GD
Vis vrouwen lopen in balans als mannequins
r
Peek&Cloppenburg
Gevangenisstraffen geëist voor
het rijden onder invloed
herenmode-tip
Van dag tot dag
Paren-Verkoop
stretch nylon
ankiets
raatótoel
3
Raadsel
Keurïii!
Misrekening
WOLLEN OVERHEMDEN
HAARLEMSE RECHTBANK
ZUIVER-ZIENL1CHT - 100%, KIJKGENOT
VOORTAAN GOEDGEKLEDE OGEN
_j
Directeuren van smelt-
bedrijf stonden terecht
Zij zouden de staat voor
meer dan een ton hebben
benadeeld
Chaplin vierde zijn
zeventigste verjaardag
de
C0STUUMS
f 89.75 - f 169.-
f 39.75
PANTALONS
f 29.75
f 79.75
,s^attenbur»g'
Hit1 öf bFrÏFÖFn fijb
VRIJDAG 17 APRIL 1959
Een aantal berichten van internationaal
niveau wekt vandaag een zekere verwar
ring door hun uiteenlopende en soms zelfs
tegenstrijdige tendenzen.
Terwijl de Verenigde Staten vastbeslo
ten lijken, door te gaan met het provoceren
Van de Russen op de luchtweg naar Ber
lijn, ondanks de Engelse aandrang om „geen
slapende honden wakker te maken" nu
een overleg met de Sovjet-Unie over de
grote geschilpunten voor de deur staat,
komt de nuchtere mededeling dat niemand
minder dan de Amerikaanse vice-presi
dent, Nixon, naar Moskou zal reizen om
en dat is de klap op de vuurpijl een
Amerikaanse tentoonstelling aldaar te
openen, die het begrip van het Russische
volk voor Amerika móet verdiepen! Daar
aan wordt terloops vastgeknoopt, dat de
Russen ook in Amerika een expositie
inrichten met hetzelfde ideële doel. Moet
men de verhouding tussen Rusland en
Amerika nu gevaarlijk achten (vanwege de
mogelijkheid van wapengeweld in de lucht
boven Oost-Duitsland) of kan men van
een ontwikkeling in de richting van gro
tere verdraagzaamheid gewagen, vanwege
die wederzijdse bereidheid tot kennis
neming van elkanders cultuur en prestatie?
Als Nixon naar Moskou gaat, zal hij
profijt hebben van een zo gunstig moge
lijke atmosfeer. De Amerikaanse uitdaging
per-vliegtuig is daarom niet goed te pas
sen in de Amerikaanse voornemens ten
zij in Washington twee verschillende opi
nies hun zin doordrijven en op die manier
de buitenwereld voor een verwarrend
raadsel zetten.
De heer Herter komt dan al dadelijk bij
het begin van zijn eventuele ministerschap
voor de moeilijkheid te staan, die twee
tendenzen te coördineren.
Over Herter gesproken het is waar
schijnlijk de eerste maal dat een kandidaat-
minister aan een medische keuring is on
derworpen die zijn lichamelijke geschikt
heid voor het ambt moet uitwijzen. Deze
nieuwigheid duidt enerzijds op de toe
neming van zenuwslopende factoren in
de vervulling van het Amerikaanse mi
nisterschap van Buitenlandse Zaken, an
derzijds is het een blijk van het door
dringen der Amerikaanse efficëncy-metho-
den in het regerings-apparaat, méthoden
die de gehele zakenwereld beheersen en
steeds meer afrekenen met de factor van
het toeval.
Overigens is het geen gek idee. Terwijl
voor maatschappelijke functies tegenwoor
dig keuringen, tests en vaardigheidsbe-
wijzen traditie zijn geworden, is de .toe
lating tot het verantwoordelijke en veel
eisende ambt van regeerder eigenlijk aan
geen enkele eis onderworpen die de per
soonlijke geschiktheid betreft.
Mensen als Duller, Herter en Macmillan
om willekeurig een keus te doeh
dragen het wel en wee van miljoenen in
hun handen en staan voor beslissingen,
die van enorme draagwijdte voor de ge
hele wereld kunnen zijn. Hun doen en
laten hangt zoals bij iedere mens;
af van hun persoonlijke gesteldheid en
een verstoring van hun persoonlijkheid
kan gevolgen hebben voor de gehele gang
van zaken op de wereld. Waarom zou
men dan niet tevoren zover doenlijk
uitmaken, of een zo veeleisend ambt niet
te zwaar zal zijn voor degene, die men
ermee belasten wil?
