i DRIE MAAL FEEST Meer dan platina GOUDEN TROUW Frans Hals-theater bestaat vijfentwintig jaar FRANS Dürs in Vier maanden celstraf en 5 jaar niet rijden geëist tegen Hagenaar Juridisch steekspel over uitvoer van partij bollen Fa. A. EVERTS JSSST^ Uitspraken Haarlemse rechtbank DONDERDAG 7 JANUARI I960 HAARLEMS DAGBLAD OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT 5 06 Wl H ***>-mm tm mm: nf 1% v- M S li Evangelist Jan van Gijs „Ik was een nozem" Youth for Christ-rally Offv. Justitie: Bedrog Raadsman:„Formele fout HAARLEMSE RECHTBANK Reed hij onder invloed van drank of van te snel achter elkaar ingenomen zenuw pillen J. Smit kwart eeuw hij ons bedrijf Zangrecital van Tatiana Kozelkin op 11 januari ATAX-TAXI 1.2.3.4.5 Jos. C. Swaalf overleden Kort nieuws Van Mensen en Dingen y A 1 mm #1'» Vijfentwintig jaar bestaat deze maand het Frans Hals-theater. „Nu al" zullen heel wat Haarlemmers uit de noordelijke contreien zeggen, want de meesten herin neren zich nog goed hoezeer de bouw van een bioscoop in een stadsgedeelte, dat vrijwel van elke amusementsgelegenheid was gespeend, voorzag in een dringende behoefte. Intussen is het Frans Hals theater gemeengoed geworden van alle Haarlemmers en zelfs van de inwoners van Heemstede, die er „de reis" wel voor over hebben om de film naar hun keuze in Frans Hals te gaan zien. Men ver baast er zich dan ook wel een beetje over te vernemen, dat tot de stichting eigenlijk bij toeval is besloten. De heer E. Prager, zo'n dertig jaar geleden uit Indië terugge keerd, koesterde namelijk het voorne men in Haarlem een fotozaak te beginnen onder de naam „Strijbos". Daarvoor nam hij contact op metde bekende ypg£lk$(i- ner Jan Strijbos. Diens broer Joop bleek in zo'n zaak ook geïnteresseerd. Uit de contacten groeide het idee een bióscooop fe bouwen. Joop Strijbos was immers archi tect. Zo verrees het Frans Hals-theater, een ultramoderne bioscoop voor die da gen. In januari 1935 werd het geopend. De eerste vertoningsweek gold een Neder landse première: „Malle gevallen". Wij hebben tot dusver gezwegen over de juiste openingsdatum. Die is verwerkt in een enquête-attractie, welke de direc tie de bezoekers tijdens de jubileumweek aanbiedt. Aan uiterlijk vertoon zal het dan ook tijdens de jubileumviering ont breken. Wij laten liever onze bezoekers profiteren, aldus de heer A. van Leeuwen, die thans de leiding over het theater in handen heeft. Ten slotte zijn zij het, die dit zilveren jubileum mogelijk hebben ge maakt. Geen herdenkingsplechtigheid dus, al zal de huldiging op maandagmor gen van twee employés, die vijfentwintig jaar aan het theater zijn verbonden, mo gen gelden als een interne viering van een memorabel feit. Het theater heeft ten minste zijn vijfentwintig jaar aan vele Haarlemmers de ontspanning geschon ken, welke zij verlangden en een vaste bezoekerskring aan zich gebonden, die er graag een avond voor reserveren. Zijn er in de geschiedenis van het thea ter nog in het cog springende gebeurte nissen? Men zou daartoe moeten rekenen de rechtlijnige bedrijfspolitiek van de heer Prager tijdens de bezetting, toen hij de Duitse journaals coupeerde, ofschoon dat was verboden. Hij werd stevig beboet. Daarna liet hij in de hal van het theater een bordje ophangen, waarop hij mee deelde de journaals niet geschikt te ach ten voor personen beneden achttien jaar. Dat kostte hem twee jaar opsluiting in St. Michelsgestel. Een merkwaardige bijzon derheid is ook, dat bij de inval der Duit sers in Frans Hals juist de nieuwe Neder landse speelfilm „Ergens in Nederland" in première was gegaan. De film moest er uit. Het slot bevatte een lofzang op de Nederlandse marine, die