Haarlem's Dagblad | 1959 | 17 december 1959 | pagina 3

Caballero

Fa. B. ENGELENBERG

Incident bij Abadan voert
spanning Perzië-Irak op

Voor de Stille Armen

Weg ermee

Eisenhower bracht
bezoek aan Tunis

DONDERDAG 17 DECEMBER 1959

HAARLEMS DAGBLAD

OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT

3

r

Van dag tot dag

OFFICIeLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN

Bourguiba refereert aan
hardnekkig kolonialisme

Zoekt U iets beters?

Rook dan morgen eens

Venhcutk

DIPS

Drie Perzen in door Kassem
betwist grensgebied
neergeschoten

Valse sjeik veroordeeld

tot tweeëneenhalf jaar

Invasievrees in Guatemala

Sovjetrussisch-Amerikaans
medisch akkoord

Op de

CT*raatótoel

Kerstconcert voor
Stille Armen

Veldwachter klem

Nou-en?"

Radio Vrij Europa meldt
poging tot vergiftiging
van zijn personeel

Sukarno verlengt termijn
van staat van oorlog

Ofschoon het nog niet vaststaat dat de
in Amsterdam gearresteerde onderwereld
figuren formeel strafbaar zullen blijken,
is het ingrijpen van de Amsterdamse
zedenpolitie op initiatief van de procureur-
generaal mr. H. R. de Zaayer toch een be
moedigend teken van rechtlijnig justitieel
beleid.

De rechtzaak tegen de vermoedelijke
moordenaar van „Magere Josje" heeft zo
veel perversiteit en misdadigheid publiek
gemaakt veel meer nog dan in de toch
al zo schrille krantenverslagen tot uiting
kwam dat een voortgezette lankmoedig
heid ten opzichte van het in diverse buur
ten der hoofdstad samengespoelde schuim
onduldbaar zou zijn geweest

De erkenning van een zekere bestaans-
legaliteit der duistere gemeenschap, die
meestal met „onderwereld" wordt aan
geduid, zou een volkomen miskenning zijn
van de structuur ener gezonde maatschap
pij, waaraan immers door politie en
justitie dient te worden meegewerkt. Het
misverstand dat dergelijk uitbraaksel „er
nu eenmaal moet zijn" en dat het boven
dien ook nog een zekere functie vervult
waardoor het tolerantie verdient van de
zijde der justitie, moet nog eens met grote
klem aan de kaak worden gesteld. Hoe
moeilijk het ook is, dergelijke elementen
te grijpen en te veroordelen op wettelijke
gronden, toch mag die overweging geen
rol spelen bij de vraag welke taak de po
litie en justitie ten opzichte van deze mis
dadigheid hebben. Die taak kan kort
worden or..schreven met: Uitroeien!

De merkwaardig vlotte en volgens de
summiere onthullingen zeer gedegen wijze,
waarop de ministeriële commissie tot
onderzoek van de censuurkwestie in
Nieuw-Guinea haar werk heeft verricht,
heeft medegewerkt tot het scheppen van
een atmosfeer van geruststelling bij allen
die zorgen koesterden ten aanzien van het
regeringsbeleid.

Een overzees gebiedsdeel in koloniale
status, zoals Nieuw-Guinea nog steeds is,
levert mogelijkheden en gevaren te over
om buiten de parlementaire en publieke
sfeer toneel te worden van wantoestanden,
overtreding van grondwettelijke voor
schriften en eigenmachtige dwangmaat
regelen van plaatselijke bestuursinstanties.
Een veiligheidspal in de vorm van be
volkingsvertegenwoordiging en publieke
opinie bestaat in een dergelijk gebied niet,
doch het is aangewezen op de nauwlet
tendheid van parlement en pers in het
moederland. Dat de minister onmiddellijk
„haring en kuit" gevraagd heeft ten aan
zien van een wantoestand, die een tijdlang
verborgen kon worden gehouden en
blijkens de mededelingen van de commis
sie ook tijdens haar onderzoek beschermd
werd door een nevelgordijn siert deze
bewindsman en vormt een factor van ver
trouwen.

