Nederlandse coureurs versloegen
Engeland met zeer groot verschil
Solex de Luxe f 375.-
Britten vergden in aantrekkelijke
race te veel van hun materiaal
Nel Zwier veroverde het Engels
kampioenschap hoogspringen
Grote Prijs van Europa in
Reims gewonnen door Brooks
Surtees wereldkampioen in 500 cc-
klasse na zege op Francorchamps
Braziliaanse Maria Esther Bueno
sterk kampioene op Wimbledon
Landenontmoeting op circuit in Zandvoort
Renault
Moss opnieuw door
pech uitgeschakeld
9
Goede prestatie van Schol
(Beverwijk) hij Londen
Het Haarlems negental
Europees record op 100
meter geëvenaard
Grote belangstelling voor
Haarlemse titelstrijd
GARAGE „DEN HOUT"
Gustav Scholz behield
zijn Europese titel
HARDEBELT
Albert Dirks vierde in
Engelse motocross
MAANDAG 6 JULI 1959
Het was zondag: op het circuit van Zandvoort tijdens de internationale autoraces,
georganiseerd door de Nederlandse Autorensport Vereniging, een wat merkwaardige
zaak. Een deel van het publiek verliet namelijk ver voor het einde van de laatste
wedstrijd wat verbolgen het terrein. Een ander (groter) deel was bijzonder enthou
siast, de rijders waren unaniem van mening, dat het een prachtige wedstrijd was
geweest en de N.A.V.-officials gingen na afloop tevreden achter een verkwikkend
glas zitten. En vermoeid, want zelden hebben wij organisatoren van autoraces zo
druk bezig gezien als gisteren.
Wat was namelijk het geval? Bij de internationale race, waaraan 26 coureurs uit
zes verschillende landen deelnamen, had het N.A.V.-bestuur namelijk bepaald, dat
de coureurs twee verplichte stops aan de pits moesten houden om twee keer vijf liter
benzine te tanken. Men was op dit idee gekomen om het veld af en toe eens „door
elkaar te gooien" en om zodoende de spanning in deze zestig ronden lange wedstrijd
te houden. Op zichzelf was dit plan uitstekend, maar al spoedig wist geen enkele
kijker meer wie er nu eigenlijk voor en wie er achter lag. Het gedraaf en gedoe van
de renners voor de pits, van de helpers en van de officials, die alles moesten contro
leren, vergoedde echter voor de toeschouwers op de tribune alles, maar degenen,
die zich in de duinen bevonden hadden dit pleziertje niet. Zij zagen steeds een ander
aan de leiding en na een tiental ronden zochten de eerste teleurgesteldcn de uitgang
op. De race ging echter door. Weliswaar won de Duitser Koch op Porsche, maar het
grootste succes was toch voor de Nederlandse equipe, die zich in de landcnwedstrijd
tegen Engeland veruit het sterkst had getoond. Door beheerst en oplettend rijden,
door uitstekende leiding van de pits uit en door het te hard van stapel lopen van de
Engelsen behaalden de Nederlanders een duidelijke punten-overwinning (66-12), die
een goede basis is voor de return-match, die op 29 augustus in Engeland wordt
gehouden en die moet uitmaken, welke ploeg de wisselbeker in ontvangst mag nemen.
De start van deze internationale race
was al spectaculair. Er werd begonnen
volgens het Le Mans-principe, waarbij
alle wagens op een rij staan, met daar
tegenover de renners, die na het vallen
van de startvlag naar hun auto springen,
erin springen en weg rijden. De Neder
lander Bouwmeester was met zijn MG
Twin-Cam het eerst op de baan, maar in
de Tarzanbocht moest hij zijn leidende
positie afstaan aan de bekende Engelse
coureur Jim Clark op Lotus Elite, die al
spoedig gevolgd werd door zjjn landge
noot Graham Warner eveneens met een
Lotus.
En daarna begon het wisselen van de
posities. De beide Engelsen behielden
voorlopig de leiding gevolgd door de Duit
sers Koch en Braun (bieden op Porsche).
De Nederlander Van Dijk hield de strijd
echter uitstekend vol, evenals trouwens
Poll, die op enige afstand bleef volgen.
