Horen en zien
Misdaad
oei een
ASPRO
HOOFDPUNT
Panda en de meester^diplomaat
Avonturen van een hond
Yclo en de Draak
MAANDAG 8 FEBRUARI 1960
6
radio W*
AANKONDIGINGEN EN
NABESCHOUWINGEN
Rudolf Nelson herdacht
Duitse televisie neemt
zang program ma over
De radio geeft dinsdag
Televisieprogramma
Stage-mogelijkheid voor
jonge dirigenten
Conflict bij Rotterdams
Toneel wordt ernstiger
Toch ió liet zo
Mutaties
bij levende
organismen
Oude boeken gevonden
op Israëlisch gebied
Illusie
Film van Brosens
onderscheiden
Tweede prijs voor Haar
lemse cineast in Berlijn
Dalend bioscoopbezoek
in België
ROMAN VAN
JANE
ENGLAND
/ASPRO5
-en Ufeïtuteeb
Permanente expositie
van bouwstijlen
57. Na enige tijd kwamen sheik Halef
El Nep en zijn krijgers opdagen om het
land en de boortoren op te eisen. Dit gaf
dadelijk verschil van mening met sheik
Ali Bin Olie en zijn krijgers. Nummer Een,
die met de troep van Halef El Nep was
meegekomen, hield zich zorgvuldig buiten
deze twisten. Zodra hij en Archibald
Smurk elkaar in het oog kregen, kwamen
zij met uitgestrekte hand op elkaar af. Zo
als gewoonlijk, was de begroeting tussen
de beide diplomaten heel hartelijk. „Er
schijnt een klein grensgeschil tussen de
beide voortreffelijke sheiks te bestaan,"
sprak Nummer Een. „SheiJc Halef El Nep
heeft mij toestemming gegeven, om in dit
gebied te boren. Volgens mij heeft hij daar
het recht toe, want zijn grens loopt juist
rond dit gebied". „Dat moet een misver
stand zijn," antwoordde Smurk beminlijk,
„volgens mij behoort dit gebied aan Ali
Bin Olie, die mij het alleenrecht om te
boren heeft verleend. Maar hoewel we
hierin van mening verschillen, zal dit van
zelfsprekend nooit de goede betrekkingen
tussen onze landen kunnen verstoren."
„Vanzelfsprekend," antwoordde Nummer
Een, hem warm de hand schuddend, „dit
kleine geschil zal nooit vriendschapsban
den tussen ons kunnen verbreken!" „Maar
wel tussen de sheiks!" riep Panda. „Ze
gaan vechten, als U er niets tegen doet!"
Hij had gelijk. De manier, waarop Halef
El Nep en Ali Bin Olie hun grensgeschil
bespraken, had niets vriendschappelijks
meer!
Het televisieprogramma van zatei^iag-
avond begon met 'n vraaggesprek tussen
N.T.S.-verslaggever Gerritsen en minister
Luns en staatssecretaris Stijkel over
de door Amerika aan de K.L.M. geweiger
de landingsrechten in Los Angeles. Hoe
wel minister Luns er weinig voor voelde
voor de televisie mededelingen te doen
over de verdere stappen die de Nederland
se regering over deze precaire zaak zal
doen liet hij er geen twijfel over bestaan
dat Nederland deze kwestie allerminst als
afgedaan beschouwt. In het daarna vol
gende VARA-programma „Mensen, din
gen, nu.." herdachten Pier Tania en de
actrice Dora Paulsen de vrijdag overle
den cabaretier Rudolf Nelson. Dora Paul
sen zong op gevoelige wijze een tweetal
door Nelson gecomponeerde liedjes.
De quiz „Je neemt er wat van mee"
o.l.v. Theo Eerdmans lijkt op haar laatste
benen te lopen. Wordt het niet eens tijd
naar wat anders uit te zien? Ook Eerd
mans heeft er kennelijk moeite mee de
spanning er in te houden. Sinds lange tijd
kwam er weer eens een vrouwelijk slacht
offer aan bod. De uit Polen geboortige
kandidate, die als hobby de Griekse my
thologie had opgegeven, strandde helaas
reeds in de eerste ronde. De heer Stolk,
een ambtenaar uit Den Haag met een uit
gebreide kennis van de Haagse straten,
was gelukkiger en mag de volgende keer
terugkomen. Ook de heer Möller kan zijn
kennis van Columbus de derde ronde in
dragen. De vierde kandidaat, de heen Vij
verberg, overleefde op het nippertje de
tweede ronde waarin hij getest werd op
zijn bijbelkennis.
