Jonge Amsterdammers van goeden
huize pleegden serie inbraken
Alphenaar
Alphenaar
Van dag tot dag
Royaal gebaar
Zomercostuums voor f99.-
&p de
raatótoel
Hit öf bfrlföfn fijb
Overschot bij A.O.W.
Emigratie van ongeveer
25.000 gerepatrieerden
naar de Ver. Staten?
HAARLEMSE RECHTBANK
Off icier eist 1,5 en 2,5 jaar jeugdgevangenis
Verbrand lichaam van
jonge vrouw gevonden
Gruwelijke ontdekking in
polder bij Belgische grens
Misverstanden
FANTASTISCH
200 Jaai
geleden
VRIJDAG 10 APRIL 1959
-r
O
J
Haarlem wil tot elke prijs zetel blijven
van de Koninklijke Algemene Vereniging
van Bloembollencultuur. Voor wie hieraan
nog mocht hebben getwijfeld, zal het zo
juist door B. en W. van Haarlem aan de
raad gedane voorstel om in een eventueel
exploitatietekort van het te verbouwen
Krelagehuis voor jaarlijks vijfendertig
mille bij te dragen, de ogen hebben ge
opend.
Als de raad het voorstel met de daaraan
verbonden consequenties de verplich
ting van „Bloembollencultuur" haar zetel
voor veertig jaar in Haarlem te houden
aanvaardt, zal de vereniging in haar ko
mende vergadering moeten beslissen, of zij
het zeer royale gebaar van Haarlem wil
honoreren door haar keuze definitief op
Haarlem te doen vallen.
Toen de vereniging indertijd om finan
ciële redenen besloot geen nieuwe beurs
aan het Frederikspark in Haarlem te bou
wen, is er van verscheidene zijden uit de
vereniging op gezinspeeld, dat, indien
Haarlem de zetel van „Bloembollencul
tuur" zou willen behouden, deze stad be
reid zou moeten zijn een offer te brengen.
Men achtte in die kringen toen het be
schikbaarstellen van een representatieve
plaats voor de nieuwe beurs een naar ver
houding te klein offer. Met het nieuwe
voorstel van B. en W. is opnieuw bewezen,
dat Haarlem wel degelijk bereid is voor
het behoud van de zetel der voor de
„bloembollenindustrie" zo gewichtige ver
eniging, een offer te brengen. Als de raad
het voorstel aanvaardt, zal er voor nie
mand uit het bloembollenvak meer reden
zijn zich te beklagen over een gebrek aan
offervaardigheid van de zijde van de Bloe
menstad.
Wij juichen het voorstel toe en niet al
leen uit een oogpunt van Haarlems belang.
Immers ook „Bloembollencultuur" heeft
belang bij een zo representatief mogelijke
plaats van vestiging, die tevens in het cen
trum ligt van het Nederlandse bloembol-
lengebied. Dit is de laatste jaren uitgebreid
tot ver over de grenzen van wat vroeger
de bloembollenstreek was. De bezoekers
van de beurs komen thans ook voor een
belangrijk deel uit het gebied ten noorden
van het Noordzeekanaal. Voor hen kan
een langere reis, bijvoorbeeld naar Hille-
gom, mogelijk te omslachtig zijn.
Nadat de raad zich woensdag over het
voorstel zal hebben uitgesproken, zal het
woord zijn aan „Bloembollencultuur", voor
welke vereniging de beslissing niet moei
lijk lijkt te zijn, als tenminste kan worden
voorzien in een ingrijpende en bevredi
gende verbouwing van het Krelagehuis.
Het plan daarvoor zal mede bepalend zijn
voor de waardering van het royale gebaar,
dat B. en W. van Haarlem voorstellen te
maken.
Minister Beel heeft over de financiële re
sultaten van de algemene ouderdomswet
over 1958 medegedeeld, dat het totaal van
de uitkeringen inclusief administratie
kosten 920 miljoen heeft bedragen.
De premieopbrengst bedroeg in 1958 rond
1070 miljoen.
Een wetsontwerp inzake een nieuwe in
validiteitsverzekering is in voorbereiding.
