Panda en de meester-diplomaat
Horen en zien
o ein de Draak
J
Misdaad
ooi een
Contact met hervormden
op moderamen-niveau
iB&ÉÉFiiljopïij!f
ZccU ió Uet zo
Televisierechten van
Spelen in Duitse handen?
Het Haagse waterkanon
wordt hersteld en
verbeterd
Nieuw schip voor het
scheepvaart-onderwijs
fonds
Vacature bij E.E.G.-Hof
Goedkope langspeelplaten
MAANDAG 11 JANUARI 1960
8
Gereformeerde synode:
Kerkelijk Nieuws
De radio geelt dinsdag
7 elevisiefirogramma
Temperatuur
gebied
J
radio televisie
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Geslaagde musical
Fdipo Re" van
Leoncavallo
Violist Laredo in
Holland Festival
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
Gezocht: loterijbriefje op
vuilnisbelt in Parma
33. Met de baksteen in de hand klom
Nummer Een op het dak van de wagon.
Nummer Veertien volgde hem nieuws
gierig. Hij was heel benieuwd, hoe Num
mer Een het voor elkaar zou krijgen, om
met een simpele steen een hele locomo
tief te vernielen. „Het moet met één en
kele worp gebeuren", zei Nummer Een,
de steen op de hand wegend. „Met enkele
worp?", herhaalde Nummer Veertien vol
ontzag. Hij keek om naar de naderende
locomotief die, hoewel klein, er toch niet
uitzag alsof hij met één baksteen tot grui-
zels kon worden gegooid. „Nee, ik heb al
gezegd, dat ik niet op de locomotief zal
mikken", zei Nummer Een. „Dit ivordt
een diplomatieke worp. Een aloude diplo
matieke regel is, dat men zijn tegenstan
ders op een zijspoor moet brengen. Die re
gel zal ik thans even toepassen". Met de
ze woorden wierp hij de baksteen tegen de
hefboom van een wissel, zodat deze om
sloeg. Het resultaat van deze eenvoudige
handeling was groot. Door de gewijzigde
wisselstand schoot het locomotiefje van
Panda en Smurk een zijspoor op en sloeg
dreunend tegen een stootblok. dat daar
aan het eind was opgesteld...
De generale synode der Gereformeerde
Kerken heeft zich ook vrijdag voorname
lijk bezig gehouden met de behandeling
van het rapport van deputaten voor con
tact en overleg met de Nederlandse Her
vormde Kerk, en met het gemeenschap
pelijk verslag van gedelegeerden van de
synode van deze kerk en van die van de
Gereformeerde Kerken.
De synode besloot de besprekingen met
de Nederlandse Hervormde Kerk niet in
de huidige vorm voort te zetten en niet
opnieuw deputaten te benoemen met een
opdracht zoals vorige synoden, die heb
ben gegeven. Het contact met deze kerk
zal nu op andere wijze worden onderhou
den. Het moderamen ontving opdracht
contact te zoeken met het moderamen van
de Nederlandse Hervormde Kerk, tenein
de aldus de ontwikkeling van de gedach
ten en bezinning over zaken, die beide ker
ken gemeenschappelijk aangaan, te be
vorderen.
Voorts zal de synode de kerken er op wij
zen, dat contact met de Nederlandse Her
vormde Kerk aanbeveling verdient, waar
zulks mogelijk is. met inachtneming van
de besluiten die de generale synode te de
zer zake reeds vroeger heeft genomen. De
synode droeg aan het moderamen tevens
op ook met andere protestantse kerken
contact op te nemen, zoals die met de Ne
derlandse Hervormde Kerk het geval is.
De plaatselijke kerken worden opgewekt,
waar dit mogelijk is, met andere kerken
van gereformeerde confessie eveneens
contact op te nemen.
De synode werd toegesproken door pfar-
rer H. Rippel, predikant van de stadsge
meente te Wenen namens de „Reform-
kirche" en door ds. J. W. Deenik uit
Nieuw-Zeeland namens de „Reformed
Church". Zij ging om vier uur uiteen tot
dinsdagmorgen. Dan zal zij haar laatste
zittingsweek beginnen.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Lochem W. A. Jelsma
te Woudsend. Aangenomen naar Noord-
Scharwoude J. J. Tissink, kand. te Bergen
op Zoom, die bedankte voor Erica (Dr.),
Ottoland en Valthermond.
