russen de beelden van Vïgeland
f Misdaad
oim een erreius
PARIJS WEER EUROPEES
MODECENTRUM?
c
Panda en de meester^diplomaat
Weinig ophefmakende nieuwigheden
in de zomermode 1960
Avonturen van een hond
Ydo en de Draak
tBLit öf faprlF&pn fijb
DINSDAG 26 JANUARI 1960
8
7 elevistefirngrnwma
globetrotter
Garcia
de Leon:
Kerkelijk Nieuws
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
We maken goede raketten
maar slechte costuums
46. De geheime agenten schrokken ge
weldig, toen de schatten van sheik Ali
Bin Oli plotseling op hen begonnen te
schieten. Nummer Een scheen het echter
niet zo zwaar op te nemen. Hij knikte zelfs
tevreden, toen hij achter een heuvel dek
king zocht. „Degelijk werk," mompelde
hij, „de sheik laat niet alleen op de auto's
schieten, doch ook op degenen, die ze
brengen. Uitstekend!" En hij keek tiaar
een vliegtuig, dat snel naderbij kwam. „Is
dat niet het vliegtuig van Archibald
Smurk?" vroeg een geheime agent. „Dat
is het," bevestigde Nummer Een, „mijn
geachte collega bewijst ons een grote
dienst, door op dit moment te verschijnen.
De schutters van Ali Bin Oli zullen hem nu
onder vuur nemen, inplaats ran ons".
„Waarom?" vroeg de geheime agent.
„Omdat de sheik denkt, dat het vliegtuig
volgeladen is met auto's," antwoordde
Nummer Een. „Een droevig misverstand,
dat misschien een einde zal maken aan de
mooie diplomatieke loopbaan van mijn
voortreffelijke collega." En hij nam plech
tig zijn hoed af. Het gebeurde, zoals Num
mer Een had voorzien. Toen een regen
van kogels hun vliegtuig doorzeefde, kre
gen Panda en Smurk sterk de indruk, dat
er iets mis was. „Ze schieten op ons!" sta
melde Panda, „l-laten we zorgen, dat we
iveg komen!" „Onmogelijk," antwoordde
de diplomaat, „onze motoren zijn stuk ge
schoten. Wc zullen dus moeten landen
Er is in Parijs momenteel veel te doen
over een bericht, volgens hetwelk negen
van de meest vooraanstaande Londense
mode-ontwerpers naar Parijs zullen ko
men om daar hun nieuwe voorjaarscollec
tie te tonen. Dit nieuws werd met gemeng
de gevoelens ontvangen, omdat het door
verschillende Parijse couturiers als een
ongewenste invasie wordt beschouwd in
een tijd, dat de binnen- en buitenlandse
inkopers naar Parijs komen om daar hun
bestellingen te boeken. Maar Jacques
Heim, voorzitter van de Franse bond van
ontwerpers, heeft met nadruk verklaard,
dat men niets te vrezen heeft van deze
Londense ontwerpers, die ieder met tien
modellen en een eigen mannequin hun
nieuwste ideeën willen introduceren. Het
zou zelfs wenselijk zijn, zo heeft hij tij
dens een officieus gesprek doen doorsche
meren, dat in de toekomst Parijs tot in
ternationaal middelpunt van de mode werd
gemaakt.
In Italië is het al zo, dat de ontwerpers,
die over het hele land verspreid wonen
naar Rome en Florence komen om daar
hun gezamenlijke shows te geven. Daar
mee wordt voorkomen, dat pers en inko
pers het gehele land moeten doorreizen,
willen ze niets van het mode-nieuws mis
sen. Ditzelfde zou misschien op Europese
schaal uitvoerbaar zijn met Parijs als cen
trum. Nadat Rome een week geleden het
middelpunt is geweest van de Italiaanse
haute couture, is nu de aandacht ver
plaatst naar Florence. De couturiers in
Rome bleken niet veel inspiratie te heb
ben gevonden voor het komende voorjaars
seizoen. Er waren weinig echt originele
ontwerpen.
