Joyeus Rotterdams Toneel met
„Het Spel der Vergissingen"
De achtste toernee van het
Nederlands Studentenorkest
Exposities in Amsterdamse
tiiinsthandels
V rij dag: uitverkoop!
„Muzikale speurtochten in Haarlems
historie" door Jos. de Klerk
Negen uur per dag
repeteren in Bergen
Werk van Wertheim
f De negen Muzen
Vier doden in het verkeer
Proces tegen marconist
Van R. zal tenminste
drie weken vergen
Bestraald voedsel
gevaarlijk?
DONDERDAG 14 JANUARI 1960
17
Helmuth Kiiutncr woont
première bij van zijn film
„De rest is zwijgen"
Dood van drie zoons
door vergiftiging?
Vragen van Kamerlid
I
HET ROTTERDAMS TONEEL had het jaar 1960 met een nieuwe montering van
„Cyrano de Bergerac" willen beginnen, maar moest wegens onenigheid over de
speciaal voor deze gelegenheid vervaardigde vertaling daarvan afzien. Ter over
winning van deze teleurstelling koos men in allerijl „Het spel der vergissingen" van
Williarr? Shakespeare, dat al vaker in de theatergeschiedenis vrolijke redding uit de
tijdnood heeft gebracht. Zondagavond kan men in de Haarlemse Schouwburg de
verrassende revue van vermakelijkheden bijwonen, die in joyeuze trant uit de aan
geschoten fantasie van regisseur Ton Lutz en de meeslepende manipulator met
kleurkrijt Nicolaas Wijnberg is ontstaan. In de litteratuur over Shakespeare wordt
deze „Comedy of errors" doorgaans met aan betrekkelijke minachting grenzende
nonchalance behandeld. Het is een der allereerste proeven van zijn vakbekwaamheid,
in feite niet veel meer dan een handige combinatie van toen reeds klassieke klucht
spelmotieven, versierd met nonsensikale taalverbuiging en grote rijmelarij. Het
stuk is vermoedelijk ontstaan in 1590 en enkele jaren nadien enigszins verbeterd
ten behoeve van een soort carnavalsviering door juristen in de voortijd van Kerstmis,
in welke laatste vorm het in druk verscheen.
Van enigerlei oorspronkelijkheid is hier
in het geheel nog geen sprake. Het is een
typisch produkt van de renaissance: op
nieuw versneden oude stof met modieuze
strikken en elizabethaanse motieven in
het borduurwerk. De overzichtelijk inge
wikkelde handeling is voornamelijk aan
twee blijspelen „Menaechmi" en „Am-
phitruo" van Plautus ontleend, waar
bij een gegeven van Ariosto werd overge
nomen terwille van een losse relatie met
het gevoelsleven. Het is een behendig ge
varieerde aaneenschakeling van dwaze en
dolle situaties, die ontstaan als door een
toeval de in hun jeugd na een schipbreuk
uiteengedreven tweelingbroers Antipho-
lus van Syracuse en Antipholus van
Ephesus, met hun dito knechten, die bei
den Dromio heten, in dezelfde stad ver
zeild raken en door hun sprekende gelij
kenis voortdurend in eikaars omstandig
heden verdwalen. De dubbelzinnigheid
wordt nog verhoogd door de ontdekking,
dat niet alleen de mensen maar ook be
grippen als dragers van halve waarheden
lichtzinnig verwisselbaar zijn. Luidruch
tig gekrakeel van zotteklap kijvende echt
genoten en schuldeisers, een gerechtsdie
naar en een courtisane verlevendigt de
korte vreugde van het bekwaam gearran
geerde, caleidoscopische misverstand.