Men mag zich echter niet verhelen dat
toepassing van deze regel in Nederland
bijvoorbeeld de kabinetscrises tot in het
oneindige zou verlengen.
Het lijkt er veel op dat de Sovjet-
russische politiek in het Nabije Oosten
lijdt aan een te haastige en daardoor on
werkzame methodiek. De reactie van
Nasser op de machinaties van de commu
nisten in diverse nabuurlanden wijst erop,
dat de verhouding van de Verenigde Ara
bische Republiek met Rusland teruggelo
pen is tot een niveau, dat misschien nog
lager ligt dan dat waarop de Egyptische be
trekkingen met het Westen rusten.
Een gelijk spel Oost-West op het terrein
van het omstreden Nabije Oosten zou
de Westelijke mogelijkheden, om opnieuw
en nu op doelmatiger wijze dit probleem
gebied te benaderen, onverwacht verveel
voudigen.
Dat ook de Russen opnieuw zullen trach
ten, in dit gebied politieke doelpunten te
maken, behoeft niet te worden betwijfeld,
doch als zij hun haastige techniek hand
haven en daardoor de volken van het
Nabije Oosten blijven afschrikken, is er
voor de Westelijke diplomatie een goede
kans op betere resultaten.
Advertentie
met kraagje, diverse kleuren
Gen. Cronjéstraat 40-44 - Tel. 54679
Zes weken gevangenisstraf en een jaar
ontzegging van de rijbevoegdheid heeft de
officier van Justitie bij de Haarlemse
rechtbank, mr. J. J. Bredius, vanmorgen
geëist tegen een 48-jarige Haarlemse ver
tegenwoordiger wegens het rijden onder
invloed van sterke drank.
Op de avond van 2 februari dronk ver
dachte in een Haarlems café bier, hij reed
in zijn auto naar Zandvoort, dronk daar
twee glazen whiskey en keerde terug naar
Haarlem, waar hij weer bier dronk. Om
half twaalf veroorzaakte hij op de krui
sing Grote Markt-Barteljorisstraat een
aanrijding met een andere auto.
„Ik rij honderdduizend kilometer per
jaar, edelachtbare. Ik heb al eeneneen-
kwart miljoen kilometer achter de rug en
nog nooit iets gehad," verweerde de ver
tegenwoordiger zich. De president, mr.
F. P. E. Bloemarts, herinnerde verdachte
er echter aan, dat hij een paar jaar ge
leden in Gorkum ook is geverbaliseerd we
gens het rijden onder invloed. „Ik zou het
bewijs kunnen leveren dat ik nog veel
meer kan drinken," aldus verdachte. „Dat
is juist het nadeel, dat de mensen dit den
ken," antwoordde de president. Het pro
millage van de hoeveelheid alcohol in het
bloed bedroeg 1,60 en een arts had ver
klaard, dat verdachte matig-sterk onder
invloed was.
De vertegenwoordiger vertelde verder,
dat de agent, die hem had bekeurd hem
langs een grote omweg naar het bureau
in de Smedestraat had laten rijden. „Dat
had die agent niet mogen doen, als ik geen
auto kon besturen," meende verdachte, die
ook de verklaringen van twee getuigen be
twistte. Dezen hadden gezegd, dat de man
met te grote snelheid het genoemde kruis
punt was opgereden. Na de aanrijding
had hij nogal wat pepermunt gegeten.
De officier van Justitie meende, dat ver
dachte roekeloos heeft gereden en eiste
bovengenoemde gevangenisstraf. Ten aan
zien van de intrekking van het rijbewijs
wilde de officier in aanmerking nemen,
dat verdachte zijn auto voor het uitoefe
nen van zijn beroep wel erg nodig heeft.