Siebe van der Zee commentarieerde ver
volgens over de Eurovisie een gedeelte
van de 's middags uitgezonden wedstrij
den om het Europees kampioenschap
kunstrijden voor heren in Garmisch-Par-
tenkirchen. „Publieke tribune," het pro
gramma met de gebroeders Lutz, afge
wisseld als leden van het hof der zotheid
en als beklaagden was minder spits en
geestig dan anders. Onder andere konden
we weinig bewondering hebben voor de
manier waarop een der Lutz-broers een
parodie ten beste meende te moeten geven
op de spreektrant van de deelnemers aan
de quiz „Je neemt er wat van mee". Het
was grappig noch fijngevoelig.
Het Vocal-quintet en de VAR A-danse
resjes verzorgden zoals gewoonlijk de ple
zierige omlijsting.
Dat John Soer acteren kan, wisten wij.
Men kent hem als een goed typeur, een,
zij het beperkt, karakterspeler. Zondag
avond heeft Soer misschien ook naar Soer
kunnen kijken want de KRO had een tele-
recording gemaakt van zijn monoloog
Sammy", twee jaar geleden reeds door
hem gespeeld. Die monoloog lag Soer. Hij
speelde de emoties van de man-in-geld-
nood, die Sammy blijkt te zijn zeer goed
uit, maar hij was met zijn binnensmond-
se mompelingen zo vaak onverstaanbaar
dat wij ons een hoofdpijn luisterden. Het
kunstmaandorkest bracht daarna verlich
ting.
Beeldschermet
Johnny Holshuysen, leider van het or
kest „De Windmolens" en het John Wood-
house-kwartet heeft een belangrijk con
tract getekend: het AVRO-programma
„Zing met ons mee", dat door hem is
samengesteld en eens per veertien dagen
wordt uitgezonden, zal met ingang van
zaterdag 12 maart en voorlopig tot en met
mei 1961, maandelijks onder de titel „Singt
mit uns" door de Westdeutsche Rundfunk
te Keulen in de Duitse huiskamers worden
gebracht. Aan deze Duitse versie zullen
evenals aan „Zing met ons mee" mede
werken Truus Koopmans, Sonja Ooster
man, Jenny Roda, Dick Doorn, John de
Mol, de Jukeboxsisters en het orkest De
Windmolens. Als omroepster fungeert Re-
nate Calani van de Westdeutsche Rund
funk, die iedere maand de opnamen in Hil
versum zal bijwonen. Dit is de eerste maal
dat een Nederlands orkestleider zo'n lang
durig contract met de Duitse omroep
organisatie heeft gesloten en dat een
Nederlands programma gedurende zo'n
lange tijd door een buitenlandse omroep
wordt overgenomen.
HILVERSUM I. 40? m. 7.00 AVRO. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.01 Nieuws. 7.10 Ochtendgymn. 7.20
Gram. VPRO. 7 50 Dagopening AVRO: 8.00 Nws.
8.15 Gram. 9.00 Gyran. voor de vrouw. 9.10 De
grocntefnan. fl 15 Gram. 9.35 Waterst. 9 40 Morgen
wijding. 9.55 Een boek voor het geestelijk leven,
lezing. 10.00 Gram. 10.50 Voor de kleuters. 11.00
Tianospel. 11 15 Voor de zieken. 12.00 Dansmuz.
12.20 Regerinj'suiizend.Uilzending voor de land
bouw. 12.30 Land- en tuinbouwmeded. 12.33 Lichte
muz. 13.00 Nieuws. 13.155 Meded. of gram. 13.20
Promenade-orkest en omr.koor. 13.55 Beursber.