Het is geen wonder, dat het intense
toneelspelersplezier om de clowneske
aspectveranderingen de "verbeeldings
kracht van het artistieke broederpaar Ton
Lutz en Nicolaas Wijnberg wederzijds
aanstekelijk in opschudding heeft ge
bracht. Het is niet meer na te gaan, wat
in het gracieuze beheersing gepresenteer
de tumult aan wie moet worden toege
schreven. Dat doet er ook niet toe. Zij heb
ben met voortvarend vereende inspanning
de tijdeloosheid grappig doen uitkomen
door een even vernuftige als toepasselijke
kunstgreep, namelijk door in speeltrant
en aankleding de stijl te kiezen van de
herleving der commedia dell'arte omtrent
Ton Lutz in de dubbelrol van Anti-
pholus en Trins Snijders als Luciana
in Shakespeare's „Het Spel der Ver
gissingen".
„De laatste maal dat ik in Nederland
was ligt nu veertig jaar achter mij," zo
begon de Duitse filmregisseur Helmuth
Kautner het gesprek, toen hij woensdag
avond uit Hamburg op Schiphol aankwam.
Kautner is naar Amsterdam gekomen om
de première van zrjn film „De rest is zwij
gen", die op de Biennale in Berlijn veel
succes oogstte en behalve in Duitsland
reeds in Zwitserland en Denemarken is
vertoond, bij te wonen. Deze première
voor Nederland wordt vrijdagavond in de
Amsterdamse bioscoop Calypso gegeven.
De film, de Hamlethistorie in moderne
visie, („ik was nerveus toen de première
in Denemarken ging..", verklaarde Kaut
ner) is gemaakt door de Neue Freie Film-
produktion, die geleid wordt door Kaut
ner, Harald Braun en Wolfgang Staudte.
Kautner is in Essen geboren en in 1918
na de eerste wereldoorlog, kwam hij als
tienjarig kind naar Nederland om gedu
rende enige tijd in een Nederlands gezin
te worden ondergebracht. Hij kwam in
Hengelo en hij bewaart nog altijd de dank
baarste herinneringen aan dat verblijf in
Nederland. Een jaar later is hij nog eens
een keer in Nederland geweest, toen hij
enige tijd bij een kinderkolonie in Noord-
wijk heeft vertoefd.
Zaterdag vertrekt Helmuth Kautner,
een goede vijftiger, weer naar Hamburg
waar begin februari wordt aangevangen
met de opnamen voor een nieuwe film
„Het glas water", een filmversie van de
bekende Franse klassieke comedie van
Eugène Scribe. De hoofdrol zal worden
gespeeld door de bekende Duitse toneel
speler Gustav Gründgens, die sinds acht
tien jaar niet meer aan een film heeft mee
gewerkt
het fin-de-siècle en de beginperiode van
de stomme film. In Engeland was men
overigens met een Victoriaanse kostume
ring daarin reeds voorgegaan. En als twee
de voorbeeld kan met dankbaarheid
het Piccolo Theater uit Milaan worden
genoemd.
Zo draait en danst dit „Spel der vergis
singen" als een onschuldig duplicaat van
de „Driestuiversopera" aan de ogen der
toeschouwers voorbij. Als tweevoudige
spreekmeester staat Ton Lutz vrijwel de
gehele avond toonaangevend in dit dartele
circus van kunst en vliegwerk, met sier
lijke pret de ene Antipholus telkens weer
met de andere overtreffend. De chaplines-
ke Dromio van Ton van Duinhoven wed
ijvert met de rappe dubbelganger, bijna
dansend door Henk van Ulsen belichaamd,
beiden in krappe pakken en onder een
groene pruik. Ann Hasekamp houdt op
puntige ruzietoon als Adriana de eer der
vrouwen hoog. Een opmerkelijke verras
sing is de geraffineerd bedeesde bijdrage
van Trins Sniiders als Luciana.
Niet alle rollen zijn even sterk bezet,
maar onvoldoende is niemand. Ook be
rusten niet alle vondsten op noviteiten
zo ziet men zelfs de excrementale grap
pen uit de realistische toneelmanifestatie
met „Het Moortje" terug. Maar tegen de
tijd, dat men zulke dingen bemerkt, zul
len de kniesoren hun plaatsen al hebben
prijsgegeven. De gebezigde vertaling is
die van J. W. F. Werumeus Buning, com
pleet met het acrostichon der scheldwoor
den op Simon Vestdijk in de verwensing
aan het adres van de dokter in het laat
ste bedrijf.
