RENAULT
OP EN OM HET BINNENHOF
I
FILATELIE
AUTOMOBIELEN
Minister Korthals komt spreken
op diner der „havenbaronnen,,
PUZZEL NUMMER DERTIEN
Fedde Schurer vindt vermaan
over de „toto" onbehaaglijk
Antilliaanse vlag
voor de Koningin
Spoorwegtentoonstelling
bij opening station
ZATERDAG 5 DECEMBER 1959
9
KERKELIJK LEVEN
Kerkelijk Nieuws
Automobielbedrijf HARDEBELT
Baldakijn voor de
Koningin
Ambassadeur De la Rosa
naar Caracas
AMSTERDAMS ALLERLEI
Formosa-Chinezen waren
niet ongewenst
1
2
3
5
6
7
5
9
10
11
12
13
14
15
16
EE N O PLOSSI N G
VOOR WINTERHANDEN:
UNIVERSELLE tube 2.50
Onlangs hebben wij u in deze rubriek
verteld hoe zeer twee grote protestantse
kerken in ons land, de hervormde en de
gereformeerde, zich gericht hebben tegen
de voetbaltoto. Gezien de actualiteit van
het onderwerp zal het u niet verbazen, dat
deze kerkelijke publicaties grote aandacht
hebben getrokken en dat zij hier en daar
van uitvoerig commentaar zijn voorzien.
Sommigen betuigen hun instemming met
de hervormde en gereformeerde visie,
maar anderen hebben hun critiek op de
kerkelijke uitspraken niet gespaard.
Wat dit laatste betreft, de bekende Frie
se publicist Fedde Schurer heeft er in zijn
blad, de Friese Koerier, het zijne van ge-
gzegd. Hij schrijft onder meer het volgen
de:
„In de uitspraken der kerken wordt de
indruk gewekt, alsof de miljoenen, die op
het land werken of huizen bouwen of in een
fabriek staan voor een doorgaans karig
loon, dat doen uit een zekere morele voor
keur. En men schijnt te vrezen, dat deze
moraal door de toto een onherstelbare
schok zal krijgen. Wij geloven dat dit ver
keerd gezien is. Te allen tijde zijn er tus
sen deze werkende mensen ook anderen
geweest, die financieel en intellectueel ge
noeg mans waren om op het geschikte tijd
stip bepaalde waardepapieren in te kopen
of van de hand te doen, en om daarmee
soms grote bedragen te incasseren, waar
voor zij niet hadden gewerkt. Te allen tijde
zijn er firma's geweest die, zonder dat de
grondstoffenprijzen of de arbeidslonen
daartoe noopten, met andere firma's de
afspraak maakten de prijs van bepaalde
artikelen met een bepaald bedrag te ver
hogen. Dat betekende, dat zij zich met
grote bedragen verrijkten, ten koste van
de consument en tegen, althans zonder
diens wens.
Is dit iets anders dan wat de kerken hier
bedoelen met het verbreken van het ver
band tussen eerlijke arbeid en inkomen,
en wat zij bedoelen met geldzucht en ont
aarding? Maar als het niet anders is, dan
moet het toch wel zeer merkwaardig he
ten, dat de kerken zich over deze zaken
nimmer hebben ingelaten, terwijl ze toch
zeker wel met deze manipulaties op de
hoogte waren. Zelfs bij deze gelegenheid,
die hen er eigenlijk boven op plaatste, heb
ben zij er met geen woord van gerept".
Hoe vreemd men tegenover de voetbal
toto mag staan, men zal volgens Schurer
moeten toegeven, dat hier geen geld van
anderen wordt bemachtigd tegen de zin
van die anderen. Hij ziet niet in, waarom
het onzedelijker zou zijn een toto-papiertje
te kopen en een lijstje in te vullen, dan
zich te voorzien van een bepaald soort
aandelen, in de hoop dat ze met sprongen
omhoog zullen gaan. Natuurlijk zit er een
gevaar in, maar men moet de proporties
niet overdrijven.
„Gevaarlijk, dat iemand die een week
loontje van 60 k f 70 gewend is, plotse
ling de beschikking krijgt over vijftig of
tachtig mille? Allicht, maar zit er ook niet
een bijzonder aardige kant aan? Boven
dien zijn de genoemde bedragen, die zo
iemand eens in zijn leven in de schoot val
len, nauwelijks groter dan het jaarlijkse
bedrag, dat menige commissaris van een
grote onderneming toucheert alleen voor
het geven van zijn naam.