Tegen een 49-jarige Haarlemse drukker
eiste de officier voor het rijden onder in
vloed een maand gevangenisstraf en een
jaar intrekking van het rijbewijs. Op 26
januari 's nachts om kwart voor een reed
verdachte met zijn auto bij .een café weg
zonder de voor- en achterlichten te ont
steken. De man had in de loop van de
avond diverse glazen bier gedronken ter
gelegenheid van een jubileum van een
zwager. Hij vertelde slecht sterke drank
te kunnen verdragen en anders nooit bier
te drinken.
De raadsman mr. J. D. A. Viskil bepleit
te een voorwaardelijke straf voor zijn
cliënt, die maagpatiënt is, niet gewend is
te drinken en zeker van cafébezoek nooit
een gewoonte heeft gemaakt.
Hongaren
Voorts stonden twee Hongaren terecht
wegens het rijden onder invloed, beiden
op een motor.
De eerste, een 29-jarige in Haarlem wo
nende losarbeider, botste in de avond van
7 februari in de Gierstraat in Haarlem na
een café te hebben bezocht tegen een auto
bus. Tijdens het politieonderzoek wond de
man zich nogal op en ontkende eerst alles.
De officier van Justitie zei rekening te wil
len houden met aanpassingsmoeilijkheden
die Hongaren in een voor hen vreemd land
ondervinden. Hij eiste zes weken gevan
genisstraf en een jaar ontzegging van de
rijbevoegdheid. Tegen de andere Hon
gaar, een in Haarlem wonende 25-jarige
grondwerker, luidde de eis twee weken ge
vangenisstraf en een jaar intrekking van
het rijbewijs.
De man werd op 1 maart aangehouden
in de Jan Nieuwenhuijzenstraat in Haar
lem. Hij reed op een motor, terwijl hij bei
de benen over de straat liet slepen. Ver
dachte vertelde, dat hij dit deed, omdat hij
de keien in sommige Nederlandse straten
niet gewend is en al een paar keer is ge
vallen. Evenals zijn landgenoot, die vóór
hem terecht stond, had hij zich recalci
trant gedragen tegenover de politie. Ver
dachte vroeg aandacht voor de gemoeds
toestand, waarin hij vaak verkeert door
het verblijf in een vreemd land, terwijl
vrouw en kinderen nog in Hongarije zijn.
De president zei het verstandig te vinden
als verdachte in deze gemoedstoestand
geen motorvoertuigen berijdt.
Een 22-jarige Haarlemse wijnkopers
knecht stond terecht omdat hij op 3 janua
ri in de Smedestraat in Haarlem met een
bestelauto links van de weg een fiets had
aangereden, waarbij de eigenaar van de
fiets die met iemand praatte, een hersen
schudding opliep en enige tijd niet kon
werken.
Verdachte voerde aan te zijn uitgeweken
bij de uitrit van een garage. De auto had
de fiets maar juist geraakt, doch deze had
een slag om gemaakt. Daardoor was de
man gevallen.
De officier sprak van grove onvoorzich
tigheid en eiste 100 boete of tien dagen.
Uitspraken op woensdag 29 april om
kwart voor twee.
De officier van Justitie eiste tegen een
27-jarige vertegenwoordiger uit Aerden-
hout bij verstek wegens het rijden onder
invloed zes weken gevangenisstraf en twee
jaar ontzegging van de rijbevoegdheid.
Advertentie
Zon, strand - zomer. Heerlijke begrip- er een elegante collectie van de schoon
ste monturen. Alle met Polaroid lenzen,
buigzaam, vrijwel onbreekbaar, splin-
tervrij en... licht-als-een-veer. Uw zon
nebril weegt nog geen 11, uw clip-
Polaroid sunglas- maar 4,6 gr. Zie het ver
ses dress well! They hil met Polaroid sunglas-
protect against dazz- ses - morgen reeds. Po
ling glare and brigh laroid zonnebrillen,
dachten aan
|g|||^,lijkste
tl
pen met ge-
de wonder-
kleuren.
Geniet
méér van
zonlicht met
Polaroid sun
glasses. Verzeker
u van 100% kykge-'^
not, Hinderlijke stra-v<^^
ling wordt afgekapt: al-
leen 'zuiver-zien'-licht be
reikt uw kostbare ogen. Dat was
de opzienbarende vinding in de
U.S.A. waarvan nu zoveel mensen -
duizenden óók in Nederland-profiteren.
