Haarlem's Dagblad | 1959 | 9 juli 1959 | pagina 13

KOP- Eh S WERK

VEERTIG JAAR JACEN

COLLECTE

Nieuwe verordening op verpleeg-
en verzorgingshuizen aanvaard

Haarlemse raad vergaderde

Nieuwe exploitant

IN DE WEER

(VIII)

HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

11

voor „Dreefzicht"

Twee jaar jeugdgevangenis
geëist voor inbraak in
Zandvoortse scholen

Afscheid rector Thie van
Lorentzlyceum

Haarlemse rechtbank

Een maand cel voor
stelende zigeuner

v. d. MIJ E

Piek-ups

Examens

met

1
1

film

PERUTZ

n

ff SERVICE BIJ NZH

(2)

ZEVEN DAGEN IN EN
OM HAARLEM

DONDERDAG 9 JULI 1959

Van Mensen en Dingen

Slechts twee uur heeft de Haarlemse gemeenteraad gistermiddag onder leiding
van mr, O. P. F. M. Cremers nodig gehad om de uit 28 punten bestaande agenda,
door te werken. En daarbij werd het langst gesproken over het voorstel van B. en W.
om een nieuwe verordening op de verzorgingshuizen en de verpleeghuizen vast te
stellen. Dit voorstel werd na uitvoerige discussie met 22 tegen 13 stemmen aan
genomen en vervolgens behandelde men nog de restauratie van een perceel in de
Anegang. het aangaan van een overeenkomst met betrekking tot de exploitatie van
„Dreefzicht", enkele wijzigingen van de prccarioverordening en het stichten van een
r.-k. school in „Schalkwijk". Men bepaalde zich voorts tot enkele losse opmerkingen
en op één na werden alle voorstellen zonder hoofdelijke stemming geaccepteerd.

Bij het voorstel van B. en W. om een
nieuwe verordening op de verzorgings- en
verpleeghuizen in Haarlem vast te stel
len meende de heer Sehreurs (KVP),
dat men eerst een uitspraak van de Hoge
Raad aangaande de oude op 13 novem
ber 1957 door de raad vastgestelde ver
ordening diende af te wachten alvorens
verdere stappen te ondernemen. De kan
tonrechter is namelijk, aldus de heer
Scheurs, veel te ver gegaan door de oude
verordening onverbindend te verklaren
en ook de rechtbank heeft het bepaald
niet bij het rechte eind gehad.

„We winnen die zaak", aldus de heer
Sehreurs, „de gemeente moet nu niet over
stag gaan voordat we water gezien heb
ben. Direct na de vakantie behandelt de
Hoge Raad het cassatieberoep van de
procureur-generaal. En als de Hoge Raad
dezelfde mening is toegedaan als de kan
tonrechter, dan kunnen we altijd nog ver
der zien. Die paar maanden extra doen er
nu ook niet meer toe".

De heer Proper (Comm.) sprak wel
iswaar over de rechtsverfijnde redactie
van de nieuwe verordening, maar hij was
het toch in grote trekken wel met de heer
Sehreurs eens, in tegenstelling tot de
heer Bettink (VVD), die het verstan
diger oordeelde de veranderingen, die vol
gens hem verbeteringen waren, onmidel-
lijk aan te brengen.

De heer Van den Bergh (Arb.) daar
entegen sprak evenals de heer Sehreurs
over een weinig elegante handelwijze van
de raad tegenover de Hoge Raad en de
procureur-generaal, maar hij gaf zich
even later toch gedeeltelijk gewonnen
toen de voorzitter de vier juristen van
repliek diende.

Mr. Cremers was namelijk van oordeel,
dat de kans bestaat, dat de uitspraak van
de Hoge Raad nog maanden op zich zal
laten wachten. „Wij hebben in de eerste
plaats de belangen van de bejaarden in
het oog te houden", aldus spreker, „en
de hoofdzaak is, dat wij snel kunnen op
treden tegen enkele houders en houdsters
van verpleeg- en verzorgingshuizen. On
ze gereater kan op het ogenblik, zonder
deugdelijke verordening, niets uitrichten.
Wij moeten niet aan het juridische spel
denken, maar aan onze bejaarden".

De heer Sehreurs was bepaald nog niet
overtuigd. De KVP-spreker was van me
ning, dat de verordening, die met de
grootste zorg is samengesteld, beslist goed
was. „De raad moet nu tonen een rugge-
graat te bezitten".