David Koning
Prijs voor opstel. De Zuidafrikaanse
ambassadeur, dr. F. E. Geldenhuys, heeft
in de ambassade in Den Haag aan de Mid
delburgse HBS-er Caesar Hulstaert, win
naar van de opstelwedstrijd „Suid-Afrika
1658-1958", zijn uit boeken bestaande prijs
uitgereikt. De wedstrijd was uitgeschre
ven door het Zuidafrikaanse departement
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen, om meer bekendheid te geven aan
het Zuid-Afrikaanse boek.
Ter gelegenheid van de vijfenzeventigste verjaardag van onze muziek
medewerker Jos. de Klerk heeft de directie van onze bladen een ge
ïllustreerd boekje doen samenstellen inhoudende een tiental artikelen van
Jos. de Klerk over Haarlems muzikale historie. Het is bekend dat vele van
De Klerks artikelen vooral de muziek-historische het karakter van
journalistieke ééndagsvliegen even ruim overtreffen als de heer De Klerk
dat zelf al geruime tijd doet. Met de uitgave, „Muzikale speurtochten
in Haarlems historie", waarin de meest karakteristieke artikelen van zijn
hand gebundeld zijn, wordt dan ook beoogd de auteur met de bijzondere
kwaliteit van zijn werk te eren en te verrassen.
Hedenavond, ter gelegenheid van het huldigingsconcert in het Concert
gebouw te Haarlem, zal het boekje voor vrienden, bewonderaars en overige
getrouwen van de auteur verkrijgbaar zijn voor een bedrag, waaraan
enige symboliek niet vreemd is. In het begin van zijn carrière ontving de
heer De Klerk namelijk van een gegriefd muziekgezelschap, over welk hij
een van zijn zeldzame niet door mildheid getemperde critieken had ge
schreven, een postwissel ten bedrage van één cent. Hij heeft dit bedrag
teruggestuurd met de opmerking: „Ik laat mij niet omkopen". Welnu, het
boekje is verkrijgbaar voor vijfenzeventig cent, één cent voor elk jaar
onomkoopbaarheid waarop de heer De Klerk kan terugzien. Het bevat
artikelen over Joan Albert Ban, een zeldzaam liederenboek in de Haar
lemse stadsbibliotheek, het schilderij „Koning David" in het Frans Hals
museum, Padbrué jubalist van Haarlem, Jacob Nozeman, Mozart in
Haarlem, Johannes Cijsbertus Bastiaans stadsorganist, de Vlaming Nevts
die Amsterdam tartte door in Haarlem een operahuis te vestigen, het
kabinetorgel van Müller, en de stad Haarlem als decor van onbekende
opera's. Het boekje is verlucht met twintig illustraties.
Wie hedenavond niet aanwezig kan zijn bij het huldigingsconcert en
de daarop volgende receptie, kan het boekje verkrijgen aan de loketten
van onze kantoren.
Het Nederlands Studentenorkest, dit
jaar 73 man sterk, van wie circa 50 stu
denten al eerder van het ensemble deel
uitmaakten, staat op het punt zijn achtste
tournee door Nederland te beginnen.
Evenals vorige malen zal het batig saldo
van de concerten ten goede komen aan het
Nederlands Studentensanatorium te La
ren en van het Universitair Asyl Fonds. In
1957 en 1958 bedroegen die baten telkens
14.000 gulden Ook ditmaal treedt Jan
Brussen als dirigent op.
