Today,
KENT
FILTERS
BEST
Eerste fase van het Rozenburgproject
is uitsluitend Nederlands
OCEANOGRAAF ACHT DE
ZONDVLOED TE BEWIJZEN
r
SPD LEGT MARXISTISCH
GEWAAD AF
Bedrijfsleven moet strijden tegen
Europese verdeeldheid
j <^Praatótoel
more than ever
Van dag tot dag
Geen eis tot socialisatie meer en de
godsdienst niet langer privé-zaak
NAAIMACHINES
fllit öf ÜFrlFÖFn fijö
3
j
Burgemeester Van Hall
haastig naar New York
MR. DELPRAT OVER DE E.E.G.
Ex-SS'er was 16 jaar
ondergedoken in Oostenrijk
Vrouw gaf haar „neef",
„zoon" en echtgenoot
tenslotte bij de politie aan
Beeldje gestolen uit
museum in Utrecht
of all leading
filter cigarettes
in U.S.A.
Bijzondere KLM-kalender
Com ment aar Hoogovens
0p de
Franse voorstellen tot
wijziging van de EGKS
200 Jaar
geleden
VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1959
Niet veel voetgangers zullen het met de
politie eens zijn, dat zij de meest roekelo
ze groep wegebruikers vormen. Men
moet deze misprijzende kwalificatie ech
ter goed verstaan: zij vormen de groep,
die het kwetsbaarst is en daardoor bij
eenzelfde mate van onvoorzichtigheid als
andere weggebruikers voor zichzelf het
gevaarlijkst. Roekeloos spelen zij met hun
eigen leven, vaak ook met dat van ande
ren, in situaties waarin zij onherroepelijk
degenen zijn die de grootste klap krijgen.
De thans aangekondigde maatregelen van
politiezijde tegen overtredingen der ver-
keersvoorschriften moeten door voetgan
gers dan ook in de eerste plaats als zelf
bescherming worden gezien. De voetgan
gers dragen zeker niet de grootste schuld
bij het nog steeds zorgwekkend hoge aan
tal verkeersongelukken, doch zij vormen
de grootste groep slachtoffers.
De aangekondigde actie van de politie
in dé grote steden is erop gericht, de voet
ganger mores te leren. „Mores" zijn ze
den goede zeden met betrekking tot de
plaats, die hij in het verkeer inneemt en
opeist. Deze goede zeden worden dat
moet worden toegegeven in vele geval
len gebrekkig onderhouden. Niet voor
niets spreekt men van „voetgangsters",
met de nadruk op „gangsters". Doch daar
tegenover staat, dat ook de voorzieningen
in het verkeer, waarop de voetganger moet
steunen voor zijn veiligheid, vaak veel te
wensen overlaten. Bij het oversteken kan
hij zich niet altijd houden aan de regels,
omdat die regels voor hem geen of wei
nig ruimte laten. Bij stoplichten moet hij
dikwijls het vege lijf beschermen door
een soort van hazard-spelletje, omdat de
verkeersregeling niet gericht is op zijn
verkeersrecht.
Dat recht heeft hij, evengoed als alle
andere weggebruikers. De ontwikkeling
van een veiliger verkeerssituatie zal dan-
ook voor een belangrijk deel afhangen van
de mate, waarin men voor de voetgangers
betrouwbare voorzieningen weet te tref
fen, waarbij de factor van „geluk" wordt
uitgeschakeld. Daarnaast echter en dat
is het waarop de politie thans de nadruk
gaat leggen moet de voetganger door
drongen raken van de overtuiging, dat de
verkeersdiscipline ook voor hem geldt en
vooral voor hem, in zijn eigen belang.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
'Amsterdams burgemeester, mr. G. Van
Hall stapte gistermiddag op Schiphol in
het KLM-toestel naar Parijs en 's avonds
cm elf uur was hij in New York, waar hij
vandaag de gast is van de burgemeester
van die stad ter gelegenheid van de Hud-
son-herdenkingsfeesten. Vóór zijn vertrek
zei mr. Van Hall: „Ik vind het jammer,
dat ik niet met het KLM-lijntoestel naar
New York kan vliegen. Ik vind het eerlijk
gezegd een beetje sneu voor onze eigen
luchtvaartmaatschappij. Maar de Boeing-
passagiersjet van de PANAM om zes
uur uit Parijs stelt me tenminste in
staat om rustig te slapen en uitgerust naar
het New Yorkse stadhuis te gaan. Het
koninklijk bezoek aan Amsterdam verhin
derde mij eerder weg te gaan".
