TELEVISIE- EN RADIO-ACTIE
VOOR
DE ALGERIJNSE VLUCHTELINGEN
Golden Fiction
tiratfs Wasknijpers
Vóór de winter
invalt moeten 3.300
kinderen worden aangekleed
„REDT EEN KIND"
DE
ZACHTSTE
Verslag over vluchtelingen
in sociale UNO-commissie
F ranse communisten gedwongen
tot een nieuwe reuzenzwaai
DINSDAG 3 NOVEMBER 1959
3
Doorbraak
Kroesjtsjevs reis dient
Amerikaanse communisten
Degelijk
Dr Lindt prijst houding der Algerijnse buurvolken
Op de
Labour-motie inzake
Nyassaland verworpen
De Gaulle's Algerije-plan niet meer verwerpelijk
Examens
2 bij Castella Wolwas en 3 bij Castella voor Nylon Vraag uw winkelier!
Advertentie
(Van een onzer redacteuren)
Morgenavond om kwart over negen kunt u voor de televisie een documentaire
van ruim een half uur zien, die u niet mag missen. Als u in een gemakkelijke
stoel behaaglijk warm thuis zit, krijgt u Algerijnen te zien die naar Marokko
zijn gevlucht en op de Barbarijse hoogvlakte, naar stam- en dorpsgemeen
schappen ingedeeld, in de open lucht bivakkeren, precies tegenover de plaats
aan de overzijde van de grens, die zij via een grote omweg hebben verlaten.
Als u een kopje thee of koffie met toebehoren krijgt, zult u mensen zien die
tegen distributiebonnen hun rantsoen in ontvangst nemen: een lepel olie en
een handvol meel, waarvan zij op een steen, die in de zon heetgestoofd is op
oud-testamentische wijze een harde koek bakken. Deze mensen leven, voor
namelijk buiten de Marokkaanse dorpen, deels in hutjes van leem en stro, deels
in „tenten", die bij regen geen beschutting bieden, en deels in armzalige
bouwsels van gras en lappen, vol gaten.
In lompen gehuld poseert deze
Algerijnse jongen voor de camera.
Voor elk der rond honderdduizend vluch
telingen is per dag zeventien cent beschik
baar voor levensmiddelen en zes cent voor
kleding 1.62 per week of 7.20 per
maand. De helft van deze stumpers zijn
kinderen, wier aantal dagelijks met onge
veer dertig vermeerdert. Van deze klei
nen zullen er duizenden de barre winter
maanden januari en februari op de
hoogvlakte, waar op 1500 meter gewoon
lijk een halve meter sneeuw valt. niet
doorkomen, tenzij er snel voor voldoende
kleding wordt gezorgd. Dat kost honderd
gulden per kind vijf miljoen gulden bij
elkaar.
Het lot van 3.300 van deze kinderen
heeft de Vrijzinnig Protestantse Radio-
Omroep zich in overleg en samenwer
king met het Hoge Commissariaat van de
UNO voor Vluchtelingen te Genève, de Ne
derlandse Stichting „Comité Vluchtelin-
genjaar 1959-1960" en het internationale
Rode Kruis aangetrokken, zo werd gis
termiddag op een persconferentie van het
V.P.R.O.-bestuur en het Comité Vluchte-
lingenjaar in het Internationaal Cultureel
Centrum te Amsterdam meegedeeld.
De V.P.R.O. heeft ervaring op dit ge
bied. Vijf jaar geleden bracht zij een kwart
miljoen bijeen om honderd vluchtelingen
uit kampen te Triëst, onder de leus „Een
ton voor Triëst" naar Nederland te halen
en drie jaar geleden collecteerde zij vijf
tigduizend gulden voor een Doopsgezinde
vluchtelingengemeente in Duitsland. Nu
levert zij haar bijdrage aan het Wereld
vluchtelingen jaar met de actie „Redt een
Onder toezicht van een vertegen
woordiger van de Marokkaanse
Rode Halve Maan, herkenbaar aan
de witte hand om de arm, neemt
een Algerijnse moeder haar maand-
rantsoen spijsolie in een blik in
ontvangst.
