Panda en de meester-diplomaat
In een Zweedse ijzermijn
IPSO EN DE TOVERRING
Misdaad
ooi een
Herverdeling radiofrequenties
eiste maandenlang overleg
NAAIMACHINES
HAARLEMS DAGBLAD - OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
8
Italië-Zwitserland
voetbal op t.v.
De radio zeeft woensdag
T elevisiebrozramma
P.v.d.Avoorzitter
Regering moet ex-nazi's
goed in het oog houden
Radio-astronomie voor
storingen gevrijwaard
Oud-strijders en BB-
noodwachtplicht
Kerkelijk Nieuws
GLOBETROTTER
V GARCIA DE LEON:
Oude Rijn in Woerden
wordt gedempt
W. A. L. van Aalst
overleden
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
Dodelijk ongeval in
huis van magere Josje
TÖLit !)f hFrÏpbpn tijb
DINSDAG 5 JANUARI 1960
28. Verdrietig staarde Panda de trein
na. „Nu zullen we nooit op tijd bij Sheik
Ali Bin Oli komen", dacht hij. „Wat erg.'
Meneer Smurk zei, dat hij die afspraak
beslist niet mocht missen.'" Maar de di
plomaat gaf zich niet zo gauw gewonnen.
Hij stapte op de stationschef af en sprak:
„Ik zie daarginds een locomotiefje staan,
zou ik dat even mogen lenen?" „Geen spra
ke van!" antwoordde de stationschef.
„Dank U", zei de diplomaat, niet in het
minst uit het veld geslagen. Hij liep naar
het locomotiefje, dat hij op het oog had en
vroeg aan de machinist: „Wilt U zo vrien
delijk zijn, mij Uw voertuigje voor een
poosje te lenen?" „Ik pieker er niet over",
antwoordde de machinist. Dank U", zei
de diplomaat tevreden. „Pas op, meneer
Smurk!" waarschuwde Panda, „daar
komt de stationschef aan. Hij is vast boos,
dat U het nog eens aan die machinist
vraagt, nadat hij al nee heeft gezegd.
„Ik weet het," fluisterde de diplomaat,
„hoe bozer hij is, hoe beter. Binnen vijf mi
nuten krijg ik dit locomotiefje. Let maar
op". Panda staarde hem met open mond
aan. Hoe kon de diplomaat daar nu zo ze
ker van zijn, als de stationschef en de ma
chinist het niet wilden hebben?
Woensdagmiddag aanstaande is er weer
een interland-voetbalwedstrijd op het
scherm: ItaliëZwitserland. De reportage,
die duurt van 2.30 tot 4.30 uur, komt uit
Napels en wordt van commentaar voorzien
door Dick van Bommel.
HILVERSUM I 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10 20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. en
rep. 8 00 Nieuws. 8.18 Gram. en act. 8.55 Voor de
vrouw. 9 00 Gymn. voor de wouw. 9.10 Gram.
(9.359 40 Waterst.). VPRO: 10.00 De veranderen
de kerk in de veranderende wereld, toespraak.
VARA 10.20 Voor de vrouw. 11 00 Gevar. progr.
12.00 Hammondorgelspel. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 1233 Voor het platteland. 12 38 Gram. 13.00
Nieuws en tentoonstellingsagenda. 13 2Ö Dansmuz.
13.45 Gesproken portret. 14.00 Lekenmuziek. 14.45
Gram. 15.00 Voor de jeugd. 17.00 Gram. 17.10 Or
gelspel. 17.25 Roemeense muziek. 17 50 Regerings-
uitz.: Rijksdelen Overzee: Jeugduitzending. De
brievenbus gaat open. corresp.club o.l.v. Regina
Zwart. 18.00 Nieuws, comm. en act. 1830 Politie-
kapel. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 Zijn wij nog
één volk. toespr. 19 25 VARA-Varia. VPRO: 19.30
Voor de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Dans
muz. 20.35 "s Nachts tussen twaalf en zes, hoorsp.
2130 Jazzmuz. 22.10 Gram 22.20 Keuren en kie
zen. praatje. 22 30 Nieuws. 22.40 Lichte muz. 23.00
Tussen mens en nevelvlek, lezing. 23.15 Muzik.
lezing 23.55—24 00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muziek.