De heer Van den Bergh bleef' het een
ietwat pijnlijke zaak vinden, maar toch
schaarde hij zich namens zijn fractie ach
ter het voorstel van B. en W., vooral ook
omdat de nieuwe verordening zoveel ver
beteringen bevatte. De heer Proper ver
klaarde zich ronduit door de voorzitter te
hebben laten overtuigen, maar de heer
Sehreurs achtte de gehele handelwijze
niet juist en verklaarde zich namens zijn
fractie tegen.

Bij de stemming kregen de KVP'ers de
steun van de protestants-christelijke groe
pering, waardoor de stemmenverhouding
als volgt uitviel: 22 voor en 13 tegen.

Advertentie

Twee jaar jeugdgevangenis heeft de. of
ficier van Justitie bij dc Haarlemse recht
bank, mr. J. Wiarda, vanmorgen geëist
tegen een 22-,jarige gedetineerde Amster
damse transporteur. Met een vriend brak
hij in de nacht van 28 op 29 april in in
enkele scholen en een consumptietent in
Zandvoort. Tot de buit in de scholen be
hoorden bussen met geld dat de kinderen
a-espaard hadden voor een schoolreisje.
Verdachte pleegde ook een inbraak in
Apeldoorn en hjj stal een bromfiets in
Zwolle.

De officier van Justitie zei dat de jonge
man en zijn vriend als vandalen te werk
waren gegaan en in de scholen, afgezien
van het gestolene, voor zevenhonderd gul
den schade hadden aangericht.

De transporteur zei niets voor een ver
blijf in een jeugdgevangenis te voelen,
doch de officier eiste twee jaar, in een
dergelijke inrichting in Zutphen door te
brengen.

De raadsman, mr. H. Jonker, zei het met
de officier eens te zijn dat een verblijf in
een jeugdgevangenis inderdaad het beste
voor de jongeman zou zijn, maar dan niet
'anger dan een jaar Bij een langere straf
zou naar de mening van pleiter het cor
rectieve element verloren gaan.

Uitspraak dinsdag 21 juli om half tien.

Bij de behandeling van het punt over
de restauratie van het perceel Anegang 11
zegde de heer H a p p wethouder van
Openbare Werken, de raad op vragen
van de heer K n a p e (KVP) en Lie h-
tenveldt (VVD) toe, dat hij nader zou
onderzoeken of de kosten, die de dienst
Openbare Werken (Monumentenzorg) ge
maakt had bij de desbetreffende restau
ratie, doorberekend konden worden aan
het rijk.

„Dreefzicht"

Wethouder S c h i p pe r s bespaarde
de raad een zeer uitvoerige behandeling
van het voorstel om voor de exploitatie
van „Dreefzicht" een nieuwe overeen
komst vast te stellen door vlak voor het
ter sprake brengen van dit voorstel nog
snel twee bepalingen in de overeenkomst
op te nemen. Daarbij wordt namelijk ge
steld. dat de exploitant zich verplicht het
in „Dreefzicht" aanwezige personeel vol
gens een c.a.o. in het Horecaf-bedrijf te
honoreren. Indien hieraan niet de hand
wordt gehouden dan kan de gemeente de
overeenkomst eindigen met. een opzeg
termijn van een half jaar.

De heren Van den Bergh (Arb.)
en Van der V e 1 d t (KVP) toonden
zich daar vooral bijzonder content mee,
waarbij de eerstgenoemde nog een kleine
verbetering aangaf en de KVP-spreker
zijn motie, die hij oorspronkelijk wilde in
dienen, in de zak hield.

Alleen de heer F i b b e (VVD) stemde
tegen de overeenkomst omdat hii van oor
deel was, dat de exploitanten, nu zij zulke
forse winsten hadden gemaakt, best eens
de vroeger niet bepaalde huur van de mu
ziektent konden betalen. „Dat is zeven
maal vierduizend gulden", aldus de heer
Fibbe. „Dat kan de gemeente best ge
bruiken".

Kampgelden

Bij het bepalen van de nieuwe kamp
gelden voor de woonwagens op het Waar-
derveld wilde mevrouw Smit z- Peper
(Arb.) wel eens weten hoe het eigenlijk
stond met de verbeteringen. De heer Pro
per vroeg vervolgens begrip voor de fi
nancieel moeilijke positie van sommige
jonge kampbewoners, die de wagen
op afbetaling hadden gekocht en dus nog
wel degelijk geldelijke zorgen kenden.

