Oorlogen en isolement schiepen een
tragisch paradijs: Paraguay
Land dat mensen nodig had
verslond zijn eigen zonen
MAARSCHALKEN
MESTIEZEN
Mensen in Amerika
Minister Staf acht een verkorting
van de diensttijd tot twaalf
maanden niet mogelijk
Ook Rome werd verrast door de
verloving van prins Albert
AUTO-KIJKERS
DINSDAG 14 APRIL 1959
9
Britse regeringsdelegatie
naar Nyassaland
Sir Winston Churchill gaat
in mei naar Washington
President De Gaulle gaat
in juni naar Italië
Voelbaar verleden
Hel en hemel
Muchacha bomta
en
;paraguay51U
Geschenk aan vorstin is
voor het Koningin
Julianafonds
Vijfdaagse werkweek in de
Westduitse mijnindustrie
Werkdag wordt verlèngd
van 7l/2 tot acht uur
INDRUKKEN VAN
EEN RONDREIS
DOOR DE V.S.
Familie Ruffo staat buiten het mondaine leven
(Van onze reisredacteur)
ASUNCION De hitte van het middaguur heeft een sluier van blauwe damp
over de wijde, luie Paraguay-rivier gehangen en een nevel van fijn, rood stof in
de straten, waar witte huisjes dutten in bedden van bloemen. In het slordige
centrum van de stad rammelen volgeladen autobussen over de keien en oude,
rode trams zwaaien als dronkemannen over de rails. Jonge soldaten in verschoten
uniforen van groen katoen zoeken de schaduw voor het witte gouvernements-
paleisje, maar hun vingers blijven dicht bij de trekkers, want dit is een land van
bliksemopstanden. Langs de winkels in de Calle Palma drentelen verbaasde
Indianen, vuilbruin met sluik, zwart haar tot op de schouders en taptemelk-ogen
van het trachoom. Er lopen ook kleine schoolmeisjes met witte mouwschorten
en ernstige, bruine ogen, die een kruis slaan als zij langs de kathedraal gaan in
deze stad, die Hemelvaart heet. Een vriendelijke, maar vermoeide stad in een
verarmd land, die iedere dag met berusting opstaat, een brave poging tot werken
doet en dan in de hitte van de middag indommelt en dromend met haar enige
bezit speelt: het verleden.
LONDEN (UPI) Een Engelse rege
ringsdelegatie is donderdag naar Nyassa
land vertrokken om een onderzoek in te
stellen naar de recente ongeregeldheden.
De missie staat onder leiding van Sir
Patrick Devlin van het Londense hoogge
rechtshof.
Als in het siësta-uur de burgers in hun
bedden liggen en de armen in de stoffige
schaduw slapen, is Asuncion alleen met
zijn hete straten, die naar generaals en
dagen van strüd genoemd zijn. En In die
lege straten staan de standbeelden van
Paraguay's dictators: de nationalistische
maniak Francia, de hoogmoedige maar
schalk Solano Lopez, die een krankzinnige
oorlog tegen Brazilië, Uruguay en Argen
tinië voerde, waarin b\jna de hele manne
lijke bevolking van Paraguay zich dood
vocht, zijn mooie Ierse maitresse, madame
Elisa Lynch, die de maarschalk met haar
eigen handen in Paraguay's rode aarde be
groef, generaal Estigarrlbla, de held van
de oorlog tegen Bolivia in de groene hel
van de Chaco. En tussen die standbeelden
hangt een portret: een vierkant gezicht met
een blonde snor, generaal Alfredo Stroess-
ner, Paraguay's dictator van vandaag.
Paraguay, waar de steden, Asuncion,
Concepcion (Ontvangenis) en Encarnacion
(Vleeswording) heten, waar de armen sla
pen in de schaduw van standbeelden en
kathedralen, is een land van God en van
„La dignidad militar", de militaire waar
digheid. Op iedere markt is een kleine
kapel met het opschrift „Viva Jezus". Vier
honderd jaar geleden bouwden de Jezuïeten
hier een godsstaat, waarin zij de Quarani-
indianen achter een hoog geheven heiligen
beeld zingend en biddend naar de akkers
leidden. De Indianen, die aan hun goede
god Tupang en aan een hiernamaals geloof
den, hadden met het christendom geen
moeite. De Spaanse kolonisatoren, die inte
gratie nastreefden, hadden dat met de In
diaanse vrouwen evenmin.