Bedankt voor Grijpskerk H. J. Heynen
te Oude en Nieuwe Bildtzijl.
Baptisten Gemeenten
Beroepen te Delfzijl F. E. Huizinga te
Hengelo.
„DE MUZIEK VAN DE MENS" door
Eugène Brandts en Hans van Zutphen
uitgHeijnis, Zaandijk) draagt als onder
titel: een verkenningstocht door de wereld
van de ethnische muziek^. Het boek dat op
dezelfde wijze is uitgegeven als het bij de
zelfde uitgever verschenen „Zes over jazz",
vat de resultaten van de ethno-musicologie
samen in een voor leken en geïnteresseer
den bevattelijke en onderhoudende trant.
Het bestrijkt in vogelvlucht een zeer uit
gestrekt terrein, namelijk de betekenis en
de verschijningsvorm die de muzikale
uiting in de diverse culturen behalve de
Westeuropese kenmerkt. De schrijvers
hebben de stof overzichtelijk onderver
deeld. Na een eerste „terreinverkenning"
volgt een hoofdstuk over primitieve mu
ziek, muziek dus die sterk lokaal gebonden
is en over het algemeen een dienende taak
vervult, ingeschakeld bij magische prak
tijken, oorlogvoering, rechtspleging en dik
wijls in nauw verband met allerhand na
tuurgebeuren; vervolgens wordt de volks
muziek besproken van Oost- en Midden-
Europa, de muziek van boeren- en vissers
gemeenschappen die dikwijls een opmer
kelijke zelfstandigheid heeft weten te be
waren en anderzijds in wisselwerking staat
met de stadscultuur van het Westen; en
tenslotte de Oosterse muziek, China, India.
Indonesië en het Nabije Oosten. Het is de
schrijvers te doen geweest om een goed
aaneensluitend, leesbaar betoog en uit het
onafzienbare materiaal hebben zij datgene
gekozen dat boeiend is ter verduidelijking
van de sociale functie, het toonsysteem, de
instrumenten en de uitvoeringspraktijk die
„de muziek van de mens" over de gehele
wereld onderscheidt. Het belangrijkste is
dat men aldus een globale indruk krijgt
van wat het begrip (niet: ons begrip) mu
ziek voor aardbewoners op verschillende
lengte- en breedte-graden vertegenwoor
digt, hoe de muziek en het musiceren er
uitzien vanuit hun zijnswijze, tegen de
achtergrond van hun bestaanszekerheden
Hiervoor vergeeft men graag enkele iets te
gemakkelijke generalisaties (onder andere
over de verhouding volksmuziek tot
„kunst-muziek") die de schrijvers in het
vuur van hun betoog uit de pen gevloeid
zijn. Het boek is fraai verzorgd met vele
foto's; achterin vindt men een bibliografie,
een discografie en een bespreking van zes
tien voorbeelden die op een toegevoegde
45-toeren-plaat zijn opgenomen.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00 - 24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.20 Gram.
VPRO: 7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.
0.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 De groenteman.
9.15 Gram. 9.35 Waterst. 9 40 Morgenwijding. 9.55
Boekbespr. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters.
11.00 Pianospel. 11.15 Voor de zieken. 12.00 Caril-
Icnbespeling. 12.20 Regeringsuitz.: Landbouwrubr
Ziektenbestrijding bij pluimvee 12 30 Land- en
tuinb.meded. 12.33 Lichte muz. 13.00 Nieuws. 13.15
Meded. of gram. 13 20 Promenade-ork. en tenor.
13.55 Koersen. 14.00 Kamermuz. 14 40 Schoolradio.
15.00 Voor de vrouw. 15.30 Pianorecital. 16.00 Le
zing. 16.15 Lichte muz. 16.30 Voor de jeugd. 17.20
De dierenwereld en wij, lezing. 17.30 Voor de
jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30 Lichte
muziek. 19.00 Voor de kleuters. 19.05 Paris vous
parle 19.10 Muzik. quiz. 19.50 Journ. 20 00 Nieuws.
20.05 Gevar. progr 22 00 Kamermuz. 22.30 Nieuws
en beursber. van New York. 22.40 Koorzang. 23.20
Lezing. 23.35 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7 30 Voor de kin
deren. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de vrouw.