Ook wij menen dat er ten aanzien van
de toto zekere grenzen in acht genomen
dienen te worden, dat de regering moet
zorgen voor een redelijk aandeel voor de
belastingen, en dat een groot percentage
van de pot ten goede moet komen aan de
sportorganisaties en aan andere maat
schappelijke doeleinden. Dat laatste vindt
de Hervormde Kerk ook al zo erg. Waar
om eigenlijk? Geen mens hoeft natuurlijk
mee te doen, wanneer hij geen behagen
in dit spel schept of er bezwaren tegen
koestert. Maar het gaat te ver, wanneer
men deze persoonlijke opvatting wil opleg
gen aan een meerderheid die er anders
over denkt; gezien het grote aantal rooms-
katholieke in Nederland, die toch waar
lijk geen halve wilden zijn, moet men
voorzichtig zijn met die andersdenkenden
de genoemde ondeugden in de schoenen te
schuiven.
De Gereformeerde commissie heeft
aan haar afwijzing nog een positief ele
ment toegevoegd: „daar de christelijke
sportbeoefening recht heeft op onze be
langstelling, zullen we als christenen
meer dan tot nu toe voor deze vorm van
vrijetijdsbesteding belangstelling moe
ten tonen, ook om uitwassen en afglijdin
gen te voorkomen".
Betekent dat nu dat wij, ook al voelen
we geen steek voor voetballen, ons des
niettegenstaande naar de zaterdags-wed-
strijden moeten slepen, met het nobele
doel uitwassen te voorkomen? Ik denk,
dat de spelers zulke kwalijke supporters
zouden zien aankomen.
Over het algemeen zit er in beide rap
porten weinig overtuigends. Zij, die zich
het best bevinden bij de puriteinse tradi
tie, zullen in dat gevoelen worden ver
sterkt de'anderen zullen niet geloven in
alle diskwalficaties van een volgens hun
opvatting onschuldig spel.
Er zit aan een dergelijk met veel gewicht
door de kerk gegeven officieel vermaan
altijd een onbehaaglijke kant. In de loop
der tijden zijn er zulke uitspraken versche
nen over het roken, over de haardracht
van de vrouw, over toneel en film, over
men weet niet wat. Later werden die din
gen dan weer met enige schaamte opge
borgen. Het zou beter en waardiger zijn,
wanneer de kerk zich hield bij de verkon
diging van het evangelie, in plaats van
zich in te zetten voor een theologisch
uitermate bedenkelijk begrip als „geeste
lijke volksgezondheid".
Geref. Kerken
Beroepen te Wcsteremden H. Kremer,
kand. te Een (Dr.).
Beroepen te Lochem W. A. Jelsma te
Woudsend.
Vrije Evang. Gemeenten
Beroepen te Zwolle J. A. Hamers te Ber-
gum (Fr.).
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Ommen M. van den Bosch
te Nigtevecht
Bedankt voor Burgh M. G. L. den Boer
te Chaam.
Baptisten Gemeenten
Beroepen te Muntendam Ph. Lindeman
te Stavoren.
Advertentie
Rijksstraatweg 249 - Haarlem-Noord
Telefoon 57455
Advertentie
In paleis Soestdijk heeft de Antilliaan
se gevolmachtigde minister, de heer W.
F. M. Lampe, de Koningin de eerste nieu
we vlag voor de Nederlandse Antillen aan
geboden. Minister Lampe was vergezeld
door de Antilliaanse vice-premier en mi
nister van Economische Zaken, de heer
C. D. Kroon, en de minister van Finan
ciën, de heer J. E. Yrausquin. De nieuwe
Antilliaanse vlag, vervaardigd in Neder
land, bestaat uit een wit veld, waarop een
rode en een blauwe baan elkaar kruisen.
In het midden van de blauwe baan zijn
in een ovale rangschikking zes witte ster
ren aangebracht, die de zes eilanden (Cu
racao, Aruba Bonaire, St. Eustatius, Sa
ba en Sint Maarten) symboliseren. De
vlag is kortgeleden wettelijk vastgesteld.