Het volledige rapport is nog niet ge
publiceerd. doch de onthullingen van de
voorzitter bij de aanbieding ervan hebben
reeds tenvolle duidelijk gemaakt, dat de
ongerustheid niet zonder reden was ont
staan. De vingerwijzing, die ongetwijfeld
zal volgen aan het adres van de figuren
in Nieuw-Guinea die voor het euvel aan
sprakelijk kunnen worden gesteld, zal er
zeker toe bijdragen dat men daar overzee
niet het idee van vrijgevochtenheid zal
krijgen, dat voedingsbodem zou zijn vooi
nog meer ongewenste initiatieven van
onrechtmatig karakter.

Advertentie

Doelstraat 59 Haariem Tel. 15252

HOGEDRUKSLANG MANOMETERS

i

TUNIS (Reuter-AFP-API) President
Eisenhower heeft vanmorgen een bezoek
aan Tunis gebracht. Hij werd verwelkomd
door de Tunesische president Bourguiba.
Eisenhower was met een hefschroefvlieg-
tuig van de kruiser Des Moines naar de
helihaven La Marsa gevlogen.

In zijn begroetingstoespraak zinspeelde
Bourguiba kennelijk op de Algerijnse
kwestie. „Dit bezoek zal grote verwach
tingen brengen en een belofte inhouden
voor het volk van Afrika, dat een beslis-
senr slag levert voor de menselijke
waardigheid en vrijheid, een slag die de
opruiming beoogt van de laatste buiten
posten van een hardnekkig kolonialisme".

Bourguiba zei zeer verheugd te zijn, de
president der Verenigde Staten welkom te
kunnen heten in een land, dat Eisenhower
kende en dat de president in de tweede
wereldoorlog had leren kennen. Tunesië
had niet vergeten en zou niet vergeten de
sympathie en de steun die het van het
Amerikaanse volk had ondervonden toen
het nog voor zijn vrijheid streed. Eisenho
wer verklaarde dat de Verenigde Staten
de toetreding van Tunesië tot de rangen
van de vrije naties der wereld warm heb
ben verwelkomd. „Samenwerkend voor
vrede en recht en met verhoging van de
levensstandaard, zullen wij onze landen
naar beter bestemmingen leiden", zo zei
hij.

De helihaven was omzoomd door dui
zenden Tunesiërs, die stormachtig juich
ten.

De driedaagse zeereis leek Eisenhower
goed te hebben gedaan. Hij zag er fit uit.
Terwijl de twee presidenten zich, kenne
lijk erg hartelijk, met elkaar onderhiel
den, hief het publiek spreekkoren aan.

„I like Ike", in het Engels, en „Bourgui
ba, Bourguiba". Onder de aanwezigen vie
len de leden van de jeugdorganisatie van
de Neo-Destour op in hun rode overalls
met een witte V erop.

Toen de welkomstplechtigheid was af
gelopen, reden de twee presidenten in een
open auto naar het nabijgelegen paleis
Dar Saada van de Tunesische president
waar zij onmiddellijk met besprekingen
begonnen.

Tunis was feestelijk versierd. Het over
heidspersoneel had vrijaf om de president
te kunnen zien.

Advertentie

(CONSTANTE KWALITEIT)

EEN LAURENS PRODUCT

Advertentie

Smaakvol de doos,

de inhoud vol smaak.

In de afgebeelde grote doos 95 cent. In cellofaan zakje 40 cent.

BAGDAD (Reuter, AFP, UPI) De ver
houding tussen Perzië en Irak, reeds op
merkelijk verslechterd nadat Kassem on
langs aanspraak maakte op een deel van
Perzië bij Abadan, is thans nog meer ge
spannen na een grensincident in datzelf
de gebied, waarbij volgens een medede
ling van Perzische zijde een Perzische
boer werd gedood en twee werden ge
wond.

B(j het betwiste gebied, Sjatt-el-Arab zijn
de Perzische grenswachten versterkt, al
dus is in officiële kringen in Teheran mede
gedeeld. Er zijn speciale voorzorgsmaat
regelen getroffen om de olieraffinaderij
van Abadan te beschermen.