9.40 Schoolradio. 10.00 Voor de kleuters. 10.15
Lichtbaken. 10.25 Gram. 10.35 Lichte muz. 11.00
Voor de vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Volaanvoor
uit, lezing. 12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Me-
tropole-ork. (verv.). 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15
15 jaar geleden, lezing. 13.20 Platennieuws. 13.35
Lichte muz. 14.00 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.35
Voor de plattelandsvrouwen 14.45 Gevar. progr.
15.50 Gram. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof.
17.00 Voor de kinderen. 17.40 Beursber. 17.45 Re-
geringsuitz.: De Nederlands-Australische samen
werking inzake Nieuw-Guinea, door mr. dr. H.
Roethof. 18.00 Lichte muz. 18.20 Gram. 18.30 Bra
bants halfuur. 19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Me-
mojandum. 19.30 Gram. 20.15 Filharm.-ork. en sol.
21.25 Klankb. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40
Gezin en huwelijk, lezing. 22.50 Nieuwe filmmuz.
23.10 Pianovoordr. 3 40 Zang en piano. 23.5524.00
Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Lichte muz. 12.15 Pianospel. 12.30 Weerber.
12.35 Pianospel. 1252 Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15
Oude muziek. 14.00 Schoolradio. 15.45 Liederen.
16.00 Koersen. 16.21 Spaanse muz. 16.30 Balletmuz.
1 i'.OO Nieuws. 17.10 Kamermuz. 17.40 Boekbespr.
17.50 Jeugdconcert. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Sportkron 19.00 Nieuws. 19.40 Lichte muz. 19.50
Praatje. 20 00 Voor de vrouw. 21.00 Omr.ork. 22.00
Nieuws. 22.15 Gevar. muziek. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 20 00 Journ. en weeroverz. 20 20 Weten
schappelijk programma. 20.45—22.00 Film.
BIJ extreem lage temperaturen en in
een sterk magnetisch veld is het mogelijk
een paramagnetisch zout, zoals bijvoor
beeld chroomkaliumuluin, bijna volledig te
magnetiseren, waarbij warmte vrij komt.
Omgekeerd, zou by d(magnetisatie, dus bij
het uitschakelen van het magnetische veld.
warmte moeten worden toegevoerd om de
temperatuur van het zout constant te hou
den. Laat men dit na, dus wordt geen
warmte toegevoerd, dun zal bij demagneti-
satie de temperatuur van het zout dalen.
Dit ts ih het kort het principe dat in
1926 dóór o.a. Debije werd aan-
gegeven. Bij de praktische
uitvoering kwam het er op
neer, dat het af te koelen zout
in een met gas gevulde ruimte
werd gebracht, welke ruimte
zich bevindt in vloeibaar
helium dat een temperatuur
van 1° K heeft, dus 1° C bo
ven het absolute nulpunt. Tijdens de mag
netisatie wordt dus warmte ontwikkeld,
die naar het vloeibare helium wordt afge
voerd. Vervolgens wordt de met gas ge
vulde ruimte leeggepompt, zodat een goede
isolatie wordt verkregen, en tenslotte
wordt het magneetveld uitgeschakeld,
waarna een temperutuur wordt verkregen
die beneden 1° K ligt. Door een juiste
keuze van zout en het inschakelen van
sterke magnetische relden is het op deze
wijze mogelijk temperaturen te bereiken
tot de orde van 0.00K.
Zo eenvoudig als het hier staat, is het
natuurlijk weer niet Want naast aller
hande moeilijkheden van technische aard,
doen zich hier ook nog een paar kleinig
heden van theoretische én praktische aard
voor. Een ideale isolatie bestaat immers
niet, zodat er altijd ergens sprake zal zijn
van een warmte-lek De afgifte van warm
te door straling en geleiding zal bij een zo
perfect mogelijke isolatie weliswaar ge
ring zijn, maar enige overdracht vindt al
tijd plaats en aangr-zien hier met milli-
graden wordt gerekend, zullen de metingen
dus worden uitgevoerd bij een niet-con-
stante temperatuur Van volstrekt juiste
metingen kan hier dus geen sprake zijn.
