r
Orlon
Pullovers
Dader en slachtoffer de avond
tevoren in Terneuzens café
elke woensdag
jongens
markt
w<
Peek&Cloppenburg
ut, 60 /eutdews
Splijtzwam der Franse coalitie:
de Algerijnse integratie
ÏEOf bp bprïfbpn fijb
Defensiebeleid
Hedenavond worden stille getuigen
voor de televisie getoond
A
raatótoel
3
Van dag tot dag
j
Wapenaankopen
Hartelijk Brits onthaal voor
Indonesische missie
EEN NIEUW SPOOR IN DE
AXELSE MOORD
„Pedoman" geschorst
095
Bepaling voor aanvragen
van schadeloosstelling
Vandalen beschadigen
hunebedden
uttenVi dayetyfo van?
Premier Debré laveert tussen twee standpunten
Macmillan en Debré zijn het
in grote trekken eens
de
Ook Zweden beproeft
directe stroomwinning
uit kernenergie
DINSDAG 14 APRIL 1959
Minister Staf, die met zijn collega's van
het nog zittende kabinet uiteraard onver
droten doorgaat met het uitstippelen en
uitvoeren van zijn beleid, ofschoon dat
ieder ogenblik kan eindigen, heeft in een
memorie van antwoord aan de Eerste
Kamer zijn reeds veelvuldig tot uiting ge
komen opvatting herhaald, dat diensttijd-
verkorting tot twaalf maanden voor ons
land onmogelijk is. De minister loopt
daarmee vooruit op een rapport van de
commissie-diensttijdverkorting", dat over
twee maanden zal worden gepubliceerd en
tevens op de koersbepaling van de bin
nenkort te benoemen nieuwe minister van
Oorlog. De mogelijkheden ten aanzien van
dit vraagstuk kunnen dus nog in diverse
opzichten anders komen te liggen dan de
heer Staf ze ziet, doch niettemin is het
merkwaardig dat deze functionaris voor
de volharding in zijn zienswijze met zo
weinig argumenten meent te kunnen vol
staan. De minister baseert zich, naar zijn
zeggen, op „de ervaring in het Duitse
leger" en op een rapport van het NAVO-
commando. Wat de ervaring van het
Duitse leger kan betekenen voor Neder
landse omstandigheden, is niet geheel
duidelijk. Wat het NAVO-commando
adviseert, is daarentegen wèl zonneklaar:
van deze volkomen militair denkende
instantie kan niet worden verwacht, dat
zij de met de diensttijd samenhangende
maatschappelijke, financiële en economi
sche belangen der betrokken landen in
haar meningsvorming opneemt.
Deze twee argumenten van de heer Staf
worden trouwens al bij voorbaat ont
zenuwd door de praktijk: diverse NAVO-
landen zijn tot belangrijke verkorting van
de diensttijd overgegaan en wat elders
mogelijk is, kan in Nederland niet geheel
en al uitgesloten zijn. Als de minister nu
eens het voorstel van België ter harte had
genomen, inplaats van het Duitse? België
is immers in allerlei opzichten beter met
ons land te vergelijken dan de Westduitse
Bondsrepubliek. En de factor sympathie
kan in een ministerieel beleid toch immers
niet bepalend zijn?
Er zijn ernstige redenen aan te wijzen,
die verkorting van de diensttijd in Neder
land en in het algemeen bepleiten.
De jongeman die bijna twee jaar onttrok
ken wordt aan de maatschappij, belemmerd
wordt in zijn scholing, gedwongen wordt
in een keurslijf dat hem ook mentaal dik
wijls niet past, vindt in 't militaire milieu
weinig compensatie voor die nadelen. Hoe
korter de diensttijd met behoud van de
militair noodzakelijk geachte resultaten
hoe beter het in algemeen nationaal be
lang moet worden geacht. Het Engelse
voorbeeld van een beroepsleger dient
altijd nog te gelden als een ideaal. In hoe
verre de omstandigheden in ons land
wijzigingen in de geldende regeling toe
laten, moet uiteraard door deskundigen
worden beoordeeld.