14.00 Jeugdcmc. 14.40 Schoolradio. 15 00 Voor de
vrouw. 15.30 Pianoduo .16.00 In alle staten
leisveidj. 16.15 G-am. 16.30 Voor de jeugd. 17.20
De dierenwereld en wij. lezing. 17.30 Voor de
jeugd. 18.00 Nieuws 18.15 Pianospel. 18.30 Lichte
muz. 19.00 Voor de kleuters. 19.05 Paris vous par-
le 19.10 Radiowedstrijd 19 50 Act. 20.00 Nieuws.
20.05 Gevarieerd progr 22 00 Muzik lezing. 22.30
Nieuws en koersen. 22.40 Omroeporkest er. solist.
23.00 Eurovisie-Songfestival. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM n. 29b m 7.00—24.00 KRO
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.30 Voor de
jeugd. 7.45 Morgengebed en overweging. 8.00
Nieuws. 8.18 Gr.nn 8.50 Voor de vrouw. 9.40
Schoolradio. 10.00 Voor de kleuters 10.15 Licht
baken. lezing. 19.25 Gram. 11.00 Voor de vrouw.
11.30 Gram. 1130 Volaan.. vooruit, lezing. 12.00
Middagklok - noodklok. 12.03 Gram. 12.30 Land
en tuinb.mede 12.35 Lichte muz. 12.50 Act. 13.00
Nieuws. 13.15 15 jaai geleden, praatje. 13.20 Nieu
we gram. 13 35 Dansmuz. 14.00 Gram. 14.05 School
radio. 14.35 Voor de vrouw. 14.45 Gevar. progr.
iherh.). 15 50 Gram 16 00 Voor de zieken. 16.30
Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd. 17.40 Beursber.
17.45 Regeringsuitz.: Arts en explorateur in Zuid-
Nieuw-Guinea. door W. M. Visser. 18.00 Lichte
muz. 18.30 St; eekhalfuur Zeeland, klankb. 19.00
Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30 Gram.
20.30 Pianorecital. 21.00 Soms zijn de nachten zo
lang. hoorsp. 21.35 Radio-filharm.orkest en solist.
22.25 Boekbespr 22.30 Nieuws. 22.40 Gezin en hu
welijk. lezing 22.50 Filmmuz. 23.10 Promenade
orkest. 23.55- 24 00 Nieuws.
BRUSSEL 324 rr.
12.00 Ork.muz. 12.15 Pianorecital. 12 30 Weerber.
12 35 Recital (verv.). 12.52 Koersen. 13.00 Nieuws.
13.15 Gram. 14 00 Schoolradio. 15.45 Kamermuz.
16.00 Koersen. 16 06 Duitse les. 16.21 Ork.concert.
16.45 Gram 17.00 Nieuws. 17.10 Pianospel. 17.40
Boekbespr. 17.50 Jeugdconc. 18.20 Voor de solda
ten. 18 50 Spoitkrrn. 19 00 Nieuws. 19 40 Gevar.
muz. 19 50 Lezing 20 00 Voor de vrouw. Daarna:
Ork.conc. 22.00 Nieuws. 22.15 Kamermuz. 2255-
23.00 Nieuws.
VOOR DINSDAG
NTS: 19 30 Intern, agrarisch nieuws. 20.00 Jpurn.
en weerovev 20 20 Filmp'ogr 21 00—22.00 Euro
visie songfec'ival.: Nationale finale.
Zes jonge dirigenten zullen in het sei
zoen 1960-1961 in de gelegeheid worden
gesteld een stage van twee maanden door
te maken bij Nederlandse symfonie-orkes
ten. Deze stages vormen de derde fase
van het „plan jonge dirigenten", dat tot
stand is gekomen door samenwerking van
het ministerie van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen, de besturen van Neder
landse symfonie orkesten en de Neder
landse Radio-Unie.
De kandidaten, die tot 36 jaar oud mo
gen zijn, moeten voldoen aan bepaalde
eisen van algemene en van muzikale ont
wikkeling. Alle gegadigden voor de stage
mogelijkheden zullen zich bovendien in
de periode eind mei, begin juni aan een
vergelijkend dirigeerexamen moeten on
derwerpen. De uitverkorenen zullen tij
dens de stageperioden een redelijke finan
ciële vergoeding krijgen.