In Florence hebben de ontwerpers van
meer esprit getuigd. Over het algemeen
kunnen we zeggen dat het silhouet echt
vrouwelijk is gehouden; de rokken blijven
kort en de tunieklijn komt bijna in alle
collecties naar voren. Iets nieuws was een
lange, bijna tot de knie reikende overrok
over een nauwsluitende pantalon. Dit the
ma werd vooral bespeeld door Galitzine,
die zelfs onder zijn feestelijke cocktailja
ponnen nog slank afkledende zijden pan
talons had gecomponeerd, die met ap
plaus werden ontvangen. Ook Emilio Puc-
ci toonde een voorkeur voor deze japon
met broek" die hij „capsules" noemde,
zeer toepasselijk als we bedenken dat de
nauwsluitende sheats de lijnen van het li
chaam geheel volgen. De zoom van de
pantalon wordt weggewerkt in laars
schoentjes van dezelfde stof.
De jonge ontwerper Capucci bracht tal
van nieuwe ideeën en zoals zijn tailleurs
met korte èn met lange jasjes waren, zo
was zijn hele collectie vól mogelijkheden
en variaties.
Schuberth trachtte de aandacht op zijn
collectie te vestigen door zijn manne
quins (met de film „Jovanka en anderen"
voor ogen) kaalgeschoren zijn nieuwe col
lectie te laten tonen. Vooropgegaan door
de kaalgeknipte actrice uit deze film, Car-
la Gravina, betraden de zes met moeite
gevonden mannequins de Salla Bianca,
die wel even zal zijn opgeschrikt van zo
veel vertoon. Natuurlijk werd zijn nieuwe
lijn „Jovanka" gedoopt.
Als nouveauté's kunnen we nog vermel
den de zwarte kousen, die mode gaan wor
den en de strandkleding waaraan de ont
werpers „niet veel materiaal verspilden".
Katy
Paryse hoedjes voor de komende zomer
De radio zeeft woensdag
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA 19.30 VPRO. 20.00 - 24.00 VARA.
VAR.»: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 7.23
Grma en reportages. 8.00 Nieuws. 8.10 Gram. en
art. 8.5*) Tips van de voedingsmarkt. 9.00 Gymn.
voor de vrouw. 9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterst.).
VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Voor de
vrouw. 11 00 Gevar. progr. 12.00 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het platteland.
12.38 Orgelspel. 13.00 Nieuws en tentoonstellings
agenda. 13.20 Dansmuz. 13.45 Gesproken portret.
14.00 Gram. 14.10 Kamerork. 15.00 Voor de jeugd.
17.00 Pianorecital. 17.15 Gram. 17.25 Roemeens ork.
17.50 Regeringsuitz.: EmigraÜerubriek: Het emi
gratiepraatje van H A. van Luyk. 18.00 Nieuws
en comment. 18.20 Regeringsuitz.: Uitwissclings-
progr. over Japan, in samenwerking met Radio-
Nederland Wereldomroep. 18.30 R.V.U.: Het be
houd en de vernieuwing van de cultuur in de
Europese ruimte, door dr. K. J. Hahn. 19.00 Voor
de kinderen. 19.10 Joods progr. VPRO: 19.30 Voor
de jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Promenade
orkest en solist. 20.50 Onsterfelijkheid met mars
muziek hoorspel. 21.50 Strijkork 22.20 Keuren en
kiezen, lezing 22.30 Nieuws. 22.40 Gram. 23.00 Tus
sen mens en nevelvlek, lezing. 23.15 Jam Session.
23.35 Gram. 2355—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en ,S.O.S.-ber 7.10 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muziek.
8.00 Nieuws 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9 30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15
Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 11.20 Ma-
-- hoorspel. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Kamerork., koor en hobo. 12.37 Ned. Herv.
Av.iKa. ij oo Nieuws. 13.15 Vijftien jaar geleden,
praatje. 13.20 Met PIT op pad. praatje 13.25 Ka-
mermuz. 13 45 Gram. 14.45 Pianospel. 15.00 Jeugd-
conc. 15.45 Pianorecital. 16 00 Voor de jeugd. 17.20
Gram. 17.40 Beursber 17.45 Ork.muz. 18.15 Spec
trum van het Christelijk organisatie- cn vereni
gingsleven. lezing. 18.30 Leger des Heilskwartier.
