Zestig Haarlemse jongens begonnen vanmorgen aan vijfde Muggenronde Huug vanHulst Tagliavini bespeelde het Bavo-orgel Van Stralen sneller dan Pronk in Ronde van Badhoevedorp „Speedboats" raasden over het Noorder Buiten Spaarne Bosrit in Oosterhout beslissend voor het algemeen klassement Waterskiërs op de „vliegende schotel" 5 Examens de ENIGE Halfzware die ZACHT EN TOCH PITTIG is. Dienbladen in de vijver Herrieschoppers bij jazz- show in Openluchttheater Henk Buis winnaar van zesde zomerrit Als grote nijdige wespen A. J. van Schooten overleden Zandvoorter ingesloten Ds. J. J. Rebel heeft beroep aanvaard Burgerlijke Stand van Haarlem MAANDAG 20 JULI 1959 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT Df HEER H. HARTMAN slaakte vanmorgen, enkele seconden na negen uur, een diepe zucht. Even tevoren had hij door het startschot te lossen het verstreksein gegeven voor de vijfde Haarlemse Muggenronde, de fietstocht door Nederland van zestig Haarlemse jongens, die in 1955 door hem is uitgedacht. Twee jaar lang leidde deze ex-Haarlemmer, ex- hoofdagent van de kinderpolitie de ronde totdat hij benoemd werd tot beheerder van een vakantiekamp in Bakkum. Vanmorgen was hij even terug. Om te zien wat zijn opvolger, Huug van Hulst, van zijn piepklein initiatief je had gemaakt, om oude bekenden te begroeten en tenslotte om het be- ginsignaal te geven. „Als ik kon zou ik direct weer vertelde hij ons, ,,'t is machtig mooi werk. Maar het kan nu eenmaal niet. Thuis, in Bakkum, wachtten 13.000 Amsterdamse vakantie gangers op me. Die moeten ook bezig gehouden worden". Hij richtte het startpistool naar de lucht, haalde de trekker over, wenste de jongens een goede reis en zuchtte. Van teleurstelling, geloven we. meegaan' De heer A. van Moock, ambtenaar voor de sportzaken in Haarlem zuchtte ook. Van opluchting nemen we aan, want toen de karavaan zich in beweging zette wist hij, dat al het werk, dat hij met zijn mede organisatoren gedurende de afgelopen maanden had verzet niet voor niets was geweest. De start was volgens plan ver lopen, de weerberichten waren wel zéér gunstig en de publieke belangstelling maakte duidelijk, dat de Muggenronde nog steeds leeft bij de Haarlemmers. Vanmorgen omstreeks acht uur waren de eerste renners al present op de par keerplaats bij het Haarlemterrein aan de Planetenlaan. 't Was prachtig weer: de zon scheen feestelijk op de officials, belangstel lenden en renners. De laatsten wa ren gekleed in hun fabriekstruitjes, voorzien van petjes en fouragezak- jes. Tientallen belangstellenden dren telden heen en weer, van de fouragewa- gen naar de reparatieauto, van de renners naar de geluidswagen. Ze spraken wat met de ploegleiders en ze zagen hoe de administrateur van de Muggenronde, Ri- nus van Heinigen, controleerde of alles en iedereen er was, of de rugnummers be vestigd waren en of de bagage in de goe de volgauto zat. Om kwart voor negen commandeerde tourleider Van Hulst zijn jongens naar de startplaats. Lex Minke, de drager van de Muggentrui mocht voorop staan en daar achter eerst de ploeg uit de Bomenbuurt Huug van Hulst, 38 jaar oud, vroeger agent van politie, thans kantoorbe diende, is vandaag aan zijn vijfde Haar lemse Muggenronde begonnen. De eer ste twee jaren bestuurde hij met veel bravour de motor van Tourleider Henk Hartman, maar daarna heeft hij de taak van zijn oud-collega overgenomen en heeft hij zich vol ijver aan het organi seren van de fietstochten gezet. Het viel hem in het. begin bepaald niet mee, maar langzamerhand kreeg hij