Zij zal op Statuutdag (15 december) op de
Antillen worden ontplooid.
Het korps officieren van zee-, land- en
luchtmacht heeft het plan gevormd aan
de Koningin een baldakijn aan te bieden,
bestemd voor gebruik bij plechtigheden
van verschillende aard. De Koningin heeft
haar goedkeuring aan dit plan gehecht en
uit enkele ontwerpen een keuze gemaakt.
Als regerend vorstin beschikte ook Prin
ses Wilhelmina over een baldakijn, haar
aangeboden door de officieren van de
krijgsmacht. Dit baldakijn ging tijdens de
tweede wereldoorlog verloren.
Het voornemen bestaat om het nieuwe
baldakijn aan te bieden vóór de dag van
het derde lustrum der bevrijding, 5 mei
1960.
Vrijdagmiddag is de Venezolaanse am
bassadeur in Den Haag, de heer Julio Al-1
fredo de la Rosa, per K.L.M. van Schip
hol vertrokken met bestemming Caracas.
De Venezolaanse ambassadeur zal in de
hoofdstad van zijn land met de minister
van Buitenlandse Zaken besprekingen
voeren over het incident met de Cubaan
se vliegers in de Nederlandse Antillen. De
heer De la Rosa is nu vijf jaar in Den
Haag geaccrediteerd, waarvan de laat
ste drie jaar als ambassadeur. In al die
jaren is hij niet in Caracas geweest, ook
niet voor vakantiedoeleinden of voor fa
miliebezoek. Hij hoopt zo spoedig moge
lijk naar Den Haag terug te keren na de
besprekingen in Caracas.
(Van onze Amsterdamse redacteur)
In de dagen, dat in tienduizenden huis
kamers de Kerstbomen worden opge
tuigd, komen in de grote zaal van Kras-
napolsky een kleine duizend mannen bij
een, die zich opgeruimd achter feestelijk
gedekte tafels zetten. Zij vormen het Am
sterdamse Havengilde de „havenba
ronnen" worden zij weieens genoemd
en het is een goede traditie geworden, dat
zij zich in de decembermaand aan het
„havendiner" zetten. De eveneens tradi
tionele aangename sfeer op deze bijeen
komsten typeert de eendracht onder de
mannen, die gezamenlijk trachten de Am
sterdamse haven verder uit te bouwen!
Dit jaar op 17 december is er een
„vreemde eend" in de buit: drs. H. A.
Korthals, minister van Verkeer en Water
staat. Het zal wel geen toeval zijn, dat
juist de minister van Waterstaat is uit
genodigd een tafelrede te houden. Hij zal
spreken over de ontwikkeling van de
hoofdstedelijke haven en over de daaraan
verbonden problemen, de tunnels bij
voorbeeldAmsterdam hoopt dat zijn
woorden het diner tot een feest zullen
maken.
Jardin-Jordanne-Jordaan
De gepensioneerde geschiedenisleraar
J: Z. Kannegieter, van wiens hand reeds
vele publikaties over Oud-Amsterdam zijn
verschenen, heeft degenen, die dachten te
weten waar de naam „Jordaan" van
daan komt, aan het twijfelen gebracht.
Algemeen werd aangenomen dat hier
sprake was van een verbastering van het
Franse woord jardin (tuin), dat in de
Franse tijd ingang zou hebben gevonden
op grond van de vele achtertuintjes en
hofjes in deze volksbuurt. Dat de naam
Jordaan reeds wordt aangetroffen in een
oud volksrijm uit 1718, is een ontdekking
van de heer Kannegieter, die in zijn laat
ste publikatie, „De Amsterdamse Jor
daan", schrijft: „Zeer waarschijnlijk heb
ben landverhuizers, afkomstig van het
Franse district Cantal, die eind zeven
tiende, begin achttiende eeuw onderdak
hadden gevonden in de straten, gangen
en sloppen van het westelijke Amsterdam,
de Prinsengracht vergeleken met de Jor-
danne (zij rivier van de Dordogne), „de
bijnaam Jordanne voor de Prinsengracht
(langs de boorden ervan was in die tijd
een groentenmarkt) zal door de buurtge
noten van de Franse Amsterdammers in
de verhollandste vorm zijn overgenomen".