altijd stand zou houden tegen iedere onderdrukker. Trou wens, het Nederlandse leger speelde er een voorname rol in. Maar het Nederlandse leger was verslagen. De film was al ver leden tijd. Met de persoon van directeur Prager ont Het Interkerkelijk Evangelisatiecomité, dat reeds enige malen op initiatief van ds. G. Toornvliet van Bloemendaal zijn spe ciale aandacht richtte op de jongere gene ratie, heeft daarbij zoals reeds bericht is. weerklank gevonden bij tientallen jonge lui. Ds. Toornvliet, die op een van deze bijeenkomsten sprak -onder het motto „Ik ben een nozem" wordt aanstaande maan dagavond op het podium van de Begijn hofkapel opgevolgd dcor de evangelist Jan van Gijs uit Amsterdam met het on derwerp: „Ik was een nozem" De bijeen komst begint om half acht met samenzang en wordt opgeluisterd door zang van een jongeren-ensemble. Zaterdagavond wordt in restaurant Brinkmann op de Grote Markt een rally van Youth for Christ gehouden waarop de heer G. Nieuwenhuvsen spreekt en waar aan voorts medewerken de zanger John Buurman en de organist Flip de Koning Toen Deanna Durhin nog een ster was van de eerste grootte Ook zij flon kerde in het Frans Hals-theater. viel het theater een man, die een stug doorzetter was, ook al kon men dan ook kennismaken met een onbuigzaam karak ter. Zijn zakelijk beleid maakte het thea ter tot een gezonde instelling. Met de ver schuiving in de waardering voor de film boog ook tie nieuwe directie haar film- beleid om. Ze is er op bedacht haar bezoe kers een programma te bieden, dat zich niet occupeert met de uitgesproken wes tern, avontuur- en misdaadfilm. Afspie geling daarvan is de film, die morgen word ingezet en welke wij nader zullen bespre ken. Een vriendelijke Amerikaanse kome die, die het Frans Hals-theater als waar dige pendant van zijn jubileumviering heeft uitgekozen. Economische politierechter Heeft het bloembollenbedrijf uit Sassen- heim dat in augustus 14.000 tulpen- en 2500 hyacintenbollen naar West-Duitsland uit voerde, bedrog gepleegd of slechts for meel de fout gemaakt de factuur niet vol gens de voorschriften samen te stellen? Een maand geleden diende de zaak al voor de Haarlemse economische politierechter, mr. J. D. Vink c.i de officier van Justitie, mr. J. Wiarda, eiste toen 2000 boete, waarvan de helft voorwaardelijk met twee jaar proeftijd. De politierechter zou eerst op 16 december vonnis wijzen, maar maandag werd de zaak opnieuw behan deld en een beambte van het bedrijfschap als getuige gehoord. Hierbij bleek dart het bedrijfschap bij de controle van de fac tuur heeft gefaald. De officier van Justi tie persisteerde niettemin bij zijn eis. Zoals wij na de vorige behandeling schreven, waren de uitgevoerde tulpen van een andere soort en de hyacinten van een andere kwaliteit dan de bestelde. Voor deze vervanging had de directeur telefo nisch de toestemming van de afnemer ge vraagd en gekregen. De klant bevestigde de toestemming per brief. Op de factuur vermeldde het bedrijf dat de bollen waren als de bestelde doch hij zette er niet de namen van de gezonden bollen op. De officier van Justitie stelde tijdens de eerste zitting dat de firma een nieuwe fac tuur had moeten schrijven. Er had vóór de verzending een schriftelijke toestem ming van de kl it moeten zijn, zei hij. De beambte van het bedrijfschap ver klaarde vanmorgen dat deze instelling bij wijze van service controle op de facturen der exporteurs uitoefent. Hij moest er kennen dat het bedrijfschap niet heeft ge zien dat de factuur van het betrokken bloembollenbedrijf niet geheel volgens de voorschriften was ingevuld. Anders zou men de firma zeker gevraagd hebben of zij toestemming van de afnemer