Horen en zien Geheim rond Leonoor Het Ballet van de Markies thans in Amsterdam Kort geding Ben Essing tegen NTB voor Amsterdamse rechtbank Chefarine ,4 Agenda voor Haarlem Sterrenparade DE KONING DIE NIET SLAPEN KON ACCORDEONS Vier middelen die betrouwbaar zijn! 9 radio televisie AANKONDIGINGEN EN NABESCHOUWINGEN Lawaai en rust Zend tij druil 0or sScAeJJer De radio geeft woensdag T elevisie pro gramma Benelux Veteranenrally op 30 april in Den Haag Koningin Juliana bezoekt galavoorstelling Kerkelijk Nieuws „Als Silvester komt doet de B.M.U. hem in de ban" door Daniel Gray Bediende gaf inbrekers de sleutel van ex-patroon WOENSDAG 22 APRIL 1959 Het begin van het NCRV-programma van dinsdagavond was nogal lawaaierig. Nadat men drie kwartier lang door Walt Disney was ingewijd in de roemruchte geschiede nis van het hondengeslacht Goofy vol flitsende gevechten en wildernis-avon turen, waarvan in het bijzonder de op- blijvertjes onder de kijkers zullen, hebben genoten, kwam daar ook nog het lawaai overheen van een overigens zeer nuttige en instructieve film van het Nederlands Instituut voor Preventieve Geneeskunde over gevaarlijk geluid, waarbij men met allerlei soorten geraas kon kennismaken en ook de schadelijke werking ervan voor de gehoorsorganen kon zien aan de hand van „audiogrammen". Vooral het rumoer van meer dan negentig decibels, dat vele fabrieksarbeiders dagelijks om zich heen hebben en dat zich met name ook bij de start van straalvliegtuigen doet „gevoe len" (120dB) schreeuwt om voorzorgen: geluidsdichte isolering van het gierende object, geluiddempende wanden of oor beschermers. Het alledaagse straatrumoer bleek in haar uitwerking overigens niet „oorverdovend" te zijn. De film „Het grote geheim" over het werk van een evangelisatiepost voor op geschoten jongens in een havenwijk van Manchester, geregisseerd door Norman Walker, was na al dat lawaai een rustpunt in de evangelische zin des woords, dat, zoals naar onze mening zeer juist was in gezien, een dagsluiting overbodig maakte. Beeldschermer De gehele V.P.R.O.-radiozendtijd op vrij dagavond 1 mei komt ter beschikking van de V.A.R.A. (19.30—21.00 uur en 22.40—23.00 uur). Op vrijdag 8 mei zal de V.P.R.O. kun nen beschikken over een aaneengesloten zendtijd van 19.30—23.00 uur. Advertentie Rijksstraatweg 59 Haarlem-Noord Select 80 bas 5 reg. nu 263. HILVERSUM I. 402 M. 7.00 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00 -24.00 NCRV. KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Report. Sint Jorisdag te Bussum. 7.30 Voor de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Mor gengebed en liturg, kal. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Schoolradio. NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 Voor de zieken. 11.45 Koorzang. 12.00 Mid dagklok - noodklok. 12.03 Dansmuziek. 12.25 Voor het platteland. 12.35 Land- en tuinb.meded. 12.38 Gram. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20 Pianospel. 13.40 Gram. NCRV: 14.00 Prome- nade-ork. 14.30 Istr. trio. 14.55 Kamerork. en sol. 15 50 Gram. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Viool, piano en cello. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Beursber. 17.45 Filmmuz. 18.15 Sportrubriek. 18.30 Lichte muziek. 18.50 Sociaal perspectief, caus. 19.00 Nieuws en weerbericht. 19.10 Op de man af. 19.15 Vocaal ens. 19.30 Radiokrant. 19.50 A.R., pol. caus. 20.00 Ge- var. progr. 22.00 Tijdschriftenkroniek. 22.10 Orgel- conc. 22.25 Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Sportuitsl. 23.20—24.00 Gram. HILVERSUM II. 298 M. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00 AVRO. AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram. VPRO: 750 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Gymn. 9.10 Voor de vrouw. 