De Iraakse premier Kassem maakt aan
spraak op een strook van vijf kilometer
bij Abadan, die naar zijn zeggen in 1937
onder druk van Perzië is geschonken.
Twee weken geleden zei Kassem op een
persconferentie, dat het gebied weer aan
Irak zal komen. Hij hoopte evenwel, dat
het grensgeschil in der minne geregeld zou
worden. Perzië zou een krachtig protest
tegen de aanspraak van Irak voorberei
den.

BAGDAD (Reuter) Een woordvoerder
van het Iraakse ministerie van buitenland
se zaken heeft woensdagavond een aanval
gedaan op Perzië. Zijn verklaring werd
door radio-Bagdad uitgezonden. De woord
voerder verklaarde, dat Perzië demago
gisch en opruiend jegens Irak optrad. Hij
gaf de sjah de raad „zich niet in de poli
tiek te storten."

De Iraakse woordvoerder gaf commen
taar op een door de Perzische minister

»;iiIH **M M o ])o iib1/ 'tut

MUNCHEN (Reuter) De dertigjarige
Iraakse zakenman Abdoellah Salam-
Saeed, is in München tot 2\'i jaar gevange
nisstraf veroordeeld omdat hij zich uitgaf
voor een sjeik uit Koeweit en valse
chèques inde ter waarde van ruim een
half miljoen gulden in totaal.

Hij verklaarde voor de rechtbank dat hij
zich uitgegeven had voor sjeik Abdoellah
Al Moebarek Al Sabah, plaatsvervangend
heerser en chef van de geheime dienst
van Koeweit, omdat deze hem 1,7 miljoen
schuldig was voor twee grote paleizen, die
hij Salem-Saeed in Koeweit voor de
sjeik had gebouwd

Hij had zijn naam in zijn paspoort ver
anderd in die van de sjeik.

van buitenlandse zaken Golam Abbas
Aram in het parlement afgelegde verkla
ring. Hij beweerde, dat de Perzische bla
den en de radio-omroep zich voortdurend
te buiten gingen aan aanvallen op Irak,
die waren begonnen na Kassems aan
spraak op de genoemde strook Iraaks ge
bied.

De woordvoerder beschuldigde de Per
zische regering van „schending van
grensovereenkomsten en internationale
wetten" en dat ondanks de „politiek van
verdraagzaamheid, die Irak jegens Per
zië heeft gevoerd".

De Perzische vloot in de Perzische Golf
verkeert in staat van paraatheid.

De Perzische ambassadeur in Bagdad,
die tien dagen geleden werd teruggeroepen
voor overleg met zijn regering, zal, naar
te Teheran van officiële zijde is vernomen
niet naar zijn standplaats terugkeren,
voordat de toestand is opgehelderd.

Het Perzische kabinet heeft woensdag
avond de stand der betrekkingen tussen
Irak en Perzië besproken. Sommige Per
zische dagbladen dringen er bij de rege
ring op aan om de diplomatieke betrek
kingen met Irak te verbreken.

CIUDAD GUATEMALA (AFP) In een
bekendmaking van de regering van Guate
mala wordt gezegd dat „Argentijnen en
andere avonturiers van uiteenlopende na
tionaliteit 'n Cuba worden opgeleid voor
deelneming aan een komende inval in
Guatemala.

De Guatemalanen worden in de bekend
making uitgenodigd „elke door buitenland
se regeringen gesteunde invalspoging" af
te slaan.

Guatemala heeft kortgeleden een klacht
bij de Organisatie van Amerikaanse Sta
ten ingediend, waarin het eveneens ver
klaarde zich door een inval van buitenaf
bedreigd te achten.

WASHINGTON (Reuter) De Verenig
de Staten en de Sovjet-Unie hebben een
overeenkomst voor twee jaar getekend
voor samenwerking vij de bestrijding van
kanker, hartziekten en kinderverlam
ming. Vorige maand is in Moskou een
overeenkomst ter uitwisseling van kennis
verkregen uit het onderzoek op de drie ge
bieden, getekend. Medische deskundigen
uit beide landen zullen volgend jaar in de
Verenigde Staten bijeenkomen on de on
derwerpen hartziekten en kanker te be
handelen en in Moskou om over kinder
verlamming van gedachten te wisselen. In
1961 zal in de Verenigde Saten een Ame
rikaans-Russische conferentie over kin
derverlamming en in Moskou een confe
rentie over hartziekten en kanker gehou
den worden.