8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram 11.20 Za
ken zijn zaken, hoorsp 12.20 Gram. 12.30 Land
en tuinb.meded. 12.33 Lichte muz. 12.53 Gram of
act. 13.00 Nieuws. 13.15 Met PIT op pad, praatje.
13.20 Gevar. muz. 13.50 Gram. 15.30 Strijkkwintet.
16.00 Voor de jeugd. 17.20 Pianospel met cómm.
17.40 Beursber. 17 45 Gewijde muz. 18.15 Spectrum
van het Christelijk organisatie- en verenigings
leven, lezingen. 1830 Leger des Heilskwartier.
18.45 Boekbespr. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10
Op de man af, praatje. 19.15 Pianospel. 19.30 Ra
diokrant. 19.50 Licht* muz. 20.10 Kamerorkest en
soliste 21.10 Het Evangelie van Thomas, lezing.
21.30 Vocaal ens. 22.05 Gevar. muz. 22.30 Nieuws.
22 40 Zaalsportuitsl. 22 45 Avondoverdenking. 23.00
Platemreuws 23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gevar. muz. 12.30 Weerbericht. 12 34 Gevar.
muz. (vervolgI. 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws en
weerbericht. 13.15 Gevar. muz. 14.00 Schoolradio.
14.45 Gram. 15 00 Ork.conc. 16.00 Koersen. 16.06
Engelse les. 16 21 Gram. 16.30 Amus.muz. 17.00
Nieuws. 17.10 Kamermuz. 17.21 Gram. 17,23 Ka-
mermuz. (verv.). 17.50 Boekbespr. 18.00 Leken-
moraal en -filosofie. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 20 00 Verz.-
progr. 20.30 Akademie der Diskofielen. 2130 Jazz
muz. 22.00 Nieuws. 22.15 Litteraire kroniek. 22.30
Muz. uit Noord-Afrika. 22.55 Nieuws. 23.00 Voor
de zeelieden.
VOOR WOENSDAG
AVRO: 17 00—17.40 Voor de jeugd. NTS: 20.00
Journ. en weeroverz. KRO: 20 20 Film en toneel-
nieuws. 2100 Zangrecital. 21.20 Amahl en de
nachtelijke bezoekers, TV-opera. Daarna: Epiloog.
Advertentie
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444
Op een nieuwjaarsbijeenkomst van de
Partij van de Arbeid in Weesp, heeft de
partijvoorzitter, de heer E. Vermeer, ge
sproken over de antisemitische gebeurte
nissen in Duitsland, Oostenrijk, Engeland
en de Verenigde Staten. „Deze slaan ons
met verbijstering," zei de heer Vermeer.
„We vragen ons af hoe dit zo kort na 1945
kan gebeuren. We hadden gedacht dat
hetgeen in de oorlogsjaren is gebeurd,
zulk een diepe indruk had gemaakt, dat
we generaties lang de pest van het anti-
smeitisme kwijt zouden zijn. De P.v.d.A.
verwacht, dat de regering in ons land
nauwlettend toezicht zal houden op ex-na
zi's en elementen die verkeerd zijn ge
weest in de oorlog. Hij noemde onder meer
de vrijgelaten S.D.-agent Berends, die de
provincies Gelderland en Overijsel niet
meer mag betreden. „Dit zijn in het bij
zonder de mensen tegen wie we moeten
waken," zei de heer Vermeer. „De
P.v.d.A. is ernstig verontrust en doet niet
mee met diegenen, die zeggen: dat kan
hier niet gebeuren. Vóór 1940 waren er al
te veel die dat hebben gezegd."
„De P.v.d.A. zal elke nationale en inter
nationale actie steunen, die het antisemi
tisme bestrijdt Zij staat achter de rege
ring, als deze geroepen wordt maatrege
len te nemen en zij protesteert met grote
klem tegen datgene wat in de afgelopen
dagen is gebeurd," zo besloot de heer Ver
meer.