Het stoppen bij de pits had tot gevolg,
dat de toeschouwers op de tribune zich
bijzonder amuseerden met het zenuwach
tige gedoe van de coureurs, die wan
neer zij hun verplichte pitstops maakten
zelf uit de wagen moesten komen om
de dop van de benzinetank los te schroe-
De uitslag van de internationale auto
wedstrijd (grand tourisme) voor wagens
met een cilinderinhoud tot en met 1600 cc
over 60 ronden (251.58 km) gehouden,
luidde als volgt:: 1. Koch (Duitsland) met
Porscht 2 uur 05 min. 52.3 sec., gemiddeld
119.923 km per uur. 2. Van Dijk (Ned.)
met Porsche 2.07.13.1, gem. 118.650 km. 3.
Braun (Duitsland) met Porsche 2.07.40.5,
gem. 118.228 km per uur.
Op 1 ronde: 4. Levine (U.S.A.) met
Porsche. 5. Linder (U.S.A.) met Porsche.
6. King (U.S.A.) met Alfa Romeo. 7. Poll
(Nederland) met Porsche. 8. Bouwmeester
(Nederland) met. MG Twin-Cam.
Op 2 ronden: 9. Fergusson (Engeland)
met El va Courier. 10. Bloxham (Engeland)
met MG Twin-Cam. 11. Muller (Zweden)
met Porsche. 12. Vogt (Duitsland) Alfa Ro
meo. 13. Alofs (Nederland) met MG.
Op 3 ronden: 14. Blonk (Nederland) met
Porsche. 15. Demol (België) met Alfa Ro
meo. 16. Mccaldin (Ierland) met MG.
De stand van de landenwedstrijd Neder
landEngeland was: 6612. Voor Neder
land werden de volgende resultaten be
haald: Van Dijk 24 punten, Poll 18, Bouw
meester 14, Alofs 6 en Blonk 4. Van de
Engelsen verwierf Fergusson 10 punten,
Graham Warner met de snelste ronde
1.53.7 (gemiddeld 132.759) 2 punten.
De „Le Mans"-start tijdens de. inter
nationale autorace op het circuit van
Zantvoort. De coureurs sprinten naar
hun wagens, die met stilstaande motor
op hun bestuurders staan te wachten.
Automobilisme
ven, waarna zij zélf de tank weer moesten
afsluiten om verder te mogen rijen. Men
verloor echter het beeld van de race na
een ronde of tien al uit het oog en het
wat warrige commentaar van de heer J.
van Zeeland werkte bepaald niet verhel
derend.
Hoe het ook zij, het publiek zag duide
lijk, dat de beide Lotus-rijders Clark en
Warner met hun snelle wagens veel te
sterk waren voor de overige coureurs in
het veld en het publiek zag ook, dat de
Nederlanders stug bleven volhouden, hun
materiaal niet misbruikten en er tege
lijkertijd voor zorgden, dat de achter
standen niet te groot werden.
De enige coureur van de Nederlandse
equipe, die iets te roekeloos met zijn wa
gen omsprong was Vetter, die in de 31ste
ronde in het hos van de baan raakte en
moest uitvallen. Van de Engelse ploeg ver
dween echter de ene deelnemer na de an
dere met een stukgedraaide motor achter
de pits en het wachten was voor de (chau
vinistische) toeschouwer alleen maar op
het moment, dat de beide koplopers zou
den uitvallen.
En dat gebeurde. In de 31ste ronde bleek
Lotus van Clark verdere dienst te wei-
Wandetsport
Van de acht Nederlandse deelnemers
aan de snelwandehvedstryd Londen
BrightonLonden (een afstand van 100
mijl) heeft de Beverweker Schol van de
vereniging L.A.T. de beste prestatie gele
verd. Hfj eindigde als eerste buitenlander
op de zevende plaats.
Vrijdagavond om zes uur gingen de
deelnemers op weg voor hun 160 km
lange voettocht en zij kwamen zaterdag
middag in Londen terug. De snelste was
de Engelsman O'Reilly, die een tijd no
teerde van 18 uur 56 min. 28 sec. Als
tweede en derde finishten respectieve
lijk de Engelsen Ridleyn (19.16.24) en
Neilson (20.17.40). Schol liep de afstand
in ongeveer 2D/2 uur. Herman Stakenburg
uit Amsterdam klasseerde zich als twin
tigste.