Koninklijke kleuren, helder licht ver
rassen het oog dat gekleed gaat in
Polaroid sunglasses. Voor uw bril is er
de lichtste clip-over denkbaar. Verder is
your hours in kind
sunshine. Polaroid
vMp sunglasses with stop-
glare guarantee. En j oy
colour - be smart -
with Polaroid
ife?,... sunglasses,
koms
dragers -
bril een passend
voor elk gezicht
een flatteus
montuur f 19.-
tot f25.-.
Clip-overs,
de veder
lichte uit-
voor bril-
voor elke
model - f 14.-.
Polaroid sunglasses uitsluitend bjj de
opticien, de vakman voor het beter zien.
SUNGLASSES
<X> and POLAROID, registered trademarks of Polaroid Corporation, Cambridge. Mass.. U.S.A.
Advertentie
een unieke gelegenheid
om zeer voordelig een
poor extra te kopen.
ijzersferk, zo gewassen
zo droog, nieuwe
voorjaarsgeuren,
moderne* streepdessins
Verdachte bezocht in de avond van 15
november enkele cafés en kwam ook in een
gelegenheid in Zandvoort. Om een urn
's nachts ging hij daar weg zonder te be
talen doch met achterlating van een over
jas. In de Julianalaan in Haarlem reed
verdachte met zijn auto tegen een licht
mast, waarna de wagen omsloeg. Met hulp
van bewoners en voorbijgangers zette hij
de wagen weer overeind en reed weg. Toen
de politie later op de binnenplaats van het
bureau foto's van de auto wilde maken,
vond zij binnenin de kop van de lichtmast.
De officier van Justitie bij de Utrechtse
rechtbank heeft tegen de beide directeu
ren van het smeltbedrijf Alcu-Metaal n.v.
te Utrecht, drie maanden voorwaardelij
ke gevangenisstraf en een boete van
10.000 geëist. Hij achtte bewezen, dat
beiden zich hebben schuldig gemaakt aan
verduistering van messing hulzen en mes
sing blokken, die eigendom waren van de
staat en die de Alcu moest omsmelten.
De Alcu had door een speciaal smeltpro-
cédé kans gezien het smeltverlies, dat
veelal 5 a 10 percent bedraagt, te reduce
ren tot minder dan 2 percent. In de con
tracten met militaire instanties was be
paald, dat bij een smeltverlies van meer
dan 3 percent de Alcu vergoeding moest
betalen. Het verschil tussen dit smeltver
lies van 3 percent en het werkelijke smelt
verlies behield de Alcu echter.
In zijn requisitoir zei de officier, dat aan
zienlijke benadeling van de staat vast
staat. Uit een verklaring van de accoun
tantsdienst van het ministerie van Oorlog
bleek, dat het nadeel voor de staat op
108.000 was becijferd.
De verdedigers, mr. L. J. van Apeldoorn
en mr. W. Nije, voerden aan, dat van be
nadeling van de staat geen sprake is. Het
accountantsrapport is gegrond op de over
weging dat de smelterij messing voor zink,
dat minder waard is, ruilde, hetgeen vol
gens hen onjuist was. Vele personeelsle
den werden gehoord, alsmede een aantal
deskundigen. Enige van de totaal twintig
getuigen, waarbij een ex-smeltmeester,
zeiden dat bij meesmelting van zink gro
te geheimzinnigheid werd betracht. De ge
tuige had hierover, nadat hij ontslagen
was, direct het D.M.L. geschreven, waar
door deze zaak aan het rollen kwam.
CORSIER SUR VEVEY (UPI) In de
stilte van zijn familiekring heeft Charlie
Chaplin, in zijn villa „Manoir de ban" aan
het meer van Genève zijn zeventigste ver
jaardag gevierd. Bij de vele cadeaus was
een ivoren beeldje, dat door Tsjoe En Lai
de premier van communistisch China, be
doeld was als een blijk van erkentelijk
heid voor Chaplin's organisatietalent. In
1954, tijdens de conferentie in Genève
over Indochina, heelt hij voor Tsjoe en
Lai een speciale vertoning gearrangeerd
van een aantal zijner films.