Het programma van de tournee-1960
vermeldt als nieuw werk de Symphonia V
van Lex van Delden. Dit uit drie delen be
staande werk is speciaal voor het studen
tenorkest geschreven en de componist
heeft in dit werk rekening kunnen houden
met de instrumentale samenstelling van
VAN DE VERSCHILLENDE exposities in de Amsterdamse kunstzalen is die bij
M. L. de Boer mij de meest verheugende. Tot 30 januari kan men namelijk daar
werk zien van de beeldhouwer Joh. G. Wertheim, de geestelijke vader van de
stichting „Openbaar Kunstbezit". Naar aanleiding van het ingaan van de nieuwe
radiocursus van Openbaar Kunstbezit mocht ik al' getuigen van enige bezorgdheid
van Wertheims vrienden, die niet graag zouden zien, dat Wertheims ijveren voor
genoemde stichting hem de tijd voor zijn eigenlijke werk zou ontnemen. In ieder
geval blijkt Wertheim nog regelmatig te modelleren. Dat doet hij na zijn inleidingen
voor de Volksuniversiteit. Na het gesproken woord demonstreert hij zijn vak met het
maken van een portret van een der cursisten. Zo'n portret is op deze expositie aan
wezig. Het is een van de twee koppen uitgevoerd in gips. Het is knap en het komt
me voor dat het uitstekend lijkt. Omdat Wertheim samen met Paul Citroen exposeert
werd voor deze gelegenheid ook de schilder gemodelleerd. Aan dit werkstuk, ook
in gips, heb ik alle houvast en mag het roemen als uitstekend gelijkend. Als het me
pakt komt dit ook door het model. Meer dan een naturalistische weergave zijn Wert
heims overige portretten, die alle in brons gegoten werden. Ik vermeld nadrukkelijk
dat verschil in materiaal, omdat bij een vergelijken het brons de intenties en het
realiseren in klei beter vertolkt. Wertheim is bovendien gericht op het brons en
niet op het gips.
Met Wertheims overige portretten werd,
geloof ik, toch meer gezocht dan een
goede weergave der uiterlijkheid. Wij ont
moeten daarin meer dan de geportretteer
de alleen. Juist de aanwezigheid van knap
pe werkstukken als de twee genoemde in
gips leert ons de waarde ran het overige
duidelijker zien. Zodat deze tentoonstel
ling, geheel in Wertheims geest, ook een
opvoedende is. Als schoonste en sterkste
resultaten van Wertheims plastisch stre
ven mogen wel gelden de portretten van
dr. A. Vedde en diens zoon. Waarbij direct
weer gezegd moet worden dat een kinder
kopje van een zelfde kwaliteit zou kunnen
zijn, en het de persoonlijkhedervvan de vol
wassen modellen kunnen zijn, die ons hun
portretten iets boeiender maakten. Dat
Wertheim.van het naturalisme uit gaat kan
oorzaak zijn van het feit dat het hem mo
gelijk is een waarlijk levend portret te
maken naar foto's en herinnering, zoals
het geval is met het in opdracht van het
Ministerie van O., K. en W. gemaakte por
tret van wijlen Cor Ruys. Zelf zou ik deze
heerlijke acteur een grotere neus gege
ven hebben. Wertheims portret kan meer
de gehele Ruys zijn, zoals hij bij zijn
waardeerders in de herinnering voortleeft.
En aangenomen kan worden dat Wert
heim hier naar gezocht heeft.
Er moge moed toe nodig geweest zijn
af te wijken van de in en door de natuur
geboden vormen, in deze tijd komt me
het als moedig voor zo van de natuur uit
te gaan als Wertheim dat doet. Langs zijn
weg modellerend komt men moeilijk tot
de monumentaliteit van zijn kleine
naakten. Maar hij bereikte dan ook als
weinigen het aan het volmaakte grenzen
de. De grote natuurlijkheid van dit werk
maakt het weinig opvallend, maar rust en
zekerheid schenkend aan wie daar naar
op zoek is. En daarom noem ik Wertheims
optreden ook zo verheugend.
Hoe Wertheim er zelf uit ziet vertelt ons
een tekehing van Paul Citroen, een van de
tekeningen, waarom ik deze artiest zo min.
Citroen exposeert verder voornamelijk
„romantische landschappen", waarach
ter we de leraar en denker weer proeven.
Het kan niet anders dat bij een bezinning
op grafische en picturale middelen soms
een zekere gemanierdheid optreedt. Ik
moest hier aan denken omdat enig werk
van Citroen hier me herinnert aan vroeger
wat gemanierd getekende parken. Maar
veel meer is thans een juiste verhouding
kgevonden tussen aandacht .voor doel en
middelen. Van het voor mij vele aantrek
kelijke noem ik de tekening van een boom
boven rotsen (nr. 18), die een zekere mo
numentaliteit bezit.