toch de slag te pakken en nu is alles tot in de puntjes geregeld. „Het. is leuk werk", zegt hij, „je rent je naar, steeds weer is er iets, dat net niet klopt, maar tenslotte komt toch alles op z'n pootjes terecht. Donderdag bijvoorbeeld dacht ik, dat er geen shirtjes zouden zijn. Die werden ge maakt in Sint; Nicolaas in België en ze zouden er woensdag al zijn. Maar ze kwamen niet. Ik had het plan om nog naar België te rijden, maar vrijdag arriveerden ze toch. En zo is er altijd wat. Mensen waar je vast op rekent wachten tol het laatste moment om hun afspraak af te zeggen, sommige jongens vergeten gewoon om hun fiets na te laten kijken en als je dan bij de ouders gaat vragen, dan vinden ze dat heel ge woon. Enfin de meeste vaders en moe ders begrijpen iets van de moeilijk heden en als je ziet hoe dankbaar ze soms zijn, dat hun jongen meemag, dan vergeet je de narigheid. Trouwens ik heb ontzettend veel steun gehad van m'n medewerkers. Van Frans Pennarls bijvoorbeeld en van Johnny Munk. Om er maar een paar te noemen. En voor de rest zullen we maar af wachten. Het zal allemaal wel goed gaan. De hoofdzaak is, dat de jongens het. prettig hebben en dat we eindelijk eens een beetje goed weer hebben". Wat ik ga doen als we terug zijn? Lekker uitrusten in het kamp van Hartman in Bakkum. Zwemmen en luieren en niet aan de Muggenronde denken. Een beetje meer aandacht schenken aan Ans, m'n vrouw en Anne- marie, m'n dochter. Want die hebben me de laatste weken wel wat weinig gezien. en vervolgens de andere negen ploegen. Er snerpten een paar fluitsignaaltjes. Links en rechts werden nog een paar aan wijzingen geroepen en klokslag negen klonk het startschot. De vijfde Haarlemse Muggenronde was begonnen. De stoet zet te zich in beweging en achter de geluids wagen aan reden jongens en leiders de Rijksstraatweg op, waar tientallen Haar lemmers een haag vormden om de jon gens een laatste goede reis toe te wensen. Langs het Soendaplein en de Schoter- weg, het Kennemerplein en de Kruisweg bereikte men de Grote Markt, waar der traditie getrouw tientallen ambtenaren van het stadhuis even hun verantwoor delijk werk in de steek hadden gelaten om de stoet na te zwaaien. In een vlot tem po reden de jongens, begeleid door enke le agenten op de motor, over het Hout plein en via de Spanjaardslaan fietste men de Wagenweg op. Op weg naar Heemste de, waar men precies volgens het tijd schema om tien minuten voor half tien arriveerde. Even later had men een kwar tier oponthoud, omdat men moest wach ten op ploegleider Teun van den Berg, die in Haarlem moeilijkheden met zijn brom mer had gekregen. Ook de reparatiewagen van de heer Mooyekind had pech, maar bij Lisse haalde deze mecanicien zijn jongens toch weer in. Vandaar trok de Muggenkaravaan de bollenstreek in, op weg naar Den Haag, Rotterdam en Oosterhout, waar zij te gen het einde van de middag, na ruim 135 vermoeiende kilometers zou arriveren. Aan het slot van deze etappe stond er nog een bosrit op het programma, waar in de jongens moeten uitmaken wie mor gen de leiderstrui van Lex Minke zal over nemen. De karavaan van de Muggenronde op de Wagenweg. Advertentie DE ITALIAANSE ORGANIST Luigi Ferdinando Tagliavini, een der docenten vande Haarlemse -Zomeraoademie :voor Orgel, concerteerde zaterdagavond in de Grote Kerk op het-Muiler-orgel. Uiteraard wijdde hij een gedeelte van zijn program ma aan werk van de oude Italiaanse school. Hij ging daarbij niet tot de oorsprong van de in tabulatuur gebrachte orgelmuziek, die toegeschreven wordt