9.15 Gram. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Tussen de wal en het schip. caus. 11.15 Gram. 11.45 Verloren: een gouden uur, gevat in zestig kleine parels, caus. 12.00 Lichte muziek. 12.30 Land-en tuinb.meded. 12.33 Promenade-ork. 12,50 Uit het bedrijfsleven. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muz. 13.55 Beursber. 14.00 Strijktrio. 14.30 Alles op één kaart. 15.25 Fluit en piano. 15.45 Voordracht. 16.05 Gram. 16.35 Idem. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram. 17.45 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Lichte muziek. 18.30 Fang en gitaar. 18.45 Sportpraatje. 18.55 Gespro ken brief. 19.00 Voor de kinderen. 19.05 Ga ereens even voor zitten. 20.00 Nieuws. 20.05 Filharm.ork. en solist. (20.50—21.00 Journaal). 21.50 Thomas Adamsohn, hoorsp. 22.50 Sportact. 23.00 Nieuws. 23.15 Koersen van New York. 23.25—24.00 Nieuwe grammofoonplaten. HRUSSEL. 324 M. 12.00 Amus.muziek. 12.30 Weerber. 12.34 Gram. P 00 Nieuws. 13.11 Gram. 14.00 Engelse les. 14.15 Gram. 14.30 Franse les. 14.45 Gram. 15.00 School- F.ciio. 15.45 Duitse les. 16.00 Koersen. 16.02 Piano- ecital. 16.30 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Gram. 17.15 Voor de kinderen. 18.15 Gram. 18.30 Idem. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 19.50 Caus. 20.00 Gram. 20.30 Mwziekprogr. 21.30 Jazzmuz. 22.15 Intern. Radio- Universiteit. 22.30 Kamermuz. 22.55—23.00 Nieuws. VOOR DONDERDAG NTS: 20.00 Journaal en weeroverz. KRO: 20.20 Maar het Thuisfront zal een ieder ze benijden., iilmimpressie. 20.35 Voor de jeugd. 20.55 Toneel- en fllmbespr. 21.25 Bezoek aan de kliniek voor kleine huisdieren. 21.55 Gesprek met Paul Julien. 22.10 Epiloog. Het meest spectaculaire punt van het door het algemeen Haags comité opge maakte programma voor de viering van de verjaardag van de Koningin op 30 april is ongetwijfeld de Benelux Vetera nenrally 1959. Aan de veertien km. lange tocht door Den Haag namen 61 heel oude automobielen deel. 22 komen uit België, waarbij de oudste, een Vallée, uit 1897, twee uit Luxemburg en de rest uit Ne derland. Twintig wagens zijn voor 1915 gebouwd, de rest tussen 1915 en 1930. Aan de rally zijn een concours van koetswerken en behendigheidsproef op het plein voor het nieuwe stadhuis verbonden. De rally is georganiseerd door het algemeen Haags comité in samenwerking met de Pioniers Automobielclub. EXPOSITIE „VOGELS ZIEN" Ter gelegenheid van het achtste lustrum van het Amsterdamsch Biologen Dispuut C.O.N.G.O. wordt in de zalen van het Zoölogisch Museum een tentoonstelling ge houden van foto's van de Engelse vogel fotograaf Eric Hosking: „Looking at birds". Geen groep heeft zoveeel bijgedragen tot de bevordering van de populariteit van de danskunst in Nederland als het in de loop der jaren nogal eens van naam en samen stelling gewisseld hebbende Ballet van de Markies de Cuevas, dat dinsdagavond, na een korte tournee langs enkele provincie steden, zijn intrek nam in het Amsterdam se theater Carré, waar het gedurende het restant van deze week inclusief de zondagmiddag met drie programma's optreedt. Voor de begeleidingen maakt men gebruik van de Nederlandse Orkest vereniging, welke normaliter met de opera Forum meewerkt. Als dirigent fun geert de slagvaardige Jean Doussard. Het is geen uitzondering op de uit voor gaande seizoenen bekende regel, dat het repertoire bepaald niet gekenmerkt wordt door een duidelijk artistiek gerichte poli tiek. Veeleer gaat men uit van het in WP'fi karak+orioze begins°l het mib'-'ek te Nina Vyroubova in haar solovariatie in Pas de Quatre van Dolin. onthalen op bereikbare luxe in de sector