Even verderop worden bij de kunsthan
del Van Meurs tot 17 januari oude Japanse
houtsneden geëxposeerd. Behoudens enke
le moderne zaken in portefeuille is alles
van een onbetwistbare kwaliteit natuurlijk.
Mevrouw Van Meurs vertelde mij dat
exposities als deze nog moeilijk te maken
zijn; een aanbeveling voor deze, die ik
gaarne overbreng. Namen als Hokusai, Uta-
maro en Hiroshige zijn dat eveneens. Min
der bekend maar veelzeggend voor de
kenners van Japanse kunst zijn de namen
van Eisen, een kunstenaar uit begin 1800,
die zijn bloemen en planten op zo ook voor
ons opvallende persoonlijke wijze op het
vlak plaatste, Toyokune (1769-1825),
auteur van onder meer een prachtige en
op het kleine formaat zo sterke verbeel
ding van een acteur, zoals ook Shundro,
in dezelfde tijd werkend, dat deed. Ver
der boeide me een prachtige prent van een
paar ratten bij een schelviskop van Yoshi-
toshi (1839-1892), ontroerde me de elegan
ce van twee vrouwen van Haranobu (1718-
1770). En wat elegance betreft: men mis
se dat vrouwtje in de lente van Hokusai
(1760-1849) niet. Hoe geraffineerd knap
weet Utamaro (1753-1800) een sluier voor
een gezicht te plaatsen. Dat was dan wat
mij opviel onder het vele, dat ook nog
aardige gelegenheidsgrafiek omvat
Bij Magdalene Sothmann is tot 30 janua
ri werk van Dirk van Gulik te zien. Zijn
laatste expositie daar is nog niet zo bar
lang geleden. Toch kan men niet zeggen
dat Van Gulik te vroeg weer exposeert.
Verscheidene Nederlandse landschappen
vertonen een winst Voorts kan opgemerkt
worden dat een verlies werd weggewerkt.
Bij de vorige tentoonstelling getuigde ik
van enige ongerustheid mijnerzijds be
treffende Van Guliks ontwikkeling. De
behandeling van een en ander was me van
een meer quasi geniale allure, een allure,
die wel even kon overdonderen maar toch
weinig inhield. Twee naakten hier zouden
zelfs nog de consequenties van die ont
wikkeling genoemd kunnen worden. Er zijn
hier ook enkele oudere, waarlijk steviger
werken aanwezig. Vergeleken met deze
blijkt de waarde van en de winst met ge
noemde landschappen en enkele stadsge
zichten.
Bob Buys
het orkest De andere drie werken op het
programma zijn Handels concerto grosso
voor strijkers no.10, het celloconcert van
Saint-Saens en tot slot de symfonie met de
paukenroffel van Haydn.
Op 17 januari begint de tournee met een
concert in „De Rustende Jager" te Ber
gen, in welk dorp de studenten op het ogen
blik onder leiding van Brussen negen uur
per dag onverdroten repeteren gedurende
een periode van twaalf dagen. Op de dag
daarna staat Groningen (De Harmonie) op
het programma. Arnhem bezoekt het
N.S.O. op 22 januari, Den Haag op de 25e,
Leiden op de 26e. De laatste drie dagen
27,28 en 29 januari treedt het orkest res
pectievelijk op in Utrecht, Rotterdam en
Amsterdam, waar in het Concertgebouw
het slotconcert tevens galaconcert is.
Evenals vorige jaren wordt ook deze keer
een concert in het buitenland gegeven, na
melijk in Luxemburg, op 20 januari. De
opbrengst is voor een kinderziekenhuis in
die stad. In totaal omvat de tournee twaalf
concerten.
De laatste jaren is door de groeiende be
langstelling de recette dusdanig toegeno
men, dat de stichting „Het Nederlands
Studentenorkest" financieel geheel op
eigen benen is komen te staan. Het orkest
bestaat dit jaar voor ongeveer een derde
uit vrouwelijke studenten. Amsterdam
levert het grootste aandeel: 41, daarna
volgen Utrecht en Leiden met respectieve
lijk 11 en 10 studenten.