De komiek-regisseur-producer-draai-
boekschrijver-componist Chaplin, wiens
wieg in Engeland heeft gestaan, had voor
zijn vrouw Oona als geschenk de aankon
diging van een reis door het Verre Oos
ten. „Wij gaan tot Bali", zei Chaplin met
een brede lach.
Donderdagavond gaf het Volkstoneel
in Amsterdam de première van De
blauwe engel" van Friedrich Mann.
Op de foto ziet men Beppie Nooy en
Willem van der Veer.
Welke zijn de voornaamste
bezienswaardigheden van Lis
sabon? Nee, u hoeft deze
vraag niet te beantwoorden.
Laten we dat liever over-
t laten aan de bij het hof van
koning Dom Luis I geaccredi
teerde pauselijke nuntius.
Toen hij eens een bezoek
bracht aan Rome, werd hem
die vraag gesteld en volgens
de overlevering antwoordde
hij prompt: „Het standbeeld
van koning Dom José I, het
klooster Jeronimos en de
varinas". Zo was het om-
1 streeks 1875. Nu zou ik ge
neigd zijn alleen het eerste
van dit drietal te vervangen
het doet er in dit verband
niet toe door welk monument.
Maar vast staat, dat de vari
nas hun plaats zouden be
houden.
Wie Lissabon bezoekt, moet
eens de moeite nemen extra-
vroeg op te staan en een wan
deling te maken naar de Taag.
De vissers uit de dorpjes aan
dé machtige riviermonding
zijn dan bezig hun vangst
ovfer te dragen aan de vis
vrouwen de varinas die
daarna een voor een de stad
intrekken met de zware ben
op het hoofd. Hun stijve leren
pantoffels klepperen over het
plaveisel van de hoofdstraten.
Liever zouden zij barrevoets
gaan „dat is beter voor de
balans", heeft een van hen
mij duidelijk gemaakt maar
officieel is dat in Lissabon
verboden. Vreemdelingen
mochten eens minder gunstige
conclusies trekken omtrent de
welstand van de bevolking.
De geschiedenis van deze
fleurige groep is hoogst merk-
In het bonte volksleven van de Portugese hoofdstad nemen
de varinas een heel eigen plaats in. Minder dan een eeuw ge
leden waren zij er nog vreemde elementen, nu zijn zij thuis in
Lissabon en omgeving, maar zij worden toch nog altijd als
een bezienswaardigheid beschouwd.
waardig. Om te beginnen is
de oorsprong van het woord
varina min of meer in neve
len gehuld. De grootste aan
hang heeft de theorie, dat het
een afkorting is van Ovarina,
dat wil zeggen „vrouw van
Over", een plaatsje aan de
noordkust van Portugal. An
deren menen, dat het woord
is afgeleid van vara, een soort
paal of boom, waarmee vis
sersboten in half dichtgeslib
de rivieren worden voort
bewogen.
De geleerden moeten elkaar
maar over deze kwestie in de
haren zitten; belangrijker is
de herkomst van deze volks
groep. Zijn dc varinas van
Phoenicische origine, zoals
sommigen stijf en strak vol
houden of stammen zij van de
Grieken af? Niets is met ze
kerheid bekend. Eén feit staat
als een paal boven water: zij
vormden vroeger een belang
rijk bestanddeel van de be
volking van Aveiro, de mid-
den-Portugese vissersplaats
met zijn quasi-Hollandse om
geving van vaarten en polder
land. Gedurende de tweede
helft van de negentiende eeuw,
spoedig na de opening van de
spoorlijn LissabonOporto,
verhuisden zij en masse naar
de hoofdstad. Daar vestigden
zij zich in de wijk Esperanga.
Natuurlijk heeft er in de loop
van de tijd assimilatie plaats
gehad* piaar toch niet veel.
Zij trouwen het meest met de
Pescadores (vissers) van de
zelfde „stam". Als pikante bij
zonderheid mag gelden, dat
de meeste visvrouwen de naam
hebben een goede partij te
zijn. Zij kunnen al wel op
hun zeventiende jaar het hu
welijk ingaan en brengen niet
zelden een bruidsschat mee
van vijftig contos, wat onge
veer overeenkomt met vijfen
zestighonderd al dan niet
waardevaste Nederlandse gul
dens. Voor Portugal met zijn
in meerderheid arme bevol
king is dat al een heel kapi
taal.
