HENSEN
Ook Indonesië gaat het met
communestelsel proberen
Beroep van autoverplaatser in
Parijs illegaal verklaard
VALS
Van dag tot dag
28 mei
Heren - Ondergoed
Padi-centra: antwoord op probleem
van rijsttekort en overbevolking
natuurlijk
Duits-Luxemburgse geschil
len zijn uit de weg geruimd
Twee Franse minister geven
de voorkeur aan de Senaat
Journalisten in dienst van
de bondskanselarij?
3
ZOMER-INTERLOCK
SINGLET 2.25
SLIP 2.25
Nieuwe parkeerbeperkingen in de binnenstad
Gaat u met vakantie?
DONDERDAG 28 MEI 1959
s
Wie zich met blijdschap heeft verbaasd
over het feit dat de dag van gisteren, de
27ste mei, verlopen is zonder internationale
sensaties met betrekking tot Berlijn, zal
tegelijkertijd daaraan de conclusie hebben
vastgeknoopt dat het „ultimatum" van
Sovjet-Rusland een goedkope politieke
bluf is gebleken.
Doch bij deze redenering is dan achter
wege gebleven de wel zeer belangrijke
overweging, dat Kroesjtsjev in de looptijd
van zijn „ultimatum" zelf daaraan het
karakter van ultimatum heeft ontnomen,
dat hij bovendien nooit de datum van de
27ste mei heeft genoemd en tenslotte dat
hij het wóórd „ultimatum" nooit heeft
gebruikt. Hij heeft in november 1958 een
tijdslimiet van een half jaar gesteld voor
oplossing van de Berlijnse crisis. Intussen
is de conferentie van Genève begonnen en
heeft men van Sovjetrussische zijde het
zwijgen ex-toe gedaan, nadat Kx-oesjtsjev
had medegedeeld dat er met betrekking
tot Berlijn niet gesproken mocht worden
van een onvoorwaardelijk Russisch alter
natief.
Thans kan men hier en daar commen
taren van westelijke waarnemers lezen,
die op zelfvoldane toon vaststellen dat het
westen zich niet heeft laten intimideren
en dat Berlijn voor het westen behouden
is gebleven, dank zij de vastberadenheid
van de vx-ije wex*eld. Afgezien van het ge
brek aan realiteitszin, dat hieruit spx-eekt,
kan men deze toon onmogelijk als een
bruikbax-e diplomatieke beschouwen. De
kwestie-B ex-lijn is nog lang niet opgelost.
Berlijn is dus niet „behouden gebleven",
doch de complicaties ervan zijn verschoven
naar de toekomst, ongetwijfeld dankzij het
feit dat het westen zich bereid heeft ge
toond desnoods geweld te trotseren, doch
ook dankzij het feit dat van weerszijden
tekenen gegeven zijn van geneigdheid tot
reële onderhandelingen over deze aan
gelegenheid.
Daarom zou men de 27ste mei beter
stilzwijgend hebben kunnen voorbijgaan
en op de 28ste de vex-wachting hebben
kunnen uitspreken, dat de Russen zich in
de toekomst even duidelijk zullen blijven
realiseren dat geweld geen oplosing be
looft als ze zich dat tussen november en
nu hebben gerealiseerd. Want dat lijkt
toch de enige basis voor een mogelijk
akkoord: praten en concessies doen op
punten waar het principe van weerszijden
concessies toelaat. Met bluf aan de ene en
tarten aan de andere kant komt de kwestie
geen millimeter dichter bij haar einde.
sterk - luchtig
en niet duur
Voor het beste
Paarlaarsteeg 1
Bonn hoopt ook op spoedig
akkoord met Nederland
Te Bad Ems zijn Westduitse en Luxem-
bux-gse delegaties tot overeenstemming ge
komen over de geschillen tussen beide lan
den die voortsproten uit de tweede wereld-
oox-log. Men heeft te Bonn meegedeeld goe
de hoop te hebben, dat de Westduits-Ne-
dex-landse onderhandelingen, die hier op
3 juni wox-den voortgezet, eveneens zullen
leiden tot een algemene overeenkomst op
korte termijn. Een woordvoex-der van het
ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat
over de Eems-Dollart-kwestie nog geen
overeenstemming was bereikt.