Het vraagstuk van de liquidatie van de
huidige Invaliditeitswet is thans nog bij
de S.E.R. in studie.
De minister is van oordeel, dat de unifi
catie der sociale verzekering zoveel mo
gelijk dient te worden bevorderd. Daarbij
dient ook aan een algemene arbeidsonge
schiktheidsverzekering te worden ge
dacht ter aanvulling van de wettelijke re
gelingen betreffende de arbeidsverhinde-
ring.
Advertentie
E|* |A Grote Houtstr. 156
Earn Bm HAARLEM
heeft een prachtige sortering
100 «k WOLLEN STOF
Bijzondere kwaliteit.
Minister Beel deelt als minister van
Sociale Zaken ad interim aan de Eerste
Kamer mee, dat het nog moeilijk is een
nauwkeurige benadering te geven van het
aantal uit Indonesië gerepatrieerden, dat
in de loop van dit jaar onder de bepalin
gen van de Pastore-Walter Act naar de
Verenigde Staten zal vertrekken. Indien de
daaromtrent bestaande verwachtingen
evenwel juist blijken, zal voor 1959 be
houdens onvoorziene omstandigheden
kunnen worden gerekend met een emigra
tie van omstreeks 25.000 personen.
Naar aanleiding van een vraag of de
regering nog steeds een herstel van de emi
gratie voor het jaar 1959 tot een niveau
van omstreeks 30.000 personen waar
schijnlijk acht, verklaart de minister, dat
deze prognose tot dusver nog in onvoldoen
de mate haar bevestiging heeft gevonden
in het beloop van de ingekomen emigra
tie-aanvragen. Gedurende de laatste
maanden is met name het aantal aanmel
dingen voor emigratie naar Canada aan
merkelijk ten achter gebleven bij de daar
omtrent eertijds gekoesterde verwachtin
gen. Dit is mede toe te schrijven aan de
omstandigheid, dat de Canadese regering
op grond van de algemene economische
situatie heeft gemeend de overigens
onverminderd gunstige in 1959 voor
emigranten geldende definitieve toela
tingsvoorwaarden pas dezer dagen be
kend te kunnen maken.
De drie verdachten die donderdagmiddag voor de Haarlemse rechtbank werden
geleid waren nog nauwelijks de kinderschoenen ontgroeid. „Deze verdachten komen
alle drie uit een zeer behoorlijk milieu. Nooit eerder zijn ze met de justitie in aan
raking geweest", merkte de president tijdens de zitting op. En toch hadden deze
zelfde uit Amsterdam afkomstige jongelui een respectabele serie inbraken op hun
naam staan. Met een auto trokken ze er op uit. Ze stroopten een groot deel van West-
Nederland af. De officier van Justitie schatte het aantal inbraken, dat deze jongens
tussen juni en augustus van het vorig jaar onder andere in Wassenaar, Zandvoort,
Hilversum, Heemstede, Bloemendaal, Nieuwer-Amstel en Laren pleegden, tussen de
twintig en dertig.
Onbegrijpelijk. Dit woord lieten de pre
sident en de offciier zich een paar keer
ontvallen en dat sloeg dan op de uiterst
snelle manier waarop deze jeugdige ver
dachten op het hellende vlak waren ge
raakt. De officier sprak in zijn requisitoir
van nozemdom, slappe karakters en een
krachtige heropvoeding. Hij vorderde
tegen een 21-jarige verwarmingsmonteur
anderhalf jaar gevangenisstraf zonder af
trek van voorarrest, door te brengen in de
bijzondere strafgevangenis voor jonge
lieden in Zutphen. Tegen een 20-jarige
leerling-monteur en een 19-jarige leer
ling-diamantbewerker, die het leeuwe-
deel der inbraken op hun naam hadden
staan, luidde de eis twee jaar en zes
maanden, eveneens door te brengen in de
jeugdgevangenis in Zutphen.