Hun bijzondere plaats in de
hoofdstedelijke gemeenschap
is niet zozeer verkregen, door
dat zij zich aan de bevolking
hebben aangepast eerder is
het andersom. Zij hebben per
soonlijkheid, opgebouwd uit
een natuurlijke geneigdheid
hard te werken, gekoppeld
aan gratie, levendigheid en
houding. Voeg hierbij de ijle
tonen van hun verkoopskre-
ten, hun schilderachtige kle
ding, hun afwijkend dialect,
hun zang en dans en ge zult
een beetje kunnen begrijpen
waarom zij zich als koningin
nen temidden van het volk
van Lissabon bewegen. Hun
kroon is het typische zwart
vilten hoedje.
Geen wonder dan ook, dat
zij hun bewonderaars hebben
onder alle lagen van de be
volking, zelfs tot in de hoogste
kringen. Ik heb u al als voor
beeld gegeven, dat een pause
lijk nuntius onverbloemd de
varinas aanwees als een van
de „monumenten" van Lissa
bon. Van een beroemde Por
tugese schrijver, intellectueel
tot de nagels van zijn goed
verzorgde handen, wordt ver
teld, dat hij niet kon nalaten
bij het zien van een jonge en
aantrekkelijke varina te ver
zuchten: „O menina, o meni-
na". Wilt u zich even trach
ten voor te stellen wat de re
actie van het publiek zou zijn,
wanneer een van onze voor
aanstaande burgers in de
Grote Houtstraat tegen elke
schone passante „lief klein
meisje" zou lispelen?
Op een feest in Vila Franca
de Xira, een vijfentwintig
kilometer ten noorden van
Lissabon aan de Taag gelegen,
maakte ik kennis met Maria
Albertina Pereira en Irminia
Rosa Tavares. Zij waren res
pectievelijk zeventien en zes
tien jaar oud (zagen er echter
uit als in de twintig) en kon
den dus volgens Portugese be
grippen voor huwbaar door
gaan. Zij woonden bij hun
ouders papa was visser
en ik kreeg gelegenheid de
helderwit gekalkte huisjes aan
de binnenzijde te bekijken.
Het meubilair was niet over
dreven groot, maar in beide
woningen trof mij de artistici
teit, waarmee voor de aan
kleding gebruik was gemaakt
van kleurige doeken en fel-
gestreepte dekens. Een opval
lend voorwerp was een een
voudige stok met vlas, die
nog door Maria's grootmoeder
was gebruikt om op primi
tieve wijze te spinnen.
Maria en Irminia moesten
op het avondfeest zingen en
dansen en ik had me van deze
gebeurtenis oen grote voor
stelling gemaakt. De werke
lijkheid overtrof nog mijn ver
wachtingen. De traditionele
dracht van de varinas trans
formeerde de meisjes in ko
ninginnetjes. Op het hoofd
droegen zij het platte hoedje
met de luxe dop, normaal be
stemd cm er de visben op te
dragen. Een jakje en rok van
donkergroen fluweel contras
teerde smaakvol met het
zacht-violet van de schort.
Zware zilveren oorhangers en
halskettingen voltooiden het
beeld.
Ik heb met stijgende bewon
dering naar hun prestaties
gekeken en geluisterd. Om
zich gemakkelijker te kunnen
bewegen hadden zij al gauw
hun schoentjes irtgeschopt en
zo zongen zij de oude liederen
uit de noordelijke streken van
Portugal. Het best kwam hun
natuurlijke gratie echter uit
in de vira, een volksdans in
driekwartsmaat met ingewik
kelde figuren.
Aan het hoogtepunt van de
feestvreugde kón ik mij niet
onttrekken: het was de vira
de todos, de vira voor allen,
waarin deze zo dicht bij de
natuur levende mensen hun
passie uitleefden. En ik voel
de mij ten zeerste gevleid,
toen Irminia, dicht in .mijn
nabijheid dansend, „muito
bem!" riep ook al wist ik,
dat Portugezen charmant kun
nen overdrijven en dat mijn
vira niet „heel goed" was.