Met Luxemburg kwam het tot een ak-
koox-d over een reeks kleine geschillen, zo
als schadevergoedingskwesties, grenspro
blemen en dergelijke. Wat zijn westelijke
buren aangaat, heeft Bonn hiermee, op
Nedex-land na, met alle akkoorden geslo
ten. Blijkbaar bestaat er een neiging bij
het ministerie van Buitenlandse Zaken een
eind te maken aan nog altijd onzekere toe
standen aan de westelijke grens. Men acht.
de ambassadeur in buitengewone dienst
Lahr, die belast is met de leiding van de
Westduitse delegatie voor. het overleg
met ons land, blijkbaar in staat om de
thans twee jaar durende onderhandelin
gen met Nederland op korte termijn tot
een redelijk eind te brengen. Bonn blijft
overigens vasthouden aan de teruggave
van alle aan Nedex-land ovex-gedragen
grensgebieden, dus niet slechts van Elten,
maar ook van Tuddern en enkele andere
kleinere stukken grond.
DJAKARTA (UPI) Het met. voedsel
schaarste kampende Indonesië is van
plan de Chinese communisten op kleine
schaal na te volgen wat de communes be
treft, om te trachten het land- onafhanke
lijk te maken wat de voedselproduktie be-
ti-eft. De regering heeft bij het parlement
een program ingediend, dat gericht is op
een zich tot het gehele land uitstrekkend
systeem van „Padi-centra", dat twee
miljoen hectax-en moet omvatten en dat
de rijstproduktie der natie met 20 percent
moet opvoex-en gedurende het eerste jaar.
Binnen een tiental jax-en, zo beweren rege-
ringsfunctionax-issen, zou het land zich
volledig bedruipen wat de voedselproduk
tie betreft.
Het plan is bij het parlement ingediend
door minister van landbouw Sadjarwo.
Hoewel het nog geenszins vast omlijnd is,
hebben de parlementsleden al laten door
schemeren, dat het plan een van de be
langrijkste voorstellen van wet zal zijn,
welke zij zullen overwegen.
Indonesië onttx-ekt ieder jaar kapitalen
aan haar precaire buitenlandse valutare
serves voor rijst voor de 88 miljoen mon
den op deze eilanden, terwijl onmetelijk
veel vruchtbare grond bi-aak ligt. In 1958
besteedde dit land ongeveer 15 pex-cent
van zijn valuta aan de import van rijst.
Dit jaar zal de import zelfs nog groter
zijn.
Zijn voorstel van wet indienend, vertel
de Sadjarwo het parlement op de man af
dat het voedselprobleem van Indonesië
niet kan worden opgelost door voortgezet
te import van voedsel.
Indonesië heeft nog vele onberoerde
hulpbx-onnen en Sadjarwo wil beginnen
met een program, dat ten doel heeft de
bestaande landbouwprojecten te vergro
ten, braakliggend terrein te ontginnen en
vruchtbaar land in te polderen, dat steeds
door tropische regens geïnundeerd wordt.
Om dit program van drie punten uit te
voeren, stelde de minister de oprichting
van Padi-centra voor. Sadjarwo gaf nog
maar een vaag beeld van die centra en
hij liet doox-schemeren dat verdere bestu
dering nodig is voor een definitief plan
voor de centx-a wordt opgesteld en formeel
aangenomen.
Maar, zoals vaag geschetst door Sadjar
wo, zal van elk van deze centra een mo
del van agx-arische inspanning worden ge
maakt, waarin de nieuwste agrarische uit
rusting en methoden die beschikbaar zijn.
worden gebruikt. De bestaande plannen
voorzien in oprichting van twintig van deze
centra. Ze zullen door de regering be
stuurd en gefinancierd worden.
Sadjarwo wenst de grond in de projec
ten na de eerste tien jaar te verdelen on
der de arbeiders. Maar sommige parle
mentsleden gaven te kennen dat de gx-ond
in handen der regering moet blijven.
De oprichting van deze centra zal ook
helpen nog een brandend probleem van
Indonesië op te lossen: dat der overbevol
king. De regering werkt momenteel aan
een plan om miljoenen Javanen te laten
migreren naar de buitengewesten in het
komend decennium. Deze projecten zou
den hand in hand kunnen gaan, meende
Sadjarwo.
Om te bewijzen dat dit niet alleen maar
een plan-op-papier is, zoals zo vaak met
mooie plannen in Indonesië het geval
blijkt te zijn, zeide Sadjarwo, dat drie van
deze padi-centra spoedig geopend zullen
worden één op Borneo en twee op Su
matra.