Schone stad
Afgezien van de souveniertjes die zo'n
60.000 honden dagelijks op straat achter
laten, is Amsterdam een schone stad. Die
reinheid is voor een deel te danken aan
de activiteiten van <jie gemeentelijke was-,
schoonmaak-, bad- en zweminrichtingen.
De directeur, de heer J. H. A. Hardeman,
heeft ons eens voorgerekend wat zijn
dienst jaarlijks voor werk verzet De
schoonmaakdienst „doet" een half mil
joen woonkamers of 18 miljoen vierkante
meter vloeroppervlak, lapt 4.500.000 vier
kante meter ramen en maakt 425.000 ka
chels aan. De gemeente-wasserij ver
werkt 2.500.000 kilo wasgoed en in de was
huizen doen de huisvrouwen zelf 700.000
kilo was. In scholen en gebouwen worden
650.000 schone handdoeken bezorgd en de
dienst onderhoudt 3500 markiezen. Ten slot
te: de Amsterdammer is ook rein op zijn
lichaam: in de zwembaden worden jaar
lijks 600.000 en in de badhuizen 2 miljoen
kaartjes verkocht.
,,'t Sterretje" exit
Per 1 januari krijgt het Amsterdamse
nachtleven een geduchte knauw. Met in
gang van die datum zal het bekende café
,,'t Sterretje" in de Nieuwe Amstelstraat
bij het Waterlooplein niet meer bestaan.
,,'t Sterretje" is een café met een „vroeg-
vergunning" het opent reeds om vier
uur 's morgens. En omdat op dat tijdstip
de nachtclubs worden gesloten, komen in
,,'t Sterretje" de late boemelaars samen,
die de hele nacht willen „doorhalen". De
buurtbewoners zijn daar niet erg mee in
genomen, want de fuifnummers kunnen
nogal wat lawaai maken. Kortgeleden is
de vergunninghoudster van het café over
leden en B. en W. hebben besloten de ver
gunning na 1 januari niet meer te ver
lengen. Rond het Waterlooplein zal des
nachts voortaan rust heersen.
Weer vijf jaar
Het K.L.M.-gebouw op het Museum
plein te Amsterdam zou per 1 januari
1960 moeten zijn afgebroken. Bijtjjds
heeft de gemeenteraad de vergunning, die
destijds voor vijf jaar werd verleend, nog
eens met vijf jaar verlengd. De luchtvaart
maatschappij is destijds zo verstandig ge
weest om het semi-permanente kantoorge
bouw zo stevig te maken dat de vergun
ning desnoods nóg twee of drie maal ver
lengd kan worden. Want niemand gelooft
dat de ondergrondse spoorweg naar Schip
hol en een nieuw K.L.M.-stadion op het
Museumplein er spoedig zullen komen
In antwoord op vragen van het Tweede-
Kamerlid de heer M. Bakker (C.P.N.)
hebben de ministers van buitenlandse Za
ken en van Justitie bevestigd, dat op de
vergadering van de vereniging „Neder-
land-Vrij-China" van 9 oktober de vreem
delingen Lee Nan Shing en Roland H
Avang aanwezig zijn geweest. De minis
ters zeggen echter, dat de aanwezigheid
van deze vreemdelingen op de bijeen
komst, die een besloten karakter had
voor zover kon blijken niet in strijd met
de openbare orde was, evenmin als de
bijeenkomst zelf. Daarom menen de mi
nisters dat er geen aanleiding bestond hun
de toegang tot ons land te ontzeggen. Zij
hebben reeds eerder visa voor Nederland
gehad. Er bestaat ook geen aanleiding de
activiteiten van de vereniging te verbie
den, aldus de ministers.
'i I' O -tfiv UëLTKflTM/ i.
Het algemeen debat over de begroting
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen heeft in zeker opzicht verhelderend
gewerkt. Voor het begin scheen het denk
baar, dat minister Cals, wanneer zijn
..Mammoet-ontwerp". r!at belangrijke
hervormingen op het gebied van het voort
gezet onderwijs tot stand beoogt te bren
gen straks in behandeling zal komen,
daarbij wel eens schipbreuk kon lijden.
Eerst leek het er namelijk op alsof de
regeringspartijen zich in dezen aan niets
gebonden hadden. Thans is wel duidelijk
Onder A woorden in
vullen van zes letters.