Het Nederlands Studentensanatorium,
een van de beide instellingen, die van de
baten profiteren, heeft de laatste jaren een
aanzienlijke uitbreiding aan zijn werk
zaamheden gegeven. Sedert het aantal
T.B.C.-gevallen onder de studenten aan
zienlijk is afgenomen, worden ook patiën
ten uit andere kringen in het sanatorium
verpleegd
afgestudeerde intellectuelen, leerlingen
van v.h.m.o. en m.o. Het werk van het sa
natorium is daarom zo bijzonder kost
baar, omdat men behalve de verpleging
ook de organisatie van de studie der pa
tiënten dient te bekostigen.
Een tweede belangrijke uitbreiding die
Contponisten-concours. Voor het eerst
in 1960 en vervolgens ieder jaar zal er in
Monaco een concours voor componisten
worden gehouden om de Prix de Compo
sition Musicale Prince Rainier III de Mo
naco. Aan dit concours kunnen manne
lijke en vrouwelijke componisten van iede
re nationaliteit deelnemen. Een leeftijds
grens is niet gesteld. Inlevering van de
partituren dient plaats te vinden vóór 1
februari 1960. Nadere inlichtingen, het
wedstrijdreglement en inschrijvingsformu
lieren zijn verkrijgbaar bij: Prix de Com
position Musicale Prince Rainier III de
Monaco, Service des Archives, Palais de
Monaco, Principauté de Monaco.
Utrechts conservatorium. Per 1
januari 1960 is aan het Utrechts Conser
vatorium tot hoofdleraar voor het vak
viool benoemd de heer F. Knol. Verder
zijn aan de muziekschool (afdeling Zeist)
eveneens per 1 januari benoemd: mej. E.
Terstall tot lerares voor het vak piano, de
heer F. Minderaa tot leraar voor het vak
hobo en de heer A. v. d. Wal tot leraar
voor het vak fluit.
Salvador Dali. De Spaanse surrealis
tische schilder Salvador Dali heeft dins
dag een uitgelezen publiek toegelaten tot
zijn nieuwste werk, een doek van vijftien
vierkante meter dat de aankomst van Co
lumbus in Amerika voorstelt. Hij schilder
de het in opdracht van de kruidenier
miljonair Huntington Hartford, die er
naar verluidt al een kwart miljoen dollar
'ongeveer een miljoen gulden) optie voor
heeft betaald. Dali is er met onderbrekin
gen twee jaar aan bezig geweest.
Albert Schweitzerprljs. Ter gelegen
heid van de vijfentachtigste verjaardag
van dr. Albert Schweitzer, op 14 ja
nuari, deelt de Nederlandse Commissie van
de Vereniging Internationale Raad van het
Internationale Studiecentrum mede, dat
zij een Albert Schweitzer-prijs heeft inge
steld. De prijs zal jaarlijks worden toege
kend aan Nederlanders die dienende en
menslievende arbeid hebben verricht, die
meestal in stilte is geschied. Men hoopt het
in het leven geroepen fonds dusdanig te
kunnen versterken, dat men jaarlijks een
of meer prijzen ten bedrage van 1.000,
elk kan toekennen. Men denkt hiervoor
aan vijf gebieden, theologie en zending,
cultuurfilosofie, vrede, geneeskunde en
kunst, alle terreinen, waarop dr. Albert
Schweitzer werkzaam is en is geweest
Don Knzakkenkoor Het wereldver
maarde Don Kozakken Koor o.l.v. Serge
Jaroff zal binnenkort weer enkele concer
ten in Nederland geven, en wel op zondag
24 januari a.s. in het Concertgebouw te
Amsterdam, op maandag 25 januari in de
Rivièrahal te Rotterdam, en op dinsdag
26 januari in het Gebouw voor Kunsten en
«Wetenschappen te Den Haag. Een pro
gramma zal worden uitgevoerd van oud-
Russische kerkgezangen, volksmelodieën en
Kozakken-liederen. De dansers Bochko en
Sazepin tonen weer hun grote virtuositeit
in enige wervelende Kozakkendansen.
het werk van het sanatorium heeft onder
gaan is het verschaffen van geluidsbanden
met het op colleges besprokene aan blin
den. Het Nederlands Studentensanatorium
helpt op het ogenblik 26 blinde studenten
op deze wijze en ieder jaar komen er drie
bij.