Dikke portefeuilles
De verwarmingsmonteur verklaarde zich
door de twee andere verdachten te hebben
laten overhalen. „Ze lieten me dikke porte
feuilles met geld zien en vertelden hoe ge
makkelijk je daar aan kon komen". Hij
had meegedaan aan een inbraak in een
villa aan de Hoge Duin en Daalseweg in
Bloemendaal op 22 juni van het vorig jaar,
waar het drietal drie radio's en een akten-
tas wegnam. Op 17 juli brachten ze een
bezoek aan een huis op de Midden Duin
en Daalseweg in Bloemendaal. Daar be
stond de buit uit een radio met pick-uo,
grammofoonplaten, sieraden en flessen
drank. Nieuwer-Amstel en Bennebroek
kwamen ook aan de beurt. Hun „systeem"
was eenvoudig genoeg. Eerst kijken of er
niemand thuis was en als de kust veilig
was sloegen ze een ruit in. Eenmaal bin
nen keken ze op hun gemak rond wat er
van hun gading was. Op een keer moesten
ze hals-over-kop de vlucht nemen omdat
de hond des huizes niet van hun bezoek
gediend was.
De raadsman van verdachte, mr. L. S.
Römelingh, zei dat zijn cliënt zich door
slechte vrienden had laten beïnvloeden.
Van de werkgevers van verdachte had hij
zeer gunstige inlichtingen over hem ont
vangen. Het verblijf in de jeugdgevangenis
achtte de raadsman voor verdachte min
der geschikt. Liever zag hij dat de recht
bank een clemente gecombineerde straf
oplegde. Anders dan de reclasseringsrao-
porteur achtte mr. Römelingh zijn cliënt
zeer wel reclasseerbaar.
Lange lijst
Ook de twee andere verdachten gaven
de hun ten laste gelegde feiten vlot toe. Op
10 juni van het vorig jaar klommen ze een
huis aan de Koninginneduinweg in Bloe
mendaal binnen. Hetzelfde deden ze kort
daarop in een huis aan de Tetterodeweg
in Overveen. Dat leverde hun totaal on
geveer duizend gulden op. De officier van
Justitie somde daarna nog een lange lijst
van inbraken op. Vijf in Bloemendaal. zes
in Wassenaar en verder in Nieuwer-
Amstel, Zandvoort, Hilversum, Laren en
Heemstede. „We leefden in een roes", zei
een der verdachten.
Mr. J. W. Rutgers, de raadsman van de
leerling-monteur, zei dat zijn cliënt zoals
velen van zijn leeftijd op het slechte pad
was geraakt omdat de maatschappij aan
deze jongelui niet voldoende houvast bood.
De geëiste straf achtte mr. Rutgers even
min een oplossing voor de morele nood
waarin zijn cliënt en met hem vele an
deren verkeren. „Angst is een deel van hun
leven geworden". De raadsman kon zich
verenigen met de heropvoeding van ziin
cliënt in de jeugdgevangenis maar hij ver
zette zich tegen de lange duur van de straf.
De raadsman van de leerling-diamant
bewerker, mr. J. K. M. Mathuizen, be
lichtte de gezinsomstandigheden van zijn
cliënt. „Ouderlijk gezag was er nau
welijks omdat de vader voor zaken vaak
in het buitenland vertoefde en de moeder
zich weinig met de jongen bemoeide. Tij
dens een periode van leegloperij kwam
verdachte in verkeerd gezelschap en toen
ging het snel bergafwaarts". Mr. Mat
huizen zag geen nut in een verblijf in de
jeugdgevangenis voor zijn cliënt. „Mijn
cliënt voelt zich goed in de afzondering
die hij thans doormaakt. Hij heeft zich
met hartstocht op de studie geworpen. Een
gecombineerde straf met een behoorlijke
proeftijd acht ik voor hem heilzamer dan
een langdurig verblijf in de jeugdgevange
nis waar hij vroegere kornuiten kan tegen
komen", aldus de raadsman.