De woorden onder B
bestaan uit dezelfde
letters als de woor
den onder A min een
letter. De overge
bleven letter van elk
woord moet men
onder C invullen. De
volgorde der letters
mag veranderd wor
den. Bij juiste op
lossing leest men on
der C een zegswijze.
1. a: verdriet; b: soort
hamer.
2. a: wederk. voor-
naamw.; b: pookijzer.
3. a: steenkolen
wagen, gekoppeld aan
Ie locomotief; b: stap.
4. a: gem. in N. Brab;
b: benedendeel van
de rug.
5. a: stad in Engeland:
b: dwalen.
6. a: mannelijk be
roep; b: vrijbuiter.
7. a: gem. in Gelder!.;
b: vragen naar.
6 a: grassteppe in
Hongarije; b: stenen
opstap van een huis.
9. a: oplopende vlak
te: b: bloem.
10. a: drempel; b:
«oort sleutel.
11 a: bos; b: gem. in
N. Brab.
12. a: elektriciteit die zich verplaatst;
b: hevige wind.
13. a: stad in Z.H.; b: boom.
14. awijze leidsman; b: hoog bouwwerk.
15. a: min, laag; b: gem. in N. Brab.
16. a: schikgodinnen (Germ. Myth.);
b: Europeanen.
OPLOSSING NUMMER 12
Horizontaal: 1. noest. 5. genot, 10. orde,
12. mare. 13. rei, 14. Eem, 16. aal, 17. tan
gens, 18. aai, 20. Don, 21. toe. 23. Adèle.
25. Steen. 27. LB (moest zijn EE), 28. s.s..
29. loet, 30. smet, 31. ka, 32. eb. 34. Lassa,
37. André, 39. are. 40 por, 42. Oss, 43. lei
U
band, 44. Ide, 46. sek, 47. opa, 49. eind,
51. Onan, 52. Reest, 53. stand.
Verticaal: 1. normaal, 2. ore, 3. editie,
4. Se, 6. em, 7. naaste, 8. ora, 9. telkens.
11. nego, 14. ende, 15. mens, 19. adelaar,
22. oesters, 24. Leens, 26. toman, 31. klavier,
33. bestand, 35. Selene, 36. apis, 37. arak.
38. Dodona. 41. ober, 45. die, 48. Pan.
50. D.S.. 51. Ot.
Prijswinnaars: N. Akkerman sr., Step-
hensonstraat 66, I.Tmuiden. 7,50; H. Bos
dijk. Cruquiusweg 182. Heemstede. 1 5:
Hr. Galama, Rijksstraatweg 475, Haarlem.
2,50.
geworden, dat het in werkelijkheid zo niet
gesteld is. Zeker, er bestaat geen „ge
schreven contract", dat hen zou verplich
ten het ontwerp met huid en haar te slik
ken. Op zijn minst bestaat er echter voor
hen toch wel een soort zedelijke verbinte
nis en die telt ten slotte op het politieke
vlak waarlijk niet minder dan een rechts-
verbintenis, zo die trouwens al op dat ter
rein bestaanbaar zou zijn. In een der be
ginstadia van de kabinetsformatie, met
name ten tijde van de informatie-arbeid
van professor Beel heeft er een zeer nauw
contact over enige hoofdpunten van het
ontwerp in kwestie tussen en met kopstuk
ken van de fracties van de K.V.P., de A.R.
en de C.H. plaats gevonden. Men kwam
toen tot de slotsom, dat door gepaalde wij
zigingen in het ontwerp, dit niet langer in
strijd met de grondwet er daardoor prin
cipieel onaanvaardbaar zou zijn. Toen
dat resultaat bereikt was, verklaarde mr.
Cals zich bereid weer het ministerschap
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen op zich te nemen, natuurlijk tevens
op voorwaarde, dat het nieuwe kabinet
het ontwerp voor zijn rekening zou wil
len nemen. Dat is gebeurd en minister
Cals heeft in een nota van 22 juni jl. de
wijzigingen aangebracht, waaromtrent op
25 maart eenstemmig overeenstemming
was bereikt. De woordvoerder van de
anti-revolutionairen, mr. Roosjen erken
de thans, dat inderdaad de eertijds gekoes
terde constitutionele bezwaren waren weg
genomen. Intussen bleek de heer Tilanus
(C.H.) zich nog heel wat tegenstand te wil
len voorbehouden. Toch ziet het er mijns
inziens naar uit, dat de door minister Cals
verschafte opening van zaken omtrent de
ten tijde van de formatiepoging gevoerde
onderhandelingen wel tot resultaat zal
hebben, dat het bij de behandeling van de
„mammoetwet" niet op een portefeuille
crisis zal uitlopen.
