P.v.d.A. wil algemene loonronde
.Napoleon ie bed niet zijn hoed op
K. V.P. verlangt verschuiving
huur- en melkprijsverhoging
naar 1 april 1960
<CPracitótücl
J
3
Staalstakïog
Phoenixcaisson tot zinken
gebracht in Veeregat
Spoorwegen gaan
reischeques uitgeven
'"Hoe is het ontstaand
Dit woord: ABUIS
WOENSDAG 15 JULI 1959
In Nederland is men door de jarenlan
ge ai-beidsvrede zo langzamerhand ver
geten, dat de verdeling van het nationaal
inkomen nog altijd bepaald wordt door
een machtsstrijd binnen bepaalde econo
mische grenzen, die door partijen niet
straffeloos overschreden kunnen worden.
Waar die grenzen echter precies liggen
is meestal niet scherp vast te stellen en
daarom gaat dan ook in de regel een be
langrijk deel van de strijd. Bij het con
flict dat zich op het ogenblik in de Ameri
kaanse staalindustrie voordoet is het al
niet anders.
In maandenlange onderhandelingen over
een nieuwe collectieve arbeidsovereen
komst de oude liep op 30 juni jl. af
hebben de vertegenwoordigers van de
twaalf grootste Amerikaanse staalonder-
nemingen, die 90n/o van het staal produ
ceren, geen overeenstemming kunnen be
reiken met de vertegenwoordigers van
de machtige vakbond „United Steelwor-
kers of America" die is aangesloten bij
de „American Federation of Labor and
Congress of Industrial Organizations.
De staalarbeidersbond streeft bij deze
onderhandelingen naar hogere lonen en
naar het handhaven van de werkgelegen
heid voor zijn 500.000 leden in de bedrijfs
tak, alsmede naar tewerkstelling van on
geveer 50.000 werkloze arbeiders. Verder
zijn nog aan de orde: arbeidstijdverkor
ting, vast werk, betere sociale en pen
sioenvoorzieningen en hogere aanvullen
de uitkeringen bij wei-kloosheid. De werk
gevers wijzen er nu op dat deze eisen veel
te ver gaan en economisch ontoelaatbaar
zijn, omdat ze inflatoir zouden werken. Zij
waren slechts bereid de oude C.A.O. met
een jaar te verlegen en tot een kleine
loonsverhoging als daar een produktivi-
teits verbetering tegenover staat. De
standpunten liggen dus wel zeer ver uit
een en daar geen van de partijen bereid
was voldoende water in de wijn te doen,
was een staking, het laatste machtsmid
del waarover de bonden beschikken, on
vermijdelijk.
De Amerikaanse staalarbeider heeft een
hoger inkomen dan zijn collega's in an
dere branches. Gemiddeld ligt zijn uur
loon op 3.10. De typische Amerikaanse
staalarbeider heeft een eigen woning en
auto en bezit meestal een zestal huishou
delijke apparaten zoals een koelkast en
een televisietoestel. Hij heeft een levens
verzekering van 5.000 van het bedrijf,
waarbij hij werkzaam is en een door hem
zelf gesloten aanvullende verzekering van
2.900, dit alles volgens gegevens van het
„American Iron and Steel Institute".
De concrete eisen van de bond op het
stuk van de lonen zijn nooit geheel duide
lijk geworden, maar algemeen wordt aan
genomen dat het gaat om een verhoging
van 15 tot 20 dollarcents per uur. De vak
bondsleiders stellen, dat deze loonsverbe
tering zonder gevaar voor inflatie gege
ven kan worden, omdat zij geen prijs
verhoging behoeft te veroorzaken. Volgens
de bonden is de produktiviteit vootdurend
gestegen en valt er een algemene economi
sche verbetering in de gehele bedrijfstak
te constateren. Het loonaandeel in de
staalprijzen zou echter sinds 1949 met bij
na acht percent zijn gedaald. Dit vindt
echter ook zijn oorzaak in de zich snel ont
wikkelende automatisering van de staal-
produktie. Aan werkgeverszijde houdt
men echter vol dat een loonsverhoging tot
hogere staalprijzen en tot looneisen in an
dere bedrijfstakken zal voeren, met als
enig gevolg een nieuwe inflatorie ontwik
keling.