In het geschil dat tussen de heer Tobi
en het bestuur van het Rotterdams Toneel
is gerezen, hebben de leden van dit gezel
schap unaniem besloten, het verlengen van
hun contract afhankelijk te stellen van het
ongewijzigd handhaven van de huidige
directie, aldus is namens de leden aan
het bestuur meegedeeld.
„Zij menen, waar het stichtingsbestuur
de bevoegdheid heeft aan de wensen van
de heer Tobi tegemoet te komen, dat dit
conflict niet mag leiden tot het in gevaar
brengën Van éerf bloeiehd ett goed geleid
artistiek instituut".
WAT een kaleidoscoop is, behoeven we
niet uiteen te zetten, want ieder kent na
tuurlijk de donkere koker, die al draaiende
de prachtigste, regelmatige stervormige
figuren voor het verbaasde kinderoog
tovert. Welke figuur door een kleine
draaiing van de koker te voorschijn komt,
weten we niet, en wanneer de stukjes glas
maar talrijk genoeg zijn, is het aantal
schikkingen zo groot, dat de varianten in
de figuren bijkans onbeperkt zijn. Daarom
wordt de kaleidoscoop trouwens ook ge
bruikt bij 't ontwerpen van pa-
tronen voor tapijten en stoffen.
We hebben naar deze kalei
doscoop gegrepen om verge
lijkingsmateriaal te hebben
ten opzichte van de verande
ringen die zich door kunst
matige mutaties bij levende
organismen kunnen voltrek
ken. Zoals reeds eerder op
deze plaats
werd verteld, kunnen in de erfmassa van
planten en dieren kunstmatige verande
ringen worden opgewekt door vergiften,
zoals phenol, mosterdgas en carcinogene
stoffen, maar ook door inwerking van
temperatuur en door stralingen, zoals stra
ling van radio-actieve stoffen en ultravio
lette- en Röntgenstralen. Deze stralen en
chemische stoffen bewerkstelligen ver
anderingen in de kern van de levende cel
waardoor ook de erfmassa verandert. Na
deling van deze cel treden dan nieuwe
cellen te voorschijn met andere eigen
schappen, die vaak ook bij volgende gene
raties van cellen worden overgedragen.
Deze korte formulering van het ver
schijnsel der kunstmatig veroorzaakte mu
taties mag bij buitenstaanders echter niet
de gedachte wakker roepen aan doelge
richte veranderingen die door de mens in
het levende organisme kunnen worden be
werkstelligd. In de eerste plaats tast men
in het algemeen nog volslagen in het
duister aangaande de binding van bepaal
de eigenschappen aan bepaalde genen,
noch kent men hun positionele plaats in I (Nadruk verboden)
de keten van genen die tesamen de chro
mosomen vormen, voorts is de unssel-
werking die de erfelijke eigenschappen op
elkaar uitoefenen onbekend en tenslotte
weet men niet, welke veranderingen stra
len en chemische stoffen in de celkern
eigenlijk bewerkstelligen. Bij het nemen
van proeven op dit terreifi worden dan ook
eigenlijk evenzovele schoten in het duister
gelost. Het gevolg hiervan is, dat herhaal
delijk misvormingen optreden, biologische
gedrochten met allerlei uitwassen en ver-
groeiingen, misvormde pro-
dukten van de levende stof
die geen enkele levenszin be
zitten. Daarnaast en dat
is ongetwijfeld een verschijn
sel dat moed tot verdere ex
perimenten geeft treden
ook vormen te voorschijn die
gunstige (of althans voor de
mens gunstige) vormen vertonen. Maar
wat er bij deze proeven voor de dag komt,
is in het algemeen onbekend, omdat men
nog niet weet waarmee men werkt, noch
hóe het werkt. Vandaar, dat we bij de aan
vang van dit praatje de kaleidoscoop voor
de dag haalden, het instrument dat ons
weliswaar prachtige regelmatige stervor
mige figuren laat zien, maar welke figuur
er bij draaiing van het apparaat voor het
glas komt, kan niemand van tevoren ooit
zeggen.
Wanneer een popularisator van de we
tenschap dan ook. vertelt, dat de mens door
kunstmatige mutaties de levende vormen
schept (of zal scheppen) die hij verkiest,
wordt bij de huidige stand van de weten
schap volslagen nonsens verkocht.