De duizend deskundigen uit honderd lan
den, die zich van 17 augustus af te Genève
hebben bezig gehouden met een herverde
ling van golffrequenties voor radio, televi
sie, radar, scheep- en luchtvaart mobilo
foons, militaire verbindingen enzovoort,
zijn in december met hun werk gereed ge
komen. In 1947 werd te Atlantic City in de
Verenigde Staten een internationaal radio
reglement opgesteld. De enorme toene
ming van mogelijkheden maakte het nodig
dit reglement te herzien en de verdeling,
die eertijds ging over frequenties vanaf 10
Een belangrijke zaak hierbij was om
kilohertz tot 10.500 megahertz uit te brei
den tot 40.000 megahertz,
frequenties, die voor radio-astronomische
waarnemingen nodig zijn, voor storing te
vrijwaren. De radio-astronomie berust op
het opvangen van uitstralingen uit de
ruimte, die op aarde via bijzondere ont
vangers gegevens verstrekken. De Neder
landse hoogleraren prof. Oort en prof.
Hulst hebben het inzicht van de deelne
mers aan de conferentie in deze materie
verhelderd.
Voorts heeft de conferentie primaire en
secundaire frequenties vastgesteld ten be
hoeve van radioverbindingen met satellie
ten en ruimtevaartuigen. Ook over „Scat-
ter"-verbindingsystemen is overeenstem
ming bereikt. Daarbij gebruikt men fre
quenties, die onder een kleine hoek met de
aarde naar de troposfeer of de ionosfeer
worden gestraald om daar „versplinterd"
te worden en naar de aarde terugge-
strooid. Rekening is voorts gehouden met
het gebruik van op vaste punten met de
aarde meedraaiende ruimtestations of de
maan, die als tussenschakels in radiover
bindingen kunnen worden gebruikt.
Zo moeilijk en omvangrijk waren enige
duizenden van de zesduizend onderwer
pen ter conferentie, dat per week onge
veer een miljoen vel foliopapier moest
worden gebruikt. Het nieuwe reglement
van Genève is een zeer lijvig boek gewor
den.
Naast de administratieve conferentie
hebben van 14 oktober af tevens de na
tionale gevolmachtigden der leden van de
Union de telecommunication", een or
gaan van de UNO, vergaderd. Dezen heb
ben de tekst van de conventie van Buenos
Aires van 1952 herzien. Besloten is de ad
ministratieve raad van 18 tot 25 leden uit
te breiden, waarbij voor het eerst vier le
den uit Afrikaanse landen die pas onaf
hankelijk zijn, werden gekozen. Het per
manente orgaan van de conferentie te
Genève heeft naast de registrerende taak
over het gebruik van radiofrequenties ook
een onderzoekende taak gekregen.
De conferentie heeft onder meer beslo
ten de t.v.-frequentiegroep uit te breiden I
in de banden vier en vijf. Er is geen tijd
vastgesteld voor een Europese conferen
tie over een herverdeling van frequen
ties, over de landen, zodat te dien aan
zien de Kopenhaagse afspraken nog wel
vijf jaar van kracht zullen blijven.
De Nederlandse delegatie naar de con
ferenties werd geleid door de oud-direc-
teur-generaal van de P.T.T. ir. J. D. H.
van den Toorn en ir. A. J. Ehnle, hoofd
directeur algemene zaken en radio van
de P.T.T.
Het Oudstrijderslegioen in Den Haag en
omgeving heeft een brief aan de minister
van Binnenlandse Zaken gezonden, waar
in commentaar geleverd wordt op enkele
nieuwe directieven over de indeling van
oud-strijders in de B.B., die naar de me
ning van het legioen onbillijk zijn.
Het bestuur verzoekt de minister deze
bepalingen zo te wijzigen, dat ook diege
nen, die vóór 15 oktober 1959 zijn inge
deeld in de B.B., vallen onder een gunsti
ger regeling. In de brief wordt gezegd, dat
het stellen van deze datum onbillijk is,
omdat hierdoor oud-strijders worden uit
gesloten van de gunstige regeling, slechts
omdat zij door de alfabetische afwerking
van de lijsten vóór die datum werden
ingedeeld, of omdat zij door een al te
snelle indeling juist te vroeg zijn ingelijfd
in de B.B.