De nieuwe staking de zesde sinds 1945
zou wel eens een langdurige kunnen
zijn, daar beide partijen zich schrap zet
ten. De afnemers hebben zich met het oog
op de staking reeds lang door voorraad-
vorming gedekt en het zal uit deze over
weging zijn dat president Eisenhower wei
nig doet om het conflict te voorkómen
Ingrijpen krachtens de Taft-Hartley wet,
die de president het recht geeft een sta
king die gevaar oplevert voor nationaal
welzijn tachtig dagen op te schorten, is
trouwens helemaal niet in overeenstem
ming met Eisenhowers opvattingen. In
regeringskringen zouden trouwens velen
de bond gelijk geven, maar men weigert
openlijk partij te kiezen.
Gaat de staking echter langer duren dan
een maand, zodat de voorraden behoor
lijk interen, aan zal ook deze Ameri
kaanse president de druk van zijn omge
ving om in te grijpen, zoals Truman bij
de staalstaking in 1952 deed, moeilijk kun
nen weerstaan. In ieder geval spreekt de
publieke opinie bij deze staking een woord
je mee en hij zou wellicht de kant van de
werkgevers kiezen als deze de verlenging
van de oude C.A.O. zouden combineren
met een staalprijsverlaging. In dat geval
zou Eisenhower een sterk argument heb
ben om in te grijpen. Voorlopig voelen de
bonden zich echter sterk, maar toch zal de
herinnering aan de recessiewerkloosheid
nog wel levendig zijn en een lang conflict
zou nieuwe inactiviteit kunnen veroorza
ken.
De staalindustrie is trouwens een pauze
niet onwelkom, omdat de voorraden bij de
afnemers verbruikt worden, zodat zij na
afloop volbezet kan beginnen.
Een Jan van Eyck ontdekt. Op een
drieluik, voorstellende Maria met het kind,
dat zich in het museum van Dresden be
vindt, zijn bij een restauratie de hand
tekening van Jan van Eyck en het jaartal
1437 voor de dag dag gekomen. Jan van
Eyck leefde van 1390 tot 1441.
(Van onze parlementaire redacteur)
„De regering heeft de maatregelen die zij voornemens is te treffen inzake lonen,
huren en melkprijs, onvoldoende gemotiveerd. Zij heeft geen recht gedaan aan de
adviezen van de Sociaal-Economische Raad. Zij geeft voorrang aan huurverhoging
en melkprijsverhoging boven welvaartsverbetering voor de arbeiders. Zij werkt een
nieuwe economische overspanning in de hand met de vrijere loonpolitiek en de
opheffing van de huurblokkering. Daardoor ontstaat het gevaar van een nieuwe
bestedingsbeperking. De P.v.d.A. heeft daarom geen vertrouwen in dit kabinet. Zij
verwacht echter niet dat het kabinet spoedig zal vallen omdat daarvoor het anti
socialistische cement nog te sterk is". Dit zei gisteren de heer Roemers (P.v.d.A.) die
het debat over de regeringsnota in de Tweede Kamer opende.
De heer Roemers betoogde dat niet al
leen te hoge lonen inflatie (prijsstijging)
kunnen veroorzaken, maar ook te lage lo
nen, omdat door grotere winsten een over
spanning kan optreden op het gebied van
de investeringen, al ontkent niemand de
noodzaak van investeringen. De huren
moeten volgens de regering omhoog uit
overwegingen van internationale concur
rentie, maar ook in het buitenland wordt
door subsidies in de huisvesting voorzien,
zodat naar de mening van de heer Roe
mers het argument van een kunstmatig
laag prijspeil in Nederland wegvalt.