Hoe subtiel dit hele gebied is, moge blijken
uit het feit, dat een voorbij rijdende
vrachtauto, die slechts een kleine trilling
van het toestel zou bewerkstelligen, oor
zaak kan zijn van een snellere stijging van
de temperatuur. Maar daarmee zijn we er
nog niet De grootste moeilijk
heid is wel, dat er geen tempe
ratuurmeters zijn die tn het
koudegebied der milligraden
enige gevoeligheid bezitten.
Als maat voor de temperatuur
moet daarom worden uitgezien
naar een eigenschap die het
gekoelde zout zelf bezit. Zo
kan de temperatuur bijv. worden afgeleid
uit metingen van de magnetische suscep
tibiliteit van het betrokken zout. Maar dat
veronderstelt weer een grondige kennis
van het verband tussen deze susceptibili
teit en de temperatuut Het gevolg hiervan
was, dat de bereikte nauwkeurigheid der
metingen in milligrammen in verschil
lende laboratoria sterk uiteen liep. De uit
spraak, dat de laagst bereikbare tempe
raturen afhangen van de plaats op aarde,
waar de demagnetisatie wordt uitgevoerd,
ts in dit opzicht veelzeggend genoeg: de
nauwkeurigheid liet hier en daar veel te
wensen over!
Gelukkig is men na de oorlog weer een
stapje nader gekon-en tot het absolute
nulpunt.
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
(Nadruk verboden)
Het VARA-vraag- en antwoordspel „Je
neemt er wat van mee" is zo langzamer
hand uitgegroeid tot een volwassen kijk
spul, waarin beeld en dialoog elkaar uit
stekend aanvullen. Quizmaster Theo Eerd-
mans was ook zaterdagavond weer bij
zonder goed op dreef; zijn vlotte intro
ductiepraatjes droegen er niet weinig toe
bij, de slachtoffers op hun gemak te stel
len, zodat zij zich konden geven voor alles
wat ze waard waren. Jammer dat het
rasechte Amsterdamse bakkertje die een
„herkansing" kreeg, opnieuw de voorron
de niet overleefde. De tweede kandidaat,
een bijbelvaste magazijnbediende, uiter
mate overtuigd van zijn eigen alwetend
heid, haalde op zijn sloffen de eerste etap
pe èn de krachtproef in het „zweethokje"
waarna de sympathieke mijnwerker J.
F. Klaasen uit Heerlen in een bijzonder
opwindende eindronde de duizend gulden
in de wacht sleepte. En er zal wel nie
mand geweest zijn, die deze prettige, be
scheiden jongeman dit buitenkansje mis
gunde.
De „Publieke tribune" was na dit goe
de begin min of meer een anticlimax. De
teksten van deze gerechtelijke kolder
strip waren ook dit keer weer uitermate
zwak en zouteloos, zodat het hele pro
gramma drijft op de overigens lang niet
onverdienstelijke mimische capriolen
van de drie Lutzen.
Die kleinkunstige omlijsting van zang,
muziek en dans viel wel te waarderen,
maar leed, ondanks een ruim gebruik van
„superimposing", toch in sterke mate aan
te statisch camerawerk.
Na een interessante „Anno", gewijd aan
1920, bracht de K.R.O. zondagavond de
„musical" van Guus Vleugel „Oh, Ve
nus!" Wanneer men onder musical moet
verstaan een op luchtige fictie gebaseer
de verzameling grapjes, afgewisseld door
prettig in het gehoor liggende liedjes, dan
is dit een geslaagde musical geworden.
„Oh, Venus!" was oorspronkelijk niet
voor de t.v. bestemd, doch werd voor dit
doel omgewerkt en bekort En nu zouden
we willen zeggen dat die kortheid juist
een van zijn verdiensten was. De liedjes
waren met uitzonderingen best om
aan te horen en de acteurs deden hun best
om de geringe mogelijkheden tot uitblin
ken te benutten.
Een zeer instructief concert in „Tres
long" door het Amsterdamse Kunst-
maandorkest volgde, waarbij Jolle Huck-
riede solist was in het concert voor klari
net en orkest van Von Weber. Tot slot
was er het sportoverzicht.
Beeldschermer
Een in Dusseldorf gevéstigde maat
schappij (radio-film compagnie) zou zich
verzekerd hebben van de exclusieve rech
ten voor alle directe televisie-uitzendin
gen en voor het maken van films, be
stemd voor de televisie, van de Olympi
sche Spelen in Rome voor een bedrag van
5.6 miljoen mark (ruim 5 miljoen gulden)
Volgens een woordvoerder van de maat
schappij zou de exclusiviteit gelden voor
geheel Europa, de landen in het midden
oosten en de landen rond de Middelland
se Zee.