18.45 Boekbespr. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10
Op de man af praatje. 19.15 Gram 19.30 Radio
krant. 1950 Fanfaremuz. 20.15 Philharm.ork. en
piano. 21.15 Rijn en onrein, klankb. 21.35 Gewijde
muz. 22.05 Afrikaners stellen hun eisen. rep. 22 20
Gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Zaalsportuitslagen. 22.45
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Platennieuws. 23.55
oo Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Grair,..„0 Weerbericht. 12.35 Gram. 12.52
Koersen 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 School
radio. 14.45 Gram. 16.00 Koersen. 16 06 Engelse les.
16.21 Gram 1700 Nieuws. 17.10 Liederen. 17.20
Lof van het Vlaamse toneel 1750 Boekbespr. 18.00
Lekenmoraa! en filosofie. 18.20 Voor de soldaten.
18.50 Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40 Vlaamse lie
deren. 20.00 Klaskb. 20 30 Academie der discofie-
len 21.30 Jazzmuziek 22.00 Nieuws. 22.15 Praatje.
2255 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR WOENSDAG
NTS: 17 00 Int. jeugdjournaal. KRO: 17.10-17.40
Voor de kinderen. NTS: 20.00 Journaal en weer-
overzichi. VARA: 20.20 De wereld van vandaag.
V" ',r. 21.00 Reportage ijshockeywedstr.
21.50 Forum.
Binnenkort op 13 maart zal het
zeventien jaar geleden zijn dat deze be
kendste van alle Noorse beeldhouwers
overleed. Nog steeds echter is de ba
lans tussen zijn bewonderaars en hem
die hem verguizen ongeveer in even
wicht. Onverschillig of men in het ge
zelschap van kunstenaars over hem dis
cussieert of het oordeel vraagt van wil
lekeurige Noren, de meningen over de
waarde en de betekenis van zijn werk
blijken tamelijk verdeeld te zijn.
Aleen in het oude Griekenland heb
ben misschien kunstenaars geleefd die
even schitterende kansen kregen om
zich volkomen uit te leven. In het be
gin van deze eeuw stelde het gemeente
bestuur van Oslo een groot gedeelte van
het Frognerpark ter beschikking van
Vigeland om er vrijuit zijn gang te kun
nen gaan. En hij heeft van dit privile
ge met een ongelofelijke energie gepro
fiteerd. Hoewel het aandeel van zijn
talrijke leerlingen in de afwerking van
zijn sculptures niet mag worden weg
gecijferd, staat toch voorop dat de hon
derdnegentig werken van „Vigelands
Anleget" hun onstaan danken aan zi.in
inspiratie. Zijn profetische blik hield er
het oog op, zijn vormgevende be
kwaamheid vormde de ziel van dit bi
zarre beeldhouwwerk.
In zijn jeugd hij werd op 11 april
1869 geboren en stierf een maand voor
zijn vierenzeventigste verjaardag
legde hij zich met matig succes toe op
de houtgravure. Zijn eerste werk als
beeldhouwer kwam in 1889 onder zijn
handen vandaan en daarna leverde hij
zijn (nog bescheiden) aandeel in de
restauratie van de beroemde Nidaros-
kathedraal in Trondheim. In 1900 bood
hij de gemeente Oslo een machtige fon
tein aan, een werkstuk in brons: zes
reusachtige mannenfiguren die een gro
te schaal torsen. Het stuk kreeg een
plaats in het Frognerpark en van toen
af begon Vigeland daaromheen vreem
de, door bomen kronkelende figuren te
groeperen de ontwikkelingsgang van
de mens van zijn geboorte tot zijn dood.