had om te remplaceren. De officier van Justitie bleef er bij dat de factuur niet in overeenstemming was met het etiket. De vergunning dekte de la ding niet en dat wist verdachte, aldus de officier. Het bedrijfschap oefent welis waar controle uit voor de exporteurs, maar dezen blijven verantwoordelijk. Mr. Wiarda persisteerde bij zijn eis. De raadsman, mr. J. W. Rutgers, gaf toe dat de factuur niet volgens de voor schriften is ingevuld, maar juridisch was er een vergunning, want het stempel van het bedrijfschap stond er op. Hij bestreed de mening van de officier dat hier bedrog is gepleegd. „Mijn cliënt heeft inderdaad andere bollen geleverd, maar dat stond in de factuur aangegeven. Hij rekende nage noeg dezelfde prijs en daarom is er geen sprake van een slinkse streek," aldus pleiter. Hij concludeerde evenals een maand geleden tot vrijspraak of een for mele boete. De politierechter zal op 13 januari om half tien schriftelijk vonnis wijzen. Vier maanden gevangenisstraf en vijf jaar ontzegging van de rijbevoegdheid heeft de officier van Justitie bij de Haar lemse rechtbank, mr. G. W. F. van der Valk Bouman, vanmorgen geëist tegen een 28-jarige behanger uil Den Haag, die op 14 oktober in Haarlemmermeer zijn auto heeft bestuurd, terwijl hij onder in vloed van drank zou zqn geweest en bij vonnis van de Rotterdamse rechtbank ge durende zes maanden niet mocht rijden. Verdachte ontkende zoveel te hebben ge dronken dat hij onder invloed was. Naar zijn mening heeft hij deze indruk gewekt doordat hij enige pillen tegen nervositeit te snel achtereen heeft ingenomen. Een Rotterdamse buschauffeur vertelde als getuige dat hij de auto van verdachte slingerend zag rijden. Hii haalde de auto in en beduidde de bestuurder te stoppen. Deze reed echter door. Opnieuw zette de buschauffeur de achtervolging in, passeer de de zig-zaggende wagen opnieuw en reed hem in de berm „klem". De chauffeur haalde het contactsleuteltje eruit en bel de politie. Toen deze kwam, was verdach te verdwenen. Volgens getuige rook de man sterk naar drank, was onvast ter been en sprak met dubbele tong. Twee an dere getuigen die de behanger ook hebben zien rijden, bevestigden in het algemeen de verklaring van de chauffeur Zij voeg den eraan toe dat verdachte met het lin ker portier open reed. De behanger vertelde in de vooravond van die oktoberdag twee flesjes bier te hebben gedronken, maar tijdens zijn rit naar en zijn verblijf in Amsterdam ver der geen drank te hebben gebruikt. Op de terugweg naar Den Haag voelde hij zich niet goed. Hij had thuis ruzie gehad en drie pillen tegen nervositeit die hij anders over de hele dag verdeeld innam, in niet meer dan een uur gebruikt. Daaraan schreef hij zijn op dronkenschap lijkende toestand toe. Toen hij door de buschauf feur was klem gereden liet hij zijn wagen staan en reed met iemand mee naar Den Haag. Dat hij had gereden, terwijl hem de rijbevoegdheid was ontzegd, verdedig de verdachte door te zeggen dat hij het rijbewijs nog in de zak had. Dit zou men nog bij hem thuis komen halen, zei hij. De president, mr. H. J. Ferwerda, vroeg verdachte hoe hij zo sterk naar drank kon ruiken, als hij de hele avond niet meer heeft gedronken en waarom hij zich aan het politie-onderzoek heeft onttrokken. Op de laatste vraag antwoordde de behanger dat hij op dat moment geen mensen om zich heen kon verdragen. De officier van Justitie betuigde de bus chauffeur erkentelijkheid voor zijn korda te optreden, waardoor hi' wellicht ernsti ge ongelukken heeft voorkomen. De offi cier achtte bewezen dal verdachte on der invloed heeft gerjden. Hij eiste viei maanden gevangenisstra 1 ••n vijf jaar niet rijden. De