EAU DE
COLOGNE
HET PARELEND PR0DUKT VAN EEN WEDUWE
r
Voelt u zien
Wetlekkèr
LABOUR BLIJKT ZICH TE
HEBBEN OVERSCHAT
s(wt)t
DEFKKM
COMMUNISTISCHE VLAGGEN IN
WEST-BERLIJN INGEHAALD
Kassem vandaag uit het
ziekenhuis
j Van dag tot dag
J
Britten tonen vertrouwen in de gestage
opgang onder conservatief bewind
&Ate
<~Praatótoel
VRIJDAG 9 OKTOBER 1959
HAARLEMS DAGBLAD
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
3
Korter werken
Kerstman persona non
grata in Cuba
Goed aangespoeld
Neem de vergelijkende scheerproef
óók mei duurdere apparaten
inn
Bonn had het incident beter kunnen negeren
&p de
„Zo mag je de
deur niet uitl'A
Volgens Libanees blad is
aanslag een comedie
Bij dc beide Huizen van de Opperste
Sovjet in Moskou is het voorstel ingediend
voor de invoering van de 40-urige werk
week, die er dus wel zal komen, want het
is in de volksdemocratie normaal, dat
wetsvoorstellen worden aangenomen,
meestal zonder werkelijke strijd.
In het algemeen worden sociale en econo
mische berichten uit het Oosten met
scepticisme ontvangen en dit is ook wel
op zijn plaats, want vaak is dit nieuws
uit propagandistische overwegingen ver
tekend. De laatste tijd komt daar echter
verandering in, mede onder invloed van de
Russische raketsuccessen. Trouwens de
enige critiek, die in Rusland eigenlijk altijd
enigszins mogelijk was, bestond in de
economische sector. Vijfjarenplannen,
produktieprestaties en de rol van de
bedrijfsleiding werden altijd ijverig door
het Sovjet-volk bestudeerd en besproken.
Hier ontstond soms iets dat leek op een
vrije discussie.
Met weet natuurlijk niet wat de 40-urige
werkweek in de praktijk voor de Russi
sche arbeider betekent, want deze kan ook
wel uitsluitend neerkomen op een vergro
ting van het aantal overuren dat gewerkt
moet worden. Hoe dit ook zij, toch is met
dit wetsontwerp een belangrijke stap ge
daan; de arbeidstijdverkoring begint in
de Sovjet-Unie van belang te worden en
dat bij een welvaartsniveau, dat nog in de
verte niet vergeleken kan worden met het
Amerikaanse.
Dit wijst enerzijds op een groot ver
trouwen in de mogelijkheden voor ratio
nalisatie en mechanisatie van de produk-
tie, maar anderzijds misschien op een ge
heel ander streven. Het zou kunnen zijn,
dat de Russen eert ander soort welvaart
nastreven dan die van de westelijke lan
den, die voornamelijk neer komt op het
bezit van materiële zaken. Om deze te
verkrijgen moet men relatief hard en lang
werken, de reclame stimuleert de behoef
ten, en de bevrediging daarvan vergroot
de werkgelegenheid. Bij een lager bevre
digingsniveau zou ieder korter kunnen
werken.
De Russen hebben als doel gesteld
Amerika economisch in te halen en voor
bij te streven, maar nooit is daarbij ge
sproken over het reële welvaartsniveau
van de gemiddelde consument, wel ech
ter over de produktie van ijzer, staal, olie,
steenkool en andere grondstoffen. Deze
kan men voor allerlei doeleinden aan
wenden, bij voorbeeld voor hulp aan on
derontwikkelde gebieden, voor de oorlogs
industrie of voor ruimtevaartDit kan,
maar het gaat ten koste van de binnen
landse levensstandaard. Het is mogelijk
dat de communistische regering zich con
centreert op een lagere materiële wel
vaart, bij volledige werkgelegenheid, met
een korte werkweek en een grote expan
sie in de zojuist opgesomde sectoren. De
uitlating van Kroestsjev dat hij al die
Amerikaanse auto's maar verspilling
vond, zou in deze richting kunnen wijzen.
Meer vrije tijd biedt trouwens nieuwe
mogelijkheden voor ontspanning, ontwik
keling en voor de communistische opvoe
ding.
In 't wetsvoorstel komt ook een clausule
voor over de rechten van de vakbonden.