De regering heeft buitenlandse kredie
ten aangeworven van Japan, de Ame
rikaanse I.C.A. (International Coöpex-a-
tion Administration) en Tsjechoslowakije
tot een totaalbedrag van ongeveer 10.4
miljoen Amerikaanse dollar, legde Sad
jarwo uit. Het grootste deel van deze kre
dieten zal verstrekt worden in de vorm
van agrarische uitrusting. De regering
heeft ook een miljard rupiah bestemd voor
de oprichting van de andere centra.
De gedetailleerde werking van de cen
tra is nog niet bepaald, doch het ziet er
naar uit dat de ax-beiders zullen leven in
barakken, onder streng toezicht zullen wer
ken en een gesloten gemeenschapsleven
zullen hebben. Het zal Indonesië's eerste
experiment met het communesysteem zijn,
zo commentarieerde een parlementslid.
Premier Debré moet zijn
kabinet aanvullen
Twee Franse ministers, de radicaal
Berthoin, en de conservatief Houdet, die
respectievelijk de portefeuilles van Bin
nenlandse Zaken en van Landbouw behe
ren, hebben premier Debré laten weten
dat zij zich uit het kabinet wensen terug
te trekken, met het oog op een wankele
gezondheid. De beide ministers zouden het
publieke leven echter nog niet vaarwel
zeggen, want zij hebben besloten wel hun
benoeming als senator te aanvaarden. De
nieuwe grondwet heeft de vereniging van
ministeriële en parlementaire functies
onmogelijk gemaakt.
In politieke kringen te Parijs verwacht
men dat premier Debré de twee openge
vallen plaatsen in zijn regering met spoed
zal vervullen. Hij heeft daarbij de keuze
tussen twee methoden. Ofwel hij kan twee
nieuwe figuren aantrekken voor de twee
vacatures, waarbij de portefeuilles in de
zelfde politieke handen kunnen blijven, en
de huidige structuur van het kabinet dus
weinig zou behoeven te worden aangetast.
Ofwel hij zal in de regering de portefeuil
les opnieuw verdelen, in welk geval Bin
nenlandse Zakan aan de tegenwoordige
gaullistische minister voor Informatie,
Frey, zou toevallen.
In de niet-gaullistische partijen en groe
peringen zou die laatste oplossing, waar
naar Debré's heimelijke voorkeur uit moet
gaan, zonder twijfel op grote tegenstand
stuiten. En aangezien de strijd over het
stemrecht van het parlement, die in de
Nationale Vergadering onverzwakt voort-
woedt, de betrekkingen tussen de premier
en een deel van zijn aanhang toch al
niet ten goede komt, wordt eerder ver
wacht, dat, bij een reorganisatie van de
tegenwoordige ploeg, aan de politieke ver
houdingen zo weinig mogelijk getornd zal
worden.
Oófc fOIfw
...C*ülS!As. öwv &SL gJUvjTl CAL\
De Parijse politie-prefect, Maurice Pa-
pon, heeft een aantal nieuwe maatregelen
bekend gemaakt in de hoop het verkeer,
dat in de stad bij de dag stroever en ner
veuzer wordt, weer op gang te kunnen
brengen. Binnen een jaar is het aantal
auto's in Parijs van ruim 1.100.000 tot bij
na 1 Va miljoen gestegen. De zogeheten
blauwe zone, waarin automobilisten
slechts gedurende maximaal drie kwar
tier mogen parkeren, is opnieuw uitge
breid en in verscheidene straten van de
binnenstad zal men zelfs helemaal niet
meer mogen stationeren.
^ta)it het stempel van de man
Reeds vroeger drukte de man zijn eigen per
soonlijke stempel op brieven en documenten
met... zijn zegelring! Nog steeds een zeer
persoonlijk geschenk, écht iets
voor mannen.
Haarlem.
De opperste politiechef van Parijs deel
de ook nog, met een mengeling van afkeu
ring en voldoening, mee dat er in de maand
apx-il ruim 170.000 boetes waren uitgedeeld
vanwege overtreding van het parkeerver
bod.