16e verantwoording

J.J.S. 50.Mevr. A.L.-de M. 25.—
Marina 25.A.M.v.d.S. v. O.-H. 25.—;

A.H.W. 25.—; B.C.M.S. 25.—M.B.-S.
25.—; J.H.W. ƒ25.—; C.T.A.B. ƒ25.—;
D.S.M. 25.—; S.L.M. 25.—; B.G. 25.—;
Prof. Dr. H.S.H. ƒ25.—; Mevr. C.H.T.-O.
20.—; S.H.B. 15.—; A.M.B. 15.—; A.J.R.
12.50; Joh.P. 10.—; T.Z.-W. 10.—; N.N.
ƒ10.—; H.B. ƒ10.—; M. P. ƒ10.—; G.K.Z.
ƒ10.—; W.K. 10.—; V.V. ƒ10.—; J.H.N.
f 10.—; M.J.C.v.d.L.-H. 10.—; Sch. 10.—;
Mevr. de Wed. J.C.v.B.-V. ƒ10.—; C.R.V.
10.—; N.N. 10.—; O. te S. 7.50; C.S.Th.
v.G. ƒ5.—; Rh. ƒ5.—; G.K. ƒ5.—; N.N.
5.—; Mevr. de Wed. W.S.-S. 5.—; J.G.T.
5.—; J.J.v.d.B. 5.—; C.P.B. 5.—; H. te
H. ƒ5.—; A.F.V. ƒ5.—; Mevr. J.H.P.-v.L.
5.—; Mevr. R.G.B.-v.d.B. 5.—; T.H.W.M.
ƒ5.—; E.F.v.S.-v.H. ƒ5.—; A.N.O. ƒ5.—;
J.C.v.G. ƒ5.—; H.v.R. ƒ5.—; Mej. M.M.B.
ƒ5.—; TL f 3.—; A.L. ƒ3.—; E.J.A.G. de
R. ƒ2.50; Dr. E B. ƒ2.50; Mej. A.E.B.
f 2.50; J.L. ƒ2.50; S.D. ƒ2.50; Mevr. A.W.
D.-K. ƒ2.50; Mevr. G.J.S.-K. (2.50; W.H.
ƒ2.50; J.v.d.S. ƒ2.50; Mevr. C.J.v.d.H.C.
ƒ2.50, N.N. ƒ2.50; Mej. W.J.B. ƒ2.50; J.L.
f 2.50; M.J.T. de V. 2.50; Mej M.E.C.M.S.
ƒ2.50: M.C.T. ƒ2.—; A P. f2.— A.O. ƒ2.—;
H.K. ƒ2.—; Mevr. E.J.F.-D. ƒ2.—; A.S.B.
de J. f 1.50; J.V.S.-T. f 1.50; N.N. f 1.—;
D.S. ƒ1.—; D.A.H. "5.K.K ƒ25.—;
Type T. 5.„Dat nooit uw rechterhand
vermoedt, wat goed gij met de linker
doet" ƒ2.50; Mevr. L. ƒ2.50; G.J.E. ƒ2.50;
v.d.B. ƒ5.—; P.J.v.S. ƒ5.—; HL. ƒ2.50;
W.J.E. 2.50; G.v.d.W. 1.—; J.H.B. 10.—;
de J. ƒ2.50; H. en M. ƒ5.—; D.M.G. ƒ5.—;
N.N. 3.G.H. 5.—; Bridgeclub Bosch
en Vaart f 33.—; N.N. f 10.—: Mevr. K. te