Softbal
Het Haarlems softbalteam, dat vrijdag
10 juli in Amsterdam op het Olympiaplein
tegen het Amsterdamse negental speelt, is
als volgt opgesteld: werpster: T. v. d. Net
(HCK), achtervanger: M. Tieland (HCK),
eerste honk: T. Andrea (HHC), tweede
honk: T. Biesbrouck (RCH), kortestop: E.
Hofstra (HHC), derde honk: E. ter Meulen
(HHC), verreveld: H. Veenstra (Pinguins),
Y. Ilmmer (HCK), R. Vermaat (Pinguins).
Reserves: R. de Haas (HHC), W. van Maa-
nen (Rooswijk), P. Immer (HCK) en N.
Goedhart (HCK).
Atletiek
Tijdens atletiekwedstrijden te Parijs
heeft de Fransman Seye de 100 meter ge
lopen in 10.2 sec. Dit is een verbetering
van het nationale record en betekende te
vens een evenaring van het Europees re
cord op dit nummer, dat reeds op naam
staat van de Duitsers Heinz Fiitterer,
Manfred Germar en Armin Hary.
De overwinning van Seye kwam als een
grote verrassing. Favoriet en „oude"-re-
cordhouder Joycelyn Delecour eindigde in
deze race op de tweede plaats in 10.4 sec.
De vijf Nederlandse atletes Nel Zwier,
Dini Hobers, Joke Bijleveld, Ine Terlaak-
Spijk en Wemmy Spiereburg-Scholtmeyer,
die vrijdag en zaterdag in het Motspur
park (Surrey) hebben deelgenomen aan
de open Engelse dameskampioenschap
pen, kunnen tevreden naar huis terugke
ren. Want een kampioenschap, bij het
hoogspringen door Nel Zwier, drie twee
de en een derde plaats en prestaties van
goed gehalte van onze dames topatleten
waren de resultaten in de finales op de
tweede dag.
De verrassing was het Engels kam
pioenschap hoogspringen van Nel Zwier,
die met een sprong van 1.65 meter de En
gelse kampioene van verleden jaar, het
kittige vijf kampsterretje Mary Bignal,
versloeg, terwijl ditzelfde Engelse meis
je op haar beurt onze landgenote Wemmy
Spierenburg-Scholtmeyer verraste.
Wemmy Spierenburg, die tijdens de
landenwedstrijd NederlandItalië enke
le weken geleden met een sprong van
6.20 meter van zich deed spreken, moest
nu genoegen nemen met een derde plaats.
Zij kwam tot 5.91 meter, terwijl Mary
Bignal met 6.03 meter zegevierde.
Onze snelste sprintster van het ogen
blik, Joke Bijleveld, behaalde een prach
tige tweede plaats op de 100 yards, ach
ter Dorothy Hyman, maar het verschil
was zo miniem dat beiden dezelfde tijd
van 10.8 sec. voor zich kregen genoteerd.
De prestatie van het Haagse meisje
Vandaag begint op de banen van het
tennispark „Eindenhout" aan de Wagen
weg in Haarlem de strijd om de tennis-
titels van het district Haarlem van de
KNLTB, waaraan door niet minder dan
tweehonderd spelers en speelsters wordt
deelgenomen.
Men heeft zeventig inschrijvingen moe
ten weigeren om niet boven de maximale
capaciteit van tweehonderdtien partijen uit
te komen. Zondag 12 juli wordt het toer
nooi beëindigd met de vijftien eindstrij
den in de A-, B- en C-afdelingen, waarna
's avonds in restaurant Brinkmann in ver
band met het zestigjarig bestaan van de
KNLTB een feestelijke prijsuitreiking zal
plaatsvinden.
In de A-afdeling heren zal de drievou
dige kampioen M. van Berckel, die in Rot
terdam verblijft, zijn titel niet verdedigen.
Ernstige kandidaten zijn C. Nieland, H.
v.d. Stadt, J. v.d. Hoff en N. v.d. Horst;
voorts schreven voor de A-afdeling nog
in Den Hartog, Borgerding, Van Swaay,
S. en T. Okker, Kuyten, Neelissen en IJs-
paard.
spreekt nog meer, wanneer men weet dat
zij de kampioene van verleden jaar, Made
leine Weston, naar de derde plaats ver
wees. Zij bleef met 10.8 sec. slechts 0,2
sec. boven het record van Fanny Blan-
kers-Koen.