van het modieuze of van het spectaculaire amusement. Dit hangt samen de oor zaak moet men veeleer zoeken in het cultiveren van ouderwets bijgeloof in het zaligmakende van bevallige behaagzucht met de cosmopolitische aard van dit reizende gezelschap. Vooral in de periode rond 1950 beschikte men over een aantal solisten van uitzonderlijk formaat, door wier opzienbarende toedoen men hiermee, weinig verwend als wij waren, betrekke lijk gaarne genoegen kon nemen, hoe pas sief deze vorm var. waardering ook mocht zijn. Het publiek en dat was de grote winst in ons land zonder noemenswaar dige traditie kreeg oog voor de fantas tische mogelijkheden van het ballet. Ook het stimulerende effect op de dansers mag men niet vergeten. Daarna tot voor kort begonnen verschijnselen van decadentie en achteruitgang van het prestatieniveau de reputatie te schaden. Thans echter is het corps de ballet geheel vernieuwd. John Taras is teruggekeerd als supervisor en Rosella Hightower als gelouterde eerste ballerina. Met. uitzondering van het. New York City Ballet zou ik geen tweede en semble weten te noemen met een zo hoog opgevoerd technisch apparaat van levend materiaal. Hoeveel talent in het International Ballet of the Marquis de Cuevas, zoals het tegen woordig heet, uit alle delen van de wereld bijeen is gebracht, kan men in de eerste plaats zien in het zogenaamde „sterren"- programma, waarmee men tien dagen ge leden de rondreis in Theater Gooiland te Hilversum inzette en dat een der komende avonden ook in de hoofdstad te bewon deren zal zijn. Dit bestaat uit enkele stra lende divertissementen van voorname al lure. De solisten presenteren daarin hun visitekaartjes met al hun specialiteiten. Ter opening is „Dessins pour les six" op gedeelten uit het Trio in a van Tsjaikofsky gekozen. Taras heeft enkele wijzigingen in de zetting van deze semi-„abstracte" suite van vage toespelingen op de werke lijkheidsverhoudingen aangebracht, die mede door de opzichtigheid van de daar toe noodzakelijke preparaties geen ver beteringen lijken. Van de medewerkenden, die zonder uitzondering deze bewegings compositie (men kan in de „dessins" zowel ruimtelijke schetsen als ongedefinieerde gedragspatronen zien) met het gewenste gevoel voor melodieuze nuance dienen, weten zich vooral de Argentijnse Maria Santestevan en de blonde Hongaarse Mar- go Miklosy te onderscheiden. De bekende Pas de Quatre geeft Rosella Hightower als Marie Taglioni gelegenheid niet alleen haar fenomenale lichtheid te bewijzen, maar wat men met meer vreugde kan vaststellen vooral te ex celleren door de volmaakt herwonnen een voud. Haar superieure kunde is thans ge heel ondergeschikt aan weloverwogen ex pressiviteit. Ook in de op andere avonden vertoonde duetten en excerpten uit de ro mantische paradestukken bemerkt men de behoefte aan zinrijkheid, blijkend uit de typering van de rolfiguren in suggesties van de oorspronkelijke spelsituaties. De andere leden van het illustere kwartet van ruim een eeuw terug herleven dank zij Nina Vyroubova, Genia Melikova en Jacqueline Moreau, voldoende van elkaar verschillende toneelpersoonlijkheden, met particuliere eigenaardigheden van stijl, om het element van concurrentie te laten meespelen. Ofschoon enige ironie onmis kenbaar is, zou men in plaats van het net iets te zoetelijke liever een wat geaffec- teerder aanzetten van het geposeerde willen zien. Als pendant hiervan heeft Anton Dolin op muziek van Marguerite Keogh in 1957 zijn „Variaties voor vier mannen" gezet, een crescendo van luchtig opgediend krachtvertoon. Het is even vrolijk als ver bazingwekkend wat er in deze „études" van elkaar snel overtreffende moeilijk heden wordt „uitgehaald". Aanvoerder in deze