NEW YORK (AFP) „The Worker"
iet orgaan van de Amerikaanse com-
nunistische partij, meldt, dat de reis van
vroesjtsjev door de Verenigde Staten en
le jongste wetenschappelijke successen
van de Russen op het gebied van de ruim
tevaart, een krachtige steun voor het her
stel van de Amerikaanse communistische
partij betekenen. Er zijn tekenen die er
op duiden dat ons isolement vermindert
en dat wij weer een belangrijke rol zullen
gaan spelen in de massa-beweging, aldus
het blad.
kind" ten bate van de Algerijnse vluchte
lingen in Marokko en Tunis.
Waarom naast de collecte voor Ohmste
de en Friedrichsfeld een aparte actie voor
vluchtelingen buiten Europa? Ten eerste
omdat de nood daar nog hoger is en ten
tweede omdat het internationale vluchte
lingenwerk zich in de toekomst meer zal
moeten toeleggen op gebieden buiten
Europa en het de V.P.R.O. goed lijkt een
begin te maken met het doorbreken van
de Europa begrenzing. Zij hoopt dat de
ze Nederlandse onderneming, evenals
„Een Ton voor Triëst" in andere landen
acties voor hetzelfde doel in beweging zal
brengen. Haar film wordt ter beschikking
gesteld van het Hoge Commissariaat te
Genève ter vertoning in andere landen.
Op onze vraag hoe de Nederlandse re
gering staat tegenover deze hulpverlening
waarover is beweerd dat gelden voor de
Algerijnen hun bestemming niet zouden
bereiken, verklaarde dr. J. A. de Koning,
voorzitter van het V.P.R.O.-bestuur, dat
deze geruchten hem bekend zijn, maar dat
er geen enkele reden is er geloof aan te
hechten. De heer J. H. Elffers vertegen
woordiger van het Hoge Commissariaat,
voegde hieraan toe dat de Nederlandse re
gering zeer welwillend staat tegenover de
ze hulp en dat de Franse regering voor
dit doel een kwart miljoen dollar heeft
overgemaakt naar Genève. De V.P.R.O.
heeft zich ervan verzekerd dat de gelden
hun bestemming bereiken. Met het oog
op het invallen van de winter en overwe
gende dat het voedsel dubbel werkt als de
ontvangers goed gekleed zijn, zal zij tij-
dens de actie wekelijks ronde bedragen
overmaken naar een bankinstelling te Ca
sablanca op de rekening van de Marok
kaanse Rode Halve Maan, die het geld
besteedt en de goederen verdeelt onder
toezicht en controle van vertegenwoordi
gers van het Internationale Rode Kruis.
De V.P.R.O. heeft het volste vertrouwen
gekregen in de Marokkaanse organisatie
die de vluchtelingen registreert en de voe
dingsmiddelen distribueert. In juli en
augustus hebben haar televisieregisseur
Joes Odufré en de auteur Simon Vinken
oog, onafhankelijk van elkaar, een deel
van hun vakantie opgeofferd voor een
„verkenning" van het operatieterrein en
daarover rapport uitgebracht
Op 22 september is een werkploeg van
vijf man uitgezonden, onder leiding van
ds. J. A. van Nieuwenhuijzen, waarbij
Piet Kaart van Multifilm de cameraman
was. Op 7 oktober kwam deze groep terug,
na een tocht van duizend kilometer van
de grensstrook van Saïdra aan de Mid
dellandse Zee tot aan de oase Tendrara,
diep in het zuiden ongeacht de vlieg
reis naar Casablanca en de treinreis van
zeshonderd kilometer van Casablanca naar
Oudja aan de Algerijns-Marokkaanse grens
in vijftien dagen uit en thuis. Op basis
van hun ervaringen werden het televisie
programma en zeven wekelijkse radio-uit
zendingen op zaterdagavonden samenge
steld. De eerste daarvan kunt u deze week
beluisteren.