aan Marie-Anto- nia Cavazzoni, maar nam zijn aanloop bij diens zoon Girolamo Cavazzoni, die om streeks het midden van de zestiende eeuiv in de San Marco van Venetië onder Adriaen Willaert in dienst was. De twee hymnen die hij van deze orgelmeester ten gehore bracht, markeerden een tendens om de authentieke gregoriaanse melodie on gerept door te voeren en haar, zonder naar kunstmatige vormen te streven, op gra cieuze wijze te omspelen. TAGLIAVINI schonk verder ruime aan dacht aan de geniale figuur van Fresco- baldi van wie hij zes nummers vertolkte, waaronder een onuitgegeven Toccata, waarin bij ontstentenis van een pedaal klavier, een obligaatpartij voor contrabas was voorgeschreven; wat er op wijst dat in die tijd eerste helft zeventiende eeuw in Italië het pedaal nog al eens ontbrak en dat in dit gemis kon worden voorzien door de strijkbas, die ten behoeve van de koorpraktijk met generaalbas allicht op de orgeltribune aanwezig was. Met de Toccata en chromatische Ricercar van de meester, evenals met zijn Toccata per l'Elevazione, die we na dit pedaal-geval hoorden, weten wij ons op bekend terrein, maar het was bij aldien 'n boeiende ervaring, hoe de con certgever dit alles als een beheerst lijnen spel in treffende, nooit schrille kleuren hulde. De drie volgende tot het type der Canzone behorende composities van Fres- cobaldi, gaven de organist ruimschoots ge legenheid om met het klankmateriaal van Advertentie HAARLEM. Bij de in Haarlem gehou den mulo-examens zijn geslaagd voor het mulo-diploma a met middenstandsdiploma de dames I. van Rossum du Chattel, H. v. Schaik, C. M. S. Serné, allen uit Haarlem, P. Peen uit Heemstede, J. Nieuwenhuijs, J. G. Oppelaar en F. A. I. Engel uit Hille- gom, M. L. van der Meulen uit Hoofddorp. W. H. Bik uit Vogelenzang, A. van der Lugt, A. Lindhout, M. M. E. van der Linde en E. Ch. Keur uit IJmuiden, IJ. I. Leef- lang en B. J. Warbout uit Velsen-Noord en C. M. S. van der Laan uit Driehuis- Velsen, alsmede de heren A. Zonderland uit Haarlem. G. van Wijngaarden uit Vel- sen en W. A. P. de Kier uit IJmuiden. Mejuffrouw A. Krab uit IJmuiden slaagde alleen voor het mulodiploma a. Afgewezen werden zestien kandidaten. Amsterdam. Examen akte middelbaar onderwijs lichamelijke oefening: mej. M. Koopmans, Haar lem: mej. J. A. Krabbendam, Velsen; H. J. Smit, Santpoort. het orgel te toveren en een bewogen ver tolking tot stand te brengen. EEN OPMERKELIJKE wending, gaf Tagliavini aan zijn bespeling, 'door ver volgens een Concert van J. G. Walther (naar een vioolconcert van Albinoni) te spelen. Dit puntig en helder barokgeval kon mij om de lichte interpretatiegeest en de wel afgewogen timbijes wel bekoren. Bijzonder mooie indrukken wekte de ver tolking van Bachs koraalvoorspel met dub- belpedaal „Wir glauben all' an einen Gott, Va ter", waarin Tagliavini een bijzonder fraaie, mild getinte registratie te pas bracht voor de „cantus firmus". Mooi evenwicht in de klankverdeling van de manualen en het pedaal, maakte ook het Trio super „Herr Jesu Christ" tot een ju weeltje. Tenslotte kregen wij een virtuoze interpretatie van Bachs grote Prelude en Fuga in e te horen. De concertgever onder schatte hierbij echter het gevaar de klaar heid van de polyfonie in het gedrang te brengen. Het lijnenspel was op sommige momenten niet meer te volgen en zo werd met bravoure het doel voorbijgeschoten. Overigens hebben wij deze avond Taglia vini als een zeer begaafd kunstenaar kunnen bewonderen. Jos. de Klerk Het is te hopen dat men in het Bloe- mendaals