In samenwerking met de Italiaanse om
roep zal de radio-film compagnie directe
televisie-uitzendingen voor geheel Euro
pa verzorgen, terwijl bovendien dt moge
lijkheid zal bestaan aan speciale televi
sie-uitzendingen aandacht te besteden, zo
landen hiertoe uit nationale overwegingen
willen overgaan.
Het organisatiecomité van de Olympi
sche Spelen zou zowel het aanbod van
Eurovisie, die 450.000 gulden had geboden
voor de televisierechten, als dat van een
Amerikaanse maatschappij die 600 000 dol
lar (bijna 2.3 miljoen gld.) voor deze rech
ten wilde betalen, hebben verworpen.
Ofschoon niet bekend is gemaakt, wie
de directie vormen van de maatschappij,
bestaat het vermoeden, dat een concern
van warenhuizen in Dusseldorf hierin gro
te belangen heeft.
De Italiaanse componist Ruggiero Leon
cavallo heeft met het schrijven van opera's
niet veel geluk gehad. Hij liet zich echter
door de vele mislukkingen en tegenslagen
niet uit bet veld slaan. Steeds weer be
ijverde hij zich om op het gebied van de
muzikaal dramatische kunst iets tot stand
te brengen en eindelijk werden zijn pogin
gen met een buitengewoon succes beloond,
toen hij voor de uitgever Sonzogno de
opera „Paljas" componeerde. Zijn andere
opera's werden óf niet opgevoerd, óf zij
verdwenen heel spoedig van het toneel,
zelfs al direct na de première. Een jaar
vóór zijn overlijden hij stierf op 9
augustus 1919 voltooide hij zijn laatste
opera „Edipo Re" (Koning Oedipus). De
schrijver Forzano schreef het libretto naar
de tragedie van Sophokles.
Leoncavallo heeft zijn opera niet meer
opgevoerd gezien. In 1920 werd het werk
voor het eerst gespeeld te Chicago en werd
daarna weer vergeten. Nog niet lang ge
leden heeft men „Edipo Re" in Italië zijn
eerste Europese opvoering gegeven. De
AVRO zorgde zondagmiddag voor de Ne
derlandse première, althans als radio
uitvoering. De luisteraars hebben nu in
drukken kunnen ljrijgen van de muziek,
die Leoncavallo voor de opera vond en
van de uitvoeringscapaciteiten van de
vocale solisten, het Omroepkoor en het
Omroeporkest, alsmede van de bijzondere
bekwaamheid van de bejaarde Franse diri
gent Albert Wolff. Maar dit alles was
uiteraard niet voldoende om de waarde
van de opera in volle omvang, dus ook ten
aanzien van de handeling, de uitbeelding,
de toneelsituatie, het decor en de samen
hang van de muziek daarmede of haar
completering hiervan, te schatten. Juist
nu het hier een onbekende opera betrof,
ging men de betrekkelijkheid van de be
tekenis dezer uitzending meer beseffen dan
wanneer de „Paljas" met zijn grote be
kendheid was gebracht. Een opera is geen
hoorspel en deze wetenschap dwingt tot
behoedzaamheid bij de programmakeuze.
De muziek voor „Edipo Re" gaf uitdruk
king aan hevige dramatische spanningen
In hoeverre de beproefde belcanto-lyriek
hier als tegenstelling aanvaard kon wor
den viel uiteraard moeilijk uit te maken
Maar zeker is, dat de solisten, onder wie
de bariton Robert Titze (Oedipus), de so
praan Marijke van der Lugt (koningin Jo-
caste), het koor en het orkest onder de
ongetwijfeld bezielde leiding van Albert
Wolff uitstekende prestaties hebben ge
leverd.
Golfbreker
Jaime Laredo, de 18-jarige Boliviaanse
violist die verleden jaar de winnaar werd
van het Concours Reine Elizabeth, zal een
grote Europese tournee beginnen waarin
ook Nederland is opgenomen. Laredo die
vandaag per vliegtuig naar Brussel is ver
trokken. zal tijdens het Holland Festival
optreden naast onder andere de pianist Ar
thur Rubinstein en de cellist Pierre Four-
nier.