De commissie, waarvan de heer Staf ge
waagt, is een ministerieel college waarin
deskundigen zitting hebben en waarvan
dus een voldoende mate van objectiviteit
en veelzijdigheid van uitgangspunt mag
worden verwacht. Het is al gebleken dat
deze commissie een verkorting van de
diensttijd tot twaalf maanden niet mogelijk
acht. Wel moet worden aangenomen dat
zij niet zo resoluut als de heer Staf aan
handhaving van de achttien maanden zal
vasthouden.
Het advies zal echter, zoals gezegd, bij
de nieuwe minister van Oorlog worden
gedeponeerd en het is een open vraag, hoe
deze zal staan tegenover een eventuele
trotsering van de NAVO-eisen. De prak
tijk heeft geleerd, dat ons defensiebeleid
tijdens het bewind van de heer Staf in
feite door de NAVO werd uitgemaakt. In
hoeverre dat zal veranderen, hangt van de
nieuwe regering af.
Nog een reden temeer om met spanning
uit te zien naar de nieuwe ploeg!
LONDEN (AFP-Reuter) Een Indone
sische militaire missie, onder leiding van
de tweede plaatsvervangende stafchef, ko
lonel Ahmad Jani, probeert op het ogen
blik in West-Europa militair materieel te
kopen zo wordt van doorgaans welinge
lichte zijde te Londen vernomen.
Na bezoeken aan Frankrijk en Engeland
bevindt de afvaardiging zich nu in de
Duitse Bondsrepubliek. In Frankrijk was
de belangstelling van de Indonesiërs uit
gegaan naar lichte tanks, waarvan zij er
zestig zouden willen hebben. In Engeland,
waar het gezelschap vorige week vijf da
gen doorbracht, was getracht valscher
men en ongeveer 180 lichte pantserwagens
aan te kopen. De levering zou in drie jaar
tijd tegen contante betaling in ponden
moeten geschieden. Over de leverantie in
het komende jaar zou al overeenstemming
zijn bereikt. Kolonel Jani, die vorig jaai
de operaties op Sumatra leidde, had een
„hartelijk" onderhoud met MacDermot,
de onder-minister van staat aan het Fo
reign Office en met generaal Sir Francis
Festing, de stafchef van de Britse impe
riale staf, die vorig jaar een bezoek aan
Djakarta heeft gebracht. De Britse staf
chef verzocht kolonel Jani, aan de Indo
nesische stafchef, generaal Nasution, een
uitnodiging voor een bezoek aan Engeland
te brengen.
In Bonn zou de Indonesische delegatie
de mogelijkheid onderzoeken van West
duitse steun bij de bouw van een munitie
fabriek bij Bandung.
1 tg WZ% 5
Bij hei grotendeels verkoolde stoffelijk overschot van
een jonge vrouw, dat donderdagmorgen in een polder
Mj Axel in Zeeuvjsch-Vlaanderen werd gevonden zijn
een aantal „stille getuigen" aangetroffen. Links: een
reiswekkerlje met nikkelen rand. Midden: een zwarte
damesschoen met halfhoge hak. Rechts: een Engelse penny, welke vermoedelijk als broche is gedragen. Daar
naast de veiligheidsspeld, met. twee scapulieren, welke was gebruikt voor het dichtspelden van een zakdoekje,
waarin een aantal Belgische bankbiljetten was gevouwen. Voorts een kettinkje met hangertje, een scapulier, welke
aan dit kettinkje heeft gehangen, en de ring met groene steen, waarin een bloemmotief was aangebracht. Deze
voorwerpen worden hedenavond in het televisiejournaal getoond.