president deelde daarop het resul taat van eei scheikundig onderzoek van de bewuste pillen mee. Volgens deze ver klaring kan het gebruik van de pillen lei den tot verschijnselen die lijken op die van dronkenschap. De raadsman, mr. H. G. Schoonhoven uit Den Haag, zei dat zijn cliënt inderdaad niet in staat was zijn auto te besturen, maar het staat niet vast dat dit het gevolg was van drankgebruik. Pleiter schreef het wonderlijk gedrag van de behanger toe aan de pillen. De man voelde zich r.iet goed, zijn maag kwam in opstand en daardoor rook men de alcohol die hij ureri tevoren had gedronken Daar om concludeerde de raadsman tot vrijspraak. Voor het rijden van verdachte, terwijl hem de bevoegdheid was ontzegd, vroeg hij ontslag van rechtsvervolging, omdat verdachte het rijbewijs nog had en niet heeft begrepen dat de termijn van het vonnis al was ingegaan. Uitspraak op 21 januari om half tien. Vanmorgen heeft in de kantine van ons technisch bedrijf aan het Groot Heiligland de huldiging plaatsgehad van de heer J Smit, die vandaag 25 jaar verbonden was aan Haarlems Dagblad'O.H.C. De heer Smit, die werkzaam is op de afdeling stype. werd eerst toegesproken door de heer P. W. Peereboom. directeur van onze onderneming, die in het kort de loopbaan van de jubilaris schetste. Daar na werd het woord gevoerd door de heer J. P. Horsmeier, die de nadruk legde op de kwaliteiten van de heer Smit als col lega. Beide sprekers lieten hun woorden vergezeld gaan van een geschenk in enveloppe. De heer Smit deelde in zijn dankwoord mee, dat hij deze geschenken zal gebrui ken om er in de zomer een buitenlandse reis van te ondernemen. Advertentie Hofdijkslraat 32 - Haarlem - Tel.12181 Showroom: Wagenweg 104 - Tel. 12730 SANITAIRE INSTALLATIES BURGERLIJKE STAND VAN BLOEMENDAAL BEVALLEN: J. de Jong—Verhoeven, dr. M. J. Ie NobelGeursen, dr C. M. C. Duin dam—Stokman, zn. H. M. Heemskerk- Zonneveld, zn. J. M. v d RaadMense, dr. J J. OeiScholten, zn. ONDERTROUWD. A. C. Goedhart en C. W Th. M. Kraanen G. B. Praasterink en F. M. Levert. M. Jonkers en S. van Gein. OVERLEDEN: J C Urban, 39 jr. Ww. M. fresfon Tresfon, 87 jr. Wed. N. Muller— P.reeuwer, 71 jr. Wanneer morgen het Frans Halstheater zijn feestweek inzet ter gelegenheid van het vijfentwintigjarig be staan, zullen twee getrouwe employés van dit theater nog wel eens terug denken aan vroeger. „Hoe was het ook weer die eerste avond?", vraagt de heer C. M. van der Wulp zich dan af en hij ziet weer door zijn spiedruitjes de eerste meters celluloid het projectietoestel verlaten om „Malle Gevallen" te worden op het witte doek. Met deze film zette „Frans Hals" im mers zijn eerste levensjaar C. M. van der Wulp in. Veel malle gevallen heeft de heer Van der Wulp in zijn cabine onder het balkon niet beleefd. Wel zag hij alle films, die in het Frans Hals theater draaiden. Dat moest hij wel. Het hoort bij zijn werk. Beviel hem dat? Wis en waarachtig, aqders had hij het geen vijfentwintig jaar uitgehouden. Hij houdt van zijn werk. „De film cabine", zegt de heer Van Leeuwen, exploitant van het theater, „is het domein van „Wulp". Laat de werkster er geen stoffer laten staan. Dat neemt hij niet. Hij houdt alles tot in de puntjes in orde!" Ja, de heer Van der Wulp is een punctueel man, maar dat sluit niet uit dat hij ook een plezierig man is. Laat hem maar knutselen aan zijn koolspitsen en zijn lenzen en geef hem dan voor thuis een kapotte pendule of een defecte radio mee: tien tegen een.vdat hij het alle maal weer heel terugbrengt! Heeft ■hij nu werkelijk die vijfentwintig jaar niets op windends beleefd? Nou ja, de films natuurlijk. Maar nooit eens een brandje, waar het celluloid vroeger