Deze organisaties hielden zich tot dusver
re bezig met het opvoeren van de presta
ties der arbeiders en met de uitvoering
van de sociale wetgeving. Zij krijgen er
thans een nieuwe taak bij: onderhandelen
met de directies over de arbeidsvoor
waarden. Wat dit in de praktijk betekent
moet worden afgewacht.
Advertentie
a rvcL»c.i\j
tiju ■«rociiK
iep.
bij
'rVJ legen hcfftoijn. kicspiin. Qocsi, •riei
injgbaar in etuis met 6 poeders maar ook
MEENKS POEDER'
Poeders tegen hoofdp
diarrhee, influenza, rhc
gevatte kou. periodiel]
krijgbaar in etuis
helpen! Er zijn Meenk's
siespün, hoest, griep,
natiek, koortsigheid bij
pijnen enz. enz. Ver-
poeders maar ook in
een handige plastic HUISAPOTHEEK (met 6
verschillende etuis 6 poeders), zonder prijs
verhoging. Vraag uw drogist.
HAVANA (AFP) Als vervolg van de
revolutie van dit jaar op Cuba kan ook op
het gebied van de kerstviering een ware
omwenteling worden verwacht.
Het ministerie van Onderwijs heeft
woensdag bepaald, dat er geen kerstman
nen in de warenhuizen mogen optreden.
Voorts is de invoer van speelgoed en kerst
bomen verboden. De kerstboom zal ver
vangen worden door inheemse palmen.
En ten slotte zullen de tinnen soldaatjes
van inheemse makelij allemaal een baard-
•e moeten hebben, ter ere van Fidel
'astro en zijn mannen die tijdens hun
trijd tegen het regime-Batista hun baard
ebben laten staan.
Voor universiteit De gemeenteraad
van Leeuwarden heeft 250.000,beschik
baar gesteld voor een fonds tot stichting
van een universiteit in Friesland.
(Van onze correspondent in Londen)
Labour heeft zichzelf hopeloos overschat. Na de socialistische nederlaag van
1951 was de stemming in de partij „nu of nooit". Het „nu" is verkeken. Of er
sprake is van „nooit" weet niemand. Wel staan de socialisten de grootste moei
lijkheden te wachten, wanneer zij zich bezinnen op hun toekomst. Als altijd
bevinden er zich in de partij twee stromingen tegenover elkaar, namelijk zij die
van oordeel zijn, dat alleen een ouderwetse scherp links gerichte socialistische
politiek in staat zal zijn tot de verbeeldingskracht van de kiezers te spreken, en
zij die menen dat deze hierdoor alleen maar zullen worden afgeschrikt.
Het blijft een feit dat de federatief opge
bouwde, door de vakbonden beheerste stug
en moeilijk te hanteren Labourpartij zich
nog steeds onvoldoende heeft aangepast
bij de nieuwe politieke situatie. De para
dox is dat. nadat Labour in de periode
1945-1951 zeker op sociaal gebied de grond
slag voor een beter bestaan had gelegd,
de conservatieven daarvan de vruchten
blijven plukken.
De eersten beroepen zich op de over
weldigende Labour-overwinning vlak na
de oorlog in 1945, welke echter door de
bijzondere omstandigheden van dat ogen
blik werd bevorderd en waarschijnlijk
niet door het radicale programma alleen.
Die kolossale zege was voornamelijk aan
de troepen te danken, aan wie in dc oor
logsjaren een betere toekomst was be
loofd. Labour's doorslaand succes was
voornamelijk een algemene reactie op het
uiterst povere conservatieve beleid van
voor dc oorlog en op de algemene achter
stand op zovele gebieden. Men wilde een
dynamische verandering, doch al spoedig
bleek, dat Labours voortvarendheid het
gerommel was van een uitgewerkte vul
kaan.
Niemand liep warm voor de nationalise
ringen, welke de een na de ander tot stand
kwamen. Men kwam ook in opstand tegen
Labours verdoorgevoerde versoberings
gedachte en vooral tegen de steeds stij
gende kosten van levensonderhoud. Ook
mag niet worden vergeten, dat Groot-
Brittannië in wezen een conservatief land
is, dat bovendien economisch uiterst
kwetsbaar is en daarom buitengewoon hui
verig staat tegenover experimenten zoals
nationaliseringen. Hoewel Labour op dit
gebied is teruggekrabbeld, bleven de eisen
tot naasting van de staalindustrie en het
wegvervoer gehandhaafd en liet de partij
de deur voor verdere nationalisatie-maat
regelen open.