De wethouder van Sociale Zaken, me
vrouw Scheltem a-C onradi deelde
in antwoord op de vraag van mevrouw
Smitz mee, dat de toiletten en het gebouw
gereed zijn, dat de douches binnenkort
zullen volgen en de Gedeputeerde Staten
onlangs het raadsbesluit goedgekeurd heb
ben, waarin bepaald wordt, dat er een
omheining om het kamp en een kinder
speelplaats aangebracht zullen worden.
Binnen afzienbare tijd zal men met dit
karwei gaan beginnen.

Bij het voorste] van B. cn W. om mede
werking te verlenen aan het r.-k. school
bestuur van de parochie van Onze Lieve
Vrouw van de H. Rozenkrans en van de
Dominicus te Haarlem bij het stichten van
een school in „Schalkwijk" vroeg de heer
Fortgens (Arb.) of er geen mogelijk
heid bestond om ock in principe te be
sluiten tot stichting van openbare scholen
in de nieuwe woonwijken tegelijk met het
behandelen van de verzoeken betreffen
de bijzondere scholen.

De wethouder van Onderwijs, de heer
Geluk, had hier beslist oren naar en
zegde toe, dat in het vervolg de aanvragen
voor de openbare scholen zo mogelijk te
gelijk met die van de bijzondere scholen
in de raad gebracht zullen worden.

De overige voorstellen, benoemingen en
ontslagen werden zonder of na bijzonder
weinig discussie aangenomen. Ook het
voorstel van B. en W. om een rechtsvor
dering in te stellen tegen Jos. Mullens,
eigenaar van circus .Tos. Mullens teneinde
een bedrag van f 5901,16 met rente en
kosten te verkrijgen voor achterstallige
huur van het Holland Nauticcomplex en
het voorstel van B. en W. om f 48.280.- uit
te trekken voor het doen plaatsen van twee
ketels voorzien van een automatische
oliestookinstallatie voor het schoolge
bouw aan de Zijlvest 27.

Advertentie

i

Fotografeer
haar
beter

mmww/É

Tijdens een bijeenkomst die zaterdag 11
juli 's middags van drie tot half vijf in
het Lorentzlyceum aan het Santpoorter-
plein in Haarlem wordt gehouden zal dr.
J. Thie officieel afscheid nemen als rec
tor van dit lyceum in Haarlem. Tevens
wordt die middag afscheid genomen van
de concierge de heer P. J. Mathot, die dc
school eveneens wegens het bereiken van
de pensioengerechtigde leeftijd gaat ver
laten.

Dr. Thie werd op 29 juni 1937 door de
Haarlemse gemeenteraad benoemd tot
directeur van de tweede HBS-b in Haar
lem als opvolger van dr. J. J. van den
Hoek. Tevoren was hij leraar aan het Vos-
sius-gymnasium in Amsterdam en direc
teur van de rijks-HBS in Hoorn. Tussen
1921 en 1928 is de scheidende rector ook
leraar geweest aan de tweede HBS-b in
Haarlem.

De heer Mathot is sedert 1920 als con
cierge aan de school verbonden geweest.
Hij heeft dus vele generaties van leerlin
gen zien komen en gaan en „zijn" school
zien uitgroeien van bescheiden HBS-je
(aan het Prinsen Bolwerk) tot een van de
grootste lycea van Haarlem.

De zigeuner die woesdag voor de Haar
lemse politierechter, mr. N. Reeling Brou
wer, terecht stond, verbleef met zijn gezin
klandestien in Nederland. Papieren had
hij niet. Hij was waarschijnlijk in Mar
seille geboren, maar hij wist niet precies
wanneer. Volgens de tenlastelegging was
hij artiest en moest hij tweeëntwintig jaar
zijn. Hij zag er echter ouder uit.

Het vaststellen van de juiste naam van
de verdachte leverde moeilijkheden op. Hij
hield er namelijk twee op na.

Voor diefstal en oplichting moest hij zich
verantwoorden.

Op de eerste junidag van dit jaar zou hij
in Zaandam negen of tien biljetten van
tien gulden hebben weggenomen en de
volgende dag zou hij met. een wisseltruc
bij de aankoop van kinderkleding een win
kelierster voor bijna honderd gulden heb
ben opgelicht.