Vandaag, op de eerste dag van de Hud-
sonherdenking, arriveert Prinses Beatrix
in New York. Na de ontvangst wordt de
Prinses een lunch aangeboden, waarbij
mr. Van Hall ook zal aanzitten. „Dat ge
beurt in de ambtswoning van de burge
meester, een prachtig, oud huis aan de
rivier, omgeven door een schitterende
tuin. Daar is mijn ambtswoning niets bij".
Of mr. Van Hall nog zaken gaat doen,
die voor Amsterdam van belang zijn?
„Dat bericht over geldleningen? Daar is
niets van waar. De Amerikaanse markt is
voor ons op dit ogenblik trouwens niet erg
gunstig voor leningen. Dat was een paar
jaar geleden anders. Nee, ik ga voor de
Hudson-herdenking. Begin oktober ben ik
weer terug", beloofde mr. Van Hall, die
zijn Amerikaanse reis maakt in gezelschap
van zijn echtgenote.
(Van onze correspondent in Bonn)
De Westduitse socialistische partij, de
S.P.D., heeft haar nieuwe programma be
kendgemaakt, dat, behoudens goedkeu
ring van het partijcongres, moet dienen
ter vervanging van het Heidelbergse par
tijprogram van 1925. Uit het nieuwe pro
gramma blijkt dat de S.P.D. eindelijk het
voorbeeld van de Nederlandse en Oosten
rijkse socialisten heeft gevolgd, op tal
van punten gematigder is geworden en af
scheid heeft genomen van vele oude
marxistische idealen.
Deze matiging is een gevolg van de
voortdurende verliezen tijdens landelijke
en provinciale verkiezingen. Het Heidel
bergse program van meer dan dertig jaar
geleden sprak noch de moderne arbeider
noch de zwevende welvarende midden
groepen aan, die beiden thans in betrekke
lijk goede doen zijn.
De stoot tot deze vernieuwing in de
S.P.D. kwam daarbij niet uit het partijbe
stuur of uit de leiding van de Bondsdag
fractie, maar van de rechter S.P.D.-vleu
gel van onder meer de „Lander-Fürsten
de sociaal-democratische minister-presi
denten in de „Lander" Hamburg, Berlijn,
Hessen en Neder-Saksen, respectievelijk
Brauer, Brandt, Zinn en Kopf.
Hoe moeilijk het opstellen van het nieu
we partijprogram is gegaan, blijkt uit het
feit, dat er twee ontwerpen nodig waren.
Het eerste ontwerp, van 1958, was lang,
pathetisch en onleesbaar. De ontwerpers,
een commissie van 34 man onder leiding
van het bestuurslid Eichler, kregen voor
de tweede versie de hulp van voorzitter
Ollenhauer, de economische deskundige
Deist, de Oostenrijkse socialist Kautsky en
de oud-hoofdredacteur van het Westduitse
persbureau D. P. A. Sanger. Kautsky is de
vader van het niet-marxistische partijpro
gram van de Oostenrijkse socialisten, die
hiermee in 1961 een verkiezingssucces wil
len boeken.
Uit het S.P.D.-porgram, dat op een par
tijdag in Bad Godesberg in november moet
worden goedgekeurd, blijkt het volgende:
1) De S.P.D. keurt de vrije concurren
tie niet meer af en staat thans ook achter
ondernemers-initiatieven en de vrije con
sumentenkeus.
2) De partij eist niet meer de sociali
sering van de grote bedrijven, dat wil zeg
gen het leggen van de leiding van dergelij
ke grote ondernemingen in de handen van
de staat of van bepaalde organen van de
gemeenschap. In plaats hiervan eist de
S.P.D. thans toezicht op de leiding van de
ze ondernemingen door middel van kartel
en investeringscontrole en voorts wil zij
concurrentie tussen openbare bedrijven en
vrije ondernemingen en een vérgaande pu
bliciteit over de financiële resultaten van
de ondernemingen.