De zaak der Meulenbelts
Met overgrote meerderheid waren de
twee Kamercommissies, welke hiermee
te maken hadden, na nauwgezet onderzoek
tot de slotsom gekomen, dat er door geen
van de overheidsorganen (de vroegere mi
nisters van Justitie en van Sociale Zaken,
met wie hun tegenwoordige ambtsopvol
gers het volslagen eens waren, de officier
van Justitie te Zutfen, de burgemeester
van Arnhem, de geadviseerd hebbende
psychiaters), die betrokken waren ge
weest bij de tijdelijke opneming in februa
ri 1955 van het echtpaar Meulenbelt in een
psychiatrische inrichting, in strijd met
de desbetreffende wettelijke voorschriften
zou zijn gehandeld. Mr. Van Rijckevorsel
(K.V.P.) en ir. Van Dis (Staatk. Gerefor
meerd) waren de enigen, die donderdag
avond verklaarden vermelde conclusie
niet zo maar te kunnen onderschrijven.
Met name zou mr. Van Rijckevorsel er de
voorkeur aan gegeven hebben, helemaal
geen oordeel uit te spreken, aangezien hij
van de commissie nog een andere werk
wijze had gewild. Maar ook hij wenste
uitdrukkelijk te stellen, dat hij zich ge
heel los maakte van wat de rechtsgeleer
de raadsman van het artsenpaar en van
wat zeker dagblad zo al had beweerd. Met
nadruk onderstreepte hij niet te twijfelen
aan de goede trouw van hen, die de bepa
lingen van de Krankzinnigenwet hadden
toegepast. Terecht zette prof. Oud
(V.V.D.), de voorzitter van de juridische
Kamercommissie glashelder uiteen dat
deze zaak eigenlijk helemaal niet in de
Kamer aan de orde had moeten komen. En
verder, dat de Kamer, nu zulks eenmaal
wel was gebeurd, waarlijk geen rechtertje
kon noch mocht gaan spelen, doch louter
had na te gaan, of de overheid en haar
organen enige blaam trof. Welnu, uit de
talrijke gegevens, die ter beschikking
stonden, was, naar spreker aantoonde,
overduidelijk gebleken, dat er niet de ge
ringste reden bestond om het gevoerde
beleid te laken, een opvatting, door de
woordvoerders van de meest uiteenlopen
de politieke richtingen ten volle gedeeld.
Ten slotte maakte ook de minister van
Justitie mr. Beerman het nog eens heel
duidelijk, dat er hier in feite alleen maar
kwaad was gesticht ten koste van de wer
kelijke belangen van het echtpaar Meu
lenbelt en van de geestelijke volksgezond
heid, doordat van bepaalde zijde op niet
nader te qualificeren wijze voortdurend
gewerkt was met betichtingen. Die moes
ten er in feite op neerkomen, dat men met
een tegen de beide artsen door ministers,
doktoren, officier van justitie en wat dies
meer zij, op touw gezet gemeen complot
te maken zou hebben gehad. En hierte
genover stond dan, dat de wet naar mi
nister Beerman in een over het algemeen
uitstekend betoog nog eens onderstreepte
alle mogelijke waarborgen bevat tegen
eventuele onrechtmatige vrijheidsbero
ving, die hier dan eventueel zou hebben
plaats gevonden. Maar geen van de vele
ter beschikking staande rechtsmiddelen
had het echtpaar Meulenbelt ooit in al die
jaren aangegrepen. Noch via de strafrech
ter noch via de burgerlijke rechter en
evenmin, wat terstond voor de hand zou
hebben gelegen, met behulp van het Me
disch Tuchtrecht hadden de zich onrecht
matig behandeld voelende man en vrouw
iets ondernomen tegen wie hun onrecht
zou hebben aangedaan. Waarlijk, zowel
de Kamerleden als de minister van Justi
tie hadden schoon gelijk, toen zij er op
wezen, hoezeer er van de zijde van het
Advertentie
hamol
echtpaar en van hun rechtsgeleerde raads
man volkomen in strijd met de werkelijk
heid gedaan is, alsof er in de rechtsstaat
Nederland geen recht te verkrijgen wa
re. Het goede ten slotte van het Kamer
debat is geweest, dat op deze kant van de