Waar het hele sociale leven in Frankrijk
van ouds op een vinnige, maar overigens
zeer boeiende wedstrijd in vindingrijkheid
tussen autoriteiten en burgers is gegrond,
heeft de overheid zich verplicht gezien
vroegere maatregelen op dit gebied aan
de nieuwe situatie aan te passen. Het zal
automobilisten zo van nu af in Parijs ver
boden zijn gebruik te maken van de dien
sten .van beoefenaars van een nieuw be
roep, die hier autoverplaatsers worden ge
noemd. Het was hun taak de wagens van
vergeetachtige kantoorheren in de blau
we zone iedere drie kwartier een paar me
ters te verplaatsen om de eigenaars boe
tes van 900 franken te besparen. Het be-
roep, dat heel wat leeglopers zonder al te
veel inspanning een royale boterham ver
schafte, is nu illegaal verklaard en in
principe zouden alle automobilisten, die in
de blauwe zone werken of wonen, van van
daag af dus de métro of de bus moeten
nemen. Wij vermoeden echter dat de zet
van de prefect wel heel snel door een te
genzet. ontsproten aan het inventieve brein
der Parijse automobilisten, zal worden ge
volgd, want schaakmat heeft zich geen der
partijen totnutoe laten zetten.
De moderne techniek maakt
de mens niet alleen nuchter
der en critischer, doch knijpt
bovendien heel wat romantiek
fijn die we met een beetje
zorg best in het leven
hadden kunnen houden.
Waarom bijvoorbeeld
houden wij niet vast aan de
goede gewoonte om in daar
toe geëigende zomeravonden,
temperatuur en weer dienen
de, gezongen liefdesvex-kla-
ringen af te leggen onder bal
kons, met behulp van een luit
of gitaar?
Zeg niet dat het niet meer
zou kunnen soms heeft men
immers het onbedaarlijke ge
voel dat het moet. Doch men
dóet het niet meer en
schenkt eenvoudig een gram
mofoonplaat.
Hoe zeer men echter ook
het verdwijnen van de goede,
oude tradities mag betreuren,
men moet bedenken dat de
moderne geest daarnaast ook
vele misvattingen en vals
heden uit de akker der ro
mantiek heeft weggewied. De
critischer en analyserender
instelling van de tegenwoor
dige beschouwer kan met veel
van vroeger geen vrede meer
hebben. De oude romantiek
ergert hem door zijn onwaar
achtigheid, domme leegheid en
gebrek aan elementaire lo
gica.
De uitzondexïngen van be
vestigd meestex-schap die
dan ook meestal hun tijd voor
uit waren daax-gelaten,
blijkt de geschreven en ge
drukte romantiek van eertijds
thans meestal slechts een muf-
geworden en uitgedroogd boe
ketje dovenetels te zijn, dat
eens als een geurige en on
sterfelijke ruiker werd ge-
px-esenteerd.
Doch we behoeven niet zo
diep in de oude litteratuur te
duiken. Er zijn kinderboeken
en verzenbundels, die reeds
voldoende stof leveren voor
de moderne stofzuiger.
Een heruitgegeven verzame
ling kinderversjes, dat mij
dezer dagen door mijn kleine
dochter werd aangeboden met.
de bedoeling dat ik de losge
scheurde band zou plakken,
heeft mij onverwacht geïrri
teerd zo hevig zelfs dat ik
niet aan het plakken ben toe
gekomen.
,,'s Avonds als ik slapen ga,
volgen mij veertien engelen
na. Twee aan mijn hoofdeind,
twee aan mijn voeteneind,
twee aan mijn linkerzij, twee
aan mijn rechterzij, twee die
mij dekken, twee die mij wek
ken, twee die mij wijzen, naar
's hemels paradijzen".
Dat klinkt ontroerend en
schijnt bedoeld te zijn om de
kleintjes in vx-edige slaap te
sussen, doch wanneer men
nagaat dat diezelfde kleintjes
desondanks door de hele men
sengeschiedenis heen slechts
met de grootste moeite in bed
zijn te dwingen, urenlang lig
gen te roepen en alles verzin
nen om de ouders nog een
paar keer voor niets de trap
pen op te krijgen, moet men
toch vex-ondex-stellen dat de
veei-tien assistenten hun op
dracht schromelijk vex-waar-
lozen en er meestal met. de pet
naar gooien.
Bovendien zelfs een kind
moet het onprettig vinden,
wanneer hij in de intimiteit
van zijn slaapkamertje door
/eertien paar ogen wordt gade
geslagen en hem voortdurend
wordt gewezen op hemelse
paradijzen, zonder dat hij ook
maar in het minst van plan is
reeds die i-ichting in te gaan.