De eigenaar van restaurant Monopole in Terneuzen heeft gistermiddag tegenover
het parket te Middelburg verklaard er van overtuigd te zijn dat hij de moordenaar
en zijn slachtoffer woensdagavond vóór de moord te Axel in zijn café op bezoek heeft
gehad. Zijn kelner die op die avond bediende, is dezelfde mening toegedaan. De ver
klaringen van beiden, die door de politie serieus worden genomen, hebben het spoor
naar Gent en omgeving geleid, waar de Belgische politie thans een nauwgezet onder
zoek instelt. Het signalement, dat de caféhouder van de vermoedelijke dader heeft
kunnen geven, luidt: een man van omstreeks vijftig jaar, gekleed in een licht pak,
flink van postuur, ongeveer 1.75 m lang, Frans sprekend met slechts enkele woorden
Vlaams. De caféhouder vond hem „een man van de wereld". Van de vrouw kon hij
zich herinneren, dat ze veel kleiner was, slank, knap van uiterlijk, met kort, zwart
haar, leeftijd ongeveer vijfentwintig jaar. Ze was gekleed in een hard-blauwe japon
en grijze mantel. Het was de kelner opgevallen, dat ze een ring met een opvallend
grote en kleurige steen droeg.
Woensdagavond even na acht uur kwa
men de man en het meisje per auto naar
Monopole. Er werd iets gedronken en ge
geten. Toen tegen tien uur de laatste gasten
waren vertrokken, maakte de eigenaar een
praatje met het paar. De vrouw vertelde
dat ze ook in een café werkzaam was, na
melijk in Gent. Ze sprak Vlaams, maar
tegen haar begeleider, die zich moeilijk in
de Nederlandse taal kon uitdrukken,
Frans. De man, die vertelde uit Mons
(Bergen) te komen, informeerde naar een
dansgelegenheid. Tegen half elf vertrokken
beiden, nadat de man nog gevraagd had of
de caféhouder voor hem in een hotel een
tweepersoonskamer wilde bespreken voor
zaterdagavond. Direct toen de caféhouder
over de moord in de krant las, dacht hij
aan de late gasten van woensdagavond.
Maar de in de eerste berichten gegeven
beschrijving van leeftijd en kleding van
het slachtoffer 16 a 18 jaar en gekleed
in spijkerbroek klopten niet. Toen hij
maandag echter het signalement las. dat
de Belgische politie had verstrekt (een
kleine vrouw van omstreeks 25 jaar, ge
kleed in een wollen jurk) wisten hij en
zijn kelner zeker dat hun vermoeden juist
was geweest. Hij waarschuwde de politie,
waarna gistermiddag het parket uit Mid
delburg arriveerde. Juist tevoren had de
Belgische politie geconstateerd, dat het
gevonden reiswekkertje met inscriptie in
Gent gekocht was. Ook het spoor van de
ene damesschoen wees in de richting van
een Gentse schoenhandel, waar een soort
gelijk paar schoenen verkocht was.
De substituut-officier van Justitie te
Middelburg, mr. G. B. J. van der Dussen,
is, in tegenstelling tot eerdere veronder
stellingen, dat uiterst geraffineerd te werk
zou zijn gegaan, de mening toegedaan dat
de moord niet met voorbedachten rade is
gepleegd en dat de man na het in brand
steken van het lijk in paniek is gevlucht.
Deze lezing past in het kader van het be
zoek aan het Terneuzense café, daar de
man zeker niet een uitgebreid bezoek aan
een café zou hebben gebracht wanneer hij
met moordplannen had rondgelopen. Dat
de reiswekker en het geld niet verbrand
zijn, kan volgens de officier verklaard
worden uit de omstandigheid dat deze
voorwerpen onder het lichaam hebben ge
legen, zodat ze geen vlam konden vatten.
Hedenavond zullen in de Belgische en
Nederlandse televisie-uitzendingen de ge
vonden stille getuigen zoals de reiswekker,
de zakdoek, de schoenhak en de ring aan
het publiek worden getoond, in de hoop
dat iemand ze herkent en aan de politie
inlichtingen kan verstrekken.
DJAKARTA (AFP) Het Indonesische
militaire gezag heeft maandag een ver
schijningsverbod opgelegd aan het in
vloedrijke Indonesische dagblad „Pedo
man", met ingang van 14 april. De maat
regel wordt genomen omdat „Pedoman"
een artikel had gepubliceerd „dat wordt
beschouwd als een verstoring van rust en
orde," aldus de toelichting op het ver-bod,
dat geen gewag maakt van de inhoud van
het artikel.