Na deze droge theorie is het wellicht
aardig ook eens te weten wie de vertegen
woordiger is van het oudste Nederlandse
adellijke geslacht.
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
JERUZALEM (Reuter) Professor
Yohanan Aharoni van de Hebreeuwse
universiteit in Jeruzalem heeft bekend
gemaakt, dat Israëlische arc.haeologen
stukken van oude lederen boekrollen heb
ben gevonden in arendsnesten binnen een
grot in de buurt van de Dode Zee.
Dit is de eerste vondst van oude rollen
in Israel. Alle andere „Dode-Zeerollen'"
zijn op Jordaans gebied gevonden.
Volgens professor Aharoni bevinden
zich onder de Israëlische vondst twee
fragmenten van rollen waarvan de tekst
overeenkomt met die van rollen die in
Jordaanse grotten, een twintigtal kilome
ter noordelijker, zijn aangetroffen. Een
fragment is bijna volledig en omvat de
verzen 1 tot 10 van hoofdstuk 13 van het
boek Exodus. Er zijn ook munten en een
oude brief gevonden.
Op de bodem van de grot zijn voorts
houten en lemen voorwerpen en stukken
linnen aangetroffen, alsmede pijlpunten
en pijlschachten.
De archaeologen hebben voorts twee
Romeinse forten ontdekt, die waar-
"schiTrB^k'dSlëTe^i *ult "de tijd v§h InfliWirê
operaties tëgen Joodse rebellen.
NEW YORK (UPI) De hartspecialist
dr. Paul Dudley White, de arts die presi
dent Eisenhower heeft behandeld, heeft
zondagavond in een televisieprogramma
verklaard dat Eisenhower gezonder zou
blijven, wanneer hij na zijn aftreden ac
tiviteit zou blijven ontplooien dan wan
neer hij de rest van zijn dagen in een ge
makkelijke stoel zou willen slijten. Hij
maakte deze opmerking naar aanleiding
van Eisenhowers verzuchting, die hij zich
onlangs liet ontvallen: „Als ik het Witte
Huis verlaat ga ik alleen maar in een ge*
makkelijke stoel zitten".
De documentaire „Brandgevaar op de
boerderij" van de Haarlemse cineast Al-
bert Brosens is op het festival voor land-
bouwfilms in Berlijn onderscheiden met
een tweede prijs, een „zilveren korenaar".
De eerste prijs, de „gouden korenaar", ging
naar Engeland, voor een filmpje van het
centrale inlichtingenbureau in Londen ge
titeld „Work study aids farmers" en han
delend over studies van landbouwmetho
des.
Behalve Nederland kregen ook Noor
wegen, Zweden, Zwitserland en West-
Duitsland een tweede prijs.
Het festival voor landbouwfilms werd In
West-Berlijn gehouden ter ere van de
landbouwtentoonstelling „De groene week",
24 landen hadden in totaal 72 films inge
zonden.
(„Brandgevaar op de boerderij" is inder
tijd niet in aanmerking gekomen voor ver
toning tijdens de eerste Nederlandse film-
week te Arnhem. Wij hebben bij onze be
spreking van deze film daarover al onze
verwondering geuit, omdat wij haar kwa
liteiten hoog aansloegen. Voor Brosens
derhalve dan toch nog een erkenning ach
teraf. des te waardevoller, omdat het hier
een internationaal forum gold en een twee
de prijs onder 72 inzendingen alleszins
respectabel is.)
(Van onze correspondent in Brussel)
De vereniging van bioscoopdirecteuren
van België heeft al de bioscoopeigenaars
van België uitgenodigd hun zalen van 25
tot 31 maart a.s. te sluiten als protest tegen
de. naar het oordeel der vereniging, over
dreven amusementsbelasting. Op een pers
conferentie verklaarde de heer Annez.
voorzitter van de vereniging, dat de toe
stand van de Belgische bioscoopwereld
alles behalve schitterend is. Door de steeds
grotere plaats welke het toerisme, de auto
en de televisie in de besteding van het
volksinkomen hebben, daalt het aantal
bioscoopbezoekers voortdurend. In 1945
waren er nog 145 miljoen, in 1953, het jaar
van het begin der televisie, was het aantal
bioscoopbezoekers reeds tot 112 miljoen
teruggelopen en volgens de voorlopige ge
gevens over 1959, is een nieuwe teruggang
te zien tot 90 miljoen bezoekers. De 23 per
cent belasting wordt in België geheven op
de bruto-ontvangsten, aldus de voorzitter
van de vereniging, ook dan wanneer de
exploitatie een verlies toont. Voor boks
wedstrijden daarentegen hoeft slechts 8
percent te worden betaald.