Dini Hobers en Ine Terlaak-Spijk zorg
den voor tweede plaatsen bij het kogel
stoten en de 440 yards. Dini kwam tot
13.49 meter achter Suzan Allday met
13.80 2 meter, en Ine Terlaak-Spijk joeg
in 56.5 sec. het Engelse meisje Margaret
Pickerell op de 440 yards op tot 55.9 sec.
Advertentie
Incl verwarming 4490,-
VOOR HAARLEM EN OMGEVING
Wagenweg 164 - 168 - Haarlem
Tel. 12138 - 15058
Boksen
Gustav Scholz, de Europese kampioen
middenwicht, heeft voor meer dan 15.000
toeschouwers in de „Deutschland Halle" in
Berlijn, met succes zijn titel verdedigd te
gen zijn landgenoot Hans Werner Woh-
lers. De 29-jarige Scholz won het gevcht
tegen zijn bijna twee jaar jongere te -n-
stander, dat ging over 15 ronden, op pun
ten.
Advertentie
SOLEX SERVICE STATION
Rijksstraatweg 249 - Haarlem-N. - Tel. 57455
geren en in de 45ste ronde staakte War
ner met een lekke band de strijd.
De situatie was toen zo, dat de Duitser
Koch aan kop lag, met daarachter de Ne
derlander Van Dijk, waarna Braun volg
de. Deze drie rijders (allen op Porsche)
hadden het hele veld een of meer ronden
achterstand bezorgd en als er niets zou
gebeuren zou de volgorde van aankomst
slechts een enkele ondergeschikte wijzi
ging ondergaan. Er gebeurde niets. Dank
zij het beheerste rijden van de Nederlan
ders, die rustig hun rondjes bleven draai
en, die zich niet lieten opjagen door de
concurrenten en die aan het einde van de
door Koch gewonnen race konden terug
zien op een uitstekend „gespeelde" wed
strijd. Immers vijf leden van de nationale
equipe reden de wedstrijd uit en gezamen
lijk behaalden zij 66 punten. Van de En
gelsen bereikte alleen Fergusson de eind
streep en met de twee punten van War
ner, die de snelste ronde op zijn naam
bracht veroverde de Engelse equipe
slechts twaalf punten.
„Er worden heel wat wagens stukgere
den," zei de leider van het Nederlandse
MG-team ons voor het begin van de wed
strijd. Hij kreeg gelijk, want van de 26 ge
starte wagens bereikten er slechts 16 de
finish, waarvan enkele met grote moeite.
De Grote Prijs van Frankrijk dit jaar
tevens de Grote Prijs van Europa
heeft een dubbele zege voor Ferrari opge
leverd. De uitslag van deze vierde wed
strijd geldend voor het wereldkampioen
schap der coureurs (formule 1-wagens)
was: 1. Tony Brooks (G.B.) met Ferrari,
de 50 ronden van 8.3 km. (totaal 415 km.)
in 2 uur 1 min. 26,50 sec. (gem. 805:779
km per uur). 2. Phill Hill (U.S.A.) met
Ferrari 2.01.53.8 (gem. 204:308 km per
uur). 3. Jack Brabham (Austr.) met Coo
per 2.03.04,2 (gem. 8202: 098 km. per uur).
4. Gendebien (België) met Ferrari 2.03.1
5. Mc Laren (G.B.) met Cooper 2.03.14.2,
De snelste ronde kwam op naam van Stir
ling Moss (BRM) met 2 min. 22,7 sec.
(gem. 209,287 km. per uur).
De stand in de competitie om het we
reldkampioenschap der coureurs luidt
thans: 1. Jack Brabham (Austr.) 19 pnt.,
2. Tony Brooks (G.B.) 14 pnt., 3 en 4 Phill
Hill (U.S.A.) en Rodger Ward (U.S.A.)
beiden 9 pnt.; 5. Joakim Bonnier (Zweden)
8 pnt.
Moss neemt met 2 punten —de snelste
ronden in de Grote Prijzen van Nederland
en Frankrijk leverden die op een be
scheiden 14de plaats in.