Het Universitair Asyl Fonds stelt stu
dentenvluchtelingen, doorgaans afkom
stig uit landen van achter het IJzeren Gor
dijn, in staat in Nederland te studeren. Het
U.A.F. is de enige instelling van deze soort
in de gehele wereld. Er bestaat een lijst
van aanvragen, waaraan het fonds (nog)
niet kan voldoen. In de komende zeven
jaar zal een bedrag van twee miljoen gul
den nodig zijn om de lopende verplichtin
gen te kunnen nakomen. Totnutoe is aan
in totaal 136 studenten een beurs van het
U.A.F. toegekend. Aan elke Nederlandse
universiteit en hogeschool studeren op het
ogenblik U.A.F.-bursalen. De Hongaren
zijn met 105 verre in de meerderheid.
Vrijdag gaat de halfjaarlijkse jacht op
de spotkoopjes weer een aanvang
nemen. De winkeliers zijn gereed voor
de slag, de dames evenzeer. Velen zijn
vandaag alvast eens poolshoogte gaan
nemen
Een grote gemeentebus van lijn 14 te
Amsterdam, waarvan de chauffeur af
remde om bij een halte te stoppen, is in de
Tweede Hugo de Grootstraat op een dun
laagje sneeuw geslipt, naar links uitge
zwaaid en tegen twee aldaar geparkeerde
auto's gebotst. Bij het slippen sleurde de
bus een fietsende 14-Jarige jongen mee,
die op slag gedood werd. In de bus liepen
zeven passagiers door de schok ver
wondingen op.
De 69-jarige mevrouw S. M. Santers-
De Wit te Rotterdam is omgekomen toen
op de hoek van de Schietbaanlaan en de
Claes de Vrieselaan te Rotterdam twee
vrachtauto's tegen elkaar botsten. De laad
bak van een van de auto's zwaaide over
het trottoir en trof mevrouw Santers die
daar met haar echtgenoot liep. De zwaar
gewonde vrouw overleed op weg naar het
ziekenhuis. De man werd niet gewond.
Op het Noordeinde te Zevenhuizen is
het 4-jarig zoontje van de daar wonende
familie Van Leeuwen toen het plotseling
de straat overstak door een auto aange
reden en in de langs de weg staande heg
geslingerd. In een der Goudse zieken
huizen is het kind aan zijn verwondingen
overleden.
De 77-jarige A. Withag uit Tubbergen is
na een verkeersongeluk om het leven ge
komen. Hij wandelde aan de rechterkant
van de weg van Altbergen naar Tubbergen.
Hij werd ingehaald en geschept door een
hem achteropkomende personenauto, die
moest uitwijken voor een tegenligger. Hij
brak beide benen en kreeg een hersen
schudding. In de loop van de avond is W.
in het r.-k. ziekenhuis te Almelo overleden.
BOSTON (UPI) Zoals gisteren reeds
kort gemeld is, zal het proces tegen de Ne
derlandse marconist Willem M. L van R.
op 10 februari in Boston beginnen. Hij
wordt ervan beschuldigd de 25-jarige ge
scheiden vrouw Lynn Kauffman aan
boord van het Nederlandse vrachtschip
Utrecht te hebben geslagen en haar ver
volgens overboord te hebben gegooid.
Naar verluidt heeft Van R. toegegeven,
een maand lang een verhouding met Lynn
Kauffman te hebben gehad.
Men verwacht dat het proces tenminste
drie weken zal vergen. Woensdag is mee
gedeeld dat men al verzoeken om pers
plaatsen in de rechtszaal ontvangen heeft
uit Nederland, Engeland, New York, Chi
cago, St Louis en San Francisco.