B. 20.—: M.S. 2.50: Zonnestraaltje
ƒ5.—; CH ƒ2.50: N.N. ƒ10.—: P.E.K.
f 25.—; AG.B (2.50; J.B. ƒ2.50; N.N.
ƒ5.—; S.H. ƒ15.—; J. van L. ƒ5.—: E.S.
ƒ5.—; A.M.-G. (5.—: N.N. f 1.—Mevr.
J.C. ƒ5.—: inffr. H.J. 2 50; P.J.v.d.B.
10.—; H.R. 5.—; N.N. f 2.—: v. d. SDr.
ƒ1.50; v.G. ƒ1.—: A.v.D. f5.—: H.v.d.B.
5.—; H. Jr. f 10.—: A P.Z. f 2.50: B K.
2 50: Mw. T.K. f 2.50: -'.P. 10.—: K.F.M.
ƒ10.—; K. ƒ10.—; N.N. ƒ1.—; v.D. ƒ1.—;
Riekje en Chr. ƒ2.50; N.N. 2 50: H.A.
2.50; Fred f 1.—: A.H. 3.—: B B. 10.—;
W.H. 10.—; Th.W.v.d.H. ƒ2.50; C.J. 10.—

Dagtotaal 1.097,

In het geheel is thans verantwoord een
bedrag van 17.157,96.

Giften kunnen worden afgeeeven aan
onze kanteen Grote Houtstraat 05. Flores-
sfraat 1. Haarlem, en l.anee Nieuwstraat
427. Umuiden. n.' worden overgeschreven
op postgiro 27:H07 ten name van Haarlems
Daeb'ad/Onr. Haar], Crt., onder de ver
melding „Voor de Stille Armen". Vermeldt
vooral onder welke aanduiding de ver
antwoording moet nlaats hehhen (volle
naam, initialen, pseudoniem enz.).

Op dinsdag 22 december, om 8 uur
wordt in de Nieuwe Kerk in Haarlem
ten bate van de actie „Stille Armen"
een kerstconcert gegeven onder leiding
en met solistische medewerking van de
alt Annie Fonarius en de organist Harry
Timmer. Het kinderkoor zingt enige
oud-Nederlandse Hedéi'en, het dames
koor „Clematis" brengt voorts enige
Duitse en Italiaanse liederen ten gehore.
Het programma omvat werken van
onder andere Johan Alain, L. Rogues,
H. Schroeder en L. Ricchi. Kaarten zijn
a 0.75 aan de ingang van de kerk ver
krijgbaar.

Steunt de actie voor de Stille Armen
door uw bezoek

BRAINTREE (UPI) Boer Claude
Grimwood in Braintree in Engeland is
beboet met 5 pond (52.50 gulden», wegens
het plaatsen van vossenvallen, waarvan
één de dorpsveldwachter gestrikt heeft.

-D 'A-

99

Het kan toeval wezen dat
kerstmis zo vlak in de buurt
van de jaarwisseling valt,
maar ik voor mij houd het er
op dat dit een kwestie van hei
lige tactiek is. Want de sfeer
van het kerstfeest en de sug
gestie van het jaar-einde vul
len elkander zo subliem aan
en vormen met elkander een
zo volkomen sluitend recépt
van vernieuwing des geestes,
dat men de functionele doel
matigheid van deze decem-
berstaart moeilijk kan ontken
nen

Van december kan men
met veel meer recht dan van
maart zeggen dat hij zijn
staart roert. Geen mens ont
komt aan de doordringende
en van goedheid stralende
glimlach dezer laatste dagen
des jaars, ook al slagen velen
erin de consequenties ervan
zorgvuldig te vermijden. Het is
waarlijk geen wonder, dat in
deze maand met nijvere ani
mo gehamerd wordt op alle
aambeelden, met het smeed
bare, zachte menselijke ge
moed ertussen.

Vrijmoedigheid is altijd de
bestaansvoorwaarde van deze
rubriek geweest en gebleven.
Waarom zouden wij dan ook
deze dingen niet onder ogen
zien en bij de naam noemen?
Kerst en jaarwisseling zijn de
hoogtepunten van de weten
schap der reclame. Niet al
leen van de commerciële, al
spreekt die een hartig woord
je mee. Iedereen die iets heeft
aan te bieden, of het zuid-
vruchten-in-blik danwel in
nerlijke vrede is. propageert
zijn artikel met de daartof
aangewezen middelen der
aandachttrekkerij. Daar is
geen enkel bezwaar tegen.