Verhoging van de melkprijs vond de
heer Roemers ongewenst nu de positie
van de internationale zuivelmarkt verbe
terd is. De compensatie voor de huurver
hoging en duurdere melk vond hij beter
dan de Sociaal-Economische Raad had
voorgesteld, maar het betekent een stij
ging van dc loonpost met vier percent,
afgezien van de verwerking van de huur
bij slag 1957 in de lonen. In het kader van
de vrijere loonvorming zal er dus niet veel
kans meer bestaan op verdere loonsver
hoging. Die verdere loonsverhoging zal
trouwens alleen geoorloofd zijn in over
eenstemming met de stijging van de pro
duktiviteit, maar er zijn ook andere fac
toren, die een loonsverhoging mogelijk
maken. De gedachte van een wettelijk mi
nimumloon wilde de heer Roemers niet
bij voorbaat verwerpen, maar de ervaring
ermee in het buitenland is niet gunstig.
De moeilijk plaatsbaren worden uit het
produktieproces gestoten.
De vrijere loonpolitiek houdt het gevaar
in van een te sterke loonstijging, sterker
dan economisch verantwoord is. De re
gering wekt de indruk, aldus de heer Roe
mers, dit gevaar in te zien, maar zij mist
de moed er van af te zien. De P.v.d.A.
is niet overtuigd dat de regering een han
teerbaar complex van spelregels voor de
vrijere loonvorming heeft ontworpen. Zij
wijst daarom de vrijere loonvorming af
en geeft de voorkeur aan een algemene
loonronde.
Tal van K. V.P.-wensen
Ook de heer Andriessen (K.V.P.) ver
langde een nadere motivering van de
maatregelen, die de regering voornemens
is te nemen. Hij beoordeelde de econo
mische situatie gunstiger dan de regering
doet. Hij drong aan op verschuiving van
de huurverhoging naar 1 april 1960, om
dat andei*s het gevaar ontstaat dat de ar
beiders niet hun rechtmatig aandeel in de
gestegen welvaart krijgen. De tijd tot 1
januari is te kort om dit te bereiken in
het kader van de vrijere loonvorming. Op
tal van punten vroeg de heer Andriessen
nadere inlichtingen van de regering.
Waarom maant de economische situatie
tot een grote mate van voorzichtigheid?
Waarom komt er geen verschil tussen
huurverhoging in de grote steden en op
het platteland? De overspanning op de
arbeidsmarkt is een reëel dreigend ge
vaar. maar dat mag geen reden zijn om
de arbeiders hun rechtmatig aandeel in
de toeneming van de welvaart te onthou
den.
Nog steeds is liet volgens de heer An
driessen noodzakelijk de subsidielasten op
de rijksbegroting te verminderen, zoals
ook het kabinet-Drees noodzakelijk achtte.
Daarom is huurverhoging en verminde
ring van de subsidie op melk voorgesteld.
De compensaties zijn redelijk. Kan echter
ook aandacht worden besteed aan een mi
nimum-compensatie voor de sociale ren
tetrekkers? vroeg de heer Andriessen.
Om de vrijere loonvorming een werke
lijke kans te geven en de mogelijkheid
te scheppen dat eerst de welvaart voor de
arbeiders wordt verbeterd, geeft de
grootst mogelijke meerderheid van de
K.V.P.-fractie de regering in overweging
de ingang van de huurverhoging en melk
prijsverhoging te verschuiven van 1 ja
nuari naar 1 april 1960. Indien dat niet ge
schiedt, zal de K.V.P.-fractie nagaan of
de arbeiders per 1 januari een redelijk
deel van de toegenomen welvaart is toe
gevallen. Als dat niet het geval is. zal de
grootst mogelijke meerderheid van de
K.V.P.-fractie t.z.t. geen medewerking
verlenen aan de voorstellen tot huurver
hoging en melkprijsverhoging per 1 ja
nuari 1960.
