minder
dan het huwelijk van keizer Hirohito in
1924, waarbij leger en vloot uitgebreide
demonstraties gaven. Het totaal van de
ze plechtigheden kwam de schatkist op on
geveer 3,5 miljoen gulden te staan. Het
aandeel van leger en vloot is deze keer al
heel summier. Het beperkt zich tot het
lossen van 101 saluutschoten, aan het eind
van de drie dagen durende plechtigheden.
(Van onze correspondent in Stockholm)
De burgemeester van Oost-Berlijn,
Friedrich Ebert, is maandag op het station
te Stockholm ontvangen door de in Stock
holm werkende Oostduitse ambtenaren, de
ambassadeurs van Rusland, China en Bul
garije met hun echtgenoten en de hoofden
van vier andere Oosteuropese vertegen
woordigingen. Tussen hen zag men een
jongeman, de voorzitter van het Zweedse
Clarté-verbond, die zoals werd gezegd
de burgemeester had uitgenodigd een
drietal lezingen over het Berlijnse vraag
stuk te houden. Een mooie kans voor de
heer Ebert om zijn Westberlijnse rivaal,
Willy Brandt, die hier over enkele dagen
wordt verwacht, de wind uit de zeilen te
nemen.
Deze diplomatieke demonstratie was
kennelijk van hogerhand bevolen. Zonder
twijfel wilde het Oosten de Zweden tonen,
van welk belang men Friedrich Ebert
na Ulbricht en Grotewohl de belangrijkste
man van de D.D.R. acht en tevens dat
de D.D.R. door de andere volksrepublieken
wordt gesteund.
De burgemeester van Oost-Berlijn zal
tal van bezoeken in Stockholm afleggen en
deze reeks werd geopend met een bezoek
aan burgemeester Andersson van Stock
holm.
Op een persconferentie zei „burgemees
ter Fr. Ebert, Berlijn": „Als de NAVO-
agenten en de Amerikaanse spionnen
West-Berlijn hebben verlaten, zai het volk
er zeker een andere politieke opinie op na
houden. Hij zei er zeker van te zijn, dat,
wanneer deze voorposten zijn geliquideerd,
de S.E.D. (de Oostduitse „Socialistische
Einheitspartij Deutschland") grotere suc
cessen zal behalenVan vrijheid gaf
Ebert de volgende definitie: Vrijheid is,
dat iedereen mag doen wat nuttig voor het
volk is.
BUENOS AIRES Toen werden de stakingen zo veelvuldig, dat de
politie haar vuurwapens ging gebruiken. De Semana Tragica (de tragische week)
kwam, waarin vele doden vielen. Hoewel de president de autocratische methodes
van zijn voorgangers gelaakt had, maakte hij nog méér gebruik (of misbruik) van
zijn recht tot interventie. Hij zelf verrijkte zich niet, maar de horde aanhangers
in het ambtelijk apparaat ging zich te buiten aan een orgie van corruptie en
vriendjespolitiek, die iedereen, ook de beste elementen in de radicale partij,
misselijk maakte de peso kelderde, de arbeiders waren gedesillusioneerd en
gaven de president de schuld van de stijgende kosten van levensonderhoud. De
radicalen hadden hun kans gemist. Zo hing er opnieuw een revolutie in de lucht,
een nieuwe worsteling tussen Argentinië s traditie van „caudillo's" (persoonlijke
leiders) en zijn hang naar een regeringsstelsel dat het gehele volk zou bevredigen.
Het eerste gevolg was een conservatieve reactie".
Tussen hamer en aambeeld van leger en
vakbonden zetelt nu de regering Frondizi
en de slimme president heeft zo'n duivels
plezier in de weergaloze handigheid waar
mee hij de ene partij tegen de andere uit
speelt, dat hij gevleid glimlacht wanneer
men hem met Macchiavelli vergelijkt.
Weliswaar heeft hij de laatste tijd wat
meer beschutting tegen de stormloop van
de vakbonden bij het leger moeten zoe
ken, maar hij is er heilig van overtuigd,
dat hij straks zijn evenwichtspositie kan
herstellen. Kan hij dat? Er wordt gemom
peld dat de groep Aramburu-Rojas zou
klaar staan om in te grijpen en admiraal
Rojas heeft inderdaad kortgeleden een
scherpe waarschuwing aan Frondizi gepu
bliceerd. Toch geloof ik niet dat de mili
tairen trappelen van ongeduld om een
staatsgreep te ondernemen. Zij voelen er
weinig voor een constitutionele president
omver te stoten. Zij weten dat Frondizi
haast onvoorwaardelijke politieke en eco
nomische steun van de Verenigde Staten
geniet. Zij weten ook dat zij een sociaal-
economische sanering slechts onder de
druk van de bajonetten zouden kunnen uit
voeren. Zij zullen slechts met tegenzin in
grijpen, wanneer Frondizi onder druk van
de vakbeweging zou bezwijken. En de
vakbeweging doseert haar druk, omdat
ook zij niet veel voor een militaire dicta
tuur voelt. En zo ziet het er warempel
naar uit, dat behoudens onvoorzienba
re incidenten equilibrist Frondizi op het
koord kan blijven, waar Irigoyen van af
viel. Hetgeen alle sombere constateringen
ten spijt op aanzienlijke politieke vooruit
gang in Argentinië zou duiden.