Vervolgens stonden drie gedetineerde
Haarlemmers een 26-jarige loodgieter,
een 24-jarige machinebankwerker en een
19-jarige lasser terecht. Zij pleegden
in Haarlem twaalf en daarbuiten tien in
braken, waaronder verscheidene branó-
kastkraken. De verdachten waren er twee
ten laste gelegd: in oktober 1958 stalen zij
uit een bouwkeet aan de korte Ver-
spronckweg in Haarlem drie kisten met
gereedschappen en in november vormden
schuurtjes langs de Westelijke Randweg
het operatieterrein. Hier verdwenen on
der andere een bankschroef, een radio en
een petroleumvergasser.
Het aantal voorwerpen, waaraan zij zich
vergrepen hadden, was veel groter. De
geldswaarde was echter in het algemeen
gering, zodat zij eigenlijk zo gauw mo
gelijk weer hun slag moesten slaan.
De officier van Justitie noemde de lood
gieter een domme, slappe onevenwichtige
figuur. Het reclasseringsrapport getuigde
niet van optimisme over de toekomst van
verdachte. De bankwerker, volgens de of
ficier, intelligent, maar met een negatie
ve instelling, vormde de „hersenen" van
het inbrekerstrio. De jeugdige lasser was
nog niet zo ervaren in de misdaad en ging
eerst op kiosken „oefenen" voor hij met
de beide Haarlemmers op stap ging. Even
als de bankwerker was hij nog nooit ver
oordeeld, de loodgieter evenwel reeds vijf
keer wegens diefstal en verduistering.
De officier van Justitie eiste tegen de
loodgieter en de machine-bankwerker
tweeëneenhalf jaar gevangenisstraf met
aftrek en tegen de lasser twee jaar en drie
maanden jeugdgevangenis.
Zelfs de raadsman van de loodgieter, mr.
A. F. H. Schreurs, sprak van een „stroop
tocht door Kennemerland" en hij zei in
de zaak zelf weinig lichtpunten te zien.
Pleiter vroeg echter aandacht voor de el
lendige jeugd, die zijn cliënt heeft gehad.
Op het punt van opvoeding waren zijn
ouders niets waard. Mr. Schreurs bepleit
te een onvoorwaardelijke straf, evenwel
aangepast aan de omstandigheden.
De raadsman van de machine-bankwer
ker, mr. M. L. Swaab, noemde zijn cliënt,
een geestelijk onvolgroeide jongeman, die
toezicht nodig heeft. Hij verzocht een
hoofdzakelijk voorwaardelijke straf.
Mr. A. D. P. V. van Löben Seis vond
tweeëneenkwart jaar jeugdgevangenis
voor de lasser een onevenredige strafmaat
en bepleitte een zeer korte onvoorwaar
delijke gevangenisstraf en daarbij een
voorwaardelijke straf van enige omvang.
Uitspraken in alle zaken op donderdag
23 april om half tien.
In de Catharinapolder in Zeeuwsch-
Vlaanderen, vijf kilometer buiten de ge
meente Axel, juist op de grens met de ge
meente Vogelwaarde, is het stoffelijk
overschot gevonden van een naar schat
ting 20-jarige vrouw. Het lichaam was
verkoold op een klein gedeelte der benen
na.
Een landbouwer, die in de omgeving
woont en het lichaam ontdekte, waar
schuwde de rijkspolitie te Axel, waarna
een minitieus onderzoek werd ingesteld.
Zeer waarschijnlijk is de vrouw ter plaat
se verbrand. Het stoffelijk overschot lag
in een ondiepe greppel.
Alle kleding is verloren gegaan met uit
zondering van 'n stuk nylonkous. Een arts
heeft na onderzoek het vermoeden geuit
dat het hier een vrouw van ongeveer
twintig jaar betreft. Ieder ander identifi
catiemiddel ontbreekt echter.
Hoe het lichaam ter plaatse is gekomen
vormt nog een groot raadsel voor de po
litie.
Onmiddellijk na het vinden van het gro
tendeels verbrande stoffelijk overschot
zijn rijksrechercheurs uit Den Haag, het
parket van de officier van Justitie te Mid
delburg en een rijksrechercheur uit Mid
delburg naar de Catharinapolder gegaan.