Als het overheidspersoneel onaanvaard
baar lang moet wachten op loonsverho
ging in het. kader van de vrijere loonvor
ming, omdat de regering van plan is voor
het overheidspersoneel „de algemene
gang van zaken met de lonen" te volgen,
zou de heer Andriessen daartegen be
zwaar hebben. „Wat bedoelt de regering
daar eigenlijk mee," vroeg hij.
De heer De Groot (C.P.N.), verklaarde
zich voorstander van een algemene loon
ronde zonder verhoging van prijzen voor
huren en melk. Hij was ook tegen ophef
fing van de huurblokkering.
Vrijere loonvorming
De heer Hazenbosch (A.R.) merkte op
dat door de royale compensatie voor de
hogere huren en duurdere melk (waarin
een stukje algemene loonronde schuil
gaat) de mogelijkheden voor de vrijere
loonvorming worden beperkt. Hij drong
er namens zijn fractie op aan de huur
verhoging 1 april 1960 te doen ingaan en
de verbeteringen in het kader van de vrije
re loonvorming ook uiterlijk op die da
tum (in plaats van uiterlijk 1 juli 1960).
Men behoeft niet te vrezen dat met de
verschuiving naar 1 april 1960 de econo
mische ruimte geheel zal worden opge
bruikt door de vrijere loonvorming en dat
de huurverhoging er dan bij inschiet, want
iedereen zal bij het voeren van onderhan
delingen over de lonen weten dat rekening
moet worden gehouden met de compensa
tie voor de huurverhoging per 1 april.
De heer Burger (P.v.d.A.): „Wat is dan
de sluitpost?"
De heer Hazenbosch: „Men moet niet
spreken van sluitpost. Bijna algemeen is
men het er in de Kamer over eens, ook de
leden van de P.v.d.A., dat de subsidies op
huur en melk als kunstmatige elementen
moeten verdwijnen. Dat zal altijd moeten
gebeuren uit de economische ruimte ten
koste van verbetering van de financiële
positie van de arbeiders".
De heer Burger: „U geeft dus voorrang
aan de huurverhoging?"
De heer Hazenbosch: „U wilt alle ruim
te gebruiken voor loonsverhoging zonder
huurverhoging!"
De heer Burger: „Alleen voor het inha
len van de bestedingsbeperking".
„Te vroeg
De heer Hazenbosch' „Dan is het kabi
net-Drees te vroeg geweest met het vra
gen van advies aan de Sociaal-Economi
sche Raad over de afschaffing van huur-
en melksubsidies!"
Volmaakte spelregels voor de vrijere
loonvorming zijn volgens de heer Hazen
bosch nog niet mogelijk. Deze moeten
groeien. Daarom vond hij de klacht van
de P.v.d.A. over het ontbreken van een
sluitend complex van spelregels onge
rechtvaardigd. De richtlijnen van thans
voor de loonvorming verschillen ook he
melsbreed van die in 1947. Ook die zijn
geleidelijk gegroeid.
Aan de vrijere loonvorming wil de A.R.-
Groot was de belangstelling voor een I Tweede Kamer, toen dinsdagmiddag
plaatsje op de publieke tribwie in de de debatten over de regeringsnota
begonnen.
De grote Phoenixcaisson, die overbleef
van de dijkdichting bij Ouwerkerk en die
zes jaar in de vluchthaven te Zijpe lag, is
gisteren daaruit vertrokken, getrokken
door de zes sleepboten.
Het betonnen gevaarte zal gebruikt
worden voor afsluiting van het Veeregat.
De afmetingen van het gevaarte zijn:
lengte 62 meter, breedte 19 meter, hoogte
18 meter, eigen gewicht 7500 ton. De wa
terverplaatsing bedraagt 20.000 ton. He
denmiddag is de caisson in het Veeregat
tot zinken gebracht.
Advertentie
fractie gaarne meewerken indien de da
tum van ingang van de huurverhoging
wordt verschoven naar 1 april 1960.