Tussen 1915 en 1926 keerde hij zich
van het brons af en begon in graniet te
werken. Een welhaast onverklaarbare
verandering, te meer opvallend, omdat
hij zijn stijl radicaal veranderde. Zijn
figuren in brons worden gekenmerkt
door hun vloeiende, natuurlijke vormen
geheel in overeenstemming met de in
vloed van Rodin, bij wie hij een tijd
heeft gewerkt en die hij zeer bewonder
de. De granietbeelden werden log en
massief. Het is dan ook begrijpelijk
dat de kritiek zich het sterkst en het
Oslo heeft zijn sneeuwmuts opgezet. Overal in de stad zijn banale bomengroepen
pittoreske prentjes geworden. Doodgewone straten met blokkedoosachtige land
huizen zyn omgetoverd in charmante tafereeltjes. Alleen in de buurt van de
haven is het witte tapijt geen lange pronktijd gegund; het verkeer eiste zijn tol
en nieuwe vlokken vallen er in een groezelige brij. Maar in het Frognerpark is
de vacht alleen in de voornaamste lanen vertrapt. De bijna tweehonderd beelden
en beeldengroepen zijn gedeeltelijk door de natuur tegen de winterse kou toege
dekt. De altijd weer verbijsterende verzameling, het werk van één meester, Adolf
Gustav Vigeland, is er nog onwerkelijker door geworden. Het valt mij op, dat er
op een werkdag als deze nog zoveel bezoekers zijn en ik zie zoveel jonge en heel
jonge mensen onder de wandelaars.
veelvuldigst richt op de laatste groe
pen.
Ik probeer mij los te maken van wat
ik heb gehoord en gelezen Binnen de
grenzen van mijn smaak vind ik die
veroordeling in menig geval overdre
ven. Ondanks de zware proporties is
het Vigeland gelukt in verscheidene
werkstukken een bewonderenswaardi
ge lichtheid en tederheid te leggen. De
wat al te forse handen van een man,
die zijn vrouw omhelst, drukken de
kracht uit van zijn liefde. In de atle
tische figuur, gebogen over een jong
meisje, ligt een ontroerende symbo
liek van bescherming en zachtheid.
Teruggekeerd tot het brons, sierde
Vigeland de brug in het Frogner park
met zestig figuren, voor het merendeel
in een stijl, die verwant is aan de kunst
van Rodin. Alle beelden stellen iets
voor uit het leven van de mens. Hij had
zich tot taak gesteld de hele geschie
denis van de mensheid in vormen weer
te geven en zo zien we deze aardbewo
ners in alle fasen van zijn bestaan en
in alle tijdperken van de historie, van
de oertijd tot nu.
Er bestaat zo goed als geen littera
tuur over dit vreemdsooitige en unie
ke beeldhouwwerk en Vigeland zelf is
voortdurend met koortsachtige ener
gie bezig geweest, zonder achterom te
kijken of zich erom te bekommeren of
men zijn symbolen begreep. Verschil
lende beschouwers zullen daarom tot
verschillende conclusies komen. De
verklaring, die ik van Vigelands werk
tracht te geven, moet dan ook als strikt
persoonlijk worden beschouwd. Ieder
een zal niettemin bewogen worden
door zijn altijd en overal te voorschijn
tredende hartstocht voor levensuitin
gen en levensvormen. Hij heeft zich
diep in het menselijk bestaan gegraven
en daaruit steeds opnieuw de elemen
ten geput voor zijn kunst. De voorstel
lingen kunnen eenvoudig en begrijpe
lijk zijn (een vader, spelend met zijn
dochtertje, de levensvreugde van twee
jonge mensen, die hun armen uitstrek
ken naar de zon) of mysterieuzer (een
man met op zijn opgeheven linkerarm
een kind, cp zijn rechterarm twee kin
deren, op zijn opgetilde rechtervoet een
vierde kind: het spel van de mensheid
met zijn nakomelingschap?) en hier en
daar ronduit onverklaarbaar, zoals de
vijf meter hoge monolith, een zuil die
geheel is samengesteld uit in en door
elkaar gekronkelde mensenlichamen.
Of is de voor de hand liggende uit
leg de worsteling van de mens naar
het licht?
Vlakbij de monumentale brug is een
stukje van „Vigelands Anleget" inge
richt als kinderspeelplaats. Daar staan
in een kring de vriendelijke beeldjes,
die de ontwikkelingsgang van het kind
weergeven van de geboorte af tot het
moment waarop het zich moeizaam op
richt om de eerste wankele passen te
doen. In het ijs van een vijvertje is
een bijt gehakt, waarin eenden en zwa
nen worstelen met een gebrek aan le
vensruimte. „Isen ikke sikker" staat op
een bordje, maar ik had zonder dat
wel geweten, dat het ijs niet veilig ge
noeg wordt geacht om zich erop te be
geven. Alle beelden lekken sneeuwtra-
nen, want het kwik staat ver boven
het vriespunt. De smeedijzeren hek
ken, waarmee het park is afgesloten,
druipen ook al. Glimmend van het
vocht vlechten de grillige diepzeebe
woners en reptielen, de bedrieglijk
echt lijkende kabels en de menselijke
figuren zich door elkaar. Het is mie
zerig beginnen te regenen, bepaald on
Noors weer naar onze begrippen, een
zelfde soort weer dat enkele dagen ge
leden de schaatskampioenschappen
half deed mislukken.