En de ouders hebben reden
te over om dat gedoe rondom
het kindei-bedje met afkeuring
gade te slaan, vooral omdat
speciaal het wekken blijkbaar
geschiedt op een onchriste
lijk uur, terwijl het dekken
gedui-ende de nacht altijd toch
weer op hen néérkomt. Wat
die veertien gedienstigen be
treft kan men dus bovendien
nog zeggen: als men hen nodig
heeft, zijn ze er niet.
Een paedagoog die van
drastische maatregelen hield,
heeft ons in de grijze oudheid
het volgende lied cadeau ge
daan:
„Kakkemijne stoeltje, 't
kindje gaat naar 't schoeltje,
als 't kindje niet naar schoel
tje gaat, gooien we 't in 't
rioeltje".
De geëerde poeet, die met
onnavolgbaar talent een kin
derstoel functioneel aanduidde
en hem tegelijkertijd op
„schooltje" wist te laten rij
men, geeft blijk van een vol
gens mij betreurenswaardige
rechtlijnigheid van denken.
Ik kan mij voorstellen dat het
voor ouders niet aangenaam
is, wanneer hun kind niet
naar school wil doch men
moet ook niet overdrijven.
Want er zijn massa's voor
beelden van kinderen die zeer
geslaagd zijn in het leven on
danks een zeer summiere
schoolopleiding, zodat er toch
waarachtig wel andere alter
natieven te vinden zijn dan
dergelijke kleintjes eenvoudig
in de afvalwatex-leiding te
deponeren.
Een andere dichter heeft de
jeugd van zijn tijd willen
confrontex-en met sociaal-
economische problemen, waar
op hij zelf niet eens het ant
woord wist. Hij stelt het vol
komen absurde vraagstuk:
..Amsterdam die grote stad,
die is gebouwd op palen. Als
die stad eens ommeviel, wie
zou dat betalen?"
Wel, de gemeente Amster
dam lijkt mij de enige verant
woordelijke instantie in zo'n
geval, doch het is een vol
strekte dwaasheid om der-
dergelijke informaties aan
kinderen tot zes jaar te
richten.
En dan komen we aan „Su-
ja suja kindje, wat ben je toch
weer stout' Blijkbaar ligt de
kleine dreumes onbedaarlijk
te schreeuwen in zijn wiegje,
dat van „kwikkwak" gaat.
Wat suja en kwikkwak mogen
betekenen, kan buiten be
schouwing blijven, doch ern
stiger is de vraag of hier niet
van een evident geval van
kindexTnishandeling moet wor
den gesproken. Het kind is
namelijk in zijn wieg gedepo
neerd, voordat het behoorlijk
gegeten had, want de ontaax-de
persoon die het lied voor
draagt komt pas op het idee
om een papje te koken en een
vuurtje te stoken nadat de on
gelukkige kleine een tijdlang
heeft liggen brullen en
bovendien nog als „stout" is
gebrandmerkt. Met koude
voetjes en pijn in de buik,
zonder eten of drinken, in een
wiegje gekwakt dat blijkbaar
angstaanjagende geluiden
maakt en alsof dat allemaal
nog niet genoeg is, wordt hij
tenslotte nog uitgescholden
voor „dikzak".
Het is ergeniswekkend.
„Jan sloeg Lijsje en Lijsje
sloeg Jan, al met de koekepan.
O, wat een ongeluk
Ja, lieve liezex-, wat was het
gruwelijke ongeluk? De men
taliteit van de dichter blijkt
zonneklaar uit de slotregel:
„De koekepan was stuk".
De dichtaders van littera
toren uit de grijze historie
px-oduceerden vaak enormi
teiten. die men slechts met
blozende kaken vernemen kan.
Men zou in sommige gevallen
moeten veronderstellen, dat
hun bloed een zodanig gehalte
aan alcohol heeft bevat, dat
zij in plaats van polsslagaders
pilsslagaders hebben bezeten.
„Ik voer laatst over de Maas
laridaas Al met mijn oom
Jan Klontere Al met een
schapekaas Toen ik daar
over voer laridoer
En dat gaat dan zo maar
door, di'onkemanspraat ten ge
rieve van onschuldige kin-
dex-en, die op een van de vol
gende bladzijden zelfs nog
worden geconfronteerd met
een letterlijk recept voor
drinkgelagen: „Tien pond
suiker, zes flessen wijn, doe
dat in een keteltje, roer dat
met een lepeltje, o, wat zal dat
lekker zijn".