De moeilijkheid was echter, dat naar ma
te de Labourpartij naar rechts opschoof
het verschil met de conservatieven voor
velen onherkenbaar werd, zodat zij of niet
stemden, of hun stem gaven aan Tories of
liberalen. De jongeren, die de vooroorlog
se ellende niet uit eigen ervaring hebben
gekend, zijn steeds meer geneigd de con
servatieven te steunen.
Macmillan heeft het instinct van ...het
publiek goed aangevoeld, dat het niets
voelt voor een politieke verandering op een
ogenblik dat 't algemeen in de goede rich
ting gaat. Labour moet het, zoals ook uit
de resultaten in Schotland en Lancashire
bleek, voornamelijk van economische te
genslag hebben. Het moest in de rest van
het land optornen tegen een belangrijke
mate van welvaart. De feitelijke stand van
zaken en het vertrouwen dat de Tories het
verder wel zullen bolwerken, was voor de
kiezers belangrijker dan allerlei halfover-
tuigende beloften.
Men is het over het algemeen eens met
de financiële en economische politiek van
de conservatieven, die tot de tegenwoordi
ge situatie heeft geleid. Bovendien heeft
men het goed aangevoeld, dat het onver
antwoordelijk zou zijn van ploeg te ver
anderen nu een topgesprek in aantocht
is, dat door Macmillan werd voorbereid.
De druiven zijn zuur. Morgan Phillips,
de algemene secretaris van de Labourpar
tij, verklaarde dat de Tories de kiezers
hebben misleid over de kosten van het
Labourprogram. In werkelijkheid bete
kent dit echter, dat de socialisten hen niet
hebben kunnen overtuigen dat hun plan
nen realistisch waren. Gezegd moet wor
den dat Hugh Gaitskell groot respect heeft
afgedwongen door zijn evenwichtig en
waardig optreden in de verkiezingscam
pagne, gedurende welke hij sterk aan ge
zag won. Hij was tevens een symbool van
de noodzakelijke verjonging van zijn par
tij.
Een grote tegenslag voor Labour was,
dat vrijwel op elk gebied, waarop de za
ken scheef gingen, of dreigden te gaan,
de conservatieven zich onder Macmillan's
voortvarend leiderschap wisten te her
stellen, zodat de vaak gezochte oppositie-
critiek de indruk maakte van een strijd
tegen windmolens. Velen zouden onge
twijfeld de bekwame Gaitskell een kans
hebben willen geven, maar sinds de dood
van grote socialistische figuren zoals Er-
nest Bevin en Stafford Cripps, alsmede de
verdwijning uit het parlement of de ver
huizing naar de achterbanken (ook in het
Hogerhuis) van mannen als Attlee, Morri
son, Shinwell en Dalton, vertoont de
Labourpartij een gebrek aan zwaarte, dat
haar in de ogen van de kiezers ongeschikt
maakt als regeringspartij.
Ook kon men het moeilijk verkroppen,
dat Aneurin Bevan, kortgeleden nog een
rebel, die door gebrek aan gezaghebben
de krachten van lieverlede Gaitskell's
naaste medewerker werd, klaar was ge
stoomd voor het ambt van minister van
Buitenlandse Zaken. Met zijn onbeheerst
temperament leek hij de allerlaatste, die
geschikt was om Groot-Brittannië bij de ko
mende delicate onderhandelingen te ver
tegenwoordigen en ook al wegens zijn
twijfelachtige houding tegenover de Ver
enigde Staten. Ondanks de matiging wel
ke hij in zijn nieuwe rol toonde, bleek hij
Advertentie
Wie eenmaal een BRAUN goed geprobeerd
heeft, wil zich nooit meer anders scheren.
Dankzij het gepatenteerde, elastische scheer-
biad en de halfronde kop: mesglad en snel
ler scheren en comfortabeler door de
oreclsle-tondeuse (ook voor dames).
Combi met tondsui* Ie lux*
astic etui f 59.75
Type
plastl
Type Special Ie kartonnen doos
f 44.75
Nieuw Type Standard In kartonnen
f 37.f
doos
.50
Scheerproef en folder 1491 bi] Uw handeleer. Imp. N.V. Hapé, A'dam-C., tel. 63957 (4 lijnen).