50—51. De draak werd wakker en geeuwde. Toen kreeg hij de geur van het snoep
goed in z'n neus, hij snuffelde eraan en wou er aan likken. Maar Ydo hield de stok
wat hoger, toen ging de hals van de draak omhoog. Ydo klemde zich stevig vast om
de nek van 't dier en ging mee de lucht in.
Lekker ruikt dat, hè? lachte hij. Pak het maar, als je kan!
Maar hij zorgde wel, dat de draak net niet bij het lekkers kon, hij hield het touw met
de suikerstok net even buiten 't bereik van de neus.
En toen begon de draak gehoorzaam te lopen in de richting, die Ydo gekozen had...
Adrertpvtip
„Het laatste bedrijf'. De Haarlemse
toneelvereniging „Door Inspanning Uit
spanning" geeft donderdag 11 februari in
de stadsschouwburg haar tweede toneel
avond van dit seizoen. Opgevoerd wordt
„Het laatste bedrijf', toneelspel in drie
bedrijven door Emlyn Williams. De regie
is weer in handen van Koos Toornend.
43)
Julie veegde haar ogen af en knikte.
Meneer Burgoyne, zei Alice Ferndale droogjes,
vindt het nodig, dat Rob onmiddellijk naar huis gaat.
Hij schijnt een zekere invloed op hem te hebben en
ze zijn nu met elkaar aan het praten.
Plotseling sloeg zij haar arm om Julies schouders
en kuste haar.
Julie klemde zich een ogenblik aan haar vast en trok
zich toen terug.
Weet u, vroeg zij met gesmoorde stem wat al
die geheimzinnigheid betreffende Isabelle Timball te
betekenen heeft?
Neen, ik heb er geen flauw idee van, zei mevrouw
Ferndale. Waarom? Wel, dat doet er niet toe. Vertel
me eens even wat anders. Hoe kon jij met mevrouw
Timball opschieten?
In het eerst, zei Julie nog steeds op gedempte
toon, in het geheel niet, maar later... vrij goed.
Zij... zij veranderde van houding. En zij scheen de
dingen die ik in het huis deed wel prettig te vinden.
O, zei mevrouw Ferndale op een ietwat vreemde
manier en zij trok zenuwachtig aan haar korte grijze
haar.
Wat is er? vroeg Julie.
Mevrouw Ferndale haalde de schouders op.
O, niets, Julie. Het is alleen maar en ik weet
niet precies, hoe ik aan dat idee kwam dat het beter
leek, als zij niet veranderd was. Uitleggen kan ik het niet
Zij zweeg, toen Sambo verscheen om het theeblad
weg te halen. Hij droeg een ander blad met sherry in
een geslepen karaf en sherryglazen er op. Mevrouw
Ferndale trok haar wenkbrauwen op. Julie trok een
verbaasd gezicht. Die zaken werden altijd achter slot
en grendel gehouden en als ze voor de dag kwamen,
was het altijd iemand van de familie geweest, die ze
te voorschijn haalde.
Ann is blijkbaar opgestaan, zei ze wijzend op de
sherry. Ik vraag me af, wat tot dat snelle herstel
van haar zal hebben bijgedragen.
Julie voelde zich verdoofd en suf en zei niets. Haar
hoofd voelde aan, of zij een hevige kou had gevat en
er was een suizend geluid in haar oren, alsof zij te veel
kinine had geslikt. Toen hoorde zij mevrouw Ferndale
zeggen: Sambo! Onhandige idioot, dat je bent!
Sambo, die reeds een van de kostbare theekopjes had
omgegooid, liet nu ook prompt een schoteltje vallen.