Het stoffelijk overschot is later naar het
ziekenhuis te Terneuzen overgebracht
waar door dr. Zeldenrust sectie werd ver
richt. Omtrent de resultaten kon nog niets
worden medegedeeld. Mede doordat ook
het gelaat van het slachtoffer vrijwel ge
heel was verkoold, tast men nog geheel in
het duister omtrent haar identiteit. Uit
Zeeuws-Vlaanderen zijn de laatste tijd
geen vermissingen gemeld, maar uit Bel
gië zijn wel meldingen over vermissingen
binnengekomen.
Het staat wel vast, dat misdrijf in 't spel
is. De gruwelijke wijze, waarop de dader
te werk is gegaan, waarbij hij vermoede
lijk het meisje onder valse voorwendsels
heeft meegevoerd, daarna om het leven
heeft gebracht en met opzettelijk meege
voerde benzine heeft overgoten en ver
brand, werd van politiezijde een unicum
genoemd.
Bij het onderzoek ter plaatse waren ook
autoriteiten van de Belgische justitie aan
wezig.
Door het hoofd geschoten
Onze Zeeuwse correspondent verneemt
nader, dat dr. Zeldenrust, de politie-expert
in moordzaken uit Den Haag, bij de sec
tie heeft kunnen vaststellen, dat het
slachtoffer een ongeveer zestien- a acht
tienjarig meisje is, dat door een kogel
dwars door het hoofd gedood moet zijn,
Veldmaarschalk Montgomery heeft in
Downingstreet 10 te Londen de Britse
premier Macmillan ingelicht over zijn
voorgenomen reis naar Moskou. Hij
vertrekt op 28 april en zal op 1 mei
terugkeren. „Monty" werd bij het
verlaten van de ambtswoning van de
premier door een politie-escorte,
nieuwsgierigen en persfotografen
omstuwd.
Strijkorkest I MUSICI
Vivaldi - Vier Jaargetijden,
de meest verkochte klassie
ke plaat 22.—. - Diverse
andere platen van I Musici
voorradig 8,—, 13.50,
f 22.—
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
waarna het lijk met benzine overgoten en
in brand gestoken is. Volgens onze corres
pondent ontdekte de brievenbesteller
Fi eekenhout uit Axel 't lijk, toen hij don
derdagmorgen per fiets door de polder
reed. Hij waarschuwde op een boerderij
de inwonende particuliere verpleegster,
mej. K. Wouters uit Haarlem. Samen be
gaven zij zich naar de plek waar het li
chaam in een greppel lag. De luitenant
der rijkspolitie C. W. Bloemers voorma
lig commandant in Zeeuws-Vlaanderen,
doch thans gedetacheerd bij de Verkeers
school te Bilthoven, was toevallig in Ter-
neuzen aanwezig. Hij belastte zich di
rect met de leiding van het voorlopig on
derzoek, Ook arriveerden vrij spoedig en
kele rechercheurs uit Den Haag, die juist
die morgen in Wemeldinge waren, waar
een inbraak was gepleegd. Op de plaats
van het misdrijf werden sporen van man
nenschoenen en bloedsporen aangetroffen.
De politie veronderstelt, dat de moord el
ders moet zijn gepleegd, dat het lijk per
auto naar de polder is vervoerd en daar
in de greppel is neergelegd en in brand
gestoken. Hoewel de vlammen het meisje
onherkenbaar hadden verminkt, kon de
politie vaststellen, dat zij ondermeer een
spijkerbroek heeft gedragen. Voorts werd
een ring met een blauwe steen en een me
daillon gevonden. Enige verbazing wekte
de vondst van een grote reiswekker, die
bij het opnemen van het stoffelijk over
schot op de grond viel. Het uurwerk was
bliiven staan op 10.20 uur.
Daar in de wijde omtrek geen enkel
meisje wordt vermist, vermoedt de poli
tie, dat het slachtoffer uit België afkom
stig is. Ook gevonden lucifers zouden
daarop hebben gewezen. Van de dader
ontbreekt nog elk spoor.
Het leven gonst van mis
verstanden sterker nog, het
wordt erdoor beheerst. Het
zou wellicht een interessant
rekensommetje zijn, na te
gaan hoe groot de dagelijkse
schade over de hele wereld is
die door misverstanden ver
oorzaakt wordt, doch men
dient daarbij te vrezer dat
men tot een ontstellende con
clusie komt. Namelijk tot deze,
dat het bestaan en de voort
gang van het leven op aarde
slechts mogelijk zijn dankzij
de misverstanden.