Het waterkanon, dat in Den Haag tij
dens de relletjes bij de jaarwisseling voor
het eerst dienst heeft gedaan, maar dat
werd beschadigd, is naar Hedel getrans
porteerd, waar het door de firma, die het
geleverd heeft, zal worden hersteld. Bo
vendien zal het zodanig worden veran
derd, dat mocht het noodzakelijk blij
ken, het kanon wederom te gebruiken
de bemanning voortaan niet meer kwets
baar zal zijn.
De adjudant vari politie Van Horssen,
die bij de relletjes, naast de chauffeur
gezeten, het commando over het water
kanon voerde en door een steen ernstig
werd gewond, wordt nog steeds in het ge
meenteziekenhuis verpleegd. Een wond
boven zijn rechteroog is gehecht, zijn rech
terwang geneest langzaam. Over enige
dagen zal hij worden geopereerd aan het
rechter jukbeen, dat door een steenworp
gebroken is.
Op een werf te Dodenwaard aan de
Waal is te water gelaten de „Prinses Bea-
trx" het nieuwe instructievaartuig van
het Koninklijk Onderwijsfonds voor de
Scheepvaart. Dit is het derde instructie
vaartuig voor deze instelling voor de bin
nenscheepvaart, wier scholen gevestigd
zijn te Amsterdam, Delfzijl, Harlingen en
Rotterdam.
De „Prinses Beatrix", die 53,50 meter
lang is en 7 meter breed, is ingericht met
28 verblijven voor de leerlingen (13 tot 16
jaar) wier tweejarige opleiding van tijd
tot tijd moet worden aangevuld met oefen
tochten. Behalve dit schip heeft het K O F.
de „Prinses Juliana" en de „Prins Hen
drik" in de vaart. Het is de bedoeling dat
de „Prinses Beatrix" de Rijn tot Bazel
zal bevaren.
Het schip zal op zijn oefentochten ook
gelegenheid geven aan deskundigen van
het Nederlands-Scheepsbouwkundig Proef
station te Wageningen proeven te nemen,
men, houdt niemand geld in huis.
LUXEMBURG (AFP) Jacques Rueff
(Frankrijk) heeft officieel zijn ontslag in
gediend als rechter van het Hof van Jus
titie van de Europese Gemeenschap. Het
aftreden van de 63-jarige Rueff werd ver
wacht sinds het eind van het afgelopen
jaar, na zijn benoeming midden-novem-
ber tot vice-voorzitter van de Franse com
missie voor economische expansie waar
van premier Debré voorzitter is. Als mo
gelijke opvolger van Rueff wordt ge
noemd Maurice Lagrange, advocaat-ge
neraal bij het Hof van Justitie der Euro
pese Gemeenschappen.
23 Lang geleden leefde er een jongen; zijn naam was Ydo. Hij maakte dag aan
dag verre tochten, want Ydo was eigenlijk een koopmannetje, hij ging er op uit met
een mars op z'n rug. In die mars, een houten kastje dat met riemen om z'n schouders
hing, had hij allerlei snoepgoed en dat verkocht hij op het Iana en in de stad aan de
moeders van kinderen. Als ze Ydo zagen naderen met z'n kastje, begonnen de
jongens en meisjes al te juichen, want ze wisten, wat hij meebracht
19. David zei niets, maar Julie fronste de wenkbrauwen.
De gehele zaak was, nu zij de tijd had gehad er kalm
over te denken, nogal triest, hoewel zij tot op zeker
hoogte met Rob sympathiseerde. Zijn moeder was in
derdaad een afschrikwekkende figuur en het was ellen
dig voor hem om nooit zelf over enig geld te kunnen be
schikken. Hij zou natuurlijk wel bij zichzelf kunnen re
deneren, dat vroeg of laat de gehele plaats van hem
zou zijn, maar dit veranderde niets aan het feit, dat
deze transactie niet in de haak was.
Bovendien wierp het een ellendig licht op haar eigen
positie. Zij kon niet met Rob trouwen als hij niet onaf
hankelijk was en hij van zijn moeder afhankelijk zou
zijn. Maar misschien zou Rob, als het zover was, wel
een behoorlijke regeling maken. Dat moest hij wel doen.