De heer Van de Wetering (C.H.U.) was
verheugd over de voorgenomen opheffing
van de huurblokkering. Dat was een ty
pisch progressief experiment dat in de
praktijk waardeloos is gebleken, zei hij.
Voor de huurverhoging prefereerde hij
voorshands de datum van 1 januari, maar
hij wilde niet doof zijn voor de argumen
ten van de heer Andriessen. Voorlopig
wilde hij echter het antwoord van de re
gering afwachten.
De heer Van Dis (S.P.G.) waardeerde
het dat de regering niet aan de leiband
wenst te lopen van de S.E.R. en van het
advies is afgeweken. De huurverhoging
achtte hij noodzakelijk, maar hij betreur
de het dat de zelfstandigen geen enkele
compensatie krijgen.
Rechtvaardige verdeling
De heer Van Mastrigt (C.H.U.) was het
met de regering eens dat moet worden ge
tracht overbesteding te voorkomen. Maar
in hoeverre is er volgens de regering min
der economische ruimte dan de S.E.R. had
berekend? Het is de taak van de rege
ring te zorgen dat de verdeling van de be
schikbare ruimte, ook voor investeringen
en vermindering van de subsidielast,
rechtvaardig geschiedt.
De vrijere loonvorming zal een betere
kans krijgen als de datum van ingang van
de huurverhoging wordt verschoven naar
1 april 1960. Dat zou ook de datum moeten
zijn voor verwerking van de huurbijslag-
1957 en de uiterlijke datum voor verbete
ringen in het kader van de vrijere loon
vorming. Dan is er tijd de onderhandelin
gen rustig te voeren. Door samenhang
van de maatregelen kan overbesteding
worden voorkomen. Vooralsnog meende de
heer Van Mastrigt dat de afschaffing van
drie cent melksubsidie, in plaats van vier
cent. voldoende zou zijn.
Vandaag wordt het debat voortgezet.
Als je aan de stationskant
op de Pont du Mont-Blanc
gaat staan en je kijkt met de
brug mee aan de linkerkant
langs de imposante bergwand
van de Salève, kun je bij
helder weer de hoogste top
van Europa zien. Zo was het
me verteld. De Mont Blanc
ligt een tachtig kilometer ten
zuiden van Genève. maar de
besneeuwde top steekt soms
zo scherp teaen de lucht af en
is dan zo massaal, dat je niet
geneigd bent te denken aan
de afstand van Haarlem tot
Zeist of daaromtrent.
Voor mij heeft hij zich ech
ter verborgen en ik heb dus
niet kunnen controleren of
het waar is wat de Genevois
zeggen: „Vergis je niet, want
er zijn meer toppen dichterbij
de stad te zien, waardoor ze
even hoog schijnen te zijn. Je
moet er een berg tussenuit
pikken, die de vorm heeft van
Napoleon in bed me, zijn hoed
op en de deken tot zijn kin
opgetrokken".
Nogmaals, ik heb er ver
geefs naar uitgekeken. En
wederom moet ik bekennen
dus ook niet de juistheid te
hebben nagegaan van de
Franse bewering: „Genève is
mooi, zeker, maar voorname
lijk omdat je Frankrijk zo
prachtig kunt zien". Mag ik
nu nog even op dit onderwerp
doorzaniken het zit me wel
dwars dan citeer ik uit een
brief, die ik enkele dagen na
mijn terugkeer uit Zwitser
land ontving: tot half
tien 's avonds, dus toen het
al behoorlijk donker was, een
onwaarschijnlijk heldere en
dichtbij lijkende Mont Blanc
met omringende bergen. Wer
kelijk net of het niet echt
was". Ziet u, ditmaal heb ik
echt niet geboft.
Meen nu niet, dat ik daarom
meteen maar Genève ga af
vallen. Dat zou wel erg on
billijk zijn tegenover deze be-
Het ontbreekt de leden va.n de permanente delegaties der
landen, die in Genève resideren, waarlijk niet aan attracties.