Openluchttheater in de toekomst de orde tijdens jazz-concerten wat beter handhaaft, omdat bij de bezoekers van dit soort uitvoeringen zich nu eenmaal altijd jongelui bevinden, die het niet in de eerste plaats te doen is om de muziek, maar meer om het joelen en fluiten en het op andere wijze „herrieschoppen". Vooral na de pauze bleek dat het bijzonder mooie Openluchttheater voor het botvieren van hun kinderachtige activiteiten een zeer geschikt speelterrein was. Met name de vijver bleek mogelijkheden te bieden tot het gooien met stenen en papieren en zelfs met dienbladenDe aanwezige politie bad zeker de overtuiging dat dit alles bjj shows als deze normaal is, want zjj greep niet in. De gemaakte muziek gaf geen reden tot juichen, hoewel de plichtmatige applaus- jes na iedere solo natuurlijk niet van de lucht waren. „The Stork Town Dixie Kids" speelden matig, waarbij vooral de trombonist George Kaatee opviel in de valse tonen. Joop Schuurman Hess leverde enkele goede prestaties op de klarinet met name in zijn duetten met Peter Schilper- oort in „Some °f these days" en „RoyaJ Garden Blues". De als „Amerika's fameuze negertrom pettist uit het orkest van Duke Ellington" aangekondigde Nelson Williams, was al even teleurstellend. Als vocalist is hij een slecht Armstrong-imitator, als trompettist geeft hij blijk van gebrek aan adem. Bery Bryden, een Engelse blues-zangeres, be wees weer eens dat ér ook'itt de jazzmuziek een verschil is tussen stemyolume^en mu zikale gevoeligheid. Maar misschien voel de zij zich verplicht het lawaai op de tri bune te overstemmen. Al met al een niet zo erg waardevolle avond. De zesde en tevens laatste rit in de zomercompetitie van de Haarlemse wieler club „De Kampioen", welke zondag over een afstand van dertig kilometer in het „Van der Aartsportpark" werd gehouden, is op overtuigende wijze gewonnen door Henk Buis. Algeheel winnaar van de zomercompetitie werd Aad Koonings. De uitslag van de zesde rit luidde: 1. Buis, 2. Rutte, 3. Koonings, 4. Otte. 5. Wal ters. De eindstand luidt: 1. Koonings 20 pnt. 2. Otte 16 pnt. 3, Walters 13 pnt. 4. Nijssen 12 pnt. 5. F. Vaars 12 pnt. Bij de C-klassers besliste Jansen deze zesde en laatste rit in zijn voordeel vóór Vergers, Van Kaam en Van der Horst. Jansen werd met 29 pnt. ook algeheel winnaar bij de C-klassers; 2. Vergers 24 pnt. 3. Van der Horst 18 pnt. 4. Van Kaam 15 pnt. 5. Van Steyn 10 pnt. De wielerronde van Badhoevedorp, die zaterdagmiddag voor de negende maal door „Lijnden" en het Halfwegse „De Bataaf" werd gehouden, is gewonnen door Jan van Stralen uit Blokker. Samen met zijn streekgenoot Teeuwis Pronk uit Warmenhuizen had hij de favorieten in deze koers verrast en een ronde voor sprong veroverd op het peloton. De plaat selijke favoriet Ab Sluis, die ook wel eens voor eigen publiek wilde winnen, reikte niet verder dan de derde plaats. Hij won de sprint van een uit zes man bestaand groepje dat zich ternauwernood van „dubbeling" door de twee Westfriezen had weten te vrijwaren. Pronk, die het meeste werk had verzet om de ronde voorsprong te verwezenlijken, kreeg zeer terecht de prestatieprijs toegewezen. Ondanks de hitte, die bijna tropisch aandeed, werd er in deze ronde volop slag geleverd. Daarbij lieten vooral Hartman, Lute, Piers, Balk, Kouwenhoven, Rabe, Cuvelier en Koolhof zich niet onbetuigd. Maar al deze aanvallers kregen geen kans om een beslissende voorsprong te behalen. Een attente Sluis oefende aan vankelijk een controlerende invloed uit op het koersverloop. De favoriete