Zij zou het eens met hem uitpraten. Bij die ge
dachte schoot het haar tevens door het hoofd, dat de
bezwaren van de Ferndales tegen haar logeerpartij bij
de Timballs maar al te gegrond waren geweest, hoe
wel zelfs de Ferndales geen idee hadden van de wer
kelijke stand van zaken.
Zij zag nu maar al te duidelijk het voorrecht van het
hebben van ouders of tenminste van iemand, die daar
voor kon optreden, zoals John Ferndale zo vaak had ge
zegd. Het was voor haar heel moeilijk om met Rob over
deze kwestie te praten. Haar motieven zouden wel eens
verkeerd kunnen worden begrepen en zij zou misschien
beschuldigd kunnen worden van zelfzuchtige beweeg
redenen, terwijl iemand die ouder was en haar belan
gen in discussie kon brengen, veel vrijer zou staan.
Zij voelde overigens, dat zij zichzelf in een valse po
sitie had gebracht. Zij logeerde bij de Timballs als Robs
erkende verloofde en het was nu wel een beetje laat om
over Robs financiële positie te gaan redekavelen.
Julie voelde zich terneergeslagen. Voor iemand met
enig zelfrespect was het nu niet meer mogelijk alles
aan David te vertellen Het zou haar dwaas en overijld
doen lijken, zeker nadat zij in die ellendige kwestie
met die koeien was gemengd. Neen, David was wel de
laatste aan wie zij iets kon vertellen en bovendien was
Isabelle de enige, om wie hij iets gaf.
M'n waarde jongedame, zei Burgoyne, u moet
toch zeer zeker eens op Kantani komen. Zorg maar, dat
Rob u er eens heen rijdt. We hebben daar veel te wei
nig vrouwelijk gezelschap.
En wat er is, zei David kortaf, is niet zo ge
wenst als het wel zijn kon.
Burgoyne wierp zijn hoofd achterover en brulde van
het lachen.
Purtein, zei hij, zou je een smet willen werpen
op de deugd van mevrouw Cole en mevrouw Leather-
head?
Dvid stond op.
Ze interesseren me geen van beiden, zei hij.
Julie, je kunt nu beter gaan. Ik zal je even over die
drift brengen.
Burgoyne hield op met lachen en zijn bruine ogen
kregen een ernstige uitdrukking.
Ja, zei hij, die moet u-zeker niet alleen overste
ken. Verleden week nog heeft die krokodil een jongen
getracht aan te vallen. Als u van het paard was gewor
pen, zou u niet veel kans hebben gehad.
Laat jij nu even de paarden zadelen, zei David.
Terwijl zij wachteen, stond hij met de handen in de
zakken over de zonnige weide te kijken. Hij scheen zich
van Julie in het geheel niet bewust te zijn en zij ont
dekte, dat zij op haar lippen beet om niet in tranen uit
te barsten. Belachelijk had zij het die morgen gevonden,
dat het geluid van de wegstervende hoefslagen haar het
gevoel hadden gegeven van alles afgesneden te zijn,
maar nu vond zij dat niet zo belachelijk meer. Zij was
inderdaad van alles afgesneden, want nu kon zij hem
niet meer vertellen, wat er gebeurd was en er zelfs niet
over aan de Ferndales schrijven.
En al leed zij dan ook aan valse schaamte, het was
een stevige en onoverkomelijke barrière, die ontstaan
was. Bovendien hadden de Ferndales al een andere ge
zelschapsdame en kon zij dus niet terug gaan en op
hen parasiteren.
Haar gezicht kreeg een harde trek. Neen, zij zou
met Rob trouwen. Zij kon zich nu niet meer terug
trekken en ten slotte hield zij toch van hem. Dat was
de enige reden, waarom zij hier was. En omdat zij
van hem hield, konden de andere aangelegenheden ook
wel in orde worden gemaakt.
Het heldere klare morgenlicht was verdwenen en het
veld baadde in het zware gouden licht van de namiddag.
Ieder voorwerp kwam nu nog duidelijker uit. De mi
mosa's zagen er uit, alsof zij uit karton gesneden wa
ren en op blauw katoen geplakt. De buldog rende voor
Burgoyne uit om de hut heen en Julie hoorde de hoef
slag van de paarden die naar de veranda werden ge
bracht
Burgoyne kwam naar hem toe.