Advertentie
tït:
if JEkWrMf
Is in de Schouwburg, in het
Concertgebouwen bij anderefeeste-
lijke vren de melodieën verklonken
zijn en de instrumenten zwijgen,
biedt 4711" in de pauze de ware
„HtwftW. 1.65 tot 23.25
'4711' Eau de Cologne op Uw zakdoek gesprenkeld en diep inge
ademd verfrist en geeft volkomen ontspanning.
I:::::::::::::::::;
•••eeeeeeeeeeeeeeeee##eessesee#ssseeeefeeesses»»ese»es#ese»eee...»
(Van onze correspondent in Bonn)
Gisteravond hebben Oostduitse spoor
wegbeambten de vlaggen van hun com
munistische staat, die drie dagen boven
Westberlijnse spoorwegstations hebben
gewapperd, ingehaald. Men neemt te
West-Berlijn aan, dat daarmee dit vlag-
genincident spoedig gesloten zal worden,
maar men maakt er uit op, dat dit voor
val nog eens heeft bewezen, hoe delicaat
de situatie van de stad met haar 2,5 mil
joen inwoners is.
De treinverbindingen in West-Berlijn
worden krachtens een oude Russisch-ge-
allieerde overeenkomst geëxploiteerd
door de Oostduitse spoorwegen, die tech
nisch en administratief het bedrijf in han
den hebben. Het terrein van deze spoor
wegen met alle dienstgebouwen behoort
evenwel rechtens tot West-Berlijn. Het hij
sen van vreemde vlaggen de zwart-
rood-gele vlag met een hamer, een passer
niet een cirkel zoals wij woensdag abu
sievelijk hebben gemeld en een koren
aar op deze terreinen is in strijd met
het geldende recht.
Met dit incident is de Oostduitse com
munistenleider Ulbricht lijnrecht inge
gaan tegen de door Kroesjtsjev gepropa
geerde vredespolitiek. Er werd ernstig ge
provoceerd, men was uit op vechtpartijen,
op het kweken van spanning en onrust on
der de Westberlijners, die dan ook bijzon
der verontwaardigd waren. In Bonn raak
te men al evenzeer opgewonden, maar af
gezien van deze Oostduitse uitdaging en
de alleszins begrijpelijke en oirbare West
berlijnse reactie kan men in West-Duits-
land stemmen beluisteren, die zeggen dat
het incident genegeerd had moeten wor
den.
Misschien hadden de West-Berlijners
zelf daarvan niets begrepen, maar men
had in elk geval voorkomen, dat Ulbrichts
opzet het zaaien van onrust zou zijn ge
lukt. In dat geval was er geen sprake van
een capitulatie geweest, maar men had
evenmin beruchte Oostduitse knokploegen
en volkspolitie de kans gegeven in West-
Berlijn de boel op stelten te zetten en de
spoorstations als het ware te bezetten.
(UPI) Verscheidene Westberlijnse
bladen berichten dat de politie dinsdag
avond niet wist wat te doen omdat de ver
antwoordelijke autoriteiten onbereikbaar
waren. Het Westberlijnse blad „B.Z." wijt
de moeilijkheden aan de besluiteloosheid
van het stadsbestuur. „Wanneer u gelooft
dat de vlaggen moeten worden neerge
haald laat dit dan meteen doen. Doe het
dan met alle macht, en neem geen halve
maatregelen." Anderzijds is het blad er
stellig van overtuigd dat „de gevolgen niet
te overzien zouden zijn geweest" wanneer
de politie van haar vuurwapens gebruik
had gemaakt om de demonstranten te ver
jagen.
De Oostduitse partijsecretaris Ulbricht
heeft voorgesteld West-Berlijn een onge
veer gelijke status te geven als Vaticaan
stad, die onderworpen zijn aan de Italiaan
se wet. De Italiaanse regering garandeert
de integriteit van de stad en de toegangs
wegen. „De kwestie-Berlijn moet zo spoe
dig mogelijk worden opgelost Deze tijd
bom moet in de kortst mogelijke tijd on
schadelijk worden gemaakt", aldus Ul
bricht op een vergadering ter gelegenheid
van het tienjarig bestaan van de DDR.
De weduwe Clicquot is haast
een eeuw geleden gestorven
precies gezegd in 1866
maar ik maak me sterk, dat
u haar naam nog dikwijls
hoort noemen. Die naam ligt
op veler lippen, zoals haar
produkt langs veler lippen
vloeit. Misschien wordt het
wat duidelijker, als ik deze
eerbiedwaardige dame aan
duidt, zoals de hele wereld
haar kent: Veuve Clicquot.