De strijd heeft ontbroken. Tony Brooks,
le tandarts uit Londen, nam in de eerste
•onde al de leiding. Liep vervolgens zo'n
wintigtal seconden uit en leidde van start
,ot finish in de Grote Prijs van Frankrijk,
die zondag bij een verzengende hitte op
het circuit van Reims werd gereden.
Neen, van de spanning hebben de toe
schouwers het ditmaal echt niet moeten
hebben. Mogelijk wel van de snelheid,
want toen Stirling Moss die door een
minder goede start vele seconden ver
speeld had alles probeerde om zijn
achterstand op de snelle Ferrari's te ver
kleinen moest het ronderecord er enkele
malen aan geloven. Even ging het er
zelfs op lijken, dat de strijd tussen Moss
en Brooks toch nog zou komen. In de 18de
ronde zag Moss namelijk kans de derde
plaats van de Cooper-rijder Jack Brab
ham over te nemen. Maar ook dit zou niet
de eerste Grote Prijs van dit jaar worden
die Moss uitreed. Hij mocht dan het ron
derecord op 2 min. 22,8 sec. hebben ge
bracht (gem. 209,287 km. per uur) in de
42ste ronde kreeg de race voor Moss op
nieuw een vroegtijdig einde.
Op het moment dat het grote gevecht
tussen de Ferrari van Brooks en de BRM
van Moss zou losbarsten, wilde Moss
juist iets te snel dopr een bocht. Hij reed
met zijn BRM een korenveld in. Het zag
er, toen het koren vlam vatte, even heel
somber uit voor Moss, De brand was ech
ter spoedig geblust. Voor de derde ach
tereenvolgende maal was de waarschijn
lijk beste Grand Prix-rijder van dit ogen
blik uitgeschakeld.
Brooks draaide rustig zijn laatste ron
den en werd na een voortreffelijk gereden
race als winnaar afgevlagd.
De Nederlandse deelnemer Carel Go
din de Beaufort die met een Maserati reed,
werd tiende. Zijn achterstand op de win
naars bedroeg 10 ronden. De Brit Stirling
Moss had wel succes in een wedstrijd over
25 ronden voor formule 2-wagens, die hij
met een Cooper-Borgward won.
De uitslag van deze formule 2-race over
25 ronden was: 1. Stirling Moss (G.B.) met
Cooper Borgward de 208 km. in 1 uur 4
min. 54,2 sec. (gem. 191,864 km per uur),
2. Davis (G.B.) met Porsche 1.05.06,8
(gem. 191,245 km per uur), 3. Joakim Bon
nier (Zweden) met Porsche 1.05.52 (gem.
189.058 km per uur).
John Surtees, de 25-jarige Britse snel
heidsduivel, is de eerste wereldkampioen
1959 in de motorsport. Door zijn vijfde
overwinning in de 500 c.c.-klasse op het
circuit van Francorchamps in België heeft
hij de titel wereldkampioen in deze klasse
behaald. Surtees' overwinning betekende
ook de vijfde zege van MV Agusta, dat
hiermee het wereldkampioenschap merken
op zijn naam schreef. De combinatie Sur-
tees-MV vormde weer een klasse apart in
het veld van 25 renners van wie veruit het
grootste aantal op Norton reed. En al
speelde Norton een overheersende rol
onder de eerste zeven waren niet minder
dan zes Nortons de overwinning bleef
voor het Engelse merk een illusie. Van de
start af snelde Surtees onbedreigd naar de
overwinning, daarbij tevens een nieuw
ronderecord vestigend met een gemiddel
de snelheid van 193.888 km per uur.
Motorsport
De Rhodesiër Hocking kon hem het
dichtst benaderen en reed gedurende de
hele race van de „Nortonvloot" voor het
veld uit, waarin Duke en Bown fel duel
leerden om de derde plaats, welke ten
slotte de oud-wereldkampioen voor zich
opeiste. De Italiaan Venturi moest reeds
na de eerste ronde een pitstop maken om
een bougie te verwisselen, waardoor hij
een aanzienlijke achterstend opliep. Hij
herstelde zich echter prachtig, passeerde
niet minder dan vijftien concurrenten en
De Grote Prijs van Engeland motocross,
die zondag is gehouden en meetelt voor
het wereldkampioenschap, is een grote
Engelse triomf geworden. De eerste drie
plaatsen eisten de Engelsen voor zich op
en als winnaar werd gehuldigd de B.S.A.-
rijder Jeff Smith. De Nederlander Albert
Dirks eindigde als vierde en was daarmee
de best geplaatste buitenlander.