Het spijt me over die koeien, zei hij tegen Julie
Ik moet Rob maar eens zeggen, dat hij in de toe
komst beter moet uitkijken Een dwaze jongeman. Nou
Baxter, ik zie jou nog wel.
Dan gaan we zei Baxter tegen Julie en hij lichtte
haar met een vlotte beweging in het zadel. Peanut week
even uit en lichtte voorzichtig en snel zijn hoeven op.
alsof de grond brandend heet was. Zij voelde zich ner
veus en gespannen, twee geheel verschillende gewaar
wordingen en beide onplezierig.
Nu tot ziens, zei David. Hij steeg eveneens op en
gaf zijn paard de sporen. m
Peanut ging plotseling in galop over om het paard
van David achterna te gaan en Julie werd enigszins
naar voren geworpen, waarna zij op een nogal onhan
dige manier weer in haar gewone positie terugkrabbelde
Zwijgend reden zij naast elkaar door de hete namid
dag. David had de hoed over zijn ogen getrokken en zij
kon alleen de lijn van zijn kaak zien en een ietwat
agressief vooruitstekende kin. Baxter zat los en gemak
kelijk in het zadel en reed met vrij lange beugels, maar
zijn handen, zoals zij nu voor de eerste maal opmerkte,
hadden lange vingers, die op lichte wijze de teugels
voerden.
Hij begon wat te neuriën en Julie herinnerde zich
hoe de Ferndales altijd gelachen hadden om David en
zijn gezang. Dat deed hij altijd al hij reed en dat fa
miliegrapje trof haar nu met een melancholieke kracht,
alsof zij nu pas inderdaad van alles buitengesloten was.
Ze reden het bos door en kwamen er aan de an
dere kant weer uit. Het trof Julie nu eerst, dat zij
tamelijk lang bij Burgoyne gebleven was en dat Rob
zich wel eens zou kunnen afvragen, waar zij bleef. De
krokodil bij de rivier kwam haar ook weer in de ge
dachten. Rob was blijkbaar iemand, die de zaken nog
al nonchalant opnam. Hij scheen zich over haar bo
vendien niet bijzonder druk te maken.
(Wordt vervolgd)
Tegen eind januari zal men voor een
prijs die bijna 30 percent onder de thans
geldende prijzen ligt bij Londense sigaren
winkels grammofoonplaten kunnen betrek
ken, waaronder het vioolconcert van Beet
hoven, gespeeld door David Oistrakh.
Twee zakenlieden, die de firma „Gala
Recordings" hebben opgebouwd, hebben
zich meester gemaakt van een Ameri
kaans patent, waarmee langspeelplaten
zeer goedkoop kunnen worden vervaar
digd. Voor deze platen kunnen zij niet van
de normale afzetmogelijkheden gebruik
maken, omdat de grote platenfirma's de
winkels hebben gewaarschuwd dat zij
niets meer geleverd krijgen als ze met
„Gala Recordings" in zee gaan. Daarom
hebben de zakenlieden een eigen verkoop
organisatie op touw gezet, waarbij in de
eerste plaats sigarettenwlnkels, maar ook
radiozaken en boekwinkels betrokken zijn.
(UPI)
PARMA (UPI) Op de vuilnisbelt van
Parma moet een loterij-briefje liggen, dat
100 miljoen lire (600.000 gulden) waard is.
Metselaar Alberto Guareschie beweert,
dat hij dit briefje heeft gekocht, waarop
de hoofdprijs gevallen is in een nationale
loterij, maar dat hij het kwijt is geraakt
en dat een lid van zijn gezin het vermoe
delijk in de vuilnisbak heeft gegooid tij
dens de schoonmaak voor Kerstmis.
Woensdag zijn de nummers bekend ge
maakt waarop de prijzen zijn gevallen.
Het nummer van de hoofdprijs is in Par
ma gekocht, maar nog niemand is de prijs
komen opeisen. Guareschi heeft 4 miljoen
lire uitjgeloofd voor de vinder van het
briefje. Aan de gemeente heeft hij ge
vraagd waar het huisvuil uit zijn wijk ge-
sort wordt. Het zal daar wel druk worden.
De tweede prijs, 50 miljoen lire, is ook
nog niet opgeëist.