Afgezien van de natuurlijke schoonheden in en rondom de stad
zijn er tal van bezienswaardigheden, waaraan vaak interessante
bijzonderheden zijn verbonden.
(rekkelijk kleine stad met
metropoolallures, met het door
schitterende parken omzoomd
meer, met de echte klok van
bloemen in een olantsoen, met
d^ honderden flanerende ko
pieën van Brigitte Bardot, die
zo fraai uitkomen tussen de
platanen en ceders. Een stad
van tweehonderdduizend in
woners, waarvan er vijfen
dertigduizend vreemdelingen
zijn. De stad van Calvijn en
derhalve de aangewezen plaats
voor het machtige Hervor
mingsmonument.. En tenslotte,
maar eigenlijk nog lang niet
ten laatste: de stad waar men
u op bepaalde punten geblind
doekt kan neerzetten om uit
te vinden wat uw spontane
reactie is vermoedelijk met
het gevolg, dat u aarzelend
zult proberen: „Parijs?"
Helaas heb ik tijd noch
plaats om u aan de hand mee
te nemen langs alles wat hiel
de moeite waard is. Het zou te
veel worden en ik zou te vaak
in de verleiding komen ergens
langer dan verantwoord is stil
te staan. Van alle kanten
dringen de historische feiten
zich aan u op: er is hier in
tweeduizend jaar warempel
het een en ander gebeurd! Bij
het hoofdkwartier van het
Internationale Rode Kruis
gaan onze gedachten vanzelf
naar de slag van Solferino en
Henri Dunant; tegenover hotel
Beau Rivage beleven we de
tragedie mee van Oostenrijks
keizerin Elizabeth (de gemalin
van keizer Frans Joseph, de
moeder van Rudolf Meijer-
ling), die er op een septem-
beravond in 1898 door een
krankzinnige anarchist werd
neergestoken.
De bezoeker maakt een boot
tocht op het meer en komt
ogen te kort om waar te
nemen wat de gids vertelt:
„Links het Internationaal Ar
beidsbureau, daartegenover
tegen de helling van de heuvel
de Villa Diodati, waar de
Italiaanse hervormei van die
naam heeft gewoond. Later
heeft, hij zich meer aan litte-
rairwerk gewijd, waardoor hij
in zijn geboorteland wel eens
met Dante en d'Annunzio tot
de drie Grote D's wordt ge
rekend. In 1639 verbleef Mil
ton een tijdje bij hem. Lord
Byron huurde het huis in
1806; de familie Shelly woonde
er toen vlak naast".
De zon speelt uitbundig met
de Jet d'Eau in de verte, maar
bij het horen van deze be
roemde Engelse namen tracht
men zich te verplaatsen naar
die onheilspellende onweers
nacht in het begin van de vo
rige eeuw, toen dit groepje
litteratoren een onderlinge
weddenschap aanging een
griezelverhaal te schrijven. De
negentienjarige Mary Wol-
stonecraft. de vrouw van
Shelley, kwam er als winnares
uit te voorschijn. Haar on
sterfelijke boemancreatie: het
Monster van Frankenstein.
Dacht u, dat Hollywood dit
stuk nachtmerrie had uit
gevonden?
We gaan door: „Daar heeft
Eisenhower in 1955 tijdens de
internationale conferentie ge
woond, dat schitterend witte
gebouw is het Palais des Na
tions, het kasteel, dat u daar
ziet. is door baron de Rot
schild aan de stad geschonken,
in de villa aan de overkant
verbleef Eden voor herstel
van gezondheid
Wanneer we ons bij Möven-
pick in de binnenstad hebben
verfrist met een „colibri"
helemaal niet petieterig, zoals
het lieve vogeltje, maar een
ware maaltijd van verrukelijk
ijs trotseren we de tro
pische zon op de Pont du
Mont-Blanc om wat aan de
noordkant van de stad rond
te kijken. De Rhöne begint
hier zijn loop naar de Middel
landse Zee, na eerst, even ten
westen van het meer, met
bruisend geweld door de lui
ken van een stuwdam te zijn
gebroken. De geweldige water
stromen, puur smaragdgroen,
vormen brullende kolken,
waarmee het licht ongelooflijk
mooi speelt.