Duidelijk is hierin de hand zichtbaar van
dr. Deist, die reeds jaren pogingen doet
om zijn stelling ingang te doen vinden dat
socialisering van de grote ondernemingen
niet een principiële S.P.D.-eis mag blij
ven. Wel blijft de S.P.D. eisen dat onder
nemingen gemeenschappelijk eigendom
moeten worden, indien „een gezonde or
dening van de economische machtsverhou
dingen" niet tot stand komt. Overigens
gaat de partij er ook van uit, dat de ar
beiders meer medezeggenschap moeten
krijgen en op deze wijze van „economi
sche onderdanen" tot „economische bur
gers" moeten worden.
3) Politiek bekent de S.P.D. zich opnieuw
tot de democratie, waaraan zij de eis ver
bindt tot openbare controle van „iedere
macht die de democratische staat tot buit
van haar bijzondere belangen zou kunnen
maken". Vrijheid, gerechtigheid en solida
riteit zijn de principiële waarden van de
S.P.D.-politiek, kortom de S.P.D. wijst
iedere dictatuur of welke autoritaire re
gering ook af.
4) Belangrijk is zeker de vei-houding tot
de kerk, zoals de S.P.D. die thans ziet. In
het nieuwe program wordt gezegd: „De
S.P.D. betuigt haar achting aan de kerke
lijke instituten en de religieuze gemeen
schappen. Zij aanvaardt de bijzondere taak
en de zelfstandigheid der kerken, zij is be
reid tot samenwerking met de kerken".
Dit programma-punt betekent een volko
men breuk met de totdusver verkondigde
stelling van dertig jaar oud, die de gods
dienst verklaarde tot „privé-zaak".
Economisch, politiek en wat haar ver
houding tot de kerken aangaat, is de
S.P.D. hiermee volkomen overstag gegaan
en heeft zij zich te langen leste aangepast
aan de nieuwe verhoudingen in het West
duitse politieke leven. Met dit program
hoopt de partij bij de verkiezingen in 1961
een gooi te doen naar een hoger stem
menpercentage en daarmee naar rege-
In een vergadering van de Kamer van Koophandel en Fabrieken van
Amsterdam heeft mr. D. A. Delprat als voorzitter een verklaring afgelegd over de
Europese Economische Gemeenschap en de Kleine Vrijhandelszone. Het is onmis
kenbaar, zo zei hij, dat thans in West-Europa twee economische blokken bezig zijn
zich te vormen, de „zes" van de E.E.G. en de „zeven" van de Kleine Vrijhandelszone.
Het valt niet te loochenen dat de tegenstellingen in de benadering van het probleem
van de Westeuropese integratie thans zijn geconsolideerd. De ervaring heeft geleerd,
dat het vraagstuk van deze integratie meer en meer door politieke thesen en anti
thesen wordt beheerst. Er is naar sprekers mening dan ook reden tot bezorgdheid
over de huidige gang van zaken inzake de toekomstige organisatie van de West
europese economie, zulks in samenhang met de politieke ontwikkeling in de wereld.
Bezorgdheid voor de Nederlandse po
sitie in de blokvorming, die dreigt te ont
staan, doordat wij licht de dupe kunnen
worden van de discriminaties en de kunst
matige structuurwijzigingen, die een der
gelijke blokvorming met zich brengt. Be
zorgdheid ook voor de toekomst van West-
Europa wanneer hernieuwde verdeeldheid
en een verzwakking van de economische
weerstandskracht zou ontstaan.
Men mag de staatslieden toewensen dat
zij er in zullen slagen de thans aan de
dag tredende, voor het welzijn van de
Westeuropese gemeenschap hoogst be
denkelijke politieke en economische tegen
stellingen, in toom te houden. Inmiddels
moet ook het bedrijfsleven er toe bijdragen
de spanningen te doen verminderen en
overeenstemming naderbij te brengen. Dit
is ook het doel van de besprekingen, die
de Kamers van Koophandel uit de E.E.G.
binnenkort met zusterinstellingen uit de
Kleine Vrijhandelszone zullen houden. Op
24 en 25 september zal binnen dat kader
een delegatie van de Nederlandse Kamers
met vertegenwoordigers van de Britse
Kamers te Londen overleg plegen. Op elk
niveau zullen wij geduldig maar hard
nekkig moeten blijven ijveren voor een
goede verstandhouding tussen het be
drijfsleven van de zes en dat van dezeven
landen. Laten wij trachten op deze wijze
in West-Europa een economische wal te
bouwen, die er toe zal bijdragen het poli
tieke schip der verdeeldheid te keren, al
dus mr. Delprat.