Badhoeve dorper was steeds in de voorste gelederen van het peloton te vinden en verzuimde niet om op gepaste tijden zelf in een der ontsnappingen mee te glippen. Maar een Sluis en nog wel voor eigen publiek laat men niet zo maar gaan. Vooral zijn plaats genoten Balk en Van der Meulen deden met Helsloot, Hopman, Van Stralen en Mester hun uiterste best om Sluis in het peloton te houden. Van deze tactiek hebben Van Stralen en Pronk ten volle geprofiteerd. Want even over de helft van de wedstrijd, toen Sluis de teugels wat liet vieren en men zijn gedragingen nauwlettend bleef volgen, sprongen Pronk en Van Stralen weg. Zo ongemerkt wisten deze twee demarran- ten een flinke voorsprong te veroveren. Toen deze al bijna een halve ronde be droeg werd men toch ongerust in het pe loton en probeerden Sluis, Balk, Tonny Peters, Piers, Hopman, Wuurman en Van der Meulen met hun demarrages nog te redden wat er te redden viel. Maar dat was niet veel meer. De sterk rijdende Pronk en Van Stralen kwamen steeds dichterbij en met nog veertien ron den (11 km) te rijden voltooiden zij hun opmars met het behalen van een ronde voorsprong op het peloton. Alleen Sluis, Mester, Wuurman en Hopman wisten zich het lot van ingelopen te worden te bespa ren en ook Van Diemen en Wesseling ont worstelden zich nog aan de greep van de twee Westfriezen. Maar het eenmaal opgelopen verlies konden zij niet meer ongedaan maken. Als hoogste inzet stond voor hen nog de derde plaats op het spel en die werd een prooi van Sluis. Van Stralen toonde zich in de beslissende meters sterker dan de vermoeide Pronk. Hij kreeg als pleister op de wonde voor zijn geleverde strijd lust de prestatieprijs toegewezen. De uitslag luidde: 1. J. van Stralen, Blokker, de 80 kilometer in 2 uur 1 min. en 32 sec.; 2. T. Pronk, Warmenhuizen; 3. A. Sluis, Badhoevedorp; 4. J. Mester, Den Haag; 5. J. Wuurman, Amsterdam; 6. G. Wesseling, Halfweg; 7. Joop Hop man, Egmond aan de Hoef; 8. P. van Diemen, Uithoorn; 9. W. van Smirren, Amsterdam; 10. L. v.d. Meulen, Badhoe vedorp. (16. C. Piers en 20. H. v.d. Geest, beiden Haarlem). De voorwedstrijd voor nieuwelingen, waarin de Vijfhuizer Ko van Tintelen een vergeefse solo-actie ondernam, werd be heerst door de renners uit Den Haag. De uitslag luidde: 1. W. Schuling, de 50 kilo meter in 1 uur 17 min. en 25 sec.; 2. L. Althuizen, 3. J. de Jager, allen Den Haag; 4. Schuuring, Amsterdam; 5. G. Krielaart, Den Haag. De Stichting „Haarlem-Noord" heeft haar zomerevenementen weer ingeluid met internationale speedboatwedstrijden om de Grote Prijs van Haarlem op het Noorder Buiten Spaarne. Het succes van vorig jaar zal aan het besluit dit luidruchtige spektakel te herhalen niet vreemd geweest zijn. Wonderlijk genoeg is evenwel de verwachting dat het bezoek groter zou zijn dan vorig jaar, toen op dezelfde dag de stockcarraces in Haarlem tienduizend toeschouwers trokken, niet uitgekomen. Dit keer zijn er niet, zoals de eerste keer, zesduizend mensen door de toegangshekken gegaan, het waren er nu een kleine vierduizend. Moge lijk was de datum wat ongunstig, gezien de juist begonnen vakantie in de bouw vakken. De organisatie liet niets te wensen over. Op de oever verliep alles ordelijk en rustig. Overigens was het weer ideaal: de zonnehitte werd wat ge temperd door een briesje en het verblijf aan het water op zichzelf was dan ook een genoegen. De wedstrijden werden, voorafgegaan, onderbroken en besloten met waterskidemonstraties. Behalve de gebruikelijke toeren die verscheidene dames en heren, alsmede