Met flikkerende ogen en zuidelijk tem
perament gaf de zigeuner zijn commentaar
op de woorden van de rechter die hem
door de vrouwelijke tolk werden overge
bracht Opnieuw ontstond er verwarring,
toen hij de diefstal van de bankbiljetten,
die hij voor de rechter-commissaris had
bekend, heftig ontkende.

De zwager van verdachte besprak de
zaak even rustig met hem en zo werd ook
deze plooi glad gestreken. Verdachte was
even in de war geweest. De diefstal had
hij inderdaad gepleegd, zei hij, maar die
oplichting met de kinderkleertjes moest
een vergissing zijn.

De officier van Justitie, mr. J. van den
Oever, achtte de diefstal bewezen. Het
leek hem het beste dat de zigeuner zo
gauw mogelijk met zijn gezin uit ons land
zou verdwijnen. Men had hem al eens
eerder over de grens gezet, nadat hij hier
tot zes weken gevangenisstraf was veroor
deeld. Hij was echter rustig teruggeko
men, zei de officier. Voor de diefstal van
het geld eiste de officier een maand cel
met aftrek, voor de ten laste gelegde op
lichting vrijspraak.

De raadsman, mr. J D. A. Viskil, vroeg
de rechter de man, die sinds 12 juni in
voorarrest zit, te veroordelen tot een zo
danige straf dat hij meteen op vrije voeten
zou komen. In overleg met de vreemdelin
genpolitie zou de zwager van verdachte
hem en zijn gezin over de grens brengen.
Dat had hij vorige keer ook gedaan.

De politierechter vonniste conform de
eis, zodat de zigeuner niet meteen, maar
aan het eind van deze week het huis van
bewaring kan verlaten.

•Nu moest hij weer met de parketwacht
mee. Zijn vrouw, op de arm een half sla
pend kind met donkere krulletjes, verliet
de publieke tribune. Op de gang praatte
zij nog even over de zaak na met enkele
verwanten en het groepje in zijn uitheem
se kledij vormde een opvallende ver
schijning in het nuchtere gerechtsgebouw.

Advertentie
Inkoop - Verkoop - Ruilen

Radio's Bandrecorders
Gram.platen T.Y. enz.

onder garantie.

AMSTERDAMSTRAAT 20-22

Huurkoop

TEL. 17601

Amsterdam (gem. un.). Doctoraal examen En
gels H. de Ruig A. B. Melchers (Amsterdam) A.
van Meerten (Ovecveen), L. F, Achterberg
(Utrecht); doctoraal examen psychologie mej.

E. van Hall, mevrouw A. W. Vermeul—Mullem,
P. K. Vermeul, J. C. Bentz v. d. Berg en J. J.
Elshout (Amsterdam).

Amsterdam (V. U.). Doctoraal examen psy
chologie; C. v. d. Kade (Voorburg); kandidaats
examen psychologie: mej. M. v. d. Hoeven
(Amersfoort) A. van Dijk (Amsterdam), H. M.
van Strien (cum laude) (Delft). Kandidaats
examen rechten: P. A. Blok (Amstelveen), J. A.
Bout (Groningen), mej. L. C. v. d. Burg (Apel
doorn), A. dc Goede (Amsterdam), S. J. Hart
kamp (Den Helder), N. J. Haverkamp (Zwijn-
drecht), B. de Hoogh (Winterswijk), H. M. Krans
(Meppel), H. P. M. Krans (Haarlem), J. A. Krans
(Meppel).

Utrecht. Doctoraal examen pharmacie: mej. J.
L. M. C. Lasance (Den Haag). Doctoraal examen
biologie: J. R. Draisma (Utrecht), A. H. J.
Freijsen (Breda), E.J. M. de Kort (Vught), J. W.
Simons (Tilburg), F. J. J. A. van der Velden
(EygelshovenC. Beeftink (Hilversum). Docto
raal examen natuurkunde; J. J. ten Bosch (cum
laude) (Soest), J. A. Tjon Joe Gin (cum laude)
(Soest), H. P. L. Coenen (Schiedam), J. B. van
Dien (De Bilt), B. M. K. Nefkens (Utrecht);
doctoraal examen diergeneeskunre: H. A. de
Boer (Ee, Fr.), L. E. Buysse (IJzendijke), A. M.
G. Flamand (Maastricht), L. Oosterveen (Mau-
nk). Dierenarts-examen: P. de Jong (Stolwijk),
G de Vries (Utrecht). Doctoraal examen schei
kunde: P. Th. H. J. Beurkens (Tegelen), O. H.
Blauw (cum laude) (Utrecht), W. E. Boerrigter
(Utrecht), J. M. M. P. E. Cals (Geleen), P. H.
Eggels (Geleen), C. J. A. v. d. Hamer (Utrecht),