De mens wil getrokken en ge
boeid worden hij wenst te

worden geroepen en gesleept
naar datgene, wat voor hem
gefabriceerd en geschapen is.
Hij is de luie, passieve zool-
ganger, die door het leven
sjokt alsof het hem niet aan
gaat. En dat leven zelf, zich
manifesterend in de hem om
ringende elementen van het
bestaan, moet hem op de
schouder tikken, bij de arm
grijpen, in het oor schreeu
wen en zijn blikveld betreden
om zijn aandacht te verkrij
gen. Vandaar, dat het edele,
verhevene zowel als het plat
vloerse zich met elkander
moeten meten in de kunst
van het blikvangen en de slag
zinnen.

Zo is het kerstfeest, proloog
tot de jaarwisseling, de blik
vanger der humaniteit en be
zinning, die de weg bereidt tol
de innerlijke vernieuwing en
het betere voornemen.

Wie dit een profane gedachte
mocht wanen, moet bedenken
dat radio, televisie, affiches,
pers en andere publiciteits-
middelen volledig worden ge
bruikt in dienst van de meest
verheven gedachte. Men ziel
ophefmakende reclameplaten
voor gebruiksartikelen en
voedingsmiddelen hangen
naast affiches waarop met in
drukwekkende letters staat:
Grijpt Gods Kans!" Men
hoort suggestieve politieke
leuzen ter vermeerdering van
ledental en aanhang der par
tijen door de r„dio, doch even
zeer de suggestieve zinnen
van geestelijke leiders, die op
roepen tot religieuze bele
ving. Noch op straat, noch in
huis kan men zich volkomen
onttrekken aan de imponeren
de argumenten en aanbevelin
gen van allen, die ménen iets
goeds te offreren te hebben.

Wordt in preek en toe
spraak het kerstfeest niet
zorgvuldig aangewend om dc
geestelijke zuivering des ge-
moeds te bevorderen? En
wordt de jaarwisseling niet
naarstig aangegrepen om de

eindigheid en vergankelijkheid
des levens te symboliseren?
Dit alles is begrijpelijk en
aanvaardbaar, omdat wij zelf
het over ons hebben afgeroe
pen. Wij, die passief en af
wachtend tegenover het leven
staan met de duidelijke uit
drukking van: „Nou, en?" op
onze gezichten.

„Nou, en?"

Het is eigenlijk heel goed,
dat wij zó tegenover dat alles
staan. Want hoe méér op ons
aanstormt vanuit alle hoeken
aan propaganda en aanprij
zing, hoe grotere eisen gesteld
worden aan ons onderschei
dingsvermogen en zelfstandig
oordeel. Hoe sterker wij wor
de aangegrepen door de ver
fijnde kunstmiddelen der sug
gestie, hoe sceptischer wij ons
in de vesting van ons eigen be
staan zullen moeten verschan
sen. Niet alle argumenten
waarmee wij worden beko
geld, zijn immers echte argu
menten. Niet alle luide uitroe
pen en schreeuwende aanbe
velingen zijn waarheden. Niet
alle roerende symboliek, stoe
lend op de betekenis van het
kerstfeest en de jaarwisseling
heeft een inhoud die zich door
oprechtheid kenmerkt.

Het beeld van de mens, die
in deze tijd tot doelwit dient
van het stormvuur der publi
citeit, kan het beeld zijn van
een man die de schouders
kromt en de armen in wan
hoop ten hemel heft. omdat het
geweld hem heen en weer
sleurt en hem de gelegenheid
tot denken en oordelen ont-
oeemt. Maar het kan ook het
beeld zijn van een rots bij
stormweer, die onwankelbaar
vasthoudt aan zijn onder

grond en de golven op zijn on
aantastbaarheid laat stuk
slaan tot schuim.

Het beeld van een mens, die

zegt: „Nou en?"

Nooit in de menselijke ge
schiedenis is er een tijd ge
weest, waarin alles zozeer sa
menspande om de mens te be
wegen door krachten buiten
hemzelf. Nooit is de gelegen
heid zo groot geweest, zich te
laten leven door de losgebro
ken bedenksels van anderen.
Het rumoer en de beweging
rondom ons dwingen ons tot
luisteren en zien, doch geven
ons geen kans meer om het ge
hoorde en geziene te wikken,
te wegen en te verwerken tot
ons eigen wezenlijke nut. Zij
slaan ons neer, springen op
ons lijf, trekken ons overeind
en slaan ons weer neer, tot
ons de adem ontbreekt en wij
in vertwijfeling accepteren en
volgen.