enkele knapen op de latten verrichtten, kon men iets bijzonders zien. Twee jongens lieten zich niet op de ski's voorttrekken, maar op een ronde schijf; de zogenaamde vliegende schotel. In een wolk van schuim stoven zij al draaiend achter de boot over het water. De speedboats kwamen uit in vier klas sen: de BU en de CIU, die tegelijk voeren, de CU en de B racing klasse. De boten uit de eerste klassen kunnen op voile toeren een snelheid van 65 kilo meter per uur halen, de raceboten uit de B-klasse razen als reusachtige nijdige wespen met maximaal 90 kilometer per uur over het water en het gierende geluid kon men tot ver in de stad, ja zelfs in Heemstede en Bloemendaal horen. En dan waren nog maar vier van de tien inge schreven deelnemers in deze klasse komen opdagen. Daardoor boetten de wedstrijden van de raceboten wel aan spanning in, maar de liefhebbers konden behalve van de sensatie der snelheid genieten van het wel zeer spectaculaire bochtenwerk. Dat hierbij af en toe een boot water schepte en omsloeg, vermocht dan ook niet veel verwondering verwekken. Uit de bocht Erger liet het zich aanzien toen in de derde heat van de raceboten, vlak voor het einde van de wedstrijden, de Duitser H. Ladwig met te grole snelheid de ene boei rondde, moest afremmen en uit de boot werd geslingerd. Brullend scheerde het monster aan de overkant van het Spaarne vlak langs de oever en sneed van een daar ondanks het verbod liggende boot met toeschouwers de buitenboordmotor af en sloeg een stuk uit het roer van een even verderop liggende schuit met opvarenden. Gelukkig werd er niemand gewond. Met een gat in zijn boot liet de Duitser zich naar de „pit" slepen. Even later bleek dat hij net zoveel pun ten had behaald als de Belg R. Gennin, na melijk 700. De Belg die in de tweede heat werd gediskwalificeerd, omdat hij zich bij de start vergiste, niet voor de jury langs ging en opnieuw moest starten, had ook de snelste heat gevaren, namelijk de eerste in. 5 minuten 16 secopden en zo \yon hij de Gróte Prijs i>an H&arlem: De enige Nederlander''van'de ;vief deelnemers, H. Majoor uit Amstelveen, kampte in de eer ste twee heats met motorpech, maar in de laatste heat kwam hij als eerste aan in 6 minuten 21 seconden. Het was in deze heat waarin Ladwig zijn fatale bocht nam, de Belg Gennin een ronde meer moest draaien, omdat hij een baan maar half voer en de Duitser E. Wiertz niet meer van start ging, omdat zijn boot na in de tweede heat omgeslagen te zijn een gat bleek te hebben. De grote favoriet in de gecombineerde BU-CIU klasse was de Amsterdammer J. Linnenbank. Hij bracht na veel spanning alle drie heats op zijn naam in respectie velijk min. 15 sec., 7 min. 6 sec. en 7 min. 24 sec. De Duicser Gluck kreeg in de twee de heat motorstoring :n viel in de derde heat uit. Reeds in de eerste heat sloeg Vooral het bochtenwerk van de race boten tijdens de speedboatwedstrijden op het Noorder Buiten Spaarne vormde een sensationeel schouwspel. Als eerste rondt hier de Belg Gennin de boei, maar zijn rivalen zitten hem op de hielen. Van der Linden om. De jongste van het veld, de Amsterdammer D. Dubois, eindig de in de eerste heat als derde en in de bei de andere heats als tweede. Bijzonder spannend was in de CU klasse in de eerste heat de race tussen H. Scheen en J. ter Haak, beiden uit Amsterdam. Vijf ronden lang haalden zij alles uit hun boot en gaven elkaar nagenoeg niets toe. Scheen liet 6 min. 20 sec. afdrukken en Ter Haak slechts één seconde meer. In de tweede heat vertoonde de motor van