Hoeveel mensen verdienen
er hun brood door? Om slechts
een paar categorieën te noe
men: juristen, militairen, psy
chologen, psychiaters, arbiters,
directrices en personeel van
tehuizen voor ongehuwde
moeders, verkeersagenten, ci
piers, loodsen, bergers, diplo
maten, handelaren in tweede
hands goederen en met eni
ge ontsteltenis geconstateerd
journalisten ook. Het zal u
bij deze summiere opsomming
ongetwijfeld opvallen dat al
deze categorieën werkzaam
zijn bij het voorkomen, ont
warren of het verzachten van
de gevolgen van misverstan
den. Doch er zijn zeer zeker
ook nog talrijke beroepen
waarvan de vlijtige beoefening
het veroorzaken van misver
standen tot onderwerp heeft.
Zelfs zal men bij enig naden
ken tot de conclusie komen,
dat sommige der opgenoemde
categorieën zich bezighouden
met het verwekken en vervol
gens ophelderen van misver
standen. Doch deze dubbel-
actieve werkers kan men be
ter niet bij name noemen.
Want sommige mensen zijn
zeer gevoelig voor naakte
waarheden.
Aangezien het dus de rot-
ping van de journalistiek dient
te zijn, misverstanden uit de
wereld te helpen, wil ik daar
mee van vandaag af ijverig
beginnen. Twee onderwerpen
lijken mij voor de aanvang
voldoende. Het ene is van bin
nenlandse, het andere van
exotische aard maar hun
strekking is nagenoeg dezelf
de.
Het is geen geheim, dat de
Japanse kroonprins die heden
in het huwelijk treedt, van
diverse kanten met scheve
ogen wordt aangekeken. Deze
zoon van de goddelijke keizer
heeft zich naar veler opinie
verlaagd tot een onbetamelijk
niveau bij de keuze van zijn
levensgezellin. Niet alleen
heeft zijn bruid niets godde
lijks afgezien van haar fi
guurtje en haar bruidsschoen
tjes, doch dat is figuurlijk ge
sproken maar zij behoort
zelfs niet tot de geringste adel
van het rijk. Rijk is zij overi
gens wel, doch dat kan nau
welijks gewicht in de schaal
hebben gelegd, aangezien het
aloude Japanse traditie is dat
een kroonprins een zeer be
hoorlijk spaarbankboekje be
zit.
Men is daar in het licht van
de Rijzende Zon aan het spe
culeren, combineren en dedu
ceren geslagen en heeft zich
uitgeput in gissingen omtrent
de beweegredenen, die de
prins gebracht hebben tot zijn
afkeurenswaardige mésaillan-
ce.
Gebrek aan eerbied voor na
tionale tradities, veronachtza
ming van erfelijke verheven-
heid, brutalisering van de wil
der voorouders, neiging tot het
nosemachtige, zwakheid van
adellijk besef; dat zijn zo de
veronderstellingen die zich tot
het karakter van de jongeling
bepalen. Doch andere zoeken
verder zij komen tot de
conclusie dat de prins zich tot
de dochter van een „nieuwe
rijke" heeft verlaagd uit ge
slepen baatzucht: hij wil de
machtige Japanse zakenwereld
binden aan de regerende dy
nastie, hij probeert indruk te
maken op de dollarbaronnen
in Amerika, hij tracht Japan
te democratiseren.
Misverstanden Misverstan
den! Waarom heeft men zich
zo uitgesloofd om te achter
halen waarom hij met déze zij
't kroonprinselijk bestaan wil
delen? Men had zich immers
kunnen bepalen tot een sim
pele vraag aan de jongeman
zelf en genoegen kunnen
nemen met het korte, eenvou
dige antwoord van een man
die zich een vrouw heeft ge
kozen: „Ik trouw met haar,
omdat ik van haar houd".