De leider in het klassement voor het
wereldkampioenschap, de Zweed Sten Lun-
din, slaagde er niet in zich in de eerste
manche te plaatsen en besloot daarom niet
te starten in de tweede manche. Een twee
de favoriet, de Brit Leslie Archer, had al
evenmin een goede dag. Na een ronde in de
eerste manche te hebben gereden moest hij
noodgedwongen de strijd staken en dit
zelfde lot trof hem in de tweede manche
in de vierde ronde.
De einduitslag was: 1. Jeff Smith (GB);
2. Dave Curtis (GB); 3. Derek Rickman
(GB); 4/5. Albert Dirks (Ned.) en .T. Draper
(GB); 6/7. L. Gustafsson en R. Tibblin (bei
den Zweden).
De stand voor het. wereldkampioenschap
luidt thans: 1. Lundin (Zweden) 34 pnt; 2.
Archer (GB) en Nilsson (Zweden), elk 20
pnt; 4. Broer Dirks (Ned.) 18 pnt; 5. Cur
tis (GB) 17 pnt; 6. Smith (GB) 13 pnt.
zou stellig nog tot een der ereplaatsen zijn
doorgedrongen, zo de afstand groter was
geweest. Hij werd nu vijfde.
Hocking kende toch de vreugde van de
overwinning, namelijk in de 350 c.c.-klasse,
welke een onderonsje van Norton was.
Norton had echter niets te vertellen in de
zijspanklasse tegen BMW, dat veruit supe
rieur was. Nadat op Hockenheim en in
Assen de Zwitser Camathias had gezege
vierd, viel nu wereldkampioen Schneider
de overwinning weer ten deel. Al spoedig
na de start nestelden Schneider en Cama
thias zich aan de leiding, doch pech achter
volgde de Zwitser ditmaal. In de derde
ronde moest Camathias uitvallen. Schnei
der had hierdoor de weg vrij gekregen naar
een onbetwiste zegepraal. Fel daarentegen
was het gevecht om de tweede plaats,
waarvan Scheidegger tenslotte verdrongen
werd door de Fransman Rogliardo.
Het duel in de 125 c.c.-klasse tussen
Ubbiali en Provini duurt onverminderd
voort. In Francorchamps was Ubbiali, even
als te Assen en Hockenheim, weer iets snel
ler dan zijn stalgenoot Provini, al was ook
hier het verschil minimaal: 0,4 seconde. De
anderen trachtten zich vergeefs in de strijd
om de overwinning te mengen.
Maria Esther Bueno
Wimbledon 1959 is een groot succes ge
worden voor Zuid-Amerika. Want Olmedo
mag dan de Amerikaanse „tennisnationa-
liteit" hebben, hij is nog altijd Peruaan.
En naast het Zuidamerikaanse succes van
vrijdag in het heren enkelspel kwam dan
zaterdag de triomf van de 19-jarige Bra
ziliaanse Maria Esther Bueno in het da
mes enkelspel. In twee sets met de cij
fers 6-4, 6-3 versloeg zij in de finale de
vier jaar oudere Darlene Hard en door-
T ennis
brak daarmee de Amerikaanse hegemo
nie in het dames enkelspel op Wimbledon,
die 21 jaar heeft stand gehouden. Darlene
Hard miste, evenals in 1957, toen Althéa
Gibson haar in de finale de pas afsneed,
voor de tweede maal de titel op een haar
Een pleister op de wonde was, dat zij toch
tweemaal zegevierend uit een eindstrijd
stapte: met haar landgenote Jeanne Arth
in het damesdubbelspel en met Rod La-
ver, de verslagen finalist in het heren en
kelspel, in het gemengd dubbelspel.