Algemeen wordt echter aangenomen,
dat het verschijningsverbod betrekking
heeft op een hoofdartikel van maandag
morgen, waarin op de regering en de mi
nister van justitie Maengkom een beroep
wordt gedaan om een verklaring te geven
over het ontslag van de Indonesische pro
cureur-generaal Suprapto.
Advertentie
Advertentie
originele „high bulk"
Orlon, gemakkelijk
wasbaar, snel droog,
in 6 zonnige
Rivièra-kleuren
Speciale J. M. prijs
leeftijd
6 jaar
Ikleine stijging per moot/
De nationalisatie van bedrijven
DJAKARTA, (UPI) Het Indonesische
kabinet heeft zijn goedkeuring gehecht aan
het ontwerp van een door de regering op
gestelde bepaling inzake de indiening van
aanvragen voor schadeloosstelling wegens
naasting van Nederlandse ondernemingen.
Deze bepaling omschrijft tevens de taken
van de onlangs opgerichte commissie voor
vaststelling van compensatie.
Vandalen hebben het hunebed ten noor
den van Odoorn, dat het vorige jaar juist
van rijkswege was gerestaureerd, ernstig
beschadigd. Een der dekstenen is er af
geworpen en met de grootste is klaarblij
kelijk hetzelfde geprobeerd. Deze is daar
door ook beschadigd. Voorts is het imita
tie-hunebed voor hotel Bos uit elkaar ge
worpen en zijn verkeersborden omge
draaid en verbogen. De politie stelt een
onderzoek in.
(Van onze correspondent in Parijs)
Frankrijks minister-president Michel
Debré, die nooit veel goede woorden voor
de vierde republiek heeft overgehad, lijkt
niettemin de traditie van het vroegere stel
sel der rondetafelconferenties met par
tijleiders in ere te willen houden. Iedere
week nodigt hij vooraanstaande figuren
van zijn parlementaire meerderheid rond
zijn (koffie) tafel om „tussen de kaas en
de peer", zoals de uitdrukking hier luidt,
ook het Algerijnse vraagstuk maar weer
's aan te snijden.
Op 28 april komt de nieuwe Nationale
Vergadering voor het eerst in normale
werkzitting bijeen. Tot dusver heeft de
volksvertegenwoordiging alleen over haar
huishoudelijke reglementen en andere
koetjes en kalfjes van gedachten mogen
wisselen. Er zijn tekenen die er op wij
zen dat de numeriek-sterke en politiek
eensgezinde fractie der omstreeks tachtig
Algerijnse afgevaardigden dan het vuur
zal openen met het doel, via een parle
mentaire meerderheid, ook de regering te
dwingen zich eindelijk duidelijk uit te
spreken ten gunste van de integratie van
Algerije in de „Franse republiek.
President De Gaulle heeft duidelijk en
bij herhaling te kennen gegeven dat hij
niet van zins is zich op enige formule vast
te leggen voor de toekomst van Algerije.
Hij huldigt het gezonde, democratische
standpunt dat de Algerijnen zelf moeten be
slissen op welke wijze ze hun lot aan Frank
rijk willen binden. Tot een publieke procla
matie van hun recht op onafhankelijkheid,
waarvoor de Algerijnen nu al vier jaar
strijden, wenst de generaal zich echter
evenmin te laten verleiden.
Tot nu toe zijn de voorstanders van de
integratiegedachte er alleen in geslaagd
van premier Debré om van ministers
als Soustelle niet te spreken uitspra
ken los te krijgen, die ietwat dubbelzin
nig klonken, naast de afwijzende verkla
ringen van De Gaulle. Men kan gerust aan
nemen dat de president zijn ministers des
wege wel op het Elysese matje heeft ge
roepen, en in ieder geval waren die poli
tieke dissonanten in het gouvexmemente-
le koor de laatste weken niet meer te ver
nemen.