zo sterk in was? Hij herinnert zich dan uit zijn vijfendertig- jarige loopbaan „De haan in het kippenhok", die negen maal in brand vloog. Dat ge beurde in een ander theater. Dan haalde je de brandende stukken met je vingers uit de projector. Een fijne bezig heid was het niet. Het hoog geëerd publiek in de zaal wist daar niets van. Dat mopperde. Dat werd in zijn illusies gestoord. Maar in de cabine van Frans Hals heeft de heer Van der Wulp de voorbije vijfentwintig jaar zoiets niet meegemaakt. Ach, zoveel vergeet je. Zoveel herinner je je niet meer. Wat geeft het? Hij heeft het nog best naar zijn zin. Vandaag is hij jarig. Maan dag om tien uur zal hij op nieuw het feestvarken zijn. Dan wordt hem in de foyer van het theater een intieme huldiging bereid. En dan zal hij een andere oud-gediende aan zijn zijde vinden. Portier M. J. C. de Leeuw.... Een legendarische figuur, zouden wij portier De Leeuw kunnen noemen. Hij be waakt het „Frans Hals" of het van hem is. Hij contro leert scherp of je niet onder de leeftijd bent als je naar binnen gaat. Wij zelf, eens jong, hebben getracht onder de leeftijd naar binnen te glippen. Wij kwamen niet onder De Leeuw door. Tegenwoordig komt hij wel eens een praatje met ons maken als wij achter in de zaal op onze luxueuze ere- olaatsen gezeteld zijn. Het heeft hem de laatste jaren niet meegezeten. Hij is er wat stiller onder geworden. .Vroeger" heeft voor hem de dank van het dierbaar ver lorene. Daarom zal zijn jubileum hij is net als operateur Van der Wulp zijfentwintig jaar aan het heater verbonden het 7erleden scherp in de her- nnering terugroepen, al zit- en er ook blijde kanten aan. De Leeuw, graag zijn zorgen over alles uitstrek kend, is lange tijd voorzitter geweest van de speeltuin vereniging Frans Hals. De jeugd, daarvoor kon hij warm lopen en dat verklaart ook zijn strenge en vorsende blik, wanneer hij de bezoe kers van het theater op hun leeftijd keurt Hij kan u de geschiedenis van het theater met naam en toenaam ver tellen en de vaste bezoekers zouden zich de entree niet meer zonder De Leeuw kun nen indenken. Ook dat is iets, wat directeur Van Leeuwen niet ontgaat. In de klank van die beide namen steekt een symboliek. Por tier en directeur kunnen bogen op een koninklijke verschijning in hun naam. De VQRst-der wildernis waart erin rond en zij zelf waren rond door. de Jungle der in het duister gehulde stoeltiefe. waarin de wilde mensen worden getemd. Dat is de fascinerende macht van de bioscoop. Maar wanneer de film van de week tekort zou Het echtpaar Van der Bom, dat op 16 januari zeventig jaar getrouwd zal zijn. Aan de bel hangt een bordje „Als de bel weigert, kloppen". We kloppen dus maar meteen, en even later klimmen we de trap op naar nummer vijf rood in de Maerten van Heemskerk straat Boven aan de trap wacht ons een dame op, die vriendelijk vertelt de doch ter te zijn. We worden de voorkamer binnengeleid en daar maken we kennis met één van de oudste echtparen in Nederland. Aan het raam met uitzicht op het zieken huis St. Joannes de Deo aan de overkant, zitten de heer Hendrik Egnatius van der Bom en mevrouw Jannetje v. d. Bom-Weetzel, die op 16 januari 1890 in het huwelijk traden. Het echtpaar v. d. Bom is dus op 16 januari zeventig jaar getrouwd. En hoe zij het zelf vinden? „Och", zegt moeder Jan- schieten, dan gaat De Leeuw zachtkens brullen en zijn autoriteit is imponerend ge noeg om een voorstelling rustig en waardig te doen verlopen. Sinds het Frans Halstheater van het popu laire genre films overscha kelde op een kalmer en kwa litatief hoger gehalte is er trouwens geen gelegenheid meer voor De Leeuw om met zijn manen te schudden. R We zullen