F. Herbschleb (Eindhoven), A. G. W. Lansink
(Arnhem), P. F. M. Luykx (Eindhoven), A. H.
Wagenaar (Utrecht), Y. Wiersma (Soest). Docto
raal examen psychologie: mej. A. M. v. d. Berg
(Wateringen), H. C. J. Koster (Laren). C. M. J.
M. Neijens (Breda). L. J. Verhey (Groenekan),
mej. G. S. Th. Zwaan (Doorrij. Doctoraal examen
tandheelkunde: H. J. Coumans (Bom). B. D. Ja
ger (Den Haag), L. Monas (Hilversum), D. L. de
Mooy (Zwolle), H. J. E. Murch Jansen (Rotter
dam). mej. L. L. Ong (Utrecht), T. Pilot (Soest),
M Snijders (Enkhuizen), R. J. B. G. M. Teeuwen
(Tegelen), C. J. Visser (IJmuiden). G.Willemsen
(Rijssen), C. Zijderveld (Utrecht). Doctoraal
examen geneeskunde: C. v. d. Hooft (Amers
foort), J. P. C. Moors (Roggel), mej M. J. Pe
ters (Dedemsvaart), P. S. Sandell (Utrecht), D.
N. J. Donker (Utrecht).

Groningen. Doctoraal examen economische
wetenschappen: F. A. Groen Aerdenhout). Doc
toraal examen biologie: mevr. M. J. Baarda—
Mudde (Groningen). Doctoraal examen farmacie:
Th. Vos (Groningen). Doctoraal examen schei
kunde: J. J. Beintema (Haren). A. J. Cuperus
(Den Helder). Doctoraal examen wiskunde: J.
van Heuveln (Hoogezand).

Nijmegen. Doctoraal examen theologie: J. Loos
(Zwolle). Doctoraal examen sociale wetenschap
pen: H. A. B. Koops (Den Haag). Doctoraai
examen klassieken: G. Q. A. Meershoek (Voor
burg), A. J. J. M. Akkermans (Kaatsheuvel) en
J. F. C. Beumers (Helden).

Leiden. Doctoraal examen Nederlands recht:
M. L. de Haas te Arnhem en L. R. Wentholt te
Amsterdam.

Wageningen. Bevorderd tot doctor in de land
bouwkunde ir. J. Mol.

Amsterdam (Gem. Un.). Gepromoveerd Th. J.
M. Sluyters en J. Chr. Boland tot doctor in de
wis- en natuurkunde.

Utrecht. Gepromoveerd P. L. A. M. Muskens
te 's-Gravenhage tot doctor in de geneeskunde.

■s-Gravenliage. Eerste gedeelte notarieel exa
men: E. P. M. Jansen te Noord wij kerhout. Twee
de gedeelte J. Everaert te Barendrecht en L. C.
Schouw te Culemborg.

Amsterdam (Gem. Un.). Gepromoveerd G.
Kooistra tot doctor in de wis- en natuurkunde.

Advertentie

m

mwmmmmmm

Ze moeten eigenlijk 42
talen spreken. Ze moeten van
's ochtends vroeg tot 's avonds
laat liefst in het zwart
langs de tafeltjes en stoeltjes
rennen, ze moeten ondanks
de 32 graden in de schaduw,
vriendelijk blijven glim
lachen, ze moeten beleefd
blijven, ook al botst een gast
tegen hen op,wanneer ze juist
met een blad met 24 glazen
passeren, ze mogen zich niet
vergissen bij het afrekenen
en ze moeten ervoor zorgen,
dat de bezoekers graag nog
eens terugkomen. Omdat er
zo'n aardige ober, gargon of
kelner is. Omdat men er zo
prettig, vlot en goed bediend
wordt, omdat men van dié
ober alleen de tips voor een
bezoek aan de stad krijgt,
die men in geen enkel VVV-
foldertje kan vinden.