ontzagwekkende sportieve vermake lijkheid is Serge Golovine, op de voet ge volgd door zijn zich George Goviloff noe mende broer. De mooiste danser is de Zuidamerikaan Wasil Tupin, een voor beeldige partner bovendien, minder bril jant dan de vorigen wellicht, maar met meer subtiliteit van modulatievermogen. Nicholas Polajenko verricht zijn toer beurten met veel brio, hoewel zijn kwali teiten in vertolkende rollen opmerkelijker tot gelding geraken. Tezamen met de wat „kleurloze" virtuoze Genia Melikova (men kan, wil men niet in vakjargon vervallen, slechts vergelijkenderwijs constateringen doen bij al deze romantische nummers) brengt Goviloff nog de grote pas-de-deux uit „Esmeralda" in de choreografische re constructie van Beriosoff met sterke ele gantie voor het voetlicht. De „Suite en blanc" van Serge Lifar, diens eerste ballet zonder ander onder werp dan de dans, maar in feite toch niet meer dan een verblindende montage van oefeningen in revuetrant, wordt sinds 1946 door het Ballet van de Markies als „Noir et blanc" uitgevoerd. De thans gegeven demonstraties van zo ongeveer alle as pecten van wat aan vormmiddelen in het zogeheten klassieke ballet te pas kan wor den gebracht, gaan bij mijn weten alle voorgaande te boven. De elastische soan- ning van Golovine in de mazurka is een hoogtepunt, dat slechts door de zeldzaam geraffineerde solo van Rosella Hightower herhaald wordt.. Maar inzinkingen zijn er niet in deze per saldo weinig interessante optocht van gracieuze en gymnastische verrichtingen, waarvan het dynamische elan op niet meer dan fraaie sensatie uit loopt. Een buitengewone verfijning ken merkt. de variatie „La Cigarette" van Nina Vyroubova. Zelden of nooit tevoren zag men zoveel talent in één groep bijeen. Jammer genoeg is het vertrouwen in de waarde van de dansers sterker dan het geloof in de eigen betekenis van de danskunst. Dat blijkt men mag niet zeggen: op bedroevende wijze, maar men zou toch liever bewijzen van artistieke overtuiging zien uit de reprises en noviteiten, die morgen in een tweede artikel besproken zullen worden. David Koning Koningin Juliana is voornemens van avond in de Stadsschouwburg in Utrecht de galavoorstelling van het toneelstuk „De wonderbaarlijke schoenlappersvrouw" van Federico Garcia Lorca bij te wonen. Dit toneelstuk wordt opgevoerd ter ge legenheid van het twaalfde lustrum van de Utrechtse vrouwelijke studentenvereni ging. Ned. Herv. Kerk Beroepen te Borger H. E. K. Vegter te Uitwierde; te Rijssen J. Vos te Goudriaan. Bedankt voor Baflo W. F. van der Staat te Bierum (Gron.). Evang. Luth. Kerk Aangenomen naar Bodegraven-Gouda A. Jense te Gouda. Geref. Kerken Beroepen te Holwerd W. ten Kate, kand. te Utrecht; te Nieuwe Pekela F. J. van der Wal te Erica. Geref. gemeenten Bedankt voor Wageningen C. Hegeman te Genemuiden. O, wat was dat toch naar voor de koning. Het is akelig, als je maar wakker ligt en met geen mogelijkheid de slaap kan vatten. En wat duurt de tijd dan lang! Niemand kon er achter komen, hoe dat toch kwam; de knapste dokters hadden hem al onderzocht en van alles geprobeerd. Maar niemand kon Zijne Majesteit de gezonde slaap teruggeven Als de koning zo wakker lag, verzon hij van alles, om de lange uren te doden. Hij klingelde met de tafelschel, die naast zijn bed stond en zei, dat hij dorst had. Dan moest weer een geeuwende lakei komen met een beker water op een zilveren blaadje67 Het kort geding dat de organisator van het Festival in Blokker, Ben Essing, aan hangig heeft gemaakt tegen de Nederlandse Toonkunstenaarsbond heeft gistermiddag onder veel belangstelling voor de president van de rechtbank in Amsterdam, mr. U. W. H. Stheeman, gediend. Aanleiding tot het geding is