hem maandag even opzoeken. Misschien mogen wij dan een keertje naast hem gaan zitten, feestelijk in zijn jubileum zetel! M J. C. de Leeuw Vijf kinderen, waarvan vier meisjes, twaalf klein kinderen en één achterklein kind zullen ongetwijfeld op 12 januari naar de Gasthuis laan 130 in Haarlem trekken om daar het vijftigjarig huwelijk te vieren van hun ouders en grootouders. Op 12 januari 1910 trouwden J. de Vos en E. J. de Vos- Grisel en beiden konden toen nog niet vermoeden dat zij nog eens de vijftigste ver- iaardag van deze trouwdag zouden vieren. Het is bijna zover en meneer De Vos, ge zellig in hemdsmouwen keuvelend, vertelde dat hij aanvankelijk als hovenier negen gulden per week ver diende. Daarna werd hij knecht bij een firma in Haarlem, en daar werkte ook zijn toekomstige schoon vader. Toen deze van Rotter dam naar Haarlem verhuis de en daartoe met de boot van Bus familie en huisraad deed overkomen, heeft de toen nog jonge De Vos de familie een handje geholpen. Hij maakte daarbij kennis met een van de dochters en zoals hij nu zegt: „Toen zijn we blijven hangen". De heer De Vos is ook nog in de handel geweest, waar na hij verhuurder en ver koper van huizen is ge worden. Twintig jaar heeft hij dit gedaan. Even valt er een stilte ln de kamer. Een kanarie ru moert er doorheen. „Een lief beestje", zegt mevrouw. Meneer De Vos is nooit in dienst ffeweest. Hij trok een twijfelnummer en ondanks het feit dat hij nu 71 jaar is weet hij het nummer nog goed: 341 Hij was daar erg blij mee. Als mevrouw De Vos ons uitlaat, horen we achter ons weer die kanarie. „Gewoon Pietie heet-ie". zegt ze nog. netje, „De tijd is niet zo erg lang. Ik denk veel, wat een kabaal wordt er van ge maakt". De heer Van der Bom is het met zijn vrouw eens. Zelf is hij veertig jaar lang bij de zelfde patroon geweest, ook dat heeft voor hem niet lang geduurd. Het was vroeger heel gewoon dat men lang bij dezelfde baas bleef, en de heer v. d. Bom, die diamant slijper was, heeft gedurende zijn hele leven slechts drie werkgevers gehad. Hij is nu 87 jaar en als hij begint te vertellen over de Willemstraat in Amsterdam, waar zijn vrouw en hij als buurkinderen zijn opge groeid, valt zijn vrouw hem in de rede: „Zeg vader, begin nu niet over de Willems straat Ik ben net blij, dat je je Amsterdams verleerd hebt". Een paar jaar geleden heeft de heer Van der Bom een hartaanval gehad, maar hij kan nog lopen. Mevrouw Van der Bom kan dit niet meer. Zij zit goed verzorgd door haar 69-jarige dochter, maar voor het raam, bekijkt het leven op straat en mom pelt zoals zij vertelde, soms wel eens „een moeilijk woordje". Lezen kan ze nog wel op haar 87-jarige leef tijd. Onder het genietend roken van een sigaartje vertelt me- heer Van der Bom nog, dat hij voor vijfhonderd gulden een vervanger had gevonden om voor hem de militaire dienst te vervullen. Later bleek bij een keuring voor een ver zekering, dat zijn borst en kele millimeters te smal was. Men zou hem dus toch voor dienst afgekeurd hebben. Zonde van dat geld. verzucht de heet Van der Bom. Het echtpaar woont nu dertig jaar in Haarlem. Hun beide kinderen wonen hier ook. De zoon, 68 jaar, drijft een sigarenzaak, tot vreugde van de heer Van der Bom se nior, die een liefhebber van sigaren is. Maar hij koopt ze altijd, vertelt hij. Op zestien januari, de trouwdag, komt ook de bur gemeester nog even om het zeventigjarig bruidspaar ge luk te wensen. De gemeenteambtenaar, die tien jaar geleden bij hun diamanten bruiloft, ook aan wezig was, kon nu zijn ogen nauwelijks geloven toen hij weer op bezoek kwam. Alles heeft het echtpaar Van der Bom beleefd: 'n gou den bruiloft en een platina bruiloft hebben