Toen Vigeland stierf was zijn schep
pingskracht nog lang niet uitgeput. Hij
had nog grote plannen voor de uitbrei
ding van het park en men kan slechts
gissen in welke richting zijn verbeel
ding zou zijn gegaan. Bezeten als hij
was door het raadsel van het leven, zou
hij zeker zijn inspiratie verder hebben
gevonden in alle ontwikkelingsfasen er
van. Hoe zou zijn reactie zijn geweest
op het juist ingetreden atoomtijdperk?
Nadruk verboden
Geref. Kerken
Beroepen te Rocky Mountain House,
Alberta, Canada (Chr. Ref. Church) J. H.
Binnema te Lemmer.
Aangenomen naar Stad aan 't Haring
vliet A. van der Zwaag, kand. te Gronin
gen. die bedankte voor Dinteloord, Dirks-
horn. Goes, Munnekeburen en voor
Schildwolde.
Geref. Kerken (Vrijgemaakt)
Aangenomen naar Opende-Surhuister-
veen J. D. Janse, kand. te Breda.
2829. Ydo verliet het dorp en ging op weg naar het andere, verderop. Want hoe hij
ook rondkeek, van een draak of ander monster was helemaal niets te bekenen.
Zie je wel, dacht hij. Als er werkelijk zoiets in de buurt was, had ik het monster
toch allang moeten zien?
Even buiten het dorp voelde hij zich toch wel 'n beetje moe. Hij had al zo ver gelopen.
Ik ga maar eens even hier wat uitrusten, zei hij bij zichzelf. Straks ga ik wel
weer verder!
Hij zette z'n mars naast zich op de grond en zocht 'n goed plaatsje tegen 'n boom. En
even later was hij, met z'n hoofd op z'n knieën, in slaap gevallen
9
32)
De politie moest er iets aan doen. In ieder geval was
die oude vrouw gek., ze deed zo vreemd. En wat dat
geld betreft, dat ze er door gebracht hadden dat
mens van Timball en Rob nou, daarvan wist ook
niemand, waar het heengegaan was. Aan de farm werd
niets gedaan en het geheel ging langzaam maar zeker
naar de maan.
Fane zat met een plechtig gezicht te luisteren. Hij
begon ook te denken, dat er wel eens wat moest wor
den gedaan.
Ik vraag me af, zei mevrouw Leatherhead plotse
ling op zeer luide toon, waarom Wentworth Rob Tim
ball moest hebben. Wentworth komt gewoonlijk niet
zelf, tenzij er werkelijk iets ernstigs aan de hand is.
Ik vraag me af, wat dat wel geweest kan zijn! Zeg,
Leslie, bestel nog eens een borreltje.
Het had opgehouden met regenen, maar de lucht
zat nog dik in de wolken en er was geen maan. De
smalle straat van Kantani was glibberig en men kon
nauwelijks zien. waar men liep. Rob voelde zich koud
en terneergeslagen. Hij was tamelijk dronken geweest,
maar nu was hij volkomen nuchter. Zonder moeite
volgde hij het spoor van de lichtstreep uit de lantaarn
van Wentworth. In die smalle lichtstreep leek de grond
koperkleurig en glanzend en aan de kant van de weg
stroomde water in dikke koperkleurige beken. Het licht
viel op de stammen van peperbomen en werd af en toe
onderbroken door het licht, dat uit de huizen kwam.
Er was ook nog licht op in het huis van de plaatselijke
magistraat en in de winkel van Bennet. Verder waren
er geen inwoners, behalve dan dat enige hutten, wat
verderop, bewoond werden door aan lager wal geraak
te blanken. Even buiten het dorp, bij de zijlijn van
het spoor, waren kampvuren, waar inlandse chauffeurs
en ossendrijvers voor de nacht kampeerden. Ongeveer
dertig ossen graasden op het korte gras aan weerszij
den van de brede weg.