De verdedigers, de gebroeders J. Lang
don en Walter Powers, zullen een hele
reëks getuigen laten oproepen, waaronder
BQSTO N(UPI) Zoals gisteren reeds
waren tijdens de verdwijning van Lynn
Kauffman. De officier van justitie zal dr.
Stanley Spector van de universiteit van
Washington horen, een expert op het ge
bied van het Verre Oosten, bij wie Lynn
Kauffman assistente was. Hij was niet aan
boord van de Utrecht toen Lynn Kauffman
verdween. Zijn vrouw echter wel; zij heeft
het slachtoffer vlak voor haar vermissing
nog gesproken. Ook zij is als getuige opge
roepen. Verder moeten als getuige ver
schijnen de vijtienjarige Chinese jongen
Lew Jah Kee, die mevrouw Spector uit het
Verre Oosten mee naar huis had geno
men, en het elfjarige dochtertje Stephanie
Spector. Wat deze kinderen zouden kun
nen weten is door de politieautoriteiten
niet onthuld.
Het lichaam van mevrouw Kauffman
werd in de haven van Boston gevonden,
een dag nadat de Utrecht in september
van het vorige jaar de haven had verlaten.
De politie van Boston veronderstelde aan
vankelijk, met zelfmoord of een ongeluk
te maken te hebben, maar de gerechtelij
ke medicus dr. Michael Luongo weigerde
een doodsverklaring te tekenen. Hij meen
de dat de jonge vrouw letsel had opgelo
pen tengevolge van zware slagen.
Het verdere onderzoek leidde tot de ar
restatie van Van R. toen zijn schip, waar
op hij als marconist werkzaam was, in de
haven van New York gemeerd lag. De po
litieautoriteiten zeiden dat hij de misdaad
heeft bekend, maar Van R.'s advocaten
zeggen dat hij tijdens het verhoor door de
politie in de war was geraakt en dat hij
niet overweg kon met de Engelse taal.
Ziektebeeld hetzelfde als bij reeks
sterfgevallen in Amsterdams gezin
Op last van de inspecteur van de Volks
gezondheid is in een laboratorium te
Utrecht een onderzoek ingesteld naar de
mysterieuze dood van drie zonen (13, 15
en 16 jaar) van de familie Van Heusden
uit Eindhoven. Dit onderzoek heeft uitge
wezen f*at de jongens waarschijnlijk zijn
gestorven door vergiftiging. In de inge
wanden van een der slachtoffers heeft
men een vergifsoort aangetroffen, die wel
wordt gebruikt voor de bestrijding van
plantenziekten. Mochten de drie zoons in
derdaad door vergiftiging zijn gestorven,
dan moet men zich gaan afvragen hoe zij
dit vergif binnen hebben gekregen. De
officier van Justitie bij de rechtbank in
Den Bosch, mr. J. J. Dony, krijgt intus
sen een stroom van mededelingen te ver
werken, waarin gewaagd wordt van an
dere gevallen, waarbij meerdere kinde
ren uit een gezin aan dezelfde verschijn
selen zijn overleden. Belangrijk voor het
onderzoek is een reeks kindersterfgeval
len in een Amsterdams gezin. Het ziekte
beeld van de betrokken vier kinderen toont
een opvallende gelijkenis met de zaak van
de drie Eindhovense broers.
Het V.V.D. Tweede-Kamerlid mr. E. G.
van Dijk heeft aan de ministers van Land
bouw en Visserij en van Sociale Zaken
en Volksgezondheid gevraagd of het waar
is dat het Amerikaanse leger de sterili
satie van levensmiddelen door bestraling
heeft stopgezet, omdat deze levensmidde
len ernstige ziekteverschijnselen bij die
ren zouden hebben veroorzaakt? Hij vraagt
voorts of de ministers kunnen medede
len, of in Nederland door bestraling ge
conserveerde levensmiddelen uit de V.S.
kunnen worden ingevoerd en, zo ja, aan
welke controle-maatregelen deze levens
middelen zijn onderworpen?
1