Ook verzoekt het legioen de minister,
voor kader dezelfde mogelijkheden tot
vrijstelling van de noodwachtplicht te
scheppen als die welke de soldaten zul
len krijgen. Ten slotte verzoekt men de
minister, er nauwlettend toe te zien op de
naleving van de bepalingen in de grote
steden, waar zeer zeker voldoende militai
re* zonder mobilisatiebestemming aan
wezig zijn, die niet in Indonesië hebben
gediend.
Ned. Herv. Kerk
Aangenomen naar Elspeet (2de beroep):
A. J. Timmer te Huizen (N.H.); naar Rot-
terdam-Blijdorp (vac. dr. W. S. van Leeu
wen): H. Huting te Gouda. Bedankt voor
Eindhoven als predikant voor buitenge
wone werkzaamheden (studentenpredi
kant) (toez.): dr J Sperna Weiland te Rot
terdam
Geref. Kerken
Beroepen te Aduard: W. J. de Ruiter te
Idskenhuizen. Aangenomen naar Tholen-
Poortvliet: J. C. van Egmond, kand. te
Rijnsburg, die bedankte voor Blokzijl, Den
Bommel, 's Gravenmoer, Schildwolde en
voor Westeremden.
Chr. Geref. Kerken
Beroepen te 's Gravenmoer: C. v. d. Zaal
te Harlingen.
Een economisch belangrijk deel van het leven in de Zweedse provincie Dalecarlië
speelt zich diep onder de grond af. Daar waar zich de oudste naamloze vennoot
schap ter wereld bevindt, een kopermijn, wordt ook veel ijzererts van een zeer hoeg
gehalte gedolven. Hieraan dankt het land zyn uitstekende reputatie op het gebied
van de metaalnijverheid. In het centrum van de Zweedse tuinprovincie Dalecarlië
ligt het azuren Siljanmeer „als een groot, spiegelend oog". Ik wou dat ik de ver
gelijking bedacht had; helaas was lang geleden een poëtische Deense toerist mij
voor. Zijn naam was Hans Christian Andersen en met zijn sprookjes vol fantasie
en charme kunt u thans nog uw kinderen machtig veel plezier doen.
Dalecarlië of Dalarna, zoals de Zwe
den zeggen, is een welhaast unieke
mengeling van ongerepte natuur, bijna
kinderlijk aandoende folklore en effi
cient georganiseerde mijnbouw. De
streek heeft door deze laatste pro
zaïsche bezigheid van de bewoners des
ondanks weinig van zijn oorspronkelijk
karakter verloren, wat te meer bewon
dering wekt, omdat de economische ac
tiviteit niet bepaald van vandaag of
gisteren dateert. In Falun, het admini
stratieve centrum van Dalecarlië, wijst
men u met trots de kopermijn, de oud
ste bestaande naamloze vennootschap
ter wereld, waarvan de oprichtingsacte
uit 1347 nog bewaard is gebleven. Daar
tegenover gaan de bewoners uit de
naaste omgeving op zondag ter kerke in
hun prachtig harmonieus kostuum: de
vrouwen dragen de zwarte of blauwe
rok met daar overheen het rood/wit/
blauw gestreept schortje, verder de
kunstig geborduurde witte katoenen
blouse met lange wijde mouwen en het
witte kanten kapje. De overeenkomst
met ons Limburg (eveneens een ge
lukkige combinatie van kostelijk na
tuurschoon, industrie en mijnbouw)
gaat voor de kleding dus niet op.
Snelle boten onderhouden over het
Siljan meer de verbinding tussen de
stadjes en dorpen. Mora, een van de
historisch belangrijke plaatsen aan zijn
oever, kan derhalve gemakkelijk wor
den bereikt, maar zou overigens onder
geen beding mogen worden overge
slagen. De enthousiaste leidsman van
de plaatselijke vereniging voor vreem
delingenverkeer is niet tevreden voor
hij u bij het gedenkteken voor Gustaaf
Wasa heeft gebracht. Hij is de natio
nale held, die in 1523 als koning van
een onafhankelijk Zweden werd inge
huldigd en het land tot 1560 bestuurde.