In het parlement hebben de „integi'atio-
nalisten" zoals ze hier worden aange
duid de hoofden echter beslist niet in
de schoot gelegd en bij de „renti-ée" zul
len ze de neuzen van hun eventuele bond
genoten wel eens willen tellen. Dat hun aan
tal zeer hoog is, kan niet worden betwij
feld, want de activisten en andere rechtse
extremisten hebben bij de laatste algeme
ne vei-kiezingen in Frankrijk de wind sterk
in de zeilen gehad. Mochten de integra-
tionalisten nog altijd op een meerderheid
kunnen bogen, dan beschikken ze, met de
motie van censuur, zelfs over het- grond
wettelijke wapen om de regering ten val
brengen. Het is nochtans niet zeer waar
schijnlijk dat de „Algerijnen" dit zwax-e
geschut al in stelling zullen brengen, nu
De Gaulle op zijn jongste persconfex-entie
openlijk heeft gedreigd in dat geval ook
het parlement naar huis te zullen sturen.
Voor deze concrete aangelegenheid mag
men er zich over verheugen dat Fx-ank-
rijks nieuwe „monarch" zich nog altijd wel
wat sterker voelt dan de volksvertegen
woordiging, hoeveel er, op democratische
gronden, op die verhouding ook valt af
te dingen.
Gespannen relaties
Een twee weken voor de opening van
het eerste parlementaire seizoen der vijf
de republiek, kan dus zeker al wel wor
den vastgesteld dat de relaties tussen de
uitvoerende en de wetgevende macht, of
wel regering en parlement, een bijzonder
gespannen karakter dragen. De kampen
pro en contx-a de integratie worden in gx-o-
te lijnen gescheiden door de traditionele
tegenstellingen tussen links en rechts. De
socialisten, de roomskatholieke volksrepu
blikeinen en de radicalen hebben De Gaul
le voor zijn liberaal-georiënteerde poli
tiek inzake Algerije hun steun wel toege
zegd. De onafhankelij ken of conservatieven
zouden zich echter in meerderheid ach
ter de Algerijnse afgevaardigen willen
stellen. De grootste partij in de kamer, de
Unie voor de Nieuwe Republiek van
Soustelle, zal door een initiatief van de
Algerijnse fractie evenwel voor het aller
zwaarste gewetensconflict worden ge
plaatst. Ofschoon deze massale groep on
der de vanen van De Gaulle het Palais
Bourbon is binnengetrokken is het nu wel
een uitgemaakte zaak dat ze in meerder
heid de inzichten van de generaal met be
trekking tot Algerije niet (meer) delen.
Een scheuring van deze U.NR. tussen
trouwe volgelingen van De Gaulle, die aan
zijn leiband willen blijven lopen en, an
derzijds, de fascistisch-getinte extremisten
is een mogelijkheid, die zelfs de partijse
cretaris Chalandon onlangs op een lunch
van de buitenlandse pex-svereniging niet
helemaal wilde uitsluiten. Die eventuali
teit behelst zeker niet alleen risico's voor
de regering op het parlementaire plan.
Wanneer de ultx-a's het gaullistisch rege
ringskordon officieel zouden doorbreken,
dan is het gevaar lang niet denkbeeldig
dat ze bij de eei'ste viering van de dertien
de mei de dag waarop vorig jaar in Al
giers de vierde republiek haar beslissen
de dolkstoot ontving een poging zullen
herhalen de „straat" opnieuw tegen de
wettige regering op te zetten.