zaak nu nog eens het volle licht is gewor
pen. Voorts, dat, zoals minister Van Rooy
ook kort maar krachtig opmerkte, mede
nog naar voren is gekomen dat elke grond
ontbreekt voor de vrees alsof de mogelijk
heid zou bestaan tot een ernstige mate
van misbruiken der bepalingen van de
Krankzinnigenwet. Dat uit de parlemen
taire gedachtenwisseling bovendien nog
eens duidelijk bleek, dat een figuur als
de psychiater dr. Van Erp Taalman Kip
niets van kwade praktijken viel toe te
dichten, was eveneens verheugend. En
bovenal verdient de Kamer met de rege
ring oprechte waardering voor de voorna
me wijze, waarop blijk is gegeven van
goed menselijk gevoel met het artsenpaar
dat thans niet beter zal kunnen doen dan
alsnog, zo het blijft menen onrechtmatig
te zijn behandeld, van de ter beschikking
staande rechtsmiddelen zonder verder tal
men gebruik te maken.
Buitenlandse gasten en
Nederlandse persvrijheid
Eind goed, al goed. Na de aanvankelijk
van regeringszijde begane misslag door
de leider van de oppositie in Portugal, ge
neraal Delgado, te bewegen, niet alleen
om hier niet in het openbaar op te treden
maar bovendien om geen persconferentie
te geven en journalisten voorlichting te
verstrekken, is men hiervan teruggeko
men. Terecht, want indien Buitenlandse
Zaken de heren op Justitie aanvankelijk
bewogen mocht hebben dergelijke beper
kende bepalingen te verbinden aan het
verblijf hier te lande van die oud-kandi
daat voor het Portugese presidentschap,
dan was dat er glad naast. Dit om twee
redenen. Het ging immers niet aan die
vreemdeling, alleen ten einde het dictato
riaal geregeerde Portugal welgevallig te
zijn, te weerhouden hier op rustige wijze
politieke vraagstukken te bespreken. Mis
schien echter nog bedenkelijker was, dat
de Nederlandse pers zich door wat eerst
de houding van de heren in Den Haag
was geweest, belemmerd zou hebben ge
zien haar taak als voorlichtster van de
openbare mening te onzent te vervullen.
Door een vreemdeling, in feite op straffe
van anders te worden uitgezet, te bewe
gen om aan Nederlandse journalisten door
dezen gevraagde inlichtingen enz. niet te
verstrekken, wordt tegelijkertijd aan de
persvrijheid te onzent geweld aangedaan.
Zeker, op hun beurt zullen die journalis
ten er voor hebben te waken zich niet te
buiten te gaan aan ontoelaatbare hande
lingen, zoals b.v. opruiing enz. tegen de
regering van een andere mogendheid.
Doen zij dat toch, dan zal de strafrech
ter hen, terecht, wel mores leren. Zo hoort
het in onze rechtsstaat. Gelijk daar be
paald niet hoort, dat men van overheids
wege de persvrijheid in het gedrang
brengt op een wijze, gelijk eerst even
dreigde te gebeuren.
Dr. E. van Raalte
NED. ANTILLEN. Ter herdenking
van het feit, dat vijf jaar geleden op
15 december 1954 het Statuut van
het Koninkrijk werd bevestigd, geeft de
postadministratie van de Ned. Antillen
op 14 december a.s. een serie van drie
postzegels uit. De waarden zijn 10, 20 en
25 cent. De zegels vertonen de nieuwe
Antilliaanse vlag. Deze vlag bestaat uit
een wit veld, waarop in het midden
van de lengte verticaal een rode baan
is aangebracht en in het midden van
1954 AUTONOMIE 1959
9 v-
NEDERLANDSE ANTIUEN
de hoogte horizontaal over de rode baan
heen een blauwe baan. In het midden
van de blauwe baan komen zes witte
vijfpuntige sterren voor, die ten op
zichte van elkaar in een ovaalvormige
baan liggen. De zegels zijn uitgevoerd
in drie kleuren offset bij Joh. Enschedé
en Zonen te Haarlem naar een ontwerp
van André van der Vossen uit Over-
veen. Aan de filatelistenloketten in Ne
derland zal de serie verkrijgbaar wor
den gesteld tegen een prijs van 1,10.