Dit beeld bevat zoveel kenmerken van
de hedendaagse Argentijnse situatie,
roept zoveel actueel dreigende eventuali
teiten op, dat men er haast het huidige re
gime van president Frondizi in zou her
kennen. In werkelijkheid zijn het snap
shots uit de twee ambtstermijnen (1916-
1922 en 1928-1930) van president HipoJito
Irigoyen, stichter van Argentinië's radica
le partij, die zijn land na een lange reeks
van militaire en conservatieve caudillo's
voor het eerst een democratisch regime
schonk. De rechtse revolutie, die er in 1930
ccn eind aan maakte, werd geleid door
een groepje officieren. Onder hen bevond
-'oh een zekere kapitein Juan Domingo
Perón. Vijftien jaar later was die kapitein
generaal geworden en ook president van
Argentinië. De kapitein van rechts werd
een caudillo van links, steunende op de
..descamisados", het hemdloze proleta
riaat.
Het duurde tien jaar voordat de strijd-
--achten, onder leiding van de generaals
Aramburu en Lonardi en de admiraal Ro
jas opnieuw ingrepen en de dictator op een
Paraguyaanse kanonneerboot de balling
schap injoegen. In hun voorlopige rege
ring van twee jaar bereidden zij loyaal de
terugkeer der democratie voor. Maar
reeds een jaar na de presidentiële verkie
zingen die Frondizi op de stoel brachten,
doet een sociaal-economische crisis die
democratie op zijn grondvesten schudden,
drijft staking op staking de regering haast
onafwendbaar naar steeds harder tegen
maatregelen. Zal de droeve geschiedenis
van Irigoyen zich herhalen?
Wie met Westeuropese maatstaven en
definities de Argentijnse politiek zoekt te
doorgronden, tast in het duister. Christen
democraten, moderne liberalen, sociaal
democraten vormen slechts theoretiseren
de splintergroepen. De enige herkenbare
partij van belang is de communistische,
die ongeveer vijftien percent van de ar
beiders achter zich heeft. Van een stelsel
matig politiek programmabeleid is eigen
lijk geen sprake bij Argentinië's grootste
groep, de radicalen, een soort onduidelij
ke vrijzinnig-democraten, die bijna alle
zetels in het parlement bezetten. Zij zijn
door persoonlijke rivaliteiten gesplitst in
Op de Plaza de Mayo brandt ook de
eeuwige vlam ter herdenking van
Argentinië s grote vrijheidsheldgene
rated José de San Martin, die tezamen
met Simon Bolivar Zuid-Amerika van
de Spanjaarden bevrijdde. Bolivar
bleef in de politiek. De San Martin zei:
„Mijn beloften zijn vervulddeze lan
den zijn nu onafhankelijk, laten zij hun
eigen regeringen kiezen".
Er dreigt een nieuwe betoging in het
hart: van Buenos Aires, op de Plaza de
Mayo, en de politie heeft het grote
plein afgezet. Op de achtergrond de
„Casa Rosa da", 't presidentiële paleis.
Daar, op het balkon, hield Perón zijn
toespraken, totdat het leger hem eruit
joeg.
TOKIO (Reuter/AFP) Japan maakt
zich op om op grootse wijze de bruiloft
te vieren van kroonprins Akihito en de
24-jarige Mitsjiko Sjoda. Het huwelijk
wordt vrijdag voltrokken. In elk Japans
dorp zijn papieren vlaggen en lantaarns
opgehangen. In de straten van de hoofd
stad Tokio heeft men in het afgelopen
weekeinde kleurige en rijk bewerkte ver
sieringen aangebracht. Zo zijn er aan de
gevel van een van de ministeries 1.000 vlag
gen bevestigd. Voor een ander rrroot ge
bouw hangt een enorme foto van de prins
en zijn bruid, genomen op het tennisveld
waar beiden elkaar voor het eerst zouden
hebben ontmoet.
het leger tegen wat de militairen als anar
chistische tendenzen van de arbeiders zien
het streng-vaderlijke caudillisme tegen
romantische vrijheidszucht. En bij gebrek
aan een partijenstelsel waarin meningen
en belangen elkaar op het- politieke plan
zouden kunnen ontmoeten of bestrijden,
wordt het lot van de Argentijnse regering
niet door parlementaire, maar door bui
ten-parlementaire krachten beslist.