O! zei mevrouw Ferndale en stampte op de grond.
Zij verloor slechts uiterst zelden haar geduld, maar als
zij dat deed was zij ook echt boos.
Een gebroken kop en schotel waren vroeger nooit
reden voor mevrouw Ferndale geweest om zich zo op
te winden. Sambo begon dan ook te stotteren. Zijn ogen
gingen wijd open en het wit werd zichtbaar. Hier-be
greep hij niets van en met open mond stond hij naar
de beide vrouwen te staren.
Maak maar, dat je wegkomt, zei Julie, die ten
slotte haar stem weer terug had.
Sanbo nam het blad op en maakte, dat hij de kamer
uitkwam.
Toen klonk buiten een luide, maar melodieuze stem.
Juffrouw Ferndale, zei die stem, als ik niet een
man was van een staalharde vastbeslotenheid, zou ik
er nooit in slagen mijzelf los te scheuren van de schoon
heden en aantrekkelijkheden, die aan deze hofstede
verbonden zijn. Maar een aangelegenheid van een vrij
groot gewicht eist, dat Rob Timball en ik vanavond
nog huiswaarts gaan.
Mevrouw Ferndale en Julie hoorden een zacht en on
duidelijk antwoord. Mevrouw Ferndale keek naar Ju
lie, maar die stond met een verwarde uitdrukking naar
de veranda-deuren te staren.
Eigenaardig, dacht Alice Ferndale bij zichzelf,
zeer beslist eigenaardig.
Hardop zei zij. Het begint in de hal somber te
worden, vind je niet? Zal ik Sambo laten komen om
het vuur aan te leggen?..
O, ja, dat zou ik zeker doen, zei Julie.
NEGENTIENDE HOOFDSTUK
Het was de tweede morgen, nadat Julie met Went-
worth vertrokken was, dat Isabelle zich zenuwachtig
begon te voelen. Ze kon niet precies zeggen, waarom.
Het was gedeeltelijk, omdat Rob niet teruggekomen
was, hoewel ze zich daar gewoonlijk niet veel van aan
trok. Zij was eraan gewend, dat hij dagenlang weg
bleef. Maar het gezicht van mevrouw Timball werd
een netwerk van lijnen, die onderdrukte woede weer
gaven, toen hij niet kwam opdagen. De vrouw was er
van overtuigd, dat hij naar de Ferndales gereden was.
Isabelle was daar ook zeker van en meende, dat dit
niet meer dan natuurlijk was, maar haar tante be
schouwde het als een ongehoorde demonstratie van ge
brek aan wilskracht.
De oude vrouw ging, zonder iets te zeggen, naar bed
en bleef daar, zeggend, dat zij koorts had. Iets in het
strakke staren van haar ogen was afschrikwekkend.
Toen Rob de gehele dag niet terugkwam en de zich aan
de hemel opstapelende glinsterende wolkenkastelen al
hoger en hoger kwamen, zat zijn moeder in elkaar ge
doken in bed, met strakke blik door de open deur van
de hut naar buiten starend. Er was in de glinstering
van de ogen van haar tante, als deze naar haar keek,
iets dat Isabelle verschrikte. Zij was volkomen ge
wend aan de uitdrukking van afkeer, die er gewoonlijk
in te zien was, maar dit was meer dan afkeer. Het
was een sluwe, eigenaardig berekenende blik.
Isabelle bracht het grootste deel van de tijd met
naaien en verstellen in de hut van mevrouw Timball
door. Haar oor was intussen voortdurend ingesteld op
de mogelijke nadering van Robs paard, hoewel zij in
haar binnenste wel wist, dat hij niet komen zou.
Buiten trilde de hitte. Bully, de hond, lag hijgend bij
de deur. De kok, nu vrij van de spanning om zich aan
Julies instructies te houden, was weer teruggevallen op
het klaarmaken van taai antilopenvlees met zoete aard
appelen voor de lunch en bij zichzelf al besloten, dat
hij voor het avondmaal dezelfde delicatessen zou op
dienen.