Een dichter die in een vol
komen impasse zat en noch
rijmen, noch fantaseren kon,
heeft onze kindex-en niettemin
iets willen meegeven: „Daar
was ereens een vrouw
hoornou Daar was ereens
een man hoordan Daar
was ereens een heer nu
vertel ik je niet meer".
Omdat hij als geboren en ge
togen leeghoofd niets meer
kon bedenken dat de moeite
waard schijnt geweest te zijn,
was het belasteren van arme
lieden, het plegen van brood-
roof en het misbruiken van
ax-geloze kindex-stemmen om
de concux-x-entie te fnuiken:
„Onder de brug bij Anke
Franke daar verkoopt ze
eikenhout. Maar dat hout dat
wil niet bx-anden mensen,
mensen wat een schande
mensen, mensen, wat een ver
driet koop bij Anke Franke
niet".
Tot besluit een symptoom
van verdorven, intrigante mis
leiding, waarvan een onschul
dig en onmondig kind ten
slotte het slachtoffer wordt,
zonder dat de leugenachtige
volwassene de straf krijgt die
hij verdient:
„Tikke takke tonen" (het
begint volkomen onverdacht
met een prettig klinkende alli
teratie) „Varkentje in de bo
nen, paardje in de haver,
koetje in de klaver" (allemaal
feitelijkheden waartegen niets
in te brengen valt en die de
verbeeldingskracht van de
dierenminnende kleuter prik
kelen) „schaapje in het groene
gras, eendje in de waterplas,
visje in het netje" (En dan
komt het verraad. Met een
grijnslach wordt op het rijm
woord „netje" de kleine in zijn
slaapstede gekwakt, die tij
dens het inleidende gezang
zorgvuldig voor zijn oogjes
verborgen is gehouden).
„Kindje wip in 't bedje!!!!"
Daar ligt kindje dan. Ge
desillusioneerd, misleid, hulpe
loos, zonder verdere muzikale
troost. Want, het lied is uit
de prooi is gevangen. De
paedagoog gaat een borrel
drinken op de hoek. J. L.
&p de
^Praatótoel
Miss Holland en de groene zeep
S'porry
Hoge beloningen voor
politieke analyses
Tussen de bondskanselarij te Bonn, het
ambtsbureau van bondskanselier Ade
nauer, en de socialistische oppositiepartij
is het tot een scherp debat gekomen inza
ke S.P.D.-beschuldigingen aan het adres
van Adenauer's staatssecretaris Globke.
Volgens de S.P.D.-Bondsdagfractie hono
reert het bureau van de bondskanselier
via Globke bepaalde journalisten voor het
schrijven van analyses van de politieke si
tuatie met bedragen van duizend tot twee
duizend mark. Dit zou bekend zijn gewor
den tijdens een discussie in de Bondsdag
commissie van de geheime fondsen waax*-
over de bondskanselier kan beschikken.
Van S.P.D.-zijde betx-eurt men het dat er
joux-nalisten zijn die dergelijke opdrachten
voor een hoog honox-arium willen uitvoe
ren. De sociaal-democratische oppositie
meent dat het voor de journalisten een
kwestie is van goed fatsoen, maar dat de
bondskanselarij in dezen een grove fout
maakt. Zij beschikt volgens de S.P.D. over
voldoende middelen om via een opinieon
derzoek politieke analyses te verkrijgen.
Opdx-achten aan journalisten, en vooral
de honorering voor uitgevoerde opdrach
ten, wekken de indruk dat men in rege
ringskringen bepaalde joux-nalisten naar
zijn hand wil zetten.
Staatssecretax-is Globke heeft dit be
richt van de S.P.D. gedementeerd. Prompt
daarop verklaarde de S.P.D. dat deze de
menti waardeloos is. De bedragen zijn wel
degelijk uitbetaald. Dat staat vast. De
S.P.D. is van plan bij de behandeling van
de begroting in de Bondsdag namen van
journalisten en bedragen te noemen. Dan,
aldus de oppositie, zal de regex-ing op
nieuw de moed moeten hebben om deze
feiten te. ontkennen.
en wilt u dat wij uw krant naar uw
vakantie-adres opzenden
Stuurt u ons dan minstens twee dagen
voor uw vertrek een briefkaart met
vermelding van uw naam, uw vaste
adres, uw vakantie-adres, de datum
waarop de eerste krant naar uw
vakantie-adres gezonden moet worden
en de datum waarop de krant voor het
laatst moet worden toegezonden.