Om die beide redenen is px-emier Debré
de laatste dagen zo royaal met zijn invi
taties aan het adres der politieke leiders
van zijn loyale en zijn minder-loyale
meerderheid. Hij heeft nog een twee we
ken om zijn tegenmaatregelen rond de
tafel of elders te treffen, doch de pala
dijnen van de Algerijnse integi-atie zitten
in die tussentijd vermoedelijk ook niet
stil
LONDEN (Reuter) De Britse premier
Macmillan en premier Debré van Frank
rijk zijn het in hoofdzaak eens geworden,
zo is van gezaghebbende zijde in Londen
meegedeeld nadat beide staatslieden over
leg hadden gepleegd over de Duitse kwes
tie, de kwestie-Berlijn en het vraagstuk
van de Europese veiligheid. Men voegde
hieraan toe dat er over deze kwesties geen
meningsverschillen bestaan tussen beide
premiers. Uit de besprekingen zou geble
ken zijn dat de westelijke mogendheden
steeds dichter tot elkaar komen. Het zou
er nu nog slechts om gaan het gemeen
schappelijke standpunt te ontwikkelen en
in een bepaalde vorm te gieten. Bijzon
derheden over de bespx-ekingen van maan
dag zijn echter niet bekendgemaakt.
Er zou geen overleg zijn gepleegd over
de bijzonderheden van de jegens de Rus
sen te volgen tactiek. Dit zou worden over
gelaten aan de werkgroep van de weste
lijke grote vier, die in Londen bijeen is.
In Britse diplomatieke kringen hoopt
men dat de vrees van de Fransen voor de
mogelijkheid dat de Britten plannen voor
„disengagement." zullen steunen, nu is
weggenomen. Macmillan en Debré zouden
zich hebben bezig gehouden met de moge
lijke gevolgen van het instellen van een
zone met beperkte bewapening. Zij zouden
het er over eens zijn gewox-den dat hier
voor de toestemming van de Westduitsers
nodig is, daar de bondsrepubliek hierbij
rechtstreeks is betrokken.
Voor de sloop. De K.N.S.M. heeft haar
in 1930 gebouwde s.s. Trajanus" verkocht
aan een scheepssloperij te Rotterdam.
Krijg het zelf
Op één van die zeldzame stralende
lentedagen was de lucht weer dermate
vervuld van mattengeklop en wervelend
stof uit alle matrassen van de hele om
trek dat ik, ten einde raad, besloot oom
Bastiaan maar eens op te zoeken.
Onze oude oom Bastiaan woont helemaal
alleen in een klein buitenhuisje, en hij doet
zijn huishouden op een heerlijk overschil-
lige mannen-manier. Aan Grote Schoon
maken en Herfst-Uithalen doet hij bij mijn
weten nooit, en juist daarom was hij van
daag de aangewezen persoon om mijn toe
vlucht bij te zoeken.
Het was te verwachten, dat hij wel
heerlijk in zijn tuintje zou liggen luieren.
Maar toen ik. zijn tuin binnenfietste, zag
ik niemand, en bij het openen van de
keukendeur botste ik tegen een ladder aan
en bovenop die ladder stond oom, met
een druipende kwast in de hand, en ge
huld in een onooglijk kloffie, de keuken
te verven.
„Zooooo"verwelkomde hij me met
crèmegespikkéld gezicht. „Ik mag dit zeker
wel even afmaken, hè?"
En meteen doopte hij z'n kwast in een
pot met een soort yoghurt, en ging weer
fanatiek kliederen.
„Ik wou, dat ik er nóóit aan begonnen
was!", riep hij opeens woedend uit. „Rom
mel is 't! Laat ik me één keer eens die
moderne smurrie aanpraten, en kijk nou
's!"
„Maar 't knapt toch op, oom", troostte ik
tegen beter weten in, en tegelijk viel mijn
oog op een foldertje, getiteld: „U KUNT
HET ZèLF" waarop de gewraakte
smurrie in driekleuren werd aangeprezen
door een beeld van een jongedame, die zo
maar in haar goeie zondagse goed, in de
meest uitdagende houdingen meubels en
wanden ermee besmeerde.
Ik ben stil weggeslopen, en oom heeft
het niet eens gemerkt.
Op de terugweg kwam ik langs het
nieuwe huis van Mies, die volgende week
trouwen gaat. Toen ik de ramen boven
wijd open zag staan, besloot ik, even bij
haar aan te wippen.
„Ze zijn geloof ik, samen boven alles
aan het inrichten", zei de Mevrouw-
Beneden op een toon, die een idylle deed
verwachten.