Hij behoorde meer trots te hebben, zei mevrouw
Timball zonder enige waarschuwing meer trots dan
achter een meisje aan te lopen, die er niet tegenop
ziet met een andere man mee te gaan. En dan nog
wel iemand, die hij de toegang tot de farm moest ver
bieden uit hoofde van de attentie, die deze man aan
zijn nicht besteedde.
Isabelle zei niets, maar het bloed vloog haar naar
het hoofd en haar oren gloeiden.
De idioot! zei mevrouw Timball op gesmoorde,
wanhopige toon. O, die idioot!
Het was dit ogenblik, dat zij haar blik op Isabelle
richtte.
Bully ontwaakte en begon te grommen. Hij stond op
en zijn nekharen gingen overeind. Isabelle hoorde het
geluid van een paard, dat stapvoets het hoofdgebouw
naderde.
Zie eens even, wie het is, zei mevrouw Timball.
Als het Burgoyne is, wil ik niet dat je met hem
praat. Ik vertrouw hem niet.
Isabelle stond op en keek naar buiten.
Hij is het niet, zei Isabelle.
Nou, wie is het dan wel? gromde mevrouw Tim
ball.
Het is sergeant Wentworth, zei Isabelle bedaard.
Je gaat niet met hem praten, zei mevrouw Timball
met harde stem en alsof zij door zijn nadering geïnspi
reerd werd, ging zij rechtop in bed zitten, terwijl het
zweet langs het gelaat stroomde.
Dat zal ik toch wel moeten, niet? zei Isabelle op
redelijke toon. Ik bedoel, als het iets zakelijks is.
Je moet toch een politie-sergeant als hij komt, te woord
staan.
Laat hem bij de deur komen, zei mevrouw Tim
ball dan kan hij tegen mij zeggen, wat hij te zeg
gen heeft en kan hij weggaan.
Goed, zei Isabelle rustig. Stil! zei zij met haar
diepe jonge stem tegen de hond en het dier hield op
met grommen en ging liggen.
Wentworth kwam naderbij. Hij zag er moe uit en
zijn gezicht zat dik onder het stof. De politieman salu
eerde en steeg af. Er kwam geen jongen om zijn
paard over te nemen.
Ik moet Timball spreken, zei Wentworth
Die is hier niet, zei Isabelle.
Niet hier! riep Wentworth. Waar is hij dan wel?
Isabelle haalde de schouders op.
Ik weet het niet zeker, zei ze. Is het van belang?
Ik heb een dagvaarding, zei Wentworth.
(Wordt vervolgd)
Een origineel plan zal waarschijnlijk
reeds in het komende jaar in de omge
ving van het bekende Kievitsdel te Door-
werth in de gemeente Renkum gereali
seerd worden, namelijk een permanente
expositie van bouwkas-standaardwonin-
gen, dat door het Bouwfonds Nederlandse
Gemeente is ontwikkeld. Het project om
vat de bouw van ongeveer 60 eengezins
woningen en ongeveer 10 bungalows op
een terrein van circa 6 hectaren. Van de
bungalows zullen er 8 van buitenlandse
origine zijn, namelijk van zusterorganisa
ties van het bouwfonds in de Verenigde
Staten, Zweden, Duitsland en Oostenrijk.
Met Denemarken is men nog in onder
handeling. Ook deze zusterorganisaties
hebben hun stereotiepe bouwstijlen waar
van de specimina dus op deze permanen
te expositie te zien zullen zijn.
Overigens is het niet de bedoeling van
het bouwfonds bungalows volgens de bui
tenlandse standaardplannen voor zijn
spaarders te gaan bouwe: De tentoonstel
ling wil dus niet meer zijn dan een staal
kaart van bouwwijzen in verschillende
landen, waarbij het accent ligt op de Ne
derlandse typen, waaronder ook „ratio-
bouw" en de groep efficiënte woningbouw
vertegenwoordigd zullen zijn.
De gemeenteraad van Renkum heeft
zijn medewerking toegezegd onder voor
behoud dat tweederde van de woningen
voor inwoners der gemeente Renkum ge
reserveerd zal dienen te worden.
De toekomstige bewoners zullen hun hui
zen echter op gezette tijden voor bezoe
kers moeten openstellen, daar het hier een
tentoonstelling betreft.