Dan gaat u een licht op u
ziet de kelk al gevuld met
parelende champagne.
Voor mij ligt een charmant
uitgegeven boekje, waarop in
fraai gecalligrafeerde letters
de titel staat: Madame Veuve
Clicquot-Ponsardin, Sa Vie,
Son Temps. De schrijfster,
princesse Jean de Caraman
Chimay, is het wel toever
trouwd geweest de tijd en het
leven van deze energieke en
vooruitziende zakenvrouw te
belichten, want haar echtge
noot is een der directeuren
van de befaamde wijnfirma.
Zij heeft rijkelijk uit de ar
chieven van de zaak kunnen
putten en met de verkregen
gegevens een levend beeld van
la Veuve Clicquot getekend.
Ik kan twee dingen doen: de
schrijfster op de voet volgen
of u meenemen naar de kilo
meterslange catacomben, diep
onder Reims, waar de cham
pagne ligt te rijpen. Nu de
wijnoogst in de streek ten zui
den van de stad net achter de
rug is, lijkt dit laatste interes
santer. We kunnen dan samen
het ontstaan volgen van deze
kostelijke mousserende drank,
die wel veel wordt nagemaakt,
In de streek ten zuiden van Reims worden vier soorten wijn
geteeld, die na een bijzondere menging een produkt opleveren,
dat van oudsher sterk tot de verbeelding heeft gesproken. Wij
denken daarbij automatisch aan plechtige of feestelijke gelegen
heden, want die kan men zich bijna niet voorstellen zonder
champagne.
maar nergens kan worden ge
ëvenaard.
Het is te wijten aan de maar
niet eindigende zomer, dat de
kilte ons onder de grond even
doet huiveren. De lichtpeer-
tjes, die op regelmatige af
standen in de lange gangen
zijn aangebracht, vormen heel
ver weg een aaneengesloten
streep. „U zoudt hier gemak
kelijk kunnen verdwalen", zegt
onze gids. „De caves zijn zo
groot, dat de hele bevolking
van Reims er gedurende de
oorlog een schuilplaats in kon
vinden."
De herinnering aan die tijd
is voor de firmanten in veler
lei opzicht niet aangenaam.
De Duitsers wisten heel goed,
dat hun Sekt het niet kon ha
len tegen de bruisende cham
pagne. Het was dan ook bij
zonder onbehagelijk telkens te
moeten constateren, dat de
voorraden tot ver onder een
verantwoord peil slonken.
Champagne Is een wijn, die
maar niet zo van vandaag op
morgen wordt gefabriceerd:
er liggen zes jaren van tedere
zorg tussen het oogsten van
de druiven en het serveren
van de fles in de koeler. Zo
bar hadden de bezetters in de
kelders van Reims huisgehou
den, dat men pas in 1951 kon
zeggen de achterstand nage
noeg te hebben ingehaald.
Toen stonden er weer zo'n
veertien miljoen flessen met
de hals schuin naar beneden
in de rekken en lagen er bo
vendien vijftienduizend fusten
goudgele wijn hun rijpings
proces te ondergaan.
Champagne is een produkt
van zorgvuldige melangering
Direct na de oogst worden de
druiven geperst en het sap
wordt in fusten van ongeveer
tweehonderd liter verzameld.
Dan begint de gisting. Stoffen,
die door de natuur in het sap
zijn gebracht, zorgen hier
voor. Dit proces duurt slechts
korte tijd voldoende echter
om het zoete druivenat in
parelende wijn te veranderen.
Van september tot mei blijft
deze wijn, inmiddels helder
geworden, bij een vrij lage en
constante temperatuur in de
kelders opgeslagen. De tot
rust gekomen drank wordt
echter eerst door een nauw
gezette menging, waarvan
slechts enkele mensen het ge
heim verstaan, tot de cham
pagne van het jaar gepromo
veerd. Deze melangering is
het kritieke moment, daar
hiervan de kwaliteit van een
gehele oogst afhangt.
In het voorjaar wordt de
wijn uit de cuvées (fusten) op
flessen gebracht, nadat er een
kleine hoeveelheid zeer zui
vere rietsuiker aan is toe
gevoegd. Natuur en suiker
werken vervolgens samen aan
een tweede gistingsproces,
waardoor de champagne mous
serend bruisend wordt.