Maar tot mijn grote schrik trof ik Mies
boven op het nest alleen aan, omringd
door een vreselijke rommel, en in
tranen
,,'t Is uit"snikte ze.
Ik durfde niets te vragen. Ontrouw? Be
droe? Een vreselijke ontgoocheling?
„We hebben behangen"stamelde ze.
Dat was genoeg. Ik wist.
De voor de helft behangen kamer, in
drift verwrongen knoedels behang en
links en rechts neergespatte klodders lijm
spraken voor zichzelf. Zóveel is er ge
schreven over het Huwelijk, maar dat éne,
belangrijke, staat nergens, en dat zou ik
van deze plaats aan alle verloofde
paartjes willen toeroepen: „Behangt eerst
samen een kamer, en, als u het er zonder
ruzie afbrengt, trouw dan gerust!"
Die avond haalde Adri een boek voor
de dag. „Kijk eensbegon hij veel
belovend, en ik, ezel, die meende, dat het
een roman was, kwam gretig naderbij.
Het was een Stalenboek voor Behang.
„Ik dacht zo".zei Adri; „wij samen
zo eenvoudig zelf
„Néé!", schreeuwde ik, vechtend voor
mijn huwelijksgeluk. „Laten doen! 'n Vak
man! Alsjeblieft!"
Ad.ri begreep niets van die heftige uit
barsting. „Nou, goed dan", gaf hij ten
slotte toe. „Als jij dat dan per se wilt"
't Gevaar was geweken. „Laten we dan
iets uitzoeken"kwam Adri weer met z'n
behangroman aan. En toen gebeurde het.
Hij wou een picasso en ik een luchtig
pikkeltje. Het béhangdrama zeilde als een
drietrapsraket door de kamer en plofte
tenen een fles oostindonesische inkt aan.
Nu moeten we ook nog een nieuwe vloer,
bedekking uitzoeken.
En als we dan tóch in de rommel zitten,
moeten de bedden er ook maar eens uit,
en de dekens, en de lopers moeten eigen
lijk ook héél erg nodig, en de
Nou, de eerstvolgende echte stralende
lentedag dan.
Paula Spotter
STOCKHOLM (T.T.) Naar aanleiding
van de berichten over proefnemingen in
Amerika met het verwekken van elektri
citeit rechtstreeks uit kernenergie zonder
tussenkomst van turbines, generatoren of
andere apparatuur heeft een Zweedse ge
leerde, dr. B. P. Lehnert, onthuld dat der
gelijke proeven reeds sedert enige tijd ook
genomen zijn door een groep geleerden
van het instituut voor elektronisch onder
zoek van de technische hogeschool te
Stockholm, onder leiding van professor
Hannes Alfven.
Dx\ Lehnert zei, dat de beproefde me
thode niet nieuw was en ook in andere
landen is aangewend, maar uit de berich
ten uit Amerika zou men kunnen opma
ken dat men met het onderzoek in de la-
boratoria te Los Alamos reeds zeer ver
gevorderd is.
Uit de Oprechte Dingsdagsche Haerlemse
Courant van 5 April 1759
TE LEYDEN bij Pieter Eppesteyn, Breuk
meester en Harnasmaaker
op de Breedestraat by de
Hogewoerdt, worden ge
maakt: Zeer gemakkelyke
BREUKBANDEN, waar
mede men (in bejaarde
Pex-soonen en Kinderen) de
zwaarste breuken kan in
houden; waarvan zedert eenigen tyd over-
vloedige Blyken zyn gegeeven. Ook wor
den by hem geinventeert en gemaakt:
Allerly MACHINEN, voor Scheeftens en
Uytzettingen des Lichaams, om die te her
stellen; worden dezelve zo gemakkelyk ge
maakt, dat die nergens incommodeeren, en
van buyten niets kan gezien worden. Tot
Bericht diene voor die te Haerlem woon-
agtig zyn dat hij wederom aldaar op 9 en
10 April zal gelogeert zyn by Willem van
Vianen, Schoolmeester van het Burger
Weeshuys, woont op de Crayenhorster-
gragt.