ringsverantwoordelijkheid. Algemeen
meent men te Bonn, dat het voor de S.P.D.
niet slechts gaat om programma-punten,
maar in de eerste plaats om een figuur,
die de partij naar buiten toe op represen
tatieve wijze vertegenwoordigen kan. De
eerste stap in deze richting is gedaan toen
voorzitter Ollenhauer afzag van het even
tuele S.P.D.-bondskanselierschap, een
tweede stap zal het aanwijzen moeten zijn
van een man van formaat, die tot de mas
sa spreekt.
Ten deze dringt zich algemeen de naam
op van Willy Brandt, de Westberlijnse bur
gemeester, die in alle lagen der Westduit
se bevolking sympathie heeft. Maar voor
een man als Brandt en de eveneens gema
tigde professor Carlo Schmidt tot de top
zijn doorgedrongen, zal de gematigde zij
de van de S.P.D. nog menig gevecht moe
ten leveren, zowel met de linkse groepen
onder leiding van vice-voorzitter Wehner
Willy Brandt
als met de lokale partijfunctionarissen die
geen scheiding willen tussen de oi-ganisato-
rische en de politieke functies in de partij.
De eerste horde staat in november op
de bijzondere S.P.D.-partijdag voor de
deur: daar moet het programma worden
goedgekeurd of geamendeerd. Daar zal de
SP.D. óf klare wijn moeten schenken (zo
als de Frankfurter Allgemeine Zeitung
schrijft: „De laatste puinhopen van het
ideaal van de klassenloze maatschappij
door de onteigening van de eigenaars wor
den met een grote boog over boord ge
veegd"). Of zullen de lokale functionaris
sen er toch nog in slagen wat meer marxis
tisch water in deze moderne politieke wijn
te gieten....? Met de verkiezingen van
1961 in het vooruitzicht valt dit laatste niet
te verwachten.
(Van onze correspondent in Wenen)
Het gesprek van de dag in Oostenrijk is
de vreemde geschiedenis van de Neder
lander Piet van de Watering, die zich tij
dens de laatste oorlog als jongen van 20
jaar bij de S.S. had laten inschrijven en
die vrijwillig naar het front ging. In 1945
vluchtte hij naar Graz in Oostenrijk en
dook daar onder bij een vrouw, die twin
tig jaar ouder was dan hij. Hij ging aan
vankelijk door voor haar neef. Daar hij
bang was, dat hij door de Oostenrijkse in
stanties aan Nederland zou worden uitge
leverd, liet hij zich door zijn hospita adop
teren. Van toen af heette hij Peter Nimm-
richter en was hij Oostenrijks staatsbur
ger. Daarbij bleef het echter niet. Er ont
wikkelde zich een liefdesverhouding tus
sen het ongelijke paar en daaruit werd in
1954 een kind geboren. Zodoende was de
vrouw tegelijkertijd moeder en grootmoe
der van haar eigen kind. Om aan deze
vreemde verhouding een rechtmatige
schijn te geven maakte Watering-Nimm-
richter zich schuldig aan valsheid in ge
schrifte. Hij wist in het bezit te komen
van het Nederlandse trouwbriefje van zijn
broer, die tijdens de oorlog was gesneu
veld. Op handige manier veranderde hij de
naam van zijn schoonzuster in die van zijn
aangenomen moeder en liet van deze ver
valsing een foto-copie maken. Op grond
hiervan werd het „huwelijk" tussen aan
genomen moeder en zoon in Oostenrijk als
geldig aanvaard en zo leefde het „echt
paar" veertien jaar rustig en in betrekke
lijke welstand te Graz. Nu echter is het be
drog aan het licht gekomen, omdat er on
enigheid ontstond en de vrouw haar zoon,
tevens echtgenoot, bij de politie heeft aan
gebracht. Daar de adoptie geldig is blijft
Watering de aangenomen zoon en heet hij
nog altijd Nimmrichter. Maar hij zal zich
voor de rechter moeten verantwoorden
wegens valsheid in geschrifte.
Het delict, dat hij zich bij de S.S. vrij
willig heeft laten inschrijven is echter ver
jaard. Bovendien was hij toen 20 jaar en
dus minderjarig.