Vlakbij het al genoemde
hotel Beau Rivage stoppen we
iets langer voor een pompeus
monument. Het is gewijd aan
de nagedachtenis van een
hertog van Brunswick, die in
Genève is overleden en de stad
een twintig miljoen gulden in
gouden Zwitserse franken
heeft nagelaten. Wie ooit Ve
rona heeft bezocht en daar de
graftombe van de familie
Scaligeri heeft gezien, zal het
Geneefse monument onmid
dellijk herkennen het is er
een getrouwe kopie van.
De hertog van Brunswick
was. op z'n zachtst gezegd, een
vreemd mens. Op twintigjarige
leeftijd, in 1824, verliet deze
Engelse edelman zijn ge
boorteland en vestigde zich in
Dutisland. Zijn begrippen om
trent het mijn en dijn waren
niet geheel in overeenstem
ming met de geldende regels;
zo wordt van hem verteld, dat
hij op het postkantoor van zijn
residentie de brieven liet
openen, waarna hij zich daar
in bevindende gelden toe
eigende. Hij trok vervolgens
weer naar Londen en werd
daar het middelpunt van zo
veel schandalen, duels en
rechtzaken, dat de vrees voor
zijn leven hem ertoe bracht
twintig jaar lang in een ijzeren
kooi te slapen. In 1851 werd
hij wegens meineed veroor
deeld. maar hij wist op een
originele manier naar Frank
rijk te ontkomen door in een
hete luchtballon het Kanaal
over te steken. De twintig
jaren, die hij daarna in Parijs
doorbracht, waren wederom
een aaneenschakeling van on
frisse avonturen. Voor het uit
breken van de Frans-Duitse
oorlog (1870) vond hij het
maar het best naar Genève uit
te wijken, waar hij zich on
ledig hield met het ver
zamelen van diamanten.
Daar is hij ook gestorven,
maar hij wilde zijn naam tot
in lengte van dagen met de
internationale stad verbinden:
vandaar het enorme legaat,
waarvan nog wel een kleinig
heid overbleef nadat er vol
gens zijn wens het monument
uit was bekostigd. In één op
zicht heeft men overigens
om nooit opgehelderde re
denen niet in overeenstem
ming met. zijn wilsbeschikking
gehandeld. De kist met zijn
stoffelijk overschot, moest zo
danig hoog in het tempel
achtig gebouwtje worden op
gesteld. dat hij de eeuwigheid
kon ingaan met het gezicht
op het meer en de bergen aan
de overzijde. Nu kijkt hij al
driekwart eeuw. mét zijn vier
schutsengelen, de andere kant
uit, naar het hoofdkantoor
van een vervoersverzekerings-
maatschappij. Maar, zegt men
in Genève, hij heeft er zich
nog nooit over beklaagd.
J. F. Kemming
p de
Dat is dat
U was, net als ik, een beetje door de
warmte beva,ngen. U bracht uw avonden
het liefst mijmerend in de koelte en uw
bar-onflatteuze hemdsmouwen door. Ik
ken u precies. Nauwelijks komt het kwik
een tikkeltje hoger dan gewoon, of u gaat
glaasjes koud zitten te drinken, zonder u
om de vaderlandse geschiedenis te bekom
meren. Ik wil er een oortje onder ver
wedden, dat u maar een half lodderoog
in de krant hebt geslagen. Het zou mij niet
eens verbazen, wanneer u de Kamer, alleen
omdat het een beetje warmer is dan an
ders, gewoon hebt overgeslagen, alleen
maar om domweg, niets doend, niets lezend,
voor u uit te zitten staren in de koelte-
brengende avond, almaar in die verschrik
kelijk-onflatteuze hemdsmouwen van u.