Toen hij nog vogelvrij was, drie jaar
voor zijn troonsbestijging, heeft hij zich
hier eens voor de hem uit Noorwegen
achtervolgende Denen (het Scandina
vische Herrenvolk uit die tijd) in een
kelder verborgen gehouden. Het kleine
vierkante gebouwtje, waaruit het mo
nument bestaat, heeft zijn binnenmuren
bedekt met voorstellingen uit het leven
van Gustaaf Wasa en in het midden
van de vloer leidt een trap naar de be
faamde schuilplaats.
In deze streek leeft de folklore als
een niet weg te denken element van het
dagelijks bestaan „Als men zes in
woners van Dalecarlië bij elkaar ziet,
kan men er zeker van zijn, dat zeven
van hen de nationale dans op de viool
kunnen begeleiden!" zeggen de Zweden
origineel. De traditionele polka's klin
ken er het hele jaar door, maar het
uitbundigst in de zomer met zijn op
deze breedte al boven 60 gr.
langere dagen dan wij gewend zijn.
Tegelijkertijd dreunt het lied van de
arbeid er driftig, zowel onder als boven
de oppervlakte der aarde. Dat word ik
indringend gewaar, wanneer ik gevolg
geef aan een uitnodiging in de ijzermijn
Grangesberg Malmfeldt af te dalen.
Van mijn tijdelijk verblijf in Brunns-
vik voert een slingerende weg langs het
meer Vasman, ruwweg ten zuiden van
Siljan gelegen, via Sörvik en Ludvika
naar Grangesberg Het gaat heuvel op,
heuvel af en hier en daar zijn de den
nen beleefd uit elkaar gaan staan om
de bezoeker onbelemmerd van het uit
zicht te laten genieten.
De middagploeg ondergrondse arbei
ders heeft juist de beschikbare liften
in gebruik genomen, zodat het gezel
schap even moet wachten. Dit opont
houd wordt gevuld door een algemene
verkleedpartij. Er zijn weinig deskun
dige aanwijzingen nodig om mij te kun
nen hullen in een burnousachtige wa
terdichte mantel, die witter dagen heeft
gekend. Gehoorzaam zet ik een soort
zuidwester op en knoop de bandjes
onder mijn kin dicht. Nu kan de tocht
naar de ingewanden van Dalecarlië be
ginnen.
Als laatste van een groepje van tien
stap ik in de lift die met een snelheid
van negen meter per seconde dat is
ruim tweeëndertig kilometer per uur
omlaag valt. Mijn maag doet een ogen
blik pogingen buven te blijven, maar
schikt zich vrij spoedig in de ongewone
situatie.
Diepte tweehonderdzeventig meter en
uitstappen. Zelfs vergeleken met de
bovengrondse temperatuur is het hier
koel. „We zitten midden in het water",
verklaart de gids nogal overbodig, want
overal om mij heen kolkt en borrelt het.
De vloer van de mijngang staat vol
plassen en de burnous en zuidwester
blijken alleen maar bedoeld te zijn als
bescherming tegen de onophoudelijk
van de zoldering vallende regen.
Naar alle richtingen strekken zich de
gangen van vier meter breedte en twee-
eneenhalve meter hoogte uit Een elek
trisch gedreven transporttreintje komt
rammelend een hoek om en noodzaakt
ons opzij te springen. Met de anderen
sukkel ik braaf achter het kwalijk rie
kende carbidvlammetje van de gids
aan, over rails en dwarsliggers, door
muffe, slecht geventileerde gangen. Na
enkele honderden meters stuiten we op
een volledige smederij. Het voornaam
ste produkt ervan wordt ons getoond.
„Stalen boren, vierkoppig, ziet u wel?
Ze worden gebruikt voor het maken
van de gaten in de ertsrots. Dan komen
er de dynamietladingen in."
Even verder staan de machtige pomp-
installaties twee machines, die per
minuut elk vijfduizend liter water naar
boven zuigen. Dat gaat dag en nacht
door; ik geef u graag te doen uit te
rekenen hoeveel water er per jaar uit
de mijn wordt verwijderd.