Uit het Aartsbisschoppelijk Museum te
Utrecht wordt sinds gisteravond een kost
baar beeldje, voorstellende de boodschap
aan Maria, vermist. Het is een stuk uit de
Noord-Nederlandse School. Het is in 1470
vervaardigd. Het verzekerd beedrag is
2000.De waarde is evenwel veel gro
ter. De diefstal werd ontdekt door een der
suppoosten.
Advertentie
(Van onze Haagse redacteur)
Dat de KLM zoals zoveel andere onder
nemingen een kalender aan haar relaties
stuurt is niets bijzonders. De KLM-kalen
der welke thans wordt verzonden wijkt
echter van het gebruikelijke kalender
model af, omdat de jaartelling reeds per
1 oktober 1959 ingaat en verder het gehele
jaar 1960 beslaat. Dit hangt uiteraard sa
men met het veertigjarig bestaan van de
KLM op 7 oktober.
De maandelijkse illustraties worden ge
vormd door de beste inzendingen voor de
internationale tekenwedstrijd voor kinde
ren, welke de KLM in 1957 uitschreef. De
oplaag bedraagt 250.000 exemplaren, waar
bij edities in onder andere het Italiaans,
Pools. Noors, Bulgaars.
Aansluitend op de verklaring, die mr. dr. K. P. van der Mandele maandag als
voorzitter van de Rotterdamse Kamer van Koophandel heeft afgelegd naar aanleiding
van persuitlatingen onder de titel „Krupp in de Europoort", heeft hy thans in zijn
kwaliteit van voorzitter van het curatorium der Staalstudie-Stichting nadere mede
delingen verstrekt over de gang van zaken. Hy wyst er onder meer op dat Nederland
na Italië de geringste produktie van staal heeft. Op grond van een verschuiving van
de vestigingsplaats der staalindustrie naar de zeekust heeft zyns inziens ons land de
kans een meer dan evenredig aandeel te verwerven in de berekende uitbreiding van
de staalindustrie, die in 1965 100 tot 110 miljoen ton zal moeten produceren, tegen
nu 88 miljoen ton, om het welvaartspeil in Europa te kunnen handhaven.
Mr. dr. Van der Mandele wijst er dan op dat de initiatiefnemers van het huidige
project Rozenburg, die de unieke vestigingsplaats aldaar hadden ontdekt, hem ver
zocht hebben de leiding te nemen van een comité waarin alle nationale krachten
samengebundeld zouden worden om deze voor Nederlandse verhoudingen gigantische
staalonderneming tot een realiteit te maken.
In een voorafgaand stadium hebben
de initiatiefnemers ter realisering van
het toen bestaande plan samenwerking
gezocht met de'Hoogovens te IJmuiden.
Tot teleurstelling van alle betrokkenen
bleek het beoogde toen niet mogelijk.
Daarna hebben de initiatiefnemers met
instemming van de regeringsinstanties
een inleidende studie van hun tot grotere
omvang uitgegroeide plan laten maken
door Krupp, die de meest gerede instan
tie daarvoor scheen.
Fantasie om Krupp
Mede op grond van deze voorgeschiede
nis heeft het curatorium der Stichting,
waartoe inmiddels de president-directeur
van de Hoogovens te IJmuiden was toe
getreden, unaniem besloten Krupp op te
dragen deze studie uit te werken tot een
gedetailleerd plan. Dit heeft ons, aldus mr.
dr. Van der Mandele dit voorjaar bereikt.
Een verdere opdracht is aan krupp nooit
verstrekt. De suggestie, als zou Krupp een
overheersende rol in het project Rozen
burg spelen, acht mr. dr. Van der Mandele
volkomen uit de lucht gegrepen.
Deskundigen uit de kring der Staal
studie-Stichting zijn thans bezig een eigen
afgerond plan uit te werken, dat men bin
nen afzienbare tijd aan de regering hoopt
te kunnen aanbieden, een plan dat volgens
regeringswens van dusdanige allure zal
moeten zijn, dat. het de unieke mogelijk
heden op Rozenburg ten volle tot haar
recht laat komen.