De V.P.R.O verzorgt belangeloos de ad
ministratie en draagt een belangrijk deel
der kosten, zodat er zo weinig mogelijk
„aan de strijkstok blijft hangen".
Men wordt verzocht geen kleding te stu
ren, maar alleen geld op hetzelfde giro
nummer als destijds voor „Een Ton voor
Triëst": 250.000 omdat de hulpverle
ning dan het snelst verloopt en rompslomp
van uitzoeken, vervoeren en nog eens uit
zoeken door vele handen, wordt verme
den. Het Marokkaanse volk, dat zelf met
een schrikbarende werkloosheid kampt,
staat machteloos tegenover het lijden van
het taalverwante broedervolk, maar het
verleent alle medewerking. Dat hebben
het Rode Kruis, dat bijdragen ontvangt
uit 43 landen en van de oecumenische or
ganisatie Inter Church Aid en de Zweedse
hulporganisatie voor kinderen „Radda
Barnen" ondervonden. De Zweden bren
gen elke maand 75.000 gulden bijeen voor
extra voedsel, een kinderbewaarplaats en
medische verzorging, maar bereiken daar
mee slechts vijf tot zes percent der kin
deren.
De vluchtelingen kunnen, en willen, ner
gens heen. Ze wachten op het einde van
de oorlog en weigeren zich in kampen te
laten concentreren, zo er al geld zou zijn
om die te bouwen en de duizenden te ver
voeren. Het Rode Kruis ziet geen andere
mogelijkheid dan hen „plaatselijk in het
leven te behouden" tot het tijdstip dat af
doende hulp kan worden geboden. Voor
de winter invalt is daar geen kijk op en
daarom begint de V.P.R.O. haar actie om
die 3.300 kinderen in Tendrara van een
wisse dood te redden.
NEW YORK (UPI) De Hoge Com
missaris van de UNO voor de Vluchte
lingen, de Zwitser Auguste Lindt, heeft in
de sociale commissie van de UNO-Assem-
blee verslag uitgebracht over het werk on
der de vluchtelingen. In Europa werden
dit jaar 50.000 mensen van de lijst van
vluchtelingen afgevoerd. Er zijn 110.000
mensen over, die nog geen bestemming
hebben gevonden. Van hen wonen 22.000
kampen. De vooruitgang hier is voor een
deel te danken aan de integratieprogram
ma' svan West-Duilsland en Oostenrijk.
In Oostenrijk verblijven nog 10.000 Hon
garen, van wie 1.500 willen emigreren, bij
rvoorkeur naar Amerika, Canada of
Australië.
In Marokko en Tunesië samen verblij
ven ongeveer 180.000 Algerijnse vluchte
lingen, die steun ontvangen uit een speci
aal fonds. Tunesië en Marokko financieren
het vervoer in het binnenland van hetgeen
voor de vluchtelingen wordt aangevoerd
en hebben ook hun gezondheids- en on
derwijsfaciliteiten voor hen opengesteld.
De Hoge Commissaris merkt op, dat hij
tijdens zijn verblijf in Noord-Afrika ten
zeerste getroffen werd door de gastvrij-
Langs de Marokkaans-Algerijnse grens,
van Oudja tot diep in het zuiden bij
de oase Tendrara leven honderddui
zend Algerijnse vluchtelingen, die
door de oorlog van huis en haard zijn
verdreven, in stam- en dorpsgemeen
schappen bijeen. Wat zij aan voedsel
ontvangen is net genoeg om niet om
te komen.
heid van de plaatselijke bevolking tegen
over de vluchtelingen.
Aan het bureau van de Hoge Commissa
ris is een adviseur op het gebied van de
geestelijke gezondheid toegevoegd ter be
studering van speciale gevallen die zich in
vluchtelingenkampen hebben voorgedaan
Bij het opnemen van gehandicapte
vluchtelingen hebben Zweden, Noorwegen
en België vooraan gestaan.