Hoeveel mensen in Japan en
daarbuiten hebben een dag
loon verdiend aan het uitden
ken, rondvertellen en com
mentariëren van al die gecom
pliceerde veronderstellingen?
En dan nog wel ten aanzien
van een probleem, dat zo ge
makkelijk te herleiden is tot
die vier verlossende", ondub
belzinnige woorden: „Ik houd
van haar".
Vandaag trouwt de prins
onder lawines van pracht en
praal met zijn uitverkorene.
De scheve ogen zullen wel ge
bleven zijn, maar het jonge
paar zal zich daarvan niets
aantrekken. Voor hen beiden
bestaat er vandaag slechts
één klein probleem, dat zich
zelf zal oplossen. Namelijk:
laat de menigten verdwijnen
en de décors verwijderd wor
den, laat de gouden gewaden
wegvallen en de hoogwaar
digheidsbekleders naar huis
gaan laat ons getweeën
alleen blijven in de Japanse
avond vol kersenbloesemgeur.
Laat de zephir ons toefluiste
ren waarom wij met elkander
zijn getrouwd en laat de
ganse wereld zich van ons
afkeren naar haar andere,
onmisbare misverstanden.
En dat zal de wereld onge
twijfeld doen.
Wat het binnenlands mis
verstand betreft: marine
autoriteiten hebben in Zee
land een oefening gehouden
van vreemdsoortige aard,
waaruit zij geconcludeerd
hebben dat de burgerbevol
king een volkomen foutieve,
staatsgevaarlijke mentaliteit
bezit. Een aantal vermomde
marinemannen elk voor
zich een bepaalde soort spion
voorstellend ondervond
vriendelijkheden en hulp van
de bevolking en was in staat
tot ontstellende staaltjes van
sabotage-actie, daarbij ijverig
terzijde gestaan door niets-
kwaadsvermoedende burgers
en burgerlijke functionarissen.
In hoge militaire kringen
zit men nu met de handen in
het dunne haar. Het schijnt
dan ook een gruwelijk pro
bleem: nu deugt eindelijk ons
leger, doch nu deugt de bur
gerbevolking niet. Wat te
doen?
En toch zie ik hierin een
gigantisch misverstand. Als ik
wél ben ingelicht, is er mo-
meneel namelijk geen oorlog
aan de gang op ons grondge
bied of in onze onmiddellijke
omgeving. Ik heb evenmin
gehoord dat er reden is, bui
tenlanders argwanend en vor
send aan te zien. De V.V.V.'s
doen trouwens hun uiterste
best ons te wennen aan het
idee, dat ons land in lente en
zomer eigendom van de bui
tenlanders is.
Een vriendelijke, hulpvaar
dige en argeloze burgerbevol
king is het dierbaarste bezit,
dat een land hebben kan. Hoe
kan de Marine in vredesnaam
en vredestijd hebben ver
wacht, dat wij alle voorbij
gangers met buitenlandse ac
centen zouden aangrijpen,
lijfelijk onderzoeken en ten
binnenste buitenkeren?
Volgens mijn bescheiden op
vatting heeft deze vreemd
soortige oefening iets heel
belangrijks en verheugends
aangetoond: ons volk is een
echt bürgervolk, vredig levend
en latende leven, vriendelijk
van aard en behulpzaam waar
het kan. -Dat moet ons met
grote blijdschap vervullen en
doen streven naar volmaking.
Er is geen enkel probleem,
lijkt mij.
Misverstanden! Misverstan
den!
Een prins trouwt uit liefde;
een volk is vervuld van vre
dige vriendelijkheid.
Wat is de wereld mooi, on
danks haar misverstanden!
J.L.
Die Hollanders
Een van de zonderlingste opmerkingen
die ge van vakantiegangers-in-spe kunt
vernemen, is: „daar gaan we niet heen;
daar komen zo veel Hollanders"
Ik heb nooit de zin van deze kreet be
grepen, tenzij zij een domme uiting van
zelfhaat en zelfverheerlijking tegelijk is,
want men is zélf Hollander en wil niet
met zijns gelijken verkeren en tegelijker
tijd acht men zichzelf te goed om tussen
mede-Hollanders te zijn.