SPANJE. Evenals Frankrijk heeft ook
Spanje een postzegel het licht doen zien
ter herinnering aan het feit, dat drie
honderd jaar geleden het Verdrag der
Pureneeën werd gesloten. Het is een
zegel van 1 peseta bruin en goud),
waarop Philips IV en Lodewijk XIV
elkaar de hand drukken.
UNIE VAN ZUID-AFRIKA. Ter ere
an de Zuidafrikaanse nationale antarc
tische expeditie is een postzegel van 3 d.
(groen en geel) uitgekomen. Op de zegel
is een deel van de globe afgebeeld,
waarop de ligging van Zuid-Afrika en
het Zuidpoolgebied is aangegeven.
JAPAN. Voor het 350-jarig bestaan
van de stad Nagoya is een postzegel
van 10 yen (blauw, zwart en goud) uit
gekomen met als voorstelling een dol
fijn tegen een achtergrond van gebou
wen van deze stad.
VERENIGDE STATEN. Op 10 juni
1960 zal een nieuwe luchtpostzegel van
10 cent (groen en zwart) in circulatie
worden gebracht. Op de zegel komt
links de vrijheidsklok met het onder
schrift „Let freedom ring" voor; rechts
„U.S. Airmail 10 c.". Hij is bestemd
voor de frankering van brieven met
bestemmingen Centraal- en Zuid-Ame-
rika (uitgezonderd Mexico) en West-
Indië.
HONGARIJE. Ter gelegenheid van de
tentoonstelling van Russische post
zegels, gehouden in Boedapest, is een
serie van vier postzegels verschenen.
De waarden zijn: 20 f. Lenin en Sza-
muely drukken elkaar de hand, 40 f.
borstbeeld van Poesjkin met op de ach
tergrond een harp en een ganzeveer,
60 f. borstbeeld van de Russische dich
ter Majakowski met op de achtergrond
een harp, een boek en een bajonet,
1 ft. twee armen met armbanden in de
Russische en Hongaarse kleuren die de
vredesvlag vasthouden.
NORFOLK-EILAND. De in aprü van
dit jaar uitgegeven zegel voor het 150-
jarig bestaan van de postdienst in
Australië is overdrukt met „Norfolk Is
land" 5 d." voor gebruik in dit gebied.
De zegel zal op 7 december a.s. in drew-
latie worden gebracht.
DE DODE GOD (Prisma-reeks) is een
vertaling van het met de Prix Charles
Veillon 1957 bekroonde La clarté de la nuit.
Dit door Jean-Pierre Monnier in zuiver
proza geschreven verhaal geeft een soms
beklemmende schildering van de strijd,
die een bejaarde dominee heeft te voeren
om klaarheid te brengen in zijn verhou
ding tot God. Treffend is de beslotenheid
van een winters bergdorp, met zijn achter
klap en kuiperij, getekend.
EEN TERDOODVEROORDEELDE ONT
SNAPT (Prisma-reeks) is het spannende
verhaal dat de Fransman André Devigny
heeft geschreven over zijn ontspannings
pogingen uit Duitse gevangenschap. Dank
zij zijn moed en doorzettingsvermogen
slaagde hij er uiteindelijk in door ontspan
ning aan zijn doodstraf te ontkomen. Naar
het verhaal over dit oorlogsavontuur is
een film gemaakt.
„PIM EN POM BLIJVEN SAMEN" en
PIM EN POM NIEUWE VERHALEN"
door Mies Bouhuys (Uitgeverij De Bezige
Bij, Anyterdam). Twee pockets vol nieuwe
belevenissen van de onafscheidelijke poe-
zentweeling. Hebben ze nog een aanbe
veling nodig? De grappige verhaaltjes en
versjes, zoals gebruikelijke geïllustreerd
door Fiep Westendorp, zullen hun weg
naar de jeugdige lezersschaar wel weer vin
den. Ook om door ouderen te worden voor
gelezen lenen ze zich uitstekend.