Het Wereldvluchtelingenjaar heeft de
aandacht voor speciale programma's voor
vestigingen van vluchtelingen een nieuwe
stoot gegeven.
Gedurende de eerste tien maanden van
dit jaar hebben 42 landen van wie 15 voor
de eerste keer, in totaal 5,7 miljoen dollar
bijgedragen. Hiervan werd 4 miljoen be
steed voor het gewone programma en
1,04 miljoen voor het speciale fonds voor
Marokko en Tunesië. Om de balans slui
tend te maken is dit jaar nog een extra bij
drage van 350.000 dollar nodig.
f ^firaatótoel j
Die rauwe wereld
Het is toch wel griezelig om te lezen,
dat als president De Gaulle uitrijdt, altijd
een auto met bemittrailleerde politieman
nen en een auto met een dokter en (nog
niet) verplegend personeel met hem mee
rijden en dat in allerlei ziekenhuizen, over
het hele land verspreid, permanent een ka
mer met de nodige apparatuur ter be
schikking staat om de president, mocht
hij slachtoffer van een aanslag worden,
onmiddellijk te kunnen opnemen.
Ge leest dat in de krant en ge zegt „nou,
het lijkt me óók geen pleziertje om presi
dent van Frankrijk te zijn" en dan vraagt
u om nog een kop koffie en u gaat gezellig
naar de tévé kijken, naar de radio luiste
ren, of een boek lezen.
Er valt ook niet veel over te zeggen, be
halve dat wij toch nog maar in een rauwe
wereld leven en dat de mensheid, ondanks
alle vooruitgang op velerlei gebied, in haar
elementaire acties en reacties, geduren
de de laatste honderdduizend jaar nog niet
véél is opgeschoten. Als het er wérkelijk
op aankomt tandakken wij nog naakt door
de jungle.
Overal leeft de mens in de vreze voor
zijn medemens. Overal voelt hij zich be
dreigd. Overal wankelt hij langs de rand
van de afgrond. En niet alleen wanneer
hij staatshoofd is Ook in andere, gerin
gere kwaliteiten. Overal op fabrieken en
kantoren en in winkels zitten mensen
angstig te kijken naar hun rivalen en wat
die nu weer in 't schild voeren. Tot op de
hoogste sporten van de maatschappelijke
ladder moet u zich stevig vasthouden, wilt
u niet, dat de man boven u, naast u of
vlak onder u erin zal slagen u van uw
zwaarbevochten hoge sport te rukken of
te drukken.
De economische, al of niet vermeende,
bedreigingen van de éne mens door de an
dere, zijn, ondanks alle overheidsordening,
volop bloeiend en van dadendrang blaken
de. De bakkers worden door de fabrieken
bedreigd (zeggen ze) en het grootwinkel
bedrijf stoot de brave, stoere individuele
winkelier het brood uit de mond.
Met De Gaulle ligt de zaak natuurlijk op
een ander plan en ik vermoed niet, dat
de Haarlemse broodbakkers de broodbak
kers van de fabrieken met messen en bom
men zullen bedreigen, maar de basis van
al deze dingen van geheel verschillende
betekenis en hoogte, is en blijft dezelfde:
angst voor de medemens.
Gelukkig behoeft hier een broodfabrikant
niet met een arts achter zich aan te rijden
uit vrees voor de kleine bakkertjes.
Maar dat ook hier de mens zich voort
durend belaagd gevoelt zal niemand dur
ven te ontkennen.
De Haarlemse bakker kan rustig zonder
dokter uit wandelen gaan.
Maar echt lekker zitten doet vrijwel nie
mand.