Het zal je wel genoegen doen te horen, zei Went
worth droogjes, dat Baxter niet dood is.
Rob uitte een dwaas hoog lachje.
En tevens, ging Wentworth voort, dat hij geen
vervolging tegen je zal instellen. Ik weet niet waarom,
maar hij doet het niet. Burgoyne heeft ons opgebeld.
O ja, wist je, dat Menzies ongeveer tien minuten, na
dat je Baxter in die wagen had laten liggen, kwam op
dagen? Het was een geluk voor je, dat Burgoyne er
eveneens bijkwam. Als Menzies alleen was geweest.,
nou.
Rob lachte weer. Hij voelde zich gelukkig. Baxter
was niet dood en dus was alles in orde. Hij kon nu
naar de farm teruggaan en Julie onder handen nemen.
Hij zou bij het aanbreken van de dag weggaan en het
er bij de doorwaadbare plaats maar op wagen.
Ik kom morgen bij jullie op de farm, zei Went
worth. Ik wil je nicht spreken.
Wat? Isabelle? vroeg Rob ongelovig.
Ja, Isabelle, zei Wentworth. En ook dit nog, Tim
ball. Neem een goede raad van mij aan en blijf hier uit
de buurt. Ik geef je de eerlijke waarschuwing, dat als
jij je hier weer vertoont, ik je in arrest neem. Ik heb nog
altijd een opgeschort arrestatiebevel tegen je lopen, dat
ik ieder ogenblik actief kan maken, namelijk voor het
verplaatsen van vee zonder verlof. Dat is alles. Ik ga
met het aanbreken van de dag weg en dus kunnen we
dan samen rijden.
De doorwaadbare plaats zal niet bruikbaar zijn,
zei Rob gemelijk.
We zullen er wel overheen komen, zei Wenthworth.
Ik had er over gedacht om naar Salisbury te gaan,
zei Rob plotseling.
Je kunt de volgende week gaan, waarheen je wilt,
zei Wentworth. Maar ik wens, dat je morgen met mij
meerijdt.
Je kunt vannacht beter in het kamp blijven, zei
Wentworth. Je zult vanavond op de club niet erg po
pulair zijn en ik zou er ieder geval niet voor willen in
staan, dat de oude Tom je geen mes in je lijf zou steken.
En eerlijk gezegd voel ik er niets voor om Tom wegens
moord te moeten arresteren.
Ze keerden zich van de weg af en gingen het smalle
met karresporen doorploegde pad naar het politiekamp
op. Het pad werd aan weerszijden gemarkeerd door
witgekalkte hutten. Er hing een lamp aan het gammele
hek, dat toegang gaf tot de open plek voor de hutten en
een van de leden van de wacht zat op een mondharmo-
nika te spelen.
Menzies wil je nog even spreken, merkte Went
worth op.
Hij wierp Rob een sombere blik toe.
Hij wil wat weten over een zekere Barney Linton,
zei Wentworth.
Barney Linton? zei Rob verbaasd. Waarvoor in
vredesnaam? Die oude landloper is al jaren niet komen
opdagen., niet sedert mijn vader overleden is.
Dus was hij er toen wel? vroeg Wentworth.
Ja, hij was er, zei Rob. Hij rilde even. Soms
droomde hij over die nacht. Hij herinnerde zich Barney
zo goed en herinnerde zich, dat na de dood van zijn va
der de farm zo leeg had geleken. Alsof alle werkelijk
heid er uit was. Toen hij een kleine jongen was, had hij
dat niet geweten en had zich alleen maar verloren ge
voeld. Maar nu wist hij het wel.
Herinner jij je nog iets van je vader? vroeg Went
worth.
Niets, zei Rob op heftige toon, maar dan ook to
taal niets.
Heb je in de laatste tijd nog vee verkocht? vroeg
Wentworth
Wat gaat jou dat aan? vroeg Rob.
Niets, zei Wenthworth grimmig, zolang het ten
minste je eigen vee is.
Ze kwamen bij een hut, waar de lamp nog brandde.