Vooral in de zomer hebben
ze het wel eens moeilijk. Van
het buffet of de keuken dra
ven zij naar het terras, van
het terras naar de keuken of
het buffet. Heen met volle
bladen, terug met lege gla
zen. hoewel ze ook liever in
de schaduw met een ver
kwikkend glas voor zich
zouden zitten.

Ze gaan echter door. Om
dat het hun vak is. Een
moeilijk vak, zoals we van
een hunner hebben gehoord.
Hieronder vindt men name
lijk het relaas van een van
die mannen, die het beroep
van kelner hoog houden. Die
het hele jaar door zwoegen
en die vooral in de zomer
maanden voor de vakantie
gangers het visitekaartje van
de stad vormen.

Niemand vond het vreemd,
dat Jan Jansen ober wilde
worden. Hij zwierf namelijk
altijd voor en na schooltijd
in de buurt van cafés en
restaurants rond, hoewel hij
er destijds alleen kwam om
lege flessen op te halen.
Maar toen hij twaalf was
kwam hij toch in het vak.
Eerst in Breda als assistent
kelner, maar op zijn veer
tiende jaar ging hij op de
grote vaart. Aan boord van
de „Rotterdam" leerde hij
het vak grondig en hoewel
hij er soms bijzonder hard
moest werken (van 's mor
gens vijf tot 's nachts twee)

leer je de fijne kneepjes ken
nen. Je moet vooral met het
publiek kunnen omgaan. Zo
als mijn zoon bij voorbeeld
de machines hanteert, zo
spring ik met de mensen om.

Verder is het alleen maar
„kop. en benen-werk". Je
moet vooral secuur kunnen
rekenen, want je mag beslist,
geen vergissingen maken. En
verder is het hard werken,
hoewel de verdeling van de
diensturen tegenwoordig
veel en veel beter is.

Mijn vrouw bij voorbeeld
vindt het heerlijk, dat ik er
nu mee uitschei. En ikzelf
trouwens ook. Ik ben gewoon

De heer Jan Jansen

een beetje moe. Nee, ver
velen zal ik me niet, want
ik heb m'n wagentje, m'n
postzegelverzameling en m'n
fototoestel.

Overigens zal ik de men
sen wel een beetje missen.
Heel kleine kinderen zeiden
vroeger „Ome Jan" tegen
me, maar tegenwoordig zit
ten ze hier op het terras met
hun eigen kroost. Maar ik
neem niet écht afscheid van
ze. Ik wip zo af en toe eens
binnen. Om te praten met de
jongens, om de oude klanten
weer eens te zien. Om weer
even terug te zijn."

Verleden week namen wij
in deze rubriek een stukje
over uit het maandblad van
de N.Z.H., waarin enkele
wenken gegeven werden aan
het N.Z.H.-personeel betref
fende de service. „Wat kan
het rijdend personeel, wat
kunnen de chauffeurs, de
wagenvoerders en de con
ducteurs doen", zo vroeg de
schrijver zich af, „om de
goede naam van de maat
schappij onder het reizend
publiek te bevorderen."

Daarbij vergat de schrijver
in het N.Z.Ï-I.-blad echter
een vierde categorie N.Z.H.-
personeel, namelijk de halte
chefs, over het algemeen
behulpzame, vriendelijke
mensen, die hun taak op
kwieke manier behoorlijk
vervullen.

Dezer dagen troffen wij
op het Stationsplein ech
ter twee leden van dit gilde
die op een normaal gestelde
vraag, waarom de bussen van
een bepaalde lijn steeds te
vroeg vertrokken, slechts
snauwerig konden antwoor
den: „Voor klachten naar de

Leidsevaart 396".

En voor deze twee herhalen
wij nogmaals een passage,
die wij in hun eigen N.Z.H.-
blad vonden: „Het meenemen
van een vriendelijk gezicht,
een beleefde en vlotte be
diening en zo mogelijk wat
humor juist wanneer de om
standigheden niet zo voor
delig zijn, maken deel uit
van de eerste eisen welke
men aan het personeel moet
stellen."

had hij het er best naar zijn
zin. Vooral toen hij niet meer
zeeziek werd. gewend was
aan het vroege opstaan en
alle bladen met kopjes, scho
teltjes, borden en glazen net
jes recht, kon houden. Zeven
jaar werkte de heer Jansen
op de „Rotterdam" en daar
na keerde hij naar de vaste
wal terug. Hij kreeg eerst
een betrekking in Haarlem,
daarna werkte hij tien jaar
in een café met cabaret en
vervolgens kwam hij weer
terug naar Haarlem, waar
hij in dienst trad van café
restaurant Brinkmann.