de actie die de N.T.B. in samenwerking met de British Musicians Union (B.M.U.) heeft ondernomen om te verhinderen dat het bekende dansorkest van Victor Silvester op Hemelvaartsdag in de veilinghal in Blokker zal spelen. Van de president wordt nu gevraagd de N.T.B. te gelasten aan de B.M.U. te verzoeken alsnog toestemming te geven aan Silvester om in Blokker op te treden op straffe van een dwangsom van tienduizend gulden per dag by het in gebreke blyven daarvan. De raadsman van Essing, mr. C. Berk houwer, uit Alkmaar, stelde dat Silvester door bemiddeling van de impresario Jean Mikkenie is gecontracteerd en niet zoals de N.T.B. beweert door de „zwarte bemidde laar" Lou van Rees. De vereiste werkver gunning werd aan Mikkenie afgegeven. N.T.B. en B.M.U. hebben laten weten, dat zij Silvester verboden hebben om zijn contract uit te voeren. Als Silvester toch zou komen, zal hij door de B.M.U. „in de ban" worden gedaan en elkeen in Enge land, die hem engageert zal op een zwarte lijst worden geplaatst, „een soort boycot" aldus pleiter. Hij zeide zich nadien met de B.M.U. te hebben verstaan endeze had geen bezwaar tegen het optreden van Sil vester mits de N.T.B. het ook goed vond. De ondernemende jongeman Essing zou de dupe worden van de strijd, die de N.T.B. voert over zijn positie met het Rijksarbeids bureau (R.A.B.). Ook Nederlandse musici dreigen de dupe te worden, want de „Dutch Swing College Band" mag nu niet naar Engeland komen. De grootste grief van de N.T.B. is, dat het R.A.B vergunningen af geeft zonder dat de N.T.B. daarover wordt gehoord. Het R.A.B. wil dat niet doen om dat het daarvoor een subcommissie heeft waarin werkgevers en werknemers uit de betrokken branche zitting hebben, aldus pleiter. Victor Silvester wordt het slachtoffer van de boycot- en pressiemiddelen, die de B.M. U. op verzoek van de N.T.B. gebruikt, zo vervolgde mr. Berkhouwer. De confessio nele bonden van musici, aangesloten bij K.A.B. en C.N.V., zagen in dat de belangen van Nederlandse musici door Silvesters op treden in Nederland niet worden geschaad en hebben zich tegen het beleid van de N.T.B. uitgesproken. Het beleid van de N.T.B. in deze zaak is ook niet in over eenstemming met de gedachtengang daar over van het N.V.V. Voorts is een aantal leden van de N.T.B. het niet eens met het bestuursbeleid in deze affaire. De actie van de bond heeft volgens pleiter kennelijk het doel het festival in Blokker in het water te laten vallen. Gepoogd is ook nog om Louis Armstrong te beletten naar Blokker te komen. Juridisch gezien, aldus pleiter, poogt de N.T.B. te gaan fungeren als pres- suregroep om het contract van Silvester te frustreren. De raadsman van de N.T.B., mr. K. Jans- ma, betoogde dat het N.V.V. geheel achter de N.T.B. (tweeduizend leden) staat, die volkomen representatief is voor de Neder landse toonkunstenaar, meer in het bijzon der voor de amusementsmusici. Het is on juist dat de leden het niet eens zouden zijn met hun bestuur. Bij de amusementsmusici is een werkloosheid van 20 tot 26 percent. De N.T.B. stelt zich volstrekt niet op het standpunt, dat buitenlandse orkesten ge weerd moeten worden. Er is maar één be zwaar, namelijk dat als impresario Lou van Rees optreedt, die volgens de wet daartoe niet bevoegd is, aldus pleiter. De ernstige grief van de N.T.B. is. dat ten aanzien van amusementsmusici de wette lijke bepalingen inzake de arbeidsbemidde ling een dode letter zijn. De laatste jaren schieten deze bemiddelingsbureaus als pad destoelen uit de grond en er wordt niets tegen gedaan. Dagelijks worden vergun ningen afgegeven aan „zwarte bemidde laars". De vergunning voor het orkest van Silvester had nooit afgegeven mogen wor den, want er is