Voortgaande door de ge
heimzinnige en ondanks de
verlichting toch hier en daar
halfduistere gewelven, krijgt
men geleidelijk een ietsje meer
begrip van de bijna myste
rieuze wijncultuur. Nu kan de
champagne dus worden ver
kocht, denk ik waanwijs, maar
even later ben ik blij deze al
te naïeve opmerking niet te
hebben gemaakt. Voor mij zie
ik uitgestrekte stellages, waar
op de flessen in rijen boven
elkaar rusten met de halzen
naar beneden. Met de liefde
volle gebaren van een min
naar pakt de gids een der fles
sen van het rek en houdt deze
in dezelfde richting waarin ze
lag tegen het licht.
„Deze fles ligt hier drie
maanden", verklaart hen, „en
nu is het zo ver, dat het dépot
(bezinksel) geheel tegen de
kurk is gedrongen. Ik zal u
straks laten zien hoe wij dit
op een eenvoudige en ver
nuftige manier weten te ver
wijderen".
Een arbeider, die met het
speciale karwei van de „re-
muage" is belast, steekt de
fles met de hals naar beneden
in een vriesinrichting, juist
ver genoeg om het bezinksel
tot klompje ijs te maken
Daarna wordt gebruik ge
maakt van de kracht, die zich
in de wijn heeft opgehoopt: de
kurk wordt verwijderd en het
ijs geworden dépot floept uit
de fles. Een uiterst eenvoudig
werkje, naar het lijkt, maar u
of ik zouden er in het begin
heel wat kostelijk nat bij ver
spelen.
Voor de rest is het een
kwestie van volstrekte rust,
want de edele champagne eist
een behoedzame behandeling.
De remuage is de laatste van
de bewerkingen, die de wijn
moet ondergaan, alvorens de
fijnproevers er van mogen ge
nieten. Met de ligtijd in de
kelder mee heeft het zes jaar
geduurd, voordat de drank op
tafel komt. Zo is het door een
traditie van eeuwen bepaald.
Ongeveer honderd jaar voor
de oprichting van de firma
Clicquot in 1783 had een Bene
dictijner monnik. Dom Périg-
non, ontdekt hoe de toen al
befaamde wijn uit de land
streek Champagne mousserend
kon worden gemaakt. Latere
geslachten van wijnproducen
ten hebben in wezen niets aan
de methode veranderd.
In Californië maakt men
veel sneller „champagne". „Zes
jaar?" zei een wijnfabrikant
uit de States eens, toen hij in
Reims op bezoek was. „Wij
kunnen het in vijf zes \ye-
ken."
De Fransman offreerde hem
een glas en vroeg zijn oordeel
over de kwaliteit.
„Uitmuntend!" prees de
Amerikaan. „Hoor eens, ik
blijf natuurlijk mijn cham
pagne maken op mijn manier
maar ik drink in het ver
volg de uwe."
Jas
Ik heb net een nieuwe jas gekocht. De
vorige had ik 20 (twintig) jaar. Het was
een jas van blauwe Llama wol en hij kon
zich er op beroemen, dat een buitenlands
minister-president mij er op aansprak:
„Ik zag u gisteren bij de Herdenking in
uw jas. Ik herkende u direct!" Dit is al
meer dan vijftien jaar geleden. De minis
ter-president is sedertdien gepensioneerd
en in ongenade. Maar mijn arme jas moest
nog altijd mee. Hij werd ouder en ouder,
kaler en kaler, net als ik.
Ondertussen kocht ik een nieuwe zomer-
jas ter aanvulling. Toen ik nu een jaar of
tien geleden een winters bezoek bracht
aan een verre oude hoofdstad, waren we
van oordeel dat mijn blauwe jas niet pre
sentabel genoeg meer was. Ik ging dus in
mijn dunne „demi". „Als het nu maar niet
te koud wordt", zei mijn lieve vrouw. Wel,
het werd te koud.
Ik herinner me een bezoek aan de def
tige Buitenlandse Persclub aldaar. Maar
het was vele graden onder nul en ik wilde
niet in mijn dunne zomerjas rillen in de
kille storm die door de ruïnes loeide. Ik
had nu een slimme inval: Mijn kamerjas
is van zwarte wol met witte randen en
franje. Als ik nu de zoom van die te lange
kamerjas omsloeg en vluchtig met naai
garen vaststak, dan kon ik onder mijn
lichte demi mijn wollige ochtendjas dra
gen als een soort weelderige zwarte voe
ring. Alleen moest ik er voor zorgen, dat
ik de twee jassen tegelijk uittrok zodat de
kamerjas met de mouwen binnen in de
mouwen van mijn demi bleef steken en
het geheel er uit bleef zien als een lichte
overjas met zwarte voering.