In het testament van een Spaanse gou
verneur stond: Ik zeg, verklaar en
beken, dat ik in deze provincie heb, en
dat God mij geschonken heeft, de volgende
kinderen: Diego, Antonio Enginehra van
mijn dienstmaagd Maria, Ysabel van mijn
dienstmaagd Agueda, Ursula van mijn
dienstmaagd Leonor. Martin van mijn
dienstmaagd Scolastica, Ana van mijn
dienstmaagd Marina en Maria van Beatriz,
dienstmaagd van mijn vriend Dieo de Vil-
lalpando".
Zo ontstond uit Spaanse overheersers en
Guaranivrouwen dit Mestiezenvolk, bruine,
sobere, taaie mannen, vrouwen met trotse,
rechte ruggen en lange, zwarte vlechten,
meestal vriendelijk, gastvrij en goedlachs,
soms hard, onberekenbaar en wreed. Zij
spreken twee talen. Zo gauw er hartstocht
aan te pas komt, vervallen zij van het
Spaans in het Indiaanse Guarani. Guarani
betekent „krijger". Die naam is eerlijk ver
diend. Spaanse pre-occupatie met de dood,
Indiaanse vechtlust, een geloof zonder twij
fel. ziedaar. Paraguayaanse soldaten vech
ten niet voor niets tot het einde. En de
heilige maagd Maria heeft de maarschalks.
rang in het leger van Paraguay.
De 84-jarige Sir Winston Churchill zal
op 4, 5 en 6 mei de gast zijn van presi
dent Eisenhower in het Witte Huis. Op 7
mei zal hij de avond doorbrengen ten hui
ze van de Britse ambassadeur, Sir Harold
CSccia. Sir Winston heeft vorig jaar een
uitnodiging van de president aanvaard om
naar Washington te komen ter gelegen
heid van de opening van een tentoonstel
ling van zijn schilderijen, maar door ziek
te was hij gedwongen dit bezoek uit te stel
len. Sir Winston's bezoek zal zo veel mo-
gèlijk worden vrij gehouden van formali
teiten en ceremonieel. Er staan enkele
lunches op het programma.
Volgens een opinie-onderzoek in de Ver
enigde Staten, komt Sir Winston in popu
lariteit op de tweede plaats, na Eisenho
wer. Hoewel Sir Winston's bezoek van
zuiver persoonlijke aard is, valt het op dat
het enkele dagen voor de ministersconfe
rentie in Genève plaats heeft. De branden
de kwestie van het Oost-West-vraagstuk
zal Sir Winston, die zich in het openbaar
niet meer over politiek uitlaat, daarbij zon
der twijfel aanroeren. Zijn advies zal ze
ker van grote waarde zijn.
PARIJS (UPI) President De Gauile
zal in juni een bezoek aan Italië brengen
ter gelegenheid van de honderdste viering
van de revolutie, die Italië tot een een
heid maakte. De juiste datum voor het
bezoek is nog niet vastgesteld, aldus een
woordvoerder van het Elysée. De Gaulle
zal tijdens zijn eerste buitenlandse reis
als president onder meer de provincies Ve-
neto en Lombardije bezoeken. Met hulp
van Franse troepen hebben de Italianen
indertijd de Oostenrijkers uit Lombardije
verjaagd.
Haar beeld, omhangen met de rood-wit-
blauwe nationale kleuren, wordt eens per
jaar in een militaire processie door de
straten gedragen.
Paraguay's tragisch verleden hangt voel
baar in de lucht, laat zich van alle trotse
gezichten aflezen. Die tragiek heeft zijn
grandioze kanten: veldslagen, gewonnen
tegen tweevoudige meerderheden, verloren
tegen tienvoudige, burgeroorlogen zonder
pardon, waarin haat en dood deugden en
compromissen schande waren. De armoede
was een prijs die vrijwillig werd betaald
voor de trots. Maar in de wereld van van
daag zijn dat deugden die verbleken. Laat
ontwakend uit zijn isolement, zich ver
baasd de ogen uitwrijvend, ziet Paraguay
een wereld om zich heen waarin naties slag
moeten leveren op ander terrein: handels
balansen, ontwikkeling van energiebron
nen, irrigatie, industrialisatie, transport,
uitvoer. Voor een land met een traditie van
isolement, militarisme en onverzoenlijke
binnenlands-politieke tegenstellingen is dat
een moeilijke en onaantrekkelijke opgave.