bemiddeld door „de zwarte bemiddelaar" Lou van Rees. Deze staat in Engeland op de zwarte lijst en hij is daar kort geleden ook in Duitsland op geplaatst. Men kan, zo betoogde pleiter, het de N.T.B. niet kwalijk nemen dat zij tegen zwarte bemiddelaars ageert. De N.T.B. wil na leving van de wet. De heer Van Rees heeft in een onderhoud met drie bestuursleden van de N.T.B. ver klaard, zo vervolgde mr. Jansma, dat hij gebruik had gemaakt van Jean Mikkenie als „camouflage". Lou van Rees heeft alles in deze zaak gedaan, hij is de zwarte be middelaar, De B.M.U. wil niets te maken hebben met Lou van Rees. zij handelt niet uit solidariteit met de N.T B„ maar heeft haar eigen grieven tegen Van Rees. Als Blokker er van afhangt dat de N.T.B. een telegram aan de B.M.U. zou sturen met het verzoek alsnog toestemming te verlenen, dan vrees ik dat Blokker Victor Silvester niet zal zien. zo merkte mr. Jansma nog op. „Het is de eigen schuld van Ben, hij had Lou van Rees er buiten moeten honden. Tijdens de re- en dupliek stelde mr. Berkhouwer onder mper vast, dat de N.T.B. zijn doel tracht te dienen met middelen, die niet toelaatbaar zijn. Het R.A.B. heeft zich niets aangetrokken van de beweringen van de N.T.B over Lou van Rees. Het R.A.B. wenst niet tot dezelfde nauwe wijze van samenwerking te komen zoals die in Engeland bestaat tussen het ministerie van Arbeid en de B.M.U. 37. „Zelfs een zachte, bescheiden vrouw als Jane Sin clair vroeg me onlangs op verwijtende toon: Waarom trouw je toch met dat meisje, waarvan niemand iets goeds kan zeggen? We hebben haar zelfs eens dron ken meegemaakt. „Altijd weer die ellendige overdrijving, John!" riep ik verontwaardigd uit. „Eén keer op een avond, heeft ze zichzelf een beetje vergeten waarschijnlijk wilde ze haar eenzaamheid vergeten en uitgelaten vrolijk zijn en moet dat haar nu haar hele leven nagedragen wor den? We waren er allemaal verantwoordelijk voor, dat dat meisje zich zo alleen voelde Ik kon de ogen van mijn metgezel niet zien, ze waren verborgen achter de donkere brilleglazen. „Ik heb precies hetzelfde tegen Jane Sinclair gezegd. Waarom zijn ze toch allemaal zo jaloers op Leonoor, want natuurlijk vormt jaloezie de basis van al die kwaadsprekerij Ik antwoordde niet. We liepen de stoeptreden naar het clubhuis op. „Kun je begrijpen. Jay, dat dat ook de reden is, dat ik van onze bruiloft niet zo'n luisterrijk feest kan maken als ik wel zou willen? Je kent ons plan, nietwaar?" „Nee". Hij ging mij voor naar een tafeltje, dat in een hoek stond. In het langs gaan groetten wij verscheidene be kenden. „Whiskey?" vroeg hij. „Graag, ik ben echt aan een drankje toe," antwoord de ik. Ik wenkte een negerbediende. „Enwat bedoel je met „ons plan"? „Leonoor en ik hebben besloten om op vrijdagavond, de avond vóór ons huwelijk, om 7 uur enige vrienden uit te nodigen voor een dinertje. Zaterdagmorgen vroeg trouwen we en we vertrekken na de plechtigheid onmid dellijk naar de Victoria-watervallen. Ik geloof, dat Leo noor jou wilde vragen om getuige te zijn. Een en ander is met de dominee besproken. De ceremonie in de En gelse kerk zal om 7.30 uur zaterdagmorgen plaats vin den." „Steeds weer dat getal zeven," zei ik, „ik hoop dat 't Leonoor geluk zal brengen." Een negerbediende kwam met de drankenlijst. „Wat wil jij hebben, John? Een sherry, zoals gewoonlijk?" „Ze hebben hier alleen die Zuidafrikaanse sherry. Voor een kenner als ik is dat spul eigenlijk niet te drinken. Geef me maar een gin...." Hij blufte niet, hij had verstand van wijnen en andere dranken. „Waar zal dat etentje plaats vinden?" vroeg ik. „In het Leopard Rock-hotel. Dat wilde Leonoor graag. Ik zelf had de voorkeur gegeven aan het Cecil-hotel. Zoals je