Volgens verklaring van mr. dr. Van der
Mandele neemt de directeur-generaal voor
de industrialisatie als door de minister
van Economische Zaken aangewezen con
tactpersoon aan de beraadslagingen van
het curatorium deel en de naaste mede
werkers van de minister verlenen actieve
hulp bij de werkzaamheden. Aangezien
het terrein op Rozenburg de mogelijkheid
biedt om drie miljoen ton staal per jaar te
produceren, met alle verwerkings- en
nevenbedrijven daaraan verbonden, ligt
het volgens de heer Van der Mandele voor
de hand, dat een volledige realisering van
die mogelijkheid slechts in fases zal kun
nen geschieden.
Produktie in eerste fa-se
De eerste fase zal, mogelijke wijzigingen
voorbehouden, een produktie aan ruwijzer
omvatten van 375.000 ton per jaar en een
staalproduktie van 350.000 ton. Als eind-
produkten zullen waarschijnlijk worden
vervaardigd walsdraad, bandijzer en zoge
naamd kleinmateriaal, profielen enzo
voorts.
Uit het jaarverslag van de Nederlandse
Kabelfabrieken heeft men volgens de heer
Van der Mandele kunnen lezen, dat door
deze n.v. nauwe samenwerking wordt nage
streefd tussen de bestaande en eventuele
uit te breiden walserijen te Alblasserdam
en het nieuwe bedrijf op Rozenburg. Hier
door wordt zijns inziens tevens een ratio
nele bezetting van de bestaande installa
ties gewaarborgd. Het is. aldus mr. dr. Van
der Mandele, steeds de bedoeling van de
Staalstudie-Stichting geweest, en uit de
samenstelling van het curatorium blijkt
dit, om te trachten op harmonieuze wijze
samen te werken met de Hoogovens te
IJmuiden.
Naar zich laat aanzien, aldus de heer
Van der Mandele, zal na realisering van
de eerste fase een directe werkgelegenheid
zijn geschapen voor 4000 mensen. De in
directe werkgelegenheid bedraagt zijns in
ziens ongetwijfeld een veelvoud daarvan.
Voor luchtverontreinigingsgevaar voor het
Westland behoeft naar het oordeel van
objectieve deskundigen geen vrees te zijn.
De verwerkelijking van de eerste fase zal
naar globale schatting een investering ver
gen van 350 miljoen gulden, een bedrag
dat volgens ter beschikking staande feiten
uit Nederlandse bronnen zal kunnen wor
den gefourneerd. Hierbij wordt gerekend
op een directe en indirecte medewerking
van de staat.
Sterke positie
De heer Van der Mandele acht de econo
mische positie van het nieuwe complex
sterk. Een aanzienlijk deel der in het Rot
terdamse achterland verwerkte ertsen
wordt, zo zegt hij, te Rotterdam aange
voerd en aldaar overgeslagen in binnen
schepen. Verwerking op Rozenburg biedt
een kostprijsvoordeel op het Roergebied.
Bij wederexport der staalprodukten van
het achterland naar zee heeft zijns inziens
Rozenburg een extra voordeel. Men is
voorts voornemens in de structuur der
vennootschap en vennootschappen sociaal-
economisch vooruitstrevende opvattingen
te verwerkelijken.
Het ligt volgens mr. dr. Van der Mandele
voor de hand, dat de strategisch uitzonder
lijk goede positie van Rotterdam de aan
dacht heeft getrokken van buitenlandse
staalproducenten en -financiers. Destijds
heeft minister-president dr. Drees in het
openbaar reeds verklaard, dat er van re
geringszijde geen bezwaar werd gezien in
deelneming voor buitenlandse interessen
ten in het Rozenburgproject. Een dergelijke
deelneming, aldus de heer Van der Man
dele, wordt door ons niet principieel afge
wezen, maar het is ons streven de eerste
fase uitsluitend Nederlands te doen zyn en
in de toekomst onze nationale positie en
invloed te handhaven. Wanneer wy, zo
besloot hy, niet met spoed tot de reali
sering van ons project kunnen komen, is
het gevaar niet denkbeeldig, dat de op
Rozenburg aanwezige mogelijkheden door
buitenlanders zullen worden benut.