Voor een militaire held kan men een mooi
standbeeld zetten, voor de landbouwkun
dige, die de citruscultuur verbetert, niet.
Met de politieke oppositie kan men woest
burgeroorlog voeren, maar constructief en
redelijk samenwerken met de man die gis
teren zijn geweer op u leegschoot, valt niet
mee.
Zo kijkt Paraguay een beetje verwezen
uit naar de moderne problemen die het
bestormen. Het staart naar de Chaco, waar
het zo hard voor gevochten heeft, onher
bergzame vlakte waar de aardolie zich on
der haast ondoordringbare kwartzlagen
verbergt, vijandige vlakte, die om beurten
onder water staat en uitdroogt en twee
derde van het land beslaat. Het kijkt ver
bijsterd naar het resterende deel aan de
andere kant van de Paraguay-rivier, dat
tegenover de groene hel van de Chaco, het
aardse paradijs lijkt. Generaties reizigers
hebben het zo beschreven.
Voltaire stuurde hier zijn Candidc heen.
Golvend groene heuvels, rijke bomen die
schaduw aan het vee geven, kabbelende
beekjes, zingende, kleurige vogels, vrucht
baar, lachend land. Maar de opbrengst die
het schenkt, moet eerst duizend mijl over
de rivier naar Buenos Aires. Transportkos
ten doden de verkoopkansen. Manhaftig
zijn zucht naar isolement inslikkend, heeft
Paraguay buitenlandse investeringen ge
vraagd. Maar wie investeert in een land,
dat met zijn anderhalf miljoen inwoners,
waarvan het overgrote deel op blote voeten
jggys; y-jjBBÊÊ
Paraguay heeft een rijke folklore: de
bekoorlijke Quarani-muziek en even
bekoorlijke volksdansen,
loopt en leeft van wat het eigen akkertje
geeft, geen binnenlandse markt biedt, en
waar de regerende Coloradopartij en de
liberale oppositie, bij gebrek aan parle
mentair speelterrein, als grommende hon
den tegenover elkaar staan?
Arm Paraguay, tragisch paradijs. Rijk
land dat mensen nodig heeft om zijn schat
te ontginnen, arm land dat zijn zonen heeft
verslonden. Koele ochtenden die energie
wekken om nieuw te beginnen, hete mid
dagen die slaap en berusting geven, wan
neer men zich aan oude en nieuwe obsta
kels heeft gestoten. Er zijn gelukkig nog
de avonden, het zuiderkruis aan een flu
welen hemel, de geur van duizend bloemen,
het donker dat de standbeelden en stenen
littekens bedekt. Uit dat donker komt
altijd het geluid van een harp en drie gui
taren een stem begeleidend, die „Guara-
nia's" zingt, de kleine dansende liedjes, die
Paraguay's ziel en troost zijn. Een meisje
danst erbij op blote voeten, één dikke
zwarte vlecht valt langs haar rechte rug,
de andere voor over haar dunne, witlinnen
blouse. Zij is een „muchacha bonita", een
mooi meisje, en zij weet het. Er groeien
vruchten aan de bomen, er komt wijn uit
de druiven en niemand heeft honger. En
zo is Paraguay een lief land.
De oude godsstaat van de Jezuïeten-
missies beleeft zijn geloof nog altijd
even hevig: op iedere markt is er een
kapelletje.
Dit is het eerste van drie artikelen
van onze reisredacteur over Paraguay,
een land-dat tienmaal zo groot is als
Nederland, maar slechts anderhalf
miljoen inwoners heeft. Een half mil
joen Paraguayanen woont buiten hun
land. Dat zijn politieke ballingen en
gewone emigranten, want Paraguay is
een arm land. Dit komt vooral, omdat
het, ingesloten tussen Brazilië, Argen
tinië en Bolivia, geen eigen uitgang
naar zee heeft. Het komt ook door de
verwoestende oorlogen en burger
oorlogen, die er gevoerd zijn. De
BOLIVIA
YTo*
te BRAZIL
Concepciorf
^^ASUNÜOh 0Caraguatay
ARGEN-j Brarnaêion
hoofdstad Asuncion (280.000 inwo
ners) was eens de belangrijkste basis
van de Spaanse kolonisatie in Zuid-
Amerika. Het is sinds zijn onafhanke
lijkheid steeds verder teruggevallen,
mede omdat dictators veelal het geo
grafisch isolement nog versterkten
door de grenzen te sluiten. Paraguay
is thans nog een van de weinige
Latijns-Amerikaanse landen die dicta
toriaal worden geregeerd. De andere
zijn: Nicaragua Somosaen de Do
minicaanse republiek (Trujillo).