We hadden een prettige maaltijd met de
journalist die ons had uitgenodigd. Ik had
de jas incidentloos uitgetrokken en opge
hangen in de garderobe.
We koutten gezellig en hij begeleidde
ons hoffelijk naar de deur waar we onze
jassen zouden aantrekken. In de gardero
be hingen keurig naast elkaar: mijn zwar
te ochtendjas met omgeslagen en vastge
naaide zoom en daarnaast mijn dunne de
mi. De portier schoot toe om me in mijn
jas te helpen, maar welke? Hij hield de
lichte demi voor me open. Onze gastheer
liet geen verbazing blijken, toen ik portier
en jas liet staan en eerst mijn zwarte ka
merjas aantrok.
Dat is tien jaar geleden. Ieder jaar vast
heb ik mijzelf en mijn genote beloofd, een
nieuwe winterjas te kopen. Nu heb ik het
dan gedaan, tien jaar later.
Twintig jaar met een winterjas. 'Als ik
zo doorga zal ik de volgende kopen als ik
diep gepensioneerd ben. Maar wie, levend
op een pensioen, kan een winterjas kopen?
Zou dit dus de laatste winterjas zijn die
ik in mijn leven gekocht heb?
H. B. Fortuin
Advertentie
zegt een zorgzame'flJoedeïJ
m't Jurken weer over hoor>
Nu is het edit jassen-weer!')
En daar zijn ze dan, al dié
dolgezellige jasjes voor jonge
en voor piepjonge dames!
7/8 coat-modellen in leder»]
velours. De geestige capuchon1
is gevoerd met geruite Teddy^j
Lekker diepe, stoere zakken!)
f Kleuren: mosgroen, aqua en
corn.
leeft 5 ('«a I 37,80
Warme 3/4 flausch jasjes. v_
met Teddy gevoerde capuchons]
leeft I51taf 29.50!
f
Voor wat grotere meisjes*, vlot;
swaggermodel, met pittig
rond kraagje. In rood, aqua
cn marineblauw, g
leeft. 8 j. v.a. 1 40,
VERTROUWENSNAAM
«NKOANQ HOEK L VEERSTRAAT
BAGDAD (Reuter) De toestand van
premier Kassem van Irak, die twee da
gen geleden bij een aanslag door drie ko
gels werd getroffen, is „uitstekend". Men
verwacht, dat hij vandaag uit het zieken
huis zal worden ontslagen. Zijn linker
arm is gebroken door twee kogels en een
derde kogel verwondde zijn rechterhand.
Jawaheri, een van de bekendste dich
ters van Irak, heeft meegedeeld dat hij
de met kogels doorzeefde auto van Kas
sem voor het ziekenhuis heeft zien staan
toen hij donderdag een bezoek aan de
premier bracht. De wagen is 43 maal ge
troffen en de chauffeur kwam om het le
ven, aldus Jawaheri.
Radio-Bagdad heeft bekendgemaakt
dat premier Tsjoe En Lai van communis
tisch China en president Eisenhower ge
neraal Kassem hebben gelukgewenst met
het feit, dat hij bij de aanslag niet ern
stig getroffen is. Tass heeft gemeld, dat
ook Kroesjtsjev de premier heeft geluk
gewenst
BEIROET (AFP) „Generaal Kas
sem is niet gewond en wij dagen hem
uit voor een eerlijke medische commissie
te bewijzen, dat hij werd geraakt", aldus
het Libanese blad „Al Kiffah". Het
schrijft, dat „de zogenaamde aanslag"
waaraan het regeringshoofd is ontsnapt,
slechts „een comedie is, die op touw is
gezet om de massamoord op Arabische
nationalisten te dekken".
Volgens het te Cairo verschijnende dag
blad Al Akhbar heeft de politie in Bagdad
opdracht gekregen 150 nationalisten te
arresteren, en zouden de bewoners van
een flatgebouw in de stad allen gevanke
lijk zijn weggevoerd.
Volgens het Egyptische blad Al Ahram
is een ijzeren cordon rond Bagdad gelegd