Maar toch blijft er bij die
stampij altijd nog wel een mo
mentje over, waarin we de
aanval kunnen afschudden en
ons stalen pantser haastig
kunnen aantrekken ons
pantser dat heet:

„Nou, en?"

Wat is bij voorbeeld, het op
zwepende woord waard van
de geestelijke leider, die reli
gie en wereldvrede predikt
en tranen stort bij de men
selijke tegenstellingen, doch
weigert in een krant een sim
pel woord van aanbeveling te
schrijven voor een geldinza
meling voor arme evennaas
ten van alle gezindten, omdat
die krant niet geëxploiteerd
en geleid wordt door de reli
gieuze richting welke hij aan
hangt? Wanneer deze man
van God het kerstfeest en de
geest daarvan gebruikt om
zijn schapen te heiligen, ver
koopt hij ziin artikel onder
valse affiches. Onder slagzin
nen en blikvangers die te
recht slechts de reactie waard
zijn van:

„Nou en?"

Wat is het indrukwekkende
woord waard van de politie
ke leider, die in de sfeer van
Kerstmis de verbroedering
der mensen en volken propa
geert. doch vlak na nieuwjaar
ijverig alle toenadering opof
fert aan de getallen der leden
lijsten?

Wat is de traan waard van
hem, die huivert bij het lezen
van kinderleed in door oorlog
geteisterde landen, doch wei
gert de rampzalige ondergrond
van die oorlog te erkennen
als een schuld van blanke
zelfoverschatting?

En wat is deze ergernis over
de fouten van anderen waard,
wanneer wijzelf van de ene
dag in de andere alles ver-
keerd doen tegenover ande
ren?

Onder de stapels drukwerk en
bladen, onder de brullende
concerten van woorden en de
stichtende beelden van films
en televisie blijft eenzaam en
eenvoudig echter altijd nog
de volkomen ongecompliceer
de kern van kerst en nieuw
jaar levend verborgen voor
iedereen, die zich de moeite
wil geven de massale sug
gestie van zich af te schud
den met een: „Nou en?"

Om in zichzelf de stilte van
blinde doofstomheid te zoe
ken, die hem vergunt zijn
eigen ziel te zien. Wat kan
hem dat geweld van elkander
overstemmende en elkander
tegensprekende ijveraars
schelen, als hij weet en er
vaart wat het hoogfeest van
menselijkheid, menswording
en menswaardigheid voor
hem betekent?

De wereld kan ons veel ver
tellen. Zij kan ons nog meer
vertellen en het is teveel om
aan te horen Dus laat haar
schreeuwen, misleiden, vroom
loen of huilen van ergernis

Nou. En wat dan
nog?

De enge dunnen

Een vraag, die ons reeds lang bezig
houdt, en die telkens in heviger mate om
antwoord roept bij het aanschouwen van
onze roze broeders, de varkens, is deze:
heeft men indertijd de schran
dere dieren wel voldoende in
gelicht over de motieven wel
ke aanleiding werden tot de
vermageringskuur waaraan
men hen de laatste jaren, nog
al drastisch en onverhoeds
ook, onderworpen heeft? Wij
krijgen de indruk van niet. Wij hebben
zo het idee dat men maar gedaan heeft en
op die manier een gruwelijke klove heeft
geschapen tussen ouderwetse varkens en
nieuwerwetse nozem-achtige varkens. Deze
laatsten zouden wij de enge dunnen
willen noemen.

Wij zien tegenwoordig veel ontevreden
gezichten in de varkenswereld. Wanneer
wij naar het station fietsen en daarbij
menig varkenshok passeren, valt het ons
op dat vele varkens, zéér vele varkens,
lezer, voorheen kloeke, levendige dikkerds,
nu flets en akelig voor zich heen zitten te
kijken, t e r w ij l nieuwe, grieze-
lig-dunne en modieuze engerds
hun plaats lijken te hebben
ingenomen en geheel de boven
toon voeren. Die ouderen zijn onte
vreden, desolate dieren geworden, onder
voed en suf en menig oor hangt slap en
loos over de wang.