In Argentinië's huidige crisis staan
twee van die buitenparlementaire krach
ten tegenover elkaar: de strijdkrachten en
de vakbonden. De groep leger- en marine
officieren onder Aramburu en Rojas be
schouwen zich als de belichaming van de
anti-peronistische revolutie, willen die re
volutie zuiver houden, verwijten Frondi
zi pacteren met de peronisten, eisen voor
al een strenge economische sanering van
het land. De vakbeweging vecht voor het
behoud van de, veelal overmatige, privile
ges, haar door het Perón-regime geschon
ken, voert echter ook begrijpelijkerwijze
actie tegen de haast ondraaglijke lasten
die Frondizi's soberheidspolitiek op het
huishoudboekje van de kleine man legt.
Dat -er in de vakbeweging enerzijds een
communistische-peronistische coalitie tot
stand is gekomen, die troebele politieke
doeleinden nastreeft en anderzijds een
leiderskorps opereei't, dat voornamelijk
op persoonlijk financieel gewin uit is (be
halve dan bij de communisten) wekt wei
nig sympathie voor het syndicale streven.
Maar aangezien persoonlijke baatzucht
ook in het leger en in de regering geen on
bekend verschijnsel is, mag men daar niet
te zwaar aan tillen. Wat ons als corruptie
tegen de brave borst stuit, is in Zuid-Ame-
rika een particulier initiatief tot humani
sering van de harde maatschappij.
De winkels doen drukke zaken in goed
kope periscopen ten behoeve van de mil
joenen, die zich waarschijnlijk zullen ver
dringen langs de acht kilometer lange rou
te van de bruiloftsstoet. Ook worden er
veel bruidstoiletten verkocht aan verloof
de meisjes die tegelijk met de kroonprins
in het huwelijk willen treden. De meeste
zalen voor het houden van recepties zijn
voor vrijdag aanstaande al verhuurd. Al
le feestelijkheden van het huwelijk van de
kroonprins, op de eigenlijke huwelijksslui
ting na, die in volkomen afzondering plaats
vindt, zullen door de televisie worden uit
gezonden. Vandaar de hausse in de ver
koop van televisietoestellen.
Het feit. dat er geen vorstelijke perso
nen uit het buitenland aan de plechtigheid
zullen deelnemen, heeft de kosten belang
rijk gedrukt. De buitenlandse ambassa-
BUENOS AIRES (UPI) De regering-
Frondizi wil in Argentinië de achturige
werkdag weer invoeren, met ingang van
1 mei. Tegen dat voornemen is verzet ge
rezen. vooral van de ambtenaren, die door
middel van hun vakbonden een officieel
protest hebben ingediend. „De achturige
werkdag", aldus het protest, „heeft in de
Verenigde Staten geleid tot aanhoudende
psychologische spanning, die kenmerkend
is voor het leven in dat land. alsmede tot
de consumptie van grote hoeveelheden
verduurzaamde levensmiddelen op onge
schikte tijden. De spanning en de veran
derde eetgewoonten zijn de voornaamste
oorzaken van kanker en jeugdmisdadig
heid," aldus de ambtenaren.
Er zijn in Argentinië 1.8 miljoen fede
rale, provinciale en gemeentelijke ambte
naren. Zij hebben tot dusver tegen een
karig salaris maar weinig uren per dag
gewerkt. De meesten van hen hebben er
een tweede werkkring bij, en komen dan
tot een gemiddelde van veertien tot zestien
werkuren per dag..
de „Pueblo"-radicalen van Balbin en de
„Intransigente" radicalen van Frondizi. j
Die splitsing ontstond toen de ambitieuze
Frondizi de eerste man Balbin op zij duw
de, met de peronisten pacteerde en met
hun stemmen president van de republiek
werd. Voor die stemmen heeft Frondizi
een prijs betaald. Er bevinden zich vrij
wat peronistische raadslieden in zijn om
geving. De belangrijkste, Frigerio, heeft
buitengemene invloed. Nog steeds ruilen
Frondizi en Perón nauwkeurig gedoseerde
wederzijdse concessies. Nog steeds reizen
tussenpersonen van Buenos Aires naar
Ciudad Trujillo in de Dominicaanse repu
bliek, waar Perón dan even zijn ongebrui
kelijke amourettes onderbreekt om poli
tieke parolen van steun of oppositie mee
te geven voor zijn aanhangers thuis, die in
de peronistische vakbonden (de „62" ge
heten) meer dan de helft van de Argen
tijnse arbeiders georganiseerd hebben.
Geen gangbare scheidslijnen beheersen
de Argentijnse politiek, maar andere tra
dities en andere tegenstellingen doen het:
erfenissen van het koloniaal verleden, het
sluimerende conflict tussen „Portenos" en
„Gauchos", het unitaristische Buenos
Aires tegen het federalistische platteland,
de conservatieve oligarchie tegen de vrij
zinniger middenstand, de ordezuebt van