Grangesberg Malmfeldt produceert
bijna tien percent van wat in Zweden
aan ijzererts wordt gewonnen, nage
noeg een miljoen ton. „Van bijzondere
kwaliteit", zegt de gids, terwijl hij een
klompje erts van vier centimeter door
snee in mijn hand legt. Het gewicht
verrast mij „het bevat ook meer dan
negentig percent metaal", doceert hij
met een grijns. „Er werken hier zo'n
vijftienhonderd man", voegt hij er on
logisch aan toe.
Van veraf dringen met onregelmatige
tussenpozen doffe bonzen tot mij door.
Het wordt blijkbaar te gevaarlijk ge
acht leken te dicht bij de arbeids
plaatsen te brengen, zodat ik mij te
vreden moet stellen met iets waar te
nemen van het vervoer na een dyna-
mietontploffing. Snel worden de kip
karretjes dan gevuld en de locomotief
trekt ze vervolgens naar het einde van
een gang. waar ze in schuine trechters
worden gelost. Onderin zo'n trechter
bevindt zich een ijzeren deur, waarvoor
een ertslift stilhoudt. Door een druk op
een knop wordt de deur geopend en de
inhoud van de trechter stort met don
derend lawaai in de lift.
Met een brok ijzererts in mijn zak
als souvenir men zal het toch niet
hebben gemist? sta ik een kwartier
later weer in de frisse buitenlucht. Na
het verblijf in de vochtige spelonken
beneden doet het goed eens diep te
kunnen inademen. Maar op hetzelfde
moment blaast de wind de rook van een
fabrieksschoorsteen in mijn gezicht en
benauwd kuchend loop ik terug naar
de bus.
(Nadruk verboden)
De demping van de Oude Rijn in de
binnenstad van Woerden zal zeer binnen
kort een feit worden. Dit werk is thans
aanbesteed en direct aan de laagste in
schrijver, een aannemingsbedrijf in
Woerden voor 409.400,gegund.
Reeds ongeveer honderd jaar lang zijn
er plannen geweest voor de demping van
de Oude Rijn in Woerden. Het zal er nu
eindelijk van komen.
Te Paramaribo is plotseling overleden
de heer W. A. L. van Aalst, directeur van
het departement van Algemene Zaken,
mede-directeur van het Surinaams-Ameri-
kaans bureau voor technische samenwer
king en „liaisonofficer" van de Caribische
commissie. De heer Van Aalst, die 56 jaar
is geworden, is opgetreden als secretaris
van de Surinaamse delegatie op de confe
rentie Nederland-Suriname-Nederlandse
Antillen tot vaststelling van de nieuwe
rechtsorde binnen het koninkrijk. In 1954
maakte hij deel uit van de Surinaamse
delegatie op de Ronde Tafelconferentie en
nam in 1959 deel aan de conferenties van
de Caraïbische commissie in Port of Spain.
7879. De visser keek met grote ogen naar wat Ipso deed. En toen viel z'n mond
open van verbazing.... Want toen Ipso de ring had gewreven en iets mompelde,
verscheen er plotseling een zak in z'n hand, die rinkelde, toen hij hem schudde.
Alstublieft, zei Ipso. Deze buidel vol geld is voor u, als u het vissen voortaan laat.
En hij overhandigde de man het geld. De visser pakte de buidel aan en was er hele
maal beduusd van.
Noudaarvoor wil ik graag beloven, m'n hengel voorgoed op zolder te bergen!
riep hij uit. Zoveel geld heb ik nog nooit bij elkaar bezeten!
14.
Zij glimlachte even op een koude manier tegen
Julie. Hij is zoveel weg geweest, voegde zij er
aan toe dat ik vrees, dat de boerderij er onder ge
leden heeft. Het gaat nu anders worden, hè?
O, maar, zei Rob ik had Julie mee willen ne
men om de rivier te laten zien.
Het was werkelijk verbazingwekkend. Eerst die scène
en nu die volkomen achteloosheid. Alsof er niets ge
beurd was. Zij lachte zo onbevangen als zij maar kon.
We kunnen de rivier altijd nog gaan bekijken Rob.