weet, houd ik er niet van in het donker met mijn wagen langs die smalle bochtige bergwegen te rij den, maar natuurlijk heb ik me neergelegd bij Leo- noor's wens." Eindelijk nam hij de donkere bril, die hier binnen stellig geen enkele zin meer had, af. „Jij bent natuurlijk van de partij, Jay! Vergeet 't niet, vrijdagavond om 7 uur." Ik bedankte hem voor de uitnodiging. „Met hoeveel mensen zullen we aan tafel zijn?" „De Randalls en de Sinclairs zijn ook uitgenodigd," antwoordde hij. Hij keek mij aan en glimlachte. „Ik wou dat alles achter de rug was," zei hij met een zucht. „En fin, de grote dag is hoe dan ook niet ver meer af." Op die bewuste vrijdag de dag voor Leonoor's hu welijk was ik bezig met mijn spreekuur in het zieken huis, toen plotseling zuster Brooks met een hoog rood gezicht mijn kamer binnen kwam. „Wat is er aan de hand? Ik heb strenge orders gegeven, dat ik niet ge stoord mocht worden," „Dokter Jordanexcuseeert u mijer is hier een vrouw, die u dringend wenst te spreken." „Een zieke?" Zuster Brooks had moeite met haar adem en hijgde. „Neeze zei dat het van het allergrootste belang was, dat ze u te spreken kreegdat ze 't mij nooit zou ver geven, als ik haar niet bij u aandiende „Laat haar wachten." Voordat ik met mijn stethoscoop verder ging, vroeg ik nog: „Kent u haar?" „Ik heb haar nooit eerder gezien." Ik gaf zuster Brooks ts kennen, dat ze kon gaan en ging door met mijn spreekuur. Het was bijna 12 uur, en ik stond op het punt om telefonisch opdracht te geven de onbekende vrouw bij mij te brengen, toen ik opeens Leonoor ontwaarde. Ze stond opzij bij haat taaal «B draaide zich naar mij om. „Jay Ze glimlachte niet. „Wat. Ik wist niet wat ik tegen haar zeggen moest. „Ik ben gekomen om je goedendag te zeggen, Jay. Wanneer zul len we nog eens de kans krijgen om, zoals nu, onder vier ogen met elkaar te praten? Jij bent het beste, dat het leven mij gegeven heeft." Er was een trieste klank in haar overigens beheerste stem. „Je vergeet John," zei ik, terwijl ik geforceerd glimlachte. Ze schudde haar hoofd. „Dat is iets heel anders. Liefde maakt een mens niet rustig gelukkig. Althans ik vind dat soort geluk niet bij John. Hij fascineert mij, zijn aantrekkingskracht is onweerstaanbaar voor mij, hij heeft de bekoring van het ongewone „Je bent dus niet gelukkig?" Ze kwam langzaam naar mij toe. „Is 't van zoveel be lang om gelukkig te zijn?" zei ze zacht. Ik antwoordde niet. Ze stond thans vlak voor mij. Ze zag er in mijn ogen hulpeloos uit, overgeleverd en onbe schermd. Haar gezicht was bleek. „Omhels je me niet, Jay?" Waarom vroeg zij me dit nu, terwijl ik haar voor altijd ging verliezen. Ze keek me vast in de ogen en ik kon haar blik niet weerstaan. Ik kuste haar ogen en haar mond.... Toen ik me tenslotte met een zucht van haar losmaakte, zag ik in haar ogen een blik van verwar ring't was alsof ze opeens even ontroerd was als ik. Maar het volgend ogenblik was ze al uit mijn kamer verdwenen. Ik bleef even roerloos zitten, maar dan ver mande ik mij en nam de telefoon op. Ik verzocht de on bekende bezoekster bij mij te brengen. Ik behoefde niet lang te wachten. Er werd op de deur geklopt en zuster Brooks kwam met de onbekende vrouw de kamer binnen. Ik verzocht de verpleegster ons alleen te laten. Ik stond op en kwam de vrouw, wier leeftijd niet te schatten viel en die stellig geen schoonheid was, tegemoet. „Dokter Jordan?" „Dat ben ik. Wilt u niet gaan zitten?" Ze nam plaats in de stoel, die voor mijn schrijftafel stond. Ik had haar nooit eerder gezien. Haar blauwe ogen waren opvallend en haar gelaatskleur was rozig en fris. (Wordt vervolgd) Advertentie Vier werkelijk betrouwbare middelen helpen elkaar en doen wonderen I De