Binnen zat Menzies in een schommelstoel. Toen ze bin
nenkwamen stond hij op en bekeek Rob met onvriende
lijke blikken.
Een bezoeker, merkte Wentworth op. Zeg de
kok, dat hij nog wat eten brengt.
Rob zag groen door een onpasselijk gevoel in zijn
maag. Hij bleef een ogenblik staan en knipperde met
de ogen tegen het licht, waarna hij naar buiten wankel
de en een hevige aanval van onpasselijkheid kreeg.
Toen bleef hij met gesloten ogen tegen de wand van de
hut staan leunen. Wentworth kwam naar buiten en nam
hem bij de arm.
Je kunt beter naar bed gaan, zei hij. Ga mee
Ik zal je onze logeerkamer wijzen. Ik zal je zelfs een
pyjama lenen en dar. zullen we je wat zwarte koffie ge
ven en wat te eten.
Ik kan niet eten, hijgde Rob.
O, ja, zei Wentworth rustig, —f dat kun je wel.
Menzies was in de hut terug, toen Wentworth weer
binnenkwam. Zijn gelaat had geen enkele uitdrukking,
maar er trilde een spier in een van zijn wangen. Went
worth keek hem eens aan en glimlachte somber.
Het geeft niets, Menzies, zei hij, je bent op het
verkeerde spoor. Die jongen is inderdaad niet veel
meer dan uitschot. Hij zou Baxter wel hebben kunnen
doden, maar Baxter is nog altijd in het land der leven
den en wil om zeer goede redenen de jongen niet laten
vervolgen en hier wreef hij zijn neus eens je
moet je ook wel realiseren, dat mevrouw Timball nu
niet precies de meest geschikte persoon is, om een jon
gen op te voeden, zoals dat behoort. De gehele sfeer op
de farm is bovendien een beetje eigenaardig.
Eigenaardig is ze zeker, zei Menzies
Het vervelende is, zei Wentworth en hij haalde een
pijp te voorschijn, die hij begon te stoppen, dat nie
mand ook maar het minste recht heeft om tussenbeide
te komen. Tot dat meisje Isabelle eenentwintig is, heeft
zij geen aanspraak op de helft van de farm en het geld.
(Wordt vervolgd)
Brief in Izwestia:
MOSKOU (UPI) Rusland maakt bij
zonder goede raketten, maar bij voor
beeld slechte televisietoestellen en kle
ding. Dit zegt een groep Russische arbei
ders in een brief aan het regeringsor
gaan Izwestia. Deze arbeiders uit een ge-
reedschapfabriek te Moskou klagen, dat
hoewel de Sovjet-Unie raketten maakt,
die de grootste afstanden afleggen, zij
televisieapparaten, kleding en andere
consumptiegoederen maken, die smake
loos en slordig zijn. „We vliegen om de
maan, maar we maken buffetkasten en
ander meubilair van slechte kwaliteit,
onhandige radiotoestellen, slechte was
machines en stofzuigers en slechtgemaak-
te, onelegante kleding. De dingen, die het
moeilijkst zijn doen we sneller en beter.
Maar de houding hier is dat als een of
ander produkt niet voor de lancering van
raketten is bestemd, met de pet kan wor
den gegooid naar de fabrikage, schreef de
groep.
Izwestia beloofde een grote campagne
te zullen beginnen voor hoge kwaliteit
van diverse goederen. Het blad gaf te ver
staan, dat dit strookt met de conclusies
van premier Kroesjtsjev.
Oprechte Dingsdagse Haerlemse Courant
den 29 January 1760
MIDDELBURG den 21 January Gisteren
avond omtrent een quartier
na 10 uuren heeft men hier
geduurende een halve Mi
nuut, te Vlissingen en Vee-
re op byna gelyken tyd
voor eenen groote Minuut,
eene vry heevige Aard-
schudding gevoeld, waar
door verscheydene Klokken aan het klep
pen raakten, hetgeen zommige Lieden al
hier tot zes keeren toe distinctelyk be-
weeren gehoord te hebben. Binnen de
Huyzen wierden alle de Meubilaire Goe
deren zichtbaarlyk en gevoelig geslingerd
veele Vogelen vielen van de Stokjes op
den Bodem hunner Kaauwen, en anderen
maakten een ongewoon Geschreew.