Als u de krant per week betaalt, wilt
u dan het abonnementsgeld voor de
vakantieweken vooruit aan de bezor
ger betalen
DE ADMINISTRATIE
Laboratorium. Te Zutphen is in het
gebouw van de „Geldersch-Overijselsche
bond van coöperatieve zuivelfabx-ieken"
een laboratorium in gebruik genomen, dat
speciaal is ingericht voor het onderzoek
van melk op eiwitgehalte. Hiex-bij wordt
de kleurstofbindingsmethode toegepast,
waarmee in korte tijd vele monsters melk
kunnen worden onderzocht.
'Advertentie
(Van onze correspondent in Bonn)
(Van onze correspondent in Parijs)
Advertentie
SENATOR
(Van onze correspondent in Parijs)
Advertentie
het huls met
het carillon
Wmmmm,
Sinds enige tijd hebben we d'r weer
één! Ik bedoel een Miss Hollandzonder
dewelke ons land maar een kaal zootje is
dat echt niet kan meedoen in de vaart
der volkeren. Maar daar is gelukkig geen
gevaar voor. Vroede mannen hebben on
langs het meetlint ter hand genomenom
trekken gemetenaangelaten gekeurd
Geen foutje ontging hun arendsoog en
na veel rijp beraad werd men het voor
295.9 weer eens.
Nu moet het mij meteen van het hart
dat ik het verkiezen van de schoonste
vrouw des lands maar een hachelijke
onderneming vind. Hoe weet men nu
precies dat zij de echte en onvoorwaarde
lijk mooiste is? Wie garandeert ons dat
er buiten de mannekwiens en fotomodel
len, die het gros der kandidaten uitmaken
geen andere mooie vrouwen rondlopen?
Wie garandeert ons dat de aldermooiste
niet schuilgaat in een verpleegstersjurk
of achter het eerzaam bombazijn der plat-
telandskleding?
En dan ik wil er rond voor uitko
men ben ik het helemaal niet eens
met de manier waarop zo'n verkiezing
verloopt. Want hoe gaat dat, nietwaar? De
dames die menen de schoonsten te zijn
betreden de arena met veel koffertjes
waarin ze haar teint hebben zitten. Er
lopen hordes kappers rond die heur haren
rood of witzwartbruin, paars of groen
tinten. Dan zijn er die lieflijke pakjes
waarin het paraderen plaats heeft, vol
ingenieuze dingetjes en aan- en uit-
houwtjesdie alle schone bochten en bui
gingen nog veel schoner maken. Na al
die uren van noeste arbeid in de kleed
kamers is de aanblik der kandidaten dan
wel adembenemendmaar helemaal eer
lijk is het toch niet.
En daarom zou ik een nieuwe werk
wijze willen aanraden.
Het meetlint moet natuurlijk blijven,
want als goed keurder kan men daar na
tuurlijk niet van buiten. Maar daarne
vens zou ik een badkuip willen hebben
vol goed heet water, een stevige borstel,
een fikse spons en een grote pot groene
zeep. Voorts zo'n negatief soort badpak
als zwemkampioenen altijd aanhebben
Blote voeten zijn verplicht en alle kap
pers worden streng buitengesloten. Men
wast de dames stevig af, mitsgaders heur
haren, laat een en ander op natuurlijke
wijze opdrogen en wacht dan het resul
taat af.
Vat u het geraffineerde van deze werk
wijze? Alle blosjes, alle groene ooglidjes,
alle valse wimpertjes, alle niet bestaande
wenkbrauwtjesalle niet-eigen krullen, alle
niet-echte haarkleuren verdwijnen, alle
eksterogen en kromme teentjes komen
dan goudeerlijk voor de dag. De taak der
keurmeesters wordt er belangrijk lichter
door. Wie na die groene-zeep-beurt nog
mooi is, nou die is echt mooi en verdient
volop haar kroon van klatergoud, haar
mantel van konijnenhermelijn en alle
film- en televiesjetesten.
Maar het is doodjammer dat men mijn
originele werkwijze wel niet zal volgen!
(Van onze correspondent in Bonn)