Op 25 juli van dit jaar is
dat 31 jaar geleden. Maar
dan ook zet de heer Jansen
er definitief een streep ach
ter. Hij woi'dt dan 65 jaar en
des morgens neemt hij niet
een receptie (natuurlijk in
Brinkmann) afscheid van
zijn collega's en de directie.
Op zijn „eigen" terras heeft
de heer Jansen ons het. een
en ander uit zijn loopbaan
verteld. „Je moet voordat je
je ergens gaat vestigen eerst
wat rondzwerven. Pas dan

Zaterdag is de heer E. Th.
van Iionschoten veertig jaar
jachtopziener in Zandvoort.
Dan is het groot feest in zijn
woning aan de Zandvoortse-
laan 86, want de heer Engel
van Honschooten is niet al
leen een uiterst kundige
jachtopziener, maar ook een
beminnelijk mens. Als het ijs
tussen hem en de bezoeker
gedooid is, praat hij geze
ten tussen de schilderijen
met jachttaferelen en
thousiast en met bewonde
ring over het werk, waarin
hij is opgegroeid.

„Ik ben geboren in de dui
nen. Mijn grootvader was
jachtopziener, mijn vader
ook. En toen ik 21 was, kreeg
ik mijn vaste aanstelling bij
de heer R. H. T. D. de Favau-
ge, een ooir van mijn tegen
woordige landheer, jhr. P. N.
Quarles van Ufford. Als
kind ging ik al met mijn
vader mee de duinen in. Die
heeft me de kneepjes van het
vak geleerd. Vader leeft nu
nog, hij woont in het Huis in
de Duinen, is 93 en kernge
zond. Nog elke dag komt hij
hier. Nooit is-ie een dag ziek
geweest. Ik trouwens ook
niet. Het leven in de duinen
is goed".

„Van 1 januari tot en met
31 december zwerf ik door de
duinen, dikwijls loop ik meer
dan dertig km per dag. Nu
ga ik al om vijf uur s' mor
gens van huis, 's avonds ga
ik ook nog wel het terrein
op. En nog zeg ik dikwijls:
wat is het hier toch prachtig,
d'r is niks mooier dan de
natuur. Trouwens: de hele
wereld laat me koud, wat er
buiten de duinen gebeurt,
zegt me niks. Hier achter het
huis ligt mijn ideaal, alle
dagen ben ik daar te vinden.
Na zoveel jaren heeft de na
tuur dan geen enkel geheim

De „strategie van een col
lecte". Dat was de „les", die
de heer J. van der Molen,
voorzitter van de stichting
„Ankerwerk" in Haarlem
dezer dagen gaf aan tiental
len scholieren van middel
bare scholen en u.l.o.'s, die
het oude clubhuis in de Lan
ge Margarethastraat tot de
laatste plaats bezetten.

„Het is duidelijk", zo zei
de heer Van der Molen ons
na afloop van de bespreking
over de komende collecte.
..dat de bewering. dat de
jeugd van tegenwoordig al
leen maar warm loopt voor
oppervlakkig gedoe en ego
centrisch en gemakzuchtig
is, volkomen onjuist is. We
hebben de zaken alleen wat
anders aangepakt en we
hebben voor het verkrijgen
van collectanten de onper
soonlijke brief of advertentie
vervangen door het persoon
lijke contact. Op deze manier
hebben we voor de collecte
van 13 tot 18 juli in Haar
lem voor ons „Ankerwerk"
honderden collectanten ge
kregen.

In ongeveer tachtig school
klassen hebben we geduren
de de afgelopen maanden
nauwelijks tien minuten per

keer over ons werk gespro
ken en nu hebben de jongens
en meisjes hier zelf gezien,
dat er een nieuw clubhuis
moet komen. En daarom zijn
ze ook zo enthousiast. Er wa
ren in het begin al klassen
waarvan vijftig percent zich
als collectant(e) aanmeldde.
Er waren zelfs leerlingen uit
Leiden en Alkmaar, die in
Haarlem op school gaan,
maar die zich toch voor en
kele dagen of avonden in hun
zomervakantie opgaven.