Deze opmerking houdt bovendien in, dat
men alle overige vijftig weken van het
jaar in zeer ellendige omstandigheden ver
keert, want men is dan dag-in dag-uit met
zóveel Hollanders, dat er bijna geen Hol
lander meer bij kan.
Nu zou deze opmerking kunnen beteke
nen, dat men nu eens „echt helemaal er
uit" wil zijn en daarom zich, door zijn om
gang met Fransen, Italianen of Spanjaar
den, in de geest van dezulken wil inleven
en hun mentaliteit wil leren kennen, ge
dwongen door de afwezigheid van land
genoten om gedurende zijn gehele va
kantie Frans, Italiaans of Spaans te spre
ken. Maar zó is het écht niet, want pa en
moe wagen zich, terecht, niet aan vreem
de talen en talen niet naar omgang met
vreemde snoeshanen. Het wordt dan dus
zó, dat de conversatie in den vreemde pre
cies dezelfde, met dezelfde hoofdpersonen
(pa en moe) is, als die in Leiden, Onstwed-
de of Breda altijd is.
Het zijn eigenlijk maar vervelende aan
stellers, die mensen van „daar komen zo
veel Hollanders" en daarom maken zij mij
met die opmerking altijd een beetje boos.
Waar dan altijd nog bijkomt, dat het
juist deze mensen zijn, die Holland geen
uur en geen minuut kunnen loslaten en
die hun hele vakantie door niet anders
doen dan alles met bij ons" te vergelij
ken: het eten, de manieren en de leefwij
zen van het vreemde land, de kleding der
andere gasten en vooral de prijzen.
Wat er tenslotte dan ook nog bijkomt,
dat het juist dezen zijn, die openlijk of in
het diepste binnenste huns harten een
zucht van verlichting slaken als zij einde
lijk weer thuis zijn bij het vertrouwde
dressoir en de eigen stillevens aan de
wand-
„M'n eige' goeie bedje is toch maar al
les". En dan maar weer, knus en veilig,
-de volgende vijftig weken tussen elf mil
joen Hollanders leven.
„Weet je wat ik nou zo raar vind van
die Italianen
Elias
Advertentie
Onze Dames- en Heren-
confectie-afdeling
is in één woord
tailleurs
japonnen
mantels
vesten
rokken
blouses
kostuums
demi's
colberts
pantalons
regenjassen
overhemden
U
koopt
alles
reeds
Het Grote Witte Gebouw
achter het N.S. Station
Kennemerplein 1 - Tel. 19373 - Haarlem
Groot legaat. De afdeling Baarn van
de Nederlandse Protestantenbond heeft een
groot legaat ontvangen uit de nalatenschap
van wijlen mej. L. A. Maris die aldaar
vorige maand op 86-jarige leeftijd is over
leden. Zij heeft aan de afdeling een aan
zienlijk deel van haar vermogen vermaakt,
namelijk 160.000 gulden.
Advertentie
AANBIEDING
12 originele Pianowerkjes met o.a.
Beethoven, Für Elise 1.80
Alle muziek in Klavarskribo
verkrijgbaar
Vraagt voor al Uw bladmuziek de
bekende „Peters uitgave"
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
Hit de Oprechte Dingsdagsche Haerlemse
Courant van 10 April 1759
ALZO des avonds den 23 Maart, 1759, ten
Huyze van Ary Breek, op
de Oude Vest te Alkmaar
ls vermist: Een Goud Oor-
yzer, gemerkt een Hol
landse Leeuw, een dito
merk V.S. een dito merk
de Burgt van Alkmaar,
noch een Goude Haarnaald,
twee grote Paarlspelden, een Zilvere
Naald, een Kap en Ondermuts &c. Die van
deze Goederen aanwyzing doet of te regt
brengt bij voorn. A. Breek zal 10 Ducaten
tot een Vereering hebben; en wordt een
ygelvk verzogt, die deze Goederen te koop
gepresenteert worden, dezelve aan te hou
den en aan 't voornoemde Huys bekend te
maken, zal eerlijk beloond worden.