In antwoord op een door ons aan Hoog
ovens gestelde vraag heeft de directie van
Hoogovens medegedeeld dat weliswaar in
een vroeger stadium „jaren geleden" de
Nederlandse draad-industrie zich tot Hoog
ovens heeft gewend met de vraag of Hoog
ovens staal zou kunnen leveren in de vorm
van te IJmuiden te walsen knuppels, aan
welk verzoek Hoogovens toen onmogelijk
kon voldoen, doch dat het initiatief tot het
oprichten van een ijzer- en staalbedrijf aan
de Nieuwe Waterweg buiten Hoogovens om
is geschied.
Wildbaan gesloten. Evenals vorige
jaren zal een deel van het nationale park
„De Hoge Veluwe" met het oog op de
bronstijd van het edel wild voor een deel
van 14 september tot en met 11 oktober
gesloten zijn voor het publiek. Dit betreft
de wildbaan. De autoweg museum-Rijzen-
burg-Oudreemst blijft tot 18 uur open voor
alle verkeer, doch mag niet worden ver
laten. Van de rijwielpaden mag geen ge
bruik worden gemaakt.
Ouwe merries
Als u zo zoetjes naar de radio zit te luis
teren, waarde lezer, is het u dan ook wel
eens opgevallen welk een ernstige sterfte
er heerst onder de ouwe cowboys. Overal
dragen hele stoeten nog overlevende cow
boys hun ex-collega naar zijn laatste een
zame plekje daar ergens op de prairie, er
is een grote aanbieding van niet meer in
gebruik zijnde lasso's, en de bovenge
noemde prairie miegeit letterlijk van treu
rende ouwe merries.
Nu heb ik me wel eens in arren moede
afgevraagd, waarom die ouwe cowboys
toch zo'n vreemde voorkeur hebben voor
ouwe merries, maar dat komt doodeen
voudig door het rijm. Jawel. Want als ze
ooit op een hengst redenkent u een
woord dat rijmt op hengst? Terwijl een
m.errieMoet u eens horen: derrie, her
rie, kerrie, berrie, gaat u maar door. Het
loopt allemaal erg lekker nietwaar?
En midden op de prerrie
Daar stond die ouwe merrie
En maakte droeve herrie
Bij 't grafje van haar baas.
En daarbij hoort een melancholieke ach
tergrond van droef jodelende (joech-ha-
diejee, joech-ha-diejoe) collegae, gekraak
van zadelleer, gesnor van lasso's, gejank
van coyotes en gesnuif van bisons. En weer
is er een sfeervol cowboyliedje geboren.
Nu geloof ik overigens, dat de cowboy
liedjes het in narigheid maar met een
neuslengte winnen van de zeemansliedjes.
Neemt u een goede raad van me aan, le
zers, en spreekt u nooit met een zeeman
(een echte!) over zeemansliedjes, tvant dan
wordt hij wild. Hij vindt namelijk, dat hij
daarin immer wordt voorgesteld óf als een
halfzachte idioot, die met een hart (rijmt
lekker op smart) vol tranen (rijmt op ba
nanen die gaat hij halen met zijn schuit,
vat u?) „Nou tabeh dan" joelt, als de tros
wordt losgesmeten, öf als een man met een
schat in iedere stad, en wat moet zijn
vrouw daar dan weer van denken? Want
ook het maken van sfeervolle zeemans
liederen is niet moeilijk als we de radio
geloven moeten.
Het is overigens vreemd dat tekstdich
ters, die van een paard voor- en achter
eind niet uit elkaar kennen, laat staan dat
ze die subtiele verschillen kennen tussen
merries en hengsten, altijd zo'n voorkeur
schijnen te hebben voor ouwe cowboys.
En dat liedjesschrijvers, wier voeten nim
mer een dek beroerden, zich gedrongen
schijnen te voelen om vreemde dingen te
gaan schrijven over zeelieden en hun
broodwinning. Maar misschien komt
dat doordat rijmelen gemakkelijker is dan
u denkt. Schuit, bruid, vooruit. Liedje en
melodietje. Smart en hart. Tros en los.
Maar wanneer staat er nu eens een man
op of een vroinv die een levensliedje
schrijft over de dinosaurus, wiens ei niet
wilde uitkomen? Of over de ouwe papoea
in zijn eenzaam rimboegraf, waaromheen
zijn stamgenoten droevig het krijgslied
joedelen, terwijl zijn ouwe orang oetan
snokt in de harige handen? Maar als je
moet gaan rijmen op dinosaurus of op
papoea of op orang oetan, nou dan mogen
ze je wel best betalen!