Als u wist hoe u er uitzag en dan met die
open boord en met dat vis-op-het-droge
gezicht. Enfin, het is uw eigen gezicht en u
bent daar uitsluitend zelf verantwoordelijk
voor. Het gaat mij niet aan. Maar uw
naaste familieleden moeten er toch maar
zon hele avond tegen-an-kijken. Dat moest
u óók eens bedenken
Maar daar had ik het niet over. Ik had
het over de krant, die u en hoezeer ten
onrechte voor een beetje avond.koelte
verwaarloost. Ik wed, dat u nauwelijks iets
gelezen hebt over verbranding en begrafe
nis in d° grandioze parlementaire strijd en
zo min mogelijk over die schattige censuur
op Nieuw-Guinea., alleen maar op het ar
gument, dat uw bloed deze dagen van na
ture reeds voldoende aan de kook was.
Misschien weet u niet eens, dat de illu
minatie van vrouwe Callas in orde ge
komen is. Wij kregen son et lumière in
perfecte vorm. De dame kwam mooi alleen
in de lichtbundels te staan. Net zoals u al
tijd zo graag wilt. Alle omringende licht
jes kuis-af gedempt en u lekker in het volle
licht der openbare aandacht. Nu, zo wilde
Callas het óók en haar is het gelukt. Maar
om haar te horen betalen ze ook twee
honderd zwarte guldens en, laten we wél
wezen, dat heeft nog nooit iemand betaald
om te horen. Sommigen zeiden zelfs „voor
een tientje toe nog niet", maar die waren
vooringenomen.
Behoeft u zich niets van aan te trekken.
Ik wilde alleen maar vertellen, dat ligt dan
aan u die in een andere sector zit en op
ander niveau staat. U moet daar niet ja
loers om zijn. Misschien komt de juiste
belichting voor u ook nog wel eris. Blijft
u maar volhouden in uw hemdsmouwen.
Dat is dat.
En dan mogen de kruideniers diepvries
kippen verkopen. Daar ben ik blij om voor
de kruideniers. Dat is een historische over
winning. Dat is iets, waar ieder welden
kend Staatsburger blij om moet zijn. Dat-
tewe diepvrieskip bij de kruidenier kunnen
krijgen. Hebt u wel eens diepvrieskip ge
geten? Smaakt nét als kip, maar nét niet
zó net, dat je zegt „dat is kip".
Goed: dat is het dan.
Of er nog iets op internationaal terrein
gebeurd is?
Alleen maar dat Kroesjtsjev dreigende
taal heeft gesproken. Maar daarvoor be
hoeft u niet rechtop te gaan zitten.
Dat knapt Luns wel op.
Flo its Flaneur
Advertentie
De Nederlandse spoorwegen zullen eind
dezer maand beginnen met de uitgifte van
reischeques in coupures van 5.en
2.50. Deze reischeques, die aan ieder sta
tion verkrijgbaar zijn, houden hun waarde
en kunnen ingewisseld worden tegen
spoorkaartjes voor vervoer in het binnen
land. De cheques kunnen niet verzilverd
worden. Is de coupure te klein voor een
bepaald traject dan kan worden bijbetaald.
Voor buitenlandse reizen geiden de
cheques niet.
Het Latijnse woord usus betekent:
gebruik. Abusus is: het verbruik, het
opmaken, maar ook: het misbruik, de
dwaling. Ook in de zin van: verkeerde
bejegening komt het voor en daaruit
vloeit weer die van: fopperij, bedrog,
voort. In die zin gebruikte men in het
Oudfrans het woord abus, in het Mid
delnederlands abuus. Thans is dwaling
de gewone betekenis. Men zegt: bij
abuis, abuis hebben en iets abuis heb
ben. Vroeger bestond ook het werk
woord abuizen voor: zich vergissen,
maar dat wordt thans niet mees ge
bruikt.