Hoe vaak zien wij ook oude beren
van varkens, vroeger ware drauf-
ganger, vroeger hele bazen, kwijnend
neerliggen bij de heg, een leeg vat, een
kot en metonbehaarde wimpers wezen
loos voor zich uit blikken. Zij denken aan
de dagen dat alles nog anders was. Dat
het nog ging om het vet, om het spek,
om de vette zydjes. En ook om het
mooi vet en vuil rondtippelen en
snorken en doen en pret hebben met
de kinders en de vrouwen. Het ging
toen om het vet. Elk varken
streefde naar een mooi gewicht, naar em
bonpoint, naar een flinke broekemaat en
naar een ferme borstomvang.

Alles was toen goed; de boer stond
bij het hek en sleep het mes voor de
winterslacht. De boerin stond in de
keuken en reinigde de inmaakpotten en
overal klonk het lied van de verse worst.
Geen woord werd er toen nog gerept van
atherosclerosen, van atheromen, van cho
lesterol, van onverzadigde vetzuren. Geen
woord! Dat weet gij zelf wel, lezer. Het
was maar mooi de varkens vetmesten.
Soms viel er inderdaad wel eens een duch
tig etertje tegen de grond, maar ala, dat
moest men er voor over hebben, voor een
mooie vette pot, voor smullen van vet-
randen en kaantjes en zuivere reuzeis; zó
erg was dat nou ook weer niet. En de
varkens waren mooi en vuil en ongeloof
lijk dik en tevreden. Geen nozem-varken
trad nog op. Geen enge dunne deed zich
nog voor. En nu?

Ineens, op een morgen toen tri; weer
langsfietsten (naar het station dus) viel
ons op hoe slank de varkens waren ge
worden. Hoe eng-hoog zij op de benen
stonden. Hoe rank en delicaat zij in de
lendenen waren en eerst zelfs meenden
wij even met een nieuw soort
boerenhondèn te doen lé hebben.
Wij schrokken die eerste keer, dat het
ons opviel. Wij stapten af en bleven ge
ruime tijd toekijken naar deze zonder
linge schepsels. Als hinden liepen er een
paar langs de sloot. Andere repten zich
op dunne pootjes als beesten-gewoon, voort
van links naar rechts. Weer andere, totaal
vermomd als atleten, joegen hard en pezig
als coureurs, overdwars.

Het zijn de vetzuren, de cholesterol, de
aderstelsels om het hart.' Die hebben de
wereld der varkens veranderd in een
nozem-land. Onbekende, felle rakkers be
vinden zich rond de kotten; danseurs,
trippelaars, vluggerds; verdachte, linke
rapperds. Men heeft nieuwe dieren langs
onze weg geplaatst. Onbekenden. Vreem
delingen. Rare, haastige donders met veel
te lange poten. Met schone lijven. Een
akelige toestand voor wie naar het station
fietst.

Duif

Advertentie

MUNCHEN, (Reuter) Functionarissen
van Radio-Vrij Europa, een door een Ame
rikaanse vereniging gefinancierde onder
neming met meer dan dertig zenders, ge
richt op Oost-Europa, hebben medegedeeld
dat er een poging is ontdekt om door het
deponeren van vergif in de zoutvaatjes in
de cantine van het radiostation het perso
neel te vergiftigen.

Dit werd door deze functionarissen ge
zegd in toelichting op de sluiting van de
cantine, waartegen van de zijde van de
Duitse bond van kantoorpersoneel verzet
was gerezen, hetgeen zelfs tot een proces
leidde.

Ofschoon de functionarissen hebben ver
klaard voor deze vergiftiging door de Ame
rikaanse autoriteiten zelf te zijn gewaar
schuwd hebben volgens een bericht in de
Telegraaf van hedenmorgen zowel de Ame
rikaanse als de Westduitse autoriteiten in
München verklaard, niets van een derge
lijke poging tot vergiftiging af te weten.

DJAKARTA (Reuter) President Su
karno heeft de termijn van de staat van
oorlog, die hy 33 maanden geleden in In
donesië had afgekondigd, woensdag op
nieuw verlengd.