vier geneesmiddelen van Chefarine „4" worden in de hele wereld op grote schaal gebruikt. Ze hebben hun volkomen betrouwbaarheid wel zeer afdoende be wezen. Stuk voor stuk hebben zij mil- lioenen mensen baat gebracht. Tezamen in één tablet verenigd werken zij nog beter en helpen vaak waar andere middelen falen. Chefarine „4" is een middel tegen pijnen en griep, dat Uw vertrouwen inderdaad waard is. Tvl UI vu mCii uaau naaiu Ut mm pj Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag, want die wordt beschermd door het bestanddeel Chefaroi. Een 18-jarige kappersbediende heeft op 6 februari de huissleutel gestolen van zijn voormalige patroon, een kapper aan de Gouverneurlaan te 's-Gravenhage. Hij had deze sleutel een uur uitgeleend aan twee Haagse inbrekers, die hem lieten na maken, waarna de bediende hem weer teruglegde in de huiskamer van zijn ex- patroon, bij wie hij nog regelmatig op be zoek kwam. De volgende dag belde een der inbrekers de kapper op, zich uitge vend voor de portier van een ziekenhuis, om hem mede te delen dat zijn dochter na een ernstig ongeval in het ziekenhuis was opgenomen. De kapper en diens echt genote spoedden zich ijlings naar het zie kenhuis, zodat de beide inbrekers alle ge legenheid hadden zich met de nagemaak te sleutel toegang tot de kapsalon te ver schaffen en het daar aanwezige geld te stelen. Het betrof een bedrag van 14.000.- dat, zoals zij van de bediende gehoord hadden, verborgen was in de kast van een grammofoon. De jeugdige kappersbediende, die zich thans voor de Haagse rechtbank had te verantwoorden, hoorde een jaar gevange nisstraf, waarvan vier maanden voor waardelijk tegen zich eisen. De beide in brekers, die kort na de diefstal werden aangehouden, zullen binnenkort terecht staan. ZAKELIJK LEIDER „ARENA" IN SANATORIUM OPGENOMEN De heer B. H. J. de Jong, zakelijk lei der van Toneelgroep „Arena" wordt voor enige tijd opgenomen in het studentensa natorium in Laren. Voorlopig zal hij zijn functie bij „Arena" niet kunnen waarne men. De algehele leiding berust tot na der aankondiging bij de artistieke leider, Erik Vos. Stadsschouwburg: woensdag en donder dag besloten voorstellingen. Concertgebouw: woensdag besloten voorsteling. Grote Kerk: donderdag 1516 uur: Or gelconcert door Piet Kee. Minerva: woensdag 20.15 uur: „Het ge beurde gisteren" (Bijz. Kerkewerk Her vormde Gemeente Heemstede). BIOSCOPEN Cinema Palace: tot en met donderdag 14, 16.15, 19 en 21.15 uur: „Du Rififi chez les hommes", 18 jaar. Frans Halstheater: woensdag en donder dag 14.30, 19 en 21.15 uur: „Oog in oog met de dood", '8 j. Lido Theater: tot en met donderdag 14, 16.15, 19 en 21.15: „Jacht op ontvoerde vrouwen", 14 j. Luxor Theater: woensdag 20 uur: „Grafin Maritza", a.l.; donderdag 14 en 20 uur: „Viva Villa", 18 jaar. Rembrandt Theater: tot en met donder dag 14, 16.15, 19 en 21.15 uur: „Kat op een heel zinken dak", 18 jaar. Roxy Theater: tot en met donderdag 14.30, 19 en 21.15 uur: „De jacht op het geheim van Spoetnik", 14 jaar. Studio Theater: tot en met donderdag 14.15, 19 en 21.15 uur: „Thérèse Etienne", 18 jaar. Theater Monopole (Zandvoort): woens dag 20 uur: „Ik beschuldig", a.l.; donder dag 20 uur: „Opoffering", 14 jaar. TENTOONSTELLINGEN Bloemcnheuvel (Bloemendaal): tot 2 mei werkdagen 1017 uur, zondag 1417 uur: Expositie Elswout Frans Halsmuseum: tot 23 mei dagelijks 20.30 tot 22.30 uur: avondopenstelling met kaarsverlichting. Galerie Espace: tot 9 mei werkdagen 11—17 uur: Expositie Lea Nikel. In 't Goede Uur (Korte Houtstraat 1): lot 1 mei dagelijks 10 tot 22 uur: Expositie Arie Kater. (Verder raadplege men de rubriek „Uit gaan in Haarlem" van 17 april).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 13