Met twee titels werd Darlene Hard toch
nog het rijkst beloond. Want Laver, die ook
in drie finales uitkwam, miste een dou
ble door een nederlaag in de beslissende
strijd in het heren dubbelspel. Met Mark
als maat werd hij verslagen door zijn
landgenoten Emerson en Fraser in een
matig gevecht, dat niettemin bijna drie
uur duurde. De hitte het was 28 gra
den en tot heden de warmste dag van het
jaar in Engeland was hieraan niet
vreemd. Zo'n honderd toeschouwers op
het centre-court moesten, door de hitte
bevangen, worden weggedragen.
Maria Esther Bueno, de eerste Zuid
amerikaanse Wimbledonkampioene, be
schikte over een scherpere en bovendien
meer vloeiende slag, vooral in haar ser
vice, dan haar tegenstandster, die zicht
baar leed onder de hitte en het belang van
de strijd. Ofschoon zij haar service in de
openingsgame verloor, kwam Bueno te
rug om een voorsprong te nemen van 3-1.
Hard kwam tot 3-all, maar een dubbelfout
leidde ertoe, dat zij haar service verloor
in de tiende game, waardoor de set voor
haar verloren ging in 24 minuten.
In de tweede game van de volgende set
verrekte Darlene Hard haar rechter been
bij een poging een laag geplaatste bal te
halen. Maar ofschoon zij tijdens het ver
dere verloop van de partij enigszins met
het been trok, scheen zij er toch nage
noeg geen hinder van te hebben. Bueno
brak in de vierde game door Hards ser
vice heen en kwam op 3-1, nadat Hard
haar vijfde dubbelfout had gemaakt.
Bueno breidde haar voorsprong uit tot
5-1, doch toen de nederlaag voor Hard
reeds onafwendbaar scheen, vlamde de
Amerikaanse op en met goed geplaatste
volleys bracht zij haar achterstand terug
tot 3-5. Bueno had echter toen de service
en met een ace en twee diepe volleys
kwam zij op 40 love voor, drie matchpun-
ten. Hard redde de eerste met een zuiver
geplaatst schot, maar alle hoop vervloog
daarop toen zij een volley buiten de lij
nen plaatste. De beslissing was gevallen,
in 43 minuten.
Met de steun van Jeanne Arth, die ver
uit het sterkste speelde van het kwartet,
behaalde Darlene Hard wel de titel in
het dames dubbelspel. De Amerikaanse
kampioendubbel mocht weliswaar de eer
ste set verliezen, vooral door het falen
van Hax-d, het spel van haar tegenstand
sters, de Amerikaanse Beverley Fleitz en
de Engelse Christine Truman zakte daar
na dermate in, dat het Arth en Hard wei
nig moeite kostte toch nog een ruime ze
ge te behalen: 2-6 6-2 6-3. Ook nu weer
was er zeer teleurstellend spel van Christi
ne Truman, waardoor Beverley Fleitz
voor een hopeloze taak kwam te staan.
Goede slagen waren zeldzaam...
En met aan haar zijde een in voortref
felijke vorm spelende Laver kon Darlene
Hard aan het kampioenschap in het da
mes-dubbelspel ook nog verbinden de ti
tel in het gemengd dubbelspel. Wederom
stond zij tegenover Maria Bueno, die ook
een Australiër, Fraser, als partner had.
Maar dank zij Laver won zij nu, zelfs met
grote overmacht: 6-4 6-3.
Voor de negende maal na de oorlog ging
de titel in het heren dubbelspel naar
Australië, wat overigens reeds voor de
finale vast stond, daai deze een geheel
Australische aangelegenheid was. Ook
hierin was Laver de sterkste speler, maar
ofschoon het aantal games tot 69 opliep
en de wedstrijd niet minder dan twee uur
en 53 minuten vergde, bereikte de strijd
zelden de hoogte van vorige finales. De ser
vice was overheersend en het meeste suc
ces hierin had Fraser. De enige keer dat
hij faalde met zijn service was in de der
de set bij 8-7. Overigens een monotoon „ge
vecht", dat tenslotte Emerson en Fraser
de titel bracht zij versloegen Mark en
Laver met 8-6 6-3 14-16 9-7 die zij over
namen van de kampioenen 1958, de Zwe
den Davidsson en Schmidt. Zowel in 1957
(met Hoad), als in 1958 (met Cooper) was
Fraser op de laatste hindernis naar het
kampioenschap in het heren dubbelspel
gestruikeld.