Het bedrag, dat op 30 april namens de
Nederlandse bevolking aan Koningin Ju
liana zal worden aangeboden, zal ten goe
de komen aan het Koningin .Tuliana-
Fonds, zo heeft de vorstin beslist. Dit
fonds verleent steun aan instellingen voor
maatschappelijke zorg, in het bijzonder in
de vorm van subsidies.
In tal van gemeenten zijn de inzamelin
gen thans in volle gang. Het comité „Ver
jaarsgeschenk H.M. de Koningin" heeft de
burgemeesters alsmede de directies van
grote bedrijven verzocht deze acties te lei
den. In sommige gemeenten hebben de
burgemeesters zich per brief tot de bur
gerij gewend met het verzoek een bijdra
ge te willen storten, elders heeft men bus
sen geplaatst.
De voorzitter van het comité jhr. mr. C.
J. A. de Rariitz, zal hedenavond via de
televisie nogmaals wijzen op deze inzame
ling.
Ieder dubbeltje, ieder kwartje is wel
kom. Men kan het geld tot 18 april stor
ten op giro 640.000 te Amsterdam. Op de
girostortingsbiljetten behoeft geen postze
gel te worden geplakt. Voorts kan men
zijn bijdrage voldoen bij een bank, die
evenals de P.T.T. kosteloos voor overma
king zorgt.
Een deel van het ingezamelde bedrag
zal worden besteed aan een persoonlijk
geschenk voor de Koningin. Het comité
zal op de verjaardag van Koningin Juliana
's middags om kwart voor drie in paleis
Soestdijk worden ontvangen.
CVan onze correspondent in Bonn)
Met 162 tegen 132 stemmen heeft de ge
delegeerdenvergadering van de Westduit
se mijnwerkersbond zaterdag te Dussel-
dorp het voorstel van zijn bestuur aange
nomen om met ingang van 1 mei in de
steenkolenmijnen in het Ruhrgebied en
rond Aken de vijfdaagse werkweek in te
voeren. Er was tegen dit voorstel aanzien
lijke tegenstand van orthodoxe vak-
bondsgroepen, opgestookt door Oostduitse
vakbondsfunctionarissen, die de afgelopen
week in het Ruhrgebied tegen het voor
stel hebben geageerd. Het voorstel was tot
stand gekomen na moeilijke onderhande
lingen tussen de vakbond en de mijndirec-
ties. De mijnen zullen de eerste Westduit
se industrietak zijn met een verkorte werk
week, hoewel juist in deze bedrijfstak
sprake is van een conjuncturele crisis. In
plaats van 7'/j uur per dag zullen de mijn
werkers na 1 mei 8 uur per dag gaan wer
ken, zodat hun wekelijkse arbeidstijd in
plaats van 43 uur 40 uur wordt. Van mei
1961 af zal de gemiddelde mijnwerker ten
slotte bij een werkweek van 40 uur net zo
veel verdienen als thans bij een week van
43 uur.
Sterke groepen in de mijnwerkersbond
ageerden tegen het „terug" gaan van de
7'/2-urige naar de achturige werkdag. Zij
meenden dat men eenmaal verkregen
winst niet mocht teniet doen en eisten een
vijfdaagse werkweek van 37'/' uur met be
houd van volledig loon. Het leek er af en
toe op. alsof de voorzitter van de I.G.-
Bergbau, de mijnwerkersleider Guter-
muth, voor lege banken stond te praten.
Zijn woorden stuitten af op een muur van
onwil van vele gedelegeerden, die niet
slechts geen oog hadden voor de moeilijk
heden in hun eigen mijnen, maar ook van
oordeel waren, dat de regering in Bonn
hen in de steek had gelaten
Gutermuth riep tenslotte uit: „Laat me
neer Lucas (de voorzitter van de Oost
duitse mijnwerkersvakbond) zich bekom
meren om de belangen van de mijnwer
kers in de Russische zone". Daarmee doe
lende op de agitatie van de communisti
sche functionarissen in het Ruhrgebied. Hij
pleitte voor nauwe samenwerking met de
directies, teneinde de markt voor steenkool
niet totaal te verliezen ten gunste van de
stookolie. Gutermuth won het tenslotte.