Maar we hebben niemand
gedwongen, we hebben nie
mand gelokt door het uit
loven van prijzen of iets
dergelijks. We hebben alleen
wat verteld over ons werk
voor de jeugd van alle ge
zindten van 14 tot 18 jaar,
die bij ons een „thuis" vindt,
waar goede vrijetijdsbeste
ding een eerste vereiste is.

Daarom hoop ik, dat de
Haarlemse burgerij in een
voor een collecte zo ongun
stige vakantieperiode finan
cieel wil meewerken aan de
eerste actie om te komen tot
een modern clubhuis. De
„getrainde" collectanten zul
len een ieder op deskundige
wijze uitnodigen een steentje
bij te dragen."

Engel van Honschooten.

meer voor je. De vogels en
planten ken .je als je kinde
ren, je ziet aan de dieren
wat voor weer op komst is."

„Het jachtgebied is duizend
ha. We hebben een uitste
kende fazantenstand. Vroe
ger zaten er nog veel konij
nen. Toen lagen we steeds
op de loer voor stropers.
Maar bekeuringen heb ik
toch niet zo erg veel hoeven
geven. Het is 27 jaar geleden
dat ik weer een stroper had
gesnapt. Ik liep met 'm door
het duin, even liep ik voor
hem, toen stak hij me vlak
achter de longen. Die stroper
was dronken. Ik ben gaan
liggen met de hand op de
wond en heb een wandelaar
gevraagd, mijn vader te ha
len. In het ziekenhuis zei de
dokter: „Wat is die vent ma
ger, maar een spierenbun
dels dat 'ie heeft". Die stro
per kreeg twee jaar".

„We hebben hier een van
de mooiste jachtvelden van
het land. Soms worden
tweehonderd fazanten per
dag geschoten, vorig jaar
zijn er op één jachtdag
zelfs vierhonderd neergelegd.

Dat Engel van Honschoo
ten bij de jagers in hoog
aanzien staat, bewijst wel
wat „de kleine jonker" in 't
jagersblad over hem heeft
geschreven: „Hij heeft een
ongeëvenaarde fazantenstand
opgebouwd, hij is een succes
vol schutter en weet alles
van de broederij. Hij weet
alles van de bloedverversing
en heeft een goede afschot".

Al diverse malen heeft
Prins Bernhard aan de jacht
in de Zandvoortse duinen
deelgenomen. Tijdens de
jacht wordt de beste kamer
ingericht als jachtkamer.

„De Prins heeft hier wel tien
maal in huis gegeten", zegt
mevrouw Van Honschooten,
die ruim zeven jaar bij de
familie De Favauge heeft
gediend en haar man daar
heeft leren kennen. „Als de
heren hier eten, gaan de
spullen de kamer uit. Mijn
dochter of ik bedient de
heren dan. Als de Prins hier
's, eet het personeel erwten
soep. Bij het huis wordt het
wild geteld. Na afloop van
de jacht drinken de heren
nier thee".

Al drie keer is de jubile
rende jachtopziener meege-
weest voor de jacht in En
geland. De Prins nam dan
ook deel en één keer is de
Koningin meegereisd. Als de
heer Van Honschooten eens
een goede jacht had. zei hij:
Dat was een echte Engelse
dag". „Daar in Engeland heb
ik veel geleerd. De jonker
heeft me gevraagd, of ik in
augustus mee ga naar Schot
land. Maar dat weet ik nog
niet. Zo'n reis is natuurlijk
we] mooi want ik neem
nooit vakantie, het duin is
nu eenmaal alles voor me",
verfplt de jachtopziener op
nuehtere toon.

Vandacg was de heer Van
Honschooten weer vroeg ln
de duinen te vinden. Om vijf
uur al. „Dan ga ik zo'n zes
of zeven uur lopen en ben ik
geen cent moe. Je bent zo
vrij als een vogel, dat is
prachtig". Maar zaterdag
morgen moet de heer Van
Honschooten al vroeg thuis
zijn. Want dan komen om elf
uur de iachtheren om hem
in de bloemetjes te zetten.
Liever zou hij die dag ver
moedelijk door het duin
hebben gezworven, in het
°'°bied waar hij is geboren
en al zijn gelukkige iaren
heeft doorgebracht. Maar
aan de jubileumviering valt
voor hem nief te ontkomen.