J. J. F. Kemming
Slaap, mensheid, slaap
Slaap is, volgens mij, de primaire con
ditie van alle levende wezens. Planten
dommelen. Enige tijd geleden zeg drie
honderd miljoen jaar leefden de lagere
en laagste dieren hun leven slapend en
het was een hele uitvinding toen ze van
tijd tot tijd even wakker werden. Het
wakker worden onderscheidt dier van
plant.
Ik slaap ook graag. Maar ik vraag me
af of de slaaptijd niet verminderd kan
worden. Bijvoorbeeld slechts acht uur om
de andere dag. Zou men de mens er aan
kunnen doen wennen indien men hem
veertig uur in het licht liet werken en
hem dan acht uur in het donker liet snur
ken? Dat zou een mensenleven ver
dubbelen. De Russen schijnen er mee
bezig te zijn.
In onbevredigde levens is slaap de beste
tijd van het etmaal. Daar zinkt men weg
in onbetreurde, onbedachte vergetelheid,
een vlucht uit de adembenemende zorg
van elke dag. Oh, ik heb zo'n slaap.
Opiumsmokers en hasjiesjkauwers leven
volgens dat beginsel van troostende weg-
dromerij. Ik vind het leven ook maar
moeilijk en als ik 's avonds getroost mijn
witte pilletje slik en de laatste bladzijden
van mijn bedboek lees, glimlach ik tegen
mijzelf vol verlangen naar verhullende
nachtrust.
De volgende morgen word ik meestal
dan weer wakker en het gezeur begint op
nieuw. Maar geslaap brengt, hoewel geen
afstel, toch uitstel van moeilijkheden.
Napoleon kon volstaan met vier uur
slaap. Hij kon zich overdag midden in de
veldslag even uitstrekken op zijn empire
kampbed en tien minuten wegsnurken.
Dan werd hij weer fris wakker en won de
rest van de slag.
Churchill ging als premier laat naar
bed. Zijn ministers knikkebolden om
streeks vier uur in de ochtend. Maar hij
was fris en sliep dan tot het midden van
de dag en werkte daarna een paar uur in
bed. Wat Hitler deed weet ik niet, hoewel
zijn kamerdienaar veel geld verdiend
heeft met het in weekbladen te ver
klappen.
Toen ik een kind was, wilde ik nimmer
naar bed. Ik wilde ook niet graag opstaan.
Ik sta nog steeds niet graag op, maar ga
graag naar bed. Slapen verlost mij van
onvervulde dagen.
Met het lengen der eeuwen zal slaap
uitsterven. De wakkere knaap van A.D.
19590 zal slechts een minim uiltje knap
pen als hij om de pool rakettert. Vita
minen, hormonen, zuivere zuurstof en
elektronische dienstmeisjes doen de rest.
Daarom, waardeert uw bed. Komende
generaties zullen niet meer weten, waar
voor het te gebruiken. En nu moet ik op
houden, want ik kan niet meer uit mijn
ogen zien van het gapen. Slaap lekker,
zolang het nog kan.
H. B. Fortuin
Advertentie
grootste sortering
in Terienka en zuivere
kamgaren
(min 7% spaar rente)
uit Italië en Engeland
SP0RTC0LBERTS
(min 7% spaarrente
prima Terienka
(min 7% spaarrente)
de JONGE mode
TWEN C0STUUMS
(min 7% spaarrente)
Op N.K.-rekening betaalt
U 1 /3 per maand
beter bij
Grote Houtstraat 36, Haarlem
tel. 10568
Uit de Oprechte Vrijdagsche Haerlemse
Courant van 18 April 1759
ENSCHEDE. Alhier is omringd door
eene talryke menigte van
Vrienden verjaard gewor
den Jan Franken, oud ge
worden zynde volle 100
Jaaren, gezond van
Lichaam en gaaf van Ver
stand en Memorie, en in
de 50 jaaren Voorzanger
der Doopsgezinde Gemeente dezer Stad:
Hy verwelkomde de Vrienden met het
zingen van Psalm CXXXIII; tusschen bey-
den met verscheydenen andere, hen eyn-
delijk s' nachts ten 12 uuren met het
zingen van het derde Vers uyt Psalm III
valediceerendé.