Ik heb vier uur doorgebracht in het
Coliseum, een groot, fraai en gloednieuw
tentoonstellingsgebouw op de hoek van de
59ste Straat en Broadway in New York.
In dit Coliseum wordt de International
Automobile Show gehouden, een levens
grote tentoonstelling van niet-Ameri-
kaanse automobielen. Er waren 600 auto's
te zien van 68 merken uit Engeland,
Frankrijk, Duitsland, Tsjechoslowakije,
Italië, Zweden, Japan, Nederland en zelfs
nog drie uit Amerika zelf. De internatio
nale automobieltentoonstelling in New
York bestaat sinds een paar jaar; ieder
jaar komen er meer mensen dan het jaar
tevoren. De markt voor Europese, kleine
auto's groeit hier met de dag. Vorig jaar
heeft Amerika voor het eerst in zijn ge
schiedenis meer auto's geïmporteerd dan
het kans zag uit te
voeren. Ik wil de
Nederlandse lezer een
overzicht geven van
een aantal commen
taren van Ameri
kaanse bezoekers aan
deze tentoonstelling.
Iedereen, die een van
de moderne Ameri
kaanse auto's heeft
gezien met vier koplampen, twee anten
nes, vinnen, kilo's chroom en een dash
board gelijk dat in een vliegtuig, begrijpt
dat de meeste Europese automobielen op
de gemiddelde Amerikaan een wat on
gewone indruk maken. Vandaar deze
commentaren:
„Leuke autootjes, hoor. maar ik zou toch
niet goed weten of ik mijn hoofd door het
dak moet steken, of mijn voeten door de
vloer".
„Ik ben blij, dat hier ook een paar
Amerikaanse auto's staan. Dan kunnen de
mensen het verschil tenminste nogeens
duidelijk zien. Al die sleeën zijn gewoon
gratis reclame voor mij". (Dit was een
importeur van een Franse auto).
„Kijk eens, John, wat een enig wa
gentje. Dat is misschien wel wat voor
John Junior op zijn zeventiende ver
jaardag".
„Als ik iedere keer die drie carbura
teurs moet afstellen, koop ik er liever een
met benzine-inspuiting".
„Heb je gehoord, dat de Joneses toch
weer een Buick hebben gekocht? Ik be
grijp niet wat ze er in zien".
„Geef mij maar een auto. Ik ben te oud
voor kinderwagens".
„Onze verwachtingen waren hoogge
spannen. Maar het gaat zelfs nog beter dan
we hadden durven hopen. Alle Ameri
kanen komen op onze automatische ver
snelling af". (Een Nederlands vertegen
woordiger van de D.A.F.).
„Let op mijn woorden: over vijf jaar
maken wij ook zulke kleine wagentjes".
„Je zult het nog zien: in Europa zullen
ze tenslotte ook wel grotere wagens moe
ten gaan maken. Als het de mensen daar
wat beter gaat, nemen ze geen genoegen
meer met die babies".
„Ik zou er wel een willen hebben, maar
dan zou ik eerst moeten leren schakelen
en dat is me teveel moeite, hoor".
„Ja, we zullen die maar kopen. Mooi is
het niet. maar het is het enige wat we
betalen kunnen".
„De jongens in Detroit zullen nooit
leren hoe je een echte sportauto moet
maken. Het is net. als voetballen; dat kun
nen ze ook het best in Europa".
Enzovoort, enzovoort. Een week lang
zullen ongeveer een miljoen Amerikanen
de resultaten van de Europese en de Azia
tische automobielindustrie kunnen zien.
Voorlopig heeft het bezit van een Euro
pese auto nog een zekere snobistische
waarde in de Verenigde Staten. Maar als
deze beginperiode voorbij is, zullen ook
andere bevolkingsgroepen benaderd moe
ten worden als de Europese industrie hier
stand wil houden. Hoe groter de Ameri
kaanse auto's worden, hoe gemakkelijker
dit voor de Europese industrie zal zijn.
Want goedkoopte en gemakkelijk par
keren zijn factoren die ook hier voor veel
mensen belangrijk zijn.