Ja, dat zal wel, gaf hij ten antwoord. Nu, vooruit
dan maar. Ik zal wassen vandaag. Ik zal Indaba de
kudde bijeen laten drijven.
Hij schoof zijn stoel achteruit en stond op.
Tot straks, Julie, zei hij. Kom maar eens kijken
naar het wassen.
Als er niets is, dat je moeder wenst, dat ik voor
haar doen zal, zei Julie beleefd.
Mevrouw Timball grinnikte even.
Wat deed je bij de Ferndales? vroeg zij.
Och, zei Julie, ik zorgde er voor, dat de kamers
behoorlijk gedaan werden, verzorgde de bloemen, pluk
te fruit en hielp mevrouw Ferndale als er mensen kwa
men eten.
Zij zweeg en trachtte aan nog enkele andere plichten
te denken, maar voor het ogenblik wilde haar niets
anders te binnen schieten. Zij voelde, dat haar opsom
ming nogal futiel was en toch was zij bij de Ferndales
de gehele dag bezig geweest. Maar die waren zo vrien
delijk tegen haar geweest, dat het geen werk geleken
had.
Rob had de deur bereikt. Hij keerde zich om en grin-
ikte nog eens vrolijk tegen haar.
Galeislaaf! merkte hij op.
Varken! gaf Julie doodkalm ten antwoord.
Mevrouw Timball grinnikte weer even.
Ik vrees, dat je talenten hier niet tot hun recht
zullen komen, zei zij. We hebben geen bloemen en
geen fruit; alleen maar vee en planten... O, ja, we
maken onze eigen slaapkamers in orde, ...en we geven
geen lunchpartijtjes. Ik vrees, dat je het hier vrij ver
velend zult vinden, kind.
Ik zal in ieder geval eerst even mijn kamer in
orde gaan maken, zei Julie vastbesloten, en als u
er heel zeker van bent, dat ik u nergens mee helpen
kan, zal ik eens bij Rob gaan kijken als hij het vee
aan het wassen is.
Ja, dat moet je doen, zei mevrouw Timball.
Zij ging met een majestueuze houding naar de deur
en naar buiten in de zonnehitte. Toen zij haar zo naar
de hut zag lopen, waar Isabelle sliep, dacht Julie, dat
zij een soort grimmige en aftakelende kracht ten toon
spreidde. Een afschrikwekkende en onaangename vrouw.
Maar zij zal er mij niet onder krijgen, dacht Julie
tartend. Dat probeert ze wel, maar het zal lang
duren, voor haar dat lukt. Ik zal mij er niet onder
laten krijgen en ik wil niet met mijn staart tussen de
benen naar de Ferndales terug en toegeven, wat voor
een mislukking dit geweest is. Bovenal wil ik David
Baxter niet het genoegen geven van te kunnen zeggen:
Dat heb ik je wel gezegd. Als hij zoveel van Isabelle
houdt, is het jammer, dat hij niet met haar trouwt.
En dan nog iets, gingen haar gedachten verder,
als ik mijn eigen kamer schoon houd, kan ik er
tenminste mee doen, wat ik wil. Ik zal haar eens goed
schoonmaken en iets kopen om dat dak te bedekken,
hoewel (en hier lachte zij een beetje verdrietig) ik niet
precies weet waar de dichtstbijzijnde winkels zijn.
Zij ging de hut binnen. Die rook nog altijd muf en de
vliegen gonsden ter hoogte van haar hoofd om haar
heen. Daar moet ik ook iets aan doen, besloot zij
bij zichzelf en begon haar bed op te maken.
Terwijl zij hiermee bezig was, kwam Isabelle de hut
binnen. Zij scheen haar hoofd eens onder de koude
kraan te hebben gehouden en had kletsnat haar. Haar
ogen waren nog rood van het huilen en haar schouders
hingen omlaag.
Dat zal ik wel voor u doen, zei ze met gesmoorde
stem.
Julie richtte zich op.
Waarom zou je? vroeg zij op vriendelijke toon.
Tante heeft mij gezegd, dat te doen, zei Isabelle.