Elias
Advertentie
Warme schotels
ƒ2—
LUNCHROOM
Grote Houtstraat
Tel. 18598
105
LONDEN (Reuter) In het Britse La
gerhuis is een Labourmotie van wantrou
wen over de regeringspolitiek in Nyassa
land en Noord-Rhodesia met 344 tegen 251
stemmen verworpen. De nieuwe Britse
minister van koloniën, Iain MacLeod,
maakte tijdens het debat bekend, dat hij
in december een bezoek aan Kenya zal
brengen om zich ter plaatse van enkele
vraagstukken op de hoogte te stellen.
Voorts zal hij andere Oostafrikaanse ge
bieden bezoeken.
Hij zei verder, dat hij de gouverneur
van Nyassaland en Noord-Rhodesia had
uitgenodigd om voor overleg naar Londen
te komen.
(Van onze correspondent in Parijs)
Premier Kroesjtsjev heeft zijn Franse
geestverwanten voor geen lichte taak ge
plaatst door 48 uur voor de samenkomst
van het partijbestuur, dat gisteren in de
Parijse voorstad Choisy-le-Roi bijeen
kwam, onverwacht zijn fiat te geven aan
het Algerije-plan van president De Gaulle,
die hij binnenkort met een persoonlijk be
zoek hoopt te vereren.
Onmiddellijk na 16 september, de dag
waarop De Gaulle het beginsel van het
zelfbeschikkingsrecht voor het Algerijnse
volk plechtig proclameerde, werd deze
nieuwe politiek door de communisten zon
der veel omhaal verworpen als een door
zichtige manoeuvre met als enig doel de
UNO om de uin te leiden l) Gaulle solan
zou, zo profeteerde het communistische
partijblad L' Humanité, de opheffing van
het Algerijnse probleem alleen maar ver
tragen.
Na bijna zes weken uit dit vaatje te heb
ben getapt, deed partijsecretaris Maurice
Thorez op 27 oktober water bij zijn wijn
door De Gaulle's plan als een stap voor
waarts te begroeten, zij het dan ook dat
de president, volgens de communistische
leider, die stap had moeten doen onder de
druk van de Franse arbeiders en de Al
gerijnse nationalisten. Gelijktijdig slikte de
partij-secretaris de eis in die tot toen on
vermoeibaar door de communisten was
herhaald, dat Frankrijk Algerije terstond
onafhankelijk zou maken.
Ofschoon Thorez en de overige leiders
een dag of wat geleden blijkbaar al een
vingerwijzing uit Moskou hadden gekre
gen, dat de bakens weer eens moesten wor
den verzet, heeft de grote massa der com
munistische volgelingen zich nog maar
ternauwernood op die nieuwe wachtwoor
den kunnen instellen. Men kan dan ook
waarnemen dat Kroesjtsjev, wie men
gevoel voor humor niet ontzeggen kan zijn
Franse kameraden dwingt zich weer eens
in moeilijke bochten te wringen.
Op het tweedaagse congres van het par
tijbestuur zullen de leiders zich al vast
kunnen oefenen en voorbereiden op deze
nieuwe politieke reuzezwaai, die op bevel
van Moskou moet worden uitgevoerd. Tho
rez en de zijnen hebben ervaring in dit
soort oefeningen en alvorens Kroesjtsjev
zijn „blijde inkomste" in Parijs zal ma
ken. kan men er zeker van zijn, dat de
„parrtij" zijn draai wel zal hebben ge
nomen. Het aanbod van De Gaulle aan de
Algerijnen over hun eigen lot te beschik
ken, zal dan ook door de communistische
propaganda vermoedelijk niet langer een
botte manoeuvre zijn, maar een moedi
ge daad van liberale staatsmanswijsheid.
Amsterdam. Vr(je Univ. Doctoraalexamen ge
neeskunde: F. L. J. Tutukatunewa. Capelle ad.
IJssel. Kandidaatsexamen rechten: C. L. Zabel,
Aerdenhout.
Utrecht. Rijksuniversiteit. Geslaagd voor het
tentamen Spaanse taal: Prinses Irene.
Advertentie
t