zij reeds lang achter de rug. Het komt niet zo vaak voor dat er nog een bruiloft achter komt Maar het gebeurt nu opeens toch. En wij maar peinzen om een geschikte naam te vin- Jen voor dat zeventigjarig huwelijk. De Haarlemse rechtbank heeft vanmor gen een uitvoerder en een loodgieter uit Amsterdam en drie Haarlemse loodgieters tot gevangenisstraffen veroordeeld, om dat zij van een bouwwerk in Parkwijk in Haarlem allerlei voorwerpen en mate riaal hebben weggenomen. Zij gebruikten het gestolene voor klusjes, waarmee zij in de avonduren bijverdienden of voor het opknappen van hun huis. De uitvoerder en de loodgieter uit Am sterdam, die men als de hoofddaders kan beschouwen, kregen respectievelijk we gens verduistering tien maanden met af trek en acht maanden met aftrek van voorarrest. De eis luidde respectievelijk twaalf maanden waarvan tien onvoor waardelijk met aftrek en twee voorwaar delijk met .drie jaar proeftijd en toezicht en tien maanden, waarvan acht onvoor waardelijk met aftrek en twee dezelfde voorwaardelijke straf. De drie Haarlemse loodgieters werden wegens diefstal veroordeeld tot vier maan den met aftrek van het voorarrest. Tegen hen had de officier van Justitie zes maanden, waarvan vier onvoorwaar delijk met aftrek en twee voorwaardelijk met drie jaar proeftijd en toezicht geëist De rechtbank veroordeelde een 37-jari- ge Beverwijkse betonwerker wegens mis handeling tot één jaar gevangenisstraf. In de avond van 1 november sloeg hii in een automatiek een jongeman twee kee» tegen de grond na eerst obscene opmer- Maandag 11 januari geeft de sopraan Tatiana Kozelkin een zangrecital in „Het huis met de sleutels". Ro van Hessen zal haar aan de vleugel begeleiden Er worden onder meer comDosities van Scarlatti. Cal- dara, Respighi. Moussorgsky. Rimsky Kor- sakov en Rachmaninoff uitgevoerd. Onderscheiden. De heer J. Lankamp. hoofdcommies bij de dienst der Publieke Werken van Amsterdam, wonende te Bloe mendaal, is verleend de eremedaille in goud, verbonden aan de orde van Oranje- Nassau. Lezing. Op 13 januari zal J. P. Strij bos in hotel Boekenrode te Heemstede voor de leden van Buurtbelang Aerden- hout-Bentveld een lezing houden over zijn reis door Zweeds en Fins Lapland. Advertentie kingen tegen de verloofde van de jonge man te hebben gemaakt. Het slachtoffer kreeg een hersenschudding en een dubbe le beenbreuk De eis luidde twee jaar ge vangenisstraf. Op tweeëntachtigjarige leeftijd is t Haarlem overleden de heer Jos. C. Swaal stichter van het bedrijf der firma gebroe ders C. en A. Swaalf, thans gevestigd aai de Korte Verspronckweg. Hij begon 'zijr bed rij' in bouwwerken in de Regulier straat en later was het in het Kleverpar! gevestigd. In de loop der Jaren is ee' steenhouwerij van grafstenen en zerke- ontstaan en voorts werden in het bedrij beeldhouwwerken gemaakt. Bij het vijftigjarig bestaan van de firm werd het tegenwoordige bedrijf aan d< Korte Verspronckweg in gebruik genomen en ter gelegenheid daarvan werd in de hal een plaquette van de heer J. C. Swaalf onthuld. Zaterdagmorgen zullen in de r.-k. oaro- cliekerk aan de KI -erparkweg de uit vaartdiensten worden gehouden, waarna het stoffelijk overschot op het r-k. kerkhof aan de Dennenweg te Bloemendaal ter aarde zal worden besteld. Hert gevangen. Het hert. dat enig< tijd geleden de benen nam uit de Kenne' Haarlem van de heer Van der Einde aar de Amsterdamsevaart in Haarlem is woensdag na een drijfjacht gevangen Twee politiemannen zagen het dier loper op de Schalkwijkerweg en met de hulp van enkele omwonenden slaagde men er na enige tijd in het hert te vangen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1960 | | pagina 5