Hoor eens even, zei Julie, ik geloof, dat jij
en ik maar eens even moesten praten. Ik zie absoluut
niet in, waarom jij mijn kamer schoon zou moeten hou
den. Dat wil ik niet. Maar ik zou erg graag willen, dat
je me zeg* of het mogelijk is deze zogenaamde kap
tafel te laten afschrobben en waar ik wat kleren kan
ophangen.
Zij greep in haar tas en haalde een pakje sigaret
ten te voorschijn.
Isabelle bleef zwijgend naar haar staan kijken, een
beetje verward en op haar qui vive.
Na een moment stilte zei zij: Er is maar één
kleerkast en die staat in tantes kamer. Ik hang mijn
eigen kleren aan haken, maar ik heb niet veel om op te
hangen. En bovendien rotten ze toch weg en de mieren
klimmen er bij. Die moet ik er altijd uitschudden voor
ik mijn kleren kan aantrekken.
Julie schrok en staarde naar de afbrokkelende mu
ren van haar hut.
Een koffer van blik is het enige, zei Isabelle,
maar ik veronderstel, dat je zoiets niet hebt.
Nee, zei Julie, die heb ik niet. De mijne is van
fiber.
Daar knagen de mieren gemakkelijk doorheen, zei
Isabelle.
Julie liet zich op de rand van haar bed neervallen.
Nou, zei ze, vertel me dan in ieder geval eens,
wat er aan die vloer gedaan kan worden en waar ik
zeep en water en schrobmateriaal kan krijgen.
Isabelle aarzelde.
Ik zal de huisjongen., hij heet MacDonald.. zeg
gen, dat hij vanmiddag die vloer moet schrobben, zei
zij ten slotte. Maak je daar maai geen zorgen over.
Dat is erg vriendelijk van je, antwoordde Julie.
En vertel ook eens wat meer over die mieren.
Als ze op je kleren klimmen, doen ze dat dan ook
niet op je bed?
Neen, dat doen ze niet, zei Isabelle, want je
zet de poten van je bed in bakjes water en dat houdt
ze tegen.
Een reuze idee, zei Julie, maar we hadden bij
de Ferndales helemaal geen last van mieren.
Isabelle lachte even.
Daar hadden jullie waarschijnlijk een bestrijdings
middel tegen mieren, zei zij, en nog meer van dat
soort dingen.
Ik veronderstel van wel, zei Juli nadenkend,
dwaas van mij, dat ik daar niet aan gedacht heb. Ik
veronderstel, dat ik daar werkelijk met verschillende
dingen geboft heb.
(Wordt vervolgd)
Op het binnenplaatsje van het perceel
Oude Zijds Achterburgwal 83 te Amster
dam, hetzelfde huis waarin destijds „Ma
gere Josje" is vermoord, heeft gisteravond
de 30-jarige man A. L. K. de dood gevon
den.
De man bewoonde de tweede verdie
ping van het pand en kwam omstreeks
zes uur in zwaar beschonken toestand
thuis. Bij het beklimmen van de tweede
trap heeft hij waarschijnlijk het evenwicht
verloren. Hij viel door een openslaand
raam, waarvan de sluiting defect was naar
buiten op een betonnen binnenplaats en
was onmiddellijk dood.
Het ongeval was oorzaak van wilde ge
ruchten, die zich snel door de buurt ver
spreidden. De recherche van het politie
bureau Warmoesstraat stelde een grondig
onderzoek in en commissaris T. Rozema
kwam zelf ter plaatse om het ongeval te
reconstrueren. In weerwil van de geruch
ten stelde de politie vast, dat hier geen
sprake kon zijn van een misdrijf.
Oprechte Saturdagse Haerlemse Courant
den 5 January 1760
ITALIEN. Rome den 16 December. Ver
mits het zedert zes Weeken
onophoudelijk alhier ge
regend heeft, en de Lande-
ryen overal onder Water
leggen, zo zyn gisteren op
Ordre van zyne H. de pu-
blyke Gebeden in verschey-
dene Kerken begonnen
welke tot Sondag toe gecontinueerd wor
den. Ook is de Tyber zodanig gezwollen
dat men voor derzelver Overstrooming be
gint te vreezen.