E. Romayn
(Van onze correspondent in Rome)
Prinses Paola Ruffo di Calabria, wier
verloving met prins Albert van België zon
dagavond werd bekendgemaakt, is op 11
september 1937 geboren in Forte Dei Mar-
mi, waar de familie Ruffo een villa be
zit. Dit is een badplaats in de buurt van
Lucca. Zij is het zevende kind van Fulco,
prins Ruffo di Calabria, zevende hertog
van Guardia Lombarda. Haar moeder is
prinses Luisa, geboren Gazelli van de
graven van Rossana, een Noorditaliaanse
familie, terwijl de Ruffo's tot dê Zuidita-
liaanse adel behoren. Dit zou men de blon
de, slanke, blauwogige Paola, die op haar
moeder lijkt, niet aanzien. Haar vader,
die voor de eerste wereldoorlog een be
langrijk aandeel had in de ontginning van
Somaliland hield zich de laatste twintig
jaren van zijn leven bezig met de admini
stratie van zijn uitgebreide landgoederen
in Zuid-Italië.
De minister van Defensie, ir. Staf, ver
klaart in zijn memorie van antwoord aan
de Eerste Kamer, dat een verkorting van
de diensttijd tot twaalf maanden niet mo
gelijk is met het oog op de gevechtswaar-
de van de strijdkrachten. Het rapp.ort van
de commissie Werkelijke Diensttijd Mili
tairen kan binnen ongeveer twee maan
den worden verwacht. De minister ontkent
dat de beschikbare oefentijd niet voldoen
de wordt benut.
Een herziening van de Nederlandse de
fensie-inspanning in NAVO-verband ten
einde andere landen tot overneming van
I Nederlandse verplichtingen te bewegen
moet uitgesloten worden geacht, daar
elk der NAVO-partners met soortgelijke
problemen wordt geconfronteerd.
Het tekort aan beroepspersoneel bij de
marine bedraagt op dit ogenblik ongeveer
1700 man. Een geleidelijke vermindering
van het tekort is waar te nemen, aldus de
minister. Het inlopen van het tekort zal
echter nog wel enige tijd vorderen.
De minister zegt tenslotte dat het wets
ontwerp tot wijziging van de Dienstplicht
wet na het optreden van een nieuw kabi
net spoedig door de Tweede Kamer in be
handeling kan worden genomen.
Over prinses Paola is geen enkele anek
dote te vertellen. Zoals alle Ruffo's leeft
zij een teruggetrokken leven, hoewel zij
zeer sportief is en vooral van skiën en ten
nissen houdt. Zij beweegt zich niet in het
mondaine leven van Rome, waar zij woont.
Zij is zo eenvoudig, dat zij zelfs geen
make-up gebruikt. Zij is bijzonder vroom,
en heeft reeds tweemaal als liefdezuster
aan pelgrimages deelgenomen, waarbij
zij werkte op treinen met zieken, die naar
Lourdes en naar Loreto, reisden. Dat werk
heeft een diepe indruk op haar gemaakt,
en zij was voornemens ook in de toekomst
zulk werk als pleegzuster bij pelgrimages
voort te zetten. Doorgaans woont zij met
haar moeder te Rome, maar in het na
jaar gaat zij veel naai de villa, die de fa
milie bezit in Forte Dei Marmi en ver
der brengt zij ieder jaar langdurige be
zoeken aan haar broer, Fabrizio,
In Rome hoopt men dat het huwelijk in
de Italiaanse hoofdstad zal worden vol
trokken, hoewel het gebruikelijk is, dat
leden van het Belgische koninklijke huis
te Brussel trouwen. Het eigenaardige is,
dat niemand in Rome iets van deze ver
loving vooraf heeft geweten. Prins Albert
heeft een maand lang incognito in Rome
kunnen verblijven. De zo actieve journa
listen hebben hem niet ontdekt. Als men
zich herinnert, dat het verblijf van prin
ses Beatrix al op de tweede dag na haar
aankomst bekend was, dan mag men wel
van een wonder spreken. Dit bewijst ook
hoe teruggetrokken de familie Ruffo leeft.
Het is een zeer oude familie, die al in het
jaar duizend wordt genoemd. De oor
sprong van de Ruffo's is waarschijnliik
Normandisch. Een tak van deze familie
heeft zich in de middeleeuwen in Enge
land gevestigd. Een van de voorvaderen
van de prinses, Fulco Ruffo, is in de der
tiende eeuw een dichter van betekenis ge
weest aan het hof van Palermo, waar de
Italiaanse dichtkunst bloeide. Maar al is
het dan een oude, aristocratische familie,
men hoort in Rome zelden over haar spre
ken, omdat zij zich verre houdt van alle
schandalen en het mondaine leven van de
doorsnee Italiaanse aristocraten.