Maar om nog even op die ouwe cowboys
terug te komen, één ding is me nooit hele
maal duidelijk geworden. We hebben de
merries en de prerries, het krakende leer,
de jankende coyote en de snuivende bison.
Maar één ding hebben we niet, nooit! Dat
zijn de koeien, ivaarop die cowboys ver
ondersteld worden te passen. Die staan
niet om het graf, loeien niet, treuren niet.
En dat vind ik allemachtig vreemd.
Spornj
Deskundigen van de Franse regering
werken aan voorstellen tot wijziging van
het verdrag der Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal. Dit heeft de Franse
minister van Buitenlandse Zaken, Couve
de Murville, medegedeeld aan de commis
sie voor buitenlandse zaken van de Natio
nale Vergadering. Hij maakte geen bij
zonderheden bekend, maar men neemt aan,
dat Frankrijk streeft naar vermindering
van de bevoegdheden der Hoge Autoriteit.
NEW YORK (U.P.I.) Tijdens de inter
nationale oceanografische conferentie in
de UNO. heeft dr. Rhodes W. Fairbridge,
een geleerde van de universiteit van Co
lumbia over zijn onderzoekingen verteld,
die naar zijn mening de geschiedenis van
de zondvloed steunen, die in de Bijbel be
schreven wordt. Fairbridge zeide, dat zijn
studie van zee-fossielen welke zich over
een periode van 16 jaar en over de gehele
wereld heeft uitgestrekt, plus bevindingen
van andere geleerden aantonen, dat kust
streken in vele landen plotseling geïnun
deerd zijn geraakt. Fairbridge stelde het
tijdstip op ongeveer 4.000 voor Christus.
Dit is ongeveer het tijdstip, dat de over
stromingen die in de Bijbel, boeddhistische
schrifturen en andere kronieken genoemd
werden, plaats vonden.
Fairbridge kwam tot die conclusie door
het in kaart brengen van de stijging en
daling van zeeniveaus, welke door ijstijd-
perken en de verplaatsing van zeebed
dingen veroorzaakt werden. Hij ontdekte
fossielen, die hij in verband kon brengen
met bepaalde tijdperken in de geschiede
nis en door welke hij kon vaststellen wan
neer zeeniveaus stegen en daalden.
Het zeeniveau bereikte zijn hoogste punt
ongeveer 6.000 jaar geleden. Het water
steeg geleidelijk door de eeuwen. Plotse
ling werd het punt bereikt, dat de kustlijn
bereikt werd en het water landinwaarts
stroomde. Fairbridge schatte, dat de zond
vloed een gebied van 80 bij 160 kilometer
Advertentie
Alle merken dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444
bedekte en ongeveer 100 meter boven land
uitkwam. De zondvloed was een katastrofe
doordat de mens zich de macht der ele
menten onbewust was en zich niet kon be
schermen. De zondvloed heeft een belang
rijke rol gespeeld bij de ontwikkeling van
de intelligentie van de mens. Hij moest
nadenken of verdrinken. En in later jaren
moest de mens in andere streken middelen
vinden om zich te bedekken wilde hij niet
doodvriezen. Fairbridge meent, dat een
nieuwe inundatie zoals de zondvloed uit
de tijd van Noach onwaarschijnlijk is. Plet
ijsplateau van de Zuidpool smelt, doch
slechts langzaam.
Uit de Oprechte Dingsdagse Iiaerlemse
Courant van 11 September 1759
DES nachts tussen 6 en 7 September 1759
is te Heylo, ten huyze van
W. Laarman gestoolen:
Deeze navolgende Goe
deren, als een bruyne
koffiekleurde Rok, Kami
zool en Broek, best Laa-
ken; een Blaauwe met
Geele Weerschyn Glassé
Japon; een Rotting met een gewerkte
Zilvere Knop; een fluweelen kap en mof
jes, twee paar Zilvere Kindere Gespen
van 3 Guld. 't paar ,een Goud gekartelde
Ring met een gespje daarop, een vol stuk
2 Els Chits, zynde een witte Grond met
gecouleurde Bloemen. Die het geheel of
iets van hetzelve weet aan te wyzen
adresseere zig aan Jan Kryt, Bierdraager
wonende aan de Handboogstraat t'Amster-
dam, en zal eerlyk beloond worden.