Ter Haak kuren en eindigde hij als een der laatsten in 7 min. 29 sec. Hij won ech ter de derde heat terwijl zijn rivaal Scheen de race niet uitvoer. BU-CIU klasse: Eerste heat: 1. J. Linnen- bank 7 min. 15 sec.; 2. T. Winnink 7 min. 26; 3. D. Dubois 7 min. 30. Tweede heat: 1. Linnenbank 7 min. 6; 2. Dubois 7 min. 8; 3. J. ter Haak 7 min. 38. Derde heat: 1. Linnenbank 7 min. 24; 2. Dubois 7 min. 38; 3 Wieringa 7 min. 41. CU-klasse: Eerste heat: 1. H. Scheen 6 min. 20; 2. J. Ter Haak 6 min. 21. Tweede heat: 1. H. Scheen 6 min. 25; 2. W. de Vreng 6 min. 33; 3. T. Jansen 6 min. 36. Derde heat: 1. Ter Haak 7 min. 2; 2. De Vreng 7 min. 6; 3. P. Scheen 7 min. 29. B-klasse: Eerste heat: 1. R. Gennin 5 min. 16 (Grote Prijs van Haarlem); 2. H. Ladwig 5 min. 19; 3. E. Wiertz 5 min. 23. Tweede heat: 1. Ladwig 5 min. 21; 2. Gen nin 6 min. 29. Derde heat: 1. H. Majoor 6 min. 21. BU-klasse: 1. Linnenbank 1200 pnt; 2. Dubois 900 pnt; 3. H. C. Verheul 563 pnt. CIU-klasse: 1. Winnink 1100 pnt; Ter Haak 1000 pnt. CU-klasse: 1. Ter Haak 869 pnt; 2. H. Scheen 800 pnt; 3. De Vreng 727 pnt. B-klasse 1. R. Gennin 700 pnt; 2. H. Lad wig 700 pnt; 3. H. Majoor 400 pnt. Op de leeftijd van 69 jaar is in O ver veen overleden de heer A. J. van Schooten, eigenaar van hotel „Roozendaal" in Over- veen en voormalig brandmeester bij de vrijwillige brandweer in Bloemendaal. De heer Van Schooten kreeg deze func tie direct bij de oprichting van de brand weer op 20 juni 1925. Bij de viering van het vijfentwintigjarig bestaan van het korps onderscheidde men hem met het zil veren kruis met de oorkonde van de Neder landse Vereniging van Brandweercomman danten. Meer dan een kwart eeuw vervul de hij zijn taak bij de brandweer in het rayon Overveen. Hij was zeer actief en door zijn prettige karakter en uitstekende organisatietalent wist hij tussen de brand weermensen in het rayon een band te scheppen. Op 1 januari 1952 kreeg de heer Van Schooten op zijn verzoek als brand meester eervol ontslag. Woensdag wordt zijn stoffelijk overschot ter aarde besteld op de r.-k. begraafplaats in Overveen. De Zandvoortse politie heeft zondag een negentienjarige Amsterdammer aange houden en ingesloten. Hij wordt ervan verdacht een auto uit een garage te heb ben gestolen. Chr. ger. kerk Haarlem-Noord Ds. J. J. Rebel van Murmerwoude heeft het bereop naar de Christelijk Gerefor meerde Kerk in Haarlem-Noord aangeno men. Hierdoor wordt voorzien in de vaca ture, ontstaan door het vertrek van ds. D. H. Biesma naar Lisse. Ds. Rebel werd in 1931 te Huizen (Noord holland) geboren. Na het beëindigen van zijn studie aan de Theologische school te Apeldoorn verbond hij zich in 1955 aan zijn tegenwoordige gemeente Murmer woude. Wanneer ds. Rebel zijn intrede in Haarlem zal doen is nog niet bekend. BEVALLEN van een zoon 16 juli: H. P. Koster-Janssens, C. I. Schuurman-Lo- A-Njoe; 17 juli: G. Boeré-Griekspoor; 18 juli: E. M. Bontenbal-Dirks, M. G. M. van 't Hof-Leupen. BEVALLEN van een dochter: 17 juli: J. Scholten-Van Ingen, H. Brunstring-Stel; A. Willemse-Verzijlenberg, A. G. Teeuwen- Kaptein; 18 juli: A. de Jong-Herfkens. OVERLEDEN: 16 juli: F. J. Trompetter, 79 j., Jansstraat; G. Sabelis, 74 j., Papen- torenvest; 17 juli: G. C. van der Spek, 67 j., Papentorenvest; G. Ghele, 78 j., Orionweg; W. J. van Heuven van Staereling, 75 j., Kievitstraat. GETROUWD: 18 juli: J. P. Pijst en A. C. Huijsman, J. H. Gerritsen en W. van der Meer. T. Venema en J. van der Beek.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1959 | | pagina 7